รอยยิ้มเป็นโรคติดต่อ เวลาที่ผมเจอใครเป็นครั้งแรก ผมจะยิ้มให้เขา ก่อนจะทักทายว่า "สวัสดี!" เสียอีก เวลาที่ใครสักคนยิ้มให้ผม ผมจะรู้สึกดีมาก ๆ เลย ถึงแม้วันนั้นจะเป็นวันที่แย่มาก ๆ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น มีครั้งหนึ่ง เด็กคนหนึ่งไม่ค่อยใจดีกับผม เขาไม่ยอมให้ผมเล่นด้วย ผมรู้สึกเสียใจมาก จนเพื่อนผมมาถึงและชวนผมไปเล่นด้วยกัน ในตอนนั้น รอยยิ้มและความใจดีของเขา ก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมา ผมชอบที่จะยิ้มให้กับคนอื่น ๆ เพราะมันไม่มีอะไรต้องเสียเลย แต่มันมีค่ามากมายมหาศาล ทุก ๆ ครั้งที่ผมยิ้มให้กับใครสักคน มันเป็นแสงอาทิตย์ส่องสว่างให้ชีวิตเขา มันทำให้รู้สึกดีมาก ๆ ตอนที่คุณปู่ของผมเข้าโรงพยาบาล ผมถูกห้ามไม่ให้ไปเยี่ยม เพราะตอนนั้นโรคหวัดกำลังระบาด เราคิดถึงกันมาก ๆ ผมก็เลยเฟซไทม์ไปหาคุณปู่ ตอนที่คุณปู่ตอบกลับมา เรายิ้มให้กันและกัน มันเป็นความรักที่อธิบายไม่ได้ รอยยิ้มไม่สามารถหาซื้อ ขอยืม หรือถูกขโมยไปได้ แต่คุณค่าของมันประเมินไม่ได้เลย เราต้องยิ้มให้กันมากขึ้น มันเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ถ้าคุณยิ้ม มันจะสร้างโลกที่ดีขึ้นได้เลยนะ และมันอยู่บนใบหน้าของผมเอง คราวหน้าเวลาที่คุณเดินสวนกับใคร มองหน้าเขาและยิ้มกว้าง ๆ ให้เขา มันจะทำให้พวกคุณทั้งคู่รู้สึกดี เราไม่รู้หรอกว่าการยิ้ม จะทำให้เกิดเรื่องดี ๆ อะไรขึ้นบ้าง มาส่งยิ้มให้ไปทั่วโลกกันเถอะ (เสียงปรบมือ) (เสียงเชียร์)