WEBVTT

00:00:00.423 --> 00:00:05.309
سال قبل، با این خانواده بومی 
در هند زندگی می‌کردیم.

00:00:06.547 --> 00:00:08.228
یک بعد از ظهر،

00:00:08.252 --> 00:00:10.680
پسر جوان داشت غذا می‌خورد.

00:00:10.704 --> 00:00:15.805
تا من را دید ظرف را پشت سرش پنهان کرد.

00:00:16.694 --> 00:00:21.278
اطمینان زیادی نیاز داشت 
تا به من نشان دهد که چه می‌خورده است.

00:00:21.994 --> 00:00:25.345
معلوم شد که لارو شاپرک بوده است،

00:00:25.369 --> 00:00:28.748
غذای محلی مورد علاقه مردم بومی مادیا.

00:00:29.364 --> 00:00:30.575
گریه کردم،

00:00:30.599 --> 00:00:33.067
«خدای من، اینها را می‌خوری!

00:00:33.091 --> 00:00:35.421
امیدوارم چیزی برای من مانده باشد!»

00:00:36.466 --> 00:00:38.928
از چشمان پسرک معلوم بود که باور نمی‌کند.

NOTE Paragraph

00:00:38.952 --> 00:00:40.833
«تو ... اینها را می‌خوری؟»

NOTE Paragraph

00:00:42.388 --> 00:00:45.338
جواب دادم، «عاشق اینها هستم».

NOTE Paragraph

00:00:46.513 --> 00:00:49.846
واضح بود که یک ذره هم به من اعتماد ندارد.

00:00:50.678 --> 00:00:55.413
چطور یک زن شهرنشین تحصیلکرده می‌توانست 
همان غذایی که او دارد را دوست داشته باشد؟

00:00:56.562 --> 00:01:00.277
بعداً موضوع را با پدرش در میان گذاشتم،

00:01:00.301 --> 00:01:03.388
کار بسیار حساسی بود.

00:01:04.793 --> 00:01:06.831
او چیزهایی گفت مثل:

00:01:06.855 --> 00:01:10.190
«اوه، فقط این پسرم هست 
که این غذا دوست دارد.

00:01:10.214 --> 00:01:13.084
به او می‌گوییم، « دست بردار. بد است.»

00:01:13.108 --> 00:01:14.978
همانگونه که می‌بینید گوش نمی‌دهد.

00:01:15.002 --> 00:01:18.275
همه ما هنگامی که هم‌سن او بودیم 
از این غذا دست برداشتیم.»

NOTE Paragraph

00:01:19.763 --> 00:01:21.831
پرسیدم «چرا؟».

00:01:22.752 --> 00:01:25.126
«این غذای محلی شماست.

00:01:26.108 --> 00:01:28.700
در محیط زندگی شما در دسترس است،

00:01:28.724 --> 00:01:30.170
مغذی است.

00:01:30.194 --> 00:01:32.898
و می‌توانم تضمین کنم که خوشمزه است،

00:01:33.584 --> 00:01:35.554
چرا خوردنش اشتباه است؟»

NOTE Paragraph

00:01:36.768 --> 00:01:38.437
مرد ساکت شد.

NOTE Paragraph

00:01:39.360 --> 00:01:40.529
پرسیدم،

00:01:40.998 --> 00:01:45.343
«آیا به شما گفته شده بود 
که این غذا بد است،

00:01:45.367 --> 00:01:48.472
خوردن این غذا عقب افتادگی است،

00:01:48.496 --> 00:01:49.984
ضد متمدن بودن است؟»

NOTE Paragraph

00:01:51.960 --> 00:01:53.683
او به نشانه تایید سرش را تکان داد.

NOTE Paragraph

00:01:55.069 --> 00:02:01.209
این یکی از بسیار بسیار مواردی بود 
که مشاهده می‌کردم مردم بومی هند

00:02:01.233 --> 00:02:03.537
در مورد غذا شرمنده هستند،

00:02:04.545 --> 00:02:08.171
شرمندگی از غذایی که دوست دارند،

00:02:08.195 --> 00:02:11.372
غذایی که نسل اندر نسل مصرف می‌شده،

00:02:11.396 --> 00:02:13.416
به نحوی پست و،

00:02:13.440 --> 00:02:14.813
حتی دور از شان انسانی است.

00:02:16.008 --> 00:02:21.152
و این شرمندگی به غذاهای غیرمعمول 
و بد

00:02:21.176 --> 00:02:23.997
مثل حشرات، یا موش محدود نمی‌شود،

00:02:24.021 --> 00:02:27.203
حتی غذاهای مرسوم را نیز در بر می‌گیرد:

00:02:27.227 --> 00:02:29.219
سبزیجات سفید رنگ،

00:02:29.243 --> 00:02:32.035
قارچ‌ها، گل‌ها --

00:02:32.059 --> 00:02:36.403
اساساً هر چیزی که بدون کشت
کشاورزی به دست آمده باشد.

NOTE Paragraph

00:02:37.172 --> 00:02:40.708
در هند بومی، این شرمندگی فراگیر است.

00:02:41.946 --> 00:02:43.700
هر چیزی می‌تواند آن را برانگیزد.

00:02:44.308 --> 00:02:49.194
یک مدیر مدرسه گیاه‌خوار از طبقه بالای 
اجتماعی در مدرسه استخدام می‌شود،

00:02:49.218 --> 00:02:53.666
با گذشت هفته‌ها، کودکان به والدین 
می‌گویند که خوردن خرچنگ انزجارآور است

00:02:53.690 --> 00:02:55.364
یا خوردن گوشت گناه است.

00:02:56.202 --> 00:03:00.272
یک برنامه غذایی دولت 
برنج سفید نرم را سرو می‌کند،

00:03:00.296 --> 00:03:03.392
الان هیچ کس دوست ندارد
برنج قرمز یا ارزن بخورد.

00:03:03.984 --> 00:03:08.798
یک موسسه غیرانتفاعی به این روستا رسیده 
و یک چارت غذایی ایده‌آل برای زنان باردار

00:03:09.344 --> 00:03:10.640
فراهم می‌کند.

00:03:10.664 --> 00:03:13.015
حالا همه مادران باردار غمگین هستند

00:03:13.039 --> 00:03:15.581
چون نمی‌توانند از پس مخارج
خرید سیب و کیک بربیایند.

00:03:16.009 --> 00:03:19.219
مردم جمع کردن میوه‌جات 
از طبیعت را فراموش می‌کنند

00:03:19.243 --> 00:03:21.492
میوه‌هایی که در کف جنگل موجود است.

00:03:22.611 --> 00:03:23.999
کارکنان حوزه سلامت،

00:03:25.086 --> 00:03:27.206
مبلغین مذهبی،

00:03:27.230 --> 00:03:29.668
برخی کارکنان دولت

00:03:29.692 --> 00:03:32.664
و حتی فرزندان تحصیلکرده خودشان

00:03:32.688 --> 00:03:37.264
عملاً بر سر مردم بومی فریاد می‌کشند

00:03:37.288 --> 00:03:40.562
که غذایشان مناسب نیست،

00:03:40.586 --> 00:03:42.238
نشان‌دهنده بی‌فرهنگی است.

00:03:43.480 --> 00:03:46.024
و غذاها کم‌کم با گذشت مدت اندکی

00:03:46.972 --> 00:03:48.519
از میان می‌روند.

NOTE Paragraph

00:03:49.836 --> 00:03:54.185
نمی‌دانم شاید همه شما هم داستان مشابهی

00:03:54.209 --> 00:03:57.754
در مورد غذا در جوامع‌تان 
ملاحظه کرده باشید.

00:03:59.468 --> 00:04:02.671
اگر با مادربزرگ نودساله خوتان صحبت کنید،

00:04:03.587 --> 00:04:07.493
آیا در مورد غذاهایی صحبت می‌کند 
که شما نه دیده‌اید و نه شنیده‌اید؟

00:04:08.631 --> 00:04:11.390
آیا می‌دانید چه تعداد از غذاهای جامعه شما

00:04:11.414 --> 00:04:13.280
دیگر در دسترس نیست؟

NOTE Paragraph

00:04:14.652 --> 00:04:16.488
متخصصان محلی به من می‌گویند

00:04:16.512 --> 00:04:22.374
که تمام اقتصاد غذایی آفریقای جنوبی 
به واردات وابسته است.

00:04:23.493 --> 00:04:25.637
ذرت یک کالای اساسی شده است،

00:04:25.661 --> 00:04:31.635
در حالی که ذرت خوشه‌ای، ارزن، پیازچه‌ها 
و تربچه‌های محلی همه از میان رفته‌اند.

00:04:32.384 --> 00:04:35.406
همچنین حبوبات و سبزیجات وحشی،

00:04:35.430 --> 00:04:39.058
در حالی که مردم سیب‌زمینی، 
پیاز، کلم و هویج می‌خورند.

NOTE Paragraph

00:04:39.921 --> 00:04:41.771
در کشور من،

00:04:41.795 --> 00:04:44.598
از دست رفتن غذاها بسیار فراگیر است.

00:04:45.077 --> 00:04:49.144
هند مدرن با برنج، گندم

00:04:49.168 --> 00:04:51.352
و دیابت متوقف شده است.

00:04:52.220 --> 00:04:57.401
و ما انواع زیادی از غذاها را کاملاً 
فراموش کرده‌ایم مثل تربچه‌های محلی،

00:04:57.425 --> 00:05:01.260
شیره‌های گیاهی، ماهی‌ها، صدف‌ها

00:05:01.284 --> 00:05:03.176
دانه‌های روغنی،

00:05:03.200 --> 00:05:07.285
حلزون‌های دریایی، قارچ‌ها، حشرات،

00:05:07.309 --> 00:05:10.436
گوشت حیوانات کوچکی 
که در معرض خطر انقراض نیستند

00:05:10.460 --> 00:05:14.629
همه اینها زمانی در اطرافمان فراهم بود.

NOTE Paragraph

00:05:15.804 --> 00:05:17.645
این غذاها چه شدند؟

00:05:18.630 --> 00:05:21.719
چرا سبد غذایی ما اینقدر محدود است؟

00:05:22.895 --> 00:05:29.044
می‌توانیم در مورد دلایل پیچیده سیاسی، 
اقتصادی و زیست‌محیطی صحبت کنیم،

00:05:29.068 --> 00:05:33.349
اما اینجا هستم تا در مورد پدیده
شرمندگی انسانی صحبت کنم،

00:05:34.590 --> 00:05:38.315
چون شرمندگی نقطه اساسی است

00:05:38.339 --> 00:05:42.438
که به تبع آن غذا از بشقاب شما حذف می‌شود.

NOTE Paragraph

00:05:43.444 --> 00:05:44.900
این شرمندگی چه می‌کند؟

00:05:45.845 --> 00:05:48.512
شرمندگی موجب می‌شود 
احساساتی در فرد القا شود مثل حقارت،

00:05:48.536 --> 00:05:50.071
غم،

00:05:50.095 --> 00:05:51.317
بی‌ارزش بودن،

00:05:51.341 --> 00:05:52.715
مادون انسان بودن.

00:05:53.543 --> 00:05:57.549
شرمندگی اختلال شناختی ایجاد می‌کند.

00:05:58.115 --> 00:05:59.906
داستان‌های 
حول غذا را تحریف می‌کند.

NOTE Paragraph

00:06:00.963 --> 00:06:02.676
بگذارید مثال بزنم.

00:06:03.549 --> 00:06:05.793
آیا دوست دارید

00:06:06.742 --> 00:06:08.945
یک قوت غالب عالی و فراگیر داشته باشید

00:06:09.817 --> 00:06:13.113
که در محیط زندگی‌تان فراوان باشد؟

00:06:13.137 --> 00:06:15.298
تمام کاری که باید بکنید جمع‌آوری

00:06:15.322 --> 00:06:17.695
خشک کردن و ذخیره‌سازی است،

00:06:17.719 --> 00:06:20.093
و در تمام سال برای طبخ انواع غذاهایی

00:06:20.117 --> 00:06:24.033
که دوست دارید در دسترس شماست.

00:06:24.701 --> 00:06:28.516
هند همچین غذایی دارد 
که به آن «ماهوا» گفته می‌شود،

00:06:28.540 --> 00:06:29.981
همین گلی که می‌بینید.

00:06:30.989 --> 00:06:34.895
من در سه سال گذشته 
در مورد این غذا تحقیق کرده‌ام.

00:06:35.651 --> 00:06:40.230
هم در فرهنگ بومی

00:06:40.254 --> 00:06:42.311
و هم از لحاظ علمی بسیار مغذی است.

00:06:43.130 --> 00:06:44.997
برای بومیان،

00:06:45.021 --> 00:06:49.398
برای سالیان دراز حدود چهار تا شش ماه 
در سال قوت غالب بوده است.

00:06:50.739 --> 00:06:54.447
خیلی شبیه مارولای محلی است،

00:06:54.471 --> 00:06:57.403
با این تفاوت که به جای میوه، گل دارد.

00:06:58.236 --> 00:07:00.169
زمانی که در جنگل فراوان باشد

00:07:00.193 --> 00:07:03.548
مردم می‌توانند در تمام سال 
به اندازه کافی از آن بخورند

00:07:03.572 --> 00:07:05.441
و مازاد را بفروشند.

NOTE Paragraph

00:07:06.292 --> 00:07:11.273
من ۳۵ نوع از انواع غذا 
با ماهوا را یافته‌ام

00:07:11.297 --> 00:07:13.971
که دیگر طبخ نمی‌شود.

00:07:15.225 --> 00:07:19.860
دیگر کسی آن را بعنوان غذا نمی‌شناسد،

00:07:19.884 --> 00:07:22.036
بلکه یک ماده اولیه است برای ساخت شربت.

00:07:23.162 --> 00:07:25.830
اگر در منزل داشته باشید 
ممکن است بازداشت شوید.

00:07:26.417 --> 00:07:28.597
دلیل؟ شرمندگی.

00:07:29.211 --> 00:07:32.646
با تمام بومیان در سراسر هند صحبت کردم

00:07:32.670 --> 00:07:35.211
که چرا دیگر کسی ماهوا نمی‌خورد.

00:07:35.701 --> 00:07:38.173
و در همه جا یک جواب یکسان گرفتم.

00:07:39.237 --> 00:07:42.484
«آه، ما قبلاً زمانی که فقیر و گرسنه بودیم 
آن را می‌خوردیم،

00:07:43.405 --> 00:07:45.224
چرا الان باید بخوریم؟

00:07:45.248 --> 00:07:47.375
ما برنج و گندم داریم.»

00:07:48.574 --> 00:07:50.869
و تقریباً در همان لحظه،

00:07:50.893 --> 00:07:54.111
افراد می‌گفتند که ماهوا بسیار مغذی است.

00:07:54.835 --> 00:07:58.500
همچنین داستان‌های از بزرگترهایی که
قبلاً ماهوا می‌خورده‌اند هست .

00:07:59.222 --> 00:08:03.186
«این مادربزرگ ما ۱۰ تا فرزند داشت،

00:08:03.210 --> 00:08:07.543
و هنوز سخت کار می‌کند، هرگز 
خسته نمی‌شود، هرگز مریض نمی‌شود.»

00:08:08.896 --> 00:08:13.584
دو روایت کاملاً متناقض در تمام جاها.

00:08:14.634 --> 00:08:15.865
چطور ممکن است؟

00:08:16.442 --> 00:08:18.648
چطور یک غذا

00:08:18.672 --> 00:08:23.764
هم خیلی مغذی است 
و هم غذای فقیرانه،

00:08:23.788 --> 00:08:25.706
آن هم تقریباً در یک جمله یکسان؟

NOTE Paragraph

00:08:26.822 --> 00:08:28.906
برای دیگر غذاهای جنگلی 
هم صادق است.

00:08:29.653 --> 00:08:32.612
پس از داستان غم‌انگیز قحطی و گرسنگی

00:08:32.636 --> 00:08:35.528
داستانی شنیده‌ام

00:08:35.552 --> 00:08:39.376
از مردمی که با جمع‌آوری زباله‌های 
خارج از جنگل زنده می‌مانند،

00:08:40.455 --> 00:08:42.001
آن هم بخاطر نبود غذا.

00:08:43.207 --> 00:08:45.272
اگر کمی عمیق‌تر بنگریم،

00:08:45.296 --> 00:08:49.029
معلوم می‌شود، کمبود خود غذا نه

00:08:49.053 --> 00:08:51.586
بلکه کمبود چیز باکلاسی مثل برنج بود.

00:08:52.396 --> 00:08:54.061
از آن‌ها پرسیدم،

00:08:54.085 --> 00:08:57.838
«از کجا فهمیدید که این بقول 
شما آشغال خوردنی است؟

00:08:59.141 --> 00:09:03.878
چه کسی به شما گفته که اگر 
تربچه‌های تلخ را در معرض هوا

00:09:03.902 --> 00:09:06.213
قرار دهید شیرین می‌شود؟

00:09:07.380 --> 00:09:10.395
یا اینکه چگونه گوشت را 
از صدف استخراج کنید؟

00:09:10.419 --> 00:09:12.869
یا اینکه چگونه چطور 
یک موش صحرایی را گیربیندازید؟

00:09:14.085 --> 00:09:17.327
اینجا بود که سرهای خود را می‌خاراندند

00:09:17.351 --> 00:09:20.487
و می‌فهمیدند که از 
بزرگترهای خودشان آموخته‌اند،

00:09:21.347 --> 00:09:27.265
درمیافتند که زندگی اجدادشان 
در طی قرن‌ها قبل از آمدن برنج

00:09:27.289 --> 00:09:29.470
با همین غذاها رونق داشته است.

00:09:29.494 --> 00:09:32.529
و به مراتب از نسل کنونی‌شان سالم‌تر بودند.

NOTE Paragraph

00:09:34.029 --> 00:09:36.318
این است نحوه عملکرد غذا،

00:09:37.898 --> 00:09:39.467
شرمندگی چه می‌کند:

00:09:39.491 --> 00:09:45.857
بدون اینکه حتی خود افراد بفهمند 
غذا و رسوم غذایی را

00:09:45.881 --> 00:09:48.051
از زندگی و خاطره افراد پاک می‌کند.

NOTE Paragraph

00:09:49.971 --> 00:09:52.914
چطور می‌توان این روند را معکوس کرد؟

00:09:53.847 --> 00:09:59.882
چطور می‌توانیم سیستم‌های زیبا و پیچیده
غذای طبیعی خود را احیا کنیم،

00:10:01.017 --> 00:10:05.818
غذایی که مادر زمین بر اساس 
ریتم عاشقانه خود به ما ارزانی داشته است،

00:10:06.718 --> 00:10:10.864
غذایی که مادران باستانی‌مان 
با مسرت تهیه کرده‌اند

00:10:10.888 --> 00:10:13.768
و پدران باستانی‌مان 
با افتخار میل کرده‌اند،

00:10:14.786 --> 00:10:19.487
غذایی که سالم، محلی، طبیعی

00:10:19.511 --> 00:10:22.311
متنوع و لذیذ است.

00:10:22.335 --> 00:10:25.312
نیازی به زراعت ندارد،

00:10:25.336 --> 00:10:27.477
به محیط زیست آسیب نمی‌زند،

00:10:27.501 --> 00:10:29.106
هیچ هزینه‌ای هم ندارد.

00:10:30.360 --> 00:10:32.210
همه ما به این غذا نیاز داریم،

00:10:32.234 --> 00:10:35.338
و فکر نمی‌کنم نیاز باشد دلیلش را بگویم.

00:10:36.489 --> 00:10:40.093
نیازی نیست از همه مشکلات بگویم.
مشکلاتی از قبیل بحران سلامت جهانی،

00:10:40.117 --> 00:10:42.659
تغییرات آب و هوا، بحران آب،

00:10:42.683 --> 00:10:44.023
فرسودگی خاک،

00:10:44.047 --> 00:10:46.039
فروپاشی نظام کشاورزی،

00:10:46.063 --> 00:10:47.218
و غیره.

00:10:48.040 --> 00:10:52.333
اما برای من علت نیاز به این غذاها دلایلی 
است که به همان اندازه موارد قبلی مهم هستند

00:10:52.357 --> 00:10:54.139
دلایلی که عمیقاً احساس می‌شوند،

00:10:55.059 --> 00:10:57.652
چون همانگونه که می‌بینید 
غذا خیلی چیزهاست.

00:10:58.355 --> 00:11:02.072
غذا، تغذیه، آسایش،

00:11:02.096 --> 00:11:04.861
خلاقیت، اجتماع،

00:11:04.885 --> 00:11:08.610
لذت، امنیت، هویت

00:11:08.634 --> 00:11:09.992
و بسیاری چیزهای دیگر است.

NOTE Paragraph

00:11:10.708 --> 00:11:13.097
نحوه ارتباط ما با غذا

00:11:13.121 --> 00:11:15.189
خیلی چیزها را در زندگی‌مان تعریف می‌کند.

00:11:15.745 --> 00:11:18.280
غذا نحوه ارتباط ما با 
بدن‌مان را تعریف می‌کند،

00:11:19.027 --> 00:11:21.391
چون بدن ما نتیجه غذاست.

00:11:22.192 --> 00:11:25.759
غذا احساس اساسی ارتباط

00:11:25.783 --> 00:11:27.326
با وجود را تعریف می‌کند.

00:11:28.464 --> 00:11:31.501
امروزه بیشتر به این غذاها نیاز داریم

00:11:31.525 --> 00:11:35.376
تا ما را قادر سازد جایگاه خود را 
در این ساختار طبیعی اشیا

00:11:35.400 --> 00:11:37.677
بعنوان انسان بازتعریف کنیم.

00:11:38.507 --> 00:11:41.169
امروز آیا به چنین بازتعریفی نیازمندیم؟

NOTE Paragraph

00:11:43.692 --> 00:11:47.682
برای من تنها پاسخ واقعی عشق است،

00:11:49.261 --> 00:11:54.247
چون عشق تنها چیزی است 
که با شرمندگی مقابله می‌کند.

00:11:55.571 --> 00:12:00.499
چطور می‌توانیم این عشق را 
به حوزه ارتباط‌مان با غذا وارد کنیم؟

00:12:02.285 --> 00:12:06.065
برای من، عشق در یک بزرگراه،

00:12:06.089 --> 00:12:09.857
اراده‌ایست برای کند شدن،

00:12:10.826 --> 00:12:14.193
زمان را حس کردن،

00:12:14.217 --> 00:12:18.470
احساس کردن، گوش کردن، جویا شدن.

NOTE Paragraph

00:12:19.704 --> 00:12:22.188
می‌توانیم به بدن خودمان گوش دهیم.

00:12:22.875 --> 00:12:29.587
بدن در زیر عادات غذایی، عقاید

00:12:30.188 --> 00:12:31.565
و اعتیادها به چه نیاز دارد؟

00:12:32.488 --> 00:12:36.497
ارزیابی این اعتقادات 
ممکن است زمان‌بر باشد.

00:12:37.159 --> 00:12:38.756
این باورها از کجا آمده‌اند؟

00:12:39.586 --> 00:12:42.115
ممکن است به زمان کودکی مربوط باشد.

00:12:43.012 --> 00:12:44.719
ما چه غذاهایی دوست داشته‌ایم

00:12:45.577 --> 00:12:47.107
و چه چیزی تغییر کرده است؟

00:12:47.940 --> 00:12:53.038
می‌توانیم یک بعدازظهر را 
با یک فرد مسن سپری کنیم،

00:12:53.062 --> 00:12:55.748
و به خاطرات غذایی وی گوش کنیم،

00:12:55.772 --> 00:12:58.697
حتی می‌توانیم به او کمک کنیم 
تا چیزی که دوست دارد طبخ کند و

00:12:58.721 --> 00:13:00.162
غذایی با ما به اشتراک بگذارد.

00:13:02.035 --> 00:13:06.251
عشق به ما یادآور می‌شود

00:13:06.275 --> 00:13:08.433
که انسانیت وسیع است

00:13:08.457 --> 00:13:10.279
و گزینه‌های غذایی متفاوت.

00:13:11.018 --> 00:13:14.782
زمانی که کسی دارد واقعاً

00:13:14.806 --> 00:13:16.663
از یک غذای ناآشنا لذت می‌برد.

00:13:16.687 --> 00:13:20.375
عشق به جای سرزنش 
از احترام و کنجکاوی می‌گوید

00:13:22.344 --> 00:13:25.647
عشق وقت گذاشتن برای جویا شدن است

00:13:26.591 --> 00:13:28.423
تا اطلاعات جدید کشف شود،

00:13:28.447 --> 00:13:30.326
و ارتباطات شکل بگیرند.

00:13:31.233 --> 00:13:34.598
عشق حتی می‌تواند آرام قدم زدن 
در بوته‌های فینبوس باشد

00:13:35.485 --> 00:13:39.969
تا ببینید که گیاه با شما صحبت می‌کند.

00:13:39.993 --> 00:13:41.159
این اتفاق رخ می‌دهد.

00:13:41.183 --> 00:13:42.793
آن‌ها همیشه با من صحبت می‌کنند.

NOTE Paragraph

00:13:44.940 --> 00:13:46.493
و مهمتر از همه،

00:13:46.517 --> 00:13:51.271
عشق اعتماد کردن به همین 
قدم‌های کوچک اکتشافی است

00:13:51.295 --> 00:13:54.812
که می‌تواند ما را 
به چیزهای بزرگتر رهنمون کند،

00:13:55.738 --> 00:13:58.605
گاهی به سوی پاسخ‌هایی حیرت‌انگیز.

00:13:59.756 --> 00:14:02.981
روزی یک زن بومی طبیب به من گفت

00:14:03.005 --> 00:14:06.454
عشق قدم زدن بر روی مادرزمین است

00:14:06.478 --> 00:14:08.859
به گونه‌ای که محبوب‌ترین فرزندش

00:14:10.108 --> 00:14:14.866
باور کند که این زمین 
ارزش توجه صادقانه را دارد چون

00:14:14.890 --> 00:14:17.044
به انسان می‌آموزد 
که قدم‌هایش را کجا بگذارد.

NOTE Paragraph

00:14:17.808 --> 00:14:19.882
امیدوارم به شما انگیزه لازم را داده باشم

00:14:19.906 --> 00:14:23.453
تا با غذای اجدادتان ارتباط برقرار کنید.

NOTE Paragraph

00:14:23.477 --> 00:14:24.936
ممنون از توجه‌تان.

NOTE Paragraph

00:14:24.960 --> 00:14:27.141
(تشویق)