Bacaklar

Bir gece bacaklarımı ödünç aldın.
Anımsıyorum;

Evin kapısına dayandığında 
nefesin kesilmişti.

Gömleğinin omuzu yırtıktı.
Yaralanmış gibi.

Meraklandım.

Bana aceleyle dedin ki: "Bacakların, 
bana bir geceliğine bacaklarını ver."

Onları üzümleri ezmek için 
istediğini söyledin.

Yalnız olduğunu söyledin.

Sadece bir günlüğüne, dedin.

Beni dokuz gün dokuz gece boyunca
bacaksız bıraktın.

Yarı uyanık yarım bedenler gördüm.

Yatak, çarşaf

Biçimsiz halimi sardı saatler boyunca.

Dokuzuncu gün

Sessizce, geri getirdin onları.

Dizlerinde mor zambaklar filizlenmişti.

Yıllar sonra 
acılar içinde olduğunu öğrendim.

Dokuz gün, dokuz gece

Bacaklarımda

Yokluk.