1
00:00:06,910 --> 00:00:09,585
Goście byli zgodni: to był idealny ślub.

2
00:00:10,054 --> 00:00:14,027
Panem młodym był Orfeusz,
największy poeta i muzyk.

3
00:00:14,352 --> 00:00:16,737
Panną młodą Eurydyka, leśna nimfa.

4
00:00:17,463 --> 00:00:21,777
Widać było, że ich miłość
jest głęboka i szczera.

5
00:00:22,700 --> 00:00:26,845
Nagle Eurydyka potknęła się
i upadła na ziemię.

6
00:00:27,157 --> 00:00:30,182
Kiedy Orfeusz do niej podbiegł,
Eurydyka już nie żyła,

7
00:00:30,663 --> 00:00:34,299
a wąż, który ją ukąsił,
oddalał się wśród traw.

8
00:00:35,755 --> 00:00:37,507
Po pogrzebie Eurydyki

9
00:00:37,570 --> 00:00:41,840
Orfeusz pogrążył się w żałobie,
której nie mógł znieść.

10
00:00:42,140 --> 00:00:46,853
Postanowił udać się do świata umarłych,

11
00:00:46,853 --> 00:00:51,967
z którego nikt nie wracał żywy,
i uratować ukochaną.

12
00:00:54,043 --> 00:00:58,277
Kiedy Orfeusz dotarł
do bram podziemi, zaczął grać na lirze.

13
00:00:58,578 --> 00:01:04,007
Muzyka była tak piękna, że Cerber,
trójgłowy pies strzegący umarłych,

14
00:01:04,007 --> 00:01:07,027
położył się i przepuścił Orfeusza.

15
00:01:07,027 --> 00:01:11,939
Charon, sternik, który za opłatą
przewoził dusze przez rzekę Styks,

16
00:01:11,939 --> 00:01:17,217
był tak wzruszony muzyką,
że zabrał Orfeusza za darmo.

17
00:01:17,599 --> 00:01:21,336
Kiedy Orfeusz dotarł
do pałacu Hadesa i Persefony,

18
00:01:21,434 --> 00:01:23,212
króla i królowej świata zmarłych,

19
00:01:23,322 --> 00:01:24,995
zaczął swoją pieśń.

20
00:01:25,292 --> 00:01:30,005
Śpiewał o miłości do Eurydyki
i że przedwcześnie mu ją zabrano.

21
00:01:30,362 --> 00:01:33,288
Pewnego dnia ona,
jak i wszystkie żywe istoty,

22
00:01:33,570 --> 00:01:36,730
na zawsze trafi do świata umarłych,

23
00:01:37,033 --> 00:01:41,126
więc czy Hades nie mógłby
dać jej jeszcze kilku lat na Ziemi?

24
00:01:41,509 --> 00:01:45,585
Kiedy Orfeusz ucichł, piekło zamarło.

25
00:01:45,934 --> 00:01:48,811
Syzyf przestał toczyć głaz.

26
00:01:48,978 --> 00:01:52,596
Tantal nie sięgał po wodę,
której nigdy nie mógł się napić.

27
00:01:52,927 --> 00:01:56,991
Płakały nawet Erynie,
piekielne boginie zemsty.

28
00:01:57,232 --> 00:02:02,664
Hades i Persefona przychylili się
do prośby Orfeusza pod jednym warunkiem.

29
00:02:02,915 --> 00:02:05,351
W drodze powrotnej ze świata podziemi

30
00:02:05,677 --> 00:02:09,814
nie wolno mu się odwrócić,
żeby sprawdzić, czy Eurydyka za nim idzie.

31
00:02:10,219 --> 00:02:14,491
W przeciwnym razie już na zawsze
zostanie ona w świecie umarłych.

32
00:02:15,611 --> 00:02:16,921
Orfeusz ruszył na górę.

33
00:02:17,522 --> 00:02:18,366
Z każdym krokiem

34
00:02:18,479 --> 00:02:22,407
coraz bardziej martwił się,
czy Eurydyka idzie za nim.

35
00:02:23,144 --> 00:02:25,949
Niczego nie słyszał. Gdzie były jej kroki?

36
00:02:26,949 --> 00:02:29,736
W końcu, kiedy miał już wyjść z podziemi

37
00:02:29,848 --> 00:02:31,778
i ujrzeć światło dzienne,

38
00:02:32,016 --> 00:02:34,410
uległ pokusie.

39
00:02:34,835 --> 00:02:38,367
Orfeusz próbował wrócić do podziemi,
ale odmówiono mu wstępu.

40
00:02:39,311 --> 00:02:40,601
Utraciwszy Eurydykę,

41
00:02:40,601 --> 00:02:43,751
Orfeusz poprzysiągł
nigdy nie pokochać innej kobiety.

42
00:02:44,057 --> 00:02:48,767
Przesiadywał w zagajniku
i śpiewał pieśni o kochankach.

43
00:02:49,288 --> 00:02:53,896
O Ganimedesie, pięknym chłopcu,
którego Zeus uczynił podczaszym bogów.

44
00:02:54,251 --> 00:02:58,713
O Myrrze, która pokochała ojca
i została za to ukarana,

45
00:02:58,713 --> 00:03:02,259
i o Pigmalionie, który z kości słoniowej
wyrzeźbił wymarzoną kobietę,

46
00:03:02,259 --> 00:03:05,376
po czym modlił się do Wenus,
aż ta tchnęła w nią życie.

47
00:03:07,083 --> 00:03:08,696
I o samej Wenus,

48
00:03:08,696 --> 00:03:12,123
której piękny Adonis
zginął zabity przez odyńca.

49
00:03:12,876 --> 00:03:15,646
Zdawało się, że miłość i żal Orfeusza

50
00:03:15,646 --> 00:03:20,359
pozwoliły mu wejrzeć
w serca bogów i ludzi.

51
00:03:21,312 --> 00:03:24,533
Jednak dla niektórych poezja to za mało.

52
00:03:24,533 --> 00:03:27,284
Grupa dzikich kobiet, zwanych Menadami,

53
00:03:27,284 --> 00:03:31,872
nie mogła znieść myśli, że poeta,
który tak pięknie śpiewa o miłości,

54
00:03:31,872 --> 00:03:34,075
nigdy ich nie pokocha.

55
00:03:34,075 --> 00:03:38,554
Zazdrosne Menady wpadły w szał
i rozszarpały biednego Orfeusza.

56
00:03:38,554 --> 00:03:42,143
Ptaki, śpiewaki natury,
opłakiwały Orfeusza,

57
00:03:42,143 --> 00:03:45,762
jak i rzeki, których nurt
wygrywał melodie.

58
00:03:45,762 --> 00:03:49,204
Światu odebrano dwie piękne dusze.

59
00:03:49,204 --> 00:03:53,885
Miłość Orfeusza i Eurydyki była tak silna,
że gdy ich rozdzielono,

60
00:03:53,885 --> 00:03:58,516
Orfeusz zrozumiał cierpienie i radość
zakochanych na całym świecie.

61
00:03:58,516 --> 00:04:02,555
Tak narodził się nowy gatunek literacki
zwany poematem miłosnym.

62
00:04:02,555 --> 00:04:08,705
Świat płakał, a Orfeusz w podziemiach
odnalazł spokój i drugą połówkę.

63
00:04:08,705 --> 00:04:14,494
Po dziś dzień przechadza się tam
brzegiem rzeki Styks razem z Eurydyką.

64
00:04:14,494 --> 00:04:17,084
Czasem spacerują ramię w ramię,

65
00:04:17,084 --> 00:04:19,135
czasem ona idzie przed nim,

66
00:04:19,135 --> 00:04:24,085
a czasem to on prowadzi i obraca się,
żeby na nią spojrzeć, gdy tylko ma ochotę.