1
00:00:07,064 --> 00:00:09,094
Estragon လို့ခေါ်တဲ့ စုတ်ချာချာလူတစ်ယောက်

2
00:00:09,094 --> 00:00:12,924
နေဝင်ရီတရောမှာ သစ်ပင်တစ်ပင်အနားထိုင်ပြီး
သူ့ဘွတ်ဖိနပ်ကို အတင်းချွတ်နေတယ်။

3
00:00:12,924 --> 00:00:14,804
ခဏအကြာ သူ့မိတ်ဆွေ Vladimir လာပေါင်းတယ်၊

4
00:00:14,804 --> 00:00:17,104
Godot ဆိုတဲ့လူကို 
သူတို့ဒီမှာစောင့်ရမယ်ဆိုတာ

5
00:00:17,104 --> 00:00:20,564
သူ့ရဲ့ ပူပန်နေတဲ့အဖော်ကို သတိပေးတဲ့သူပါ။

6
00:00:20,564 --> 00:00:23,964
ဒါနဲ့ပဲ Godot ဘယ်တော့လာမလဲ၊ 
ဘာကြောင့် သူတို့စောင့်နေတာလဲ၊

7
00:00:23,964 --> 00:00:26,484
သူတို့စောင့်နေတဲ့ သစ်ပင်ရောဟုတ်ရဲ့လားလို့ 


8
00:00:26,484 --> 00:00:29,794
နှစ်ဦးသား ငြင်းခုံကြတဲ့အခါ 
ဦးနှောက်ခြောက်စရာ စက်ဝန်းတစ်ခု စတင်ပါတယ်။

9
00:00:29,794 --> 00:00:32,994
ဒီကနေ Waiting for Godot ဟာ
ပိုထူးဆန်းလာရုံမက

10
00:00:32,994 --> 00:00:35,504
ခေတ်ပေါ်ပြဇာတ်ရဲ့ရှုထောင့်ကို 
ပြောင်းလဲခဲ့တဲ့

11
00:00:35,504 --> 00:00:37,634
ပြဇာတ်တစ်ခုအဖြစ်လည်း ယူဆခံရပါတယ်။

12
00:00:37,634 --> 00:00:41,963
Samuel Beckett က (၁၉၄၉‘၁၉၅၅) ကရေးခဲ့ပြီး

13
00:00:41,963 --> 00:00:45,623
ရိုးရှင်းပေမဲ့ စိတ်ထိခိုက်ဖွယ်ရာ 
မေးခွန်းတစ်ခုပေးတယ်

14
00:00:45,623 --> 00:00:49,873
ဇာတ်ကောင်တွေ ဘာလုပ်သင့်ပါသလဲ။

15
00:00:49,873 --> 00:00:52,963
Estragon: ဘာမှမလုပ်ပဲနေရအောင်၊
ဒါက ဘေးကင်းတယ်ကွ။

16
00:00:52,963 --> 00:00:56,663
Vladimir: သူပြောတာကို စောင့်ကြည့်ရအောင်လေ။

17
00:00:56,663 --> 00:00:57,993
Estragon: ဘယ်သူတုန်း။

18
00:00:57,993 --> 00:00:59,663
Vladimir: Godot လေကွာ။

19
00:00:59,663 --> 00:01:01,693
Estragon: ကောင်းသားပဲကွ။

20
00:01:01,693 --> 00:01:04,223
ဒီလိုအသိခက်တဲ့ အပြောနဲ့ 
ကရွတ်ကွင်းလည်တဲ့တွေးခေါ်မှုက

21
00:01:04,223 --> 00:01:07,163
Theatre of the Absurd ရဲ့ 
အဓိက အင်္ဂါရပ်တွေပါ။

22
00:01:07,163 --> 00:01:10,413
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီးမှာ ပေါ်ပေါက်လာတဲ့
လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး

23
00:01:10,413 --> 00:01:12,263
ပျက်စီးမှုထဲက အဓိပ္ပါယ်ကိုရှာတွေ့ဖို့


24
00:01:12,263 --> 00:01:15,183
အနုပညာရှင်တွေ အပြင်းအထန်
အားထုတ်ရတယ်လို့ ထင်ခဲ့တာပါ။

25
00:01:15,183 --> 00:01:19,343
အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့မှုအယူရှိတွေက ဇာတ်ကွက်၊ 
ဇာတ်ကောင်နဲ့၊ ဘာသာစကားကို

26
00:01:19,343 --> 00:01:21,853
သူ့တို့အဓိပ္ပာယ်ကိုမေးခွန်းထုတ်ဖို့ 
တိုက်ဆိုင်

27
00:01:21,853 --> 00:01:25,633
စစ်ဆေးကာ သူတို့ရဲ့နက်ရှိုင်းတဲ့ 
မသေချာမှုကို ဇာတ်စင်မှာမျှဝေတယ်။

28
00:01:25,633 --> 00:01:27,613
ဒါဟာ စိတ်ပျက်ဖွယ်ဆိုပေမဲ့

29
00:01:27,613 --> 00:01:30,793
အဓိပ္ပာယ်မရှိမှုဟာ ၎င်းရဲ့
မျှော်လင့်ချက်မဲ့မှုကို ဟာသနဲ့ ရောတယ်။

30
00:01:30,793 --> 00:01:33,373
ဒါဟာ Waiting for Godot အမျိုးအစားကို
Beckett ရဲ့

31
00:01:33,373 --> 00:01:35,493
ထူခြားတဲ့ချဉ်းကပ်မှုမှာ ရောင်ပြန်ဟပ်တယ်။

32
00:01:35,493 --> 00:01:39,633
ဒါကို သူက "နှစ်ခန်းပါတဲ့ အလွမ်းအသောစုံတဲ့
ပြဇာတ်တစ်ပုဒ်"လို့တံဆိပ်ကပ်ခဲ့တယ်။

33
00:01:39,633 --> 00:01:42,083
ဝမ်းနည်းစရာက ဇာတ်ကောင်တွေဟာ

34
00:01:42,083 --> 00:01:45,203
ဖြစ်တည်မှု ပဟေဠိမှာပိတ်မိနေတယ်၊
သူတို့ကို ရည်ရွယ်သဘောတစ်ခုပေးဖို့

35
00:01:45,203 --> 00:01:47,963
မသိသေးတဲ့သဏ္ဌာန်တစ်ခုကို အချည်းနှီး
စောင့်နေပေမဲ့

36
00:01:47,963 --> 00:01:49,863
သူတို့ရဲ့ တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ်ချက်သဘောက

37
00:01:49,863 --> 00:01:52,583
စောင့်ဆိုင်းခြင်းက လာတာပါ။

38
00:01:52,583 --> 00:01:55,263
စောင့်နေတုန်းမှာ ငြီးငွေ့မှုထဲကို 
သူတို့နစ်ဝင်သွားတယ်၊

39
00:01:55,263 --> 00:02:00,253
ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ထိတ်လန့်မှုကိုဖေါ်ပြပြီး
မိမိကိုယ်ကိုသတ်သေဖို့ ဆင်ခြင်ကြတယ်။

40
00:02:00,253 --> 00:02:03,683
ဒါပေမဲ့ ရယ်စရာကောင်းတာက သူတို့
အကျပ်အတည်းမှာ ငေါထွက်နေတဲ့ ဟာသရှိတာပါ၊

41
00:02:03,683 --> 00:02:06,513
သူတို့ရဲ့ဘာသာစကားနဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေမှာ
တွေ့ရပါတယ်။

42
00:02:06,513 --> 00:02:09,733
သူတို့ရဲ့တုံ့ပြန်ဆက်သွယ်မှုတွေဟာ 
အဓိပ္ပာယ်မရှိတဲ့ စကားလုံးဖန်တာ၊

43
00:02:09,733 --> 00:02:11,613
ထပ်တာ၊ အနက်နှစ်ခွထွက်တာတွေပြည့်နေတယ်၊

44
00:02:11,613 --> 00:02:14,723
ရုပ်ပိုင်း ပြက်လုံးထုတ်တာ၊ 
သီချင်းဆိုတာ၊ ကတာ၊

45
00:02:14,725 --> 00:02:17,325
ကသုတ်ကရက် ဦးထုပ်တွေလဲတာ
တွေလည်းပါတာပါ။

46
00:02:17,325 --> 00:02:19,955
မကြာခဏ မရှင်းလင်းတာက ပရိတ်သတ်က
ရယ်မလား၊ ငိုမလား၊

47
00:02:19,955 --> 00:02:22,835
Beckett ဟာ သူတို့နှစ်ဦးကြားက ခြားနားမှုကို

48
00:02:22,835 --> 00:02:25,855
မြင်လေမလားဆိုတာပါ။

49
00:02:25,855 --> 00:02:27,915
Beckett ဟာ ဒဗ္ဗလင်မှာမွေးပြီး

50
00:02:27,915 --> 00:02:30,895
ပဲရစ်ကိုမပြောင်းခင် အင်္ဂလိပ်၊ 
ပြင်သစ်နဲ့အီတလီကို လေ့လာခဲ့တယ်၊

51
00:02:30,895 --> 00:02:33,605
အဲဒီမှာ ပြဇာတ်၊ ကဗျာနဲ့ စကားပြေရေးရင်း 
သူ့ဘဝအချိန်အများစု

52
00:02:33,605 --> 00:02:35,705
ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။

53
00:02:35,705 --> 00:02:38,575
Beckett ဟာ ဘာသာစကားကို တစ်သက်တာ 
ချစ်မြတ်နိုးစိတ်ရှိပေမဲ့

54
00:02:38,575 --> 00:02:42,575
သူ့လက်ရာထဲမှာ အဟတွေ၊ ရပ်တာတွေနဲ့ လစ်ဟာမှု
တဒင်္ဂတွေကို ပေါင်းစပ်ရင်း

55
00:02:42,575 --> 00:02:46,575
တိတ်ဆိတ်မှုအတွက်
နေရာလွတ် ဖန်းတီးခဲ့သေးတယ်။

56
00:02:46,575 --> 00:02:50,265
ဒါဟာ သူ့ မူပိုင်အမှတ်အသား၊ရဲ့ 
အဓိကအင်္ဂါရပ်တစ်ခု၊

57
00:02:50,265 --> 00:02:53,155
မညီတဲ့ ဇာတ်အဟုန်၊ ကြေကွဲဖွယ် ဟာသပါ၊

58
00:02:53,155 --> 00:02:56,405
ဒါက Theatre of the Absurd တစ်လျှောက်လုံး 
လူကြိုက်များလာခဲ့တာပါ။

59
00:02:56,405 --> 00:02:58,885
သူဟာ အသိခက်တဲ့ 
သရုပ်သကန်ကိုလည်း ပျိုးထောင်ခဲ့ပြီး

60
00:02:58,885 --> 00:03:02,235
သူ့လက်ရာရဲ့ဆိုလိုချက်အကြောင်း 
ထင်မြင်ချက်တွေကို အတည်ပြုဖို့

61
00:03:02,235 --> 00:03:04,585
(သို့) ငြင်းဆန်ဖို့ ငြင်းဆန်ခဲ့တယ်။


62
00:03:04,585 --> 00:03:06,175
ဒါက ပရိတ်သတ်ကို ဆက်မှန်းဆစေပြီး

63
00:03:06,175 --> 00:03:09,395
သူ့ရဲ့သဘာဝလွန် လောကတွေနဲ့ 
ပဟေဠိဆန်တဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေမှာ

64
00:03:09,395 --> 00:03:12,427
သူတို့ရဲ့စွဲလမ်းမှု တိုးလာစေတယ်။

65
00:03:12,427 --> 00:03:15,287
ရှင်းလင်းတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကင်းမဲ့မှုဟာ 
Godot ကို

66
00:03:15,287 --> 00:03:17,547
အဆုံးမရှိတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကောက်မှုကို
ဖွင့်ပေးတယ်။

67
00:03:17,547 --> 00:03:20,767
ဝေဖန်သူတွေက ပြဇာတ်အကြောင်း 
မရေတွက်နိုင်တဲ့ သဘောထားတွေပေးခဲ့တယ်၊

68
00:03:20,767 --> 00:03:24,387
ပြဇာတ်ကိုယ်၌ရဲ့ ဇာတ်ကွက်ကို 
ထင်ဟပ်တဲ့ ထွေပြားမှုနဲ့ ထင်မြင်ချက်ရဲ့

69
00:03:24,387 --> 00:03:27,627
သံသရာတစ်ခု အကျိုးဆက်ဖြစ်စေရင်းပေါ့။

70
00:03:27,627 --> 00:03:30,727
၎င်းကို စစ်အေးရူပကအလင်္ကာတစ်ခု၊

71
00:03:30,727 --> 00:03:33,217
ပြင်သစ် ပြန်လည်ဆန်းသစ်ရေးနဲ့ 


72
00:03:33,217 --> 00:03:36,227
ဗြိတိန်ရဲ့ အိုင်ယာလန် ကိုလိုနီပြုမှုရဲ့ 
အဖြစ် ဖတ်ကြတယ်။

73
00:03:36,227 --> 00:03:38,317
ဇာတ်လိုက်နှစ်ဦးရဲ့ အင်အားဟာ

74
00:03:38,317 --> 00:03:40,467
ပြင်းထန်တဲ့ ငြင်းခုံမှုကိုလည်း 
အစပျိုးပေးတယ်။

75
00:03:40,467 --> 00:03:43,307
၎င်းတို့ကို ကမ္ဘာပျက်ကိန်းရဲ့ 
ရှင်ကျန်သူတွေအဖြစ် ဖတ်ကြတယ်၊

76
00:03:43,307 --> 00:03:45,817
ဇရာအိုအတွဲတစ်ခု၊ 
မစွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့ မိတ်ဆွေနှစ်ဦး၊

77
00:03:45,817 --> 00:03:51,537
Freudအတ္တနဲ့ မသိစိတ်ကို လူပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်
ခိုင်းနှိုင်းမှုအဖြစ်နဲ့တောင်ပါ။

78
00:03:51,537 --> 00:03:53,707
အထင်အရှား Beckett ဆိုခဲ့တာက 


79
00:03:53,707 --> 00:03:56,707
သူသေချာနိုင်တာဆိုလို့
Vladimir နဲ့ Estragon တို့ဟာ

80
00:03:56,707 --> 00:03:59,667
အနားကော့ ဦးထုပ်လုံးဆောင်းထားတာပဲ"တဲ့။

81
00:03:59,667 --> 00:04:02,567
ဝေဖန်ရေးထင်မြင်ချက်နဲ့ 
စိတ်တိုစရာကောင်းတဲ့ ဇာတ်ကွက်လိုပဲ

82
00:04:02,567 --> 00:04:05,227
သူတို့ရဲ့ဘာသာစကားဟာ မကြာခဏတော့ 
ဘာမဟုတ်တာကို

83
00:04:05,235 --> 00:04:08,405
ငြင်းခုံ၊ကျီစယ်တဲ့ နှစ်ယောက်လို
အတွေးစပြတ်သွားတယ်၊

84
00:04:08,405 --> 00:04:11,285
နောက်တော့ ပြီးတဲ့နေရာက ပြန်ကောက်တယ်။

85
00:04:11,285 --> 00:04:14,335
Vladimir: အစကနေပြန်စလို့ရလောက်တယ်ကွ။

86
00:04:14,335 --> 00:04:16,475
Estragon: ဒါက လွယ်လိမ့်မယ်ကွ။

87
00:04:16,475 --> 00:04:19,395
Vladimir: ခက်တာက အစပဲကွ။

88
00:04:19,395 --> 00:04:21,815
Estragon: ဘာကနေဖြစ်ဖြစ် စလို့ရတာပဲလေ။

89
00:04:21,815 --> 00:04:24,285
Vladimir: ဟုတ်တယ်၊ဒါပေမဲ့ 
မင်းဆုံးဖြတ်ရမှာလေ။

90
00:04:24,285 --> 00:04:28,175
Beckett က ကျွန်ုပ်တို့ကို အမှတ်ရစေတာက 
ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝတွေလိုပဲ

91
00:04:28,175 --> 00:04:31,245
ဇာတ်ခုံပေါ်က လောကဟာ အမြဲတော့ 
ယုတ္တိမတန်ဘူးဆိုတာပါ။

92
00:04:31,245 --> 00:04:34,925
၎င်းဟာ သဘာဝကျမှုနဲ့ စိတ်လှည့်စားမှု၊
အကျွမ်းဝင်မှုနဲ့ ဆန်းပြားမှု

93
00:04:34,925 --> 00:04:37,025
နှစ်ခုစလုံးကို ဖွေရှာနိုင်ပါတယ်

94
00:04:37,025 --> 00:04:40,555
ပြီးတော့ ဆွဲဆောင်နိုင်ဆဲ သေသပ်တဲ့ 
ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဆိုပေမဲ့

95
00:04:40,555 --> 00:04:45,575
အကောင်းဆုံး ပြဇာတ်ကတော့ ကျွန်ုပ်တို့ကို
ဆက်ပြီး တွေးစေ၊ စောင့်နေစေတုန်းပါ။