WEBVTT 00:00:00.875 --> 00:00:02.833 همه‌ی ما روزی چیزی را از دست خواهیم داد 00:00:02.833 --> 00:00:06.757 یا همین الان از دست داده‌ایم، که به آن وابستگی داریم. 00:00:06.757 --> 00:00:09.518 البته منظور من کلیدهایمان است. NOTE Paragraph 00:00:09.542 --> 00:00:10.911 (خنده‌ی حضار) NOTE Paragraph 00:00:11.211 --> 00:00:12.476 شوخی کردم. 00:00:12.500 --> 00:00:16.309 منظورم یکی از مهمترین حواس پنجگانه‌ ماست: بینایی. 00:00:16.333 --> 00:00:19.143 ما روزانه بخشی از توانایی تطبیق چشمانمان را 00:00:19.167 --> 00:00:20.500 از دست می‌دهیم 00:00:20.500 --> 00:00:22.809 تا وقتی که این توانایی بطور‌کامل از بین می‌رود. 00:00:22.833 --> 00:00:24.809 به این حالت پیرچشمی می‌گویند، 00:00:24.833 --> 00:00:27.351 و دو میلیارد نفر در سراسر دنیا درگیر آن هستند. 00:00:27.375 --> 00:00:29.518 درست شنیدید، گفتم میلیارد. 00:00:29.542 --> 00:00:31.268 اگر در خصوص پیرچشمی نشنیده باشید، 00:00:31.292 --> 00:00:34.101 با خود می‌گویید «این دو میلیارد نفر الان کجا هستند؟» 00:00:34.125 --> 00:00:36.226 قبل از شروع، بگذارید نکته‌ای را بگویم. 00:00:36.250 --> 00:00:39.518 علت پوشیدن عینک مطالعه و لنز‌ دوکانونی، پیرچشمی‌ است. NOTE Paragraph 00:00:39.542 --> 00:00:42.400 با این مسئله شروع می‌کنم که ازدست دادن قدرت تمرکز 00:00:42.424 --> 00:00:43.934 منجر به پیرچشمی می‌شود. 00:00:43.958 --> 00:00:46.184 در زمان نوزادی، چشم شما قادر بود 00:00:46.208 --> 00:00:48.351 تا فاصله‌ی شش‌و‌نیم سانتیمتر متمرکز شود، 00:00:48.375 --> 00:00:49.643 کافی بود اراده کنید. 00:00:49.643 --> 00:00:52.685 در اواسط دهه سوم زندگی، حدوداً نیمی از این توانایی از بین می‌رود. 00:00:52.733 --> 00:00:54.041 حدود ۱۰ سانتیمتر یا بیشتر، 00:00:54.055 --> 00:00:56.243 اما آنقدر ناچیز است که متوجه تغییری نمی‌شوید. 00:00:56.259 --> 00:00:57.816 گرچه در اواخر دهه پنجم زندگی، 00:00:57.823 --> 00:00:59.929 نزدیک‌ترین فاصله‌ی تمرکزتان حدود ۲۵ سانتی‌متر 00:00:59.935 --> 00:01:00.923 یا حتی بیشتر است. 00:01:00.937 --> 00:01:02.808 از دست دادن توانایی تمرکز بیشتر از این 00:01:02.902 --> 00:01:05.385 روی استفاده از نزدیک‌بینی مثل مطالعه اثر می‌گذارد، 00:01:05.672 --> 00:01:07.623 و وقتی به ۶۰ سالگی پا می‌گذارید، 00:01:07.667 --> 00:01:10.018 همه چیز تا شعاع یک متری شما تار است. 00:01:10.042 --> 00:01:12.309 در حال حاضر احتمالاً شما به این فکر می‌کنید، 00:01:12.333 --> 00:01:15.643 که به نظر بد می‌رسد اما منظورش از «شما» استعاری است، 00:01:15.667 --> 00:01:19.101 و مخاطب او فقط کسانی هستند که به پیرچشمی دچار می‌شوند. 00:01:19.125 --> 00:01:23.559 اما نه، منظور من از «شما» این است که تک‌تک شما 00:01:23.583 --> 00:01:26.809 اگر هم دچار پیرچشمی نباشید، یک روز به آن دچار می‌شوید. 00:01:26.833 --> 00:01:28.226 حالا قدری نگران‌کننده شد. 00:01:28.250 --> 00:01:31.934 بگذارید بگویم که پیرچشمی در کل تاریخ بشریت با ما بوده 00:01:31.958 --> 00:01:34.768 و ما برای برطرف کردن آن کارهای زیادی کرده‌ایم. 00:01:34.792 --> 00:01:38.684 برای شروع، بیایید فرض کنیم شما در حال مطالعه هستید. 00:01:38.708 --> 00:01:40.059 اگرشما دچار پیرچشمی باشید، 00:01:40.083 --> 00:01:42.143 دید شما احتمالاً به این صورت خواهد‌ بود. 00:01:42.167 --> 00:01:45.059 هر چیزی با فاصله نزدیک مثل مجله، تار خواهد بود. 00:01:45.083 --> 00:01:46.434 پیش به سوی راه‌ حل‌‌ها. 00:01:46.458 --> 00:01:48.101 اول از همه، عینک مطالعه. 00:01:48.125 --> 00:01:50.184 این‌ها لنزهایی با قدرت کانونی واحد دارند 00:01:50.208 --> 00:01:52.601 و تمرکز آنها روی اشیاء نزدیک می‌باشد. 00:01:52.625 --> 00:01:55.226 اما اشیاء دور از تمرکز آنها خارج هستند، 00:01:55.250 --> 00:01:57.726 و این به این معنی‌ است که باید مدام آنها را NOTE Paragraph 00:01:57.750 --> 00:01:59.518 با پوشیدن و نپوشیدن عقب و جلو ببرید. 00:01:59.542 --> 00:02:00.809 برای حل این مسئله 00:02:00.833 --> 00:02:04.101 بنجامین فرانکلین، «عینک دوکانونی» را اختراع کرد. 00:02:04.125 --> 00:02:06.226 که امروزه با نام بایفوکال شناخته می‌شود، 00:02:06.250 --> 00:02:09.684 و مزیت این عینک، دیدن دور در زمان نگاه کردن به بالا 00:02:09.708 --> 00:02:11.434 و دیدن نزدیک، موقع نگاه به پایین بود. 00:02:11.458 --> 00:02:14.434 امروزه نیز نوعی لنز پروگرسیو وجود دارد 00:02:14.458 --> 00:02:17.079 که با تغییرکانون از بالا به پایین، این خط را حذف می‌کند. 00:02:17.083 --> 00:02:18.518 اما هر‌دو یک نکته منفی دارند 00:02:18.542 --> 00:02:21.143 اینکه میدان دید خود را در همه فواصل از دست می‌دهید، 00:02:21.167 --> 00:02:23.768 چراکه از بالا به پایین تقسیم می‌شود. 00:02:23.792 --> 00:02:25.184 برای درک بهتر این مشکل، 00:02:25.208 --> 00:02:28.059 فرض کنید در حال پایین آمدن از یک نردبان یا پله هستید. 00:02:28.083 --> 00:02:31.684 شما به سمت پایین نگاه می‌کنید اما پایین تار است. 00:02:31.708 --> 00:02:33.101 علت چیست؟ 00:02:33.125 --> 00:02:36.559 خب، شما به پایین نگاه می‌کنید و آن قسمت نزدیک لنز است 00:02:36.583 --> 00:02:39.143 اما قدم بعدی خیلی نزدیک است، 00:02:39.167 --> 00:02:41.268 که به نظر شما دور می‌آید. NOTE Paragraph 00:02:41.292 --> 00:02:44.184 راه حل بعدی که به آن اشاره می‌کنم روش متداولی نیست 00:02:44.208 --> 00:02:46.601 و درقالب لنزهای تماسی و جراحی‌ لیزیک ارائه می‌شود، 00:02:46.625 --> 00:02:47.976 و به آن مونو‌ ویژن می‌گویند. 00:02:48.000 --> 00:02:50.518 که کار آن متمرکز کردن چشم غالب در فاصله‌ی دور 00:02:50.542 --> 00:02:52.143 و چشم دیگر در فاصله‌ی نزدیک است. 00:02:52.167 --> 00:02:54.976 مغز شما به طرزی هوشمندانه 00:02:55.000 --> 00:02:56.976 سالم‌ترین بخش‌های چشم را با هم جور می‌کند 00:02:57.000 --> 00:02:59.268 اما هریک از چشم‌ها چیزهای متفاوتی می‌بیند، 00:02:59.292 --> 00:03:01.934 و این مسئله، تخمین مسافت بطور دوچشمی را سخت‌تر می‌کند. NOTE Paragraph 00:03:01.958 --> 00:03:03.351 پس چه نتیجه‌ای می‌گیریم؟ 00:03:03.375 --> 00:03:05.226 ما راه حل‌های فراوانی ارائه دادیم 00:03:05.250 --> 00:03:07.851 اما هیچ یک جای تطابق طبیعی چشم را نمی‌گیرد. 00:03:07.875 --> 00:03:09.934 هیچکدام از آنها به شما این امکان را نمی‌دهد 00:03:09.958 --> 00:03:11.434 که واضح ببینید. NOTE Paragraph 00:03:11.458 --> 00:03:12.809 اما چرا؟ 00:03:12.833 --> 00:03:14.101 برای توضیح این مسئله 00:03:14.125 --> 00:03:16.851 بیایید نگاهی به آناتومی چشم انسان داشته باشیم. 00:03:16.875 --> 00:03:20.101 بخشی که اجازه‌ی انطباق چشم در فواصل متفاوت را می‌دهد 00:03:20.125 --> 00:03:21.684 لنز کریستالی نامیده می‌شود. 00:03:21.708 --> 00:03:25.559 ماهیچه‌های اطراف این لنز باعث تغییر شکل آن می‌شوند، 00:03:25.583 --> 00:03:27.684 درنتیجه قدرت تطابق آن را هم تغییر می‌دهند. 00:03:27.708 --> 00:03:30.184 این فرآیند در فرد مبتلا به پیرچشمی چگونه است؟ 00:03:30.208 --> 00:03:32.434 لنزهای کریستالی این افراد تا حدی سفت می‌شوند 00:03:32.458 --> 00:03:35.143 که در واقع دیگر تغییر شکل نمی‌دهند. NOTE Paragraph 00:03:35.167 --> 00:03:38.893 اکنون، با مروری بر همه راه حل‌های ذکر شده، 00:03:38.917 --> 00:03:42.643 می‌توانیم ببینیم که همه آنها در یک مورد مشترک هستند 00:03:42.667 --> 00:03:44.143 موردیکه با ویژگی چشم درتضاد است 00:03:44.167 --> 00:03:46.184 و آن هم غیرمتحرک بودن همه‌ی آنهاست. 00:03:46.208 --> 00:03:49.101 درست مانند معادل بصری یک دزد دریایی با پای مصنوعی! 00:03:49.125 --> 00:03:52.268 معادل بصری یک پای پروتزی چه می‌تواند باشد؟ NOTE Paragraph 00:03:52.292 --> 00:03:55.559 در چند دهه گذشته شاهد ایجاد و توسعه سریع لنزهایی بوده‌ایم 00:03:55.583 --> 00:03:58.268 که از آنها تحت عنوان «لنزهای تطابقی» یاد می‌شود. 00:03:58.292 --> 00:03:59.976 مدل‌های گوناگونی ازآن وجود دارند. 00:04:00.000 --> 00:04:01.809 لنزهای آلوارز با قابلیت تغییر مکانیکی، 00:04:01.833 --> 00:04:03.268 لنزهای مایع با قابلیت تغییرشکل 00:04:03.292 --> 00:04:05.851 و لنزهای کریستال مایع با قابلیت تغییر الکترونیکی. 00:04:05.875 --> 00:04:07.684 وهرکدام معادلات تجاری خاص خود را دارند 00:04:07.708 --> 00:04:10.309 اما همه آنها در ارائه تجربه بینایی مشترک می‌باشند. 00:04:10.333 --> 00:04:13.601 میدان دیدی که در همه‌ی فواصل واضح و مشخص می‌باشد. NOTE Paragraph 00:04:13.625 --> 00:04:15.768 بسیار خب. لنزهای مورد نیاز ما دیگر وجود دارند. 00:04:15.792 --> 00:04:17.684 مشکل ما حل شد، درست است؟ 00:04:17.708 --> 00:04:19.143 به این راحتی‌ها هم نیست. 00:04:19.167 --> 00:04:22.143 لنزهایی با تطبیق تنظیمی معادله را پیچیده می‌کنند. 00:04:22.167 --> 00:04:26.018 این لنزها از کجا بدانند در چه فاصله‌ای باید متمرکز شوند. 00:04:26.042 --> 00:04:27.351 حلال مشکلات ما عینک است 00:04:27.375 --> 00:04:29.934 تا اینکه هنگام نگاه کردن به دور دور را ببینیم، 00:04:29.958 --> 00:04:31.268 و وقت نگاه کردن به نزدیک، 00:04:31.292 --> 00:04:33.726 اشیاء نزدیک را، 00:04:33.750 --> 00:04:35.601 بدون ذره‌ای درنگ کردن ببینیم. NOTE Paragraph 00:04:35.625 --> 00:04:38.143 موضوعی که در دانشگاه استنفورد چند سال روی آن کار کردم 00:04:38.167 --> 00:04:40.768 ایجاد آن هوش دقیق درباره لنزها بود. 00:04:40.792 --> 00:04:44.393 در نمونه‌ی اولیه‌ از سیستم‌های واقعیت مجازی و افزوده 00:04:44.417 --> 00:04:45.934 برای تخمین فاصله‌ استفاده شد. 00:04:45.955 --> 00:04:49.628 ما ردیابی داریم که مسیر نگاه را پیش‌بینی می‌کند. 00:04:49.628 --> 00:04:52.460 با استفاده از این ردیاب‌ها 00:04:52.460 --> 00:04:53.792 مسیرنگاه مثلث‌بندی می‌شود. 00:04:53.792 --> 00:04:56.001 اگرچه محض اطمینان 00:04:56.001 --> 00:04:57.584 یک سنسور راه دور نیز بکار بردیم. 00:04:57.584 --> 00:04:59.995 این سنسور اطراف را چک می‌کند 00:04:59.995 --> 00:05:01.631 و فاصله را با اشیاء گزارش می‌دهد. 00:05:01.631 --> 00:05:04.629 با استفاده مجدد از مسیر نگاه 00:05:04.629 --> 00:05:05.915 فاصله را برآورد می‌کنیم. 00:05:05.915 --> 00:05:07.921 سپس دو فاصله‌ی برآورد شده را ترکیب می‌کنیم NOTE Paragraph 00:05:07.921 --> 00:05:10.415 اینگونه قدرت لنزها با تطبیق تنظیمی را به روز می‌کنیم. 00:05:10.415 --> 00:05:13.378 قدم بعدی، آزمایش دستگاهمان روی افراد واقعی بود. 00:05:13.378 --> 00:05:16.537 ما ۱۰۰ بیمار پیرچشمی را به کار گرفتیم تا هنگام استفاده از دستگاه 00:05:16.537 --> 00:05:18.375 عملکردشان را برآورد کنیم. 00:05:18.375 --> 00:05:21.666 نتیجه اینکه: آینده متعلق به لنزهای اتوفوکال است. 00:05:21.666 --> 00:05:25.043 شرکت‌کنندگان واضح‌تر می‌دیدند، سریع‌تر تمرکز می‌کردند 00:05:25.043 --> 00:05:28.079 و ازنظرآنها این روش 00:05:28.079 --> 00:05:29.579 تجربه بهتر و راحت‌تری بود. 00:05:29.579 --> 00:05:31.665 به بیان دیگر، NOTE Paragraph 00:05:31.665 --> 00:05:34.919 لنزهای اتوفوکال مانند روش‌های استاتیک موقع نگاه کردن تأخیر ندارند. 00:05:34.919 --> 00:05:36.875 با این حال بیشتر از این پیشروی نمی‌کنم. 00:05:36.875 --> 00:05:39.633 من و همکارانم هنوز راه زیادی پیش رو داریم. NOTE Paragraph 00:05:39.633 --> 00:05:41.920 مثلاً عینک‌ ما کمی- - NOTE Paragraph 00:05:41.920 --> 00:05:42.961 (خنده حضار) 00:05:42.961 --> 00:05:44.332 حجیم است، فکر می‌کنم! 00:05:44.332 --> 00:05:47.712 و علتش این است که ما از اجزای حجیم استفاده می‌کنیم 00:05:47.712 --> 00:05:50.539 که مختص مصارف تحقیقاتی و صنعتی هستند. 00:05:50.539 --> 00:05:52.829 بعلاوه، به علت نقص در الگوریتم فعلی 00:05:52.829 --> 00:05:56.668 ما باید همه چیز را به پایین متصل کنیم. 00:05:56.668 --> 00:05:58.004 بنابراین 00:05:58.004 --> 00:06:00.498 برای تبدیل طرح خود به یک استارتاپ، 00:06:00.498 --> 00:06:02.455 قصد داریم کاری کنیم که اتوفوکال‌‌های بعدی 00:06:02.455 --> 00:06:05.039 نهایتاً کمی شبیه عینک‌های معمولی باشند. 00:06:05.039 --> 00:06:08.421 برای تحقق این موضوع 00:06:08.421 --> 00:06:10.576 باید قدرت ردیاب را بطور اساسی افزایش دهیم. 00:06:10.576 --> 00:06:14.790 والکترون‌ و لنز کوچک‌تر و کارآمدتری را بکارببریم. 00:06:14.790 --> 00:06:16.996 البته ما حتی با نمونه اولیه خود نشان داده‌ایم، 00:06:16.996 --> 00:06:19.745 که فناوری جدید لنزهای با فوکوس تنظیمی 00:06:19.745 --> 00:06:23.328 بهتراز اشکال سنتی و ساکن هستند. NOTE Paragraph 00:06:23.328 --> 00:06:24.997 پس فقط به زمان نیاز داریم. 00:06:24.997 --> 00:06:27.077 مشخصاً در آینده نزدیک، 00:06:27.077 --> 00:06:30.168 به جای فکر کردن به اینکه چه عینکی را درکجا بپوشیم، NOTE Paragraph 00:06:30.168 --> 00:06:33.665 قادر خواهیم بود تنها روی چیزهای مهم تمرکز کنیم. NOTE Paragraph 00:06:33.665 --> 00:06:34.946 ممنونم. 00:06:34.956 --> 00:06:37.131 (تشویق)