WEBVTT

00:00:00.510 --> 00:00:02.900
W tym filmiku chciałem powtórzyć to, o czym

00:00:02.900 --> 00:00:07.540
uczymy się w szkole na chemii o utlenianiu

00:00:07.540 --> 00:00:10.450
oraz o jego przeciwieństwie, czyli redukcji.

00:00:10.450 --> 00:00:13.510
Zobaczymy, w jaki sposób wiedza z chemii

00:00:13.510 --> 00:00:17.100
łączy się z tym, jak biolodzy i biochemicy

00:00:17.100 --> 00:00:17.960
rozumieją procesy utleniania i redukcji.

00:00:17.960 --> 00:00:20.270
Mam nadzieję, że zorientujemy się, że wszystkim chodzi o to samo.

00:00:20.270 --> 00:00:22.450
Na początek krótka powtórka z filmików chemicznych.

00:00:22.450 --> 00:00:25.490
Utlenianie można uznać -- po angielsku jest na to

00:00:25.490 --> 00:00:26.955
znany trik mnemotechniczny.

00:00:26.955 --> 00:00:35.980
OIL RIG (dosł. platforma wiertnicza). OIL mówi nam,

00:00:35.980 --> 00:00:38.940
że utlenianie to utrata -- zapiszę w cudzysłowie, bo nie zawsze

00:00:38.940 --> 00:00:41.430
chodzi dosłownie o utratę elektronów, pokażę Wam, co mam na myśli --

00:00:41.430 --> 00:00:43.380
OIL oznacza utratę elektronów (Oxidation Is Loosing electrons).

00:00:43.380 --> 00:00:44.630
Tego powinniście się nauczyć

00:00:44.630 --> 00:00:46.650
na lekcjach chemii.

00:00:46.650 --> 00:00:54.020
Nauczyliście się tam pewnie również, że redukcja to zyskiwanie elektronów.

00:00:54.020 --> 00:00:55.920
To też zapiszę w cudzysłowie.

00:00:55.920 --> 00:00:59.870
Redukcja to zyskiwanie elektronów (Reduction Is Gaining electrons).

00:00:59.870 --> 00:01:02.180
Zapiszę to w cudzysłowie, bo nie zawsze

00:01:02.180 --> 00:01:03.400
będzie to rzeczywiście pozyskiwanie elektronów.

00:01:03.400 --> 00:01:04.860
Chodzi raczej o przywłaszczanie sobie elektronów.

00:01:04.860 --> 00:01:07.180
A nazywamy to redukcją, ponieważ, gdy zyskujesz elektrony,

00:01:07.180 --> 00:01:11.400
Twój ładunek elektryczny, jeśli rzeczywiście

00:01:11.400 --> 00:01:13.940
je zyskujesz, obniża się.

00:01:13.940 --> 00:01:16.390
O utlenianiu mówimy dlatego, że

00:01:16.390 --> 00:01:19.000
zwykle tracisz elektrony na rzecz tlenu.

00:01:19.000 --> 00:01:20.920
Chociaż, to nie musi być koniecznie tlen.

00:01:20.920 --> 00:01:22.820
To może być jakakolwiek cząsteczka, która

00:01:22.820 --> 00:01:23.840
przywłaszczy sobie Twoje elektrony.

00:01:23.840 --> 00:01:28.150
Myślę, że pora na jakiś dobry przykład,

00:01:28.150 --> 00:01:29.760
który pozwoli nam to sprecyzować.

00:01:29.760 --> 00:01:33.770
Powiedzmy, że mam trochę wodoru,

00:01:33.770 --> 00:01:37.180
w stanie gazowym i spalam go

00:01:37.180 --> 00:01:39.030
przy udziale tlenu cząsteczkowego.

00:01:39.030 --> 00:01:40.950
To właśnie przydarzyło się sterowcowi Hindenburg.

00:01:40.950 --> 00:01:43.470
Sterowiec był wypełniony wodorem, wystarczyła iskra

00:01:43.470 --> 00:01:45.630
i dostęp tlenu, żeby podróż zakończyła się

00:01:45.630 --> 00:01:47.050
wielkim wybuchem.

00:01:47.050 --> 00:01:50.040
W procesie spalania, na każdy mol cząsteczek tlenu

00:01:50.040 --> 00:01:53.060
przypadają dwa mole cząsteczek wodoru --

00:01:53.060 --> 00:01:55.070
sprawdzam, czy równianie jest zbilansowane --

00:01:55.070 --> 00:02:01.070
żebyśmy dostali dwa mole cząsteczek wody oraz masę ciepła.

00:02:01.070 --> 00:02:02.440
Ta reakcja jest na prawdę wybuchowa.

00:02:02.440 --> 00:02:06.800
I mnóstwo ciepła.

00:02:06.800 --> 00:02:08.229
Moglibyśmy sobie gawędzić o Hindenburgu,

00:02:08.229 --> 00:02:10.190
ale ten filmik przygotowałem po to,

00:02:10.190 --> 00:02:13.530
żeby pokazać Wam, co to znaczy zostać utlenionym,

00:02:13.530 --> 00:02:15.600
a co - zostać zredukowanym.

00:02:15.600 --> 00:02:18.760
Pokażę Wam to na wodorze w tym równaniu.

00:02:18.760 --> 00:02:20.630
Wodór cząsteczkowy wygląda tak.

00:02:20.630 --> 00:02:23.660
Mamy tu wiązanie między atomami wodoru.

00:02:23.660 --> 00:02:25.540
Każdy z atomów dzieli swój jedyny elektron z drugim atomem,

00:02:25.540 --> 00:02:27.840
więc oba atomy "udają", że ich pierwszy orbital

00:02:27.840 --> 00:02:29.260
jest całkowicie zapełniony (czyli mają na nim uwspólnioną parę elektronów).

00:02:29.260 --> 00:02:31.180
Żaden z tych atomów nie traci swojego elektronu na korzyść drugiego atomu.

00:02:31.180 --> 00:02:33.490
Nie przywłaszczają sobie elektronów. Uwspólniają je.

00:02:33.490 --> 00:02:35.500
Mówimy, że mają zerowy stopień utlenienia.

00:02:35.500 --> 00:02:37.410
Nie zyskały żadnych elektronów,

00:02:37.410 --> 00:02:38.530
po prostu je dzielą ze sobą.

00:02:38.530 --> 00:02:40.690
Analogicznie wygląda sytuacja w cząsteczce tlenu.

00:02:40.690 --> 00:02:42.920
Mamy tu wiązanie podwójne

00:02:42.920 --> 00:02:43.890
między dwoma atomami tlenu.

00:02:43.890 --> 00:02:46.310
Oba atomy są jednakowe, więc nie ma powodu,

00:02:46.310 --> 00:02:49.240
żeby któryś z nich zyskiwał lub tracił elektron na rzecz drugiego.

00:02:49.240 --> 00:02:53.590
Ale jeżeli przejdziemy do produktów tego równania, zauważymy

00:02:53.590 --> 00:02:54.440
coś ciekawego.

00:02:54.440 --> 00:02:58.080
Do każdego atomu tlenu przyłączone są dwa atomy wodoru.

00:02:58.080 --> 00:03:02.060
Dwa atomy wodoru.

00:03:02.060 --> 00:03:05.780
A tlen zabiera, przywłaszcza sobie elektrony

00:03:05.780 --> 00:03:07.640
każdego z atomów wodoru.

00:03:07.640 --> 00:03:10.280
Wodór ma ciągle swój jeden elektron na powłoce walencyjnej.

00:03:10.280 --> 00:03:12.910
Wiązanie kowalencyjne w cząsteczce tlenu czy wodoru, polega na tym,

00:03:12.910 --> 00:03:14.910
że ja dam Tobie mój elektron, Ty dasz mi swój i oboje będziemy mieć

00:03:14.910 --> 00:03:15.930
pełną parę elektronów.

00:03:15.930 --> 00:03:20.160
Ale wiemy, że tlen jest

00:03:20.160 --> 00:03:23.510
znacznie bardziej elektroujemny niż wodór.

00:03:23.510 --> 00:03:26.190
To jest wzór glukozy, który został mi

00:03:26.190 --> 00:03:29.150
z filmiku o oddychaniu komórkowym.

00:03:29.150 --> 00:03:32.060
Na razie nie jest nam potrzebny, ale połączę oba wątki

00:03:32.060 --> 00:03:32.870
w kolejnym filmiku.

00:03:32.870 --> 00:03:35.990
Kiedy przyjrzymy się układowi okresowemu, jeśli pamiętacie

00:03:35.990 --> 00:03:39.510
ze swoich lekcji chemii, elektroujemność rośnie,

00:03:39.510 --> 00:03:42.470
gdy przesuwamy się w kierunku prawego górnego rogu układu.

00:03:42.470 --> 00:03:46.210
Te pierwiastki są najsilniej elektroujemne,

00:03:46.210 --> 00:03:48.680
a te najsłabiej.

00:03:48.680 --> 00:03:51.240
Wysoka elektroujemność oznacza, że pierwiastek będzie chętnie przywłaszczał cudze elektrony.

00:03:51.240 --> 00:04:03.730
Elektroujemny - lubi zabierać elektrony.

00:04:03.730 --> 00:04:07.190
Pomimo że tlen i wodór są w cząsteczce wody połączone

00:04:07.190 --> 00:04:10.950
wiązaniem kowalencyjnym - czyli powinny dzielić się elektronami -

00:04:10.950 --> 00:04:13.580
to tlen jest znacznie silniej elektroujemny niż wodór

00:04:13.580 --> 00:04:15.740
i przywłaszczy sobie elektrony wodoru.

00:04:15.740 --> 00:04:18.019
Jeśli weźmiemy jakieś pierwiastki z tej części układu

00:04:18.019 --> 00:04:21.890
i zwiążemy je z pierwiastkami z tej części układu,

00:04:21.890 --> 00:04:24.080
to pierwiastki z prawej części są znacznie silniej elektroujemne niż te z lewej.

00:04:24.080 --> 00:04:27.100
I te silniej elektroujemne pierwiastki właściwie ukradną elektron tym słabiej elektroujemnym,

00:04:27.100 --> 00:04:29.130
nie tylko przywłaszczą go sobie.

00:04:29.130 --> 00:04:30.990
Elektroujemność oznacza po prostu

00:04:30.990 --> 00:04:33.410
powinowactwo do elektronów.

00:04:33.410 --> 00:04:36.800
Spójrzmy na wiązanie tlenu z wodorem,

00:04:36.800 --> 00:04:39.300
z układu okresowego wiemy, że tlen

00:04:39.300 --> 00:04:42.280
jest znacznie bardziej elektroujemny niż wodór, więc wszystkie elektrony

00:04:42.280 --> 00:04:43.880
zostaną ściągnięte na tlen.

00:04:43.880 --> 00:04:46.190
Uczyliśmy się wszyscy o wiązaniach wodorowych,

00:04:46.190 --> 00:04:49.780
że powstaje cząstkowy ładunek ujemny

00:04:49.780 --> 00:04:52.630
po tej stronie cząsteczki wody, a cząstkowy ładunek

00:04:52.630 --> 00:04:54.810
dodatni po tej stronie.

00:04:54.810 --> 00:04:56.760
Elektrony pojawiają się co jakiś czas

00:04:56.760 --> 00:04:57.930
w pobliżu atomów wodoru.

00:04:57.930 --> 00:05:01.460
Kiedy mówicie o utlenianiu i redukcji, zauważacie,

00:05:01.460 --> 00:05:03.130
że nie ma ładunków cząstkowych.

00:05:03.130 --> 00:05:07.110
Jednak jeżeli ten atom trzyma elektron silniej, to ze względu

00:05:07.110 --> 00:05:10.890
na stopnie utlenienia, musimy przyjąć,

00:05:10.890 --> 00:05:12.470
że zabrał ten elektron.

00:05:12.470 --> 00:05:16.580
Uwzględniając stopień utlenienia, przyjmujemy, że

00:05:16.580 --> 00:05:19.220
tlen w cząsteczce wody zabiera elektron i przechodzi

00:05:19.220 --> 00:05:22.740
na minus pierwszy stopień utlenienia.

00:05:22.740 --> 00:05:25.600
Przyjęto, że piszemy ładunek po liczbie

00:05:25.600 --> 00:05:26.960
stopni utlenienia,

00:05:26.960 --> 00:05:29.680
żeby ich nie pomylić z ładunkiem elektrycznym.

00:05:29.680 --> 00:05:32.210
Ten atom tlenu jest na -1 stopniu utlenienia,

00:05:32.210 --> 00:05:34.110
bo zabrał elektron.

00:05:34.110 --> 00:05:35.620
"Zyskał" elektron.

00:05:35.620 --> 00:05:36.950
Dlatego pisałem wcześniej "zyskał" w cudzysłowie.

00:05:36.950 --> 00:05:38.360
Bo nie zyskał go w pełni, na stałe.

00:05:38.360 --> 00:05:40.160
Zyskał go na większość czasu.

00:05:40.160 --> 00:05:42.190
Przywłaszczył sobie elektrony atomów wodoru.

00:05:42.190 --> 00:05:45.370
Analogicznie wodór -- muszę się skupić --

00:05:45.370 --> 00:05:48.440
atom tlenu zyskał jeden elektron z tego atomu wodoru

00:05:48.440 --> 00:05:49.950
i drugi elektron z tego atomu wodoru.

00:05:49.950 --> 00:05:52.890
Czyli nie jest na -1, ale na -2 stopniu utlenienia.

00:05:52.890 --> 00:05:55.590
Musi być -2, bo ściągnął na siebie jeden

00:05:55.590 --> 00:05:58.140
elektron stąd i drugi stąd.

00:05:58.140 --> 00:06:02.570
Ogólnie, kiedy atom tlenu wiąże się z innym niż tlen atomem

00:06:02.570 --> 00:06:06.980
czy pierwiastkiem, to przechodzi zwykle

00:06:06.980 --> 00:06:10.050
na -2 stopień utlenienia.

00:06:10.050 --> 00:06:11.850
Ten tlen jest -2, ponieważ

00:06:11.850 --> 00:06:14.250
"zyskał" dwa elektrony.

00:06:14.250 --> 00:06:15.870
Znów dopiszę cudzysłów.

00:06:15.870 --> 00:06:18.710
"Zyskał" dwa elektrony.

00:06:18.710 --> 00:06:20.920
Tak na prawdę nie zabrał ich na stałe, przywłaszczył je sobie

00:06:20.920 --> 00:06:21.840
na większość czasu.

00:06:21.840 --> 00:06:24.790
Oba atomy wodoru straciły swoje elektrony.

00:06:24.790 --> 00:06:28.240
Dlatego ich stopień utlenienia będzie dodatni.

00:06:28.240 --> 00:06:32.840
Stopień utlenienia atomu wodoru wynosi -1.

00:06:32.840 --> 00:06:35.930
Podczas spalania wodoru w tlenie,

00:06:35.930 --> 00:06:39.060
atomy wodoru stają się -- były początkowo

00:06:39.060 --> 00:06:42.120
na zerowym stopniu utlenienia, każdy z nich miał

00:06:42.120 --> 00:06:45.410
stopień utlenienia równy zero -- a teraz mają +1,

00:06:45.410 --> 00:06:47.660
bo straciły swoje elektrony, kiedy związały się

00:06:47.660 --> 00:06:48.660
z tlenem.

00:06:48.660 --> 00:06:51.540
Mówimy, że te atomy wodoru zostały utlenione.

00:06:56.790 --> 00:07:05.270
W wyniku tej reakcji wodór został utleniony.

00:07:05.270 --> 00:07:06.880
Dlaczego został utleniony?

00:07:06.880 --> 00:07:08.720
W cząsteczce wodoru, atomy dzieliły się

00:07:08.720 --> 00:07:10.240
swoimi elektronami.

00:07:10.240 --> 00:07:13.210
Ale związały się z tlenem, który przywłaszczył sobie ich elektrony.

00:07:13.210 --> 00:07:16.780
Wodór traci elektrony na rzecz tlenu,

00:07:16.780 --> 00:07:18.320
więc zostaje utleniony.

00:07:18.320 --> 00:07:25.270
Tlen, podczas tej reakcji spalania,

00:07:25.270 --> 00:07:31.070
uległ redukcji.

00:07:31.070 --> 00:07:32.130
Dlaczego został zredukowany?

00:07:32.130 --> 00:07:33.850
W cząsteczce tlenu dzielił się elektronami,

00:07:33.850 --> 00:07:35.330
nie tracił ich ani nie zyskiwał.

00:07:35.330 --> 00:07:39.590
Ale kiedy związał się z pierwiastkiem o znacznie niższej

00:07:39.590 --> 00:07:42.460
elektroujemności, zaczął nagle ściągać na siebie dodatkowe

00:07:42.460 --> 00:07:44.450
elektrony, zaczął zyskiwać elektrony.

00:07:44.450 --> 00:07:47.785
Cząstkowy ładunek tlenu został zmniejszony do -2.

00:07:50.410 --> 00:07:53.050
Jeśli chciałbym uwzględnić wszystkie elektrony,

00:07:53.050 --> 00:07:55.170
bo mówimy przecież o ich traceniu i zyskiwaniu,

00:07:55.170 --> 00:07:58.710
to powinienem napisać dwa połówkowe równania reakcji.

00:07:58.710 --> 00:08:00.280
To jest pewnie powtórzenie materiału

00:08:00.280 --> 00:08:01.030
z Waszych zajęć chemii w szkole.

00:08:01.030 --> 00:08:02.780
Ale powtórki są zawsze pożyteczne.

00:08:02.780 --> 00:08:05.000
Dodaję to do filmików biologicznych,

00:08:05.000 --> 00:08:08.270
żeby wszyscy fani biologii mogli odświeżyć

00:08:08.270 --> 00:08:10.010
sobie ten materiał.

00:08:10.010 --> 00:08:11.440
Mażemy zapisać dwie reakcje połówkowe.

00:08:11.440 --> 00:08:15.840
Zaczęliśmy od dwóch moli

00:08:15.840 --> 00:08:17.150
cząsteczkowego wodoru.

00:08:17.150 --> 00:08:21.150
Atomy w cząsteczkach były na zerowym stopniu utlenienia.

00:08:21.150 --> 00:08:23.010
Mogę więc zapisać tu zero.

00:08:23.010 --> 00:08:26.020
A skończyliśmy -- po drugiej stronie równania -- skończyliśmy

00:08:26.020 --> 00:08:29.340
na dwóch molach cząsteczek wodoru,

00:08:29.340 --> 00:08:33.760
ale każdy z atomów wodoru jest teraz

00:08:33.760 --> 00:08:35.010
na +1 stopniu utlenienia.

00:08:35.010 --> 00:08:39.179
Każdy ma +1 stopień utlenienia.

00:08:39.179 --> 00:08:41.580
Inaczej mówiąc każdy z tych atomów wodoru --

00:08:41.580 --> 00:08:42.940
a mamy ich tutaj cztery.

00:08:42.940 --> 00:08:45.380
Każda cząsteczka wodoru złożona jest z dwóch atomów, a mamy tu

00:08:45.380 --> 00:08:46.050
dwa mole takich cząsteczek.

00:08:46.050 --> 00:08:47.650
Czyli w sumie mamy cztery atomy wodoru.

00:08:47.650 --> 00:08:50.480
Każdy z czterech atomów stracił jeden elektron.

00:08:50.480 --> 00:08:51.160
Mogę więc dopisać --

00:08:51.160 --> 00:08:54.530
plus cztery elektrony.

00:08:54.530 --> 00:08:56.460
To równanie połówkowe dla atomów wodoru.

00:08:56.460 --> 00:08:58.640
Atomy wodoru tracą w sumie cztery elektrony.

00:08:58.640 --> 00:09:05.300
To inny sposób wyrażenia tego, że wodór

00:09:05.300 --> 00:09:09.000
uległ utlenieniu, ponieważ stracił cztery elektrony.

00:09:09.000 --> 00:09:11.200
Utlenianie to utrata elektronów (OIL - Oxidation Is Loosing).

00:09:11.200 --> 00:09:15.470
Drugie równanie połówkowe

00:09:15.470 --> 00:09:16.750
jest dla tlenu.

00:09:16.750 --> 00:09:21.640
Zaczynam od jednego mola cząsteczkowego tlenu

00:09:21.640 --> 00:09:24.570
i dodaję do niego cztery elektrony.

00:09:24.570 --> 00:09:25.970
Nie mogę wziąć elektronów znikąd.

00:09:25.970 --> 00:09:28.040
Biorę więc elektrony pochodzące z wodoru

00:09:28.040 --> 00:09:29.240
i dodaję do tlenu.

00:09:29.240 --> 00:09:35.560
A po drugiej stronie równania kończę

00:09:35.560 --> 00:09:38.650
z dwoma molami -- mogę to zapisać tak -- z dwoma molami tlenu.

00:09:38.650 --> 00:09:43.840
Każdy z nich jest na -2 stopniu utlenienia.

00:09:43.840 --> 00:09:45.080
Mamy więc dwa równania połówkowe,

00:09:45.080 --> 00:09:47.630
które pokazują, że podczas reakcji spalania, wodór

00:09:47.630 --> 00:09:50.310
traci elektrony,

00:09:50.310 --> 00:09:53.830
a tlen zyskuje elektrony utracone przez wodór.

00:09:53.830 --> 00:10:02.370
Czyli tlen zostaje zredukowany.

00:10:02.370 --> 00:10:05.120
To wszystko jest powtórzeniem

00:10:05.120 --> 00:10:07.410
tego, czego uczyliście się na chemii w szkole.

00:10:07.410 --> 00:10:09.520
Ale teraz trochę to skomplikuję,

00:10:09.520 --> 00:10:11.770
bo pokażę Wam, w jaki sposób reakcje utleniania i redukcji

00:10:11.770 --> 00:10:12.730
widzi biolog.

00:10:12.730 --> 00:10:14.350
Chociaż też nie zawsze.

00:10:14.350 --> 00:10:16.440
Czasem biolodzy używają definicji, którą

00:10:16.440 --> 00:10:17.720
poznaliście na lekcjach chemii.

00:10:17.720 --> 00:10:20.710
Ale wielokrotnie, w wielu podręcznikach biologii

00:10:20.710 --> 00:10:23.915
mówi się -- i to właśnie było dla mnie mylące --

00:10:23.915 --> 00:10:39.220
że utlenianie to utrata atomów wodoru,

00:10:39.220 --> 00:10:52.210
a redukcja to przyłączanie atomów wodoru.

00:10:52.210 --> 00:10:54.570
Kiedy pierwszy raz o tym usłyszałem, pomyślałem sobie --

00:10:54.570 --> 00:10:57.190
przecież na lekcjach chemii uczyli mnie, że chodzi o elektrony.

00:10:57.190 --> 00:11:00.280
Atomy wodoru składają się z protonu i elektronu, więc

00:11:00.280 --> 00:11:01.130
gdzie tu jest związek?

00:11:01.130 --> 00:11:03.550
Powód, dla którego te dwie definicje -- a jest to

00:11:03.550 --> 00:11:05.460
głównym przesłaniem tego filmiku -- powód, dla którego

00:11:05.460 --> 00:11:09.580
te definicje są spójne to fakt,

00:11:09.580 --> 00:11:21.190
że w układach biologicznych elementem

00:11:21.190 --> 00:11:22.230
wymienianym jest właśnie wodór.

00:11:22.230 --> 00:11:27.970
Wodór wiąże się z węglem, tlenem,

00:11:27.970 --> 00:11:30.500
fosforem i azotem.

00:11:30.500 --> 00:11:35.570
Jeśli spojrzymy na układ okresowy i zlokalizujemy

00:11:35.570 --> 00:11:40.840
wodór, a potem węgiel, azot, tlen,

00:11:40.840 --> 00:11:43.700
fosfor i inne pierwiastki,

00:11:43.700 --> 00:11:46.840
do których w układach biologicznych

00:11:46.840 --> 00:11:50.570
przyłącza się wodór, okaże się, że są one

00:11:50.570 --> 00:11:52.920
znacznie silniej elektroujemne niż wodór.

00:11:52.920 --> 00:11:56.270
Wobec tego, jeśli węgiel łączy się z wodorem,

00:11:56.270 --> 00:11:57.740
to węgiel przywłaszcza sobie elektron wodoru.

00:11:57.740 --> 00:12:00.610
A jeżeli ten wodór zostanie przeniesiony na tlen,

00:12:00.610 --> 00:12:04.260
razem ze swoim elektronem, to węgiel straci atom

00:12:04.260 --> 00:12:06.220
wodoru, a tym samym elektron,

00:12:06.220 --> 00:12:07.450
który sobie przywłaszczył.

00:12:07.450 --> 00:12:09.940
Teraz to tlen może sobie przywłaszczyć elektron.

00:12:09.940 --> 00:12:11.990
Zatem obie definicje są ze sobą spójne.

00:12:11.990 --> 00:12:13.690
Dlaczego pokazałem Wam ten przykład?

00:12:13.690 --> 00:12:17.760
Ponieważ definicja biologiczna do niego nie pasuje.

00:12:17.760 --> 00:12:21.900
Możemy powiedzieć, że tlen zyskuje

00:12:21.900 --> 00:12:23.650
atom wodoru w tej reakcji.

00:12:23.650 --> 00:12:27.000
Możemy powiedzieć, że tlen ulega redukcji,

00:12:27.000 --> 00:12:30.110
zgodnie z definicją biologiczną.

00:12:30.110 --> 00:12:32.780
Ale nie możemy powiedzieć, ze wodór

00:12:32.780 --> 00:12:34.740
traci atomy wodoru.

00:12:34.740 --> 00:12:37.840
Wodór traci po prostu elektrony.

00:12:37.840 --> 00:12:39.290
Nie traci siebie samego.

00:12:39.290 --> 00:12:41.120
Może moglibyśmy powiedzieć, że traci samego siebie,

00:12:41.120 --> 00:12:42.090
bo zostaje przejęty i przywłaszczony.

00:12:42.090 --> 00:12:43.920
Definicja biologiczna oparta jest

00:12:43.920 --> 00:12:44.830
na tej samej idei.

00:12:44.830 --> 00:12:48.450
Kiedy atom wodoru wiąże się z większością związków

00:12:48.450 --> 00:12:51.520
w układach biologicznych, oddaje swój elektron.

00:12:51.520 --> 00:12:53.740
Czyli jeżeli węgiel traci atom wodoru i oddaje go

00:12:53.740 --> 00:12:56.940
atomowi tlenu, to węgiel traci też elektron atomu wodoru,

00:12:56.940 --> 00:12:58.170
który wcześniej sobie przywłaszczył.

00:12:58.170 --> 00:12:59.850
Teraz to tlen przywłaszczył sobie ten elektron.

00:12:59.850 --> 00:13:03.500
W efekcie węgiel ulega utlenieniu, a tlen

00:13:03.500 --> 00:13:04.370
ulega redukcji.

00:13:04.370 --> 00:13:05.310
Mam nadzieję, że się w tym nie zagubiliście.

00:13:05.310 --> 00:13:07.820
W następnym filmiku pokażę Wam kilka innych przykładów.

00:13:07.820 --> 00:13:10.630
Wprowadzam te wszystkie informacje, ponieważ pomogą Wam

00:13:10.630 --> 00:13:12.090
zrozumieć oddychanie komórkowe.

00:13:12.090 --> 00:13:14.350
Nie dajcie się zmylić, kiedy ktoś mówi, że

00:13:14.350 --> 00:13:20.710
NAD ulega redukcji, kiedy przyłącza atom wodoru

00:13:20.710 --> 00:13:23.310
albo, że ulega utlenieniu, kiedy traci atom wodoru

00:13:23.310 --> 00:13:23.980
i tak dalej.

00:13:23.980 --> 00:13:26.030
Chciałem Wam pokazać, że definicja biologiczna jest spójna

00:13:26.030 --> 00:13:28.540
z definicją, której uczyliście się na chemii w szkole.