Heb je ooit met een vriend
een probleem overlegd
om dan te beseffen
dat hij niet lijkt te begrijpen
waarom deze kwestie
zo belangrijk voor je is?
Heb je ooit een idee
voorgesteld aan een groep
en leidde dat tot grote verwarring?
Of misschien heb je ruzie gehad
omdat iemand je ervan beschuldigde
dat je totaal niet aan het luisteren was?
Wat is er hier aan de hand?
Het antwoord is miscommunicatie,
en in een of andere vorm
hebben we het allemaal al meegemaakt.
Het kan leiden tot verwarring,
vijandigheid,
misverstanden
of zelfs een sonde van miljoenen dollars
die op de planeet Mars crasht.
Zelfs als we oog in oog
staan met een andere persoon,
in dezelfde kamer
en die dezelfde taal spreekt,
menselijke communicatie
is gewoon enorm complex.
Het goede nieuws is dat een basiskennis
van wat er gebeurt als we communiceren
ons kan helpen om
miscommunicatie te voorkomen.
Decennialang vroegen onderzoekers zich af
wat er gebeurt als we communiceren.
Eén interpretatie,
genaamd het transmissiemodel,
ziet communicatie als een bericht
dat rechtstreeks van de ene persoon
naar de andere gaat,
vergelijkbaar met iemand
die een bal gooit en wegloopt.
Maar in werkelijkheid
verklaart dit simplistische model
de complexiteit van communicatie niet.
Ziedaar het transactiemodel,
dat rekening houdt met de vele extra
uitdagingen van communicatie.
Volgens dit model moeten we
communicatie tussen mensen eerder zien
als een vangspelletje.
Terwijl we onze boodschap overbrengen,
krijgen we feedback van de andere kant.
Door dat samenspel
creëren we samen betekenis,
maar de uitwisseling leidt ook
tot andere complicaties.
Het werkt niet zoals in
het Star Trek-universum,
waar sommigen telepathische gaven hebben
en gedachten en gevoelens kunnen delen.
Wij mensen kunnen niet anders
dan berichten te versturen en te ontvangen
door onze eigen subjectieve lenzen.
Wanneer we communiceren drukt één persoon
zijn interpretatie van een bericht uit
en de persoon waarmee hij communiceert,
hoort zijn eigen interpretatie
van die boodschap.
Onze perceptuele filters
veranderen voortdurend
betekenissen en interpretaties.
Weet je nog dat vangspelletje?
Beeld het je in met een klomp klei.
Elke keer als iemand hem aanraakt,
kneden ze hem naar hun eigen
unieke perceptie,
gebaseerd op een aantal variabelen,
zoals kennis of ervaring uit het verleden,
leeftijd, ras, geslacht,
etniciteit, religie of familieachtergrond.
Tegelijkertijd interpreteert elke persoon
de boodschap die ze ontvangen
gebaseerd op hun relatie
met de andere persoon
en hun unieke begrip
van de semantiek en connotaties
van de exacte woorden die worden gebruikt.
Ze kunnen ook afgeleid zijn
door andere stimuli,
zoals verkeer
of een grommende maag.
Zelfs emotie kan hun inzicht vertroebelen
en hoe meer mensen deelnemen
aan een gesprek --
elk met hun eigen subjectiviteiten --
hoe complexer hun communicatie wordt.
Vermits de klomp klei heen en weer gaat
van de ene persoon naar de andere
en voortdurend bewerkt,
vervormd en veranderd wordt,
is het geen wonder dat onze berichten soms
in een moes miscommunicaties veranderen.
Gelukkig zijn er
enkele simpele hulpmiddelen
die ons kunnen helpen om onze dagelijkse
interacties om te zetten
in betere communicatie.
Eén:
Besef dat passief horen
en actief luisteren niet hetzelfde zijn.
Ga actief aan de slag met de verbale
en non-verbale feedback van anderen
en pas je boodschap aan
om beter begrip te faciliteren.
Twee:
Luister ook met je ogen,
je oren én met je intuïtie.
Onthoud dat communicatie meer is
dan alleen woorden.
Drie:
Neem je tijd om te begrijpen
zoals jij probeert begrepen te worden.
In de haast om onszelf uit te drukken,
wordt gemakkelijk vergeten
dat communicatie tweerichtingsverkeer is.
Sta open voor wat de andere persoon zegt.
Ten slotte, vier:
Wees je bewust van je eigen
perceptuele filters.
Elementen van je ervaring,
inclusief je cultuur,
gemeenschap en familie,
beïnvloeden hoe je de wereld ziet.
Zeg: "Dit is hoe ìk het probleem zie,
maar hoe zie jij het?"
Ga er niet vanuit dat jouw perceptie
de objectieve waarheid is.
Dat zal je helpen om in dialoog
te kunnen gaan met anderen
om tot een gemeenschappelijk
inzicht te komen -- samen.