1992’de banyo oyuncakları taşıyan
bir kargo gemisi fırtınaya yakalandı.

Taşıdığı konteynerler denize devrildi

ve dalgalar 28.000 kauçuk ördekle birlikte
diğer oyuncakları Kuzey Pasifik’e taşıdı.

Fakat bunlar birlikte hareket etmedi.

Tam aksine

ördekler dünyanın her tarafına dağıldı.

Araştırmacılar, okyanus akıntılarını
daha iyi anlayabilmek için

oyuncakların izledikleri 
yol haritalarını çıkardılar.

Okyanus akıntıları çeşitli
dış etkenler sonucu oluşur.

Rüzgâr, gelgitler, 
su yoğunluğundaki değişim

ve Dünya’nın dönüşü gibi.

Okyanus tabanı ve kıyı şeridinin 
topoğrafyası bu hareketleri değiştirerek

akımların hızlanmasına, yavaşlamasına

veya yönünün değişmesine neden olur.

Okyanus akıntıları 
iki ana kategoriye ayrılır:

yüzey akıntıları
ve derin okyanus akıntıları.

Yüzey akıntıları okyanus suyunun

yüzde onunun hareketini kontrol ederken

derin okyanus akıntıları 
diğer yüzde 90'ı harekete geçirmektedir.

Farklı nedenleri olmasına rağmen

yüzey ve derin okyanus akıntıları

tüm okyanusu hareket ettiren 
çapraşık bir dansta birbirini etkiler.

Kıyı açığında

yüzey akımları, su seviyesi inip çıktıkça
suyu ileri geri çeken

hem rüzgâr hem de gelgitler
tarafından yönlendirilir.

Bu arada, okyanusta, yüzey akımlarının
arkasındaki ana kuvvet rüzgârdır.

Rüzgâr okyanusa doğru eserken

suyun üst katmanlarını da sürükler.

Bu hareket eden su, altındaki katmanları

ve onlar da kendi altındaki
katmanları çeker.

Aslında 400 metre derinliğe kadar su,

okyanusun yüzeyindeki rüzgârdan
hâlâ etkilenmektedir.

Dünyanın tamamındaki yüzey akıntılarının 
modellerine bakmak için uzaklaşırsanız

bunların kuzey yarım kürede saat yönünde 
ve güney yarım kürede

saat yönünün tersine 
seyahat eden, girdap adı verilen

büyük döngüler oluşturduğunu göreceksiniz.

Bunun nedeni, Dünya'nın dönüşünün

bu akımlara yol açan 
rüzgâr modellerini etkilemesidir.

Eğer Dünya dönmezse

hava ve su, ekvatordaki düşük basınç ile

kutuplardaki yüksek basınç arasında

gidip gelecektir.

Ancak Dünya döndükçe

ekvatordan Kuzey Kutbu'na 
hareket eden hava doğuya doğru,

aşağıya doğru hareket eden hava
batıya doğru yön değiştirir.

Ayna görüntüsü 
güney yarım kürede gerçekleşir

böylece rüzgârın ana akımları

okyanus havzalarının etrafında 
döngü benzeri desenler oluşturur.

Buna Coriolis Etkisi denir.

Rüzgârlar, altındaki okyanusu
aynı dönen girdaplara iter.

Su, ısıyı havadan daha etkili tuttuğu için

bu akımlar dünyadaki sıcaklığı 
yeniden dağıtmaya yardımcı olur.

Yüzey akımlarının aksine

derin akımlar öncelikle deniz suyunun 
yoğunluğundaki değişimlerden kaynaklanır.

Su, Kuzey Kutbu'na doğru
ilerledikçe soğur.

Ayrıca tuzu geride bırakarak
tuzak suyu oluşturan

buz kristallerine sahip olduğu için 
daha yüksek tuz konsantrasyonuna sahiptir.

Bu soğuk, tuzlu su daha yoğundur

bu nedenle batar

ve daha sıcak yüzey suyu yerini alır,

termohalin sirkülasyonu adı verilen 
dikey bir akım oluşturur.

Derin su ve rüzgârla çalışan
yüzey akımlarının termohalin sirkülasyonu

Küresel Konveyör Kuşağı adı verilen bir 
sarım döngüsü oluşturmak için birleşir.

Su, okyanusun derinliklerinden 
yüzeye doğru hareket ettikçe

okyanus besin zincirinin
temelini oluşturan

mikroorganizmaları besleyen 
birçok besin taşır.

Küresel Konveyör Kuşağı, 
dünyanın dört bir yanına yayılan

dünyanın en uzun akımıdır.

Ancak saniyede sadece 
birkaç santimetre hareket eder.

Bir damla suyun tam tur atması 
bin yılı bulabilir.

Bununla birlikte, yükselen 
deniz sıcaklıkları konveyör kuşağının

görünüşte yavaşlamasına neden olmaktadır.

Modeller bunun 
Atlantik'in her iki tarafında

hava sistemlerine zarar verdiğini

gösteriyor ve yavaşlamaya devam ederse

ya da tamamen durursa 
ne olacağını kimse bilmiyor.

Doğru tahmin edebilmemiz
ve buna göre hazırlanabilmemizin tek yolu

akımları ve onları şekillendiren 
güçlü kuvvetleri incelemeye devam etmek.