0:00:00.510,0:00:02.900
W tym filmiku chciałem powtórzyć to, o czym

0:00:02.900,0:00:07.540
uczymy się w szkole na chemii o utlenianiu

0:00:07.540,0:00:10.450
oraz o jego przeciwieństwie, czyli redukcji.

0:00:10.450,0:00:13.510
Zobaczymy, w jaki sposób wiedza z chemii

0:00:13.510,0:00:17.100
łączy się z tym, jak biolodzy i biochemicy

0:00:17.100,0:00:17.960
rozumieją procesy utleniania i redukcji.

0:00:17.960,0:00:20.270
Mam nadzieję, że zorientujemy się, że wszystkim chodzi o to samo.

0:00:20.270,0:00:22.450
Na początek krótka powtórka z filmików chemicznych.

0:00:22.450,0:00:25.490
Utlenianie można uznać -- po angielsku jest na to

0:00:25.490,0:00:26.955
znany trik mnemotechniczny.

0:00:26.955,0:00:35.980
OIL RIG (dosł. platforma wiertnicza). OIL mówi nam,

0:00:35.980,0:00:38.940
że utlenianie to utrata -- zapiszę w cudzysłowie, bo nie zawsze

0:00:38.940,0:00:41.430
chodzi dosłownie o utratę elektronów, pokażę Wam, co mam na myśli --

0:00:41.430,0:00:43.380
OIL oznacza utratę elektronów (Oxidation Is Loosing electrons).

0:00:43.380,0:00:44.630
Tego powinniście się nauczyć

0:00:44.630,0:00:46.650
na lekcjach chemii.

0:00:46.650,0:00:54.020
Nauczyliście się tam pewnie również, że redukcja to zyskiwanie elektronów.

0:00:54.020,0:00:55.920
To też zapiszę w cudzysłowie.

0:00:55.920,0:00:59.870
Redukcja to zyskiwanie elektronów (Reduction Is Gaining electrons).

0:00:59.870,0:01:02.180
Zapiszę to w cudzysłowie, bo nie zawsze

0:01:02.180,0:01:03.400
będzie to rzeczywiście pozyskiwanie elektronów.

0:01:03.400,0:01:04.860
Chodzi raczej o przywłaszczanie sobie elektronów.

0:01:04.860,0:01:07.180
A nazywamy to redukcją, ponieważ, gdy zyskujesz elektrony,

0:01:07.180,0:01:11.400
Twój ładunek elektryczny, jeśli rzeczywiście

0:01:11.400,0:01:13.940
je zyskujesz, obniża się.

0:01:13.940,0:01:16.390
O utlenianiu mówimy dlatego, że

0:01:16.390,0:01:19.000
zwykle tracisz elektrony na rzecz tlenu.

0:01:19.000,0:01:20.920
Chociaż, to nie musi być koniecznie tlen.

0:01:20.920,0:01:22.820
To może być jakakolwiek cząsteczka, która

0:01:22.820,0:01:23.840
przywłaszczy sobie Twoje elektrony.

0:01:23.840,0:01:28.150
Myślę, że pora na jakiś dobry przykład,

0:01:28.150,0:01:29.760
który pozwoli nam to sprecyzować.

0:01:29.760,0:01:33.770
Powiedzmy, że mam trochę wodoru,

0:01:33.770,0:01:37.180
w stanie gazowym i spalam go

0:01:37.180,0:01:39.030
przy udziale tlenu cząsteczkowego.

0:01:39.030,0:01:40.950
To właśnie przydarzyło się sterowcowi Hindenburg.

0:01:40.950,0:01:43.470
Sterowiec był wypełniony wodorem, wystarczyła iskra

0:01:43.470,0:01:45.630
i dostęp tlenu, żeby podróż zakończyła się

0:01:45.630,0:01:47.050
wielkim wybuchem.

0:01:47.050,0:01:50.040
W procesie spalania, na każdy mol cząsteczek tlenu

0:01:50.040,0:01:53.060
przypadają dwa mole cząsteczek wodoru --

0:01:53.060,0:01:55.070
sprawdzam, czy równianie jest zbilansowane --

0:01:55.070,0:02:01.070
żebyśmy dostali dwa mole cząsteczek wody oraz masę ciepła.

0:02:01.070,0:02:02.440
Ta reakcja jest na prawdę wybuchowa.

0:02:02.440,0:02:06.800
I mnóstwo ciepła.

0:02:06.800,0:02:08.229
Moglibyśmy sobie gawędzić o Hindenburgu,

0:02:08.229,0:02:10.190
ale ten filmik przygotowałem po to,

0:02:10.190,0:02:13.530
żeby pokazać Wam, co to znaczy zostać utlenionym,

0:02:13.530,0:02:15.600
a co - zostać zredukowanym.

0:02:15.600,0:02:18.760
Pokażę Wam to na wodorze w tym równaniu.

0:02:18.760,0:02:20.630
Wodór cząsteczkowy wygląda tak.

0:02:20.630,0:02:23.660
Mamy tu wiązanie między atomami wodoru.

0:02:23.660,0:02:25.540
Każdy z atomów dzieli swój jedyny elektron z drugim atomem,

0:02:25.540,0:02:27.840
więc oba atomy "udają", że ich pierwszy orbital

0:02:27.840,0:02:29.260
jest całkowicie zapełniony (czyli mają na nim uwspólnioną parę elektronów).

0:02:29.260,0:02:31.180
Żaden z tych atomów nie traci swojego elektronu na korzyść drugiego atomu.

0:02:31.180,0:02:33.490
Nie przywłaszczają sobie elektronów. Uwspólniają je.

0:02:33.490,0:02:35.500
Mówimy, że mają zerowy stopień utlenienia.

0:02:35.500,0:02:37.410
Nie zyskały żadnych elektronów,

0:02:37.410,0:02:38.530
po prostu je dzielą ze sobą.

0:02:38.530,0:02:40.690
Analogicznie wygląda sytuacja w cząsteczce tlenu.

0:02:40.690,0:02:42.920
Mamy tu wiązanie podwójne

0:02:42.920,0:02:43.890
między dwoma atomami tlenu.

0:02:43.890,0:02:46.310
Oba atomy są jednakowe, więc nie ma powodu,

0:02:46.310,0:02:49.240
żeby któryś z nich zyskiwał lub tracił elektron na rzecz drugiego.

0:02:49.240,0:02:53.590
Ale jeżeli przejdziemy do produktów tego równania, zauważymy

0:02:53.590,0:02:54.440
coś ciekawego.

0:02:54.440,0:02:58.080
Do każdego atomu tlenu przyłączone są dwa atomy wodoru.

0:02:58.080,0:03:02.060
Dwa atomy wodoru.

0:03:02.060,0:03:05.780
A tlen zabiera, przywłaszcza sobie elektrony

0:03:05.780,0:03:07.640
każdego z atomów wodoru.

0:03:07.640,0:03:10.280
Wodór ma ciągle swój jeden elektron na powłoce walencyjnej.

0:03:10.280,0:03:12.910
Wiązanie kowalencyjne w cząsteczce tlenu czy wodoru, polega na tym,

0:03:12.910,0:03:14.910
że ja dam Tobie mój elektron, Ty dasz mi swój i oboje będziemy mieć

0:03:14.910,0:03:15.930
pełną parę elektronów.

0:03:15.930,0:03:20.160
Ale wiemy, że tlen jest

0:03:20.160,0:03:23.510
znacznie bardziej elektroujemny niż wodór.

0:03:23.510,0:03:26.190
To jest wzór glukozy, który został mi

0:03:26.190,0:03:29.150
z filmiku o oddychaniu komórkowym.

0:03:29.150,0:03:32.060
Na razie nie jest nam potrzebny, ale połączę oba wątki

0:03:32.060,0:03:32.870
w kolejnym filmiku.

0:03:32.870,0:03:35.990
Kiedy przyjrzymy się układowi okresowemu, jeśli pamiętacie

0:03:35.990,0:03:39.510
ze swoich lekcji chemii, elektroujemność rośnie,

0:03:39.510,0:03:42.470
gdy przesuwamy się w kierunku prawego górnego rogu układu.

0:03:42.470,0:03:46.210
Te pierwiastki są najsilniej elektroujemne,

0:03:46.210,0:03:48.680
a te najsłabiej.

0:03:48.680,0:03:51.240
Wysoka elektroujemność oznacza, że pierwiastek będzie chętnie przywłaszczał cudze elektrony.

0:03:51.240,0:04:03.730
Elektroujemny - lubi zabierać elektrony.

0:04:03.730,0:04:07.190
Pomimo że tlen i wodór są w cząsteczce wody połączone

0:04:07.190,0:04:10.950
wiązaniem kowalencyjnym - czyli powinny dzielić się elektronami -

0:04:10.950,0:04:13.580
to tlen jest znacznie silniej elektroujemny niż wodór

0:04:13.580,0:04:15.740
i przywłaszczy sobie elektrony wodoru.

0:04:15.740,0:04:18.019
Jeśli weźmiemy jakieś pierwiastki z tej części układu

0:04:18.019,0:04:21.890
i zwiążemy je z pierwiastkami z tej części układu,

0:04:21.890,0:04:24.080
to pierwiastki z prawej części są znacznie silniej elektroujemne niż te z lewej.

0:04:24.080,0:04:27.100
I te silniej elektroujemne pierwiastki właściwie ukradną elektron tym słabiej elektroujemnym,

0:04:27.100,0:04:29.130
nie tylko przywłaszczą go sobie.

0:04:29.130,0:04:30.990
Elektroujemność oznacza po prostu

0:04:30.990,0:04:33.410
powinowactwo do elektronów.

0:04:33.410,0:04:36.800
Spójrzmy na wiązanie tlenu z wodorem,

0:04:36.800,0:04:39.300
z układu okresowego wiemy, że tlen

0:04:39.300,0:04:42.280
jest znacznie bardziej elektroujemny niż wodór, więc wszystkie elektrony

0:04:42.280,0:04:43.880
zostaną ściągnięte na tlen.

0:04:43.880,0:04:46.190
Uczyliśmy się wszyscy o wiązaniach wodorowych,

0:04:46.190,0:04:49.780
że powstaje cząstkowy ładunek ujemny

0:04:49.780,0:04:52.630
po tej stronie cząsteczki wody, a cząstkowy ładunek

0:04:52.630,0:04:54.810
dodatni po tej stronie.

0:04:54.810,0:04:56.760
Elektrony pojawiają się co jakiś czas

0:04:56.760,0:04:57.930
w pobliżu atomów wodoru.

0:04:57.930,0:05:01.460
Kiedy mówicie o utlenianiu i redukcji, zauważacie,

0:05:01.460,0:05:03.130
że nie ma ładunków cząstkowych.

0:05:03.130,0:05:07.110
Jednak jeżeli ten atom trzyma elektron silniej, to ze względu

0:05:07.110,0:05:10.890
na stopnie utlenienia, musimy przyjąć,

0:05:10.890,0:05:12.470
że zabrał ten elektron.

0:05:12.470,0:05:16.580
Uwzględniając stopień utlenienia, przyjmujemy, że

0:05:16.580,0:05:19.220
tlen w cząsteczce wody zabiera elektron i przechodzi

0:05:19.220,0:05:22.740
na minus pierwszy stopień utlenienia.

0:05:22.740,0:05:25.600
Przyjęto, że piszemy ładunek po liczbie

0:05:25.600,0:05:26.960
stopni utlenienia,

0:05:26.960,0:05:29.680
żeby ich nie pomylić z ładunkiem elektrycznym.

0:05:29.680,0:05:32.210
Ten atom tlenu jest na -1 stopniu utlenienia,

0:05:32.210,0:05:34.110
bo zabrał elektron.

0:05:34.110,0:05:35.620
"Zyskał" elektron.

0:05:35.620,0:05:36.950
Dlatego pisałem wcześniej "zyskał" w cudzysłowie.

0:05:36.950,0:05:38.360
Bo nie zyskał go w pełni, na stałe.

0:05:38.360,0:05:40.160
Zyskał go na większość czasu.

0:05:40.160,0:05:42.190
Przywłaszczył sobie elektrony atomów wodoru.

0:05:42.190,0:05:45.370
Analogicznie wodór -- muszę się skupić --

0:05:45.370,0:05:48.440
atom tlenu zyskał jeden elektron z tego atomu wodoru

0:05:48.440,0:05:49.950
i drugi elektron z tego atomu wodoru.

0:05:49.950,0:05:52.890
Czyli nie jest na -1, ale na -2 stopniu utlenienia.

0:05:52.890,0:05:55.590
Musi być -2, bo ściągnął na siebie jeden

0:05:55.590,0:05:58.140
elektron stąd i drugi stąd.

0:05:58.140,0:06:02.570
Ogólnie, kiedy atom tlenu wiąże się z innym niż tlen atomem

0:06:02.570,0:06:06.980
czy pierwiastkiem, to przechodzi zwykle

0:06:06.980,0:06:10.050
na -2 stopień utlenienia.

0:06:10.050,0:06:11.850
Ten tlen jest -2, ponieważ

0:06:11.850,0:06:14.250
"zyskał" dwa elektrony.

0:06:14.250,0:06:15.870
Znów dopiszę cudzysłów.

0:06:15.870,0:06:18.710
"Zyskał" dwa elektrony.

0:06:18.710,0:06:20.920
Tak na prawdę nie zabrał ich na stałe, przywłaszczył je sobie

0:06:20.920,0:06:21.840
na większość czasu.

0:06:21.840,0:06:24.790
Oba atomy wodoru straciły swoje elektrony.

0:06:24.790,0:06:28.240
Dlatego ich stopień utlenienia będzie dodatni.

0:06:28.240,0:06:32.840
Stopień utlenienia atomu wodoru wynosi -1.

0:06:32.840,0:06:35.930
Podczas spalania wodoru w tlenie,

0:06:35.930,0:06:39.060
atomy wodoru stają się -- były początkowo

0:06:39.060,0:06:42.120
na zerowym stopniu utlenienia, każdy z nich miał

0:06:42.120,0:06:45.410
stopień utlenienia równy zero -- a teraz mają +1,

0:06:45.410,0:06:47.660
bo straciły swoje elektrony, kiedy związały się

0:06:47.660,0:06:48.660
z tlenem.

0:06:48.660,0:06:51.540
Mówimy, że te atomy wodoru zostały utlenione.

0:06:56.790,0:07:05.270
W wyniku tej reakcji wodór został utleniony.

0:07:05.270,0:07:06.880
Dlaczego został utleniony?

0:07:06.880,0:07:08.720
W cząsteczce wodoru, atomy dzieliły się

0:07:08.720,0:07:10.240
swoimi elektronami.

0:07:10.240,0:07:13.210
Ale związały się z tlenem, który przywłaszczył sobie ich elektrony.

0:07:13.210,0:07:16.780
Wodór traci elektrony na rzecz tlenu,

0:07:16.780,0:07:18.320
więc zostaje utleniony.

0:07:18.320,0:07:25.270
Tlen, podczas tej reakcji spalania,

0:07:25.270,0:07:31.070
uległ redukcji.

0:07:31.070,0:07:32.130
Dlaczego został zredukowany?

0:07:32.130,0:07:33.850
W cząsteczce tlenu dzielił się elektronami,

0:07:33.850,0:07:35.330
nie tracił ich ani nie zyskiwał.

0:07:35.330,0:07:39.590
Ale kiedy związał się z pierwiastkiem o znacznie niższej

0:07:39.590,0:07:42.460
elektroujemności, zaczął nagle ściągać na siebie dodatkowe

0:07:42.460,0:07:44.450
elektrony, zaczął zyskiwać elektrony.

0:07:44.450,0:07:47.785
Cząstkowy ładunek tlenu został zmniejszony do -2.

0:07:50.410,0:07:53.050
Jeśli chciałbym uwzględnić wszystkie elektrony,

0:07:53.050,0:07:55.170
bo mówimy przecież o ich traceniu i zyskiwaniu,

0:07:55.170,0:07:58.710
to powinienem napisać dwa połówkowe równania reakcji.

0:07:58.710,0:08:00.280
To jest pewnie powtórzenie materiału

0:08:00.280,0:08:01.030
z Waszych zajęć chemii w szkole.

0:08:01.030,0:08:02.780
Ale powtórki są zawsze pożyteczne.

0:08:02.780,0:08:05.000
Dodaję to do filmików biologicznych,

0:08:05.000,0:08:08.270
żeby wszyscy fani biologii mogli odświeżyć

0:08:08.270,0:08:10.010
sobie ten materiał.

0:08:10.010,0:08:11.440
Mażemy zapisać dwie reakcje połówkowe.

0:08:11.440,0:08:15.840
Zaczęliśmy od dwóch moli

0:08:15.840,0:08:17.150
cząsteczkowego wodoru.

0:08:17.150,0:08:21.150
Atomy w cząsteczkach były na zerowym stopniu utlenienia.

0:08:21.150,0:08:23.010
Mogę więc zapisać tu zero.

0:08:23.010,0:08:26.020
A skończyliśmy -- po drugiej stronie równania -- skończyliśmy

0:08:26.020,0:08:29.340
na dwóch molach cząsteczek wodoru,

0:08:29.340,0:08:33.760
ale każdy z atomów wodoru jest teraz

0:08:33.760,0:08:35.010
na +1 stopniu utlenienia.

0:08:35.010,0:08:39.179
Każdy ma +1 stopień utlenienia.

0:08:39.179,0:08:41.580
Inaczej mówiąc każdy z tych atomów wodoru --

0:08:41.580,0:08:42.940
a mamy ich tutaj cztery.

0:08:42.940,0:08:45.380
Każda cząsteczka wodoru złożona jest z dwóch atomów, a mamy tu

0:08:45.380,0:08:46.050
dwa mole takich cząsteczek.

0:08:46.050,0:08:47.650
Czyli w sumie mamy cztery atomy wodoru.

0:08:47.650,0:08:50.480
Każdy z czterech atomów stracił jeden elektron.

0:08:50.480,0:08:51.160
Mogę więc dopisać --

0:08:51.160,0:08:54.530
plus cztery elektrony.

0:08:54.530,0:08:56.460
To równanie połówkowe dla atomów wodoru.

0:08:56.460,0:08:58.640
Atomy wodoru tracą w sumie cztery elektrony.

0:08:58.640,0:09:05.300
To inny sposób wyrażenia tego, że wodór

0:09:05.300,0:09:09.000
uległ utlenieniu, ponieważ stracił cztery elektrony.

0:09:09.000,0:09:11.200
Utlenianie to utrata elektronów (OIL - Oxidation Is Loosing).

0:09:11.200,0:09:15.470
Drugie równanie połówkowe

0:09:15.470,0:09:16.750
jest dla tlenu.

0:09:16.750,0:09:21.640
Zaczynam od jednego mola cząsteczkowego tlenu

0:09:21.640,0:09:24.570
i dodaję do niego cztery elektrony.

0:09:24.570,0:09:25.970
Nie mogę wziąć elektronów znikąd.

0:09:25.970,0:09:28.040
Biorę więc elektrony pochodzące z wodoru

0:09:28.040,0:09:29.240
i dodaję do tlenu.

0:09:29.240,0:09:35.560
A po drugiej stronie równania kończę

0:09:35.560,0:09:38.650
z dwoma molami -- mogę to zapisać tak -- z dwoma molami tlenu.

0:09:38.650,0:09:43.840
Każdy z nich jest na -2 stopniu utlenienia.

0:09:43.840,0:09:45.080
Mamy więc dwa równania połówkowe,

0:09:45.080,0:09:47.630
które pokazują, że podczas reakcji spalania, wodór

0:09:47.630,0:09:50.310
traci elektrony,

0:09:50.310,0:09:53.830
a tlen zyskuje elektrony utracone przez wodór.

0:09:53.830,0:10:02.370
Czyli tlen zostaje zredukowany.

0:10:02.370,0:10:05.120
To wszystko jest powtórzeniem

0:10:05.120,0:10:07.410
tego, czego uczyliście się na chemii w szkole.

0:10:07.410,0:10:09.520
Ale teraz trochę to skomplikuję,

0:10:09.520,0:10:11.770
bo pokażę Wam, w jaki sposób reakcje utleniania i redukcji

0:10:11.770,0:10:12.730
widzi biolog.

0:10:12.730,0:10:14.350
Chociaż też nie zawsze.

0:10:14.350,0:10:16.440
Czasem biolodzy używają definicji, którą

0:10:16.440,0:10:17.720
poznaliście na lekcjach chemii.

0:10:17.720,0:10:20.710
Ale wielokrotnie, w wielu podręcznikach biologii

0:10:20.710,0:10:23.915
mówi się -- i to właśnie było dla mnie mylące --

0:10:23.915,0:10:39.220
że utlenianie to utrata atomów wodoru,

0:10:39.220,0:10:52.210
a redukcja to przyłączanie atomów wodoru.

0:10:52.210,0:10:54.570
Kiedy pierwszy raz o tym usłyszałem, pomyślałem sobie --

0:10:54.570,0:10:57.190
przecież na lekcjach chemii uczyli mnie, że chodzi o elektrony.

0:10:57.190,0:11:00.280
Atomy wodoru składają się z protonu i elektronu, więc

0:11:00.280,0:11:01.130
gdzie tu jest związek?

0:11:01.130,0:11:03.550
Powód, dla którego te dwie definicje -- a jest to

0:11:03.550,0:11:05.460
głównym przesłaniem tego filmiku -- powód, dla którego

0:11:05.460,0:11:09.580
te definicje są spójne to fakt,

0:11:09.580,0:11:21.190
że w układach biologicznych elementem

0:11:21.190,0:11:22.230
wymienianym jest właśnie wodór.

0:11:22.230,0:11:27.970
Wodór wiąże się z węglem, tlenem,

0:11:27.970,0:11:30.500
fosforem i azotem.

0:11:30.500,0:11:35.570
Jeśli spojrzymy na układ okresowy i zlokalizujemy

0:11:35.570,0:11:40.840
wodór, a potem węgiel, azot, tlen,

0:11:40.840,0:11:43.700
fosfor i inne pierwiastki,

0:11:43.700,0:11:46.840
do których w układach biologicznych

0:11:46.840,0:11:50.570
przyłącza się wodór, okaże się, że są one

0:11:50.570,0:11:52.920
znacznie silniej elektroujemne niż wodór.

0:11:52.920,0:11:56.270
Wobec tego, jeśli węgiel łączy się z wodorem,

0:11:56.270,0:11:57.740
to węgiel przywłaszcza sobie elektron wodoru.

0:11:57.740,0:12:00.610
A jeżeli ten wodór zostanie przeniesiony na tlen,

0:12:00.610,0:12:04.260
razem ze swoim elektronem, to węgiel straci atom

0:12:04.260,0:12:06.220
wodoru, a tym samym elektron,

0:12:06.220,0:12:07.450
który sobie przywłaszczył.

0:12:07.450,0:12:09.940
Teraz to tlen może sobie przywłaszczyć elektron.

0:12:09.940,0:12:11.990
Zatem obie definicje są ze sobą spójne.

0:12:11.990,0:12:13.690
Dlaczego pokazałem Wam ten przykład?

0:12:13.690,0:12:17.760
Ponieważ definicja biologiczna do niego nie pasuje.

0:12:17.760,0:12:21.900
Możemy powiedzieć, że tlen zyskuje

0:12:21.900,0:12:23.650
atom wodoru w tej reakcji.

0:12:23.650,0:12:27.000
Możemy powiedzieć, że tlen ulega redukcji,

0:12:27.000,0:12:30.110
zgodnie z definicją biologiczną.

0:12:30.110,0:12:32.780
Ale nie możemy powiedzieć, ze wodór

0:12:32.780,0:12:34.740
traci atomy wodoru.

0:12:34.740,0:12:37.840
Wodór traci po prostu elektrony.

0:12:37.840,0:12:39.290
Nie traci siebie samego.

0:12:39.290,0:12:41.120
Może moglibyśmy powiedzieć, że traci samego siebie,

0:12:41.120,0:12:42.090
bo zostaje przejęty i przywłaszczony.

0:12:42.090,0:12:43.920
Definicja biologiczna oparta jest

0:12:43.920,0:12:44.830
na tej samej idei.

0:12:44.830,0:12:48.450
Kiedy atom wodoru wiąże się z większością związków

0:12:48.450,0:12:51.520
w układach biologicznych, oddaje swój elektron.

0:12:51.520,0:12:53.740
Czyli jeżeli węgiel traci atom wodoru i oddaje go

0:12:53.740,0:12:56.940
atomowi tlenu, to węgiel traci też elektron atomu wodoru,

0:12:56.940,0:12:58.170
który wcześniej sobie przywłaszczył.

0:12:58.170,0:12:59.850
Teraz to tlen przywłaszczył sobie ten elektron.

0:12:59.850,0:13:03.500
W efekcie węgiel ulega utlenieniu, a tlen

0:13:03.500,0:13:04.370
ulega redukcji.

0:13:04.370,0:13:05.310
Mam nadzieję, że się w tym nie zagubiliście.

0:13:05.310,0:13:07.820
W następnym filmiku pokażę Wam kilka innych przykładów.

0:13:07.820,0:13:10.630
Wprowadzam te wszystkie informacje, ponieważ pomogą Wam

0:13:10.630,0:13:12.090
zrozumieć oddychanie komórkowe.

0:13:12.090,0:13:14.350
Nie dajcie się zmylić, kiedy ktoś mówi, że

0:13:14.350,0:13:20.710
NAD ulega redukcji, kiedy przyłącza atom wodoru

0:13:20.710,0:13:23.310
albo, że ulega utlenieniu, kiedy traci atom wodoru

0:13:23.310,0:13:23.980
i tak dalej.

0:13:23.980,0:13:26.030
Chciałem Wam pokazać, że definicja biologiczna jest spójna

0:13:26.030,0:13:28.540
z definicją, której uczyliście się na chemii w szkole.