รอยยิ้มเป็นโรคติดต่อ
เวลาที่ผมเจอใครเป็นครั้งแรก
ผมจะยิ้มให้เขา
ก่อนจะทักทายว่า "สวัสดี!" เสียอีก
เวลาที่ใครสักคนยิ้มให้ผม
ผมจะรู้สึกดีมาก ๆ เลย
ถึงแม้วันนั้นจะเป็นวันที่แย่มาก ๆ
แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
มีครั้งหนึ่ง เด็กคนหนึ่งไม่ค่อยใจดีกับผม
เขาไม่ยอมให้ผมเล่นด้วย
ผมรู้สึกเสียใจมาก
จนเพื่อนผมมาถึงและชวนผมไปเล่นด้วยกัน
ในตอนนั้น รอยยิ้มและความใจดีของเขา
ก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมา
ผมชอบที่จะยิ้มให้กับคนอื่น ๆ
เพราะมันไม่มีอะไรต้องเสียเลย
แต่มันมีค่ามากมายมหาศาล
ทุก ๆ ครั้งที่ผมยิ้มให้กับใครสักคน
มันเป็นแสงอาทิตย์ส่องสว่างให้ชีวิตเขา
มันทำให้รู้สึกดีมาก ๆ
ตอนที่คุณปู่ของผมเข้าโรงพยาบาล
ผมถูกห้ามไม่ให้ไปเยี่ยม
เพราะตอนนั้นโรคหวัดกำลังระบาด
เราคิดถึงกันมาก ๆ
ผมก็เลยเฟซไทม์ไปหาคุณปู่
ตอนที่คุณปู่ตอบกลับมา
เรายิ้มให้กันและกัน
มันเป็นความรักที่อธิบายไม่ได้
รอยยิ้มไม่สามารถหาซื้อ
ขอยืม หรือถูกขโมยไปได้
แต่คุณค่าของมันประเมินไม่ได้เลย
เราต้องยิ้มให้กันมากขึ้น
มันเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ถ้าคุณยิ้ม มันจะสร้างโลกที่ดีขึ้นได้เลยนะ
และมันอยู่บนใบหน้าของผมเอง
คราวหน้าเวลาที่คุณเดินสวนกับใคร
มองหน้าเขาและยิ้มกว้าง ๆ ให้เขา
มันจะทำให้พวกคุณทั้งคู่รู้สึกดี
เราไม่รู้หรอกว่าการยิ้ม
จะทำให้เกิดเรื่องดี ๆ อะไรขึ้นบ้าง
มาส่งยิ้มให้ไปทั่วโลกกันเถอะ
(เสียงปรบมือ)
(เสียงเชียร์)