WEBVTT

00:00:00.960 --> 00:00:02.370
ਜਦ ਮੈਂ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ

00:00:02.400 --> 00:00:06.970
ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵੇਰ 
ਕਿਸੇ ਠਹਾਕੇ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਉੱਠੀ।

00:00:06.970 --> 00:00:09.440
ਮੇਰੇ ਵਾਲਿਦ ਬੀਬੀਸੀ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਸੁਣ ਰਹੇ ਸੀ

00:00:09.440 --> 00:00:13.610
ਆਪਣੇ ਸਲੇਟੀ ਰੰਗ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਰੇਡੀਓ ਉੱਪਰ।

00:00:13.610 --> 00:00:16.480
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉੱਪਰ ਮੁਸਕਾਨ ਸੀ 
ਜੋ ਉਸ ਵਕਤ ਅਜੀਬ ਸੀ

00:00:16.490 --> 00:00:20.460
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰਾਂ 
ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ

00:00:20.470 --> 00:00:25.340
"ਤਾਲਿਬਾਨ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੇਰੇ ਵਾਲਿਦ ਚਿੱਲਾਏ

00:00:25.340 --> 00:00:27.930
ਮੈਨੂੰ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ

00:00:27.930 --> 00:00:33.120
ਪਰ ਮੈਂ ਦੇਖ ਸਕਦੀ ਸੀ 
ਮੇਰੇ ਵਾਲਿਦ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਸੀ

00:00:33.120 --> 00:00:41.630
"ਤੂੰ ਹੁਣ ਬਾਕਾਇਦਾ ਢੰਗ ਨਾਲ
ਸਕੂਲ ਜਾ ਸਕਦੀ ਏਂ", ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ

00:00:41.630 --> 00:00:46.800
ਉਹ ਸਵੇਰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦੀ

00:00:46.800 --> 00:00:51.970
"ਬਾਕਾੲਿਦਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਕੂਲ"

00:00:51.970 --> 00:00:55.070
ਦੇਖੋ, ਮੈਂ ਛੇ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ 
ਜਦ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੇ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਉੱਪਰ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ

00:00:55.070 --> 00:00:58.600
ਅਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ 
ਗ਼ੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਕਰਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ

00:00:58.600 --> 00:01:01.700
ਇਸ ਲਈ ਅਗਲੇ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ 
ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਾਲੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਨਣੇ ਪੲੇ

00:01:01.700 --> 00:01:04.220
ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਲੲੀ ਜਿਸਨੂੰ 
ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ

00:01:04.220 --> 00:01:09.630
ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦੀ 
ਇੱਕ ਖੂਫੀਆ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਤੱਕ ਵੀ

00:01:09.630 --> 00:01:14.250
ਇਹੀ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ 
ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਤਾਲੀਮ ਕਰ ਸਕਦੇ

00:01:14.250 --> 00:01:17.490
ਹਰ ਦਿਨ, ਅਸੀਂ ਰਾਸਤਾ ਬਦਲ ਕੇ ਜਾਂਦੇ

00:01:17.490 --> 00:01:21.510
ਤਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਸਾਡੇ ਉੱਪਰ ਸ਼ੱਕ ਨਾ ਕਰੇ 
ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਚੱਲੇ ਆ

00:01:21.510 --> 00:01:23.710
ਅਸੀਂ ਲਿਫਾਫਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੁਕੋ ਲੈਂਦੇ

00:01:23.710 --> 00:01:29.840
ਤਾਂ ਕਿ ਲੱਗੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਮਾਨ ਖਰੀਦਣ ਚੱਲੇ ਆ

00:01:29.840 --> 00:01:32.220
ਸਕੂਲ ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੀ

00:01:32.220 --> 00:01:37.870
ਅਸੀਂ 100 ਤੋਂ ਵੱਧ 
ਇੱਕ ਨਿੱਕੂ ਜਿਹੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀਆਂ

00:01:37.880 --> 00:01:43.730
ਠੰਡ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਨਿੱਘ ਦਿੰਦਾ 
ਪਰ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤਪ ਜਾਂਦਾ

00:01:43.730 --> 00:01:46.250
ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾਅ ਉੱਤੇ ਸੀ

00:01:46.250 --> 00:01:50.600
ਅਧਿਆਪਕ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਵਾਲਦੈਨ

00:01:50.600 --> 00:01:52.979
ਕਦੇ ਕਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 
ਅਚਾਨਕ ਸਾਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ

00:01:52.979 --> 00:01:56.890
ਕਈ ਵਾਰ ਹਫਤੇ ਲਈ ਵੀ, 
ਕਿਉਂਕਿ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ

00:01:56.890 --> 00:01:59.670
ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਸੋਚਿਆ ਕਰਦੇ ਕਿ 
ਉਹ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ

00:01:59.670 --> 00:02:02.710
ਕੀ ਉਹ ਸਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ?

00:02:02.710 --> 00:02:06.240
ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਹੈ?

00:02:06.240 --> 00:02:08.900
ਅਸੀਂ ਖ਼ੌਫ਼ਜ਼ਦਾ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

00:02:08.900 --> 00:02:15.820
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ

00:02:15.820 --> 00:02:19.560
ਮੈਂ ਕਾਫ਼ੀ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਾਂ 
ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਐਸਾ ਪਰਿਵਾਰ ਮਿਲਿਆ

00:02:19.560 --> 00:02:25.810
ਜਿੱਥੇ ਪੜਾਈ ਦੀ ਕਦਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ 
ਅਤੇ ਧੀਆਂ ਖਜ਼ਾਨਾ ਸਨ

00:02:25.810 --> 00:02:30.960
ਮੇਰਾ ਨਾਨਾ ਆਪਣੇ ਸਮਿਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਬੰਦਾ ਸੀ

00:02:30.960 --> 00:02:34.440
ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਇੱਕ ਦੂਰ ਦਰਾਜ਼ ਸੂਬੇ ਦਾ 
ਇੱਕ ਪੂਰਾ ਰਵਾਇਤੀ ਬੰਦਾ

00:02:34.440 --> 00:02:37.940
ਉਹਨੇ ਅਾਪਣੀ ਧੀ - ਮੇਰੀ ਅੰਮੀ ਨੂੰ ਜ਼ਬਰਨ

00:02:37.940 --> 00:02:44.350
ਸਕੂਲ ਭੇਜਿਆ ਅਤੇ ਪੜਨਾਨੇ ਨੇ
ਨਾਨੇ ਨੂੰ ਬਦਖਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ

00:02:44.350 --> 00:02:47.860
ਪਰ ਪੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਅਧਿਆਪਕ ਲੱਗ ਗਈ

00:02:47.860 --> 00:02:50.882
ਇਹ ਹੈ ਉਹ

00:02:50.882 --> 00:02:53.552
ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ 
ਉਹ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋ ਗਈ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਘਰ ਨੂੰ

00:02:53.552 --> 00:02:58.932
ਗੁਆਂਢ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਤੇ ਔਰਤਾਂ ਲਈ 
ਸਕੂ਼ਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ

00:02:58.932 --> 00:03:03.322
ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਅੱਬਾ - ਇਹ ਰਹੇ

00:03:03.322 --> 00:03:09.762
ਉਹ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲੇ ਸਨ 
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਮਿਲੀ

00:03:09.762 --> 00:03:12.332
ਇਹ ਸਵਾਲ ਤਾਂ ਪੈਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ 
ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ

00:03:12.332 --> 00:03:17.422
ਅਤੇ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਨਾ ਮਿਲਦੀ

00:03:17.422 --> 00:03:21.843
ਸਾਰੇ ਜ਼ੋਖਿਮਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ
ਤਾਲਿਬਾਨੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ

00:03:21.843 --> 00:03:30.183
ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਵੱਡਾ ਜ਼ੋਖਿਮ 
ਸਾਡਾ ਅਨਪੜ ਨਾ ਰਹਿ ਜਾਣਾ ਸੀ

00:03:30.183 --> 00:03:33.313
ਤਾਲਿਬਾਨ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ

00:03:33.313 --> 00:03:38.403
ਬਹੁਤ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਇਹਨਾਂ ਤਲਖੀਆਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ

00:03:38.403 --> 00:03:42.363
ਅਤੇ ਏਨਾ ਡਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਕਿ ਅੱਗੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਦਿਖਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ

00:03:42.363 --> 00:03:45.413
ਮੈਂ ਸਭ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ

00:03:45.413 --> 00:03:48.553
ਪਰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ

00:03:48.553 --> 00:03:51.053
ਉਹ ਕਿਹਾ ਕਰਦੇ

00:03:51.053 --> 00:03:53.163
ਸੁਣ ਧੀਏ

00:03:53.163 --> 00:03:56.483
ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ 
ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ ਗੁਆ ਸਕਦੀ ਹੈ

00:03:56.483 --> 00:04:00.683
ਤੇਰੇ ਪੈਸੇ ਚੋਰੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। 
ਲਾਮ ਵੇਲੇ ਤੈਨੂੰ ਘਰ ਛੱਡਣਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ।

00:04:00.683 --> 00:04:03.463
ਪਰ ਇੱਕ ਚੀਜ ਤਾਂ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹੇਗੀ

00:04:03.463 --> 00:04:06.773
ਤੇ ਉਹ ਇੱਥੇ ਹੈ

00:04:06.773 --> 00:04:11.693
ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਖੂਨ ਵੇਚ ਕੇ ਵੀ 
ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੜਾਉਣਾ ਪਿਆ

00:04:11.693 --> 00:04:14.913
ਅਸੀਂ ਪੜਾਵਾਂਗੇ

00:04:14.913 --> 00:04:19.993
ਇਸਲਈ, "ਕੀ ਤੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ?"

00:04:19.993 --> 00:04:23.123
ਅੱਜ ਮੈਂ 22 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਹਾਂ

00:04:23.123 --> 00:04:25.893
ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਹਾਂ ਜੋ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ

00:04:25.893 --> 00:04:29.063
ਕਈ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੇ ਯੁੱਧ ਨਾਲ।

00:04:29.063 --> 00:04:34.203
ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਦੀਆਂ 6% ਕੁੜੀਆਂ ਵੀ 
ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀਆਂ

00:04:34.203 --> 00:04:36.661
ਤੇ ਜੇਕਰ ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ 
ਬਹੁਤਾ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧ ਨਾ ਹੁੰਦਾ

00:04:36.661 --> 00:04:39.271
ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੁੰਦੀ

00:04:39.271 --> 00:04:44.581
ਸਗੋਂ, ਹੁਣ ਅੱਜ ਇੱਥੇ ਮਿਡਲਬਰਗ ਕਾਲਜ 
ਦੀ ਇਕ ਪੋਸਟ-ਗ੍ਰੈਜੁਏਟ ਖੜੀ ਹੈ

00:04:44.581 --> 00:04:54.591
(ਤਾੜੀਆਂ)

00:04:54.591 --> 00:04:57.541
ਜਦ ਮੈਂ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ, ਆਪਣੇ ਨਾਨੇ ਕੋਲ ਵਾਪਿਸ ਆਈ

00:04:57.541 --> 00:05:02.124
ਜਿਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜਾਉਣ ਕਾਰਨ 
ਬਦਖਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ

00:05:02.124 --> 00:05:05.623
ਉਸਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ।

00:05:05.623 --> 00:05:08.246
ਉਹ ਮੇਰੀ ਡਿਗਰੀ ਦੀਆਂ ਤਾਂ ਤਾਰੀਫਾਂ ਕਰਦੇ ਹੀ ਹਨ

00:05:08.246 --> 00:05:10.446
ਸਗੋਂ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਹਾਂ

00:05:10.446 --> 00:05:12.176
ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਹਾਂ

00:05:12.176 --> 00:05:15.680
ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਬੁਲ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਵਾਈ।

00:05:15.680 --> 00:05:21.040
(ਤਾੜੀਆਂ)

00:05:21.040 --> 00:05:23.690
ਮੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਯਕੀਨ ਹੈ

00:05:23.690 --> 00:05:28.640
ਮੇਰੇ ਖੁਆਬ ਵੱਡੇ ਹਨ 
ਪਰ ਵਾਲਦੈਨ ਦੇ ਖੁਆਬ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਡੇ ਹਨ

00:05:28.640 --> 00:05:33.110
ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਮੈਂ 10X10 ਦੀ ਗਲੋਬਲ ਅਬੈਂਸਡਰ ਹਾਂ

00:05:33.110 --> 00:05:35.870
ਜੋ ਔਰਤ-ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਇੱਕ ਗਲੋਬਲ ਮੁਹਿੰਮ ਹੈ

00:05:35.870 --> 00:05:38.450
ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸੋਲਾ (SOLA) ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ

00:05:38.450 --> 00:05:40.920
ਜੋ ਪਹਿਲਾ , ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲਾ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਕੂਲ ਹੈ

00:05:40.920 --> 00:05:42.650
ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀਆਂ ਲਈ।

00:05:42.650 --> 00:05:48.275
ਇਕ ਦੇਸ਼ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ 
ਹਾਲੇ ਵੀ ਜ਼ੋਖਿਮ ਭਰੀ ਹੈ

00:05:48.275 --> 00:05:52.053
ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਦਿਲਚਸਪ ਲੱਗਦੈ ਜਦ ਮੈਂ 
ਆਪਣੇ ਸਕੂ਼ਲ ਵਿੱਚ ਤਾਲਿਬਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹਾਂ

00:05:52.053 --> 00:05:57.683
ਕਾਮਯਾਬੀ ਲਈ ਜ਼ਨੂੰਨ ਭਾਲਦੇ ਹੋਏ

00:05:57.683 --> 00:06:00.596
ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲਦੈਨ ਨੂੰ

00:06:00.596 --> 00:06:05.179
ਜੋ ਮੇਰੇ ਵਾਲਦੈਨ ਵਾਂਗ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਹਨ

00:06:05.179 --> 00:06:14.106
ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ।

00:06:14.106 --> 00:06:16.816
ਅਹਿਮਦ ਵਾਂਗ, (ਇਹ ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ)

00:06:16.816 --> 00:06:19.450
ਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਚਿਹਰਾ 
ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕਦੀ

00:06:19.450 --> 00:06:23.090
ਪਰ ਅਹਿਮਦ ਮੇਰੇ ਤਾਲਿਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 
ਇੱਕ ਦਾ ਵਾਲਿਦ ਹੈ।

00:06:23.090 --> 00:06:26.930
ਮਹੀਨੇ ਕੁ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੀ

00:06:26.930 --> 00:06:30.260
SOLA ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ

00:06:30.260 --> 00:06:36.750
ਉਹ ਕਤਲ ਹੁੰਦੇ-ਹੁੰਦੇ ਬਚੇ

00:06:36.750 --> 00:06:41.540
ਸੜਕ ਉੱਪਰ ਹੋਏ ਬੰਬ-ਹਮਲਿਆਂ ਤੋਂ।

00:06:41.540 --> 00:06:44.944
ਜਦ ਉਹ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਫੋਨ ਵੱਜਿਆ

00:06:44.944 --> 00:06:47.634
ਕੋਈ ਚੇਤਾਵਨੀ ਭਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੋਲਿਆ

00:06:47.634 --> 00:06:51.034
ਕਿ ਜੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸਕੂਲ ਭੇਜਿਆ

00:06:51.034 --> 00:06:53.814
ਤਾਂ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਗੇ।

00:06:53.814 --> 00:06:57.714
"ਜੇ ਤੂੰ ਚਾਹੁੰਦੈ, ਮੈਨੂੰ ਹੁਣੇ ਮਾਰ ਦੇ।

00:06:57.714 --> 00:07:01.604
ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 
ਬਰਬਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿਆਂਗਾ

00:07:01.604 --> 00:07:06.434
ਤੁਹਾਡੇ ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਪੱਛੜੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਲਈ।"

00:07:06.434 --> 00:07:08.804
ਮੈਂ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਬਾਰੇ ਜੋ ਕੁਝ ਸਮਝਿਆ ਹੈ

00:07:08.804 --> 00:07:12.322
ਅਤੇ ਉਹ ਕੁਛ ਇਹ ਕਿ 
ਜਿਸਨੂੰ ਪੱਛਮ ਨੇ ਖਾਰਿਜ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ

00:07:12.322 --> 00:07:15.552
ਅਤੇ ਜੋ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ 
ਬਹੁਤੀਆਂ ਸਫਲ ਕੁੜੀਆਂ ਪਿੱਛੇ ਹੈ

00:07:15.552 --> 00:07:22.912
ੲਿੱਕ ਪਿਤਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈ

00:07:22.912 --> 00:07:27.542
ਅਤੇ ਜੋ ਉਸਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਵਿੱਚ 
ਆਪਣੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ

00:07:27.542 --> 00:07:31.472
ਮੈਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿ ਮਾਵਾਂ 
ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ

00:07:31.472 --> 00:07:36.012
ਸਗੋਂ ਉਹ ਤਾਂ ਸ਼ੁਰੂਅਾਤੀ ਤੇ 
ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ ਹੈ

00:07:36.012 --> 00:07:39.352
ਆਪਣੀਆਂ ਧੀਆਂ ਦੇ ਰੌਸ਼ਨ ਭਵਿੱਖ ਲਈ।

00:07:39.352 --> 00:07:42.762
ਪਰ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿਚਲੇ ਮਾਹੌਲ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ

00:07:42.762 --> 00:07:46.182
ਸਾਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।

00:07:46.182 --> 00:07:49.732
ਤਾਲਿਬਾਨ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਜਦ ਕੁੜੀਆਂ ਸਕੂਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ

00:07:49.732 --> 00:07:51.522
100 ਦੇ ਕਰੀਬ

00:07:51.522 --> 00:07:53.862
ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿ ਇਸ ਵਕਤ ਇਹ ਗ਼ੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਸੀ।

00:07:53.862 --> 00:07:59.347
ਪਰ ਅੱਜ, ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਤੀਹ ਲੱਖ 
ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੁੜੀਆਂ ਸਕੂਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

00:07:59.347 --> 00:08:06.597
(ਤਾੜੀਆਂ)

00:08:06.597 --> 00:08:12.750
ਇੱਥੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ 
ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ

00:08:12.750 --> 00:08:17.719
ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀ ਬਦਲਾਅ
ਨੂੰ ਬੜਾ ਸਹਿਜ/ਸਥਾਈ ਮੰਨਦੇ ਹਨ

00:08:17.719 --> 00:08:20.770
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਬਦਲਾਅ ਨਾਲ 
ਤਾਂ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਵਾਪਰਨਾ

00:08:20.770 --> 00:08:25.270
ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਮੁੜ ਪਰਤਣ ਮਗਰੋਂ ਵੀ।

00:08:25.270 --> 00:08:28.922
ਪਰ ਹੁਣ ਜਦ ਮੈਂ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ

00:08:28.922 --> 00:08:33.699
ਜਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 
ਤਾਲਿਬਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹਾਂ

00:08:33.699 --> 00:08:36.339
ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲਦੈਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਲੜਦੇ ਹਨ

00:08:36.339 --> 00:08:40.809
ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੌਂਸਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਮੈਨੂੰ 
ਭਵਿੱਖ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਦਿਖਦਾ ਹੈ

00:08:40.809 --> 00:08:44.109
ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਬਦਲਾਅ।

00:08:44.109 --> 00:08:52.579
ਮੇਰੇ ਲਈ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ 
ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਤੇ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਦੇਸ਼ ਹੈ

00:08:52.579 --> 00:08:55.989
ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਦਿਨ

00:08:55.989 --> 00:08:59.399
SOLA ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ 
ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।

00:08:59.399 --> 00:09:02.599
ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ ਉਹ ਵੀ ਵੱਡੇ ਸੁਪਨੇ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ।

00:09:02.599 --> 00:09:04.319
ਧੰਨਵਾਦ।

00:09:04.319 --> 00:09:30.719
(ਤਾੜੀਆਂ)