1
00:00:01,000 --> 00:00:03,000
امروز میخوام کمی با شما دربارهی خِردگریزی قابل پیشبینی حرف بزنم.

2
00:00:03,000 --> 00:00:06,000
امروز میخوام کمی با شما دربارهی خِردگریزیی قابل پیشبینی حرف بزنم.

3
00:00:06,000 --> 00:00:10,000
و علاقهی من به رفتارهای نامعقول

4
00:00:10,000 --> 00:00:13,000
سالها پیش در بیمارستان آغاز شد.

5
00:00:13,000 --> 00:00:17,000
من به شدت سوخته بودم.

6
00:00:17,000 --> 00:00:20,000
و اگر شما زمان زیادی در بیمارستان گذرانده باشید،

7
00:00:20,000 --> 00:00:23,000
رفتارهای نامعقول زیادی میبینید.

8
00:00:23,000 --> 00:00:28,000
و یکی از آنها که به ویژه در بخش سوختگی من را آزار میداد

9
00:00:28,000 --> 00:00:32,000
روشی بود که پرستاران پانسمان من را عوض میکردند.

10
00:00:33,000 --> 00:00:35,000
خب، همه شما حتماً تا به حال باید یک چسب زخم را کنده باشید،

11
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
و حتما با خودتان فکر کردید که روش درست این کار چیست.

12
00:00:38,000 --> 00:00:42,000
آیا آن را سریع میکنید -- مدتِ کوتاه ولی با شدت --

13
00:00:42,000 --> 00:00:44,000
یا چسبِ زخم را به آرامی بلند میکنید --

14
00:00:44,000 --> 00:00:48,000
زمان بیشتری صرف میکنید، اما هر لحظهاش به آن دردناکی نیست --

15
00:00:48,000 --> 00:00:51,000
کدام روش درست است؟

16
00:00:51,000 --> 00:00:55,000
پرستاران بخش من فکر میکردند روش درست

17
00:00:55,000 --> 00:00:58,000
روش سریع است، برای همین پانسمان ها را محکم میگرفتند و سریع میکندند،

18
00:00:58,000 --> 00:01:00,000
و آنها پانسمانها را میگرفتند و سریع میکندند.

19
00:01:00,000 --> 00:01:04,000
و چون من ۷۰٪ سوختگی روی بدنم داشتم، این کار حدوداً یک ساعت طول میکشید.

20
00:01:04,000 --> 00:01:07,000
و همانطور که میتوانید تصور کنید،

21
00:01:07,000 --> 00:01:11,000
من از آن لحظهی کندن پانسمان به شدت متنفر بودم.

22
00:01:11,000 --> 00:01:13,000
و من سعی میکردم آنها را متقاعد کنم و بگویم:

23
00:01:13,000 --> 00:01:14,000
«چرا ما روش دیگری را امتحان نکنیم؟

24
00:01:14,000 --> 00:01:16,000
چرا نگذاریم کمی بیشتر طول بکشد -

25
00:01:16,000 --> 00:01:21,000
مثلا دو ساعت به جای یک ساعت - ولی با شدت کمتر؟»

26
00:01:21,000 --> 00:01:23,000
و پرستاران به من دو چیز میگفتند

27
00:01:23,000 --> 00:01:27,000
آنها به من میگفتند که الگوی درست برای بیماررا میشناسند --

28
00:01:27,000 --> 00:01:30,000
یعنی آنها میدانستند چهکار کنند که درد من به کمترین حد برسد --

29
00:01:30,000 --> 00:01:33,000
و همینطور به من گفتند کلمه "بیمار" اصلا به معنی

30
00:01:33,000 --> 00:01:35,000
"پیشنهاد دادن" یا "مداخله کردن" یا این چیزها نیست.

31
00:01:35,000 --> 00:01:38,000
به هر حال در زبان عِبری اینطوری نیست.

32
00:01:38,000 --> 00:01:41,000
در تمام زبانهایی که من تا حالا باهاشون برخورد داشتم، هم همینطور است.

33
00:01:41,000 --> 00:01:45,000
میدانید، کاری نمیشد کرد - من کار زیادی نمیتونستم بکنم،

34
00:01:45,000 --> 00:01:48,000
و آنها به کاری که میکردند را ادامه دادند.

35
00:01:48,000 --> 00:01:50,000
حدود سه سال بعد، وقتی بیمارستان را ترک کردم،

36
00:01:50,000 --> 00:01:53,000
شروع به تحصیل در دانشگاه کردم.

37
00:01:53,000 --> 00:01:56,000
و یکی از جالبترین درسهایی که یاد گرفتم

38
00:01:56,000 --> 00:01:58,000
این بود که یک روش آزمایشی وجود دارد

39
00:01:58,000 --> 00:02:02,000
که اگر پرسشی دارید میتوانید به صورت انتزاعی یک نسخه از این پرسش را بسازید

40
00:02:02,000 --> 00:02:06,000
و تلاش کنید که آن پرسش را به بوته آزمایش بگذارید،

41
00:02:06,000 --> 00:02:08,000
شاید چیزی درباره جهان یاد بگیرید.

42
00:02:08,000 --> 00:02:10,000
پس این کاری بود که من کردم.

43
00:02:10,000 --> 00:02:11,000
هنوز برای من جالب بود

44
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
که بدانم چطور باید پانسمان بیماران سوختگی را عوض کرد.

45
00:02:13,000 --> 00:02:16,000
خب، من در آغاز پول زیادی نداشتم،

46
00:02:16,000 --> 00:02:20,000
برای همین به مغازه ابزارفروشی رفتم و یک گیره نجاری خریدم .

47
00:02:20,000 --> 00:02:24,000
و میخواستم مردم را به آزمایشگاه بیارم و انگشتشان را لای آن بگذارم،

48
00:02:24,000 --> 00:02:26,000
و کمی آن را خرد کنم.

49
00:02:26,000 --> 00:02:28,000
(خنده)

50
00:02:28,000 --> 00:02:31,000
و میخواستم این کار را در یک دورهی طولانی و یک دورهی کوتاه انجام بدم،

51
00:02:31,000 --> 00:02:33,000
و درد که زیاد و کم میشد،

52
00:02:33,000 --> 00:02:37,000
و با شکستگی و بدون شکستگی - همهی انواع درد.

53
00:02:37,000 --> 00:02:39,000
و بعد از کمی شکنجه دادنشان، ازشان میپرسیدم،

54
00:02:39,000 --> 00:02:41,000
خب، چقدر دردت آمد؟ یا، حالا این چقدر دردناک بود؟

55
00:02:41,000 --> 00:02:43,000
یا، اگر باید از میان این دوتا یکی را برمیداشتی،

56
00:02:43,000 --> 00:02:45,000
کدام را انتخاب میکردی؟

57
00:02:45,000 --> 00:02:48,000
(خنده)

58
00:02:48,000 --> 00:02:51,000
برای مدتی این کار را ادامه دادم.

59
00:02:51,000 --> 00:02:53,000
(خنده)

60
00:02:53,000 --> 00:02:57,000
و سپس، مانند همهی پروژههای دانشگاهی خوب، کمک مالی بیشتری گرفتم.

61
00:02:57,000 --> 00:02:59,000
سراغ صداها و شوک الکتریکی رفتم -

62
00:02:59,000 --> 00:03:04,000
حتی یک روپوش دردناک داشتم که باعث میشد افراد درد را بیشتر احساس کنند

63
00:03:04,000 --> 00:03:08,000
و در آخر این دوره،

64
00:03:08,000 --> 00:03:11,000
آنچه فهمیدم این بود که پرستاران اشتباه میکردند.

65
00:03:11,000 --> 00:03:14,000
اینجا آدمهای خوبی با نیات خوب بودند

66
00:03:14,000 --> 00:03:16,000
با مقدار زیادی تجربه، و با این حال

67
00:03:16,000 --> 00:03:20,000
آنها تمام مدت داشتند چیزها را غلط پیشبینی میکردند.

68
00:03:20,000 --> 00:03:23,000
معلوم میشود که به دلیل آنکه ما مدت زمان را حس نمیکنم

69
00:03:23,000 --> 00:03:25,000
آن طور که شدت را حس میکنیم،

70
00:03:25,000 --> 00:03:29,000
من درد کمتری میداشتم اگر مدت زمان طولانی تر میبود

71
00:03:29,000 --> 00:03:31,000
و شدت کمتر بود

72
00:03:31,000 --> 00:03:34,000
معلوم میشود بسیار بهتر بود که با صورتم شروع میشد،

73
00:03:34,000 --> 00:03:36,000
که بسیار دردناکتر بود، و بعد به سمت پاهایم حرکت میشد،

74
00:03:36,000 --> 00:03:39,000
تا به من یک احساس بهبود در طول زمان بدهد --

75
00:03:39,000 --> 00:03:40,000
که باز هم موجب درد کمتری میشود.

76
00:03:40,000 --> 00:03:42,000
و همینطور معلوم میشود که خوب بود

77
00:03:42,000 --> 00:03:44,000
اگر بین کار به من فرصت استراحت داده میشد تا کمی احساس بهبود کنم.

78
00:03:44,000 --> 00:03:46,000
همه اینها کارهای عالیای بودند،

79
00:03:46,000 --> 00:03:49,000
اما پرستاران من هیچ چیزی دربارهشان نمیدانستند.

80
00:03:49,000 --> 00:03:50,000
و از آن موقع من فکر میکردم

81
00:03:50,000 --> 00:03:53,000
که پرستاران تنها کسانی در جهان هستند که کارها را غلط انجام میدهند.

82
00:03:53,000 --> 00:03:56,000
آیا مسئله همین تصمیم خاص است، یا یک موضوع کلی تر وجود دارد؟

83
00:03:56,000 --> 00:03:58,000
و معلوم میشود که یک موضوع کلی تروجود دارد --

84
00:03:58,000 --> 00:04:01,000
اشتباهات بسیاری را ما مرتکب میشویم.

85
00:04:01,000 --> 00:04:06,000
و من قصد دارم به شما یک مثال از این کارهای نامعقول را نشان دهم،

86
00:04:06,000 --> 00:04:09,000
و میخواهم درباره تقلب با شما صحبت کنم.

87
00:04:09,000 --> 00:04:11,000
و دلیل اینکه تقلب را انتخاب کردم این است که نه تنها جذاب است،

88
00:04:11,000 --> 00:04:13,000
بلکه فکر میکنم نکته ای به ما میگوید،

89
00:04:13,000 --> 00:04:16,000
در مورد شرایط بازار سهامی که در آن فعالیت میکنیم.

90
00:04:16,000 --> 00:04:19,000
من وقتی به تقلب علاقه مند شدم که

91
00:04:19,000 --> 00:04:21,000
Enron (رسوایی مالی شرکت انرون که منجر به ورشکستگی آن شد) روی صحنه آمد و به طور ناگهانی از بین رفت،

92
00:04:21,000 --> 00:04:24,000
من شروع کردم به فکر کردن به اینکه قضیه چیست،

93
00:04:24,000 --> 00:04:25,000
آیا موضوع این است که اینجا

94
00:04:25,000 --> 00:04:28,000
تعدادی سوء استفاده گر هستند که میتوانند این کارها را بکنند،

95
00:04:28,000 --> 00:04:30,000
یا یک موضوع همه گیر وجود دارد،

96
00:04:30,000 --> 00:04:34,000
که همه انسانها میتوانند اینطور رفتار کنند؟

97
00:04:34,000 --> 00:04:38,000
پس، مطابق معمول، تصمیم گرفتم که آزمایش سادهای انجام دهم.

98
00:04:38,000 --> 00:04:39,000
و اینطور پیش رفت.

99
00:04:39,000 --> 00:04:42,000
وقتی شما در آزمایش بودید، یک برگ کاغذ به شما میدهم

100
00:04:42,000 --> 00:04:46,000
که ۲۰ مسئله ساده ریاضی روی آن نوشته شده که هر کسی میتواند آنها را پاسخ دهند،

101
00:04:46,000 --> 00:04:48,000
اما زمان کافی به شما نمیدهم.

102
00:04:48,000 --> 00:04:50,000
وقتی ۵ دقیقه تمام شد، به شما میگویم،

103
00:04:50,000 --> 00:04:53,000
"برگ کاغذ را به من بده، و من یک دلار به ازای هر پرسش به تو میدهم"

104
00:04:53,000 --> 00:04:57,000
آدمها این کار را انجام میدادند، و من به آنها چهار دلار برای این کار به آنها میپردازم --

105
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
چرا که به صورت متوسط هر فرد چهار مسئله را پاسخ میدهند.

106
00:04:59,000 --> 00:05:02,000
اما بقیه افراد را وسوسه میکردم به اینکه تقلب کنند.

107
00:05:02,000 --> 00:05:03,000
به آنها برگهای کاغذ میدادم.

108
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
وقتی پنچ دقیقه تمام شد، میگفتم،

109
00:05:05,000 --> 00:05:06,000
"لطفاً کاغذ را پاره کن.

110
00:05:06,000 --> 00:05:09,000
تکههای کوچک را در جیبت یا کوله پشتیات بگذار،

111
00:05:09,000 --> 00:05:12,000
و به من بگو چند تا پرسش را درست پاسخ دادی."

112
00:05:12,000 --> 00:05:15,000
آنها به صورت متوسط هفت مسأله را پاسخ دادند.

113
00:05:15,000 --> 00:05:20,000
اما قضیه این نبود که تعدادی سوء استفادهگر بین آنها باشد --

114
00:05:20,000 --> 00:05:23,000
یعنی یک سری از افراد خیلی تقلب کرده باشند.

115
00:05:23,000 --> 00:05:26,000
بلکه، چیزی که دیدیم این بود که تعداد زیادی از افراد کمی تقلب کردند.

116
00:05:26,000 --> 00:05:29,000
حالا، در نظریه اقتصاد،

117
00:05:29,000 --> 00:05:32,000
تقلب یک مسئله سود-زیان ساده است.

118
00:05:32,000 --> 00:05:34,000
با خودتان میگویید، چقدر ممکن است گیر بیفتم؟

119
00:05:34,000 --> 00:05:37,000
چقدر در وضعیتی هستم که از تقلب سود ببرم؟

120
00:05:37,000 --> 00:05:39,000
و چقدر تنبیه میشوم اگر گیر بیفتم؟

121
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
و همه این گزینهها را دقیقاً ارزیابی میکنید --

122
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
شما یک محاسبه سود-زیان ساده میکنید،

123
00:05:43,000 --> 00:05:46,000
و تصمیم میگیرید که آیا ارزشش را دارد تقلب کنید یا نه.

124
00:05:46,000 --> 00:05:48,000
پس تصمیم گرفتیم این را امتحان کنیم.

125
00:05:48,000 --> 00:05:52,000
برای افراد مختلف، مقدار پولی را که میتوانستند ببرند تغییر دادیم --

126
00:05:52,000 --> 00:05:53,000
مقدار پولی را که میتوانستند بدزدند.

127
00:05:53,000 --> 00:05:56,000
به آنها ۱۰ سنت، ۵۰ سنت،

128
00:05:56,000 --> 00:05:59,000
یک دلار، پنج دلار، و ده دلار برای هر پرسش درست پرداخت کردیم.

129
00:05:59,000 --> 00:06:03,000
شما انتظار خواهید داشت که وقتی مقدار پول روی میز زیاد میشود،

130
00:06:03,000 --> 00:06:06,000
افراد بیشتر تقلب کنند، اما این اتفاق نیفتاد.

131
00:06:06,000 --> 00:06:09,000
تعداد زیادی از افراد بودند که با دزدیدن مقدار کمی پول تقلب میکردند.

132
00:06:09,000 --> 00:06:12,000
احتمال گیر افتادن چطور؟

133
00:06:12,000 --> 00:06:14,000
بعضی افراد کاغذ را نصف میکردند،

134
00:06:14,000 --> 00:06:15,000
و در نتیجه مقداری مدرک باقی میماند.

135
00:06:15,000 --> 00:06:17,000
بعضی دیگر همه کاغذ را پاره میکردند.

136
00:06:17,000 --> 00:06:20,000
بعضی هم همه چیز را پاره میکردند، از اتاق بیرون میرفتند،

137
00:06:20,000 --> 00:06:23,000
و از کاسه ای که درونش ۱۰۰ دلار پول بود، خودشان به خودشان پول میدادند.

138
00:06:23,000 --> 00:06:26,000
شما انتظار دارید که وقتی احتمال گیر افتادن پایین میرود،

139
00:06:26,000 --> 00:06:29,000
افراد بیشتر تقلب کنند، اما دوباره این اتفاقی نبود که افتاد.

140
00:06:29,000 --> 00:06:32,000
دوباره، تعداد زیادی تنها مقدار کمی تقلب کردند،

141
00:06:32,000 --> 00:06:35,000
و به این انگیزه های اقتصادی حساس نبودند.

142
00:06:35,000 --> 00:06:36,000
پس ما گفتیم، "اگر افراد حساس نیستند

143
00:06:36,000 --> 00:06:41,000
نسبت به قضیه های عقلائی علم اقتصاد، و به این نیروها،

144
00:06:41,000 --> 00:06:44,000
پس چه اتفاقی دارد میافتد؟

145
00:06:44,000 --> 00:06:47,000
پس ما فکر کردیم شاید اتفاقی که میافتد این است که دو نیرو وجود دارد.

146
00:06:47,000 --> 00:06:49,000
از یک طرف، ما دوست داریم به خودمان در آینه نگاه کنیم

147
00:06:49,000 --> 00:06:52,000
و احساس خوبی کنیم، پس نمیخواهیم تقلب کنیم.

148
00:06:52,000 --> 00:06:54,000
از طرف دیگر، ما میتوانیم کمی تقلب کنیم،

149
00:06:54,000 --> 00:06:56,000
و همچنان احساس خوبی نسبت به خودمان داشته باشیم.

150
00:06:56,000 --> 00:06:57,000
پس، شاید اتفاقی که میافتد این است که

151
00:06:57,000 --> 00:06:59,000
سطحی از تقلب وجود دارد که نمیتوانیم رویش سرپوش بگذاریم،

152
00:06:59,000 --> 00:07:03,000
در حالی که میتوانیم از مقدار کمی تقلب سود ببریم،

153
00:07:03,000 --> 00:07:06,000
تا جایی که حس خوب ما را نسبت به خودمان از بین نبرد.

154
00:07:06,000 --> 00:07:09,000
ما به این شاخص فریب فردی میگوییم.

155
00:07:10,000 --> 00:07:14,000
حالا، چطور میشود این شاخص فریب شخصی را اندازه گرفت؟

156
00:07:14,000 --> 00:07:18,000
ابتدا گفتیم، چه کاری میتوانیم بکنیم که این شاخص فریب شخصی کوچکتر شود؟

157
00:07:18,000 --> 00:07:20,000
پس افراد را به آزمایشگاه آوردیم و پرسیدیم،

158
00:07:20,000 --> 00:07:22,000
"ما امروز دو کار برای تو داریم."

159
00:07:22,000 --> 00:07:23,000
از نیمی از افراد پرسیدیم

160
00:07:23,000 --> 00:07:25,000
که ۱۰ کتابی را که در دبیرستان خوانده اند به یاد بیاورند،

161
00:07:25,000 --> 00:07:28,000
یا اینکه ۱۰ فرمان موسی را به یاد بیاورند،

162
00:07:28,000 --> 00:07:30,000
و آنها را وسوسه کردیم تقلب کنند.

163
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
معلوم شد که افرادی که تلاش کردند که ده فرمان را به یاد بیاورند --

164
00:07:33,000 --> 00:07:35,000
و در آزمایش ما هیچ کس تمام فرمانها را به یاد نداشت --

165
00:07:36,000 --> 00:07:40,000
اما آنها که تلاش کردند ده فرمان را بیاد بیاورند،

166
00:07:40,000 --> 00:07:43,000
در حالی که به آنها امکان تقلب داده شده بود، اصلاً تقلب نکردند.

167
00:07:43,000 --> 00:07:45,000
اینطور نبود که افراد مذهبی تر --

168
00:07:45,000 --> 00:07:46,000
افرادی که فرمانهای بیشتری را به یاد آوردند -- کمتر تقلب کنند،

169
00:07:46,000 --> 00:07:48,000
و کسانی که کمتر مذهبی بودند --

170
00:07:48,000 --> 00:07:49,000
افرادی که حتی یک فرمان را به یاد نمیآوردند --

171
00:07:49,000 --> 00:07:51,000
بیشتر تقلب کنند.

172
00:07:51,000 --> 00:07:55,000
لحظه ای که افراد درباره به خاطر آوردن ده فرمان فکر میکردند،

173
00:07:55,000 --> 00:07:56,000
تقلب نمیکردند.

174
00:07:56,000 --> 00:07:58,000
در واقع، حتی وقتی به کسانی که به گفته خودشان خداناباور بودند

175
00:07:58,000 --> 00:08:02,000
گفتیم که به انجیل قسم بخورند و به آنها این امکان را دادیم که تقلب کنند،

176
00:08:02,000 --> 00:08:04,000
آنها اصلاً تقلب نکردند.

177
00:08:06,000 --> 00:08:08,000
حالا ده فرمان مسئله سختی است

178
00:08:08,000 --> 00:08:10,000
برای اینکه به سیستم آموزشی آورده شود، پس ما پرسیدیم،

179
00:08:10,000 --> 00:08:12,000
"چرا ما از افراد نخواهیم که یک سیتم اخلاقی (honor code) را امضا کنند؟"

180
00:08:12,000 --> 00:08:14,000
پس آنها را وادار کردیم تا این را امضا کنند،

181
00:08:14,000 --> 00:08:18,000
"من میدانم که این مطالعه در سیستم اخلاقی مؤسسه فناوری ماساچوست قرار دارد."

182
00:08:18,000 --> 00:08:21,000
سپس کاغذ را پاره میکردند. هیچ تقلبی در کار نبود.

183
00:08:21,000 --> 00:08:22,000
و این به طور خاص جذاب است،

184
00:08:22,000 --> 00:08:24,000
چرا که مؤسسه فناوری ماساچوست هیچ سیستم اخلاقی ای ندارد.

185
00:08:24,000 --> 00:08:29,000
(خنده)

186
00:08:29,000 --> 00:08:33,000
پس، این به معنای پایین آوردن شاخص فریب بود.

187
00:08:33,000 --> 00:08:36,000
در مورد بالا بردن شاخص فریب چطور؟

188
00:08:36,000 --> 00:08:38,000
در آزمایش اول -- اطراف مؤسسه فناوری ماساچوست قدم زدم

189
00:08:38,000 --> 00:08:41,000
و بستههای ۶-تایی نوشابه را در یخچالها پخش کردم --

190
00:08:41,000 --> 00:08:43,000
اینها یخچالهای مشترک برای دانشجویان کارشناسی بودند.

191
00:08:43,000 --> 00:08:46,000
و بعد سعی کردم چیزی را اندازه بگیرم که به آن اصطلاحاً

192
00:08:46,000 --> 00:08:50,000
نیمه-عمر نوشابه میگوییم -- که یعنی چقدر در یخچالها دوام میآورد؟

193
00:08:50,000 --> 00:08:53,000
همانطور که انتظار دارید خیلی دوام نمیآورد، افراد زود بر میدارند.

194
00:08:53,000 --> 00:08:57,000
در نقطه مقابل، یک ظرف با ۶ اسکناس یک دلاری را بردم،

195
00:08:57,000 --> 00:09:00,000
و این ظرفها را در همان یخچالها گذاشتم.

196
00:09:00,000 --> 00:09:01,000
هیچ اسکناسی گم نشد.

197
00:09:01,000 --> 00:09:04,000
خُب این یک آزمایش اجتماعی خوبی نیست،

198
00:09:04,000 --> 00:09:07,000
پس برای اینکه بهترش کنم آزمایش مشابهی را انجام دادم

199
00:09:07,000 --> 00:09:09,000
همانطوری که توضیح دادم.

200
00:09:09,000 --> 00:09:12,000
به یک سوم افراد برگه را میدادیم، و آنها برگه را برمیگرداندند.

201
00:09:12,000 --> 00:09:15,000
به یک سوم دیگر برگه را میدادیم، و آنها پاره اش میکردند.

202
00:09:15,000 --> 00:09:16,000
آنها به طرف ما برمیگشتند و میگفتند،

203
00:09:16,000 --> 00:09:19,000
"آقای آزمایشگر، من X تا مسئله را پاسخ دادم، به من X دلار بده."

204
00:09:19,000 --> 00:09:22,000
دسته سوم، وقتی تکه کاغذ را پاره میکردند،

205
00:09:22,000 --> 00:09:24,000
به سمت ما میآمدند و میگفتند،

206
00:09:24,000 --> 00:09:30,000
"آقای آزمایشگر، من X تا مسئله را پاسخ دادم، به من X تا ژتون بده."

207
00:09:30,000 --> 00:09:33,000
ما به آنها دلار نمیدایدم. چیزی دیگر میدادیم.

208
00:09:33,000 --> 00:09:36,000
سپس آنها چیز دیگر را میگرفتند، ۳/۵ متر آن طرف تر میرفتند،

209
00:09:36,000 --> 00:09:38,000
و آن را با دلار تعویض میکردند.

210
00:09:38,000 --> 00:09:40,000
درباره این بینش و فراست فکر کنید.

211
00:09:40,000 --> 00:09:43,000
چقدر احساس بدی میکنید از اینکه یک مداد را از سر کار به خانه بیاورید،

212
00:09:43,000 --> 00:09:45,000
در مقایسه با مقدار احساس بدتان

213
00:09:45,000 --> 00:09:47,000
وقتی ده سنت را از یک صندوق پول کوچک بردارید؟

214
00:09:47,000 --> 00:09:50,000
حس خیلی متفاوتی از این کارها خواهید داشت.

215
00:09:50,000 --> 00:09:53,000
برای چند لحظه به وسیله پرداخت با ژتون

216
00:09:53,000 --> 00:09:56,000
یک قدم از پول دورتر شویم، آیا تفاوتی ایجاد میکند؟

217
00:09:56,000 --> 00:09:58,000
آزمایش شوندگان ما تقلبشان را دوبرابر کردند.

218
00:09:58,000 --> 00:10:00,000
یک دقیقه دیگر به شما میگویم که من

219
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
در باره این موضوع و بازار سهام چه فکر میکنم.

220
00:10:03,000 --> 00:10:07,000
اما این مسأله بزرگ من در مورد شرکت انرون را هنوز پاسخ نداده بود،

221
00:10:07,000 --> 00:10:10,000
چرا که در شرکت انرون، یک مؤلفه اجتماعی هم وجود دارد.

222
00:10:10,000 --> 00:10:11,000
مردم به رفتار همدیگر نگاه میکنند.

223
00:10:11,000 --> 00:10:13,000
در واقع، هر روز که اخبار را نگاه میکنیم

224
00:10:13,000 --> 00:10:15,000
نمونه هایی را از تقلب افراد میتوانیم ببینیم.

225
00:10:15,000 --> 00:10:18,000
این چه معنایی دارد؟

226
00:10:18,000 --> 00:10:19,000
پس یک آزمایش دیگر انجام دادیم.

227
00:10:19,000 --> 00:10:22,000
ما تعدادی زیادی از دانشجویان را آوردیم که در آزمایش شرکت کنند،

228
00:10:22,000 --> 00:10:23,000
و پیش از آزمایش به آنها پول دایدم.

229
00:10:23,000 --> 00:10:26,000
در نتیجه هر کس یک پاکت داشت با تمام پولها برای آزمایش،

230
00:10:26,000 --> 00:10:28,000
و به آنها گفتیم که در پایان، از آنها خواهیم خواست

231
00:10:28,000 --> 00:10:32,000
که مقدار پولی را که به دست نیاورده اند به ما پس بدهند. خوب؟

232
00:10:32,000 --> 00:10:33,000
و همان اتفاق دوباره تکرار میشود.

233
00:10:33,000 --> 00:10:35,000
وقتی به افراد این امکان را میدهیم که تقلب کنند، میکنند.

234
00:10:35,000 --> 00:10:38,000
آنها یک مقدار کم تقلب میکنند، مثل قبل.

235
00:10:38,000 --> 00:10:41,000
ولی در این آزمایش ما یک دانشجوی بازیگر را هم به کار گرفتیم.

236
00:10:41,000 --> 00:10:45,000
این دانشجو بعد از ۳۰ ثانیه بلند میشد و میگفت،

237
00:10:45,000 --> 00:10:48,000
"من همه پرسشها را پاسخ دادم. حالا چهکار کنم؟"

238
00:10:48,000 --> 00:10:52,000
و آزمایشگر میگفت، "اگر همه کارها را تمام کردهای، میتوانی خانه بروی.

239
00:10:52,000 --> 00:10:53,000
همین. کار تمام شد."

240
00:10:53,000 --> 00:10:57,000
پس حالا یک دانشجو داشتیم -- یک دانشجوی بازیگر

241
00:10:57,000 --> 00:10:59,000
که یکی از گروه بود.

242
00:10:59,000 --> 00:11:01,000
هیچ کس نمیدانست که او بازی میکند.

243
00:11:01,000 --> 00:11:05,000
که این فرد به طور خیلی خیلی جدی تقلب میکرد.

244
00:11:05,000 --> 00:11:08,000
چه اتفاقی برای سایر افراد توی گروه میافتد؟

245
00:11:08,000 --> 00:11:11,000
آیا آنها بیشتر تقلب میکنند، یا کمتر؟

246
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
این اتفاق میافتاد

247
00:11:13,000 --> 00:11:17,000
معلوم شد که بستگی به این دارد که چه گرمکنی پوشیده باشند.

248
00:11:17,000 --> 00:11:19,000
اینطور بود.

249
00:11:19,000 --> 00:11:22,000
ما این کار را در دانشگاه کارنگی ملون و پیتسبورگ کردیم.

250
00:11:22,000 --> 00:11:24,000
در پیتسبورگ دو دانشگاه بزرگ هست،

251
00:11:24,000 --> 00:11:27,000
کارنگی ملون و دانشگاه پیتسبورگ.

252
00:11:27,000 --> 00:11:29,000
تمام افراد در این آزمایش

253
00:11:29,000 --> 00:11:31,000
دانشجوی کارنگی ملون بودند.

254
00:11:31,000 --> 00:11:35,000
زمانی که دانشجوی بازیگری که زود برمیخواست یک دانشجوی کارنگی ملون بود --

255
00:11:35,000 --> 00:11:37,000
او در واقع دانشجوی کارنگی ملون بود --

256
00:11:37,000 --> 00:11:41,000
وقتی او یکی از اعضای آن گروه بود، تقلب زیاد میشد.

257
00:11:41,000 --> 00:11:45,000
اما وقتی گرم کن مربوط به دانشگاه پیتسبورگ را به تن داشت،

258
00:11:45,000 --> 00:11:47,000
تقلب کم میشد.

259
00:11:47,000 --> 00:11:50,000
(خنده)

260
00:11:50,000 --> 00:11:53,000
حالا، این مهم است، چرا که به یاد بیاورید،

261
00:11:53,000 --> 00:11:55,000
لحظه ای که دانشجو برمیخواست،

262
00:11:55,000 --> 00:11:58,000
این را به همه نشان میداد که میتوانند با تقلب آنجا را ترک کنند،

263
00:11:58,000 --> 00:12:00,000
چون آزمایشگر میگفت،

264
00:12:00,000 --> 00:12:02,000
"تو همه کارها را تمام کردهای. برو خانه،" و او با پول میرفت.

265
00:12:02,000 --> 00:12:05,000
پس این خیلی ربطی به احتمال گیر افتادن نداشت.

266
00:12:05,000 --> 00:12:08,000
این مربوط به هنجارهای تقلب بود.

267
00:12:08,000 --> 00:12:11,000
وقتی کسی از درون گروه تقلب میکند و ما او را در هنگام تقلب میبینیم،

268
00:12:11,000 --> 00:12:15,000
ما احساس میکنیم که به عنوان یک گروه، مناسبتر هست که اینطوررفتار کنیم.

269
00:12:15,000 --> 00:12:17,000
اما اگر کسی از گروه دیگری، از این افراد وحشتناک

270
00:12:17,000 --> 00:12:19,000
منظورم این است که، نه وحشتناک --

271
00:12:19,000 --> 00:12:21,000
ولی کسی که ما نمیخواهیم که خودمان را به اون مربوط بدانیم

272
00:12:21,000 --> 00:12:23,000
از دانشگاه دیگر، یا گروه دیگر،

273
00:12:23,000 --> 00:12:26,000
به صورت ناگهانی هشیاری ما در مورد درستکاری افراد بالا میرود

274
00:12:26,000 --> 00:12:28,000
تا حدی شبیه آزمایش ده فرمان است--

275
00:12:28,000 --> 00:12:32,000
و افراد کمتر تقلب میکنند.

276
00:12:32,000 --> 00:12:36,000
بنابراین، ما چه چیزی را از این مثال در مورت تقلب یاد گرفتهایم؟

277
00:12:36,000 --> 00:12:39,000
یاد گرفتهایم که بسیاری از افراد تقلب میکنند.

278
00:12:39,000 --> 00:12:42,000
آنها یک ذره ذره تقلب میکنند.

279
00:12:42,000 --> 00:12:46,000
وقتی ما به افراد در مورد اخلاق یادآوری میکنیم، آنها کمتر تقلب میکنند.

280
00:12:46,000 --> 00:12:49,000
وقتی از تقلب بیشتر فاصله میگیریم،

281
00:12:49,000 --> 00:12:53,000
مثلاً از هدف اصلی که پول است، افراد بیشتر تقلب میکنند.

282
00:12:53,000 --> 00:12:55,000
و وقتی تقلب در اطراف خود میبینیم،

283
00:12:55,000 --> 00:12:59,000
اگر از طرف فردی از درون گروه باشد، تقلب بالا میرود.

284
00:12:59,000 --> 00:13:02,000
حالا، اگر از این دید به بازار سهام فکر کنیم،

285
00:13:02,000 --> 00:13:03,000
فکر کنید که چه اتفاقی میافتد.

286
00:13:03,000 --> 00:13:06,000
در شرایطی که شما چیزی میسازید چه اتفاقی میافتد

287
00:13:06,000 --> 00:13:08,000
وقتی که شما به افراد پول زیادی میدهید

288
00:13:08,000 --> 00:13:11,000
تا واقعیت را به شکل تحریف شدهای ببینند؟

289
00:13:11,000 --> 00:13:14,000
آیا قادر نخواهند بود که اینطور ببینند؟

290
00:13:14,000 --> 00:13:15,000
قطعاً میتوانند.

291
00:13:15,000 --> 00:13:16,000
چه اتفاقی میافتد اگر شما کارهای دیگری بکنید،

292
00:13:16,000 --> 00:13:18,000
مثل اینکه چیزها را از پول دور کنی؟

293
00:13:18,000 --> 00:13:21,000
به آنها میگوییم سهام، اختیار معامله، ابزار مشتقه( مالی)

294
00:13:21,000 --> 00:13:22,000
ضمانت نامهها.

295
00:13:22,000 --> 00:13:25,000
آیا میتواند این طور باشد که آن گزینههای دورتر،

296
00:13:25,000 --> 00:13:27,000
این دیگر یک ژتون برای یک لحظه نیست،

297
00:13:27,000 --> 00:13:29,000
بلکه چیزی است که چندین گام از پول دور شده

298
00:13:29,000 --> 00:13:33,000
برای زمانی بسیار طولانی تر -- آیا این یعنی که افراد حتی بیشتر تقلب خواهند کرد؟

299
00:13:33,000 --> 00:13:35,000
در مورد محیط اجتماعی چطور؟

300
00:13:35,000 --> 00:13:38,000
وقتی که افراد بقیه را میبینند که در اطراف آنها رفتار میکنند؟

301
00:13:38,000 --> 00:13:42,000
من فکر میکنم که تمامی این نیروها در یک مسیر خیلی بد عمل میکنند

302
00:13:42,000 --> 00:13:44,000
در بازار سهام.

303
00:13:44,000 --> 00:13:47,000
به صورت کلی تر، میخواهم به شما چیزی بگویم

304
00:13:47,000 --> 00:13:50,000
در مورد اقتصاد رفتاری.

305
00:13:50,000 --> 00:13:54,000
ما خیلی بینش و فراستهای مختلفی در زندگی داریم،

306
00:13:54,000 --> 00:13:57,000
و نکته این است که بسیاری از این بینشها غلط هستند.

307
00:13:57,000 --> 00:14:00,000
پرسش آن است که، آیا ما این بینشها را امتحان میکنیم؟

308
00:14:00,000 --> 00:14:02,000
میتوانیم در این مورد فکر کنیم که چطور میشود یک بینش را

309
00:14:02,000 --> 00:14:04,000
در زندگی شخصی، یا زندگی کاری،

310
00:14:04,000 --> 00:14:07,000
و به خصوص وقتی که مسئله سیاست در میان است را امتحان کرد

311
00:14:07,000 --> 00:14:10,000
وقتی درباره چیزهای مثل قانون جامع ایالتی تحصیلات در ایالات متحده فکر میکنیم

312
00:14:10,000 --> 00:14:13,000
وقتی بازارهای سهام جدیدی را میسازید، وقتی سیاستهای دیگری را وضع میکنید

313
00:14:13,000 --> 00:14:16,000
مالیات، خدمات درمانی، و غیره.

314
00:14:16,000 --> 00:14:18,000
و دشواری امتحان کردن بینش و فراستمان

315
00:14:18,000 --> 00:14:20,000
درس بزرگی بود که من آن را فرا گرفتم.

316
00:14:20,000 --> 00:14:22,000
وقتی من نزد پرستاران رفتم تا با آنها حرف بزنم

317
00:14:22,000 --> 00:14:24,000
وقتی پیش آنها برگشتم

318
00:14:24,000 --> 00:14:27,000
و به آنها گفتم که من در مورد نوار زخم چه چیزی فهمیده ام .

319
00:14:27,000 --> 00:14:29,000
من دو چیز جالب را فهمیدم.

320
00:14:29,000 --> 00:14:31,000
اول اینکه پرستار مورد علاقه من، اتی،

321
00:14:31,000 --> 00:14:35,000
به من گفت که من درد او را مد نظر قرار نداده ام.

322
00:14:35,000 --> 00:14:37,000
او گفت، "مسلم است، میدانی، این برای تو خیلی دردناک بود.

323
00:14:37,000 --> 00:14:39,000
ولی در مورد من به عنوان یک پرستار فکر کن،

324
00:14:39,000 --> 00:14:41,000
گرفتن و کندن پانسمان از کسی که به او علاقه داشتم،

325
00:14:41,000 --> 00:14:44,000
و مجبور بودم که برای مدتی طولانی و به مراتب آن کار را انجام دهم.

326
00:14:44,000 --> 00:14:47,000
این همه شکنجه چیزی نبود که برای من خوشایند باشد."

327
00:14:47,000 --> 00:14:52,000
و گفت که شاید یک بخش دلیل این بوده که برایش سخت بوده.

328
00:14:52,000 --> 00:14:55,000
ولی موضوع در واقع از این هم جالب تر بود، چرا که گفت،

329
00:14:55,000 --> 00:15:00,000
"من فکر نمیکردم که بینش و فراست تو درست باشد.

330
00:15:00,000 --> 00:15:01,000
من فکر میکردم بینش من درست است."

331
00:15:01,000 --> 00:15:03,000
پس، اگر به بینش ودرک خودتان فکر کنید،

332
00:15:03,000 --> 00:15:07,000
خیلی مشکل است که باور کنید که درک شما غلط است.

333
00:15:07,000 --> 00:15:10,000
و او گفت که "حقیقتا فکر میکردم بینش من درست است ..." --

334
00:15:10,000 --> 00:15:12,000
فکر میکرد بینش او درست است --

335
00:15:12,000 --> 00:15:17,000
این برای او خیلی مشکل بود که قبول کند که یک آزمایش دشوار را انجام دهد

336
00:15:17,000 --> 00:15:19,000
تا بیازماید که آیا درست میگوید و یا نه.

337
00:15:19,000 --> 00:15:23,000
اما در واقع، این موقعیتی است که همه ما، همیشه درونش هستیم

338
00:15:23,000 --> 00:15:26,000
ما تقریبا درباره همه چیز شواهد و بینش های بسیار قوی داریم --

339
00:15:26,000 --> 00:15:29,000
در باره تواناییهایمان، چطور اقتصاد کار میکند،

340
00:15:29,000 --> 00:15:31,000
چطوری باید به معلمان مدارس حقوق بپردازیم.

341
00:15:31,000 --> 00:15:34,000
اما تا زمانی که این شواهد و بینشها را امتحان نکنیم،

342
00:15:34,000 --> 00:15:36,000
ما کار بهتری را انجام ندادیم.

343
00:15:36,000 --> 00:15:38,000
و فکر کنید که زندگی من چقدر بهتر میبود

344
00:15:38,000 --> 00:15:40,000
اگر این پرستاران تمایل داشتند تا بینش و فراست خودشان را امتحان کنند،

345
00:15:40,000 --> 00:15:41,000
و همه چیز چقدر میتوانست بهتر باشد،

346
00:15:41,000 --> 00:15:46,000
اگر ما شروع می کردیم کنیم به آزمودن اصولی بینشمان

347
00:15:46,000 --> 00:15:48,000
خیلی از شما ممنونم.