[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:07.06,0:00:09.09,Default,,0000,0000,0000,,ชายร่างอวบนามว่า เอสทรากอน
Dialogue: 0,0:00:09.09,0:00:12.92,Default,,0000,0000,0000,,นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ช่วงพลบค่ำ\Nและพยายามจะถอดรองเท้าอย่างยากเย็น
Dialogue: 0,0:00:12.92,0:00:14.80,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นาน เขาได้พบกับเพื่อนชื่่อ วลาดีมีร์
Dialogue: 0,0:00:14.80,0:00:17.10,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ที่ย้ำเพื่อนผู้ประหม่าว่า
Dialogue: 0,0:00:17.10,0:00:20.56,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาต้องรอใครสักคนที่มีชื่อว่า โกโดต์
Dialogue: 0,0:00:20.56,0:00:23.96,Default,,0000,0000,0000,,วัฎจักรที่น่ากวนใจเริ่มขึ้น\Nเมื่อชายทั้งสองถกเถียงกัน
Dialogue: 0,0:00:23.96,0:00:26.48,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเมื่อไรโกโดต์จะมา ทำไมพวกเขาต้องคอย
Dialogue: 0,0:00:26.48,0:00:29.79,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาอยู่ใต้ต้นไม้ถูกต้นแล้วหรือยัง
Dialogue: 0,0:00:29.79,0:00:32.99,Default,,0000,0000,0000,,จากจุดนั้น เรื่อง "รอคอยโกโดต์"\Nก็ประหลาดขึ้นเรื่อย ๆ
Dialogue: 0,0:00:32.99,0:00:35.50,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันได้รับการยอมรับ\Nว่าเป็นบทละคร
Dialogue: 0,0:00:35.50,0:00:37.63,Default,,0000,0000,0000,,ที่เปลี่ยนหน้าวงการละครยุคใหม่
Dialogue: 0,0:00:37.63,0:00:41.96,Default,,0000,0000,0000,,ละครที่ประพันธ์โดยซามูเอล เบ็คเค็ทท์\Nระหว่าง ค.ศ. 1949 และ1955 นี้
Dialogue: 0,0:00:41.96,0:00:45.62,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งโจทย์ที่แสนธรรมดาแต่ชวนให้คิด
Dialogue: 0,0:00:45.62,0:00:49.87,Default,,0000,0000,0000,,ว่าตัวละครจะทำอย่างไร
Dialogue: 0,0:00:49.87,0:00:52.96,Default,,0000,0000,0000,,เอสทรากอน: ไม่ต้องทำอะไรหรอก \Nแบบนี้ปลอดภัยดี
Dialogue: 0,0:00:52.96,0:00:56.66,Default,,0000,0000,0000,,วลาดีมีร์: ลองรอดูก่อนว่าเขาจะว่าอย่างไร
Dialogue: 0,0:00:56.66,0:00:57.99,Default,,0000,0000,0000,,เอสทรากอน: หมายถึงใครหรอ
Dialogue: 0,0:00:57.99,0:00:59.66,Default,,0000,0000,0000,,วลาดีมีร์: โกโดต์
Dialogue: 0,0:00:59.66,0:01:01.69,Default,,0000,0000,0000,,เอสทรากอน: อืม ดีเหมือนกัน
Dialogue: 0,0:01:01.69,0:01:04.22,Default,,0000,0000,0000,,บทสนทนาที่ซ่อนเงื่อนงำ\Nและใช้เหตุผลแบบงูกินหางนี้
Dialogue: 0,0:01:04.22,0:01:07.16,Default,,0000,0000,0000,,เป็นลักษณะเด่นของละครแปลกสุดวิสัย
Dialogue: 0,0:01:07.16,0:01:10.41,Default,,0000,0000,0000,,แนวละครที่เกิดขึ้น\Nหลังยุคสงครามโลกครั้งที่สอง
Dialogue: 0,0:01:10.41,0:01:12.26,Default,,0000,0000,0000,,และจากความพยายามที่ล้มเหลวของศิลปิน\N
Dialogue: 0,0:01:12.26,0:01:15.18,Default,,0000,0000,0000,,ในการหาความหมาย
Dialogue: 0,0:01:15.18,0:01:19.34,Default,,0000,0000,0000,,นักละครแปลกสุดวิสัย\Nรื้อโครงเรื่อง ตัวละคร และภาษา
Dialogue: 0,0:01:19.34,0:01:21.85,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อกระทู้ถามความหมายของพวกมัน
Dialogue: 0,0:01:21.85,0:01:25.63,Default,,0000,0000,0000,,และแสดงความไม่มั่นคงนั้นบนเวที\N
Dialogue: 0,0:01:25.63,0:01:27.61,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่มันอาจฟังดูหดหู่
Dialogue: 0,0:01:27.61,0:01:30.79,Default,,0000,0000,0000,,ละครแปลกสุดวิสัยผสมผสาน\Nความสิ้นหวังของมันกับอารมณ์ขัน
Dialogue: 0,0:01:30.79,0:01:33.37,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งนี้ถูกแสดงออกมาในแบบที่เป็นเอกลักษณ์\Nของเบ็คเค็ทท์
Dialogue: 0,0:01:33.37,0:01:35.49,Default,,0000,0000,0000,,ที่ทำให้เขาบอกว่า "รอคอยโกโดต์"
Dialogue: 0,0:01:35.49,0:01:39.63,Default,,0000,0000,0000,,เป็น "ละครเศร้าปนตลกขบขันสององก์"
Dialogue: 0,0:01:39.63,0:01:42.08,Default,,0000,0000,0000,,น่าเศร้า ที่ตัวละครถูกขังอยู่ในสถานการณ์
Dialogue: 0,0:01:42.08,0:01:45.20,Default,,0000,0000,0000,,ที่พวกเขารออย่างสิ้นหวัง
Dialogue: 0,0:01:45.20,0:01:47.96,Default,,0000,0000,0000,,ให้บุคคลปริศนา\Nมามอบเป้าหมายชีวิตให้พวกเขา
Dialogue: 0,0:01:47.96,0:01:49.86,Default,,0000,0000,0000,,แต่เป้าหมายเดียวในชีวิตพวกเขา
Dialogue: 0,0:01:49.86,0:01:52.58,Default,,0000,0000,0000,,มาจากกิจกรรมที่เรียกว่าการรอ
Dialogue: 0,0:01:52.58,0:01:55.26,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่พวกเขารอ \Nพวกเขาก็จมสู่ห้วงความเบื่อหน่าย
Dialogue: 0,0:01:55.26,0:02:00.25,Default,,0000,0000,0000,,แสดงความเกรงกลัวต่อศาสนา\Nและคิดเรื่องจะฆ่าตัวตาย
Dialogue: 0,0:02:00.25,0:02:03.68,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรื่องตลก ๆ ก็ผุดขึ้นมา\Nตอนที่พวกเขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก
Dialogue: 0,0:02:03.68,0:02:06.51,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมันแสดงออกมาผ่านภาษา\Nและการเคลื่อนไหวของพวกเขา
Dialogue: 0,0:02:06.51,0:02:09.73,Default,,0000,0000,0000,,ปฏิสัมพันธ์ของพวกเขา\Nเต็มไปด้วยการเล่นคำที่แปลก ๆ
Dialogue: 0,0:02:09.73,0:02:11.61,Default,,0000,0000,0000,,การทำซ้ำ ๆ และการบอกใบ้ซ้อน
Dialogue: 0,0:02:11.61,0:02:14.72,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเดียวกันกับ การทำท่าตลก ๆ \Nร้องเพลง และเต้นรำ
Dialogue: 0,0:02:14.72,0:02:17.32,Default,,0000,0000,0000,,และเปลี่ยนหมวกอย่างกระวนกระวาย
Dialogue: 0,0:02:17.32,0:02:19.96,Default,,0000,0000,0000,,บ่อยครั้งที่ผู้ชมทำตัวไม่ถูก
Dialogue: 0,0:02:19.96,0:02:22.84,Default,,0000,0000,0000,,ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
Dialogue: 0,0:02:22.84,0:02:25.86,Default,,0000,0000,0000,,หรือว่าเบ็คเค็ทท์เห็นว่ามันต่างกันอย่างไร
Dialogue: 0,0:02:25.86,0:02:27.92,Default,,0000,0000,0000,,เบ็คเค็ทท์เกิดในดับลิน เรียนภาษาอังกฤษ
Dialogue: 0,0:02:27.92,0:02:30.90,Default,,0000,0000,0000,,ฝรั่งเศส และอิตาลี ก่อนที่จะย้าย\Nไปอยู่ที่ปารีส
Dialogue: 0,0:02:30.90,0:02:33.60,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งเขาใช้เวลาส่วนใหญ่\Nไปกับการเขียนบทละครเวที
Dialogue: 0,0:02:33.60,0:02:35.70,Default,,0000,0000,0000,,กวี และความเรียง
Dialogue: 0,0:02:35.70,0:02:38.58,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่เบ็คเค็ทท์ชอบภาษามาตลอด
Dialogue: 0,0:02:38.58,0:02:42.58,Default,,0000,0000,0000,,เขายังให้พื้นที่กับความเงียบ\Nโดยทำให้เกิดช่วงเว้น
Dialogue: 0,0:02:42.58,0:02:46.58,Default,,0000,0000,0000,,การหยุด และการเคลื่อนไหวของว่างเปล่า\Nในงานของเขา
Dialogue: 0,0:02:46.58,0:02:50.26,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นลักษณะเด่น\Nของจังหวะที่ไม่สม่ำเสมอและตลกร้าย
Dialogue: 0,0:02:50.26,0:02:53.16,Default,,0000,0000,0000,,ที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเขา
Dialogue: 0,0:02:53.16,0:02:56.40,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งโดยดังในแวดวงละครแปลกสุดวิสัย
Dialogue: 0,0:02:56.40,0:02:58.88,Default,,0000,0000,0000,,เขายังสร้างบุคลิกที่ลึกลับ
Dialogue: 0,0:02:58.88,0:03:02.24,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ยอมที่จะยืนยันหรือปฏิเสธเนวคิดใด ๆ
Dialogue: 0,0:03:02.24,0:03:04.58,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีต่อความหมายของผลงานของเขา
Dialogue: 0,0:03:04.58,0:03:06.18,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้ผู้ชมเดาไปต่าง ๆ นานา
Dialogue: 0,0:03:06.18,0:03:09.40,Default,,0000,0000,0000,,ยิ่งเป็นการเพิ่มความสนใจ\Nที่ผู้ชมมีต่อโลกเหนือจริง
Dialogue: 0,0:03:09.40,0:03:12.43,Default,,0000,0000,0000,,และตัวละครซ่อนเงื่อนของเขา
Dialogue: 0,0:03:12.43,0:03:15.29,Default,,0000,0000,0000,,การปราศจากซึ่งความหมายที่ชัดเจน
Dialogue: 0,0:03:15.29,0:03:17.55,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้โกโดต์ถูกนำมาตีความได้ไม่จบสิ้น
Dialogue: 0,0:03:17.55,0:03:20.77,Default,,0000,0000,0000,,นักวิจารณาเสนอแนวคิด\Nที่มีต่อบทละคนนี้ว่าอย่างนับไม่ถ้วน
Dialogue: 0,0:03:20.77,0:03:24.39,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้เกิดเป็นวัฎจักรของความกำกวม
Dialogue: 0,0:03:24.39,0:03:27.63,Default,,0000,0000,0000,,และแนวคิดที่สะท้อนโครงเรื่องของละครเอง
Dialogue: 0,0:03:27.63,0:03:30.73,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกตีความว่าแฝงคติจากสงครามเย็น
Dialogue: 0,0:03:30.73,0:03:33.22,Default,,0000,0000,0000,,การปฏิวัติฝรั่งเศส
Dialogue: 0,0:03:33.22,0:03:36.23,Default,,0000,0000,0000,,และการล่าอาณานิคมของอังกฤษที่ไอแลนด์
Dialogue: 0,0:03:36.23,0:03:38.32,Default,,0000,0000,0000,,พลังระหว่างตัวละครเอกทั้งสอง
Dialogue: 0,0:03:38.32,0:03:40.47,Default,,0000,0000,0000,,ก็ก่อให้เกิดการอภิปรายกันอย่างเข้มข้น
Dialogue: 0,0:03:40.47,0:03:43.31,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาถูกตีความว่าเป็นผู้รอดชีวิต\Nจากวันสิ้นโลก
Dialogue: 0,0:03:43.31,0:03:45.82,Default,,0000,0000,0000,,คนแก่คู่หนึ่ง เพื่อนรักสองคน
Dialogue: 0,0:03:45.82,0:03:51.54,Default,,0000,0000,0000,,และแม้แต่เป็นตัวแทน\Nของอีโก้และอิดตามทฤษฎีของฟรอยด์
Dialogue: 0,0:03:51.54,0:03:53.71,Default,,0000,0000,0000,,เบ็คเค็ทท์กล่าวเพียงแต่สิ่งที่เขามั่นใจ
Dialogue: 0,0:03:53.71,0:03:56.71,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือวลาดีมีร์และเอสทรากอน
Dialogue: 0,0:03:56.71,0:03:59.67,Default,,0000,0000,0000,,"สวมหมวกกลมทรงสูง"
Dialogue: 0,0:03:59.67,0:04:02.57,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเดียวกันกับแนวคิดเชิงวิจารณ์\Nและโครงเรื่องไร้แก่นสาร
Dialogue: 0,0:04:02.57,0:04:05.23,Default,,0000,0000,0000,,การใช้ภาษาของพวกเขาทั้งสองก็วนเวียน
Dialogue: 0,0:04:05.24,0:04:08.40,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ระหว่างการชวนทะเลาะและล้อเล่น\Nการหลงประเด็นความคิด
Dialogue: 0,0:04:08.40,0:04:11.28,Default,,0000,0000,0000,,และต่อประเด็นจากสิ่งที่พูดคาเอาไว้
Dialogue: 0,0:04:11.28,0:04:14.34,Default,,0000,0000,0000,,วลาดีมีร์: เราน่าจะเริ่มกันใหม่ไหม
Dialogue: 0,0:04:14.34,0:04:16.48,Default,,0000,0000,0000,,เอสทรากอน: ก็ไม่ยากหนิ
Dialogue: 0,0:04:16.48,0:04:19.40,Default,,0000,0000,0000,,วลาดีมีร์: ยากก็ตอนเริ่มนี่แหละ
Dialogue: 0,0:04:19.40,0:04:21.82,Default,,0000,0000,0000,,เอสทรากอน: แกจะเริ่มจากอะไรก็ได้
Dialogue: 0,0:04:21.82,0:04:24.28,Default,,0000,0000,0000,,วลาดีมีร์: ใช่ แต่แกต้องตัดสินใจนะ
Dialogue: 0,0:04:24.28,0:04:28.18,Default,,0000,0000,0000,,เบ็คเค็ทท์ทำให้เราตระหนักว่า\Nชีวิตประจำวันของเรานั้น
Dialogue: 0,0:04:28.18,0:04:31.24,Default,,0000,0000,0000,,ก็เหมือนกับโลกบนเวที\Nมันไม่ได้สมเหตุสมผลเสมอไป
Dialogue: 0,0:04:31.24,0:04:34.92,Default,,0000,0000,0000,,มันมีทั้งความจริงและมายา
Dialogue: 0,0:04:34.92,0:04:37.02,Default,,0000,0000,0000,,ความมักคุ้นและเรื่องประหลาด
Dialogue: 0,0:04:37.02,0:04:40.56,Default,,0000,0000,0000,,แะแม้ว่าการดำเนินเรื่องที่เรียบง่ายนี้\Nจะน่าดึงดูดใจ
Dialogue: 0,0:04:40.56,0:04:45.58,Default,,0000,0000,0000,,ละครเรื่องเยี่ยมนี้ก็ยังทำให้เราต้องคิด\Nและรอคอย