Af en toe denk ik aan toen we samen waren Zoals toen je zei dat je zo gelukkig was dat je wel kon sterven Ik maakte mezelf wijs dat jij de juiste voor mij was Maar voelde me zo eenzaam in jouw gezelschap Maar dat was liefde en het is een pijn die ik me nog steeds herinner Je kan verslaafd raken aan een bepaald soort verdriet Zoals berusting tot het einde, altijd het einde Dus toen we ontdekten dat het niet ging werken Zei je dat we nog steeds vrienden zouden zijn Maar ik geef toe dat ik blij was dat het voorbij was Maar je hoefde me niet uit je leven te bannen Doen alsof er nooit iets gebeurd was en dat we niks waren En ik heb je liefde niet eens nodig Maar je behandelt me als een vreemde en dat voelt zo ellendig Je hoefde niet zo laag te vallen Je vrienden je platen laten ophalen en dan je nummer veranderen Ik denk dat ik dat niet nodig heb Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende Af en toen denk ik aan de keren dat je me belazerde Alleen ik geloofde dat het altijd iets was dat ik gedaan had En zo wil ik niet leven altijd tussen je lijnen lezen Je zei dat je het kon laten gaan En ik zou je niet betrappen op verkikkerd zijn op iemand die je ooit kende Maar je hoefde me niet uit je leven te bannen Doen alsof er nooit iets gebeurd was en dat we niks waren En ik heb je liefde niet eens nodig Maar je behandelt me als een vreemde en dat voelt zo ellendig Je hoefde niet zo laag te vallen Je vrienden je platen laten ophalen en dan je nummer veranderen Ik denk dat ik dat niet nodig heb Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende Iemand Die ik ooit kende Iemand die ik ooit kende Iemand Die ik ooit kende Iemand Die ik ooit kende Die ik ooit kende Die ik ooit kende Ik kende ooit Iemand