Aztek tanrılarının en güçsüzü, 
hastalıklı ve sivilcelerle kaplı Nanahuatl

yeni bir dünya yaratmak için seçilmişti.

Her biri "Güneş Tanrısı" tarafından 
yaratılmış dört dünya vardı

ve her biri sırasıyla yok edilmişti:

İlki jaguarlar, sonraki rüzgarlar,

ondan sonraki ateş yağmurları
ve dördüncüsü ise seller tarafından.

Beşinci Güneşi yaratmak için

"Tüylü Yılan" lakaplı Lord Quetzalcoatl

yeraltı dünyasına gitmiş,
eski insanların kemikleriyle dönmüş

ve yeni hayatlar yaratmak için
onları kendi kanıyla beslemişti.

Ancak yaşayacakları 
bir dünyanın olması için

başka bir tanrı büyük ateşe atlayıp
beşinci dünya olması gerekiyordu.

Yiyecek Tanrısı ve Ateş Tanrısı 
bu görev için Nanahuatl'ı seçerken

Yağmur Tanrısı ve Dört Çeyreğin Tanrısı
kendi tekliflerini seçmişti:

şerefli, zengin Tecciztecatl.

İlk olarak, seçilmiş kişiler 
dört günlük bir orucu

ve kan verme ayinini
tamamlamak zorundaydı.

Nanahuatl'ın kendi kanını
akıtacağı kaktüs dikenlerinden

ve kendi kanıyla boyamak için
çam dallarından başka bir şeyi yoktu,

ancak elinden geleni yapmakta kararlıydı.

Bu sırada Tecciztecatl,
kendi kanını sunmak için

yanardöner quetzal tüyleriyle süslenmiş

muhteşem yeşim rengi dikenleri ve dalları
kullanarak servetiyle hava atıyordu.

Dört gün geçtiğinde ateş gürlüyordu.

Gururlu Tecciztecatl 
dört kez alevlere yaklaştı

ve dört kez korku içinde geri çekildi.

Alçakgönüllü Nanahuatl bir adım öne çıktı.

Diğer tanrılar onu beyaza boyayıp
üzerine tüyleri yapıştırdılar.

Tereddüt etmeden kendini alevlere attı.

Ateşten kararmış bir kartal, 
ateş üzerinde süzülerek

Nanahuatlt'ı yakaladı 
ve onu gökyüzüne taşıdı.

Orada onu, Yiyecek Tanrı
ve Tanrıçası yıkadı,

tüylü bir tahta oturttu ve başının
etrafına kırmızı bir şerit sardı.

Nanahuatl'dan esinlenen Tecciztecatl,

kendini ateşten geriye kalanlara attı: 
soğumuş küllere.

Ateş çukurunun üstünden bir jaguar atladı,
ancak Tecciztecatl'ı gökyüzüne taşıyamadı.

Tecciztecatl ufka ulaştığında bir grup
tanrı eski püskü giysilerle onu giydirdi.

Yine de Nanahuatl kadar
ışıl ışıl parlıyordu.

Ama daha az cesaret ve daha fazla 
gurur gösterdiğinden dolayı,

tanrılardan biri bir tavşanı tuttu, 
yüzüne fırlattı ve ışığını azalttı.

Ancak beşinci dünya hala
tam anlamıyla yaratılmamıştı.

Güneş Tanrısı Nanahuatl, daha önceki 
tüm güneşlerin hareket ettiği gibi

gökyüzünde hareket etmeden 
dört gün boyunca parladı.

Bu esnada evlerinde Teotihuacan, 
tanrılar, endişelenmeye başladı.

Obsidiyen Şahinini, ne sorun olduğunu
sormak üzere yukarı gönderdiler.

Nanahuatl, nasıl ki kendini
Güneş Tanrısı olmak için feda ettiyse

gökyüzünde hareket etmek için de

şimdi diğer tanrıların kanıyla 
beslenmesi gerektiğini söyledi.

Bu öneriye öfkelenen Şafak Tanrısı
yükseldi ve Güneş Tanrısına bir ok attı.

Güneş Tanrısı da bir ok attı

ve quetzal-tüylü okları onu dondurarak
Şafak Tanrısının yüzüne vurdu.

Başkaları aceleyle davranamadan

diğer tanrılar ne yapacaklarını 
tartışmak için birbirlerine döndüler.

Tabii ki kimse ne kendisini feda etmek
ne de Şafak Tanrısı gibi davranmak istedi.

Üstelik Nanahuatl dünyayı beslemek için 
kendi görevini yerine getirmişken

nasıl olur da karşılığında 
onu beslemeyi reddederler?

Zayıf Tecciztecatl'ın bile 
en sonunda Nanahuatl'ın cesaretine

nasıl imrendiğini hatırladılar.

Nihayetinde diğer beş tanrı 
kendilerini feda etmeye karar verdiler.

Ölüm Tanrısı hepsini teker teker obsidiyen
bıçakla kalplerinden bıçaklayarak

vücutlarını yeni Güneş Tanrısına sundu.

Son tanrı feda edilirken

Lord Quetzalcoatl, büyük ateşin közlerini
üfleyerek hayata döndürdü,

güneş en sonunda gökyüzünde
hareket etmeye başladı

ve beşinci çağı başlattı.

Cesareti diğer tüm tanrılara ilham veren
sivilceli, cılız biri sayesinde

güneş günlük yörüngesini izliyor

ve tavşan yüzlü ay da 
beraberinde onu takip ediyor.