1
00:00:06,954 --> 00:00:08,984
Čovek u ritama, po imenu Estragon,

2
00:00:08,984 --> 00:00:12,924
sedi blizu drveta u sumrak
i muči se da skine čizmu.

3
00:00:12,924 --> 00:00:14,954
Uskoro mu se pridružuje prijatelj Vladimir

4
00:00:14,954 --> 00:00:16,864
koji podseća svog unezverenog prijatelja

5
00:00:16,864 --> 00:00:20,724
da moraju da tu sačekaju
nekoga po imenu Godo.

6
00:00:20,724 --> 00:00:23,964
Time započinje uznemirujući ciklus
u kome dvojica raspravljaju

7
00:00:23,964 --> 00:00:27,074
kada će Godo da stigne, zašto čekaju

8
00:00:27,074 --> 00:00:29,794
i da li su uopšte kod pravog drveta.

9
00:00:29,794 --> 00:00:32,994
Drama „Čekajući Godoa“
nadalje postaje sve čudnija -

10
00:00:32,994 --> 00:00:35,684
međutim, smatra se predstavom
koja je izmenila

11
00:00:35,684 --> 00:00:37,744
naličje savremene drame.

12
00:00:37,744 --> 00:00:42,163
Napisao ju je Semjuel Beket
između 1949. i 1955. godine,

13
00:00:42,163 --> 00:00:45,923
a ona postavlja prosto,
ali uzbudljivo pitanje:

14
00:00:45,923 --> 00:00:48,799
šta bi likovi trebalo da urade?

15
00:00:50,133 --> 00:00:53,153
Estragon: Ne radimo ništa. Bezbednije je.

16
00:00:53,153 --> 00:00:56,663
Vladimir: Sačekajmo
i vidimo šta će on da kaže.

17
00:00:56,663 --> 00:00:57,993
Estragon: Ko?

18
00:00:57,993 --> 00:00:59,663
Vladimir: Godo.

19
00:00:59,663 --> 00:01:01,693
Estragon: Dobra ideja.

20
00:01:01,693 --> 00:01:04,333
Slični šifrovani dijalozi
i rasprave koje se vrte u krug

21
00:01:04,333 --> 00:01:07,393
su glavne karakteristike
pozorišta apsurda,

22
00:01:07,393 --> 00:01:10,413
pokreta koji se pojavio
nakon Drugog svetskog rata

23
00:01:10,413 --> 00:01:11,853
i u kom su se zatekli umetnici

24
00:01:11,853 --> 00:01:15,183
koji su se borili
da nađu smisao u uništenju.

25
00:01:15,183 --> 00:01:19,343
Pisci apsurda su dekonstruisali
radnju, likove i jezik

26
00:01:19,343 --> 00:01:22,063
kako bi doveli u pitanje
njihovo značenje i da bi podelili

27
00:01:22,063 --> 00:01:25,823
svoju duboku nesigurnost na sceni.

28
00:01:25,823 --> 00:01:27,613
Iako ovo može da zvuči turobno,

29
00:01:27,613 --> 00:01:30,933
apsurd stapa bespomoćnost sa humorom.

30
00:01:30,933 --> 00:01:34,003
Ovo se odražava u Beketovom
jedinstvenom pristupu žanru

31
00:01:34,003 --> 00:01:35,493
u knjizi „Čekajući Godoa“,

32
00:01:35,493 --> 00:01:39,633
koju je označio
kao „tragikomediju u dva čina“.

33
00:01:39,633 --> 00:01:41,863
Likovi su tragično zarobljeni

34
00:01:41,863 --> 00:01:44,183
u egzistencijalnoj zagoneci:

35
00:01:44,183 --> 00:01:48,393
čekaju uzalud na nepoznatu ličnost
da im da smisao postojanja,

36
00:01:48,393 --> 00:01:52,583
ali njihov jedini smisao postojanja
potiče iz samog čina čekanja.

37
00:01:52,583 --> 00:01:55,263
Dok čekaju, padaju u dosadu,

38
00:01:55,263 --> 00:01:59,519
izražavaju religijsku bojazan
i razmatraju samoubistvo.

39
00:02:00,253 --> 00:02:03,683
Međutim, komično je da njihov usud
sadrži britak humor,

40
00:02:03,683 --> 00:02:06,643
koji se ispoljava
u njihovom jeziku i pokretima.

41
00:02:06,643 --> 00:02:09,733
Njihove interakcije su ispunjene
bizarnim igrama reči,

42
00:02:09,733 --> 00:02:11,613
ponavljanjima i dvostrukim značenjima,

43
00:02:11,613 --> 00:02:14,723
kao i klovnovskim ponašanjem,
pevanjem, plesanjem

44
00:02:14,725 --> 00:02:17,595
i mahnitim razmenama šešira.

45
00:02:17,595 --> 00:02:19,825
Često je nejasno da li bi publika trebalo

46
00:02:19,825 --> 00:02:21,975
da se smeje ili plače -

47
00:02:21,975 --> 00:02:25,046
i da li je Beket uopšte razlikovao ta dva.

48
00:02:25,855 --> 00:02:27,915
Rođen u Dablinu,
Beket je studirao engleski,

49
00:02:27,915 --> 00:02:30,895
francuski i italijanski jezik
pre nego što se preselio u Pariz,

50
00:02:30,895 --> 00:02:33,605
gde je proveo veći deo života
pišući pozorišne komade,

51
00:02:33,605 --> 00:02:35,705
kao i poeziju i prozu.

52
00:02:35,705 --> 00:02:38,605
Iako je Beket celog života
bio zaljubljen u jezik,

53
00:02:38,605 --> 00:02:43,035
ostavljao je i prostora za tišinu,
uvršćavajući prekide,

54
00:02:43,035 --> 00:02:46,885
pauze i trenutke praznine u svoja dela.

55
00:02:47,685 --> 00:02:50,115
Ključne osobine njegovog stila

56
00:02:50,115 --> 00:02:53,155
su neujednačen tempo i crni humor,

57
00:02:53,155 --> 00:02:56,405
koji su postali popularni
u pozorištu apsurda.

58
00:02:56,405 --> 00:02:58,885
Takođe je negovao tajanstvenost u pojavi

59
00:02:58,885 --> 00:03:02,235
i odbijao je da potvrdi ili opovrgne
bilo kakva nagađanja

60
00:03:02,235 --> 00:03:04,355
o značenju svojih dela.

61
00:03:04,355 --> 00:03:06,175
Zbog ovoga je publika nagađala

62
00:03:06,175 --> 00:03:09,395
i time povećavala svoju opčinjenost
njegovim nadrealnim svetovima

63
00:03:09,395 --> 00:03:11,580
i zagonetnim likovima.

64
00:03:12,317 --> 00:03:14,517
Zbog odsustva bilo kakvog jasnog značenja,

65
00:03:14,517 --> 00:03:17,737
Godo je beskrajno otvoren za tumačenja.

66
00:03:17,737 --> 00:03:20,907
Kritičari su ponudili
bezbrojna čitanja drame,

67
00:03:20,907 --> 00:03:24,557
što je kao rezultat imalo
ciklus dvosmislenosti i spekulacija

68
00:03:24,557 --> 00:03:27,627
koje odražavaju i zaplet same drame.

69
00:03:27,627 --> 00:03:31,297
Drama je tumačena
kao alegorija na Hladni rat,

70
00:03:31,297 --> 00:03:33,217
francuski pokret otpora

71
00:03:33,217 --> 00:03:36,227
i britansku kolonizaciju Irske.

72
00:03:36,227 --> 00:03:38,317
Dinamika između dvojice protagonista

73
00:03:38,317 --> 00:03:40,467
je takođe pokrenula intenzivne debate.

74
00:03:40,467 --> 00:03:43,147
Tumačeni su kao preživeli iz apokalipse,

75
00:03:43,147 --> 00:03:46,347
ostareli par, dva impotentna prijatelja,

76
00:03:46,347 --> 00:03:50,644
pa čak i kao personifikacije
Frojdovog ega i ida.

77
00:03:51,697 --> 00:03:54,737
Čuvena je Beketova izjava
da jedino u šta može da bude siguran

78
00:03:54,737 --> 00:03:56,707
je da Vladimir i Estragon

79
00:03:56,707 --> 00:03:59,390
„nose polucilindre“.

80
00:03:59,667 --> 00:04:02,567
Baš kao nagađanja kritike
i sumanuta radnja drame,

81
00:04:02,567 --> 00:04:04,915
jezik likova se često vrti u krug

82
00:04:04,915 --> 00:04:08,705
dok se njih dvojica
prepiru i šegače, gube tok misli

83
00:04:08,705 --> 00:04:11,419
i nastavljaju tačno gde su stali.

84
00:04:11,875 --> 00:04:15,215
Vladimir: Možda bismo
mogli početi ispočetka.

85
00:04:15,215 --> 00:04:16,885
Estragon: To bi trebalo da je lako.

86
00:04:16,885 --> 00:04:19,182
Vladimir: Početak je težak.

87
00:04:19,775 --> 00:04:21,815
Estragon: Možeš da počneš odakle god.

88
00:04:21,815 --> 00:04:24,494
Vladimir: Da, ali moraš da odlučiš.

89
00:04:25,235 --> 00:04:28,275
Beket nas podseća da,
baš kao i naši svakidašnji životi,

90
00:04:28,275 --> 00:04:31,038
život na sceni nema uvek smisla.

91
00:04:31,545 --> 00:04:34,925
On može da istražuje
i stvarnost i iluzije,

92
00:04:34,925 --> 00:04:37,285
poznato i neobično.

93
00:04:37,285 --> 00:04:41,145
I iako je uredno pripovedanje
i dalje privlačno,

94
00:04:41,145 --> 00:04:45,575
najbolje pozorište nas navodi
na razmišljanje - i čekanje.