Τα πόδια
Δανείστηκες ένα βράδυ τα πόδια μου
Θυμάμαι·
έφτασες στην πόρτα του σπιτιου
λαχανιασμένος
Σκισμένο στον ώμο το πουκάμισό σου
Έμοιαζε με πληγή·
αναρωτήθηκα —
Μου 'πες βιαστικά:
"τα πόδια σου, δάνεισέ μου
τα πόδια σου για μια νύχτα μόνο"
Είπες πως τα 'θελες
Στο πάτημα των σταφυλιών
Να σε βοηθήσουν
Μόνος σου ήσουν, είπες.
Μια μέρα μόνο, είπες.
Μ' άφησες δίχως πόδια
Εννιά μερόνυχτα
Έβλεπα όνειρα μισά
Κορμιά ανολοκλήρωτα
Ο ύπνος, το σεντόνι
με τύλιγαν ανάμεσα στις ώρες
σα να 'μουν εκμαγείο.
Την ένατη μέρα,
σιωπηλός, τα επέστρεψες
Γύρω απ' τα γόνατα είχαν φυτρώσει
μωβ κρινάκια
Χρόνια αργότερα έμαθα πως πενθούσες
Εννιά μερόνυχτα
Πάνω στα πόδια μου
Την απουσία