WEBVTT

00:00:07.244 --> 00:00:08.882
ในช่วงกลางศตวรรษที่ 16

00:00:08.882 --> 00:00:11.674
ชาวอิตาเลียนต่างต้องมนต์สะกด
ของนักร้องชายพวกหนึ่ง

00:00:11.674 --> 00:00:14.136
ที่สามารถร้องเสียงช่วงกว้างได้อย่างน่าทึ่ง

00:00:14.136 --> 00:00:17.192
ซึ่งก่อนหน้านี้ ไม่เคยมีใครคิดว่า
จะมีผู้ชายคนไหนทำได้

00:00:17.192 --> 00:00:19.961
อย่างไรก็ตาม ใช่ว่าพรสวรรค์นั้นจะมาฟรี ๆ

00:00:19.961 --> 00:00:22.045
เพื่อป้องกันการแตกของเสียง

00:00:22.045 --> 00:00:25.097
นักร้องเหล่านี้ถูกทำหมัน
ก่อนที่จะเจริญเป็นหนุ่ม

00:00:25.097 --> 00:00:28.830
นั่นเป็นการหยุดกระบวนการของฮอร์โมน
ที่ทำให้เสียงของเขาทุ้มต่ำ

00:00:28.830 --> 00:00:33.791
กลุ่มแคสทราติ ผู้มีเสียงใสราวกับทูตสวรรค์
จึงโด่งดังไปทั่วยุโรป

00:00:33.791 --> 00:00:39.283
จนกระทั่งวิธีการโหดร้ายที่ใช้กันนี้
ถูกกำหนดว่าผิดกฎหมายในช่วงยุค 1800

NOTE Paragraph

00:00:39.283 --> 00:00:43.483
ถึงแม้ว่าการปรับแต่งให้มีเสียงนี้จะทำให้
มนุษย์ร้องเพลงได้ในช่วงกว้างอย่างน่าทึ่ง

00:00:43.483 --> 00:00:48.347
เสียงที่พัฒนาอย่างเป็นธรรมชาติ
ก็สามารถเปล่งออกมาได้อย่างหลากหลาย

00:00:48.347 --> 00:00:54.734
เมื่อเราอายุมากขึ้น ร่างกาย 
มีการเปลี่ยนแปลงสองอย่าง ที่ส่งผลต่อเสียง

00:00:54.734 --> 00:01:00.529
แล้วกล่องเสียงของเราทำงานอย่างไร 
อะไรกันที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของเสียง

NOTE Paragraph

00:01:00.529 --> 00:01:05.586
เสียงพูดจำเพาะเป็นผลมาจาก 
ความหลากหลายทางกายภาพ

00:01:05.586 --> 00:01:09.631
แต่ส่วนใหญ่ มันขึ้นอยู่กับ 
อายุและสุขภาพของเส้นเสียง

00:01:09.631 --> 00:01:12.227
และขนาดของกล่องเสียง

00:01:12.227 --> 00:01:16.237
กล่องเสียงประกอบด้วย 
กล้ามเนื้อและกระดูกอ่อน

00:01:16.237 --> 00:01:18.865
ที่ค้ำจุนและขยับเส้นเสียง

00:01:18.865 --> 00:01:22.814
หรือที่เรียกกันว่า หลอดเสียง

00:01:22.814 --> 00:01:25.857
กล้ามเนื้อทั้งสองระหว่างต่อมไทรอยด์ 
และกระดูกอ่อนอาริทินอยด์

00:01:25.857 --> 00:01:31.636
ถูกขึงเป็นม่านยางยืด ที่เปิดหรือปิดหลอดลม

00:01:31.636 --> 00:01:34.575
ท่อที่นำอากาศผ่านช่องคอลงมา

00:01:34.575 --> 00:01:36.804
ร่องนั้นแยกจากกันเมื่อเราหายใจเข้า

00:01:36.804 --> 00:01:39.136
แต่เมื่อเราพูด มันถูกปิด

00:01:39.136 --> 00:01:42.497
ปอดของเราดันอากาศต้านช่องปิดนั้น

00:01:42.497 --> 00:01:46.481
เป่าให้มันเปิดออก 
และทำให้เนื้อเยื่อสั่นเกิดเป็นเสียง

00:01:46.481 --> 00:01:50.279
ต่างกับการเล่นเครื่องดนตรี 
ที่เราต้องใช้สมาธิจดจ่อ

00:01:50.279 --> 00:01:53.561
เราเปลี่ยนระดับเสียงขณะพูดได้ดั่งใจ

00:01:53.561 --> 00:01:55.440
โดยการดันอากาศให้เร็วขึ้นหรือข้าลง

00:01:55.440 --> 00:01:58.919
เราเปลี่ยนความถี่และช่วงคลื่น
ของการสั่นเหล่านี้

00:01:58.919 --> 00:02:03.070
ซึ่งส่งผลให้เกิดความสูงต่ำ
และความดังของเสียง

00:02:03.070 --> 00:02:07.605
การสั่นที่รวดเร็วและไม่มาก
ทำให้เกิดเสียงสูง เสียงไม่ดัง

00:02:07.605 --> 00:02:12.743
ในขณะที่การสั่นช้า ๆ เป็นช่วงกว้าง
ทำให้เกิดเสียงที่คำรามที่ทุ้มลึก

00:02:12.743 --> 00:02:16.339
และการเคลื่อนกล้ามเนื้อกล่องเสียง
ระหว่างกระดูกอ่อน

00:02:16.339 --> 00:02:19.104
ทำให้เราสามารถยืดและหดร่องเหล่านั้น

00:02:19.104 --> 00:02:22.644
เพื่อกำกับการเล่นอวัยวะ
เครื่องดนตรีของเราเอง

NOTE Paragraph

00:02:22.644 --> 00:02:26.483
กระบวนการนี้เหมือนกันหมด
ตั้งแต่คุณเปล่งเสียงคำแรกจนคำสุดท้าย

00:02:26.483 --> 00:02:29.466
แต่เมื่อคุณอายุมากขึ้น 
กล่องเสียงของคุณก็แก่ตัวลงเช่นกัน

00:02:29.466 --> 00:02:32.776
ระหว่างช่วงเป็นหนุ่มสาว
การเปลี่ยนแปลงแรกก็คือ

00:02:32.776 --> 00:02:35.477
เสียงของคุณต่ำลง

00:02:35.477 --> 00:02:38.656
มันเกิดขึ้นเมื่อกล่องเสียงของคุณ
มีขนาดใหญ่ขึ้น

00:02:38.656 --> 00:02:43.556
ทำให้เส้นเสียงที่ยาวขึ้น
และมีพื้นที่ให้มันสั่นได้มากขึ้น

00:02:43.556 --> 00:02:47.437
ร่องที่ยาวขึ้นนี้เอง
ทำให้การสั่นช้าลงและมีช่วงกว้างขึ้น

00:02:47.437 --> 00:02:50.649
ซึ่งเป็นผลให้ระดับเสียงต่ำลง

NOTE Paragraph

00:02:50.649 --> 00:02:53.307
การเปลี่ยนแปลงนี้ชัดเจนในผู้ชายส่วนใหญ่

00:02:53.307 --> 00:02:57.053
ที่มีปริมาณเทสโทสเตอโรนสูง
ซึ่งตอนแรกทำให้เสียงแตก

00:02:57.053 --> 00:03:00.167
และจากนั้นก็ทำให้เสียงต่ำลง
ก้องดังมากขึ้น

00:03:00.167 --> 00:03:04.258
ส่วนที่ยื่นออกมาของกล่องเสียง
เรียกว่าลูกกระเดือก

NOTE Paragraph

00:03:04.258 --> 00:03:06.793
การเปลี่ยนแปลงทางเสียงอื่น ๆ 
ระหว่างเป็นหนุ่มสาว

00:03:06.793 --> 00:03:09.714
เกิดขึ้นเมื่อเนื้อเยื่อปกคลุมร่อง
ที่เคยมีลักษณะเหมือน ๆ กัน

00:03:09.714 --> 00:03:13.625
เปลี่ยนแปลงไปเป็นเนื้อเยื่อสามแบบ
ได้แก่

00:03:13.625 --> 00:03:15.121
กล้ามเนื้อส่วนกลาง

00:03:15.121 --> 00:03:19.713
ชั้นคอลลาเจนหนาที่ถูกพันรอบ
ด้วยใยอิลาสติกที่ยืดได้

00:03:19.713 --> 00:03:23.143
และส่วนนอกที่เป็นเยื่อเมือก

00:03:23.143 --> 00:03:25.924
ชั้นเหล่านั้นสร้างความแตกต่างและความลึก
ให้กับเสียง

00:03:25.924 --> 00:03:30.763
ทำให้การสั่นมีเอกลักษณ์
ต่างจากเสียงที่เรามีมาแต่แรก

NOTE Paragraph

00:03:30.763 --> 00:03:35.587
หลังจากพ้นวัยหนุ่มสาว คนส่วนใหญ่
ก็จะมีเสียงคงที่ไปแบบนั้น

00:03:35.587 --> 00:03:37.713
เป็นเวลาประมาณ 50 ปี

00:03:37.713 --> 00:03:39.633
เราใช้เสียงต่างกัน

00:03:39.633 --> 00:03:44.440
แต่ท้ายที่สุด 
เราก็มีอาการกล่องเสียงแก่ด้วยกันทุกคน

00:03:44.440 --> 00:03:45.928
ซึ่งเรียกว่า เพรสไบโฟเนีย

00:03:45.928 --> 00:03:48.997
เริ่มแรก คอลลาเจนในเส้นเสียงของเรา
แข็งตัวกว่าเดิม

00:03:48.997 --> 00:03:52.717
และใยอิลาสติกที่อยู่รอบ ๆ 
ก็ฝ่อและสลาย

00:03:52.717 --> 00:03:57.809
ความยืดหยุ่นที่ลดลงนี้
ทำให้เสียของคนแก่สูงขึ้น

00:03:57.809 --> 00:04:01.220
แต่สำหรับคนที่ได้รับผลกระทบของฮอร์โมน
ช่วงที่หมดประจำเดือน

00:04:01.220 --> 00:04:06.634
ระดับเสียงที่สูงขึ้นจะถูกต้าน
และกลบด้วยผลจากเส้นเสียงที่โป่ง

00:04:06.634 --> 00:04:13.324
มวลของเส้นเสียงที่มากขึ้น
ทำให้มันสั่นช้าลง เกิดเสียงที่ทุ้มขึ้น

00:04:13.324 --> 00:04:15.397
นอกจากนี้ยังมีผลมาจาก

00:04:15.397 --> 00:04:18.735
ปลายประสาทกล่องเสียง
ที่ไม่สมบูรณ์เท่าเดิม

00:04:18.735 --> 00:04:23.996
ซึ่งทำให้การควบคุมขาดความแม่นยำ
และเกิดเสียงแหบและมีลม

NOTE Paragraph

00:04:23.996 --> 00:04:28.186
ท้ายที่สุด การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเหล่านี้
เป็นเพียงปัจจัยบางส่วน

00:04:28.186 --> 00:04:30.072
ที่อาจส่งผลต่อเสียงของคุณ

00:04:30.072 --> 00:04:31.791
แต่ถ้าเราดูแลกล่องเสียงให้ดี

00:04:31.791 --> 00:04:34.596
มันก็จะเป็นเครื่องดนตรี
ที่ถูกปรับไว้อย่างละเอียด

00:04:34.596 --> 00:04:36.669
ที่สามารถกำกับทำนองอุปรากร

00:04:36.669 --> 00:04:38.091
บทพูดที่เต็มไปด้วยอารมณ์

00:04:38.091 --> 00:04:39.626
และการบรรยายที่เร้าความรู้สึก