Γεια σας!

Με λένε Σιμόν.

Ξέρετε, πολλοί λένε, 
όταν έχεις άγχος επί σκηνής,

να φαντάζεσαι ότι το κοινό είναι γυμνό.

Λες και αυτό θα σε κάνει
να νιώσεις καλύτερα.

Σκεφτόμουν, όμως -

ότι το να σας φανταστω γυμνούς 
εν έτει 2018 είναι περίεργο και λάθος.

Προσπαθούμε πολύ σκληρά 
για να προσπεράσουμε κάτι τέτοια.

Επομένως χρειαζόμαστε 
μια νέα μέθοδο αντιμετώπισης

του άγχους επί σκηνής.

Και τότε συνειδητοποίησα
ότι θα μου άρεσε

να σας κοιτάξω όσο με κοιτάτε κι εσείς -

έτσι, για να νιώσω κι εγώ λιγότερο άβολα.

Αν λοιπόν είχα περισσότερα μάτια,

όλοι θα νιώθαμε πιο άνετοι, σωστά;

Έτσι, προετοιμάζοντας αυτή την ομιλία, 
έφτιαξα για εμένα ένα μπλουζάκι.

(Κροτάλισμα)

(Γέλια)

To έφτιαξα με ματάκια για χειροτεχνίες.

Χρειάστηκαν δεκατέσσερις ώρες

και 227 μάτια χειροτεχνίας
για να φτιάξω αυτό το μπλουζάκι.

Και το να μπορέσω να σας κοιτάξω
όσο με κοιτάτε κι εσείς,

είναι μόνο ο ένας λόγος που το έφτιαξα.

Ο άλλος λόγος είναι για κάνω αυτό:

(Κροτάλισμα)

(Γέλια)

Λοιπόν, κάνω διάφορα τέτοια.

Βλέπω ένα πρόβλημα 
και εφευρίσκω ένα είδος λύσης για αυτό.

Για παράδειγμα, 
το να πλένεις τα δόντια σου.

Είναι κάτι που όλοι πρέπει
να κάνουμε, είναι κάπως βαρετό,

και σε κανένα δεν αρέσει πραγματικά.

Αν υπήρχαν 7χρονα στο κοινό,

θα ζητωκραύγαζαν: «Ναιιι!»

Λοιπόν, τι θα λέγατε να είχατε μια μηχανή
που θα το έκανε αυτό για εσάς;

(Γέλια)

Το ονομάζω...

Το ονομάζω: «Η περικεφαλαία οδοντόβουρτσα»

(Γέλια)

(Ο βραχίονας της συσκευής βουίζει)

(Γέλια)

(Χειροκροτήματα)

Η «περικεφαλαία οδοντόβουρτσα» 
συστήνεται από 0 στους 10 οδοντιάτρους,

και φυσικά δεν αποτελεί 
επανάσταση στο κόσμο της οδοντιατρικής,

σίγουρα όμως μου άλλαξε τη ζωή.

Διότι πριν 3 χρόνια τέλειωσα την κατασκευή
της «περικεφαλαίας οδοντόβουρτσας»,

και αφού την τελείωσα,

πήγα στο σαλόνι μου, έστησα την κάμερα,

και κατέγραψα τη λειτουργία της
σε ένα βιντεάκι 7 δευτερολέπτων.

Και μέχρι τώρα,

είναι το κλασικό παραμύθι της εποχής μας

ενός κοριτσιού
που ανεβάζει κάτι στο διαδίκτυο,

το ίντερνετ συγκλονίζεται,

χιλιάδες άντρες παρελάζουν στα σχόλια

για να τη ζητήσουν σε γάμο -

(Γέλια)

Εκείνη τους αγνοεί όλους,
ξεκινά ένα κανάλι στο YouTube

και συνεχίζει να φτιάχνει ρομπότ.

Από τότε, έχω καταφέρει να αποκτήσω
μια κάποια φήμη στο διαδίκτυο

ως εφευρέτρια αχρήστων μηχανημάτων,

γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε,

ο εύκολος τρόπος 
να είσαι κορυφή στον κλάδο σου

είναι να επιλέξεις έναν πολύ μικρό κλάδο.

(Γέλια)

(Χειροκροτήματα)

Έχω λοιπόν ένα κανάλι στο YouTube
με θέμα τα μηχανήματά μου,

κι έχω φτιάξει πράγματα, 
όπως το να κόβεις τα μαλλιά σου με drones,

(Το drone βουίζει)

(Γέλια)

(Το drone πέφτει)

(Γέλια)

(Το drone βουίζει)

(Γέλια)

(Χειροκροτήματα)

καθώς και μια μηχανή 
που με βοηθά να ξυπνώ το πρωί.

(Ξυπνητήρι)

(Γέλια)

(Βίντεο) Σιμόν: Άουτς!

Όπως και αυτό το μηχάνημα,
που με βοηθά να ψιλοκόβω λαχανικά.

(Το μαχαίρι ψιλοκόβει)

Δεν είμαι μηχανικός.

Δεν σπούδασα μηχανολογία στο σχολείο.

Αλλά καθώς μεγάλωνα,
ήμουν εξαιρετικά φιλόδοξη μαθήτρια.

Στο γυμνάσιο και το λύκειο
έπαιρνα πάντα άριστα

και αποφοίτησα πρώτη στη χρονιά μου.

Από την άλλη πλευρά,

υπέφερα από τρομερό άγχος
μήπως και αποτύχω.

Να ένα email, που έστειλα 
στον αδερφό μου εκείνη την περίοδο.

«Δε θα καταλάβεις 
πόσο δύσκολο μού είναι να σου πω,

να σου το εξομολογηθώ.

Ντρέπομαι απίστευτα.

Δεν θέλω όλοι να νομίζουν ότι είμαι χαζή.

Και τώρα άρχισα να κλαίω.

Να πάρει!»

Και όχι, δεν έκαψα κατά λάθος
το σπίτι των γονιών μας.

Αυτό για το οποίο γράφω στο email 
και που με αναστάτωσε τόσο

είναι ότι πήρα Β' 
σε ένα διαγώνισμα στα μαθηματικά.

Προφανώς, κάτι σημαντικό συνέβη
από το τότε μέχρι το τώρα.

(Γέλια)

Ένα από αυτά ήταν η εφηβεία.

(Γέλια)

Ωραία εποχή, πράγματι.

Όμως, επίσης,

άρχισε να με ενδιαφέρει 
η κατασκευή ρομπότ,

και ήθελα να γίνω 
αυτοδίδακτη στο υλισμικό.

Αλλά η κατασκευή πράγματων από υλικά
-ιδίως όταν μαθαίνεις μόνος σου-

είναι κάτι πραγματικά δύσκολο.

Η πιθανότητα αποτυχίας είναι πολύ υψηλή,

κι επιπλέον,

υψηλή είναι και η πιθανότητα 
να σε κάνει να αισθανθείς χαζός.

Κι αυτός ήταν τότε
ο μεγαλύτερός μου φόβος.

Έτσι, έφτιαξα με μια φόρμουλα
που εγγυάται 100% επιτυχία.

Με τη φόρμουλα αυτή, 
θα ήταν σχεδόν αδύνατο να αποτύχω.

Κι αυτό ήταν ότι, 
αντί να προσπαθώ να πετύχω,

προσπαθούσα να φτιάξω 
πράγματα που θα αποτύγχαναν.

Και παρόλο που 
δεν το είχα συνειδητοποιήσει τότε,

το να φτιάχνω χαζά πράγματα
ήταν στην ουσία κάτι αρκετά έξυπνο,

γιατί καθώς μάθαινα 
περισσότερα για το υλισμικό,

για πρώτη φορά στη ζωή μου

δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσω 
το άγχος της αποτυχίας.

Και όταν άφησα πίσω όλη την πίεση 
και τις προσδοκίες από τον εαυτό μου,

αυτή το αίσθημα της πίεσης
γρήγορα έγινε ενθουσιασμός,

και με άφησε απλά να παίξω.

Ως εφευρέτρια,

ενδιαφέρομαι για όλα εκείνα
που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους.

Μπορούν να είναι μικρά πράγματα,
ή μεγάλα ή μετρίου μεγέθους,

και κάτι όπως μια ομιλία για το TED,
μου δείχνει ένα νέο σύνολο προβλημάτων

που μπορώ να λύσω.

Και το να αναγνωρίσω ένα πρόβλημα
είναι το πρώτο βήμα της διαδικασίας μου,

όταν φτιάχνω ένα άχρηστο μηχάνημα.

Πριν έρθω εδώ, λοιπόν,

κάθισα και σκέφτηκα μερικά 
από τα πιθανά προβλήματα

που ίσως συναντούσα
για να κάνω αυτή την ομιλία.

Ότι θα ξεχάσω τι ήθελα να πω.

Ότι ο κόσμος δε θα γελάσει,

για εσάς μιλάω.

'Η ακόμα χειρότερα,

ότι θα γελάσετε στα λάθος σημεία -

εδώ είναι σωστό να γελάσετε,

σας ευχαριστώ!

(Γέλια)

Ή ότι, όταν αγχώνομαι, 
τα χέρια μου αρχίζουν να τρέμουν

και αυτό με ενοχλεί πολύ.

Ή ότι όλη αυτή την ώρα
τα μαγαζιά μου είναι ανοιχτά,

και όλοι το έχετε προσέξει
εκτός από εμένα.

Αλλά τώρα είναι κλειστά,
οπότε είμαστε εντάξει.

Όμως αυτό που πραγματικά με αγχώνει
είναι να τρέμουν τα χέρια μου.

Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί,

και είχα να παρουσιάσω κάτι στο σχολείο,

κρατούσα πάντα σημειώσεις σε ένα χαρτάκι,

κι έβαζα ένα τετράδιο
μπροστά απ' το χαρτάκι,

ώστε κανείς να μη βλέπει
το χαρτάκι να τρέμει.

Και κάνω πολλές ομιλίες.

Ξέρω ότι οι μισοί στο κοινό
λογικά θα σκέφτεστε:

«Το να φτιάχνεις άσκοπες μηχανές
είναι όντως διασκεδαστικό,

αλλά θεωρείται αυτό δουλειά;»

Και το να κάνεις ομιλίες
είναι μέρος αυτού.

Οι διοργανωτές πάντα σού έχουν
ένα ποτήρι νερό στη σκηνή

για να έχεις κάτι να πιείς αν δίψας,

κι εγώ πάντα πεθαίνω να πιω νερό,

αλλά δεν τολμώ να σηκώσω το ποτήρι,

γιατί τότε ο κόσμος
θα δει τα χέρια μου να τρέμουν.

Τι θα λέγατε λοιπόν για μια μηχανή
που σου φέρνει στο χέρι το νερό;

Κερδίζει το αγχωμένο κορίτσι
με το μπλουζάκι με τα ματάκια!

Βασικά, πρέπει να το βγάλω αυτό, 
γιατί έχω ένα θεματάκι -

(Το μπλουζάκι κροταλίζει)

Ω!

(Χτύπος)

(Γέλια)

Ακόμα δεν ξέρω πώς να το ονομάσω αυτό,

αλλά λέω να το πω κάτι σαν
«συσκευή τροχιάς γύρω απ' το κεφάλι»

γιατί περιστρέφει αυτή 
την πλατφόρμα γύρω από εσένα

και μπορείς να βάλεις πάνω του οτιδήποτε.

Μπορείς να βάλεις μια κάμερα και
να βγάλεις φωτογραφίες όλο σου το κεφάλι.

Είναι πραγματικά ένα μηχάνημα
με πάρα πολλές χρήσεις.

(Γέλια)

Οκ, και έχω -

για παράδειγμα,
μπορείς να βάλεις μερικά σνακς,

εάν θέλεις.

Έχω λίγο ποπ κορν εδώ.

Και βάζεις πάνω λίγο κάπως έτσι.

Και μετά αν θες

-η επιστήμη απαιτεί θυσίες-

λίγο ποπ κορν πέφτει στο πάτωμα.

Ας πάρουμε τη μακρά οδό.

(Το ρομπότ βουίζει)

(Γέλια)

Και μετά έχεις ένα μικρό χέρι.

Πρέπει να προσαρμόσεις το ύψος του,

σηκώνοντας τους ώμους σου.

(Γέλια)

(Χειροκροτήματα)

Είναι ένα μικρό χεράκι.

(Το χεράκι χτυπάει)

(Γέλια)

(Χειροκροτήματα)

Μόλις χτύπησε το μικρόφωνό μου,

αλλά νομίζω είμαστε εντάξει.

ΟΚ, επίσης χρειάζεται 
να μασήσω αυτό το ποπ κορν,

οπότε αν θέλετε
χειροκροτήστε λίγο ακόμα -

(Χειροκροτήματα)

Είναι σαν να έχετε ένα μικρό
προσωπικό ηλιακό σύστημα,

επειδή στη γενιά μας

θέλουμε τα πάντα
να περιστρέφονται γύρω από εμάς.

(Γέλια)

Πάμε πίσω στο ποτήρι με το νερό,
γιατί για αυτό είμαστε εδώ.

Εννοώ ότι ακόμα έχει -

δεν έχει καθόλου νερό μέσα,

με συγχωρείτε.

Χρειάζεται να κάνω ακόμη
λίγη δουλειά σε αυτό το μηχάνημα

γιατί ακόμα πρέπει να πιάσω το ποτήρι
και να το τοποθετήσω πάνω στην πλατφόρμα

αλλά εάν τα χέρια σου τρέμουν λίγο,

κανείς δε θα το προσέξει,

γιατί θα φοράς αυτόν
τον καταπληκτικό εξοπλισμό.

Οπότε είμαστε εντάξει.

ΟΚ!

(Το ρομπότ βουίζει)

(Τραγουδάει)

Ω, όχι, κόλλησε.

Δεν είναι παρηγορητικό ότι ακόμα
και τα ρομπότ έχουν τρακ στη σκηνή;

Κολλάει λιγάκι.

Πολύ ανθρώπινο για ρομπότ.

Ώπα, περίμενε, πάμε λίγο πίσω,

και μετά -

(Το ποτήρι πέφτει)

(Γέλια)

Δεν είναι μια υπέροχη 
στιγμή να είσαι ζωντανός;

(Γέλια)

(Χειροκροτήματα)

Όσο και αν φαίνονται τα μηχανήματά μου
σαν απλό ανέκδοτο της μηχανoλογίας,

συνειδητοποιώ ότι έπεσα πάνω
σε κάτι μεγαλύτερο από αυτό.

Είναι αυτή η χαρά και η ταπεινότητα
που συχνά χάνεται στη μηχανολογία,

και για μένα ήταν ένας τρόπος 
να μάθω για το υλισμικό,

χωρίς το άγχος
να παρεμποδίζει την απόδοσή μου.

Συχνά με ρωτούν 
αν θα φτιάξω ποτέ κάτι χρήσιμο,

και ίσως μια μέρα να το φτιάξω.

Αλλά, όπως το βλέπω,

έχω ήδη φτιάξει,

γιατί έφτιαξα για τον εαυτό μου
αυτή τη δουλειά

και είναι κάτι που ποτέ 
δεν θα μπορούσα να έχω σχεδιάσει.

ή που θα μπορούσα -

(Χειροκροτήματα)

Είναι κάτι που ποτέ 
δεν θα μπορούσα να έχω σχεδιάσει.

Αντιθέτως, συνέβη απλώς επειδή 
ήμουν ενθουσιώδης με αυτό που έκανα

και μοιραζόμουν τον ενθουσιασμό μου
με άλλους ανθρώπους.

Για μένα, αυτή είναι αληθινή ομορφιά
του να φτιάνεις άχρηστα πράγματα,

επειδή περιέχει την αναγνώριση

ότι δεν ξέρεις πάντα
ποια είναι η σωστή απάντηση.

Και σβήνει τη φωνή μέσα στο κεφάλι σου

που σου λέει ότι ξέρεις ακριβώς
πώς λειτουργεί ο κόσμος.

Κι ίσως η «περικεφαλαία οδοντόβουρτσα» 
να μην είναι η απάντηση,

αλλά τουλάχιστον διερωτάσαι.

Ευχαριστώ!

(Χειροκροτήματα)