1
00:00:00,964 --> 00:00:02,404
ตอนฉันอายุ 11

2
00:00:02,404 --> 00:00:06,966
ฉันจำได้ว่าตื่นขึ้นมาเช้าวันหนึ่ง
และได้ยินเสียงร้องด้วยความยินดีในบ้าน

3
00:00:06,966 --> 00:00:09,437
พ่อของฉันกำลังฟังข่าวบีบีซี

4
00:00:09,437 --> 00:00:13,611
จากวิทยุสีเทาอันเล็ก

5
00:00:13,611 --> 00:00:16,487
หน้าพ่อยิ้มกว้าง ซึ่งไม่ใช่เรื่องปรกติในช่วงนั้น

6
00:00:16,487 --> 00:00:20,458
เพราะส่วนใหญ่ข่าวจะทำให้พ่อเศร้า

7
00:00:20,458 --> 00:00:25,343
"ตาลีบันไปแล้ว!" พ่อของฉันตะโกน

8
00:00:25,343 --> 00:00:27,931
ฉันไม่รู้ว่าพ่อหมายถึงอะไร

9
00:00:27,931 --> 00:00:33,117
แต่ฉันบอกได้ว่าพ่อมีความสุขมากๆ

10
00:00:33,117 --> 00:00:41,628
"ลูกไปโรงเรียนจริงๆได้แล้วตอนนี้" พ่อบอก

11
00:00:41,628 --> 00:00:46,797
เช้าของวันนั้นฉันจะไม่เคยลืมเลย

12
00:00:46,797 --> 00:00:51,965
โรงเรียนจริงๆ

13
00:00:51,965 --> 00:00:55,073
ฉันอายุ 6 ขวบตอนที่ตาลีบันยึดอำนาจปกครองอัฟกานิสถาน

14
00:00:55,073 --> 00:00:58,596
และประกาศให้การที่เด็กผู้หญิงไปโรงเรียนเป็นเรื่องผิดกฎหมาย

15
00:00:58,596 --> 00:01:01,704
ห้าปีหลังจากนั้น ฉันแต่งตัวเป็นเด็กผู้ชาย

16
00:01:01,704 --> 00:01:04,215
เพื่อตามพี่สาวของฉัน ซึ่งเป็นสาวเกินกว่าที่จะ

17
00:01:04,215 --> 00:01:09,629
ออกจากบ้านคนเดียวได้ เพื่อไปโรงเรียนลับ

18
00:01:09,629 --> 00:01:14,254
มันเป็นทางเดียวที่เราทั้งสองคนจะได้รับการศึกษา

19
00:01:14,254 --> 00:01:17,488
แต่ละวัน เราเปลี่ยนเส้นทางเดินใหม่

20
00:01:17,488 --> 00:01:21,511
เพื่อจะได้ไม่มีใครสงสัยว่าเราไปไหนกัน

21
00:01:21,511 --> 00:01:23,705
เราซ่อนหนังสือเรียนในถุงจ่ายตลาด

22
00:01:23,705 --> 00:01:29,841
จะได้ดูเหมือนว่าเราแค่กำลังไปซื้อของ

23
00:01:29,841 --> 00:01:32,217
โรงเรียนอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง

24
00:01:32,217 --> 00:01:37,880
เด็กหญิงมากกว่า 100 คนอัดแน่นในห้องนั่งเล่นเล็กๆ

25
00:01:37,880 --> 00:01:43,730
มันก็อบอุ่นดีตอนหน้าหนาว แต่ว่าร้อนสุดๆตอนหน้าร้อน

26
00:01:43,730 --> 00:01:46,251
เราต่างก็รู้ว่าเราเสี่ยงชีวิต --

27
00:01:46,251 --> 00:01:50,605
ทั้งคุณครู นักเรียน และพ่อแม่

28
00:01:50,605 --> 00:01:52,978
บางที โรงเรียนก็หยุดเรียนกะทันหัน

29
00:01:52,978 --> 00:01:56,894
เป็นสัปดาห์ เพราะว่าตาลีบันเริ่มเห็นพิรุธ

30
00:01:56,894 --> 00:01:59,674
เราสงสัยอยู่ตลอดว่าพวกเขารู้เรื่องของเราหรือเปล่า

31
00:01:59,674 --> 00:02:02,706
เราโดนสะกดรอยหรือเปล่า?

32
00:02:02,706 --> 00:02:06,238
พวกนั้นรู้หรือเปล่าว่าบ้านเราอยู่ไหน?

33
00:02:06,238 --> 00:02:08,896
เรากลัว

34
00:02:08,896 --> 00:02:15,822
แต่ก็เถอะ โรงเรียนคือที่ที่เราอยากจะไป

35
00:02:15,822 --> 00:02:19,562
ฉันโชคดีมากที่ฉันโตมาในครอบครัว

36
00:02:19,562 --> 00:02:25,809
ที่การศึกษาเป็นรางวัล และลูกสาวเป็นสมบัติมีค่า

37
00:02:25,809 --> 00:02:30,960
คุณตาของฉันเป็นผู้ชายที่พิเศษในยุคของเขา

38
00:02:30,960 --> 00:02:34,439
ตาเป็นคนนอกกรอบ สวนกระแส 
จากจังหวัดห่างไกลในอัฟกานิสถาน

39
00:02:34,439 --> 00:02:37,935
ตายีนกรานให้ลูกสาวของตา แม่ของฉัน

40
00:02:37,935 --> 00:02:44,348
ไปโรงเรียน และเพราะเรื่องนั้น 
ตาถูกตัดพ่อตัดลูกจากพ่อของตา

41
00:02:44,348 --> 00:02:47,858
แม่ของฉันได้รับการศึกษาแล้วมาเป็นครู

42
00:02:47,858 --> 00:02:50,884
นั่นแม่ฉันค่ะ

43
00:02:50,884 --> 00:02:53,551
เธอเกษียณเมื่อสองปีที่แล้ว เพียงเพื่อเปลี่ยนบ้านของเรา

44
00:02:53,551 --> 00:02:58,929
ให้เป็นโรงเรียนสำหรับเด็กหญิงและผู้หญิงในชุมชนแถวบ้าน

45
00:02:58,929 --> 00:03:03,317
และพ่อของฉัน -- นั่นพ่อค่ะ --

46
00:03:03,317 --> 00:03:10,218
พ่อเป็นคนแรกในครอบครัวของพ่อที่ได้รับการศึกษา

47
00:03:10,218 --> 00:03:12,327
ไม่ต้องถามเลย ว่าลูกของพ่อทุกคน

48
00:03:12,327 --> 00:03:17,416
จะได้รับการศึกษา รวมถึงลูกสาวของพ่อด้วย

49
00:03:17,416 --> 00:03:21,836
แม้จะมีตาลีบัน แม้จะเสี่ยง

50
00:03:21,836 --> 00:03:30,182
สำหรับพ่อ มันเสี่ยงกว่าที่จะไม่ให้การศึกษาแก่ลูกๆ

51
00:03:30,182 --> 00:03:33,310
ในสมัยตาลีบัน ฉันจำได้ว่า

52
00:03:33,310 --> 00:03:38,403
มีช่วงเวลาที่ฉันโกรธเคืองชะตาชีวิต

53
00:03:38,403 --> 00:03:42,355
ที่ต้องกลัวอยู่ตลอดเวลาและมองไม่เห็นอนาคต

54
00:03:42,355 --> 00:03:45,409
ฉันอยากจะเลิก

55
00:03:45,409 --> 00:03:48,545
แต่พ่อของฉัน

56
00:03:48,545 --> 00:03:51,054
พ่อจะบอกว่า

57
00:03:51,054 --> 00:03:53,159
"ฟังนะ ลูกสาวของพ่อ

58
00:03:53,159 --> 00:03:56,475
ลูกอาจจะสูญเสียอะไรทุกอย่างในชีวิต

59
00:03:56,475 --> 00:04:00,680
เงินก็ถูกขโมยได้ 
ลูกอาจจะโดนบังคับให้ออกจากบ้านระหว่างสงครามก็ได้

60
00:04:00,680 --> 00:04:03,461
แต่สิ่งเดียวที่จะอยู่กับลูกตลอดไป

61
00:04:03,461 --> 00:04:06,769
คือสิ่งที่อยู่ในนี้

62
00:04:06,769 --> 00:04:11,685
และถ้าเราต้องขายเลือดของเราเพื่อจ่ายค่าเรียนให้ลูก

63
00:04:11,685 --> 00:04:14,906
เราก็จะทำ

64
00:04:14,906 --> 00:04:19,988
หนูยังไม่อยากเรียนต่ออยู่ไหม?"

65
00:04:19,988 --> 00:04:23,116
วันนี้ฉันอายุ 22

66
00:04:23,116 --> 00:04:25,886
ฉันโตในประเทศที่พังพินาศ

67
00:04:25,886 --> 00:04:29,056
เพราะสงครามนานหลายสิบปี

68
00:04:29,056 --> 00:04:34,197
ผู้หญิงอายุรุ่นฉัน น้อยกว่า 6 เปอร์เซ็นต์
ไปได้ไกลกว่าโรงเรียนมัธยม

69
00:04:34,197 --> 00:04:36,662
และถ้าครอบครัวของฉัน
ไม่ทุ่มเทเพื่อการศึกษาอย่างนั้น

70
00:04:36,662 --> 00:04:39,266
ฉันก็จะเป็นหนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้น

71
00:04:39,266 --> 00:04:44,581
แต่ตอนนี้ ฉันยืนอยู่ตรงนี้อย่างภาคภูมิใจ
ในฐานะบัณฑิตจาก Middlebury College

72
00:04:44,581 --> 00:04:54,594
(เสียงปรบมือ)

73
00:04:54,594 --> 00:04:57,542
ตอนที่ฉันกลับไปอัฟกานิสถาน คุณตาของฉัน

74
00:04:57,542 --> 00:05:02,121
คนที่โดนขับออกจากครอบครัว
เพราะเขาฝืนที่จะให้ลูกสาวของเขาได้รับการศึกษา

75
00:05:02,121 --> 00:05:05,615
เป็นหนึ่งในคนแรกๆที่แสดงความยินดีกับฉัน

76
00:05:05,615 --> 00:05:08,245
เขาไม่ได้โม้เรื่องปริญญาของฉันอย่างเดียว

77
00:05:08,245 --> 00:05:10,454
แต่เรื่องที่ฉันเป็นผู้หญิงคนแรก

78
00:05:10,454 --> 00:05:12,176
แล้วฉันเป็นผู้หญิงคนแรกจริงๆ

79
00:05:12,176 --> 00:05:15,678
ที่ขับรถให้เขานั่งบนถนนในคาบูลด้วย

80
00:05:15,678 --> 00:05:21,040
(เสียงปรบมือ)

81
00:05:21,040 --> 00:05:23,689
ครอบครัวของฉันเชื่อในตัวฉัน

82
00:05:23,689 --> 00:05:28,639
ฉันฝันไกล แต่ครอบครัวของฉันฝันกับฉันไกลกว่านั้นอีก

83
00:05:28,639 --> 00:05:33,106
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันเป็นทูตระดับโลกให้โครงการ 10x10

84
00:05:33,106 --> 00:05:35,870
โครงการรณรงค์ระดับโลกเพื่อให้การศึกษาแก่ผู้หญิง

85
00:05:35,870 --> 00:05:38,449
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันร่วมก่อตั้ง SOLA

86
00:05:38,449 --> 00:05:40,916
โรงเรียนประจำโรงเรียนแรก และน่าจะโรงเรียนเดียว

87
00:05:40,916 --> 00:05:42,645
สำหรับเด็กหญิงในอัฟกานิสถาน

88
00:05:42,645 --> 00:05:48,282
ประเทศที่เด็กผู้หญิงยังต้องเสี่ยงที่จะเดินไปโรงเรียน

89
00:05:48,282 --> 00:05:52,047
ที่น่าตื่นเต้นคือ ฉันเห็นนักเรียนในโรงเรียนของฉัน

90
00:05:52,047 --> 00:05:57,675
พวกเธอมีความมุ่งมั่น ไขว่คว้าโอกาส

91
00:05:57,675 --> 00:06:00,602
และฉันเห็นผู้ปกครอง และพ่อของเด็กๆ

92
00:06:00,602 --> 00:06:05,180
ซึ่งเหมือนพ่อของฉัน ที่สนับสนุนลูกสาว

93
00:06:05,180 --> 00:06:14,112
ทั้งๆที่ต้องเผชิญแรงต้านน่ากลัว

94
00:06:14,112 --> 00:06:16,818
เหมือนอาห์เหม็ด นี่ไม่ใช่ชื่อจริงของเขา

95
00:06:16,818 --> 00:06:19,446
และฉันไม่สามารถเปิดเผยใบหน้าของเขาได้

96
00:06:19,446 --> 00:06:23,091
อาห์เหม็ดเป็นคุณพ่อของนักเรียนคนหนึ่งของฉัน

97
00:06:23,091 --> 00:06:26,927
เมื่อไม่ถึงเดือนมานี้ เขาและลูกสาวของเขา

98
00:06:26,927 --> 00:06:30,261
กำลังเดินทางจาก SOLA กลับไปที่หมู่บ้าน

99
00:06:30,261 --> 00:06:36,754
และทั้งสองรอดตายหวุดหวิด หวุดหวิดจริงๆ

100
00:06:36,754 --> 00:06:41,536
จากระเบิดข้างถนน พลาดไปไม่กี่นาที

101
00:06:41,536 --> 00:06:44,939
พอเขาถึงบ้าน โทรศัพท์ดัง

102
00:06:44,939 --> 00:06:47,634
เสียงในสายขู่เขาว่า

103
00:06:47,634 --> 00:06:51,029
ถ้าเขาส่งลูกสาวกลับไปที่โรงเรียน

104
00:06:51,029 --> 00:06:53,806
พวกนั้นจะพยายามอีกครั้ง

105
00:06:53,806 --> 00:06:57,708
"ฆ่าผมเลยตอนนี้ ถ้าคุณต้องการ" เขาตอบ

106
00:06:57,708 --> 00:07:01,602
"แต่ผมจะไม่ยอมให้อนาคตลูกสาวผมพัง

107
00:07:01,602 --> 00:07:06,434
เพราะความคิดคร่ำครึล้าหลังของพวกคุณ"

108
00:07:06,434 --> 00:07:08,803
อย่างหนึ่งที่ฉันตระหนักได้เกี่ยวกับอัฟกานิสถาน

109
00:07:08,803 --> 00:07:12,323
และมักจะเป็นสิ่งที่ถูกปัดตกไปในประเทศตะวันตก

110
00:07:12,323 --> 00:07:15,546
คือว่าเบื้องหลังพวกเราที่ประสบความสำเร็จ

111
00:07:15,546 --> 00:07:22,909
คือพ่อคนที่เห็นคุณค่าในตัวลูกสาว

112
00:07:22,909 --> 00:07:27,536
และคนที่เห็นว่าความสำเร็จของเธอคือความสำเร็จของเขา

113
00:07:27,536 --> 00:07:31,474
นี่ไม่ได้หมายความว่าแม่ของเรา
ไม่ได้เป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จ

114
00:07:31,474 --> 00:07:36,010
ที่จริง หลายครั้งแม่เป็นคนแรกที่ต่อรองอย่างน่าคล้อยตาม

115
00:07:36,010 --> 00:07:39,350
เกี่ยวกับอนาคตอันสดใสของลูกสาว

116
00:07:39,350 --> 00:07:42,761
แต่ในบริบททางสังคมอย่างในอัฟกานิสถาน

117
00:07:42,761 --> 00:07:46,181
เราต้องได้ความสนับสนุนจากผู้ชาย

118
00:07:46,181 --> 00:07:49,731
ภายใต้ตาลีบัน เด็กผู้หญิงที่ไปโรงเรียน

119
00:07:49,731 --> 00:07:51,523
มีจำนวนเป็นร้อย

120
00:07:51,523 --> 00:07:53,861
แต่จำไว้อย่างนึงนะคะ มันผิดกฎหมาย

121
00:07:53,861 --> 00:07:59,353
แต่วันนี้ เด็กหญิงมากกว่า
สามล้านคนในอัฟกานิสถานไปโรงเรียน

122
00:07:59,353 --> 00:08:06,600
(เสียงปรบมือ)

123
00:08:06,600 --> 00:08:12,751
อัฟกานิสถานดูต่างไปมากเมื่อมองจากอเมริกา

124
00:08:12,751 --> 00:08:17,723
ฉันพบว่าคนอเมริกันเห็นความบอบบางในการเปลี่ยนแปลง

125
00:08:17,723 --> 00:08:20,773
ฉันกลัวว่าความเปลี่ยนแปลงนี้จะไม่ยืนยาว

126
00:08:20,773 --> 00:08:25,265
ไปอีกนานนักหลังจากสหรัฐฯถอนกำลังทหาร

127
00:08:25,265 --> 00:08:28,918
แต่ตอนที่ฉันกลับไปอัฟกานิสถาน

128
00:08:28,918 --> 00:08:33,703
ตอนที่ฉันเห็นนักเรียนในโรงเรียนของฉัน

129
00:08:33,703 --> 00:08:36,343
และพ่อแม่ของพวกเธอที่เป็นปากเป็นเสียงให้พวกเธอ

130
00:08:36,343 --> 00:08:40,810
ที่คอยให้กำลังใจพวกเธอ ฉันเห็นอนาคตที่มีหวัง

131
00:08:40,810 --> 00:08:44,110
ฉันมองเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืน

132
00:08:44,110 --> 00:08:52,577
สำหรับฉัน อัฟกานิสถานเป็นประเทศแห่งความหวัง 
และความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

133
00:08:52,577 --> 00:08:55,989
และทุกๆวัน

134
00:08:55,989 --> 00:08:59,397
เด็กหญิงทั้งหลายที่ SOLA ย้ำเตือนฉันอย่างนั้น

135
00:08:59,397 --> 00:09:02,604
เหมือนฉัน พวกเธอกำลังฝันไกล

136
00:09:02,604 --> 00:09:04,315
ขอบคุณค่ะ

137
00:09:04,315 --> 00:09:15,192
(เสียงปรบมือ)