WEBVTT

00:00:15.037 --> 00:00:17.677
احتمالا درباره «مهمانی چای بوستون» یا
Boston Tea Party شنیدهاید،

00:00:17.677 --> 00:00:19.466
چیزهایی درباره یک مشت
مستعمره نشین خشمگین

00:00:19.466 --> 00:00:21.058
که مثل سرخپوستها 
لباس پوشیده بودند

00:00:21.058 --> 00:00:23.148
و صندوقهای چای 
را به آب میریختند.

00:00:23.148 --> 00:00:24.842
ولی قصه خیلی مفصلتر از این است،

00:00:24.842 --> 00:00:26.207
پر از دسیسههای پادشاهی،

00:00:26.207 --> 00:00:27.480
بحران شرکتهای بزرگ،

00:00:27.480 --> 00:00:28.190
قاچاق

00:00:28.190 --> 00:00:31.752
و ریشههای پیدایش انقلاب آمریکا.

00:00:31.752 --> 00:00:34.669
اولین چیزی که باید در مورد چای در سده ۱۷۰۰
بدانید

00:00:34.669 --> 00:00:36.742
این است که واقعا محبوب بود.

00:00:36.742 --> 00:00:38.759
در انگلستان هر مرد، زن و کودک

00:00:38.759 --> 00:00:42.032
هر ساله حدود ۳۰۰ فنجان از این محصول را
مصرف میکردند.

00:00:42.032 --> 00:00:44.661
و از آنجایی که انگلیسیها به آمریکا مهاجرت
کردند،

00:00:44.661 --> 00:00:47.411
آمریکاییها هم دیوانهی چای بودند.

00:00:47.411 --> 00:00:48.803
تا دههی ۱۷۶۰، آنها بیش از

00:00:48.803 --> 00:00:51.289
۴۵۳ تُن چای در سال مینوشیدند.

00:00:51.289 --> 00:00:53.375
بنابراین وقتی بریتانیا میخواست مالیات چای

00:00:53.375 --> 00:00:54.534
در آمریکا را افزایش دهد

00:00:54.534 --> 00:00:55.726
مردم ناراضی بودند،

00:00:55.726 --> 00:00:58.088
اغلب به دلیل اینکه نظرشان در
تصمیمگیریهای مالیاتی

00:00:58.088 --> 00:00:59.547
در لندن شنیده نمیشد.

00:00:59.547 --> 00:01:00.610
جمله معروف را یادتان هست که

00:01:00.610 --> 00:01:02.628
«نفی مالیات بدون نمایندگی»؟

00:01:02.628 --> 00:01:04.600
مستعمره نشینان آمریکایی مدتها
عقیده داشتند

00:01:04.600 --> 00:01:07.566
که مشمول مالیاتی نمیشوند
که از سوی قانونگذاری اعمال شده

00:01:07.566 --> 00:01:09.684
که آنها در آن نماینده ندارند.

00:01:09.684 --> 00:01:11.352
در واقع به جای پرداخت مالیات

00:01:11.352 --> 00:01:13.695
از دست ماموران مالیات فرار میکردند.

00:01:13.695 --> 00:01:16.775
از آنجایی که ساحل شرقی آمریکا صدها کیلومتر
طول دارد و بریتانیاییها

00:01:16.775 --> 00:01:18.595
در اعمال قانون آسان میگرفتند

00:01:18.595 --> 00:01:20.779
حدود سه چهارم چایی که آمریکاییها
مینوشیدند

00:01:20.779 --> 00:01:23.198
معمولا از هلند قاچاق میشد.

00:01:23.198 --> 00:01:24.826
ولی بریتانیاییها اصرار داشتند که

00:01:24.826 --> 00:01:27.120
مجلس اجازه مالیات بستن به مستعمرهنشینان
را دارد،

00:01:27.120 --> 00:01:29.161
به خصوص زمانی که بریتانیا به دلیل جنگ با

00:01:29.161 --> 00:01:31.421
فرانسه در جنگ هفت ساله، شدیدا مقروض بود

00:01:31.421 --> 00:01:32.375
برای کاهش کسری بودجه،

00:01:32.375 --> 00:01:33.792
لندن به آمریکاییها چشم داشت،

00:01:33.792 --> 00:01:37.964
و در سال ۱۷۶۷ مالیات جدیدی بر 
شماری از کالاهای وارداتی

00:01:37.964 --> 00:01:40.513
از جمله چایِ دوست داشتنی آمریکاییها،
وضع کرد.

00:01:40.513 --> 00:01:42.223
جواب آمریکاییها این بود: «نه! ممنون!»

00:01:42.223 --> 00:01:44.219
آنها واردات چای از بریتانیا را تحریم کردند

00:01:44.219 --> 00:01:45.972
و به جای آن چای خودشان را دم کردند.

00:01:45.972 --> 00:01:48.521
پس از اینکه تعدادی از ماموران
گمرک بریتانیا

00:01:48.521 --> 00:01:51.210
از لندن جهت اعمال مالیات
درخواست نیرو کردند

00:01:51.210 --> 00:01:52.416
اوضاع به حدی بحرانی شد که

00:01:52.416 --> 00:01:54.674
سربازان قرمزپوش انگلیسی
در واقعهای که به زودی به

00:01:54.674 --> 00:01:55.957
«کشتار بوستون» معروف شد

00:01:55.957 --> 00:01:58.408
به جمعی از مردم شلیک کردند
و تعداد زیادی را کشتند.

00:01:58.408 --> 00:02:00.651
از مفاد معاهده چایِ سال ۱۷۷۳

00:02:00.651 --> 00:02:02.905
مجلس استراتژی جدیدی ساخت.

00:02:02.905 --> 00:02:05.241
اکنون «کمپانی هند شرقی» چای اضافی را

00:02:05.241 --> 00:02:08.776
به طور مستقیم به شریکهای انتخاب شده
در آمریکا میفروخت.

00:02:08.776 --> 00:02:10.238
این کار قیمتِ مشتری را کمتر میکرد

00:02:10.238 --> 00:02:12.855
و چای بریتانیا میتوانست با نوع قاچاق شده
رقابت کند

00:02:12.855 --> 00:02:14.783
در حالی که مقداری از مالیات برقرار بود.

00:02:14.783 --> 00:02:16.365
ولی مستعمرهنشینان نقشه بریتانیا را

00:02:16.365 --> 00:02:18.272
فهمیدند و فریاد زدند «این انحصار است!»

00:02:18.272 --> 00:02:21.664
اکنون ۱۶ دسامبر سرد و بارانی سال ۱۷۷۳ است.

00:02:21.664 --> 00:02:23.757
نزدیک به ۵,۰۰۰ بوستونی در کلیسای

00:02:23.757 --> 00:02:25.426
«Old South Meeting House» 
جمع شدهاند،

00:02:25.426 --> 00:02:27.262
و منتظرند که ببینند آیا محمولهی جدید

00:02:27.262 --> 00:02:28.736
چای که به بندر رسیده است

00:02:28.736 --> 00:02:30.431
برای فروش تخلیه میشود یا نه.

00:02:30.431 --> 00:02:32.099
وقتی ناخدای یکی از آن کشتیها گفت

00:02:32.099 --> 00:02:34.344
که نمیتواند با بار بندر را ترک کند

00:02:34.344 --> 00:02:35.821
«سام ادمز» برخاست و داد زد

00:02:35.821 --> 00:02:38.899
«این جلسه دیگر نمیتواند کاری برای نجات
کشور کند!»

00:02:38.899 --> 00:02:41.566
فریادهای «بندر بوستون امشب قوری است!»

00:02:41.566 --> 00:02:42.916
از جمعیت بلند شد

00:02:42.916 --> 00:02:43.892
و حدود ۵۰ مرد

00:02:43.892 --> 00:02:45.989
که بعضی از آنها ظاهرا لباس سرخپوستها
را پوشیده بودند

00:02:45.989 --> 00:02:47.818
به سوی «اسکله گریفین» راه افتادند،

00:02:47.818 --> 00:02:49.485
به عرشه سه کشتی هجوم بردند

00:02:49.485 --> 00:02:52.690
و ۳۴۰ صندوق چای را به آب ریختند.

00:02:52.690 --> 00:02:54.537
دولت خشمگین بریتانیا با آنچه

00:02:54.537 --> 00:02:57.461
«اعمال قهرآمیز سال ۱۷۷۴» نامیده میشود
پاسخ داد،

00:02:57.461 --> 00:02:59.423
که از میان آنها

00:02:59.423 --> 00:03:02.155
بستن بندر بوستون تا زمان جبران خسارت

00:03:02.155 --> 00:03:04.102
کمپانی هند شرقی از طرف افراد محلی بود.

00:03:04.102 --> 00:03:05.093
این اتفاق هرگز نیفتاد.

00:03:05.093 --> 00:03:06.686
نمایندگان مستعمره نشینها

00:03:06.686 --> 00:03:08.310
در فیلادلفیا جمع شدند تا به

00:03:08.310 --> 00:03:11.666
بهترین روش پاسخگویی به سرکوبهای
مکرر بریتانیا رسیدگی کنند.

00:03:11.666 --> 00:03:14.830
این نخستین «کنگره قارهای»، از نابودی
صندوقهای چای حمایت کرد

00:03:14.830 --> 00:03:17.248
و متعهد به حمایت از ادامه تحریم شد،

00:03:17.248 --> 00:03:20.023
و وقتی اواخر اکتبر ۱۷۷۴ به خانه برگشتند

00:03:20.023 --> 00:03:22.274
بر تصمیم خود برای حفظ حقوق و آزادیهایشان

00:03:22.274 --> 00:03:24.389
متحدتر بودند.

00:03:24.389 --> 00:03:26.814
«مهمانی چای بوستون» سلسله حوادثی را
شروع کرد

00:03:26.814 --> 00:03:28.210
که با تاخیری کوچک به

00:03:28.225 --> 00:03:29.696
«اعلامیه استقلال» و

00:03:29.696 --> 00:03:30.995
شورشی خونین منجر شد

00:03:30.995 --> 00:03:33.762
که پس از آن ملتِ جدید آزاد بود
که چای خودش را کم و بیش

00:03:33.762 --> 00:03:35.958
در آرامش بنوشد.