1
00:00:00,708 --> 00:00:02,000
[الیور جفرز]

2
00:00:02,000 --> 00:00:03,833
[قصیده‌ای برای زندگی روی زمین]

3
00:00:05,333 --> 00:00:06,601
سلام.

4
00:00:06,625 --> 00:00:09,601
مطمئنم زمانی که به پایان این جمله برسم،

5
00:00:09,625 --> 00:00:11,101
با توجه به نحوه صحبت کردنم،

6
00:00:11,125 --> 00:00:13,976
همه‌ی شما متوجه خواهید شد 
که من از مکانی به نام

7
00:00:14,000 --> 00:00:15,268
سیاره زمین هستم.

8
00:00:15,292 --> 00:00:17,018
زمین بسیار عالی است.

9
00:00:17,042 --> 00:00:18,875
خانه ماست.

10
00:00:20,125 --> 00:00:21,393
و خانه میکروب‌ها.

11
00:00:21,417 --> 00:00:23,226
این [بوق]ها فعلاً اهمیتی ندارند،

12
00:00:23,226 --> 00:00:25,666
زیرا باور کنید یا نه، 
چیز‌های بیشتری در جریان است.

13
00:00:25,680 --> 00:00:29,393
این سیاره همچنین خانه‌ی ماشین‌ها، 
جوانه‌های کلمِ دکمه‌ای؛

14
00:00:29,417 --> 00:00:32,018
آن ماهی‌های عجیب که 
چراغ‌های جلو خود را دارند؛

15
00:00:32,042 --> 00:00:33,518
هنر، آتش،

16
00:00:33,542 --> 00:00:34,809
کپسول‌های آتش‌نشانی،

17
00:00:34,833 --> 00:00:36,934
قوانین، کبوترها، بطری‌های آبجو،

18
00:00:36,958 --> 00:00:38,226
لیموها و لامپ‌های برق؛

19
00:00:38,226 --> 00:00:39,939
شراب قرمز و پاراستامول (نوعی مُسکن)؛

20
00:00:39,939 --> 00:00:42,258
ارواح، پشه‌ها، فلامینگوها، گل‌ها،

21
00:00:42,280 --> 00:00:44,139
یوکللی (نوعی ساز)، آسانسورها و گربه‌ها،

22
00:00:44,163 --> 00:00:45,559
فیلم‌های گربه‌ها، اینترنت؛

23
00:00:45,583 --> 00:00:47,351
تیرآهن‌ها، ساختمان‌ها و باتری‌ها،

24
00:00:47,375 --> 00:00:50,001
همه‌ی نبوغ و ایده‌های درخشان، 
همه‌ی زندگی شناخته شده...

25
00:00:50,025 --> 00:00:51,698
و یک مجموعه کامل از موارد دیگر است.

26
00:00:51,722 --> 00:00:54,199
تقریباً هر آنچه می‌شناسیم و 
در مورد آن شنیده‌ایم.

27
00:00:54,233 --> 00:00:56,059
در واقع این مکانِ مورد علاقه من است.

28
00:00:56,083 --> 00:00:57,643
این کره کوچک،

29
00:00:57,667 --> 00:01:00,208
که در بخش سرد و تنهای کیهان شناور است.

30
00:01:01,375 --> 00:01:04,434
ضمناً، لهجه‌ی من برای بندر بلفاست است...

31
00:01:04,458 --> 00:01:05,726
که اینجاست.

32
00:01:05,750 --> 00:01:07,000
تقریباً.

33
00:01:07,875 --> 00:01:10,226
ممکن است فکر کنید سیاره زمین را می‌شناسید،

34
00:01:10,250 --> 00:01:11,478
زیرا شما اهل اینجا هستید.

35
00:01:11,492 --> 00:01:12,809
اما احتمالاً،

36
00:01:12,833 --> 00:01:15,500
شما مدتی در مورد اصول فکر نکرده‌اید.

37
00:01:15,524 --> 00:01:16,934
فکر می‌کردم در موردش می‌دانم.

38
00:01:16,958 --> 00:01:18,393
حتی فکر می‌کردم یک متخصص هستم.

39
00:01:18,417 --> 00:01:21,181
تا اینکه، مجبور شدم کل این مکان،

40
00:01:21,205 --> 00:01:22,851
و اینکه چگونه قرار است کار کند را،

41
00:01:22,875 --> 00:01:25,518
به کسی که قبلاً هرگز اینجا 
نبوده است، توضیح دهم.

42
00:01:25,542 --> 00:01:26,989
نه آنچه شما ممکن است فکر کنید،

43
00:01:27,003 --> 00:01:29,018
اگر چه پدرم همیشه می‌گوید

44
00:01:29,042 --> 00:01:31,059
نشانه مطمئنی از زندگی هوشمند در آن بیرون

45
00:01:31,083 --> 00:01:33,436
این است که آن‌ها تلاشی 
برای تماس با ما نمی‌کنند.

46
00:01:33,470 --> 00:01:37,143
در واقع پسر تازه متولد شده‌ام بود که 
سعی داشتم چیزهایی را برایش توضیح دهم.

47
00:01:37,167 --> 00:01:38,809
ما قبلاً هرگز پدر و مادر نبودیم،

48
00:01:38,833 --> 00:01:40,101
من و همسرم،

49
00:01:40,125 --> 00:01:43,726
پس وقتی برای اولین بار به خانه رسید 
مانند اکثر مهمانان با او رفتار کردیم،

50
00:01:43,750 --> 00:01:45,018
با یک گشت و گذار.

51
00:01:45,042 --> 00:01:46,853
اینجا جایی است که زندگی می‌کنی، پسرم.

52
00:01:46,853 --> 00:01:48,405
در این اتاق غذا می‌پزیم.

53
00:01:48,405 --> 00:01:51,802
در این اتاق مجموعه‌ای از صندلی‌هایمان
را می‌گذاریم، و مواردی از این دست.

54
00:01:51,852 --> 00:01:52,976
فرح‌بخش است،

55
00:01:53,000 --> 00:01:55,684
توضیح اینکه سیاره ما چگونه کار می‌کند 
به یک بچه صفرساله.

56
00:01:55,708 --> 00:01:56,976
اما بعد از خنده‌ها،

57
00:01:57,000 --> 00:02:00,308
یک مرتبه این اهمیت می‌یابد که 
انسان‌های جدید مطلقاً هیچ چیز نمی‌دانند

58
00:02:00,308 --> 00:02:03,226
با توجه به این که دانش کمی دارید،

59
00:02:03,250 --> 00:02:06,393
توضیح دادن کل سیاره واقعاً ترسناک می‌شود.

60
00:02:06,417 --> 00:02:07,809
اما به هر حال سعی کردم.

61
00:02:07,833 --> 00:02:10,893
در آن چند هفته اول هنگام قدم زدن

62
00:02:10,917 --> 00:02:13,226
دنیا را همانطور که می‌دیدم شرح می‌دادم،

63
00:02:13,250 --> 00:02:16,393
شروع کردم به یادداشت برداری 
از چیزهای مسخره‌ای که می‌گفتم.

64
00:02:16,417 --> 00:02:18,726
یادداشت‌ها آرام آرام 
به شکل نامه‌ای درآمدند

65
00:02:18,750 --> 00:02:20,883
که هر زمان پسرم یاد گرفت بخواند برای اوست.

66
00:02:20,923 --> 00:02:22,559
و آن نامه تبدیل به یک کتاب شد

67
00:02:22,583 --> 00:02:25,268
در مورد اصول اساسی چیستیِ انسانی که

68
00:02:25,292 --> 00:02:28,226
در قرن ۲۱ام روی زمین زندگی می‌کند.

69
00:02:28,250 --> 00:02:30,726
بعضی چیزها واقعاً آشکار هستند.

70
00:02:30,750 --> 00:02:32,684
مثلاً، سیاره از دو بخش ساخته شده‌است:

71
00:02:32,708 --> 00:02:35,101
خشکی و دریا.

72
00:02:35,125 --> 00:02:38,393
برخی تا زمانی که به آن فکر کنید 
کمتر آشکار هستند.

73
00:02:38,417 --> 00:02:40,184
مثلاً، زمان.

74
00:02:40,212 --> 00:02:43,312
گاهی اوقات چیزها می‌توانند به آرامی 
در اینجا روی زمین حرکت کنند.

75
00:02:44,042 --> 00:02:46,601
اما بیشتر اوقات، به سرعت حرکت می‌کنند.

76
00:02:46,625 --> 00:02:49,925
پس از وقت خود به خوبی استفاده کنید، 
پیش از آنکه بدانید تمام خواهد شد.

77
00:02:50,417 --> 00:02:51,976
یا آدم‌ها.

78
00:02:52,000 --> 00:02:55,399
افراد از نظر شکل، اندازه 
و رنگ متفاوت هستند.

79
00:02:55,399 --> 00:02:57,146
همه ما ممکن است متفاوت به نظر برسیم،

80
00:02:57,146 --> 00:02:59,285
متفاوت رفتار کنیم و 
زبان متفاوتی داشته باشیم،

81
00:02:59,285 --> 00:03:00,393
اما فریب نخورید.

82
00:03:00,417 --> 00:03:01,684
همه‌ی ما انسان هستیم.

83
00:03:01,708 --> 00:03:04,934
نمی‌توان نادیده گرفت که 
از بین تمامی مکان‌های جهان

84
00:03:04,934 --> 00:03:06,610
انسان فقط بر روی زمین زندگی می‌کند،

85
00:03:06,610 --> 00:03:08,305
فقط می‌تواند بر روی زمین زندگی کند.

86
00:03:08,305 --> 00:03:10,059
و حتی، فقط روی بعضی از قسمت‌های خشک.

87
00:03:10,083 --> 00:03:12,784
فقط بخش بسیار کوچکی 
از سطح سیاره ما وجود دارد

88
00:03:12,784 --> 00:03:14,858
که در واقع قابل سکونت 
برای زندگی انسان است،

89
00:03:14,858 --> 00:03:17,713
و آنچه اینجا فشرده شده، محلی است 
که همه‌ی ما زندگی می‌کنیم.

90
00:03:17,713 --> 00:03:20,143
وقتی نزدیک خاک هستید 
فراموش کردن آسان است،

91
00:03:20,167 --> 00:03:22,518
سنگ‌ها، شاخ و برگ‌ها، بتون سرزمین‌های ما،

92
00:03:22,542 --> 00:03:25,684
چقدر فضای مانور دادن محدود است.

93
00:03:25,708 --> 00:03:28,143
از چشم‌هایی نزدیک به زمین،

94
00:03:28,167 --> 00:03:30,684
افق بی پایان به نظر می‌رسد.

95
00:03:30,708 --> 00:03:31,461
از این گذشته،

96
00:03:31,471 --> 00:03:34,518
تفکر درباره‌ی اینکه کجای 
گوی سیاره‌ی خود قرار داریم

97
00:03:34,518 --> 00:03:37,018
و این گوی در کجای فضا قرار گرفته 
کار هر روز ما نیست.

98
00:03:37,042 --> 00:03:39,976
نمی‌خواستم به پسرم 
همان داستان کشورها را بگویم

99
00:03:40,000 --> 00:03:42,893
که زمانی که در ایرلند شمالی 
بزرگ می‌شدم به ما گفته شده بود.

100
00:03:42,917 --> 00:03:44,578
که ما فقط از یک محله‌ی کوچک هستیم،

101
00:03:44,578 --> 00:03:47,647
که زندگی را خارج از 
نگرانی‌های ضروری خود نادیده می‌گیرد.

102
00:03:47,647 --> 00:03:50,809
می‌خواستم سعی کنم تا احساس کنم 
چه می‌شود اگر سیاره خود را

103
00:03:50,833 --> 00:03:53,184
به عنوان یک سیستم، به عنوان یک شی واحد،

104
00:03:53,208 --> 00:03:54,643
که در فضا معلق است، ببینم.

105
00:03:54,667 --> 00:03:55,694
برای انجام این کار،

106
00:03:55,694 --> 00:03:58,114
نیاز بود تا طراحی مسطح برای کتاب‌ها را

107
00:03:58,114 --> 00:04:00,370
به مجسمه‌های سه بعدی 
برای خیابان‌ها، تبدیل کنم.

108
00:04:00,370 --> 00:04:01,833
و تقریباً ۶۰/۹۶ متر،

109
00:04:01,833 --> 00:04:03,268
یک بلوک شهر نیویورک را

110
00:04:03,292 --> 00:04:05,559
برای ساختن یک مدل بزرگ مقیاس از ماه،

111
00:04:05,583 --> 00:04:07,809
زمین و خودمان، نیاز داشتم.

112
00:04:07,833 --> 00:04:11,024
قرار شد این پروژه در پارکِ 
«های لاین» شهر نیویورک انجام شود

113
00:04:11,048 --> 00:04:11,968
زمستان گذشته،

114
00:04:11,968 --> 00:04:14,983
در پنجاهمین سالگرد مأموریت 
آپولو ۱۱ در اطراف ماه.

115
00:04:14,983 --> 00:04:16,684
پس از برپاسازی آن،

116
00:04:16,708 --> 00:04:19,226
توانستم همراه پسرم کلاه فضایی گذاشته

117
00:04:19,250 --> 00:04:22,184
مانند آپولو ۱۱ نیم قرن پیش،

118
00:04:22,208 --> 00:04:24,018
و به سمت ماه حرکت کنیم.

119
00:04:24,042 --> 00:04:25,309
دور هم چرخیدیم

120
00:04:25,333 --> 00:04:27,809
و به خودمان نگاه کردیم.

121
00:04:27,833 --> 00:04:29,309
آنچه احساس کردم این بود

122
00:04:29,333 --> 00:04:31,809
چقدر تنهایی در تاریکیِ آنجا بود.

123
00:04:31,833 --> 00:04:33,559
و من فقط تظاهر می‌کردم.

124
00:04:33,583 --> 00:04:35,101
ماه تنها شی‌ای است

125
00:04:35,125 --> 00:04:37,351
که کمی نزدیک ماست.

126
00:04:37,375 --> 00:04:39,268
و در مقیاس این پروژه،

127
00:04:39,292 --> 00:04:41,309
که سیاره ما ۱۰ فوت (۳ متر) قطر داشت،

128
00:04:41,333 --> 00:04:43,893
ماه، سیاره بعدی، در ابعاد توپ یوگا بود

129
00:04:43,917 --> 00:04:46,434
و چند کیلومتر دورتر.

130
00:04:46,458 --> 00:04:48,643
اگرچه مرزها از فضا قابل مشاهده نیستند،

131
00:04:48,667 --> 00:04:49,976
روی مجسمه من،

132
00:04:50,000 --> 00:04:51,572
تک تک مرزها کشید شده بودند.

133
00:04:51,596 --> 00:04:54,601
اما به جای نوشتن نام کشورها 
روی قطعه‌های زمین،

134
00:04:54,625 --> 00:04:56,476
بارها و بارها نوشتم،

135
00:04:56,500 --> 00:04:59,452
«انسان‌ها اینجا زندگی می‌کنند، 
انسان‌ها اینجا زندگی می‌کنند.»

136
00:04:59,452 --> 00:05:01,684
«انسان‌ها اینجا زندگی می‌کنند.»

137
00:05:01,708 --> 00:05:04,184
و روی ماه، نوشته شد،

138
00:05:04,208 --> 00:05:05,976
"هیچ‌کس اینجا زندگی نمی‌کند."

139
00:05:06,000 --> 00:05:07,601
اغلب، مواردِ آشکار

140
00:05:07,625 --> 00:05:10,684
تا زمانی که در مورد آن‌ها 
فکر نکنید آشکار نیستند.

141
00:05:10,708 --> 00:05:13,184
دیدن هر چیزی از فاصله بسیار زیاد

142
00:05:13,208 --> 00:05:14,643
همه چیز را تغییر می‌دهد،

143
00:05:14,667 --> 00:05:16,893
همانطور که بسیاری از 
فضانوردان تجربه کرده‌اند.

144
00:05:16,917 --> 00:05:19,309
و چشمان انسان تاکنون فقط زمین ما را

145
00:05:19,333 --> 00:05:21,378
از فاصله‌‌ای به اندازه فاصله ماه دیده است.

146
00:05:21,378 --> 00:05:22,610
راه بسیار زیادی وجود دارد

147
00:05:22,610 --> 00:05:24,934
تا رسیدن به مرزهای منظومه شمسی خودمان.

148
00:05:24,958 --> 00:05:28,351
و حتی به ستارگان دیگر، تا صورت‌های فلکی.

149
00:05:28,375 --> 00:05:31,518
در واقع فقط یک نقطه در کل کیهان وجود دارد

150
00:05:31,542 --> 00:05:34,393
که در تمام صورت‌های فلکی وجود دارد،

151
00:05:34,417 --> 00:05:36,684
و این حضور

152
00:05:36,708 --> 00:05:39,059
اینجاست، سیاره زمین.

153
00:05:39,083 --> 00:05:41,703
آن تصاویری که ما برای 
خوشه‌های ستاره‌ای ساخته‌ایم

154
00:05:41,727 --> 00:05:45,144
فقط از نقطه دید این پایین قابل درک است.

155
00:05:46,470 --> 00:05:48,684
داستان‌های آن‌ها فقط 
در زمین معنا پیدا می‌کند.

156
00:05:48,708 --> 00:05:51,184
و فقط برای ماست.

157
00:05:51,208 --> 00:05:52,559
برای انسان‌ها.

158
00:05:52,583 --> 00:05:55,268
ما موجودات داستان‌ها هستیم.

159
00:05:55,292 --> 00:05:57,127
ما همان داستان‌هایی هستیم که می‌گوییم،

160
00:05:57,127 --> 00:05:59,377
ما همان داستان‌هایی هستیم 
که به ما گفته می‌شود.

161
00:05:59,377 --> 00:06:03,018
به طور خلاصه داستان تمدن بشری 
روی زمین را در نظر بگیرید.

162
00:06:03,042 --> 00:06:05,601
از نبوغ، ظرافت،

163
00:06:05,625 --> 00:06:07,934
طبیعت سخاوتمند و 
پرورش دهنده گونه‌ای می‌گوید

164
00:06:07,958 --> 00:06:10,768
که خود متمرکز، آسیب پذیر

165
00:06:10,792 --> 00:06:12,601
و محافظی سرسخت است.

166
00:06:12,625 --> 00:06:15,559
ما، انسان‌ها، از شعله‌ی 
موجودیت خود محافظت می‌کنیم

167
00:06:15,583 --> 00:06:18,268
در برابر عناصر خام و بسیاری 
که خارج از کنترل ماست،

168
00:06:18,292 --> 00:06:20,268
جهان آینده.

169
00:06:20,292 --> 00:06:23,292
با این حال همیشه به شعله نگاه می‌کنیم.

170
00:06:24,458 --> 00:06:26,059
«تا جایی که می‌دانیم،»

171
00:06:26,083 --> 00:06:27,351
وقتی این جمله بیان می‌شود،

172
00:06:27,375 --> 00:06:30,143
به معنای کل دانش ما است.

173
00:06:30,167 --> 00:06:31,825
اما وقتی به روش دیگری گفته می‌شود،

174
00:06:31,825 --> 00:06:33,559
«تا جایی که می‌دانیم،»

175
00:06:33,583 --> 00:06:36,393
این بدان معنی است که ما اصلاً نمی‌دانیم.

176
00:06:36,417 --> 00:06:40,518
این نمایش زیبا و شکننده تمدن است.

177
00:06:40,542 --> 00:06:42,851
ما بازیگران و تماشاگران 
یک نمایش کیهانی هستیم

178
00:06:42,875 --> 00:06:44,812
جهان در اینجا برای ما معنا پیدا می‌کند،

179
00:06:44,812 --> 00:06:46,684
و در هر جای دیگر معنایی ندارد.

180
00:06:46,708 --> 00:06:49,000
احتمالاً حتی این پایین هم 
زیاد معنا نداشته باشد.

181
00:06:49,000 --> 00:06:51,684
اگر صادقانه به رابطه خود 
با قایقمان فکر کرده باشیم،

182
00:06:51,708 --> 00:06:52,976
با زمینمان،

183
00:06:53,000 --> 00:06:55,875
ممکن است بیشتر از داستانی 
از جهل و طمع باشد.

184
00:06:57,208 --> 00:06:59,226
در مورد فاوستو نیز چنین است،

185
00:06:59,250 --> 00:07:01,143
مردی که اعتقاد داشت صاحب همه چیز است

186
00:07:01,167 --> 00:07:03,726
و شروع کرد به بررسی اینکه 
چه چیزی متعلق به اوست.

187
00:07:03,750 --> 00:07:06,101
او به راحتی ادعای مالکیت یک گل را کرد،

188
00:07:06,125 --> 00:07:08,684
یک گوسفند، یک درخت و یک مزرعه.

189
00:07:08,708 --> 00:07:11,059
تسخیر دریاچه و کوه سخت‌تر است،

190
00:07:11,083 --> 00:07:13,101
اما آن‌ها نیز تسلیم می‌شوند.

191
00:07:13,125 --> 00:07:15,333
در تلاش است تا دریای آزاد را 
به خود اختصاص دهد

192
00:07:15,333 --> 00:07:17,768
جایی که طمع او باعث نابودی‌اش می‌شود،

193
00:07:17,792 --> 00:07:19,851
وقتی، به خاطر غرور،

194
00:07:19,875 --> 00:07:22,851
به دریا رفت تا نشان دهد چه کسی رئیس است.

195
00:07:22,875 --> 00:07:24,601
اما او نمی‌دانست،

196
00:07:24,625 --> 00:07:27,458
در زیر امواج می‌لغزد، و در عمق غرق می‌شود.

197
00:07:28,333 --> 00:07:29,601
دریا برای او ناراحت بود

198
00:07:29,625 --> 00:07:31,750
اما همچنان دریا ماند.

199
00:07:32,917 --> 00:07:35,103
سرنوشت فاوستو

200
00:07:35,103 --> 00:07:38,458
برای سایر اشیاء متعلق به او نیز مهم نبود.

201
00:07:39,583 --> 00:07:43,351
تمام اهمیتی که فکر می‌کنیم در کیهان داریم،

202
00:07:43,375 --> 00:07:45,018
اگر به خاطر زمین نبود

203
00:07:45,042 --> 00:07:46,601
هیچ چیز نداشتیم.

204
00:07:46,625 --> 00:07:49,059
در حالی که می‌توانست با خوشحالی 
در حال چرخش باشد،

205
00:07:49,083 --> 00:07:51,101
با چشم‌پوشی از نبودن ما.

206
00:07:51,125 --> 00:07:53,375
در این سیاره، انسان‌ها هستند.

207
00:07:54,202 --> 00:07:55,643
ما سرگرم روزمرگی خود شده‌ایم،

208
00:07:55,667 --> 00:07:57,726
گاهی اوقات بالا و بیرون را جستجو می‌کنیم،

209
00:07:57,750 --> 00:08:00,893
بیشتر پایین و درون را جستجو می‌کنیم.

210
00:08:00,917 --> 00:08:03,934
با جستجو کردن در بالا و 
ترسیم خطوط بین چراغ‌های آسمان،

211
00:08:03,958 --> 00:08:06,616
سعی کرده‌ایم از هرج و مرج معنا بسازیم.

212
00:08:06,616 --> 00:08:10,392
با جستجو کردن در پایین، خطوطی را در زمین 
کشیده‌ایم تا بدانیم متعلق به کجا هستیم

213
00:08:10,392 --> 00:08:11,419
و به کجا تعلق نداریم.

214
00:08:11,419 --> 00:08:14,597
بیشتر اوقات فراموش می‌کنیم 
خطوطی که ستاره‌ها را به هم متصل می‌کنند

215
00:08:14,597 --> 00:08:16,184
و خطوطی که زمین را تقسیم می‌کنند

216
00:08:16,208 --> 00:08:18,518
فقط در سر ما زندگی می‌کنند.

217
00:08:18,542 --> 00:08:21,018
آن‌ها نیز داستان هستند.

218
00:08:21,018 --> 00:08:22,803
ما کارهای روزمره و مراسم خود را

219
00:08:22,803 --> 00:08:25,750
طبق داستان‌هایی که بیشتر به آن‌ها 
باور داریم، انجام می‌دهیم

220
00:08:25,750 --> 00:08:28,495
این روزها، در حالی که داستان را 
می‌نویسیم تغییر می‌کند.

221
00:08:28,495 --> 00:08:30,167
در داستان فعلی ترس زیادی وجود دارد،

222
00:08:30,167 --> 00:08:31,114
و تا همین اواخر،

223
00:08:31,114 --> 00:08:33,547
داستان‌هایی که به نظر می‌رسید 
بیشترین قدرت را دارند

224
00:08:33,547 --> 00:08:34,704
تلخ هستند،

225
00:08:34,704 --> 00:08:38,325
از اینکه چگونه همه چیز به صورت جداگانه 
و جمعی اشتباه برای ما پیش رفت، بودند.

226
00:08:38,325 --> 00:08:41,958
تماشا کردن اینکه چگونه بهترین از بدترین 
نتیجه می‌شود الهام بخش بوده‌ است.

227
00:08:41,958 --> 00:08:44,226
مردم چگونه در زمان 
مکافات جهانی بیدار می‌شوند

228
00:08:44,250 --> 00:08:47,726
متوجه می‌شوند پیوندهای ما با یکدیگر

229
00:08:47,750 --> 00:08:49,893
یکی از مهمترین چیزهایی است که داریم.

230
00:08:49,917 --> 00:08:51,184
اما یک قدم به عقب برداریم.

231
00:08:51,184 --> 00:08:53,083
آنچه همه‌ی ما باید برای آن تاسف بخوریم،

232
00:08:53,083 --> 00:08:56,208
این است که ما زمان بسیار کمی را 
صرف لذت بردن از بزرگترین موردی که

233
00:08:56,208 --> 00:08:58,247
تا به حال برای ما درست پیش رفته کرده‌ایم.

234
00:08:58,247 --> 00:08:59,717
که ما در وهله اول اینجا هستیم،

235
00:08:59,717 --> 00:09:00,828
که ما زنده هستیم.

236
00:09:00,828 --> 00:09:02,268
که ما هنوز زنده هستیم.

237
00:09:02,268 --> 00:09:05,226
یک و نیم میلیون سال پس از 
پیدا کردن یک جعبه کبریت،

238
00:09:05,250 --> 00:09:08,184
ما هنوز خانه را به طور کامل آتش نزده‌ایم.

239
00:09:08,208 --> 00:09:09,346
هنوز.

240
00:09:09,380 --> 00:09:11,726
شانس حضور در اینجا بی‌نهایت کم است.

241
00:09:11,750 --> 00:09:13,018
ما هنوز اینجا هستیم.

242
00:09:13,042 --> 00:09:14,351
خطرات و همه چیز.

243
00:09:14,375 --> 00:09:16,768
هرگز انسان‌های زیادی 
روی زمین زندگی نکرده‌اند.

244
00:09:16,768 --> 00:09:18,460
از منابع بیشتری استفاده نکرده‌اند.

245
00:09:18,460 --> 00:09:20,768
و آشکار می‌شود که 
بسیاری از سیستم‌های قدیمی

246
00:09:20,792 --> 00:09:22,726
که برای خودمان اختراع کردیم

247
00:09:22,750 --> 00:09:24,018
منسوخ شده‌اند.

248
00:09:24,042 --> 00:09:25,976
و ما باید موارد جدیدی بسازیم.

249
00:09:26,000 --> 00:09:27,434
اگر میکروب‌ها نبودند،

250
00:09:27,458 --> 00:09:30,559
آتش جمعی ما مدت‌ها قبل ما را خفه کرده بود.

251
00:09:30,583 --> 00:09:33,643
در حالی که تماشا می‌کنیم 
چرخ‌های صنعت متوقف می‌شوند،

252
00:09:33,667 --> 00:09:35,726
ماشین آلات پیشرفت سکوت می‌کنند،

253
00:09:35,750 --> 00:09:38,143
ما طوفانی‌ترین فرصت‌ها را

254
00:09:38,167 --> 00:09:40,059
برای ضربه زدن به دکمه تنظیم مجدد داریم.

255
00:09:40,083 --> 00:09:41,934
برای طی کردن مسیری متفاوت.

256
00:09:41,958 --> 00:09:44,434
اینجا ما روی زمین هستیم.

257
00:09:44,458 --> 00:09:47,059
و زندگی روی زمین یک چیز خارق العاده است.

258
00:09:47,083 --> 00:09:48,595
این زمین، بزرگ به نظر می‌رسد،

259
00:09:48,595 --> 00:09:50,630
اما تعداد زیادی از ما در اینجا وجود دارد.

260
00:09:50,630 --> 00:09:52,809
هفت و نیم میلیارد در آخرین شمارش،

261
00:09:52,833 --> 00:09:55,601
که هر روز بیشتر می‌شود.

262
00:09:55,625 --> 00:09:56,893
با این حال،

263
00:09:56,917 --> 00:09:58,643
هنوز هم برای همه کافی است،

264
00:09:58,667 --> 00:10:00,410
اگر کمی از آن را به اشتراک بگذاریم.

265
00:10:01,000 --> 00:10:02,684
پس لطفا،

266
00:10:02,708 --> 00:10:03,958
مهربان باشید.

267
00:10:05,125 --> 00:10:06,768
وقتی فکر می‌کنید روش دیگری است،

268
00:10:06,792 --> 00:10:09,542
اگر زمین تنها جایی است که 
انسان‌ها در آن زندگی می‌کنند،

269
00:10:09,542 --> 00:10:12,250
این مکان در واقع 
تنهایی کمتری در جهان دارد.

270
00:10:13,375 --> 00:10:15,601
افراد زیادی هستند که ما را دوست دارند

271
00:10:15,625 --> 00:10:17,898
و افراد زیادی هستند که 
ما آن‌ها را دوست داریم.

272
00:10:17,898 --> 00:10:19,809
ما به یکدیگر احتیاج داریم.

273
00:10:19,833 --> 00:10:21,750
اکنون بیشتر از هر زمان دیگری می‌دانیم.

274
00:10:22,958 --> 00:10:24,208
شب بخیر.