1
00:00:17,028 --> 00:00:19,574
อะไรทำให้เราสุขภาพดีและมีสุข

2
00:00:19,574 --> 00:00:21,338
ในการใช้ชีวิต?

3
00:00:22,128 --> 00:00:24,684
ถ้าตอนนี้คุณจะลงทุน

4
00:00:25,033 --> 00:00:26,796
เพื่อสร้างตัวตนที่ดีที่สุดของคุณในอนาคต

5
00:00:26,986 --> 00:00:30,628
คุณจะทุ่มเวลาและพลังงานของคุณไปที่ไหน

6
00:00:31,647 --> 00:00:34,096
มีคนให้คำตอบต่อคำถามนี้อยู่มากมาย

7
00:00:34,323 --> 00:00:38,394
เราถูกกระหน่ำด้วยภาพของ
สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

8
00:00:39,530 --> 00:00:42,767
สื่อรอบตัวเราเต็มไปด้วยเรื่องราวของคนรวย

9
00:00:43,141 --> 00:00:45,862
และมีชื่อเสียง 
ที่กำลังสร้างอาณาจักรในที่ทำงาน

10
00:00:47,379 --> 00:00:49,352
และเราก็เชื่อเรื่องราวพวกนี้

11
00:00:50,011 --> 00:00:52,736
มีการสำรวจคนรุ่นมิลเลเนียล

12
00:00:52,760 --> 00:00:57,936
ว่าเป้าหมายสำคัญที่สุดในชีวิตเขาคืออะไร

13
00:00:58,260 --> 00:01:00,276
มากกว่า 80 เปอร์เซ็นต์บอกว่า

14
00:01:00,300 --> 00:01:04,436
เป้าหมายหลักในชีวิตของเขาคือร่ำรวย

15
00:01:05,660 --> 00:01:09,996
และ 50 เปอร์เซ็นต์ของผู้ใหญ่ตอนต้น
กลุ่มเดียวกันนี้

16
00:01:10,020 --> 00:01:12,556
บอกว่าเป้าหมายหลักของชีวิตอีกอย่าง

17
00:01:12,580 --> 00:01:14,420
คือการมีชื่อเสียง

18
00:01:15,660 --> 00:01:16,876
(เสียงหัวเราะ)

19
00:01:17,300 --> 00:01:23,956
และเราก็ถูกบอกว่า
ให้ทุ่มเททำงาน ทำให้หนักขึ้น

20
00:01:23,980 --> 00:01:26,036
ให้ได้งานมากขึ้น

21
00:01:26,060 --> 00:01:29,716
เราถูกกล่อมให้เชื่อว่า
เราควรไขว่คว้าสิ่งเหล่านี้

22
00:01:29,740 --> 00:01:31,556
เพื่อจะได้มีชีวิตที่ดี

23
00:01:32,445 --> 00:01:33,601
แต่มันจริงเหรอ?

24
00:01:34,434 --> 00:01:38,267
นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้คนเรามีความสุข
ในการใช้ชีวิตจริงเหรอ

25
00:01:39,980 --> 00:01:42,196
ลองนึกภาพชีวิตทั้งชีวิต

26
00:01:42,220 --> 00:01:47,436
ทางเลือกทั้งหมดที่คนเราต้องเลือก
และการตัดสินใจเหล่านั้นมีผลกับเขายังไง

27
00:01:47,460 --> 00:01:50,340
ภาพเหล่านี้ เป็นสิ่งที่แทบหาไม่ได้เลย

28
00:01:51,580 --> 00:01:54,636
ส่วนใหญ่ที่เรารู้เกี่ยวกับชีวิตมนุษย์

29
00:01:54,660 --> 00:01:58,116
เราเรียนรู้จากการถามให้คนระลึกความหลัง

30
00:01:58,640 --> 00:02:03,416
แต่อย่างที่รู้กัน การนึกย้อนความหลัง
มันไม่ได้มีความถูกต้องเที่ยงตรง

31
00:02:03,440 --> 00:02:07,136
เราลืมเหตุการณ์จำนวนมาก
ที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา

32
00:02:07,160 --> 00:02:10,039
และบางที 
เราก็สร้างความทรงจำขึ้นมาเอง

33
00:02:10,669 --> 00:02:12,438
มาร์ก ทเวนเข้าใจเรื่องนี้ดี

34
00:02:13,780 --> 00:02:15,470
มีคนบอกว่า เขาพูดไว้ว่า

35
00:02:16,244 --> 00:02:20,124
"บางอย่างที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตผม
ไม่เคยเกิดขึ้นจริง"

36
00:02:20,184 --> 00:02:23,243
(เสียงหัวเราะ)

37
00:02:23,776 --> 00:02:28,315
งานวิจัยแสดงว่า 
เราจดจำอดีตของเราในเชิงบวกมากขึ้น

38
00:02:28,345 --> 00:02:29,501
เมื่อเราอายุมากขึ้น

39
00:02:30,427 --> 00:02:33,172
ทำให้ผมนึกถึงสติ๊กเกอร์ติดท้ายรถที่ว่า

40
00:02:33,196 --> 00:02:36,196
"ไม่มีคำว่าสายเกินไป 
ที่จะมีวัยเด็กที่มีความสุข"

41
00:02:36,228 --> 00:02:38,767
(เสียงหัวเราะ)

42
00:02:39,600 --> 00:02:43,976
แต่จะเป็นอย่างไร
ถ้าเราสามารถเฝ้าสังเกตชีวิตทั้งชีวิต

43
00:02:44,000 --> 00:02:46,856
ที่ดำเนินผ่านกาลเวลา

44
00:02:46,880 --> 00:02:50,856
ถ้าเราสามารถศึกษาผู้คน
ตั้งแต่เขาเป็นวัยรุ่น

45
00:02:50,880 --> 00:02:53,616
ตลอดไปจนเข้าสู่วัยสูงอายุ

46
00:02:53,640 --> 00:02:57,000
เพื่อศึกษาดูว่าอะไรกันแน่
ที่ทำให้คนมีความสุขและสุขภาพแข็งแรง

47
00:02:58,217 --> 00:02:59,417
พวกเราทำอย่างนั้นแหละครับ

48
00:03:00,440 --> 00:03:02,656
ในโครงการศึกษาพัฒนาการผู้ใหญ่
ของฮาร์วาร์ด

49
00:03:02,680 --> 00:03:07,439
ซึ่งอาจจะเป็นการศึกษาเกี่ยวกับชีวิตผู้ใหญ่
ที่ยาวนานที่สุดที่มีคนเคยทำมา

50
00:03:08,360 --> 00:03:14,480
เป็นเวลา 75 ปีที่เราได้เฝ้าติดตาม
ชีวิตของผู้ชาย 724 คน

51
00:03:16,160 --> 00:03:20,656
ปีแล้วปีเล่าที่เราคอยถามเขาเกี่ยวกับ
งานที่เขาทำ ชีวิตที่บ้าน และสุขภาพ

52
00:03:20,680 --> 00:03:25,056
และแน่นอน ถามไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ล่วงหน้า
ว่าเรื่องราวชีวิตของเขา

53
00:03:25,080 --> 00:03:26,520
จะคลี่คลายออกมาเป็นอย่างไร

54
00:03:28,080 --> 00:03:31,696
การศึกษาวิจัยลักษณะนี้หายากมาก

55
00:03:31,720 --> 00:03:35,776
แทบทุกโครงการลักษณะนี้
ล้มเลิกไปภายในทศวรรษเดียว

56
00:03:35,800 --> 00:03:38,976
เพราะคนจำนวนมากไม่ร่วมมือในการวิจัยต่อไป

57
00:03:39,000 --> 00:03:41,896
หรือทุนสนับสนุนการวิจัยหมดไป

58
00:03:41,920 --> 00:03:44,176
หรือนักวิจัยเปลี่ยนไปสนใจเรื่องอื่น

59
00:03:44,200 --> 00:03:48,280
หรือเสียชีวิตไป แล้วไม่มีใครมาสานต่อ

60
00:03:49,080 --> 00:03:51,336
แต่ด้วยความโชคดี

61
00:03:51,360 --> 00:03:55,056
ผสมกับความเพียรอย่างต่อเนื่อง
ของนักวิจัยหลายรุ่น

62
00:03:55,080 --> 00:03:56,640
การศึกษานี้จึงยังคงดำเนินต่อไป

63
00:03:57,320 --> 00:04:01,816
ผู้เข้าร่วมการวิจัย 60 คน จาก 724 คน

64
00:04:01,840 --> 00:04:03,136
ยังคงมีชีวิตอยู่

65
00:04:03,160 --> 00:04:05,336
และยังให้ความร่วมมือในการวิจัย

66
00:04:05,360 --> 00:04:07,400
ส่วนใหญ่เขาอายุ 90 กว่าปี

67
00:04:08,360 --> 00:04:10,256
และตอนนี้เราก็เริ่มศึกษา

68
00:04:10,280 --> 00:04:13,640
ลูกๆ ของชายเหล่านี้ 
ซึ่งมีจำนวนมากกว่า 2,000 คน

69
00:04:14,480 --> 00:04:16,800
ผมเองเป็นผู้อำนวยการคนที่สี่ของโครงการนี้

70
00:04:18,200 --> 00:04:22,936
ตั้งแต่ปี 1938 เราได้ติดตามวิเคราะห์ชีวิต
ของชายสองกลุ่ม

71
00:04:22,960 --> 00:04:25,096
กลุ่มแรกเริ่มเข้าร่วมการศึกษานี้

72
00:04:25,120 --> 00:04:27,516
ตอนเป็นนักศึกษาปริญญาตรีปี 2 
ที่ฮาร์วาร์ดคอลเลจ

73
00:04:27,802 --> 00:04:31,428
ซึ่งทอม โบรคอล เรียกว่าเป็น
"คนรุ่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด"

74
00:04:31,740 --> 00:04:34,556
พวกเขาเรียนจบปริญญาตรี
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

75
00:04:34,580 --> 00:04:37,020
และส่วนใหญ่ไปรับใช้ชาติในสงครามต่อ

76
00:04:37,980 --> 00:04:40,116
และกลุ่มที่สองที่เราติดตาม

77
00:04:40,140 --> 00:04:44,316
คือกลุ่มเด็กหนุ่มจาก
ย่านที่ยากจนที่สุดในบอสตัน

78
00:04:44,340 --> 00:04:46,356
เด็กหนุ่มเหล่านี้ถูกเลือกเข้าร่วมการศึกษา

79
00:04:46,380 --> 00:04:49,716
เพราะเขามาจากครอบครัวที่มีปัญหา

80
00:04:49,740 --> 00:04:51,596
และด้อยโอกาสที่สุดในบอสตัน

81
00:04:51,620 --> 00:04:54,356
ในช่วงทศวรรษ 1930s

82
00:04:54,380 --> 00:04:58,980
ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในห้องเช่า 
ซึ่งไม่มีน้ำประปาไม่ว่าน้ำร้อนหรือเย็น

83
00:05:01,220 --> 00:05:03,116
เมื่อเริ่มเข้าร่วมการศึกษา

84
00:05:03,140 --> 00:05:06,076
วันรุ่นทั้งหมดถูกสัมภาษณ์

85
00:05:06,100 --> 00:05:08,316
ตรวจสุขภาพ

86
00:05:08,340 --> 00:05:11,876
เราไปที่บ้านพวกเขา 
สัมภาษณ์ผู้ปกครองของเขา

87
00:05:11,900 --> 00:05:14,276
แล้ววัยรุ่นเหล่านี้ก็เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่

88
00:05:14,300 --> 00:05:16,716
ออกไปทำงานหลากหลายอาชีพ

89
00:05:16,740 --> 00:05:22,836
ตั้งแต่คนงานในโรงงาน ทนายความ
คนงานก่อสร้าง และหมอ

90
00:05:22,860 --> 00:05:25,220
ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนหนึ่ง

91
00:05:26,860 --> 00:05:31,100
บางคนติดเหล้า บางคนเป็นจิตเภท

92
00:05:32,020 --> 00:05:34,316
บางคนไต่บันไดสถานะทางสังคม

93
00:05:34,340 --> 00:05:37,556
จากขั้นต่ำสุดไปสู่ขั้นสูงสุด

94
00:05:37,580 --> 00:05:40,860
บางคนก็เดินบันไดนั้น
ในทิศทางตรงกันข้าม

95
00:05:42,220 --> 00:05:45,156
ผู้ก่อตั้งโครงการศึกษานี้

96
00:05:45,180 --> 00:05:47,196
คงไม่เคยคิดเคยฝันเลย

97
00:05:47,220 --> 00:05:51,756
ว่าผมจะมายืนตรงนี้วันนี้ 75 ปีให้หลัง

98
00:05:51,780 --> 00:05:54,860
บอกเล่าให้คุณฟัง
ว่าการศึกษานี้ยังคงดำเนินอยู่

99
00:05:55,980 --> 00:05:59,596
ทุกๆ สองปี ทีมนักวิจัยที่อดทนและทุ่มเท

100
00:05:59,620 --> 00:06:02,676
โทรหาผู้ชายเหล่านี้
และถามว่าเราจะส่งแบบสอบถามอีกชุด

101
00:06:02,700 --> 00:06:05,820
เกี่ยวกับชีวิตของเขา
ให้เขาตอบได้ไหม

102
00:06:06,740 --> 00:06:10,316
ชายจากชุมชนแออัดในบอสตันถามเราว่า

103
00:06:10,340 --> 00:06:14,220
"ทำไมคุณยังอยากศึกษาผมอีก
ชีวิตผมไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลย"

104
00:06:15,300 --> 00:06:17,676
ส่วนชายจากฮาร์วาร์ดไม่เคยถามแบบนี้เลย

105
00:06:17,700 --> 00:06:22,900
(เสียงหัวเราะ)

106
00:06:27,620 --> 00:06:30,476
เพื่อให้ได้ภาพที่ชัดเจนที่สุด
ของชีวิตคนเหล่านี้

107
00:06:30,500 --> 00:06:33,436
เราไม่เพียงส่งแบบสอบถามให้เขาตอบ

108
00:06:33,460 --> 00:06:35,916
เราไปสัมภาษณ์เขาในห้องนั่งเล่นบ้านเขา

109
00:06:36,640 --> 00:06:39,576
เราขอประวัติการรักษาพยาบาล
จากคุณหมอของพวกเขา

110
00:06:39,600 --> 00:06:42,096
เราเก็บตัวอย่างเลือด เราสแกนสมอง

111
00:06:42,120 --> 00:06:43,816
เราคุยกับลูกๆ ของเขา

112
00:06:43,840 --> 00:06:49,096
เราถ่ายวิดีโอขณะเขาพูดคุยกับภรรยาของเขา
ในเรื่องที่กังวลใจอย่างลึกซึ้ง

113
00:06:49,120 --> 00:06:52,656
และเมื่อประมาณหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา 
เราถามภรรยาพวกเขา

114
00:06:52,680 --> 00:06:55,056
ว่าขอให้มาร่วมในงานวิจัยด้วยได้ไหม

115
00:06:55,080 --> 00:06:57,776
ผู้หญิงหลายคนพูดว่า 
"อืม มันได้เวลาแล้วล่ะ"

116
00:06:57,800 --> 00:06:58,856
(เสียงหัวเราะ)

117
00:07:00,580 --> 00:07:02,276
แล้วเราได้เรียนรู้อะไรบ้าง

118
00:07:02,300 --> 00:07:07,516
มีบทเรียนอะไรบ้างจากข้อมูลเป็นหมื่นๆ หน้า

119
00:07:07,540 --> 00:07:10,596
ที่เราเก็บรวบรวมมา

120
00:07:10,620 --> 00:07:11,820
จากชีวิตของคนเหล่านี้

121
00:07:12,820 --> 00:07:18,420
บทเรียนที่ได้ไม่เกี่ยวกับความร่ำรวย
ชื่อเสียง หรือการทำงานให้หนักขึ้นหนักขึ้น

122
00:07:19,620 --> 00:07:25,916
ใจความที่ชัดเจนที่สุดที่เราได้รับ
จากการศึกษาที่ยาวนาน 75 ปีนี้ คือ

123
00:07:25,940 --> 00:07:31,140
ความสัมพันธ์ที่ดีทำให้เรามีความสุข
และสุขภาพดี จบครับ

124
00:07:32,100 --> 00:07:35,916
เราได้บทเรียนสำคัญสามอย่าง
เกี่ยวกับความสัมพันธ์

125
00:07:35,940 --> 00:07:40,036
ข้อแรกคือ การติดต่อสัมพันธ์ทางสังคมนั้น
ดีต่อเรามากๆ

126
00:07:40,060 --> 00:07:42,555
ส่วนความเหงากัดกินเรา

127
00:07:43,180 --> 00:07:46,836
เราพบว่า คนที่มีการ
ติดต่อสัมพันธ์ทางสังคมมากกว่า

128
00:07:46,860 --> 00:07:49,956
ไม่ว่ากับครอบครัว เพื่อน หรือคนในชุมชน

129
00:07:49,980 --> 00:07:54,676
ก็มีความสุขมากกว่า สุขภาพกายแข็งแรงกว่า 
และอายุยืนยาวกว่า

130
00:07:54,700 --> 00:07:58,076
เมื่อเทียบกับคนที่
มีการติดต่อสัมพันธ์ทางสังคมน้อย

131
00:07:58,100 --> 00:08:01,516
และประสบการณ์ความเหงานั้น 
เป็นพิษต่อเรา

132
00:08:01,540 --> 00:08:06,676
คนที่ต้องอยู่โดดเดี่ยว
ในระดับที่มากกว่าที่ตนเองต้องการ

133
00:08:06,700 --> 00:08:09,916
พบว่าตนเองมีความสุขน้อยกว่า

134
00:08:09,940 --> 00:08:12,876
สุขภาพแย่ลงอย่างรวดเร็วตั้งแต่วัยกลางคน

135
00:08:12,900 --> 00:08:15,116
การทำงานของสมองก็ถดถอยลงเร็วกว่า

136
00:08:15,140 --> 00:08:18,700
และอายุสั้นกว่าคนที่ไม่เหงา

137
00:08:19,740 --> 00:08:22,956
และข้อเท็จจริงที่น่าเศร้าคือ 
ในทุกๆ ชั่วขณะใดๆ

138
00:08:22,980 --> 00:08:27,580
คนอเมริกันมากกว่าหนึ่งในห้า
รายงานว่าตนเองเหงา

139
00:08:28,740 --> 00:08:31,396
และเรารู้ว่า คุณอาจจะเหงา
แม้อยู่ท่ามกลางผู้คน

140
00:08:31,420 --> 00:08:34,076
และเหงาทั้งๆ ที่มีคู่แต่งงาน

141
00:08:34,100 --> 00:08:36,236
ดังนั้น บทเรียนสำคัญข้อสอง
ที่เราได้เรียนรู้

142
00:08:36,260 --> 00:08:39,356
คือ มันไม่ใช่แค่ว่าคุณมีเพื่อนกี่คน

143
00:08:39,380 --> 00:08:42,876
หรือคุณมีความสัมพันธ์ที่ผูกมัดหรือไม่

144
00:08:42,900 --> 00:08:47,540
แต่มันขึ้นอยู่กับคุณภาพของความสัมพันธ์

145
00:08:48,260 --> 00:08:53,036
เราพบว่า การใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลาง
ความขัดแย้งนั้นแย่กับสุขภาพของเรามากจริงๆ

146
00:08:53,060 --> 00:08:57,036
เช่น ชีวิตคู่ที่มีความขัดแย้งสูง 
ไม่ค่อยแสดงความรักความอบอุ่น

147
00:08:58,160 --> 00:09:03,936
มีผลเสียกับสุขภาพของเรา
อาจจะมากยิ่งกว่าการหย่าร้างเสียอีก

148
00:09:03,960 --> 00:09:08,736
และการอยู่ท่ามกลางความสัมพันธ์ที่ดี 
อบอุ่น เป็นปัจจัยที่ปกป้องเรา

149
00:09:08,760 --> 00:09:11,856
เมื่อเราเฝ้าติดตามชายเหล่านี้
ไปจนเขาอายุ 80

150
00:09:11,880 --> 00:09:14,896
เราอยากจะมองย้อนกลับไป
ช่วงที่เขาอยู่ในวัยกลางคน

151
00:09:15,720 --> 00:09:17,296
เพื่อดูว่าเราจะสามารถทำนาย

152
00:09:17,320 --> 00:09:21,296
ว่าใครจะเติบโตขึ้นเป็นคนวัย 80 
ที่แข็งแรงและมีความสุข

153
00:09:21,320 --> 00:09:22,520
และใครจะไม่มีความสุข

154
00:09:23,280 --> 00:09:27,496
เมื่อเรารวบรวมข้อมูลทุกอย่าง
ที่เรารู้เกี่ยวกับพวกเขา

155
00:09:27,520 --> 00:09:28,880
ตอนอายุ 50

156
00:09:29,680 --> 00:09:32,216
ปรากฏว่า ระดับคอเลสเตอรอลตอนวัยกลางคน

157
00:09:32,240 --> 00:09:35,136
ไม่สามารถทำนายได้ว่า
วัยชราของเขาจะเป็นอย่างไร

158
00:09:35,160 --> 00:09:38,615
แต่มันขึ้นอยู่กับความพึงพอใจ
ในความสัมพันธ์ที่เขามี

159
00:09:38,639 --> 00:09:43,536
คนที่พึงพอใจในความสัมพันธ์มากที่สุด
ตอนอายุ 50

160
00:09:43,560 --> 00:09:45,960
เป็นคนที่สุขภาพแข็งแรงที่สุดตอนอายุ 80

161
00:09:47,279 --> 00:09:50,456
ดูเหมือนความสัมพันธ์ที่ดี
และใกล้ชิดจะเป็นกันชน

162
00:09:50,480 --> 00:09:53,240
ปกป้องเราจากก้อนหินและคมธนู
จากการก้าวเข้าสู่วัยชรา

163
00:09:54,080 --> 00:09:58,056
คู่ชีวิตชายหญิงที่มีความสุขมากที่สุด

164
00:09:58,080 --> 00:10:00,135
รายงานตอนช่วงอายุ 80 ว่า

165
00:10:00,159 --> 00:10:03,096
วันที่เขามีความเจ็บปวดทางร่างกาย

166
00:10:03,120 --> 00:10:05,080
อารมณ์ของเขาก็ยังคงเป็นสุขเท่าเดิม

167
00:10:06,000 --> 00:10:09,256
แต่คนที่ไม่มีความสุขในความสัมพันธ์

168
00:10:09,280 --> 00:10:12,216
วันที่เขารายงานว่ามีความเจ็บปวดทางกาย

169
00:10:12,240 --> 00:10:15,280
ความเจ็บปวดนั้นยิ่งถูกซ้ำเติม
ด้วยความเจ็บปวดทางอารมณ์

170
00:10:17,460 --> 00:10:21,836
และบทเรียนสำคัญข้อสามที่เราได้เรียนรู้
เกี่ยวกับความสัมพันธ์และสุขภาพ

171
00:10:21,860 --> 00:10:25,116
คือ ความสัมพันธ์ที่ดี
ไม่เพียงปกป้องร่างกายของเรา

172
00:10:25,140 --> 00:10:26,620
แต่มันยังปกป้องสมองของเราด้วย

173
00:10:27,540 --> 00:10:32,196
ปรากฎว่า การอยู่ในความสัมพันธ์
ที่อบอุ่นมั่นคง

174
00:10:32,220 --> 00:10:36,116
กับใครสักคนตอนคุณอยู่ในวัย 80 
ช่วยปกป้องคุณ

175
00:10:36,140 --> 00:10:38,116
คนที่อยู่ในความสัมพันธ์

176
00:10:38,140 --> 00:10:42,276
ที่รู้สึกว่า เขาพึ่งพาอีกฝ่ายหนึ่งได้
ในเวลาที่จำเป็น

177
00:10:42,300 --> 00:10:45,996
คนเหล่านี้มีความจำที่คมชัดยาวนานกว่า

178
00:10:46,020 --> 00:10:47,516
และคนที่อยู่ในความสัมพันธ์

179
00:10:47,540 --> 00:10:50,676
ที่เขารู้สึกว่าไม่สามารถ
พึ่งพาอีกฝ่ายหนึ่งได้

180
00:10:50,700 --> 00:10:54,580
คนเหล่านี้มีอาการความจำเสื่อมถอยเร็วกว่า

181
00:10:55,620 --> 00:10:59,076
ความสัมพันธ์ที่ดี
ไม่จำเป็นต้องราบรื่นตลอดเวลา

182
00:10:59,100 --> 00:11:02,676
คู่รักช่วงวัยแปดสิบบางคู่อาจโต้เถียงกัน

183
00:11:02,700 --> 00:11:04,436
ไม่เว้นแต่ละวัน

184
00:11:04,460 --> 00:11:07,636
แต่ตราบใดที่เขายังรู้สึกว่า
เขาพึ่งพาซึ่งกันและกันได้

185
00:11:07,660 --> 00:11:09,476
เมื่อเจอสถานการณ์ยากลำบาก

186
00:11:09,500 --> 00:11:13,100
การโต้เถียงเหล่านั้นก็ไม่ส่งผลกระทบ
กับความจำของเขา

187
00:11:14,700 --> 00:11:17,436
ประเด็นนี้

188
00:11:17,460 --> 00:11:23,156
ที่ว่าความสัมพันธ์ที่ดีและใกล้ชิดนั้น
ดีต่อสุขภาพและสุขภาวะของเรา

189
00:11:23,180 --> 00:11:26,116
เป็นภูมิปัญญาที่เก่าแก่เท่ากับขุนเขา

190
00:11:26,170 --> 00:11:29,241
มันเหมือนคำแนะนำที่คุณย่าคุณยาย
และบาทหลวงบอกคุณ

191
00:11:30,075 --> 00:11:31,912
แล้วทำไมมันจึงเข้าใจยากนัก

192
00:11:32,758 --> 00:11:35,384
เช่น เรื่องความร่ำรวยนั้น เรารู้ว่า

193
00:11:35,409 --> 00:11:38,334
เมื่อความต้องการพื้นฐานทางวัตถุ
ได้รับการตอบสนองแล้ว

194
00:11:38,567 --> 00:11:39,996
ความร่ำรวยก็ไม่มีความหมาย

195
00:11:40,059 --> 00:11:43,815
ถ้าคุณทำเงินได้มากขึ้น
จาก 75,000 ดอลลาร์ต่อปี

196
00:11:43,854 --> 00:11:45,466
เพิ่มเป็น 75 ล้าน

197
00:11:45,847 --> 00:11:49,783
เราเรียนรู้แล้วว่า สุขภาพและความสุขของคุณ
จะเปลี่ยนน้อยมาก

198
00:11:49,831 --> 00:11:50,728
ถ้ามีการเปลี่ยนนะ

199
00:11:51,982 --> 00:11:53,479
ส่วนเรื่องชื่อเสียง

200
00:11:54,204 --> 00:11:56,418
การถูกสื่อรุกล้ำ

201
00:11:56,601 --> 00:11:58,166
และการขาดความเป็นส่วนตัว

202
00:11:58,403 --> 00:12:01,403
ทำให้คนมีชื่อเสียงส่วนใหญ่
มีสุขภาพแย่ลง

203
00:12:02,117 --> 00:12:04,770
มันไม่ได้ทำให้เขามีความสุขมากขึ้นแน่ๆ

204
00:12:06,077 --> 00:12:08,594
ส่วนการทำงานหนักขึ้นนั้น

205
00:12:09,426 --> 00:12:12,434
มันมีความจริงที่เห็นได้ชัดข้อหนึ่งว่า
ตอนใกล้ตาย

206
00:12:12,481 --> 00:12:15,204
ไม่เคยมีใครนึกเสียดายว่า
เขาน่าจะใช้เวลาในที่ทำงานมากขึ้น

207
00:12:15,228 --> 00:12:16,370
(เสียงหัวเราะ)

208
00:12:16,840 --> 00:12:20,680
ทำไมเรื่องพวกนี้จึงเข้าใจยากนัก
และถูกละเลยง่ายนัก

209
00:12:21,360 --> 00:12:22,816
คือ เราทุกคนล้วนเป็นมนุษย์

210
00:12:22,840 --> 00:12:25,656
และสิ่งที่เราอยากได้คือ
การแก้ปัญหาที่รวดเร็ว

211
00:12:25,680 --> 00:12:27,376
อะไรที่เราสามารถซื้อหาได้

212
00:12:27,400 --> 00:12:30,160
ที่ทำให้ชีวิตเราดี
และรักษาให้มันดีอยู่อย่างนั้น

213
00:12:31,120 --> 00:12:34,456
ความสัมพันธ์นั้นยุ่งเหยิงและซับซ้อน

214
00:12:34,480 --> 00:12:38,296
และงานหนักในการดูแลครอบครัวและเพื่อน

215
00:12:38,320 --> 00:12:40,976
ไม่ได้เร้าใจหรืองดงาม

216
00:12:41,000 --> 00:12:44,336
มันเป็นภาระที่ยาวนานตลอดชีวิต 
ไม่มีวันสิ้นสุด

217
00:12:44,360 --> 00:12:49,416
ผู้เข้าร่วมการศึกษาระยะยาว 75 ปีนี้
ที่เกษียณแล้วมีความสุขมากที่สุด

218
00:12:50,240 --> 00:12:56,056
คือคนที่พยายามหาเพื่อนเล่น
มาทดแทนเพื่อนร่วมงาน

219
00:12:59,980 --> 00:13:02,956
เหมือนกับคนรุ่นมิลเลเนียล
ในการสำรวจล่าสุด

220
00:13:03,280 --> 00:13:06,896
ตอนเป็นผู้ใหญ่ตอนต้น 
ชายในโครงการวิจัยนี้หลายคน

221
00:13:06,920 --> 00:13:10,936
ก็เชื่อว่าชื่อเสียง ความร่ำรวย
และความสำเร็จ

222
00:13:11,460 --> 00:13:15,396
คือสิ่งที่เขาต้องไขว่คว้า
เพื่อให้มีชีวิตที่ดี

223
00:13:15,420 --> 00:13:19,596
แต่ตลอด 75 ปีที่ผ่านมา ผลการศึกษาของเรา
แสดงให้เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า

224
00:13:19,620 --> 00:13:25,276
คนที่มีชีวิตที่ดีที่สุด
คือคนที่ใส่ใจในความสัมพันธ์

225
00:13:25,300 --> 00:13:28,540
กับครอบครัว กับเพื่อน
กับคนในชุมชน

226
00:13:30,380 --> 00:13:32,356
แล้วคุณล่ะ

227
00:13:32,380 --> 00:13:36,140
สมมุติคุณอายุ 25 ปี 
หรือ 40 หรือ 60 ปี

228
00:13:37,100 --> 00:13:40,060
การโน้มเอียงเข้าหาความสัมพันธ์
มันจะหน้าตาอย่างไร

229
00:13:41,060 --> 00:13:44,180
มันมีความเป็นไปได้ไม่สิ้นสุด

230
00:13:44,900 --> 00:13:50,996
อาจจะเป็นอะไรง่ายๆ เช่นใช้เวลากับคน
แทนที่จะใช้เวลากับจอ

231
00:13:51,020 --> 00:13:55,476
หรือสร้างชีวิตชีวาให้ความสัมพันธ์ที่จืดจาง
โดยทำอะไรใหม่ๆ ด้วยกัน

232
00:13:55,500 --> 00:13:57,700
เดินเล่นด้วยกันยาวๆ 
หรือนัดเดทกันยามค่ำคืน

233
00:13:58,660 --> 00:14:03,516
หรือติดต่อสมาชิกในครอบครัว
ที่คุณไม่ได้พูดคุยด้วยมาหลายปี

234
00:14:03,540 --> 00:14:07,036
เพราะความบาดหมางในครอบครัว
ที่เกิดขึ้นได้บ่อยๆ

235
00:14:07,060 --> 00:14:09,276
ส่งผลเสียที่ร้ายแรง

236
00:14:09,300 --> 00:14:11,380
ต่อคนที่คิดอาฆาตพยาบาท

237
00:14:13,300 --> 00:14:17,220
ผมอยากจบด้วยคำพูดของมาร์ก ทเวน

238
00:14:18,880 --> 00:14:21,256
ที่พูดไว้มากกว่าหนึ่งศตวรรษมาแล้ว

239
00:14:21,280 --> 00:14:23,896
เขามองย้อนกลับไปในชีวิตของเขา

240
00:14:23,920 --> 00:14:25,200
และเขียนไว้ว่า

241
00:14:26,440 --> 00:14:30,136
"ชีวิตคนเรานั้นสั้น 
ไม่มีเวลาสำหรับการทะเลาะ

242
00:14:30,160 --> 00:14:35,320
คำขอโทษ ความอิจฉาริษยา
การกล่าวโทษและเรียกร้องหาคำอธิบาย

243
00:14:36,320 --> 00:14:39,136
มีแต่เวลาสำหรับการรัก

244
00:14:39,160 --> 00:14:42,880
ซึ่งก็มีเวลาสั้นมาก เช่นเดียวกัน"

245
00:14:44,360 --> 00:14:48,736
ชีวิตที่ดี สร้างขึ้นจากความสัมพันธ์ที่ดี

246
00:14:48,945 --> 00:14:51,159
และนั่นคือความคิดที่ควรค่าแก่การเผยแพร่

247
00:14:51,180 --> 00:14:52,396
ขอบคุณครับ

248
00:14:52,417 --> 00:14:58,040
(เสียงปรบมือ)