2016, haziran 15, sıcak bir yaz günüydü.
Liseden daha yeni mezun olmuştum
ve üniversiteye gitmenin bana sağlıyacağı
onca hazdan dolayı başım göklerdeydi.
Hikayelerin çoğu
'Sıradan bir gün değildi'
şeklinde başlar.
Ancak benim ki öyle başlamadı.
O gün sıradan olmak dışında
bir özelliğe sahip değildi.
Güneşin doğuşundan batışına kadar.
Ailemle en sevdiğim müzeye
gitmemeye karar verdim.
Ve arabamı ellerimle yıkadım.
Tüm bu davranışlar benim için
gerçekten norm dışıydı.
Kimbilir ne sebeble,,
bütün gün evdeydim.
Ve arabamı kuruladıktan
hemen sonra
odamdaydım ve pek de
bir şey yapmıyordum ve
küçük kız kızkardeşim Allison geldi.
" Jason'ın evinden Maddie'yi
alıp gelebilir miyiz" diye sordu.
Üstünde hiç düşünmeden evet dedim
ve bir kaç içinde arabayı sürüyordum.
Maddie ve Jason hakkında biraz ön
bilgi vereyim.
Jason benim lisede,
ikinci sınıfa giden bir öğrenci,
ve benim kız kardeşimin
bir arkadaşı olan
lise bir öğrenci Maddie'yle çıkıyor.
Benim kız kardeşim her hangi bir
ergen gibi parti vermeye bayılıyor.
Bu yüzden Jason'ı az çok tanır oldum.
Ve onu gözlemlemekten öğrendiğim şey
onun sosyal grubunun merkezinde
yer aldığıydı.
Herkesin ne yapılması gerektiği
konusunda örnek aldığı kişi O.
Hoşlansalar da hoşlanmasalarda.
Aynı zamanda, bazen çok kızdığını
ve asabi biri olduğunu da fark ettim.
Kızkardeşim Maddie'yi alabilir miyiz
diye sorduğunda çok çabuk evet demiştim.
Bunun bir kaç nedeni vardı.
İlk neden, bir arkadaşı erkek
arkadaşınıın evinden almak
benim için biraz garip bir davranıştı.
Genellikle, kızkardeşim için
kapıdan kapıya şoförlük yapardım.
İkincisi, okulda Maddie ve Jason'ın
ilişkilerinde bazı problemler
olduğunu duymuştum
ve bu bir çeşit problem habercisiydi.
üçüncü olarak, kız kardeşim
xxxxxxxxxxxxxxx
bu yüzden durumun onu kaygılandıdığı da açıktı.
Neyse Jason'ın evine geldik,
ve siyah sedanımı caddenin
sağ tarafına,
onun evinin karşısına park ettim.
Ve Virginya'nın öğle sonrası sıcak
havasına adım attım.
Ve Maddie'nin verandada oturduğunu
fark ettim ki bu
pek de normal değildi.
Normalde kızkardeşimin arkadaşı
telefon mesajı ya da kapı zili
sesini duyana kadar içeride beklerdi.
Ancak Maddie avludan karşıya geçerken
Benim arkamdaki kapıyı açtım,
Maddie bindi ve kapıyı kapadım.
Şimdi, bu noktada, kabul etmeliyim ki
Jason'ın görünürlerde olmaması
ve herhangi bir olay ya da tartışmanın
olmaması beni rahatlattı.
Bu yüzden arabaya döndüm
kemerimi taktım,
kapıyı kapattım ve eve doğru
3 dönüşlü bir yolda sürmeye başladım.
İlk dönüş Jason'ın evinin önüne doğruydu.
Geriye sürmek için vitesi geriye aldım
ve eve doğru baktım
ve evin önünde daha önce olmayan
bir figürü fark ettim.
Onu kırmızı, beyaz ve mavi
Amerikan bayrağı tişörtünden
anında tanıdım.
Bu Jason'dı.
Ve elinde bir süpürge sapı tutuyor,
öyle gibi duruyor,
ancak daha dikkatlice bakınca,
göğüs kafesimin içinde kalbim
küt küt atmaya başladı ve
metal ve tahtanın bir bir av tüfeği
olduğunu anladım.
Ne olacağı konusunda düşünmeye başladım.
Aklıma gelen ilk düşünce Jason'ın
düşündüğümden daha erkeksi olduğunu
kanıtlamaya çalıştığıydı.
Onu yenemeyeceğim.
Ve ikinci, ama daha ürkütücü,
dışarı çıkıp öfkesini silahla
göstereceğiydi.
Ve buna göre hareket ettim.
Arabayı geriye döndürdüm ve arkaya doğru sürdüm.
Durdum ve eve doğru yola çıkmak
üzereyim,
geri vitese aldım ve park ettim.