Heb je ooit met een vriend een probleem overlegd om dan te beseffen dat hij niet lijkt te begrijpen waarom deze kwestie zo belangrijk voor je is? Heb je ooit een idee voorgesteld aan een groep en leidde dat tot grote verwarring? Of misschien heb je ruzie gehad omdat iemand je ervan beschuldigde dat je totaal niet aan het luisteren was? Wat is er hier aan de hand? Het antwoord is miscommunicatie, en in een of andere vorm hebben we het allemaal al meegemaakt. Het kan leiden tot verwarring, vijandigheid, misverstanden of zelfs een sonde van miljoenen dollars die op de planeet Mars crasht. Zelfs als we oog in oog staan met een andere persoon, in dezelfde kamer en die dezelfde taal spreekt, menselijke communicatie is gewoon enorm complex. Het goede nieuws is dat een basiskennis van wat er gebeurt als we communiceren ons kan helpen om miscommunicatie te voorkomen. Decennialang vroegen onderzoekers zich af wat er gebeurt als we communiceren. Eén interpretatie, genaamd het transmissiemodel, ziet communicatie als een bericht dat rechtstreeks van de ene persoon naar de andere gaat, vergelijkbaar met iemand die een bal gooit en wegloopt. Maar in werkelijkheid verklaart dit simplistische model de complexiteit van communicatie niet. Ziedaar het transactiemodel, dat rekening houdt met de vele extra uitdagingen van communicatie. Volgens dit model moeten we communicatie tussen mensen eerder zien als een vangspelletje. Terwijl we onze boodschap overbrengen, krijgen we feedback van de andere kant. Door dat samenspel creëren we samen betekenis, maar de uitwisseling leidt ook tot andere complicaties. Het werkt niet zoals in het Star Trek-universum, waar sommigen telepathische gaven hebben en gedachten en gevoelens kunnen delen. Wij mensen kunnen niet anders dan berichten te versturen en te ontvangen door onze eigen subjectieve lenzen. Wanneer we communiceren drukt één persoon zijn interpretatie van een bericht uit en de persoon waarmee hij communiceert, hoort zijn eigen interpretatie van die boodschap. Onze perceptuele filters veranderen voortdurend betekenissen en interpretaties. Weet je nog dat vangspelletje? Beeld het je in met een klomp klei. Elke keer als iemand hem aanraakt, kneden ze hem naar hun eigen unieke perceptie, gebaseerd op een aantal variabelen, zoals kennis of ervaring uit het verleden, leeftijd, ras, geslacht, etniciteit, religie of familieachtergrond. Tegelijkertijd interpreteert elke persoon de boodschap die ze ontvangen gebaseerd op hun relatie met de andere persoon en hun unieke begrip van de semantiek en connotaties van de exacte woorden die worden gebruikt. Ze kunnen ook afgeleid zijn door andere stimuli, zoals verkeer of een grommende maag. Zelfs emotie kan hun inzicht vertroebelen en hoe meer mensen deelnemen aan een gesprek -- elk met hun eigen subjectiviteiten -- hoe complexer hun communicatie wordt. Vermits de klomp klei heen en weer gaat van de ene persoon naar de andere en voortdurend bewerkt, vervormd en veranderd wordt, is het geen wonder dat onze berichten soms in een moes miscommunicaties veranderen. Gelukkig zijn er enkele simpele hulpmiddelen die ons kunnen helpen om onze dagelijkse interacties om te zetten in betere communicatie. Eén: Besef dat passief horen en actief luisteren niet hetzelfde zijn. Ga actief aan de slag met de verbale en non-verbale feedback van anderen en pas je boodschap aan om beter begrip te faciliteren. Twee: Luister ook met je ogen, je oren én met je intuïtie. Onthoud dat communicatie meer is dan alleen woorden. Drie: Neem je tijd om te begrijpen zoals jij probeert begrepen te worden. In de haast om onszelf uit te drukken, wordt gemakkelijk vergeten dat communicatie tweerichtingsverkeer is. Sta open voor wat de andere persoon zegt. Ten slotte, vier: Wees je bewust van je eigen perceptuele filters. Elementen van je ervaring, inclusief je cultuur, gemeenschap en familie, beïnvloeden hoe je de wereld ziet. Zeg: "Dit is hoe ìk het probleem zie, maar hoe zie jij het?" Ga er niet vanuit dat jouw perceptie de objectieve waarheid is. Dat zal je helpen om in dialoog te kunnen gaan met anderen om tot een gemeenschappelijk inzicht te komen -- samen.