Όταν ο
στην Γερουσία, με κάλεσε και είπε,
"Tammy σου παραδίδω τα ηνία."
Ανέλαβα να υπερασπιστώ
τα θέματα που αφορούν τον ADA,
ως χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου.
Και μετά, όταν αποσύρθηκε
ο Γερουσιαστής Χάρκιν και ήμουν στην Βουλή,
υποψήφια Γερουσιαστής,
με κάλεσε
και είπε "Tammy, σου
παραδίδω τα ηνία.
Σου δίνω την δάδα,
και πρέπει να γίνεις ο λαμπαδηδοδρόμος
και να αντιπροσωπίσεις όλη την
κοινότητα ατόμων με ειδικές ανάγκες
γιατί, δεν θα βρισκόσουν εδώ,
αν αυτή η κοινότητα
δεν υπήρχε (για εσένα)
πριν καν γίνεις άτομο με αναπηρία."
Και είχε απόλυτο δίκιο.
Βρίσκω τον εαυτό μου αναγκαίο
σε πολλά ζητήματα
που προκύπτουν στο Κογκρέσο.
Είπα ναι, ήταν τιμή μου.
Θέλω να πω, να
συνεχίζω το έργο του
Τομ Χάρκιν είναι μεγάλη τιμή.
Δεν ξέρω αν μπορώ
να σταθώ αντάξια του,
αλλά προσπαθώ καθημερινά,
για να εκπροσωπήσω όσο καλύτερα μπορώ αυτή την κοινότητα,
αλλά ταυτόχρονα μάχομαι
για τα βασικά κοινά- Και αυτό έκανα
στον στρατό μαχόμουν για την ελευθερία-
Μαχόμουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Και αυτό είναι ένα
βασικό ανθρώπινο δικαίωμα
να έχεις πρόσβαση στην ζωή που θες
και να ζεις την ζωή που θες
και να μην αντιμετωπίζεις
εμπόδια σε κάθε στροφή.
Δουλεύω με θέματα εγκαυμάτων
πολύ καιρό και ξεκίνησα
απλά από
την δική μου εμπειρία
με εγκαύματα που είχα στο Ιράκ.
Συνήθως πετάγαμε στην Βαγδάτη.
Μέναμε στην
Μπαλάντ και θα πηγαίναμε
στην Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης.
Και αν ήσουν στο έδαφος,
κοιτάζοντας ψηλά,
πάντα θα ήταν μόνο ο ουρανός.
Δεν φαινόταν τίποτα, εμ,
δυσοίωνο, απλώς ήταν 50
πόδια, 100 πόδια από
ουσιαστικά
Συνηθίζαμε να 'καίμε' το αναπνευστικό
του πληρώματος στο αεροσκάφος, και περνάς
τα ίδια, δηλαδή μάτια βουρκώνουν,
πνεύμονες 'καίγονται'.
Ανέκαθεν έλεγα πως θα
αφήσει κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα αυτό,
Και ύστερα ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε
Agent Orange θέματα με την VA
και ήταν επί του προέδρου
Ομπάμα και τ@ Γραμματέα Σινσέκι
που επιτέλους αρχίσαμε
να χορηγούμε επιδόματα σε βετεράνους
βάση τεκμαιρόμενων παροχών.
Αν αναπτύξεις ισχαιμική καρδιοπάθεια,
ή λευχαιμία Β,
και ήσουν στο Βιετνάμ,
θα υποθέσουμε ότι
οφείλεται στην
υπηρεσία σου στο Βιετνάμ.
Προφανώς, δεν αναγκάζουμε
τους βετεράνους
να αποδείξουν πως
η αρρώστια τους οφείλεται
από το Agent Orange που υποθέτουμε.
Οπότε αυτό ήταν και η ώθηση
να ασχοληθώ με τα εγκαύματα
αφού επιτύχαμε με την καμπάνια
για το Agent Orange.
Έκτοτε συνέχισα, και
είμαι ευγνώμων
που καταφέραμε να
περάσουμε το νομοσχέδιο.
Υπάρχει αρκετή δουλειά
που πρέπει να γίνει, αλλά είναι
μια πάρα πολύ καλή αρχή.
Ναι. Έγραψα μια νομοθεσία,
την ASAP, για να γίνουν
προσβάσιμοι όλοι οι σταθμοί διέλευσης.
Το έγραψα σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο
και το παρουσίασα στην Σύγκλητο.
Προερχόμενη από την εμπειρία μου με την CTA,
Αρχή Διαμετακόμισης του Σικάγο.
Με είχε προσκαλέσει η CTA
όταν ήμουν βουλευτής στην
25η επέτειο της ADA,
και τώρα βρισκόμαστε στην 32η επέτειο.
Οπότε εφτά χρόνια πριν
με προσκάλεσαν στα
εγκαίνια ενός CTA σταθμού
και ήταν πολύ περήφανοι όλοι,
που ανακοίνωναν πως θα
ξεκινούσε αυτό το πρόγραμμα
για να γίνουν 100% οι σταθμοί της
Αρχής Διαμετακόμισης του Σικάγο,
είτε ήταν λεωφορεία είτε τρένα,
πλήρως προσβάσιμα.
Και είπα ότι ήταν υπέροχο.
Πότε πρόκειται να γίνει αυτό;
Μου απάντησε πως είναι ένα 25ετές σχέδιο.
Και κοιτώντας τον, τον Ντόρβαλ Κάρτερ,
που είναι ο πρόεδρος του CTA Σικάγου,
είπα, "Οπότε εννοείτε μισό
αιώνα μετά την ψήφιση του ADA;
Τότε θα μπορούμε να
βασιστούμε σε αυτό;"
Και τότε είπε "Όταν το θέτεις έτσι
ακούγεται φρικτό."
Ναι είναι φρικτό.
Πρώτον, άφησε με να πω πως
αυτό που κάνεις είναι φοβερό.
Και απάντησα "Γιατί βρισκόμαστε
25 χρόνια μετά και ακόμη
υπάρχουν σταθμοί που
δεν είναι προσβάσιμοι".
Μέχρι και σήμερα
δεν χρησιμοποιώ το L στο Σικάγο
γιατί δεν είναι όλοι οι σταθμοί προσβάσιμοι
για άτομα με αναπηρία και ποτέ δεν ξέρεις
αν κάποιος θα είναι ή όχι.
Και είπε " Αυτό συμβαίνει
γιατί έχουμε περιορισμένους πόρους.
Και η πρόσβαση για άτομα με αναπηρία
πάντα ήταν η προτεραιότητα μας.
Πάντα ήταν ανάμεσα στα πρώτη τριάδα,
αλλά έχουμε αρκετούς πόρους μόνο για τα δύο πρώτα.
Και όταν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε ασφάλεια,
όπως την αγορά ενός καινούργιου βαγονιού
ή τον εξοπλισμό ασφαλείας
αυτού έναντι να φτιάξω μια ράμπα
Θα διαλέξω να αγοράσω νέο
εξοπλισμό ασφαλείας για το βαγόνι.
Τι φτιάχνουμε; -είπα.
"Χρειαζόμαστε πόρους
που θα είναι αποκλειστικά
για την προσβασιμότητα
και τίποτα άλλο.
Αυτό θα μας επέτρεπε να
κινηθούμε γρηγορότερα."
Οπότε έγραψα τον νομοσχέδιο για αυτό
σε ομοσπονδιακό επίπεδο,
και όταν πιάσαμε δουλειά,
ορκίστηκε ο Πρόεδρος Μπάιντεν
και διορίστηκε ο Δήμαρχος Πιτ
συγγνώμη- Πιτ Μπουτιγκιέγκ, είπα
τον γνωρίζω από παλιά και επέμενα
πως πρέπει να προχωρήσουμε το σχέδιο.
Πρέπει να το κάνουμε αυτό.
Και άφησε με να εξηγήσω
τι προσπαθώ να κάνω.
Τον προσκάλεσα έξω
και επισκέφτηκε ένα από τους CTA
σταθμούς όπου γίνονταν τα έργα.
Εξήγησα το έργο μας.
Είπα πως μπορούμε να τα καταφέρουμε
σε δέκα χρόνια αν το χρηματοδοτήσουμε
και έτσι στην ΔΕΣ ΤΟ ΑΥΤΟ,
χάσαμε
το μισό ποσό, αλλά, καταφέραμε να
χρηματοδοτήσουμε τα πρώτα πέντε χρόνια
και πως πρέπει να το υποστηρίξει.
Και το έκανε.
Ήταν τέλεια, γιατί το
ανέδειξε ως προτεραιότητα.
Κατάφερα να το κάνω να μείνει παρόλο
που έχασα τους μισούς πόρους, μπόρεσα
να το υπερασπιστώ ΔΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ
αντί να το αφήσω να απορριφθεί.
Οπότε αυτό θα
γίνει σε εθνικό επίπεδο.