1
00:00:00,423 --> 00:00:05,309
سال قبل، با این خانواده بومی 
در هند زندگی می‌کردیم.

2
00:00:06,547 --> 00:00:08,228
یک بعد از ظهر،

3
00:00:08,252 --> 00:00:10,680
پسر جوان داشت غذا می‌خورد.

4
00:00:10,704 --> 00:00:15,805
تا من را دید ظرف را پشت سرش پنهان کرد.

5
00:00:16,694 --> 00:00:21,278
اطمینان زیادی نیاز داشت 
تا به من نشان دهد که چه می‌خورده است.

6
00:00:21,994 --> 00:00:25,345
معلوم شد که لارو شاپرک بوده است،

7
00:00:25,369 --> 00:00:28,748
غذای محلی مورد علاقه مردم بومی مادیا.

8
00:00:29,364 --> 00:00:30,575
گریه کردم،

9
00:00:30,599 --> 00:00:33,067
«خدای من، اینها را می‌خوری!

10
00:00:33,091 --> 00:00:35,421
امیدوارم چیزی برای من مانده باشد!»

11
00:00:36,466 --> 00:00:38,928
از چشمان پسرک معلوم بود که باور نمی‌کند.

12
00:00:38,952 --> 00:00:40,833
«تو ... اینها را می‌خوری؟»

13
00:00:42,388 --> 00:00:45,338
جواب دادم، «عاشق اینها هستم».

14
00:00:46,513 --> 00:00:49,846
واضح بود که یک ذره هم به من اعتماد ندارد.

15
00:00:50,678 --> 00:00:55,413
چطور یک زن شهرنشین تحصیلکرده می‌توانست 
همان غذایی که او دارد را دوست داشته باشد؟

16
00:00:56,562 --> 00:01:00,277
بعداً موضوع را با پدرش در میان گذاشتم،

17
00:01:00,301 --> 00:01:03,388
کار بسیار حساسی بود.

18
00:01:04,793 --> 00:01:06,831
او چیزهایی گفت مثل:

19
00:01:06,855 --> 00:01:10,190
«اوه، فقط این پسرم هست 
که این غذا دوست دارد.

20
00:01:10,214 --> 00:01:13,084
به او می‌گوییم، « دست بردار. بد است.»

21
00:01:13,108 --> 00:01:14,978
همانگونه که می‌بینید گوش نمی‌دهد.

22
00:01:15,002 --> 00:01:18,275
همه ما هنگامی که هم‌سن او بودیم 
از این غذا دست برداشتیم.»

23
00:01:19,763 --> 00:01:21,831
پرسیدم «چرا؟».

24
00:01:22,752 --> 00:01:25,126
«این غذای محلی شماست.

25
00:01:26,108 --> 00:01:28,700
در محیط زندگی شما در دسترس است،

26
00:01:28,724 --> 00:01:30,170
مغذی است.

27
00:01:30,194 --> 00:01:32,898
و می‌توانم تضمین کنم که خوشمزه است،

28
00:01:33,584 --> 00:01:35,554
چرا خوردنش اشتباه است؟»

29
00:01:36,768 --> 00:01:38,437
مرد ساکت شد.

30
00:01:39,360 --> 00:01:40,529
پرسیدم،

31
00:01:40,998 --> 00:01:45,343
«آیا به شما گفته شده بود 
که این غذا بد است،

32
00:01:45,367 --> 00:01:48,472
خوردن این غذا عقب افتادگی است،

33
00:01:48,496 --> 00:01:49,984
ضد متمدن بودن است؟»

34
00:01:51,960 --> 00:01:53,683
او به نشانه تایید سرش را تکان داد.

35
00:01:55,069 --> 00:02:01,209
این یکی از بسیار بسیار مواردی بود 
که مشاهده می‌کردم مردم بومی هند

36
00:02:01,233 --> 00:02:03,537
در مورد غذا شرمنده هستند،

37
00:02:04,545 --> 00:02:08,171
شرمندگی از غذایی که دوست دارند،

38
00:02:08,195 --> 00:02:11,372
غذایی که نسل اندر نسل مصرف می‌شده،

39
00:02:11,396 --> 00:02:13,416
به نحوی پست و،

40
00:02:13,440 --> 00:02:14,813
حتی دور از شان انسانی است.

41
00:02:16,008 --> 00:02:21,152
و این شرمندگی به غذاهای غیرمعمول 
و بد

42
00:02:21,176 --> 00:02:23,997
مثل حشرات، یا موش محدود نمی‌شود،

43
00:02:24,021 --> 00:02:27,203
حتی غذاهای مرسوم را نیز در بر می‌گیرد:

44
00:02:27,227 --> 00:02:29,219
سبزیجات سفید رنگ،

45
00:02:29,243 --> 00:02:32,035
قارچ‌ها، گل‌ها --

46
00:02:32,059 --> 00:02:36,403
اساساً هر چیزی که بدون کشت
کشاورزی به دست آمده باشد.

47
00:02:37,172 --> 00:02:40,708
در هند بومی، این شرمندگی فراگیر است.

48
00:02:41,946 --> 00:02:43,700
هر چیزی می‌تواند آن را برانگیزد.

49
00:02:44,308 --> 00:02:49,194
یک مدیر مدرسه گیاه‌خوار از طبقه بالای 
اجتماعی در مدرسه استخدام می‌شود،

50
00:02:49,218 --> 00:02:53,666
با گذشت هفته‌ها، کودکان به والدین 
می‌گویند که خوردن خرچنگ انزجارآور است

51
00:02:53,690 --> 00:02:55,364
یا خوردن گوشت گناه است.

52
00:02:56,202 --> 00:03:00,272
یک برنامه غذایی دولت 
برنج سفید نرم را سرو می‌کند،

53
00:03:00,296 --> 00:03:03,392
الان هیچ کس دوست ندارد
برنج قرمز یا ارزن بخورد.

54
00:03:03,984 --> 00:03:08,798
یک موسسه غیرانتفاعی به این روستا رسیده 
و یک چارت غذایی ایده‌آل برای زنان باردار

55
00:03:09,344 --> 00:03:10,640
فراهم می‌کند.

56
00:03:10,664 --> 00:03:13,015
حالا همه مادران باردار غمگین هستند

57
00:03:13,039 --> 00:03:15,581
چون نمی‌توانند از پس مخارج
خرید سیب و کیک بربیایند.

58
00:03:16,009 --> 00:03:19,219
مردم جمع کردن میوه‌جات 
از طبیعت را فراموش می‌کنند

59
00:03:19,243 --> 00:03:21,492
میوه‌هایی که در کف جنگل موجود است.

60
00:03:22,611 --> 00:03:23,999
کارکنان حوزه سلامت،

61
00:03:25,086 --> 00:03:27,206
مبلغین مذهبی،

62
00:03:27,230 --> 00:03:29,668
برخی کارکنان دولت

63
00:03:29,692 --> 00:03:32,664
و حتی فرزندان تحصیلکرده خودشان

64
00:03:32,688 --> 00:03:37,264
عملاً بر سر مردم بومی فریاد می‌کشند

65
00:03:37,288 --> 00:03:40,562
که غذایشان مناسب نیست،

66
00:03:40,586 --> 00:03:42,238
نشان‌دهنده بی‌فرهنگی است.

67
00:03:43,480 --> 00:03:46,024
و غذاها کم‌کم با گذشت مدت اندکی

68
00:03:46,972 --> 00:03:48,519
از میان می‌روند.

69
00:03:49,836 --> 00:03:54,185
نمی‌دانم شاید همه شما هم داستان مشابهی

70
00:03:54,209 --> 00:03:57,754
در مورد غذا در جوامع‌تان 
ملاحظه کرده باشید.

71
00:03:59,468 --> 00:04:02,671
اگر با مادربزرگ نودساله خوتان صحبت کنید،

72
00:04:03,587 --> 00:04:07,493
آیا در مورد غذاهایی صحبت می‌کند 
که شما نه دیده‌اید و نه شنیده‌اید؟

73
00:04:08,631 --> 00:04:11,390
آیا می‌دانید چه تعداد از غذاهای جامعه شما

74
00:04:11,414 --> 00:04:13,280
دیگر در دسترس نیست؟

75
00:04:14,652 --> 00:04:16,488
متخصصان محلی به من می‌گویند

76
00:04:16,512 --> 00:04:22,374
که تمام اقتصاد غذایی آفریقای جنوبی 
به واردات وابسته است.

77
00:04:23,493 --> 00:04:25,637
ذرت یک کالای اساسی شده است،

78
00:04:25,661 --> 00:04:31,635
در حالی که ذرت خوشه‌ای، ارزن، پیازچه‌ها 
و تربچه‌های محلی همه از میان رفته‌اند.

79
00:04:32,384 --> 00:04:35,406
همچنین حبوبات و سبزیجات وحشی،

80
00:04:35,430 --> 00:04:39,058
در حالی که مردم سیب‌زمینی، 
پیاز، کلم و هویج می‌خورند.

81
00:04:39,921 --> 00:04:41,771
در کشور من،

82
00:04:41,795 --> 00:04:44,598
از دست رفتن غذاها بسیار فراگیر است.

83
00:04:45,077 --> 00:04:49,144
هند مدرن با برنج، گندم

84
00:04:49,168 --> 00:04:51,352
و دیابت متوقف شده است.

85
00:04:52,220 --> 00:04:57,401
و ما انواع زیادی از غذاها را کاملاً 
فراموش کرده‌ایم مثل تربچه‌های محلی،

86
00:04:57,425 --> 00:05:01,260
شیره‌های گیاهی، ماهی‌ها، صدف‌ها

87
00:05:01,284 --> 00:05:03,176
دانه‌های روغنی،

88
00:05:03,200 --> 00:05:07,285
حلزون‌های دریایی، قارچ‌ها، حشرات،

89
00:05:07,309 --> 00:05:10,436
گوشت حیوانات کوچکی 
که در معرض خطر انقراض نیستند

90
00:05:10,460 --> 00:05:14,629
همه اینها زمانی در اطرافمان فراهم بود.

91
00:05:15,804 --> 00:05:17,645
این غذاها چه شدند؟

92
00:05:18,630 --> 00:05:21,719
چرا سبد غذایی ما اینقدر محدود است؟

93
00:05:22,895 --> 00:05:29,044
می‌توانیم در مورد دلایل پیچیده سیاسی، 
اقتصادی و زیست‌محیطی صحبت کنیم،

94
00:05:29,068 --> 00:05:33,349
اما اینجا هستم تا در مورد پدیده
شرمندگی انسانی صحبت کنم،

95
00:05:34,590 --> 00:05:38,315
چون شرمندگی نقطه اساسی است

96
00:05:38,339 --> 00:05:42,438
که به تبع آن غذا از بشقاب شما حذف می‌شود.

97
00:05:43,444 --> 00:05:44,900
این شرمندگی چه می‌کند؟

98
00:05:45,845 --> 00:05:48,512
شرمندگی موجب می‌شود 
احساساتی در فرد القا شود مثل حقارت،

99
00:05:48,536 --> 00:05:50,071
غم،

100
00:05:50,095 --> 00:05:51,317
بی‌ارزش بودن،

101
00:05:51,341 --> 00:05:52,715
مادون انسان بودن.

102
00:05:53,543 --> 00:05:57,549
شرمندگی اختلال شناختی ایجاد می‌کند.

103
00:05:58,115 --> 00:05:59,906
داستان‌های 
حول غذا را تحریف می‌کند.

104
00:06:00,963 --> 00:06:02,676
بگذارید مثال بزنم.

105
00:06:03,549 --> 00:06:05,793
آیا دوست دارید

106
00:06:06,742 --> 00:06:08,945
یک قوت غالب عالی و فراگیر داشته باشید

107
00:06:09,817 --> 00:06:13,113
که در محیط زندگی‌تان فراوان باشد؟

108
00:06:13,137 --> 00:06:15,298
تمام کاری که باید بکنید جمع‌آوری

109
00:06:15,322 --> 00:06:17,695
خشک کردن و ذخیره‌سازی است،

110
00:06:17,719 --> 00:06:20,093
و در تمام سال برای طبخ انواع غذاهایی

111
00:06:20,117 --> 00:06:24,033
که دوست دارید در دسترس شماست.

112
00:06:24,701 --> 00:06:28,516
هند همچین غذایی دارد 
که به آن «ماهوا» گفته می‌شود،

113
00:06:28,540 --> 00:06:29,981
همین گلی که می‌بینید.

114
00:06:30,989 --> 00:06:34,895
من در سه سال گذشته 
در مورد این غذا تحقیق کرده‌ام.

115
00:06:35,651 --> 00:06:40,230
هم در فرهنگ بومی

116
00:06:40,254 --> 00:06:42,311
و هم از لحاظ علمی بسیار مغذی است.

117
00:06:43,130 --> 00:06:44,997
برای بومیان،

118
00:06:45,021 --> 00:06:49,398
برای سالیان دراز حدود چهار تا شش ماه 
در سال قوت غالب بوده است.

119
00:06:50,739 --> 00:06:54,447
خیلی شبیه مارولای محلی است،

120
00:06:54,471 --> 00:06:57,403
با این تفاوت که به جای میوه، گل دارد.

121
00:06:58,236 --> 00:07:00,169
زمانی که در جنگل فراوان باشد

122
00:07:00,193 --> 00:07:03,548
مردم می‌توانند در تمام سال 
به اندازه کافی از آن بخورند

123
00:07:03,572 --> 00:07:05,441
و مازاد را بفروشند.

124
00:07:06,292 --> 00:07:11,273
من ۳۵ نوع از انواع غذا 
با ماهوا را یافته‌ام

125
00:07:11,297 --> 00:07:13,971
که دیگر طبخ نمی‌شود.

126
00:07:15,225 --> 00:07:19,860
دیگر کسی آن را بعنوان غذا نمی‌شناسد،

127
00:07:19,884 --> 00:07:22,036
بلکه یک ماده اولیه است برای ساخت شربت.

128
00:07:23,162 --> 00:07:25,830
اگر در منزل داشته باشید 
ممکن است بازداشت شوید.

129
00:07:26,417 --> 00:07:28,597
دلیل؟ شرمندگی.

130
00:07:29,211 --> 00:07:32,646
با تمام بومیان در سراسر هند صحبت کردم

131
00:07:32,670 --> 00:07:35,211
که چرا دیگر کسی ماهوا نمی‌خورد.

132
00:07:35,701 --> 00:07:38,173
و در همه جا یک جواب یکسان گرفتم.

133
00:07:39,237 --> 00:07:42,484
«آه، ما قبلاً زمانی که فقیر و گرسنه بودیم 
آن را می‌خوردیم،

134
00:07:43,405 --> 00:07:45,224
چرا الان باید بخوریم؟

135
00:07:45,248 --> 00:07:47,375
ما برنج و گندم داریم.»

136
00:07:48,574 --> 00:07:50,869
و تقریباً در همان لحظه،

137
00:07:50,893 --> 00:07:54,111
افراد می‌گفتند که ماهوا بسیار مغذی است.

138
00:07:54,835 --> 00:07:58,500
همچنین داستان‌های از بزرگترهایی که
قبلاً ماهوا می‌خورده‌اند هست .

139
00:07:59,222 --> 00:08:03,186
«این مادربزرگ ما ۱۰ تا فرزند داشت،

140
00:08:03,210 --> 00:08:07,543
و هنوز سخت کار می‌کند، هرگز 
خسته نمی‌شود، هرگز مریض نمی‌شود.»

141
00:08:08,896 --> 00:08:13,584
دو روایت کاملاً متناقض در تمام جاها.

142
00:08:14,634 --> 00:08:15,865
چطور ممکن است؟

143
00:08:16,442 --> 00:08:18,648
چطور یک غذا

144
00:08:18,672 --> 00:08:23,764
هم خیلی مغذی است 
و هم غذای فقیرانه،

145
00:08:23,788 --> 00:08:25,706
آن هم تقریباً در یک جمله یکسان؟

146
00:08:26,822 --> 00:08:28,906
برای دیگر غذاهای جنگلی 
هم صادق است.

147
00:08:29,653 --> 00:08:32,612
پس از داستان غم‌انگیز قحطی و گرسنگی

148
00:08:32,636 --> 00:08:35,528
داستانی شنیده‌ام

149
00:08:35,552 --> 00:08:39,376
از مردمی که با جمع‌آوری زباله‌های 
خارج از جنگل زنده می‌مانند،

150
00:08:40,455 --> 00:08:42,001
آن هم بخاطر نبود غذا.

151
00:08:43,207 --> 00:08:45,272
اگر کمی عمیق‌تر بنگریم،

152
00:08:45,296 --> 00:08:49,029
معلوم می‌شود، کمبود خود غذا نه

153
00:08:49,053 --> 00:08:51,586
بلکه کمبود چیز باکلاسی مثل برنج بود.

154
00:08:52,396 --> 00:08:54,061
از آن‌ها پرسیدم،

155
00:08:54,085 --> 00:08:57,838
«از کجا فهمیدید که این بقول 
شما آشغال خوردنی است؟

156
00:08:59,141 --> 00:09:03,878
چه کسی به شما گفته که اگر 
تربچه‌های تلخ را در معرض هوا

157
00:09:03,902 --> 00:09:06,213
قرار دهید شیرین می‌شود؟

158
00:09:07,380 --> 00:09:10,395
یا اینکه چگونه گوشت را 
از صدف استخراج کنید؟

159
00:09:10,419 --> 00:09:12,869
یا اینکه چگونه چطور 
یک موش صحرایی را گیربیندازید؟

160
00:09:14,085 --> 00:09:17,327
اینجا بود که سرهای خود را می‌خاراندند

161
00:09:17,351 --> 00:09:20,487
و می‌فهمیدند که از 
بزرگترهای خودشان آموخته‌اند،

162
00:09:21,347 --> 00:09:27,265
درمیافتند که زندگی اجدادشان 
در طی قرن‌ها قبل از آمدن برنج

163
00:09:27,289 --> 00:09:29,470
با همین غذاها رونق داشته است.

164
00:09:29,494 --> 00:09:32,529
و به مراتب از نسل کنونی‌شان سالم‌تر بودند.

165
00:09:34,029 --> 00:09:36,318
این است نحوه عملکرد غذا،

166
00:09:37,898 --> 00:09:39,467
شرمندگی چه می‌کند:

167
00:09:39,491 --> 00:09:45,857
بدون اینکه حتی خود افراد بفهمند 
غذا و رسوم غذایی را

168
00:09:45,881 --> 00:09:48,051
از زندگی و خاطره افراد پاک می‌کند.

169
00:09:49,971 --> 00:09:52,914
چطور می‌توان این روند را معکوس کرد؟

170
00:09:53,847 --> 00:09:59,882
چطور می‌توانیم سیستم‌های زیبا و پیچیده
غذای طبیعی خود را احیا کنیم،

171
00:10:01,017 --> 00:10:05,818
غذایی که مادر زمین بر اساس 
ریتم عاشقانه خود به ما ارزانی داشته است،

172
00:10:06,718 --> 00:10:10,864
غذایی که مادران باستانی‌مان 
با مسرت تهیه کرده‌اند

173
00:10:10,888 --> 00:10:13,768
و پدران باستانی‌مان 
با افتخار میل کرده‌اند،

174
00:10:14,786 --> 00:10:19,487
غذایی که سالم، محلی، طبیعی

175
00:10:19,511 --> 00:10:22,311
متنوع و لذیذ است.

176
00:10:22,335 --> 00:10:25,312
نیازی به زراعت ندارد،

177
00:10:25,336 --> 00:10:27,477
به محیط زیست آسیب نمی‌زند،

178
00:10:27,501 --> 00:10:29,106
هیچ هزینه‌ای هم ندارد.

179
00:10:30,360 --> 00:10:32,210
همه ما به این غذا نیاز داریم،

180
00:10:32,234 --> 00:10:35,338
و فکر نمی‌کنم نیاز باشد دلیلش را بگویم.

181
00:10:36,489 --> 00:10:40,093
نیازی نیست از همه مشکلات بگویم.
مشکلاتی از قبیل بحران سلامت جهانی،

182
00:10:40,117 --> 00:10:42,659
تغییرات آب و هوا، بحران آب،

183
00:10:42,683 --> 00:10:44,023
فرسودگی خاک،

184
00:10:44,047 --> 00:10:46,039
فروپاشی نظام کشاورزی،

185
00:10:46,063 --> 00:10:47,218
و غیره.

186
00:10:48,040 --> 00:10:52,333
اما برای من علت نیاز به این غذاها دلایلی 
است که به همان اندازه موارد قبلی مهم هستند

187
00:10:52,357 --> 00:10:54,139
دلایلی که عمیقاً احساس می‌شوند،

188
00:10:55,059 --> 00:10:57,652
چون همانگونه که می‌بینید 
غذا خیلی چیزهاست.

189
00:10:58,355 --> 00:11:02,072
غذا، تغذیه، آسایش،

190
00:11:02,096 --> 00:11:04,861
خلاقیت، اجتماع،

191
00:11:04,885 --> 00:11:08,610
لذت، امنیت، هویت

192
00:11:08,634 --> 00:11:09,992
و بسیاری چیزهای دیگر است.

193
00:11:10,708 --> 00:11:13,097
نحوه ارتباط ما با غذا

194
00:11:13,121 --> 00:11:15,189
خیلی چیزها را در زندگی‌مان تعریف می‌کند.

195
00:11:15,745 --> 00:11:18,280
غذا نحوه ارتباط ما با 
بدن‌مان را تعریف می‌کند،

196
00:11:19,027 --> 00:11:21,391
چون بدن ما نتیجه غذاست.

197
00:11:22,192 --> 00:11:25,759
غذا احساس اساسی ارتباط

198
00:11:25,783 --> 00:11:27,326
با وجود را تعریف می‌کند.

199
00:11:28,464 --> 00:11:31,501
امروزه بیشتر به این غذاها نیاز داریم

200
00:11:31,525 --> 00:11:35,376
تا ما را قادر سازد جایگاه خود را 
در این ساختار طبیعی اشیا

201
00:11:35,400 --> 00:11:37,677
بعنوان انسان بازتعریف کنیم.

202
00:11:38,507 --> 00:11:41,169
امروز آیا به چنین بازتعریفی نیازمندیم؟

203
00:11:43,692 --> 00:11:47,682
برای من تنها پاسخ واقعی عشق است،

204
00:11:49,261 --> 00:11:54,247
چون عشق تنها چیزی است 
که با شرمندگی مقابله می‌کند.

205
00:11:55,571 --> 00:12:00,499
چطور می‌توانیم این عشق را 
به حوزه ارتباط‌مان با غذا وارد کنیم؟

206
00:12:02,285 --> 00:12:06,065
برای من، عشق در یک بزرگراه،

207
00:12:06,089 --> 00:12:09,857
اراده‌ایست برای کند شدن،

208
00:12:10,826 --> 00:12:14,193
زمان را حس کردن،

209
00:12:14,217 --> 00:12:18,470
احساس کردن، گوش کردن، جویا شدن.

210
00:12:19,704 --> 00:12:22,188
می‌توانیم به بدن خودمان گوش دهیم.

211
00:12:22,875 --> 00:12:29,587
بدن در زیر عادات غذایی، عقاید

212
00:12:30,188 --> 00:12:31,565
و اعتیادها به چه نیاز دارد؟

213
00:12:32,488 --> 00:12:36,497
ارزیابی این اعتقادات 
ممکن است زمان‌بر باشد.

214
00:12:37,159 --> 00:12:38,756
این باورها از کجا آمده‌اند؟

215
00:12:39,586 --> 00:12:42,115
ممکن است به زمان کودکی مربوط باشد.

216
00:12:43,012 --> 00:12:44,719
ما چه غذاهایی دوست داشته‌ایم

217
00:12:45,577 --> 00:12:47,107
و چه چیزی تغییر کرده است؟

218
00:12:47,940 --> 00:12:53,038
می‌توانیم یک بعدازظهر را 
با یک فرد مسن سپری کنیم،

219
00:12:53,062 --> 00:12:55,748
و به خاطرات غذایی وی گوش کنیم،

220
00:12:55,772 --> 00:12:58,697
حتی می‌توانیم به او کمک کنیم 
تا چیزی که دوست دارد طبخ کند و

221
00:12:58,721 --> 00:13:00,162
غذایی با ما به اشتراک بگذارد.

222
00:13:02,035 --> 00:13:06,251
عشق به ما یادآور می‌شود

223
00:13:06,275 --> 00:13:08,433
که انسانیت وسیع است

224
00:13:08,457 --> 00:13:10,279
و گزینه‌های غذایی متفاوت.

225
00:13:11,018 --> 00:13:14,782
زمانی که کسی دارد واقعاً

226
00:13:14,806 --> 00:13:16,663
از یک غذای ناآشنا لذت می‌برد.

227
00:13:16,687 --> 00:13:20,375
عشق به جای سرزنش 
از احترام و کنجکاوی می‌گوید

228
00:13:22,344 --> 00:13:25,647
عشق وقت گذاشتن برای جویا شدن است

229
00:13:26,591 --> 00:13:28,423
تا اطلاعات جدید کشف شود،

230
00:13:28,447 --> 00:13:30,326
و ارتباطات شکل بگیرند.

231
00:13:31,233 --> 00:13:34,598
عشق حتی می‌تواند آرام قدم زدن 
در بوته‌های فینبوس باشد

232
00:13:35,485 --> 00:13:39,969
تا ببینید که گیاه با شما صحبت می‌کند.

233
00:13:39,993 --> 00:13:41,159
این اتفاق رخ می‌دهد.

234
00:13:41,183 --> 00:13:42,793
آن‌ها همیشه با من صحبت می‌کنند.

235
00:13:44,940 --> 00:13:46,493
و مهمتر از همه،

236
00:13:46,517 --> 00:13:51,271
عشق اعتماد کردن به همین 
قدم‌های کوچک اکتشافی است

237
00:13:51,295 --> 00:13:54,812
که می‌تواند ما را 
به چیزهای بزرگتر رهنمون کند،

238
00:13:55,738 --> 00:13:58,605
گاهی به سوی پاسخ‌هایی حیرت‌انگیز.

239
00:13:59,756 --> 00:14:02,981
روزی یک زن بومی طبیب به من گفت

240
00:14:03,005 --> 00:14:06,454
عشق قدم زدن بر روی مادرزمین است

241
00:14:06,478 --> 00:14:08,859
به گونه‌ای که محبوب‌ترین فرزندش

242
00:14:10,108 --> 00:14:14,866
باور کند که این زمین 
ارزش توجه صادقانه را دارد چون

243
00:14:14,890 --> 00:14:17,044
به انسان می‌آموزد 
که قدم‌هایش را کجا بگذارد.

244
00:14:17,808 --> 00:14:19,882
امیدوارم به شما انگیزه لازم را داده باشم

245
00:14:19,906 --> 00:14:23,453
تا با غذای اجدادتان ارتباط برقرار کنید.

246
00:14:23,477 --> 00:14:24,936
ممنون از توجه‌تان.

247
00:14:24,960 --> 00:14:27,141
(تشویق)