0:00:00.708,0:00:01.976
[โอลิเวอร์ เจฟเฟอร์]

0:00:02.000,0:00:03.833
[ชีวิตบนโลกที่น่ายินดี]

0:00:05.333,0:00:06.601
สวัสดี!

0:00:06.625,0:00:09.601
ผมมั่นใจว่า เมื่อผมพูดจบประโยคนี้

0:00:09.625,0:00:11.101
ดูจากรูปแบบที่ผมสื่อสารน่ะนะ

0:00:11.125,0:00:13.976
คุณจะรู้ได้ทันทีว่า[br]ผมมาจากสถานที่ที่มีชื่อว่า

0:00:14.000,0:00:15.268
"ดาวโลก"

0:00:15.292,0:00:17.018
โลกนั้นเจ๋งสุดๆ

0:00:17.042,0:00:18.875
เป็นบ้านของ "เรา"

0:00:20.125,0:00:21.393
และพวกเชื้อโรค

0:00:21.417,0:00:23.726
ไอ้พวกที่ควรจะถอยได้แล้ว

0:00:23.750,0:00:26.726
เพราะโลกไม่ได้เป็นบ้านของ[br]พวกมันเท่านั้น

0:00:26.750,0:00:29.393
ดาวดวงนี้ยังมี[br]รถ กะหล่ำดาว

0:00:29.417,0:00:32.018
พวกปลาแปลกๆ ที่มีโคมไฟส่วนตัว

0:00:32.042,0:00:33.518
งานศิลป์ กองไฟ

0:00:33.542,0:00:34.809
ถังดับเพลิง

0:00:34.857,0:00:36.958
กฎหมาย นกพิราบ เบียร์สักขวด

0:00:36.958,0:00:38.226
เลม่อน และหลอดไฟ

0:00:38.250,0:00:39.893
ปิโน นัวร์ และพาราเซตามอล

0:00:39.917,0:00:42.476
ผี ยุง นกฟลามิงโก ดอกไม้

0:00:42.500,0:00:44.059
อูคูเลเล่ ลิฟต์ และแมว

0:00:44.083,0:00:45.559
วิดีโอแมว อินเตอร์เน็ต

0:00:45.583,0:00:47.351
คานเหล็ก ตึก และถ่ายไฟฉาย

0:00:47.375,0:00:49.851
ความคิดที่น่าสนใจทัั้งหลาย[br]ทุกชีวิตบนโลก

0:00:49.875,0:00:51.518
และอื่นๆ อีกมหาศาล

0:00:51.542,0:00:54.059
ทุกอย่างที่เรารู้จัก และที่ไม่เคยพบเห็น

0:00:54.083,0:00:56.059
เป็นสถานที่ที่ผมชอบนะ จริงๆ แล้ว

0:00:56.083,0:00:57.643
ทรงกลม เล็กๆ นี้

0:00:57.667,0:01:00.208
ลอยอยู่ในส่วนหนึ่งของจักรวาล[br]อันแสนหนาวเย็นและเดียวดาย

0:01:01.375,0:01:04.434
อ้อ ผมพูดสำเนียงเบลฟาสต์น่ะ[br]ซึ่งก็คือ...

0:01:04.458,0:01:05.726
ตรงนี้

0:01:05.750,0:01:07.000
แถวนี้ๆ แหละ

0:01:07.875,0:01:10.226
คุณ อาจ คิด ว่า [br]คุณรู้จักดาวโลกดีพอ

0:01:10.250,0:01:11.518
เพราะคุณอยู่ที่นี่อยู่แล้ว

0:01:11.542,0:01:12.809
แต่ในความเป็นจริง

0:01:12.833,0:01:15.500
คุณอาจไม่ค่อยได้คิดถึงเรื่องราว[br]ที่แสนธรรมดาของดาวดวงนี้

0:01:15.524,0:01:16.934
ผมเคยคิดว่าผมรู้จักโลกดี

0:01:16.958,0:01:18.393
ผมคิดว่าผมก็เชียวชาญอยู่นะ

0:01:18.417,0:01:20.267
จนวันนึง ผมต้องอธิบาย[br]เรื่องราวทั้งหมด

0:01:20.267,0:01:22.851
เกี่ยวกับโลก[br]และความเป็นไปต่างๆ

0:01:22.875,0:01:25.518
ให้กับใครบางคนที่ไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน

0:01:25.542,0:01:26.809
ไม่ใช่อย่างที่คิดครับ

0:01:26.833,0:01:29.018
ถึงแม้ว่าพ่อผมมักจะพูดว่า

0:01:29.042,0:01:31.059
สิ่งที่ยืนยันว่ามีมนุษย์ต่าวดาว[br]อยู่ข้างนอกนั่น

0:01:31.083,0:01:33.476
คือการที่พวกเขาไม่คิดจะติดต่อเรา[br]ให้ลำบากเปล่าๆ

0:01:33.500,0:01:37.143
อันที่จริง เป็นลูกชายผมที่เพิ่งเกิด[br]คือคนที่ผมพยายามจะอธิบายให้ฟัง

0:01:37.167,0:01:38.809
พวกเราไม่เคยเป็นพ่อแม่มาก่อน

0:01:38.833,0:01:40.101
ผมและภรรยา

0:01:40.125,0:01:43.726
ผมเลยปฏิบัติต่อเขาเหมือนแขก[br]เมื่อเขามาถึงบ้านเป็นครั้งแรก

0:01:43.750,0:01:45.018
โดยพาเขาเดินชมรอบๆ บ้าน

0:01:45.042,0:01:46.643
นี่บ้านของลูกนะ

0:01:46.667,0:01:48.351
ห้องนี้เราใช้ทำกับข้าว

0:01:48.375,0:01:51.684
ห้องนี้เราไว้เก็บคอเล็กชั่นเก้าอี้[br]อะไรประมาณนี้

0:01:51.708,0:01:52.976
ก็แปลกใหม่ดีนะ

0:01:53.000,0:01:55.684
การที่ได้อธิบายว่าดาวที่เราอยู่[br]เป็นยังไงให้เด็กทารกฟัง

0:01:55.708,0:01:56.976
ภายหลังความสนุกสนานเฮฮา

0:01:57.000,0:02:00.184
เมื่อคุณตระหนักว่า[br]มนุษย์ตัวน้อยนี้แทบไม่รู้อะไรเลย

0:02:00.208,0:02:03.226
และตัวคุณเองก็แทบจะไม่รู้อะไรเช่นกัน

0:02:03.250,0:02:06.393
การเล่าเรื่องราวของโลกทั้งดวงกลาย[br]เป็นงานที่หินไม่เบา

0:02:06.417,0:02:07.809
แต่สุดท้าย ผมก็ลองสักตั้ง

0:02:07.833,0:02:10.893
ช่วงสัปดาห์แรกๆ ผมเดินสำรวจโลกภายนอก

0:02:10.917,0:02:13.226
และบอกเล่าเรื่องราวที่พบเจอ

0:02:13.250,0:02:16.393
ผมเริ่มจดบันทึก[br]เรื่องราวน่าขันที่ผมเล่าให้ลูกชายฟัง

0:02:16.417,0:02:18.726
บันทึกเหล่านั้นค่อยๆ กลายมาเป็นจดหมาย

0:02:18.750,0:02:21.059
ที่จะส่งถึงเขา เมื่อเขาโตพอที่จะอ่านมัน

0:02:21.083,0:02:22.559
และจดหมายนั้นก็กลายเป็นหนังสือ

0:02:22.583,0:02:25.268
เกี่ยวกับหลักการพื้นฐาน[br]และการเป็นมนุษย์

0:02:25.292,0:02:27.852
ที่อยู่บนโลกในศตวรรษที่ 21

0:02:27.852,0:02:30.726
บางอย่างที่เห็นชัดเจนอยู่แล้ว

0:02:30.750,0:02:32.684
เช่น โลกประกอบด้วยสองส่วน

0:02:32.708,0:02:35.101
ผืนดิน และผืนน้ำ

0:02:35.125,0:02:38.393
บางสิ่งที่เราไม่ค่อยได้สนใจ[br]จนกว่าจะเริ่มคิดเกี่ยวกับมัน

0:02:38.417,0:02:40.184
อย่าง "เวลา"

0:02:40.208,0:02:43.208
บางครั้งสิ่งต่างๆ บนโลก[br]ก็ดำเนินไปอย่างช้าๆ

0:02:44.042,0:02:46.601
แต่หลายครั้ง ก็หมุนไปอย่างรวดเร็ว

0:02:46.625,0:02:49.375
ฉะนั้น จงใช้เวลาให้ดี[br]เพราะมันจะหายไปก่อนที่คุณจะรู้ตัว

0:02:50.417,0:02:51.976
หรือ "ผู้คน"

0:02:52.000,0:02:55.559
ผู้คนมาในรูปร่าง ขนาด [br]และสี ที่แตกต่างกัน

0:02:55.583,0:02:56.976
เราอาจดูต่างกัน

0:02:57.000,0:02:59.101
มีนิสัยต่างกัน และมีเสียงที่ต่างกันก็จริง

0:02:59.125,0:03:00.393
แต่อย่าโดนหลอกล่ะ

0:03:00.417,0:03:01.684
เราทุกคนก็เป็นคนเหมือนกัน

0:03:01.708,0:03:04.934
และนั่นทำให้ผมเลี่ยงไม่ได้ที่จะยอมรับ[br]ว่าจากสถานที่ต่างๆ ในจักรวาล

0:03:04.958,0:03:06.226
ผู้คนอาศัยบนโลกเท่านั้น

0:03:06.250,0:03:07.851
"อยู่ได้" แค่บนโลกเท่านั้น

0:03:07.875,0:03:10.059
และถึงแม้จะอยู่ได้แค่บนพื้นที่แห้ง[br]ส่วนเล็กๆ

0:03:10.083,0:03:12.934
ซึ่งมีขนาดนิดเดียวบนผิวโลก

0:03:12.958,0:03:14.934
ที่มนุษย์สามารถอยู่อาศัยได้จริงๆ

0:03:14.958,0:03:17.309
และนี่คือพื้นที่เล็กๆ ที่พวกเรา[br]บีบรวมกันอยู่

0:03:17.333,0:03:20.143
เราอาจหลงลืมไป[br]เวลาเรามองอะไรใกล้ๆ อย่าง พื้นดิน

0:03:20.167,0:03:22.518
ก้อนหิน ใบไม้ ถนนคอนกรีต

0:03:22.542,0:03:25.684
ว่าเรามีพื้นที่จำกัดเพียงใด[br]สำหรับการสำรวจ

0:03:25.708,0:03:27.627
หากมองผ่านดวงตาคู่หนึ่ง[br]ใกล้กับพื้น

0:03:27.627,0:03:30.684
เส้นขอบฟ้าก็ดูราวกับไม่มีที่สิ้นสุด

0:03:30.708,0:03:32.782
จริงๆ แล้ว ก็ไม่ใช่ทุกวัน

0:03:32.782,0:03:35.018
ที่เราจะมาพิจารณาว่าเราอยู่[br]ตรงไหนบนทรงกลมนี้

0:03:35.042,0:03:37.018
และทรงกลมนี้อยู่ตรงไหนของอวกาศ

0:03:37.042,0:03:39.976
ผมไม่ได้อยากเล่าเรื่องเดิมๆ [br]เกี่ยวกับนานาประเทศให้ลูกผมฟัง

0:03:40.000,0:03:42.893
เรื่องราวที่เราถูกสอนมา[br]ตอนผมโตมาในไอร์แลนด์เหนือ

0:03:42.917,0:03:44.768
ว่าเรามาจากพื้นที่เล็กๆ

0:03:44.792,0:03:47.143
ซึ่งทำให้เรามองข้ามชีวิตอื่นๆ[br]นอกเหนือไปจากเรื่องของเรา

0:03:47.167,0:03:50.809
ผมอยากลองทำความเข้าใจความรู้สึก[br]ของการมองโลกของเรา

0:03:50.833,0:03:53.184
เป็นหนึ่งระบบ และเป็นวัตถุหนึ่งเดียว

0:03:53.208,0:03:54.643
แขวนอยู่กลางอวกาศ

0:03:54.667,0:03:55.934
เพื่อที่จะเข้าใจมุมมองนี้

0:03:55.958,0:03:58.434
ผมได้เปลี่ยนจากการ[br]วาดภาพลงหนังสือ

0:03:58.458,0:03:59.976
เป็นการสร้างวัตถุสามมิติบนถนน

0:04:00.000,0:04:01.809
และผมต้องการระยะประมาณ 200 ฟุต

0:04:01.833,0:04:03.268
หรือหนึ่งช่วงตึกในนิวยอร์ค

0:04:03.292,0:04:05.559
เพื่อสร้างรูปจำลองของดวงจันทร์

0:04:05.583,0:04:07.809
โลก และ พวกเรา

0:04:07.833,0:04:11.024
โครงการนี้จัดขึ้นที่[br]ฮายไลน์พาร์ก นิวยอร์ค

0:04:11.048,0:04:12.268
ฤดูหนาวที่แล้ว

0:04:12.292,0:04:15.309
ในโอกาศฉลองครบรอบ 50 ปี [br]อะพอลโล 11 ไปดวงจันทร์

0:04:15.333,0:04:16.684
ภายหลังการติดตั้ง

0:04:16.708,0:04:19.226
ผมและลูกชาย[br]สวมหมวกนักบินอวกาศ

0:04:19.250,0:04:22.184
และทะยานสู้อวกาศเหมือนยาน[br]อะพอลโล 11 เมื่อครึ่งศตวรรษที่แล้ว

0:04:22.208,0:04:24.018
ไปยังดวงจันทร์

0:04:24.042,0:04:25.309
เราโคจรรอบๆ

0:04:25.333,0:04:27.809
และมองกับมาดู "เรา"

0:04:27.833,0:04:29.309
สิ่งที่ผมสัมผัสได้คือ

0:04:29.333,0:04:31.809
เราดูเหงาๆ ในอวกาศอันมืดมิด

0:04:31.833,0:04:33.559
ทั้งๆที่ผมแค่แกล้งเดินทางนะ

0:04:33.583,0:04:35.101
ดวงจันทร์เป็นเพียงวัตถุเดียว

0:04:35.125,0:04:37.351
ที่ถึงจะไกล แต่ก็ใกล้กับเรามากที่สุด

0:04:37.375,0:04:39.268
และด้วยขนาดของโครงการนี้

0:04:39.292,0:04:41.309
ที่ลูกโลกมีเส้นผ่านศูนย์กลาง[br]ขนาด 10 ฟุต

0:04:41.333,0:04:43.893
ดาวอังคาร ดาวเคราะห์ดวงถัดไป[br]คงจะมีขนาดเท่าลูกบอลโยคะ

0:04:43.917,0:04:46.434
และอยู่ไกลออกไปอีกหลายไมล์

0:04:46.458,0:04:48.643
แม้ว่าเส้นเขตแดน[br]จะมองไม่เห็นจากอวกาศ

0:04:48.667,0:04:49.976
แต่บนลูกโลกของผม

0:04:50.000,0:04:51.572
เราวาดเส้นเขตแดนไว้ทุกเส้น

0:04:51.596,0:04:54.601
แต่แทนที่จะเขียนชื่อประเทศ[br]บนผืนดินนั้น

0:04:54.625,0:04:56.476
ผมกลับเขียนลงไปซ้ำๆ ว่า

0:04:56.500,0:04:59.268
"มีคนอาศัยอยู่ที่นี่ มีคนอาศัยอยู่ที่นี่"

0:04:59.292,0:05:01.684
"มีคน อาศัยอยู่ ที่นี่"

0:05:01.708,0:05:04.184
และบนดวงจันทร์ ผมเขียนลงไปว่า

0:05:04.208,0:05:05.976
"ไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่"

0:05:06.000,0:05:07.601
หลายครั้ง สิ่งที่เห็นๆ กันอยู่

0:05:07.625,0:05:10.684
ก็ไม่ได้เป็นที่น่าสังเกตเท่าไหร่[br]จนกว่าคุณจะคิดถึงมันจริงๆ

0:05:10.708,0:05:13.184
การมองภาพใหญ่จากระยะที่ไกลมากๆ

0:05:13.208,0:05:14.643
เปลี่ยนมุมมองไปโดยสิ้นเชิง

0:05:14.667,0:05:16.893
เหมือนกันที่นักบินอวกาศ[br]หลายคนได้สัมผัส

0:05:16.917,0:05:19.309
และดวงตาของมนุษย์ [br]ก็ได้มองโลกของเรา

0:05:19.333,0:05:21.184
จากจุดที่ไกลที่สุดแล้ว คือดวงจันทร์

0:05:21.208,0:05:22.476
คงอีกไกลมากอยู่

0:05:22.500,0:05:24.934
กว่าที่เราจะไปถึง[br]ขอบของระบบสุริยะจักรวาล

0:05:24.958,0:05:28.351
รวมไปถึง ดวงดาว หรือหมู่ดาวอื่นๆ

0:05:28.375,0:05:31.518
จริงๆ แล้ว มีเพียงจุดเดียวเท่านั้น[br]ในจักรวาล

0:05:31.542,0:05:34.393
ที่เรารู้ได้ว่ามีอยู่[br]ท่ามกลางหมู่ดาวทั้งมวล

0:05:34.417,0:05:36.684
และการมีอยู่นั้นก็คือ

0:05:36.708,0:05:39.059
ตรงนี้ บนดาวโลก

0:05:39.083,0:05:41.703
ภาพของหมู่ดาว ที่เราได้สร้างขึ้นมา

0:05:41.727,0:05:45.144
จะมีความหมายเมื่อมองจาก [br]"ข้างล่างนี้" เท่านั้น

0:05:46.500,0:05:48.684
เรื่องราวจะมีความหมาย[br]ก็เฉพาะบนโลก

0:05:48.708,0:05:51.184
และก็มีเพียงบางสิ่ง[br]ซึ่งมีความหมายสำหรับพวกเรา

0:05:51.208,0:05:52.559
สำหรับผู้คนทั้งหลาย

0:05:52.583,0:05:55.268
"เรา" เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบเล่าเรื่อง

0:05:55.292,0:05:56.893
เราเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว[br]ที่เราเล่า

0:05:56.917,0:05:59.143
และเราก็เป็นเรื่องราว[br]ที่ถูกเล่าขาน

0:05:59.167,0:06:03.018
ลองคิดดูเล่นๆ เกี่ยวกับ[br]เรื่องราวของอารยธรรมมนุษย์บนโลก

0:06:03.042,0:06:05.601
ที่บอกเล่า ธรรมชาติของมนุษย์[br]ความเฉลียวฉลาด งดงาม

0:06:05.625,0:06:07.934
ความเอื้อเฟื้อ และเอาใจใส่[br]ซึ่งเป็นธรรมชาติของเผ่าพันธ์เรา

0:06:07.958,0:06:10.768
รวมไปถึง การสนใจตนเอง [br]และความอ่อนแอ ไม่มั่นคง

0:06:10.792,0:06:12.601
และการสู้อย่างไม่ถอย[br]ในการปกป้องชีวิต

0:06:12.625,0:06:15.559
มนุษย์อย่างพวกเราต่างปกป้องเปลวไฟ[br]แห่งการดำรงอยู่ของตัวเราเอง

0:06:15.583,0:06:18.268
จากธรรมชาติดั้งเดิมอันยิ่งใหญ่[br]เกินกว่าเราจะควบคุม

0:06:18.292,0:06:20.268
บางสิ่งที่ทรงอานุภาพ

0:06:20.292,0:06:23.292
ถึงอย่างนั้น มนุษย์ก็ยังคงจ้องมอง[br]เฟลวไฟแห่งชีวิตอย่างไม่ลดละ

0:06:24.458,0:06:26.059
"ด้วยความรู้ 'ทั้งหมด' ที่เรามี"

0:06:26.083,0:06:27.351
ถ้อยคำนี้

0:06:27.375,0:06:30.143
หมายถึง องค์ความรู้ทั้งมวล

0:06:30.167,0:06:31.601
แต่ถ้าลองพูดอีกแบบ

0:06:31.625,0:06:33.559
"ด้วยความรู้ทั้งหมดที่ 'เรา' มี"

0:06:33.583,0:06:36.393
นั่นหมายถึง เราไม่รู้อะไรเลย

0:06:36.417,0:06:40.518
สิ่งนี้คือความงามที่เปราะบาง[br]ของบทละครแห่งอาระธรรมของเรา

0:06:40.542,0:06:42.851
เราเป็นทั้งผู้แสดงและผู้ชม[br]ของโรงละครแห่งจักรวาล

0:06:42.875,0:06:44.518
ที่ทำให้โลก[br]มีความหมายสำหรับเรา

0:06:44.542,0:06:46.684
แต่ไม่มีค่าอะไรสำหรับใครที่ไหน

0:06:46.708,0:06:48.976
บางทีอาจไม่มีความหมาย[br]มากขนาดนั้นที่นี่เหมือนกัน

0:06:49.000,0:06:51.684
หากเราฉุกคิดถึงความสัมพันธ์[br]ระหว่างเรา กับเรือของเรา

0:06:51.708,0:06:52.976
ผมหมายถึงโลกของเราน่ะ

0:06:53.000,0:06:55.875
มันอาจเป็นเพียงเรื่องราวของ[br]ความไม่แยแส และความละโมบ

0:06:57.208,0:06:59.226
เหมือนกับเรื่องราวของ เฟาส์โต

0:06:59.250,0:07:01.143
ชายที่เชื่อว่าตนครอบครองทุกสิ่ง

0:07:01.167,0:07:03.726
และตระเวนไปทั่วเพื่อสำรวจ[br]ว่าอะไรเป็นของตัวเองบ้าง

0:07:03.750,0:07:06.101
เขาอ้างอย่างหน้าตาเฉย[br]ว่าเป็นเจ้าของดอกไม้

0:07:06.125,0:07:08.684
แกะ ต้นไม้ และท้องทุ่ง

0:07:08.708,0:07:11.059
ทะเลสาบ และภูเขา[br]ที่ดูยากจะพิชิต

0:07:11.083,0:07:13.101
แต่พวกมันก็ต้องยอมจำนนแต่โดยดี

0:07:13.125,0:07:15.309
แต่เมื่อถึงตอนที่เขา[br]พยายามเป็นเจ้าของผืนทะเล

0:07:15.333,0:07:17.768
ความโลภก็ได้นำพาหายนะมาสู่ตัวเขา

0:07:17.792,0:07:19.851
ด้วยความยะโส

0:07:19.875,0:07:22.851
เขาปีนข้ามกราบเรือ[br]เพื่อแสดงให้ทะเลเห็นว่า ใครใหญ่

0:07:22.875,0:07:24.601
แต่เขาไม่รู้ว่า

0:07:24.625,0:07:27.458
เขาจะหลุดเข้าไปใต้ท้องคลื่น[br]และจมลงก้นสมุทร

0:07:28.333,0:07:30.090
แม้ท้องทะเลจะรู้สึกเสียใจ

0:07:30.090,0:07:31.750
แต่ท้องทะเลก็คือท้องทะเล

0:07:32.917,0:07:35.393
และสำหรับสิ่งต่างๆ[br]ที่ได้ถูกแสดงความเป็นเจ้าของ

0:07:35.417,0:07:38.458
เรื่องน่าสลดของเฟาส์โต[br]ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรกับพวกเขา

0:07:39.583,0:07:43.351
หากมนุษย์คิดว่า[br]ตนนั้นสำคัญสำหรับจักรวาล

0:07:43.375,0:07:45.018
เราจะไม่มีอะไรเลย

0:07:45.042,0:07:46.601
ถ้าไม่ใช่บนดาวโลกดวงนี้

0:07:46.625,0:07:49.059
"โลก" จะยังคงหมุนต่อไปเรื่อยๆ[br]อย่างมีความสุข

0:07:49.083,0:07:51.101
โดยไม่ต้องสนใจการมีอยู่ของมนุษย์

0:07:51.125,0:07:53.375
บนดาวดวงนี้ มีผู้คนอาศัยอยู่

0:07:54.292,0:07:55.643
เราใช้ชีวิตไปในแต่ละวัน

0:07:55.667,0:07:57.726
บางครั้งเราแหงนมองขึ้นไป [br]และเหม่อมองออกไป

0:07:57.750,0:08:00.703
ส่วนใหญ่เราก้มลงมา และมองเข้าไป

0:08:00.703,0:08:03.287
เราแหงนมองท้องฟ้ายามราตรี[br]และวาดเส้นต่อแสงสว่างเหล่านั้น

0:08:03.287,0:08:06.726
เพราะเราพยายามที่จะสร้างความเข้าใจบางอย่างขึ้นจากความวุ่นวายนั้น

0:08:06.750,0:08:10.268
หันกลับลงมา เราขีดเส้นแบ่งดินแดน[br]ที่เราคิดว่าเป็นพื้นที่ของตัวเอง

0:08:10.292,0:08:11.559
และดินแดนที่ไม่ใช่ของเรา

0:08:11.583,0:08:14.393
จริงๆ แล้วเราหลงลืมไปว่า[br]ทั้งเส้นที่เชื่อมดวงดาว

0:08:14.417,0:08:16.184
และเส้นที่ขีดแบ่งเขตแดน

0:08:16.208,0:08:18.518
นั้นมีอยู่แค่ในความคิดของเรา

0:08:18.542,0:08:21.018
มันก็เป็นเพียงเรื่องราว

0:08:21.042,0:08:23.393
เราดำเนินชีวิตตามกิจวัตรประจำวัน

0:08:23.417,0:08:25.476
ตามเรื่องราวที่เราเชื่อถือ[br]มากที่สุด

0:08:25.500,0:08:27.977
และทุกวันนี้ เรื่องราวก็กำลังเปลี่ยนไป[br]ในทุกขณะที่เราเขียน

0:08:28.001,0:08:30.143
มีความหวาดกลัวอยู่มากมาย[br]ในเรื่องราวในปัจจุบัน

0:08:30.167,0:08:31.434
และเมื่อไม่นานมานี้

0:08:31.458,0:08:33.643
เรื่องราวที่เป็นที่พูดถึงกันมากที่สุด

0:08:33.667,0:08:34.934
คือ ความขมขื่น

0:08:34.958,0:08:38.101
ของชีวิตที่ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ควร[br]ทั้งสำหรับตัวเราเองและในสังคม

0:08:38.125,0:08:41.434
แต่การได้เห็นสิ่งดีๆจากสิ่งร้ายๆ [br]ก็สร้างแรงบันดาลใจได้อย่างมาก

0:08:41.458,0:08:44.226
การที่ผู้คนทั่วโลกเริ่มตาสว่าง

0:08:44.250,0:08:47.726
และตระหนักว่า [br]ความเชื่อมโยงกันระหว่างเรา

0:08:47.750,0:08:49.893
เป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดที่เรามี

0:08:49.917,0:08:51.184
แต่เมื่อมองย้อนกลับไป

0:08:51.208,0:08:52.643
สิ่งที่น่าเศร้าก็คือ

0:08:52.667,0:08:55.684
เราใช้เวลาน้อยมาก[br]ในการยินดีกับเรื่องราวที่แสนยิ่งใหญ่

0:08:55.708,0:08:57.643
ที่เป็นจริงเสมอมา สำหรับพวกเรา

0:08:57.667,0:08:59.393
เรื่องที่เราอาศัยอยู่บนโลก

0:08:59.417,0:09:00.684
เรื่องที่เรามีชีวิตอยู่

0:09:00.708,0:09:02.268
เรื่องที่เรายังไม่ตาย

0:09:02.292,0:09:05.226
1.5 ล้านปีที่หลังจาก[br]มนุษย์ค้นพบกล่องไม้ขีด

0:09:05.250,0:09:08.184
เราก็ยังไม่ถึงกับเผาบ้านเราไปจนสิ้น

0:09:08.208,0:09:09.476
ยังอยู่

0:09:09.500,0:09:11.726
การที่เราจะอยู่ตรงนี้[br]นั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้

0:09:11.750,0:09:13.018
แต่เราก็อยู่ตรงนี้

0:09:13.042,0:09:14.351
มีทั้งเรื่องร้ายและดี

0:09:14.375,0:09:16.768
ไม่เคยมีคนอาศัยอยู่บนโลก[br]มากขนาดนี้มาก่อน

0:09:16.792,0:09:18.226
ใช้ทรัพยากรมากขึ้น

0:09:18.250,0:09:20.768
และสิ่งที่ชัดเจนก็คือ ระบบเก่าๆ

0:09:20.792,0:09:22.726
ที่เราสร้างขึ้นเพื่อตัวเราเอง

0:09:22.750,0:09:24.018
นั้นล้าสมัยไปแล้ว

0:09:24.042,0:09:25.976
และเราต้องสร้างมันขึ้นมาใหม่

0:09:26.000,0:09:27.434
ถ้าไม่ใช่เพราะเชื้อโรคร้าย

0:09:27.458,0:09:30.559
ไม่ช้าก็เร็ว เฟลวไฟแห่งมนุษยชาติ[br]อาจทำให้เราหายใจไม่ออก

0:09:30.583,0:09:33.643
เราได้เห็นวงล้อระบบอุตสาหกรรม[br]หยุดชะงัก

0:09:33.667,0:09:35.726
เครื่องจักรแห่งความก้าวหน้า[br]ที่เงียบลง

0:09:35.750,0:09:38.143
เรามีโอกาสมากมาย

0:09:38.167,0:09:40.059
ที่จะกดปุ่มเริ่มต้นใหม่

0:09:40.083,0:09:41.934
เพื่อเลือกเส้นทางที่ต่างไปจากเดิม

0:09:41.958,0:09:44.434
เรา อยู่ตรงนี้ บนโลก

0:09:44.458,0:09:47.059
และชีวิตบนโลกนั่นน่าอัศจรรย์

0:09:47.083,0:09:48.351
โลกที่แม้จะดูกว้างใหญ่

0:09:48.375,0:09:50.226
แต่พวกเรามากมาย[br]ก็อาศัยอยู่ทุกหนทุกแห่ง

0:09:50.250,0:09:52.809
7.5 ล้านคน จากสถิติล่าสุด

0:09:52.833,0:09:55.601
และจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในทุกๆวัน

0:09:55.625,0:09:56.893
ถึงอย่างนั้น

0:09:56.917,0:09:58.643
ก็ยังมีพื้นที่เพียงพอสำหรับทุกคน

0:09:58.667,0:10:00.560
หากเราแบ่งปันกันคนละเล็กละน้อย

0:10:01.000,0:10:02.684
เพราะฉะนั้น ได้โปรด

0:10:02.708,0:10:03.958
เห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์

0:10:04.745,0:10:06.768
หากคุณลองคิดในอีกมุม

0:10:06.792,0:10:09.018
หากโลกเป็นเพียง "สถานที่เดียว"[br]ที่ผู้คนอาศัยอยู่

0:10:09.042,0:10:12.250
โลกก็คงเป็นสถานที่[br]ที่เดียวดายน้อยที่สุดในจักรวาลเป็นแน่

0:10:13.375,0:10:15.601
มีคนมากมายที่[br]พร้อมจะมอบความรักให้คุณ

0:10:15.625,0:10:17.684
และมีคนอีกมากมาย[br]ที่พร้อมจะให้คุณรัก

0:10:17.708,0:10:19.809
เรา ต้องการ กันและกัน

0:10:19.833,0:10:21.750
และเราก็ได้รู้ซึ้งแล้ว ในตอนนี้

0:10:22.958,0:10:24.208
หลับฝันดีครับ