Συνήθως στα ταξίδια των ηρώων

ο ήρωας ξεκινάει για μια περιπέτεια,

υπόκειται μια μεγάλη αλλαγή

κι επιστρέφει νικηφόρος στο αρχικό σημείο.

Όμως στο ιρλανδικό μύθο του Άχτρι,

το ταξίδι στο νέο κόσμο 
δεν έχει επιστροφή.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές αυτού
του νέου κόσμου στην ιρλανδική μυθολογία,

το πιο γνωστό παράδειγμα όμως
είναι στην ιστορία του Όσιν.

Ο Όσιν ήταν γιος του Φιν ΜακΚουλ,
αρχηγού ομάδας παγανιστών πολεμιστών,

γνωστής ως Φίννα.

Μια μέρα, ενώ ο Όσιν ίππευε
με τους συνοδούς του

τον επισκέφτηκε η αθάνατη πριγκίπισσα Νιβ.

Ερωτεύτηκαν αμέσως

και η Νιβ ανέβασε τον Όσιν
στο άσπρο της άλογο

και μαζί κάλπασαν προς την άκρη
της ιρλανδικής θάλασσας.

Όταν έφτασαν στον ορίζοντα,
βυθίστηκαν σε χρυσή ομίχλη.

Έφτασαν στις ακτές του λαμπερού βασιλείου
με τ' όνομα Τιρ να νογκ.

Ήταν πατρίδα των Τούχα ντε Ντενάν,
του λαού που βασίλευε στην αρχαία Ιρλανδία

πολύ πριν την εποχή του Όσιν.

Από την στιγμή της άφιξης,
κάθε ανάγκη του Όσιν εκπληρωνόταν.

Παντρεύτηκε τη Νιβ σε μεγαλειώδη τελετή
και έγινε μέλος της οικογένειάς της.

Όταν ήθελε να ακούσει μουσική,
τα αυτιά του γέμιζαν μαγικές μελωδίες.

Όταν πεινούσε, εμφανίζονταν
χρυσά πιάτα με μυρωδάτο φαγητό.

Θαύμαζε πανέμορφα τοπία και χρώματα
που δεν ήξερε το όνομά τους.

Όλα γύρω του, η γη και οι άνθρωποι 
υπήρχαν σε μια ακίνητη τελειότητα.

Όμως ο Όσιν δεν γνώριζε
πως η Τιρ να νογκ ήταν η γη της νιοτης,

στην οποία ο χρόνος είχε σταματήσει
και δεν γερνούσαν οι άνθρωποι.

Στην καινούρια πατρίδα, ο Όσιν κυνηγούσε
και εξερευνούσε, όπως στην Ιρλανδία.

Άλλα στη γη της νιότης,
είχε μια περίεργη, νέα δύναμη.

Στο τέλος κάθε περιπετειώδους μέρας,

οι πληγές του γιατρεύονταν δια μαγείας
όταν κοιμόταν στην αγκαλιά της Νιβ.

Παρ' όλο που ο Όσιν εύκολα είχε δόξα 
και απόλαυση στη γη της νιότης,

του έλειπαν οι Φίννα και
οι περιπέτειές τους στην Ιρλανδία.

Μετά από τρία χρόνια στην Τιρ να νογκ,
νοστάλγησε την πατρίδα του.

Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του,
η Νιβ τον προειδοποίησε

ότι δεν πρέπει να κατέβει από το άλογό του
και να ακουμπήσει με τα πόδια του τη γη.

Όταν έφτασε στις ακτές της Ιρλανδίας

έμοιαζε σαν να έπεσε σκιά πάνω στον κόσμο.

Στο λόφο όπου ήταν το παλάτι
του πατέρα του είδε ερείπια με αγριόχορτα.

Φώναξε τους φίλους, την οικογένειά του,
αλλά απάντησε μόνο η ηχώ.

Τρομαγμένος, ο Όσιν προχώρησε μέχρι
που συνάντησε κάποιους εργάτες γης.

Προσπαθούσαν να απομακρύνουν
έναν βράχο από τη γη τους.

Ξεχνώντας τη συμβουλή της Νιβ,

ο Όσιν κατέβηκε απ' τ'άλογο και τον 
απομάκρυνε με την υπεράνθρωπη δύναμή του.

Οι επευφημίες του πλήθους
σύντομα έγιναν κραυγές.

Στη θέση του νεαρού ήταν ένας γέρος
που τα γένια του έφταναν στο έδαφος

και που τα πόδια του έτρεμαν.

Φώναξε τον Φιν και τους Φίννα,

αλλά κανείς δεν αναγνώριζε τα ονόματα του
μακρινού παρελθόντος, πριν από 300 χρόνια.

Ο χρόνος πρόδωσε τον Όσιν

και η επιστροφή του στη γη των θνητών
τον γέρασε ανεπιστρεπτί.

Σε όλη την ιρλανδική μυθολογία,

η γη της νιότης συναντάται
στα βάθη των πηγαδιών,

στην άκρη του ορίζοντα,

ή στο σκοτάδι των σπηλιών.

Αλλά αυτοί που γνωρίζουν το μύθο του Όσιν
μιλάνε για ένα άλλο όραμα.

Αυτό της λαμπερής πριγκίπισσας
πάνω σε άσπρο άλογο στις μακρινές ακτές,

που ελπίζει ακόμη για την επιστροφή
του καταδικασμένου αγαπημένου της.