2016, haziran 15, sıcak bir yaz günüydü. Liseden daha yeni mezun olmuştum ve üniversiteye gitmenin bana sağlıyacağı onca hazdan dolayı başım göklerdeydi. Hikayelerin çoğu 'Sıradan bir gün değildi' şeklinde başlar. Ancak benim ki öyle başlamadı. O gün sıradan olmak dışında bir özelliğe sahip değildi. Güneşin doğuşundan batışına kadar. Ailemle en sevdiğim müzeye gitmemeye karar verdim. Ve arabamı ellerimle yıkadım. Tüm bu davranışlar benim için gerçekten norm dışıydı. Kimbilir ne sebeble,, bütün gün evdeydim. Ve arabamı kuruladıktan hemen sonra odamdaydım ve pek de bir şey yapmıyordum ve küçük kız kızkardeşim Allison geldi. " Jason'ın evinden Maddie'yi alıp gelebilir miyiz" diye sordu. Üstünde hiç düşünmeden evet dedim ve bir kaç içinde arabayı sürüyordum. Maddie ve Jason hakkında biraz ön bilgi vereyim. Jason benim lisede, ikinci sınıfa giden bir öğrenci, ve benim kız kardeşimin bir arkadaşı olan lise bir öğrenci Maddie'yle çıkıyor. Benim kız kardeşim her hangi bir ergen gibi parti vermeye bayılıyor. Bu yüzden Jason'ı az çok tanır oldum. Ve onu gözlemlemekten öğrendiğim şey onun sosyal grubunun merkezinde yer aldığıydı. Herkesin ne yapılması gerektiği konusunda örnek aldığı kişi O. Hoşlansalar da hoşlanmasalarda. Aynı zamanda, bazen çok kızdığını ve asabi biri olduğunu da fark ettim. Kızkardeşim Maddie'yi alabilir miyiz diye sorduğunda çok çabuk evet demiştim. Bunun bir kaç nedeni vardı. İlk neden, bir arkadaşı erkek arkadaşınıın evinden almak benim için biraz garip bir davranıştı. Genellikle, kızkardeşim için kapıdan kapıya şoförlük yapardım. İkincisi, okulda Maddie ve Jason'ın ilişkilerinde bazı problemler olduğunu duymuştum ve bu bir çeşit problem habercisiydi. üçüncü olarak, kız kardeşim xxxxxxxxxxxxxxx bu yüzden durumun onu kaygılandıdığı da açıktı. Neyse Jason'ın evine geldik, ve siyah sedanımı caddenin sağ tarafına, onun evinin karşısına park ettim. Ve Virginya'nın öğle sonrası sıcak havasına adım attım. Ve Maddie'nin verandada oturduğunu fark ettim ki bu pek de normal değildi. Normalde kızkardeşimin arkadaşı telefon mesajı ya da kapı zili sesini duyana kadar içeride beklerdi. Ancak Maddie avludan karşıya geçerken Benim arkamdaki kapıyı açtım, Maddie bindi ve kapıyı kapadım. Şimdi, bu noktada, kabul etmeliyim ki Jason'ın görünürlerde olmaması ve herhangi bir olay ya da tartışmanın olmaması beni rahatlattı. Bu yüzden arabaya döndüm kemerimi taktım, kapıyı kapattım ve eve doğru 3 dönüşlü bir yolda sürmeye başladım. İlk dönüş Jason'ın evinin önüne doğruydu. Geriye sürmek için vitesi geriye aldım ve eve doğru baktım ve evin önünde daha önce olmayan bir figürü fark ettim. Onu kırmızı, beyaz ve mavi Amerikan bayrağı tişörtünden anında tanıdım. Bu Jason'dı. Ve elinde bir süpürge sapı tutuyor, öyle gibi duruyor, ancak daha dikkatlice bakınca, göğüs kafesimin içinde kalbim küt küt atmaya başladı ve metal ve tahtanın bir bir av tüfeği olduğunu anladım. Ne olacağı konusunda düşünmeye başladım. Aklıma gelen ilk düşünce Jason'ın düşündüğümden daha erkeksi olduğunu kanıtlamaya çalıştığıydı. Onu yenemeyeceğim. Ve ikinci, ama daha ürkütücü, dışarı çıkıp öfkesini silahla göstereceğiydi. Ve buna göre hareket ettim. Arabayı geriye döndürdüm ve arkaya doğru sürdüm. Durdum ve eve doğru yola çıkmak üzereyim, geri vitese aldım ve park ettim.