0:00:03.740,0:00:09.130 გონება არის მიზეზი ადამიანის ბორკილებისა, ისევე, როგორც მისი განთავისუფლებისა. [br]ამრიტაბინდუ უპანიშადი. ძვ.წ. 100 0:00:11.640,0:00:16.650 ეზიარო ადამიანის ბუნებას, [br]ნიშნავს ჩაეფლო დიად თავდავიწყებაში. 0:00:18.730,0:00:24.970 განპირობებული გონების ფარდა ფარავს ჭეშმარიტებას იმის შესახებ,[br]თუ ვინ ვართ სინამდვილეში. [br] 0:00:28.050,0:00:34.210 და გვაგდებს უმოწყალოდ განცალკევების, შეზღუდვების და ეჭვების სამყაროში. 0:00:36.370,0:00:42.050 მაშ, ვინ ხართ თქვენ სინამდვილეში?[br]ხართ თუ არა უბრალოდ გონება, რომელიც ცხოვრობს სხეულში, 0:00:42.760,0:00:48.210 რომელიც მიჰყვება ცხოვრებას, და ცდილობს, [br]მოიპოვოს ბედნიერება და გაექცეს ტანჯვას? 0:00:48.210,0:00:54.860 ან იქნებ, ხარ სრულიად სხვა რამ, უფრო ღრმა, რაღაც მარადიული? 0:00:54.860,0:01:00.180 რისი ახსნაც შეუძლებელია სიტყვებით, [br]და რისი გაცნობიერებაც 0:01:00.180,0:01:06.720 მოიტანს ნამდვილ სიმშვიდეს და ნამდვილ დაკმაყოფილებას. [br]აქ ჩვენ შევიხედავთ გონების ფარდის მიღმა 0:01:06.720,0:01:12.220 აზრებსა და გრძნობებს მიღმა, [br]რათა შევიცნოთ ჭეშმარიტება იმაზე, 0:01:12.220,0:01:15.632 თუ ვინ ვართ სინამდვილეში. 0:01:33.392,0:01:37.392 მაშ რა არის გონება? 0:01:37.792,0:01:44.430 კაცობრიობის ისტორიის მანძილზე ეს კითხვა [br]უამრავჯერ დასმულა. ყველაზე ადრეული 0:01:44.430,0:01:49.790 სულიერი და მეცნიერული კვლევებისას, [br]ადამიანის გონება კონცეპტუალიზდა 0:01:49.790,0:01:55.380 და გაიგებოდა სხვადასხვანაირად [br]სხვადასხვა კულტურაში. 0:01:55.380,0:02:01.580 ადამიანები იყენებდნენ ფილოსოფიას, ფსიქოლოგიურ და მეცნიერულ თეორიებს, ასევე, 0:02:01.580,0:02:08.280 პირდაპირი კვლევის მეთოდებს, რათა შეეღწიათ გონების საიდუმლოებებში, რათა შეეცნოთ 0:02:08.280,0:02:14.790 ვინ ვართ ჩვენ გონებისა და სხეულის მიღმა. როგორც წესი, ჩვენ ვთვლით, რომ გონება - ეს არის 0:02:14.790,0:02:19.220 რაღაც ჩვენი თავის შიგნით, რომ ტვინი დაკავშირებულია აზროვნებასთან 0:02:19.220,0:02:27.505 და შეცნობასთან. მაგრამ გონება არის უფრო ღრმა, ვიდრე ეს ყველაფერი. სინამდვილეში, გონება - ეს დუალობაა. 0:02:28.155,0:02:33.260 ის ცნობილია, ასევე, როგორც მაია და ილუზია. ის ასევე ცნობილია, როგორც ეგო. 0:02:33.900,0:02:41.050 ლათინურიდან ეგო აღნიშნავს უბრალოდ "მე"-ს. როდესაც გრძნობა "მე" შემოზღუდულია რაიმე 0:02:41.050,0:02:47.915 საგნით, მაშინ ეს მაიაა, ილუზია,. მაგრამ როცა ის დაუსაზღვრავია, როცა ის იღვიძებს, როგორც 0:02:47.915,0:02:53.920 თავად ცნობიერება, რომლის შიგნითაც ყველა მოვლენა იბადება და მერე ქრება, 0:02:53.920,0:02:59.470 მაშინ აღარ არსებობს ამ ცალკე "მე"-სთან გაიგივება. 0:02:59.960,0:03:06.920 სიტყვა "მე"-ს ნამდვილი მნიშვნელობა - ეს არის უსასრულო გაცნობიერება, უსასრულო ცნობიერება. 0:03:06.920,0:03:13.410 ეს არის ერთადერთი "მე" ან ერთადერთი "მე", რომელიც არსებობს. თუმცა ჩვენი უმრავლესობისთვის 0:03:13.410,0:03:19.670 ჩვენი საკუთარი "მე"-ს გრძნობა იმდენად ჩახლართულია გამოცდილების შინაარსში, 0:03:19.670,0:03:25.560 აზრებში, გრძნობებში, წარმოსახვებში და ა.შ., რომ ჩვენ ვერ აღვიქვამთ ჩვენს თავს ისეთად, 0:03:25.560,0:03:32.760 როგორებიც ვართ არსობრივად დასაწყისიდან. მაგრამ ჩვენ ვიცით ჩვენი თავი შეცვლილი სახით, 0:03:32.760,0:03:39.970 გამოცდილების შინაარსთან შერეული. და ეს შერევა ჭეშმარიტი ერთადერთი "მე"-სი, უსასრულო 0:03:39.970,0:03:44.940 გაცნობიერების ან უსასრულო ცნობიერების - გამოცდილების შინაარსთან, წარმოშობს 0:03:44.940,0:03:51.230 ილუზორულ "მე"-ს, რომელსაც ეძახიან ეგოს, ან 0:03:51.230,0:03:57.710 განცალკევებულ "მე"-ს. ეგო - ეს არის ძალზე მყარი, ძლიერი, უდრეკი იდეა იმის შესახებ, 0:03:57.710,0:04:04.860 რომ ჩვენ - პიროვნება ვართ... განცალკევებული არსება სხეული-გონების შიგნით. ხანდახან კი 0:04:04.860,0:04:10.381 ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ჩვენ უბრალოდ სხეული-გონება ვართ. ეგო - ეს არის გონების ასპექტი, ის ფორმირდება 0:04:10.381,0:04:17.510 ადრეულ ასაკში და სწორედ ის გვაძლევს შეგრძნებას, რომ ჩვენ ვართ - ინდივიდუალობა. 0:04:17.510,0:04:25.820 ეგო - გამოგონილი არსებაა, ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით, არარეალური, ეს არის ის, რასაც 0:04:25.820,0:04:34.460 ჩვენ ვაიგივებთ სხეულთან. ეს არის გონების ნაწილი, რომელიც თვლის თავს განცალკევებულად. 0:04:34.460,0:04:42.790 ეგო - ეს საკუთარი თავის პირადული შეგრძნებაა, მაგრამ არაა ნამდვილი "მე". 0:04:43.750,0:04:49.630 ეს არის მთლიანად მე-ს წარმოსახული კონსტრუქცია. საბოლოოდ, ეს არაა ის, რაც ვარ მე. 0:04:49.630,0:04:58.279 ვინც ვარ "მე" - ეს ისაა, რაც უფრო ღრმაა, და ეს სიღრმისეული თანმყოფობა მუდამ აქაა. 0:04:58.869,0:05:05.600 დუალისტური გონება ორი ფუნდამენტური ასპექტისგან შედგება - დამკვირვებელი და 0:05:05.600,0:05:11.540 ის, რასაც აკვირდებიან. არსებობს სამყაროს ფენომენები, შედგენილი შეგრძნებებისგან, 0:05:11.540,0:05:17.930 აღქმებისგან და ეგოისტური სურვილებისგან. ამავე დროს, არსებობს გრძნობა, რომ არსებობს "მე", 0:05:17.930,0:05:25.110 რომელიც განცალკევებულ მოწმეს წარმოადგენს. გამოღვიძება - ესაა გამოღვიძება ამ ორმაგობიდან... 0:05:25.110,0:05:32.260 დამკვირვებელსა და დაკვირვებულს შორის გაყოფისაგან. სუბიექტსა და ობიექტს შორის, რათა 0:05:32.260,0:05:38.710 შევიცნოთ პირველქმნილი გაცნობიერება, [br]რომელიც ყოველთვის აქაა. 0:05:38.710,0:05:45.600 თუკი პატარა ბავშვებს შეხედავთ, მათ არ გააჩნიათ ეგო, და ცხოვრობენ მოვლენებში 0:05:45.600,0:05:50.730 თანამონაწილეობის მდგომარეობაში. ისინი ცხოვრობენ აღტაცებაში, რადგანაც 0:05:50.730,0:05:54.590 არ არიან სამყაროსგან განცალკევებულნი. 0:05:54.930,0:06:01.130 როდესაც ვიბადებით, ჩვენ ჯერ დამოკიდებული ვართ, და არ გვაქვს კონცეპტუალური აზროვნება. 0:06:01.130,0:06:06.709 განვითარებასთან ერთად, კონცეფციებიც გვიჩნდება, და ის, რასაც თვითშეგნება ქვია, ანუ 0:06:06.709,0:06:12.040 ეს არის აზროვნების უნარი იმაზე, თუ რას ვაკეთებთ, რომ დამოუკიდებლები გავხდეთ. 0:06:12.040,0:06:16.880 ასეთნაირად, აზროვნება გადაიქცევა[br]შინაგან იდენტობად. 0:06:16.880,0:06:23.640 ეგოს ფორმირება დაბადებიდან მალევე იწყება. ჩვენ ვიწყებთ პირადი იდენტობის განვითარებას, 0:06:23.640,0:06:31.790 რომელსაც, საბოლოოდ, "მე"-ს ან "ჩემი"-ს ვეძახით. ადამიანის განვითარებაში სარკის სტადია - 0:06:31.790,0:06:38.740 ეს არის მომენტი, როცა ბავშვი ცნობს თავის თავს სარკეში. ეს ხდება, როგორც წესი, 0:06:38.740,0:06:46.050 6-დან 18 თვემდე ასაკში. და ეს არის ეგოს ფორმირების მხოლოდ ერთი ნაწილი, 0:06:46.050,0:06:52.710 იდენტიფიკაციის პროცესის გავლით. [br]ჩვენ ეგოს კი არ ვამყარებთ, როცა ვცნობთ 0:06:52.710,0:06:59.390 სარკეში პერსონაჟს, უბრალოდ ეს არის სოციალიზაციისა და განპირობების პროცესი, 0:06:59.390,0:07:07.730 როცა გარშემომყოფნი გვექცევიან, ისე, როგორც განცალკევებულ პიროვნებას, განცალკევებულ "მე"ს. 0:07:07.730,0:07:13.870 ჩვენ ვსწავლობთ ჩვენი "მე"-ს გრძნობის განსაზღვრას სხეულის შეგრძნებებით, 0:07:13.870,0:07:21.740 ასევე საგნებისა და მოვლენების აღქმითა და კონცეპტუალიზაციით. გონება აცალკევებს და ყოფს 0:07:21.740,0:07:28.020 საგნებს ერთმანეთისგან, და ჩვენ გვიჩნდება მათდამი სხვადასხვა დამოკიდებულება. 0:07:28.020,0:07:34.050 ზოგი მათგანი მოგვწონს, ზოგიც - არა. [br]ეს "მე" ხდება ჩვენი 0:07:34.050,0:07:40.140 ინდივიდუალური და უნიკალური პიროვნება ჩვენი ცხოვრების გზაზე. 0:07:40.140,0:07:44.250 ეს არის ისტორია იმაზე, [br]თუ ვინ გვგონია ჩვენი თავი. 0:07:44.250,0:07:48.430 ცნობიერება, რაც ვართ ჩვენ, იწყებს ამის დაჯერებას, როცა ჩვენ ჯერ კიდევ სრულიად ახალგაზრდა ვართ. 0:07:48.430,0:07:54.965 ბავშვობაში ის ჩვენთან ერთად იზრდება, სანამ სრულიად არ დავრწმუნდებით იმაში, რომ 0:07:54.965,0:08:00.930 პიროვნება ვართ. ადამიანები იზრდებიან, მოზარდობასა და ახალგაზრდობას გაივლიან, და 0:08:00.930,0:08:06.760 ამასთან ერთად ვითარდება მათში განცალკევებულობა, "მე"-ს გრძნობა, რომელიც მათ გონებაში ცხოვრობს. 0:08:06.760,0:08:15.980 ასეთნაირად ხდებიან განცალკევებული ეგო, და ცხოვრობენ სურვილების მდგომარეობაში, 0:08:15.980,0:08:21.130 არასრულყოფილების მდგომარეობაში, და [br]ივსებიან მისწრაფებით, დააგროვონ 0:08:21.130,0:08:25.990 საგნები, რათა მოახდინონ [br]არასრულყოფილების კომპენსირება. 0:08:25.990,0:08:31.350 სწორედ გონება არის ყველა პრობლემის მიზეზი. [br]გონება - ეს არის ძალა, 0:08:31.350,0:08:35.330 რომელიც ქმნის განცალკევების სრულ ილუზიას... 0:08:35.330,0:08:41.410 მთელ ილუზიას, ის გვაჩვენებს, თითქოს პიროვნება ვართ, და ვცხოვრობთ სამყაროსგან ცალკე. 0:08:41.410,0:08:48.750 საკუთარ გამოცდილებაზე დაყრდნობით, ყველას შეგვიძლია დავრწმუნდეთ, როცა ფსიქოლოგიურ 0:08:48.750,0:08:56.590 ტანჯვას შევიგრძნობთ, და ვიკლვევთ მის საწყის შეხედულებას, ეს არის, თითქოს 0:08:56.590,0:09:04.020 ვართ ცალკე პიროვნება, ეს ცალკე არსება. [br]და აქ არავინაა გამონაკლისი, არავინ. 0:09:04.020,0:09:11.000 არ ვსაუბრობ ფიზიკურ ტკივილზე. მაგრამ ფსიქოლოგიური ტანჯვა სრულიად არაა საჭირო, 0:09:11.000,0:09:18.819 ისინი ეფუძნებიან იმ რწმენას, [br]რომ ვართ განცალკევებული. 0:09:18.819,0:09:26.960 გვეჩვენება, რომ ვართ დამოუკიდებელი სხეულ-გონება. რადგანაც იმ ფრაგმენტებს ვგავართ, 0:09:26.960,0:09:32.919 ერთ მთლიანს რომ მოსცილდნენ, როგორც [br]პაზლის პატარა ნაწილები. ისინი განცალკევდნენ 0:09:32.919,0:09:38.110 და დაიფანტნენ ერთმანეთისგან შორი-შორს, ამიტომაც მუდამ შევიგრძნობთ, რომ "რაღაც არ გვყოფნის", 0:09:38.110,0:09:42.156 "რაღაც ისე არაა". გონება [br]გადაულახავ წინაღობად გვეჩვენება. 0:09:42.156,0:09:46.800 როგორ შეგვიძლია გონების გადალახვა? [br]ჩვენ ხომ გვეჩვენება, რომ მას ბოლო არ უჩანს. 0:09:47.330,0:09:53.190 გონებითვე გონებაზე გამარჯვების მცდელობა - დაუსრულებელ ბრძოლას წარმოშობს. 0:09:53.190,0:09:59.120 ეს იმას ჰგავს, რომ ვეცადოთ სხეულის აწევას საკუთარ ფეხსაცმელზე მოჭიდებით. 0:09:59.360,0:10:05.600 ეგო-სტრუქტურა თავს გრძნობს დაცარიელებულად, დაკარგულად და დაბნეულად, მისთვის სიცოცხლეს 0:10:05.600,0:10:12.030 არ აქვს აზრი, და რაც უფრო ბრძოლობს მაძიებელი გონება, ჩვენ განვიცდით იმას, რასაც წმინდა იოანე 0:10:12.030,0:10:18.160 ეძახდა სულის ბნელ ღამეს. ეს აუცილებელი ეტაპია 0:10:18.160,0:10:24.883 იმედგაცრუების და განხიბვლის პროცესში. მხოლოდ მაშინ, როცა ძიებას შევწყვეტთ, და ასევე, ჩვენი თავის ცრუ გაიგივებას 0:10:24.883,0:10:32.860 მაძიებელთან, ჩვენ შევიგრძნობთ [br]სიცოცხლესთან ერთიანობას. 0:10:44.170,0:10:49.680 ჩემს ცხოვრებაში ერთი კარგი პერიოდი იყო. [br]მე დავანებე თავი სულიერ ძიებას. 0:10:49.680,0:10:55.440 არა იმიტომ, რომ დავნებდი, როგორც ასეთი, არამედ იმიტომ, რომ საძიებელი აღარაფერი იყო. 0:10:55.440,0:11:00.961 მე არ ვეძებდი გასხივოსნებას. მე არ ვეძებდი გამოღვიძებას. მე ვეძებდი 0:11:00.961,0:11:06.970 სიმშვიდეს, ვეძებდი ბედნიერებას და მივედი დასკვნამდე, რომ იმაზე დანებება, რაც უკვე არის 0:11:06.970,0:11:12.430 ეს არის ერთადერთი გზა, ცხოვრება კი - მასწავლებელია. ჩემი მრავალწლიანი ძიების შემდეგ 0:11:12.430,0:11:22.390 ყველაფერი ჩამოიშალა. "მე"-ს სტრუქტურა, რადაც მე ჩემს თავს ვთვლიდი, დაიშალა. 0:11:23.350,0:11:33.710 ჩემს სასტუმრო ოთახში ვიჯექი. [br]რამდენიმე კვირა იყო, რაც 0:11:33.710,0:11:43.780 შინაგად უდიდეს სიცარიელეს ვგრძნობდი. ეს მოულოდენლი იყო. ეს ყოვლისმომცველი სიბნელის 0:11:43.780,0:11:52.460 შინაგანი უსასრულო პეიზაჟი... თავისებური მიტოვებულობა... თავად სიცოცხლეზე 0:11:52.460,0:12:03.900 ეგზისტენციალური უარისთქმა. და შევამჩნიე, გონება როგორ მოძრაობდა და უნდოდა ამ შინაგანი 0:12:03.900,0:12:11.470 სიბნელის ლანდშაფტიდან თავის დაღწევა. [br]ამ დროს მე დავუსვი კითხვა ჩემს თავს: 0:12:11.470,0:12:17.800 "რა არის ტანჯვის არსი?[br]როგორია ტანჯვის ბუნება? 0:12:17.800,0:12:25.670 როგორ უნდა დასრულდეს ტანჯვა?[br]ან იქნებ მას არ აქვს დასასრული?"[br]და ამ კითხვებში 0:12:25.670,0:12:32.220 დაიბადა მზაობა, არ განვძრეულიყავი იმ ადგილიდან, სადაც ვიყავი, არ გავცილებოდი 0:12:32.220,0:12:39.730 ამ საშინელ პეიზაჟს და დავნებებოდი მას, [br]თუნდაც ეს ჩემი დასასრული ყოფილიყო. 0:12:39.730,0:12:46.286 მე არ ვიცოდი, რას ნიშნავდა ჩემი საკუთარი დასასრული, მაგრამ ეს დაიბადა, როგორც რაღაც ცოდნა, 0:12:46.286,0:12:51.820 რაც ჯერ კიდევ არ იყო გაცნობიერებული. და ამ მომენტში, სრულიად მოულოდნელად მოკვდა 0:12:51.820,0:13:02.030 ჩემი "მე"-ს სტრუქტურა. თითქოს მთელი ჩემი პიროვნება მოკვდა, და გასაოცარი იდუმალი გზით 0:13:02.030,0:13:11.570 მოხდა თვით სიცოცხლესთან გაერთიანება, რამაც ბოლო მოუღო განცალკევებას ჩემსა და სიცოცხლეს შორის. 0:13:11.570,0:13:20.320 ამ მომენტიდან მე მივხვდი, რომ მე და სიცოცხლე - ერთი მთლიანი ვართ, და არაა დაყოფა... 0:13:20.320,0:13:27.320 ყველაფერს გონების მოძრაობა წარმოშობს. ჩემი, როგორც ა მ ო დ ა ს (სახელი), პიროვნების მთელი სტრუქტურა 0:13:27.320,0:13:35.530 ეფუძნებოდა მსხვერპლის იდენტობას. მსხვეპრლი [br]არა უბრალოდ გარემოებების, 0:13:35.530,0:13:40.440 არამედ მსხვერპლი ჩემივე აზრების, ჩემივე გრძნობების, ემოციების, 0:13:40.440,0:13:44.790 ამიტომაც მუდამ ვცდილობდი, შევცვლილიყავი, შემეცვალა აზრები, რათა 0:13:44.790,0:13:49.517 გამეხადა ისინი უკეთესებად, გამეხადა ისინი უფრო პოზიტიურებად, გამეხადა ისინი ამაღლებულად. 0:13:49.517,0:13:58.510 ეს დასრულდა. და უმსხვერპლოდ [br]მე დავიბადე ახლიდან. 0:13:58.510,0:14:05.330 ესე იგი, მე მოვკვდი, და ამით დავიბადე ხელახლა. თითქოს აღქმის ყველა ფარდა 0:14:05.330,0:14:11.460 დამყარებული პიროვნება-ამოდაზე, მისი ისტორიით, მისი აზრებით, 0:14:11.460,0:14:17.898 მისი შეხედულებებით, მისი გამოცდილებით, - ჩამოიშალა. ამ მომენტიდან სრულიად გაშიშვლებული ვარ, 0:14:17.898,0:14:23.510 ამ მომენტიდან არასდროს შევცვლილვარ. 0:14:27.050,0:14:33.610 ბუდიზმში პირველი კეთილშობილური ჭეშმარიტება მდგომარეობს იმაში, რომ არსებობს ტანჯვა, არსებობს 0:14:33.610,0:14:40.210 განპირობებული გონებისათვის დამახასიათებელი დაუკმაყოფილებლობა, დუკჰა, ან ქრონიკული 0:14:40.210,0:14:47.120 დაუკმაყოფილებლობა გონების, რაც თავის თავში მოიცავს არა მხოლოდ ფიზიკურ და ემოციურ ტკივილს, 0:14:47.120,0:14:53.690 არამედ დაუკმაყოფილებლობის უფრო ნატიფ ფორმებს, როგორიცაა საგანთა ცვალებადობა, 0:14:53.690,0:15:00.780 და ცხოვრების საქმიანობებში ხანგრძლივი დაკმაყოფილების შეუძლებლობა. 0:15:00.780,0:15:07.180 ნამდვილი ბედნიერება და დაკმაყოფილება არ მოიპოვება გარე მატერიალურ მიზნებში. 0:15:07.710,0:15:11.428 მაშინაც კი, როცა ყველაფერი ისე მიდის, [br]როგორც ჩვენ გვინდა, მაშინაც კი, 0:15:11.428,0:15:16.365 როცა სცენარს მივდევთ, ვართ კარგი ადამიანი, გვაქვს წარმატებული ურთიერთობები, 0:15:16.365,0:15:21.970 წარმატებული კარიერა, მაშინაც კი ჩნდება ფარული შეგრძნება, რომ რაღაც აქ კარგად არაა. 0:15:21.970,0:15:29.090 რაღაც არ გვყოფნის. [br]რა, ვერ ვხვდებით ზუსტად, 0:15:29.090,0:15:36.020 და რაც უფრო ყურადღებით ვაკვირდებით ამ გრძნობას, ის ხდება სულ უფრო ნათელი და ძლიერი. 0:15:36.020,0:15:42.690 ამიტომ ყოველთვის ვამბობ, რომ გამოღვიძების პროცესში პირველი ნაბიჯია - იმის აღიარება, 0:15:42.690,0:15:50.280 რომ ჩვენ ვიტანჯებით. ჩვენ შეგვიძლია ეს განვაზოგადოთ და ვთქვათ, რომ ეს უბრალოდ გრძნობაა, 0:15:50.280,0:15:56.360 რომ ცხოვრება არასწორად ფუნქციონირებს, ანდა მე არ ვფუნქციონირებ ცხოვრებაში სწორად. 0:15:56.360,0:15:59.893 მაგრამ ეს არაკომფორტულია... და ეს ძალიან კარგია, რომ არაკომფორტულია, რადგანაც სწორედ 0:15:59.893,0:16:07.173 მას მივყავართ გამოკვლევამდე, და მას შეუძლია მიგვიყვანოს იმ ადგილამდე, რასაც ვერასდროს წარმოვიდგენდით. 0:16:07.173,0:16:15.520 რატომ იტანჯებიან ადამიანები? თუკი ჩვენ ვსაუბრობთ ფიზიკური სხეულის ტკივილზე, მაშინ უნდა გვესმოდეს 0:16:15.520,0:16:24.350 რომ ფიზიკური ტკივილის მიზეზი არის ის, რომ ტკივილი არის ჩვენი დაცვა, 0:16:24.350,0:16:33.770 რაც მივიღეთ მემკვიდრეობით. თუკი ტკივილს არასდროს გამოვცდიდით, მაშინ 0:16:33.770,0:16:43.410 მუდმივად საგნებს დავეჯახებოდით, [br]ჩვენი სხეული დალევდა გოგირდმჟავას 0:16:43.410,0:16:51.740 და არ იცოცხლებდა დიდხანს. ფსიქოლოგიური ტკვილის მიზეზი კი სხვაა. ის ასე ჟღერს: 0:16:51.740,0:17:00.330 "შენ შეცდომას ჩადიხარ". ასეთნაირად, ფსიქოლოგიური ტკივილი - არაა პრობლემა, 0:17:00.330,0:17:05.930 არამედ ის ჩვენ გვასწავლის [br]გაკვეთილს ჩვენს სხვა შეცდომაზე, 0:17:05.930,0:17:12.540 რაც იმაში მდგომარეობს, რომ ჩვენ თავს მივიჩნევთ განცალკევებულ ადამიანურ არსებად. 0:17:12.540,0:17:19.150 ეს შეცდომაა... ეს არის ფუნდამენტური შეცდომა. ეს არის "პირვანდელი ცოდვა"! 0:17:19.150,0:17:28.840 ცოდვა, რომელიც გამოგვაგდებს ჩვენი ღვთიური სამეფოდან, სამოთხის ბაღიდან. 0:17:30.360,0:17:37.790 "ცოდვის" საწყისი განმარტება [br]არის - "მიზანს აცდენა". 0:17:37.840,0:17:44.514 ეგოისტური ცნობიერება - ეს არის გონების პათოლოგიური მდგომარეობა, რომლის დროსაც 0:17:44.514,0:17:51.200 ჩვენ მუდმივად ავაცილებთ მიზანს. სწორედ ამაში მდგომარეობს ცოდვაში დაცემის არსი - 0:17:51.200,0:17:56.850 ჩვენ მივეჯაჭვეთ კეთილისა და ბოროტის შეცნობის ხის ნაყოფს, მივეჯაჭვეთ აზრებს. 0:17:56.850,0:18:03.050 დუალისტური გონება წარმოქმნის მოვლენებს, რასაც აღქვიქვამთ ფორმების სამყაროში. 0:18:03.050,0:18:10.250 გონება შედგება შეგრძნებებისგან, აღქმებისგან, ეგოისტური მისწრაფებებისგან, და გრძნობისგან, 0:18:10.250,0:18:14.040 რომ არის "მე", გამოყოფილი, ცალკე "მე", [br]და რომ ის არის მოწმე. 0:18:14.040,0:18:20.080 სწორედ ეს აზრი "მე"-ზე [br]საფუძვლად უდევს ეგოსთან გაიგივებას. 0:18:20.080,0:18:28.786 რასაც არ უნდა განვიცდიდეთ, ამ "მე-თი განვიცდით. თუ მე ვსევდიანობ, თუ ვღელავ, ანდა 0:18:28.786,0:18:35.270 მარტოსული ვარ, ამას მე განვიცდი. [br]თუ თქვენთან ვსაუბრობ, ამას მე ვსაუბრობ. 0:18:35.270,0:18:39.800 თუ მე სამყაროს ვხედავ, მე ვხედავ სამყაროს. 0:18:39.800,0:18:44.260 ასეთნაირად, მთელი ჩვენი გამოცდილება ამ "მე"-ს ირგვლივ ტრიალებს. " 0:18:44.260,0:18:49.510 მე" არის ცენტრალური პერსონაჟი[br]ჩვენი ცხოვრების გამოცდილებაში. 0:18:49.510,0:18:57.600 ამიტომაც აუცილებელია მისი გამოკვლევა - გამოღვიძებისთვის. 0:18:57.600,0:19:03.841 აუცილებელი პირობაა შევისწავლოთ და გავაცნობიეროთ "მე", 0:19:03.841,0:19:06.900 ანუ თვითობა, რაც ვართ სინამდვილეში. 0:19:06.900,0:19:13.247 ბუდიზმის ერთ-ერთ საუკეთესო სწავლებაში, გულის სუტრაში, ნათქვამია: განთავისუფლებისათვის 0:19:13.247,0:19:19.670 ჩვენ უნდა გავაცნობიეროთ, რომ დუალისტური გონების მთელი მექანიზმი 0:19:19.670,0:19:28.650 ცარიელია თავის თავში. როცა აზრი "მე" განიგდება, დაიშლება თავად დუალობაც. 0:19:28.650,0:19:35.120 ფორმა შეიცნობა, როგორც სიცარიელე, [br]სიცარიელე კი - როგორც ფორმა. 0:19:35.120,0:19:43.850 სამადჰის მდგომარეობაში სიცარიელე ისე ცეკვავს, როგორც სისავსე, უძრაობა მოძრაობას ახასიათებს, 0:19:43.850,0:19:51.570 მდუმარება - სიმღერას. [br]სიცოცხლე უშუალოდ განიცდება, 0:19:51.570,0:19:58.580 და არა გონების ფილტრით. როცა ჩვენ აღარ ველტვით კეთილისა და ბოროტის შეცნობის ხის ნაყოფს, 0:19:58.580,0:20:04.660 როცა ჩვენ აღარ ვურთიერთობთ [br]სამყაროსთან ძველებურად 0:20:04.660,0:20:11.923 მაშინ ხდება ჩვენი განთავისუფლება [br]და ტანჯვის დასასრული. 0:20:11.923,0:20:18.550 ჩვენ ვთვლით, რომ საკუთარი გონება გაგვაჩნია, საკუთარი უმეცრება ანდა საკუთარი ეგო. 0:20:18.550,0:20:23.920 ეს იმიტომ ხდება, რომ ამას განცალკევებული თვალთახედვით ვუყურებთ, და ეს ნორმალურად ითვლება. 0:20:23.920,0:20:27.840 დასაწყისში თქვენ სწორედ ასე დაინახავთ ყველაფერს, მაგრამ ეს სინამდვილე არაა. 0:20:27.840,0:20:36.410 სინამდვილეში არის მხოლოდ სიცოცხლე. სულ ესაა. მხოლოდ წმინდა სიცოცხლე მოქმედებაში. 0:20:36.410,0:20:40.700 ამიტომ ტანჯვა - ეს არის სიცოცხლის წინაშე წინააღმდეგობა, წინააღმდეგობა ჩვენი თანხმობისთვის. 0:20:40.700,0:20:46.230 წინააღმდეგობა ჩვენი უარისთვის, მოკლედ ყველაფრისთვის, რასაც კი ვხვდებით გზაზე. 0:20:46.230,0:20:53.140 რადგანაც თავს ვგრძნობთ განცალკევებულად. გამოღვიძება კი არის განკურნება ამ დაყოფისგან, 0:20:53.140,0:20:56.534 ამ განცალკევებულობის იდეისგან. 0:20:56.534,0:21:01.750 ჩვენ შეგვიძლია ჩავხვდეთ გონების ეგოისტურ წინააღმდეგობას, თუკი დავაკვირდებით 0:21:01.750,0:21:09.910 სამყაროში ენერგიის მოძრაობის უფრო [br]მასშტაბურ პრინციპს. ამის ერთ-ერთი გზაა 0:21:09.910,0:21:15.980 დავაკვირდეთ იმას, რასაც ეძახიან [br]ლიხტენბერგის ფიგურას. ეს ფიგურა 0:21:15.980,0:21:21.820 არის მაქმანი, რომელიც წარმოიქმნება მაღალი ძაბვის დენის გავლისას რაიმე მატერიაში. 0:21:21.820,0:21:29.630 ელექტრული განმუხტვა ქმნის დატოტვილი არხების მსგავს მაქმანებს, ხეების მსგავსებს. 0:21:29.630,0:21:36.150 აქ ელექტრობა მიედინება ხის მასალაში. [br]ამ მაგალითში 0:21:36.150,0:21:42.980 ლიხტენბერგის ფიგურა შექმნილია აკრილის ბლოკში ტრილიონი ელექტრონების შესვლით, 0:21:42.980,0:21:49.984 5 მილიონი ვოლტის ნაწილაკების დამჩქარებლის მეშვეობით. მთელი ფიზიკური მატერია 0:21:49.984,0:21:56.610 ამ შემთხვევაში, აკრილის ბლოკი, წარმოადგენს წინაღობას ანდა ენერგიის შენელებას. 0:21:56.610,0:22:02.680 ელვის დროს ჰაერის წინაღობა გავლენას ახდენს დენისგამტარი არხის ფორმირებაზე და 0:22:02.680,0:22:08.560 დენის გამავლობაზე. როცა ვაკვირდებით [br]ხისმაგვარ სტრუქტურებს, 0:22:08.560,0:22:15.960 ენერგიებით შექმნილს, ვხედავთ გზებს, [br]რასაც გადის ენერგია გარემოში და დროში. 0:22:15.960,0:22:21.429 ეს ხისმგვარი დატოტვილი სტურქტურები, მაქმანები გვხვდება ბუნების 0:22:21.429,0:22:31.597 ყველა დონეზე და მასშტაბში, მიკროდან მაკრომდე. [br]თავად სამყაროს ქსოვილი 0:22:31.597,0:22:38.930 - ეს ფორმათა თამაშია, წინაღობების თამაში.[br]ერთი დიადი გონება თამაშობს დამალობანას 0:22:38.930,0:22:46.440 საკუთარ თავთან. სამსკარები, ანუ ქვეცნობიერი შაბლონები, წარმოიქმნება, როცა 0:22:46.440,0:22:54.410 განცდის მუხტი მაღალია. ენერგიები ერთ ადგილას იკრიბება და გამოჩნდება აზრი "მე". 0:22:54.410,0:23:00.930 წარმოიქმნება წინააღმდეგობა. თუ არაა წინააღმდეგობა, მაშინ ენერგია თავისუფლად გაედინება ჩვენში... 0:23:00.930,0:23:07.020 სიცოცხლე მიედინება ჩვენი გავლით. მაგრამ როცა წინააღმდეგობაა, მაშინ ჩნდება "მე", 0:23:07.020,0:23:12.510 ენერგია იტოტება და ქმნის ქვეცნობიერში [br]ახალ-ახალ გზებს. 0:23:12.510,0:23:20.040 ეს პატერნები დამოუკიდებლად მუშაობენ, იმალებიან და იზრდებიან ჩრდილში, სანამ 0:23:20.040,0:23:25.433 მათ ხელახლა არ აღმოაჩენენ და არ მოახდენენ გაცნობიერებულად ინტეგრაციას ერთიან მთელში. 0:23:26.263,0:23:31.870 თავდაპირველი მოგონება, რაც დამრჩა - ძალიან მეშინოდა, და არ ვიცოდი, რატომ მეშინოდა. 0:23:31.870,0:23:38.910 და მქონდა გრძნობა, რომ ნებისმიერ მომენტში შეიძლება რამე ცუდი მოხდეს. 0:23:38.910,0:23:46.360 ეს გრძნობა მთელი ცხოვრება მომყვებოდა და განსაკუთრებით გაძლიერდა 20 წლის ასაკში. 0:23:46.360,0:23:52.440 მე ჩავეფალი ძალიან ღრმა დეპრესიაში, ოთხი შვილის დაბადების შემდეგაც კი. 0:23:52.440,0:23:59.440 საბოლოოდ, ალბათ 3-4 წელი ვიცხოვრე[br]ისე, რომ ნამდვილად ვეძებდი 0:23:59.440,0:24:03.500 რაღაცას, თუმცა არ ვიცოდი ზუსტად, რას. [br]არასდროს გამეგო გამოღვიძებაზე, 0:24:03.500,0:24:11.040 არც ვიცოდი, თუ რა იყოს ეს. დროთა მანძილზე ცხადი გახდა, რომ, რასაც ვეძებდი, 0:24:11.040,0:24:18.050 არ მოიძებნება ჩემს გარე ცხოვრებაში. იმ დროისათვის მე კარგი ოჯახი მყავდა, კარგი ბიზნესი, ყველაფერი, 0:24:18.050,0:24:23.020 რაც კი შეიძლება ადამიანმა ისურვოს. და მაინც, შინაგანად ვგრძნობდი დიდ სიცარიელეს. 0:24:23.020,0:24:32.960 ბოლოს და ბოლოს, დეპრესიიდან კურნების პროცესში, მე აღმოვაჩინე მედიტაცია 0:24:32.960,0:24:41.830 და როცა ღრმად შევედი მასში, მოვიპოვე რაღაც სიმშვიდე, დაკმაყოფილების სიღრმისეული გრძნობა, 0:24:41.830,0:24:48.000 და პირველად ჩემს ცხოვრებაში, [br]შიშისა და საშინელების გრძნობა 0:24:48.000,0:24:55.090 ერთი წამით გაქრა, პირველად სიცოცხლეში. ამიტომ დავიწყე ძებნა, 0:24:55.090,0:24:59.757 თუ რა მოხდა, და რატომ მოხდა ეს ცვლილება, და [br]რატომ დაბრუნდა შიშის გრძნობა კვლავ? 0:24:59.757,0:25:05.260 დავიწყე სხვადასხვა სულიერი [br]გზების ძიება და გადავაწყდი 0:25:05.260,0:25:10.480 ტერმინს " გამოღვიძება", "გასხივოსნება", და ვცდილობდი გამეგო, 0:25:10.480,0:25:19.920 რა იყო ეს. გავიდა 15-20 წელი და მივხვდი, რომ 0:25:19.920,0:25:24.850 ეს მაშინ ხდება, როცა ჩვენ აღარ ვუჯერებთ საკუთარ აზრებს. ისინი კვლავ არსებობენ, 0:25:24.850,0:25:29.530 მაგრამ შიში მომდინარეობს საკუთარი აზრების დაჯერებიდან, როცა გვგონია, რომ უბრალოდ 0:25:29.530,0:25:36.860 ადამიანი ვართ, ან ვინმე, ვინც მხოლოდ საკუთარი ცხოვრებით ცხოვრობს. და მე მივხვდი, რომ ვარ 0:25:36.860,0:25:46.510 უფრო დიდი. მე უსასრულო ვარ. 5 წლის მანძილზე ეს მდგომარეობა ნელ-ნელა სტაბილიზდებოდა. 0:25:46.510,0:25:50.779 მე მომიწია შემეხედა ყველაფრისთვის,[br]რაც ხელს უშლიდა ამას - 0:25:50.779,0:25:58.720 შემეხედა გრძნობისთვის, რომ თითქოს [br]არ ვიყავი საკმარისად კარგი მშობელი, 0:25:58.720,0:26:05.108 სულში საკუთარი არსრულყოფილების განცდით. მე უნდა შემეხედა ამისთვის გულწრფელად 0:26:05.108,0:26:12.546 გამომეკვლია და მეფიქრა მასზე. ბოლოს და ბოლოს, სიმშვიდე გახდა სტაბილური. 0:26:12.546,0:26:18.950 ძალისხმევის გარეშე, სიხარულით და სიყვარულითაც კი, ხანდახან ნეტარებითაც. ღრმა განცდა, 0:26:18.950,0:26:24.650 რომ ყველაფერი კარგადაა, რომ მე თავს ისე ვგრძნობ, როგორც სახლში, რომ მე დაცული ვარ, რომ შემიძლია მიყვარდეს 0:26:24.650,0:26:30.120 ჩემი თავი, რომ მომწონს ჩემი თავი, ეს კი ადრე შეუძლებელი იყო ჩემთვის. 0:26:32.270,0:26:37.430 მრავალი ადამიანი გრძნობს გამოღვიძების ნაპერწკალს, მერე კი თითქოს კარგავს მას. 0:26:37.430,0:26:42.990 ეს თამაშივითაა: "მე მქონდა ეს, მერე კი მე დავკარგე ეს", ანდა "მე გავიღვიძე, და ახლა 0:26:42.990,0:26:49.500 გონება დაბრუნდა". ეს მაშინ ხდება, როცა გამოღვიძება არაა გაცნობიერებული ბოლომდე, 0:26:49.500,0:26:58.520 ისეთად, როგორიც ის არის. ხშირად სამადჰის მდგომარეობას თან სდევს სიამოვნება, ენერგია, ნეტარება, 0:26:58.520,0:27:05.640 შეცვლილი ცნობიერება ან გონების აღქმა, სიმსუბუქისა და თავისუფლების შეგრძნება. 0:27:05.640,0:27:10.399 და ადამიანი, ბუნებრივია, ამ ფენომენალურ მდგომარეობას მიიჩნევს ჭეშმარიტებად 0:27:10.399,0:27:17.684 იმის შესახებ, თუ ვინ ვართ. ხშირად გამოღვიძების გაელვების შემდეგ, ადამიანი იწყებს მდგომარეობის 0:27:17.684,0:27:24.080 ანდა განცდების ძიებას, იმის ნაცვლად, რომ აღიაროს გაცნობიერება, რომელიც უკვე არსებობს, 0:27:24.080,0:27:30.320 და მიხვდეს, რომ სწორედ ის არის ჭეშმარიტი თვითრეალიზაციის წყარო. ჭეშმარიტება იმის შესახებ, თუ ვინ ხართ თქვენ 0:27:30.320,0:27:38.250 - ეს არაა დროებითი მდგომარეობა ანდა გამოცდილება. მოვლენები მოდიან და მიდიან, მაგრამ ის, 0:27:38.250,0:27:46.890 ვინც რჩება, ის თავდაპირველი პირველქმნილი გაცნობიერება - არსებობს ყოველთვის. თუ თქვენ აგრძელებთ მდგომარეობის 0:27:46.890,0:27:52.780 ან გამოცდილების ძიებას, თქვენი მაძიებელი სულ უფრო და უფრო გაძლიერდება, თქვენ კი სულ უფრო და უფრო 0:27:52.780,0:27:58.170 დასცილდებით ჭეშმარიტებას. მაძიებელი ყოველთვის აცდება მიზანს, 0:27:58.170,0:28:04.210 როცა მიილტვის ცვალებადისაკენ, როგორც ნარკომანი დროებითი სიამოვნებისაკენ. 0:28:04.210,0:28:08.110 და როგორც ნარკომანი, ცრუ მაძიებელიც ყოველთვის მიდის 0:28:08.110,0:28:11.540 კრიზისულ წერტილამდე, მარცხის წერტილამდე. 0:28:11.540,0:28:17.498 ცხოვრება - ეს არის ქცევის მოდელებზე დამოკიდებულებების ფესტივალი, და როცა ამას ვამბობ, 0:28:17.498,0:28:23.920 ვგულისხმობ არა მხოლოდ ნარკოტიკებს, როგორიცაა ალკოჰოლი და ნიკოტინი, არამედ ყველაფერი, 0:28:23.920,0:28:27.970 რაც მოწოდებულია საზოგადოებაში, ქცევის ადიქციური მოდელების ტენდენციას ატარებს: 0:28:27.970,0:28:34.320 რეალით-შოუებზე დამოკიდებულება, ცნობილი ადამიანების ცხოვრებაზე დაკვირვება, კიდევ ერთი ახალი ფეხსაცმლის ყიდვა... 0:28:34.320,0:28:40.379 მაგრამ რატომ ხდება ეს? იმიტომ, რომ სასოწარკვეთილები ვცდილობთ, ვიპოვნოთ 0:28:40.379,0:28:48.270 გამოსავალი ამ უაზრო და არაბუნებრივი ცხოვრების სტილიდან. 0:28:48.270,0:28:52.401 მაგრამ არ ვიცით, როგორ გავექცეთ ამას, [br]ამიტომ ვაბალანსებთ ამას დამოკიდებულებით. 0:28:52.401,0:29:02.080 რეალობის შეცნობას აქვს თვისება, რომ 0:29:02.080,0:29:06.610 გახადოს ცხოვრება ბუნებრივი, მოჰყავს ის [br]ბუნების რითმთან, ნაკადთან და 0:29:06.610,0:29:10.440 მიმართულებებთან თანხმობაში. თუკი [br]ეს მოხდება, მაშინ აღარ იქნება საჭირო 0:29:10.440,0:29:15.130 დამოკიდებულებები, და ვიცხოვრებთ უფრო სრულფასოვან, ჯანმრთელ, და მთლიანობაში, 0:29:15.130,0:29:22.160 უკეთეს ცხოვრებას, დამახინჯებული შეხედულებების გარეშე, როგორიცაა, მაგალითად, ის, თითქოს 0:29:22.160,0:29:26.560 ჩემი ცხოვრება - მე ვარ, თქვენი ცხოვრება კი - თქვენ. ეს ყველაზე არაბუნებრივი რამეა, რაც კი შეიძლება წარმოვიდგონოთ. 0:29:26.560,0:29:32.169 ეს ჰგავს იმას, თუ როგორ ფიქრობს ყვავილი ჩემს ვაშლის ხეზე, რომ ცხოვრება - 0:29:32.169,0:29:36.230 მხოლოდ გადარჩენაა. ყვავილს რომ [br]ცალკე არსებობა გააჩნდეს, 0:29:36.230,0:29:38.410 მაშინ არც ვაშლის ხეები იარსებებდნენ. 0:29:38.410,0:29:43.917 როგორც კი ჩვენ ვიგებთ ჭეშმარიტებას, ბუნებრივად ხდება ეგოზე ორიენტირებული, 0:29:43.917,0:29:49.740 მუდმივ მისწრაფებასა და გაქცევის პატერნების მასაზრდოებელი ცხოვრებიდან გადასვლა 0:29:49.740,0:29:54.920 ცხოვრებაში, რომელიც უფრო [br]ბუნებრივია, და უფრო ნაკადშია. 0:29:54.920,0:29:59.990 ერთხელაც განსაღვრულ მომენტში შეიძლება ისე მოხდეს, რომ ეს იდეა კრიზისში გადავა, 0:29:59.990,0:30:07.380 და დავიწყებთ სულიერ, ან იქნებ, [br]მანამდე ფსიქოლოგიურ კვლევებს. 0:30:07.380,0:30:11.770 შემდეგ დგება მომენტი, როცა მზად ვართ დაყოფის ილუზიის საზღვრებს მიღმა შევიხედოთ, 0:30:11.770,0:30:18.615 სწორედ ასე იწყება სულიერი ძიება. 0:30:18.615,0:30:23.720 სულიერი ძიება შეიძლება მანამდე დაიწყოს, სანამ მივხვდებით, რომ სულიერ ძიებაში ვართ. 0:30:23.720,0:30:33.557 როდესაც ეს გაცნობიერებულია, ჩვენ ცხოვრების მოვლენებს ისე კი აღარ ვუყურებთ, 0:30:33.557,0:30:38.050 რასაც უნდა ვებრძოლოთ, არამედ როგორც მოწვევას გამოღვიძებისათვის, 0:30:38.050,0:30:40.570 ამიტომ ჩვენ ვხდებით უფრო [br]გახსნილები ცხოვრებისათვის. 0:30:40.570,0:30:47.250 გარდა ამისა, ტანჯვა - საუკეთესო ბუნებრივი საშუალებაა შინაგანი აღმოჩენების გასაღვივებლად. 0:30:47.250,0:30:52.123 ჩვენ არ ვინტერესდებით ღრმა კითხვებით, სანამ არ ვიგრძნობთ ტანჯვას. და თუ თქვენ უდარდელად ცხოვრობთ, 0:30:52.123,0:30:58.840 მაშინ მისდევთ ცხოვრების დინებას ძალიან ზედაპირულად, ეპიკურეული უზრუნველობით, 0:30:58.840,0:31:03.000 და არასდროს ჩერდებით იმისათვის, რომ იკითხოთ - რა ხდება? ვინ ვარ მე? 0:31:03.000,0:31:06.030 რისთვის არის ეს ყველაფერი. რაა მიზანი [br]ამ ყველაფრის? რაშია აზრი? 0:31:06.030,0:31:10.000 ჩვენ არ ვკითხულობთ ამას, [br]სანამ არ ვიგრძნობთ თავს ცუდად. 0:31:10.000,0:31:13.860 ასეთნაირად, ტანჯვა - უდიდესი ინსტრუმენტია, [br]ის ძალიან ეხმარება განჭვრეტაში. 0:31:13.860,0:31:20.930 როგორც წესი, ჩვენ ძალიან ვამძაფრებთ ამ მომენტს, ვიგონებთ არასაჭირო ზედმეტ ტკივილებს. 0:31:20.930,0:31:25.410 მე ვეძახი ამას მეტა-ტანჯვას, რომელიც იბადება ერთი პატარა ხმიდან ჩვენს თავში, 0:31:25.410,0:31:31.150 რომელიც გვეუბნება, რომ ჩვენ ვიტანჯებით., [br]და რომ ეს ასე არ უნდა იყოს. 0:31:31.150,0:31:35.700 ეს ტანჯვა უკვე აქაა. და ახლა, არა მხოლოდ ჩვენი ბუნებრივი განსაცდელი გვაქვს, რომელიც 0:31:35.700,0:31:40.385 ცხოვრების ნაწილია და მისი თავიდან აცილება არ შეგვიძლია, არამედ ახლა 0:31:40.385,0:31:46.510 ბრძოლაში ვართ ჩვენს ბუნებასთან, ვბრძოლობთ პირველად ტანჯვასთან. და ვიტანჯებით უკვე ორმაგად. 0:31:46.510,0:31:52.625 თამაში მდგომარეობს არა იმაში, რომ გავექცეთ ამ ბუნებრივ პროცესს, რომელიც გვეხმარება გასხივოსნებაში და წარმოადგენს ბუნების მთავარ ინსტრუმენტს, 0:31:52.625,0:31:58.380 არამედ იმაში, რომ არ გავამძაფროთ ის კიდევ უფრო საჭიროების გარეშე, და არ დავიწყოთ ბრძოლა მის წინააღმდეგ. 0:32:00.080,0:32:07.292 როცა ჩვენ უარს ვამბობთ, ვებრძოლოთ განსაცდელს, მაშინ ის აღარ არის ტანჯვა. 0:32:07.292,0:32:13.900 ის ტრანსფორმირდება რაღაცაში, რაც ჩვენ გვეხმარება. ხშირად გვესმის სულიერ წრეებში: 0:32:13.900,0:32:21.575 "გიყვარდეთ ის, რაც არის". შესაძლებელია ნებისმიერი ტკივილის შეყვარება, 0:32:21.575,0:32:27.322 თუკი ვისწავლით ეგოისტური არჩევითობისგან განთავისუფლებას, და დავინახავთ, 0:32:27.322,0:32:33.794 რომ ეს განცდა არის უბრალოდ ძლიერ ინტენსიური მოვლენა, რაც კიდევ უფრო ძლიერად გვაკავშირებს სიცოცხლესთან. 0:32:33.794,0:32:39.400 როდესაც აუღელვებლად ვიღებთ [br]იმას, რაც არის, მაშინ იწყება 0:32:39.400,0:32:47.290 წინაღობის პატერნების წმენდა ეგოს სტრუქტურაში. ამას კი დანებების პარადოქსთან მივყავართ. 0:32:47.290,0:32:53.381 დანებების პარადოქსი მდგომარეობს იმის გაცნობიერებაში, რომ ყველაფერი, რასაც ვეწინააღმდეგებით, ძლიერდება. 0:32:53.381,0:33:00.450 წინაღობა აძლიერებს სინამდვილეში ეგოს. [br]ეგო სხვა არაფერია, 0:33:00.450,0:33:06.130 თუ არა თავად წინააღმდეგობა. [br]ხშირად ჩვენს გზაზე გვიჩნდება აზრი, 0:33:06.130,0:33:12.320 თითქოს არ უნდა განვიცდიდეთ ამა თუ იმ ემოციას. შეიძლება მოგვეჩვენოს, რომ ვრეგრესირებთ, 0:33:12.320,0:33:19.300 თუკი ვგრძნობთ სიძულვილს ანდა სიბრაზეს. აუცილებელია გამოვცადოთ ადამიანური ემოციების მთელი სპექტრი. 0:33:19.300,0:33:25.292 პარადოქსი იმაშია, რომ როცა მთლიანად ვიღებთ ყოველ ემოციას, და უკუვაგდებთ წინაღობას, 0:33:25.292,0:33:31.458 მაშინ ემოციები, რომლებიც სავსე იყო განკითხვით, უპირატესობის მინიჭებით, შეხედულებებით, 0:33:31.458,0:33:37.130 - გადაიქცევა წმინდა გრძნობად, წმინდა სიცოცხლის ენერგიად, 0:33:37.130,0:33:43.170 და ის არის შემფასებელი გონების მიღმა. 0:33:47.460,0:33:52.770 ძენში გვაქვს ცნობილი ისტორია, [br]რომელიც მიუთითებს ამ მომენტზე. 0:33:52.770,0:33:59.648 ერთხელ მოსწავლემ ჰკითხა ტენზინს, ძენის ოსტატს, განთქმულს თავისი სიბრძნითა და სიმშვიდით: 0:33:59.648,0:34:07.790 "ოსტატო, როცა თქვენი მეუღლე გარდაიცვალა, გრძნობდით თუ არა სევდას?". ტენზინმა უპასუხა: 0:34:07.790,0:34:15.700 "რა თქმა უნდა, მე ვგრძნობდი სევდას, აბა როგორ?". მოსწავლე დაფიქრდა, და შემდეგ იკითხა: 0:34:15.700,0:34:21.720 "ჰო, მაგრამ მე ვფიქრობდი, რომ თქვენ ძენის ოსტატი ხართ. განა თქვენ ემოციებზე მაღლა არ უნდა იდგეთ?" 0:34:21.720,0:34:30.870 ტენზინმა რბილად გაიღიმა და უპასუხა: "კარგად ვერ გამიგე. როდესაც მე ვგრძნობდი სევდას, მე უფლებას ვაძლევდი 0:34:30.870,0:34:38.000 მეგრძნო ის სრულად და სიღრმისეულად განმეცადა. და ამ დროს პატივს ვცემდი 0:34:38.000,0:34:44.860 ამ მომენტის ჭეშმარიტებას. სევდა, ღრუბლების მსგავსად, მოდიოდა და მიდიოდა. 0:34:45.380,0:34:57.470 ცა კი, ჩემი არსების სივრცე, უცვლელი რჩებოდა". 0:35:02.920,0:35:08.740 ჩემი გამოღვიძება დაიწყო მაშინ, [br]როცა მაგისტრატურაში ვსწავლობდი, 0:35:08.740,0:35:20.520 როცა გარკვეული პირადული გამოცდილებები დიდ გამოწვევად მომევლინა. მე დავიწყე ცხოვრების მიზანზე ფიქრი, 0:35:20.520,0:35:26.550 კონკრეტულად კი ჩემი ცხოვრების აზრზე. ვეკითხებოდი ჩემს თავს, 0:35:26.550,0:35:35.820 თუ რა აზრი ჰქონდა ყველაფერ იმას, რასაც ვაკეთებდი. ეს უბრალო გაცნობიერების გამოცდილება იყო, 0:35:35.820,0:35:43.947 არაფერი კონკრეტული, მაგრამ ამან დაბადა განთავისუფლების დიდი გრძნობა, 0:35:43.947,0:35:52.280 თითქოს რაღაც, რაც [br]დიდი წნეხის ქვეშ იყო, მოეშვა, 0:35:52.280,0:35:58.220 მოხდა მოდუნება, და ვიგრძენი აღტაცება. ერთადერთი, რაც მახსოვს, ეს იყო უბრალოდ ყოფნის შეგრძნება, ვარობა. 0:35:58.220,0:36:03.320 ეს არის ყველაფერი, რაც მინდა რომ ვიყო, უბრალოდ ყოფნა. არაფერი განსაკუთრებული. 0:36:03.320,0:36:11.860 ამას ვეძახი დიად ნაბიჯს ჩემთვის. ამან მართლაც ყველაფერი შეცვალა...თითქოს ამოატრიალა. 0:36:11.860,0:36:19.090 ის, თუ როგორ ვხედავდი საგნებსა და მოვლენებს, როგორ განვიცდიდი მათ, როგორ ვხედავდი ადამიანებს, 0:36:19.090,0:36:25.760 ვურთიერთობდი მათთან... ეს ნამდვილად იყო გადატრიალება, იმ გაგებით, რომ ყველაფერი, რასაც გამოვცდიდი, 0:36:25.760,0:36:34.330 არ აქვს მნიშვნელობა, რას ვაკეთებდი ან რას ვამბობდი, ეს იყო ცნობიერება, რომელიც ვლინდებოდა. 0:36:34.330,0:36:39.750 იმის გაცნობიერება, რომ მე ვვლინდები. [br]ასე რომ, იმ მომენტში, ნებისმიერ მომენტში, 0:36:39.750,0:36:45.360 რაც არ უნდა მეთქვა ანდა გამეკეთებინა, ყველაფერი, რაც ხდებოდა, ეს იყო - გაცნობიერება. 0:36:45.360,0:36:52.760 ეს რჩება. და ეს აგრძელებს თავისი ბუნების გახსნას. თითქოს ვხედავდი, 0:36:52.760,0:37:01.140 აზრები როგორ მოედინებოდნენ, და ნებისმიერი მოქმედება, რომელიც უნდა მომხდარიყო, 0:37:01.140,0:37:06.380 უბრალოდ ხდებოდა, სხეული [br]თავად ასრულებდა ამ მოქმედებას. 0:37:06.380,0:37:10.810 ადრე არ იყო ასეთი რამ. [br]ადრე ვიფიქრებდი: " მე ვფიქრობ, 0:37:10.810,0:37:14.720 რომ ამის გაკეთება მჭირდება", და შემდეგ "მე", როგორც ადამიანი, თითქოს ამას გავაკეთებდი. 0:37:14.720,0:37:20.220 ის, რაც დაიწყო და რაც ახლა ხდება, [br]არის ის, რომ მე უბრალოდ ვარსებობ. 0:37:20.220,0:37:29.550 გაცნობიერება და მოქმედება უბრალოდ [br]აღიძვრება, სხეული ინსტრუმენტი ხდება, 0:37:29.550,0:37:35.130 მე კი ვაკვირდები მას რეალურ დროში. სხეული უბრალოდ ასრულებს ყველა მოქმედებას, 0:37:35.130,0:37:41.770 რაც ცნობიერებაში აღიძვრება, მე კი თანამონაწილე ვარ და დამკვირვებელი. მე ვფიქრობ, რომ [br]ეს მშვენიერია. 0:37:41.790,0:37:49.190 გაცნობიერებას არ აქვს არჩევანი. ჭეშმარიტი მე არჩევანის მიღმაა. ამის გამგონე ადამიანი 0:37:49.190,0:37:54.740 იტყვის: "კარგი, უარს ვიტყვი ყველაფერზე, და უბრალოდ არანაირ არჩევანს აღარ გავაკეთებ. 0:37:54.740,0:38:00.120 უბრალოდ ვიჯდები გამოქვაბულში". [br]და ბევრი ადამიანი მართლაც ასე აკეთებდა. 0:38:00.120,0:38:06.629 მაგრამ პრობლემა ისაა, რომ არჩევანი ამ დროს მაინც არის - მე უბრალოდ ირჩევს, რომ დათრგუნოს 0:38:06.629,0:38:13.490 თავისი არჩევანი და სურვილები. ამას განპირობებული გონება აკეთებს, გადაწყვეტს, რომ არ აირჩიოს. 0:38:13.490,0:38:19.510 სინამდვილეში, არჩევანიც, და არჩევანზე უარის თქმაც - ეს ყველაფერი განპირობებული გონების დონეზეა. 0:38:19.510,0:38:24.120 მაგრამ ვინ ან რა აცნობიერებს ამ გონებას? 0:38:24.120,0:38:28.600 გამოღვიძების შემდეგ თქვენ აღამოაჩენთ, რომ განპირობებული "მე" ისევე ირჩევს თავის საყვარელ ჩაის, 0:38:28.600,0:38:35.530 როგორც ადრე. და ის წინანდებურად იცავს საუკეთესო დიეტას ორგანიზმისათვის. 0:38:35.530,0:38:39.850 საქმე იმაში არაა, რომ არჩევანი აღარ ხდება. უამრავი არჩევანის ვარიანტი კვლავ ხდება, 0:38:39.850,0:38:45.960 ისინი მუდმივად აღმოცენდება. მაგრამ განსხვავება ისაა, რომ "მე" არაა კავშირში ამ ყველაფერთან. 0:38:45.960,0:38:51.220 აზრი "მე" განზავდა. 0:38:51.220,0:38:58.890 მე არც ვირჩევ და არც ვთრგუნავ არჩევანს. 0:39:03.160,0:39:09.350 გამოღვიძება ჰგავს ეგოს უხილავი [br]დაცვის კედლების ჩამოშლას, 0:39:09.350,0:39:15.990 ეს არის ჩვენი ყველაფერთან ერთიანობის აღიარება. და შედეგი კი გასაოცარია: 0:39:15.990,0:39:20.770 ჩვენ აღმოვაჩინეთ, რომ ვიტანჯებოდით არა სიბრაზისგან, ტკივილსგან ან სევდისგან... [br]ჩვენ ვიტანჯებოდით 0:39:20.770,0:39:27.890 ცხოვრების მიუღებლობისგან, და ჩვენ შეგვიძლია ვისწავლოთ, გავხდეთ იმდენად გახსნილები, 0:39:27.890,0:39:32.680 რომ მივიღოთ ცხოვრება ყოველთვის [br]ისეთად, როგორიც არის. 0:39:32.680,0:39:40.570 ჩვენ ყოველთვის გვირჩევნია, კარგად ვიგრძნოთ თავი, ვიდრე ვიტანჯოთ... ეს ჩვეულებრივი მდგომარეობაა 0:39:40.570,0:39:48.520 ადამიანური არსებისათვის. ნორმაში, ჰომო საფიენსს ურჩევნია, კარგად იგრძნოს თავი, 0:39:48.520,0:39:56.960 ვიდრე ცუდად. და მე მგონია, რომ [br]იმ მომენტებში, როცა ჩვენ ვაცნობიერებთ, 0:39:56.960,0:40:02.920 რომ გაცნობიერებულად არსებობა სინამდვილეში სიამოვნებაა, ადამიანის ტვინი ამას არეგისტრირებს: 0:40:02.920,0:40:12.110 "ო, მე ეს მომწონს, ეს შესაძლებელია". [br]და ეს გვაძლიერებს ჩვენ. 0:40:12.110,0:40:17.980 გამოღვიძება შეიძლება მოხდეს თანდათან, ეტაპობრივად, ასევე - სწრაფად, როგორც 0:40:17.980,0:40:24.360 რადიკალური გადატრიალება, როცა უცაბედად ვაცნობიერებთ, ვინ ვართ და ვიღვიძებთ 0:40:24.360,0:40:31.550 სიზმრიდან. თითქოს მთელი ცხოვრება გვეძინა ჩვენი პერსონაჟის როლში. იმისათვის, რომ დავრჩეთ 0:40:31.550,0:40:36.220 გამოღვიძებულ მდგომარეობაში, მუდამ უნდა ვასუფთავებდეთ ჩვენი "მე"-ს სტრუქტურას. 0:40:36.220,0:40:43.308 მაშინაც, როცა საბოლოოდ გავიღვიძეთ, მნიშვნელოვანია, ვიყოთ ფხიზლად, 0:40:43.308,0:40:51.040 არ დავუჯეროთ შემდგომ აზრს, დავრჩეთ სიმშვიდეში ყველაფერი იმის მიმართ, რაც არის, როცა ჩნდებიან გაუცნობიერებელი აზრები. 0:40:51.040,0:40:56.800 წინააღმდეგ შემთხვევაში, გონების არაცნობიერი შაბლონები დაფარავენ ჭეშმარიტებას. 0:40:56.800,0:41:04.290 არაცნობიერი უნდა გახდეს გამჭვირვალე არაცნობიერი. თუ ჩვენ არ შევხვდებით მას პირისპირ, 0:41:04.290,0:41:10.070 მაშინ ჩავვარდებით მდგომარეობაში, რასაც ეძახიან სულიერ შემოვლით გზას. 0:41:10.070,0:41:16.960 სულიერ შემოვლით გზას იყენებს ზოგიერთი ადამიანი, როდესაც აცხადებს, 0:41:16.960,0:41:22.570 რომ მათ უკვე გაიღვიძეს, [br]რათა არ შეეხონ რთულ ემოციებს, 0:41:22.570,0:41:30.670 გადაუჭრელ ფსიქოლოგიურ საკითხებს ანდა ცხოვრებისეულ გამოწვევებს. ეგოისტურ გონებას შეუძლია 0:41:30.670,0:41:37.950 მიითვისოს გამოღვიძების ნაპერწკალი [br]და არ მისცეს ადამიანს უფლება, [br]იცხოვროს ჭეშმარიტების მომენტში. 0:41:37.950,0:41:43.430 მე ვიჯექი საწოლზე და ვფიქრობდი მამოგრაფიაზე, რომელიც მეორე დღეს უნდა გამევლო, 0:41:43.430,0:41:50.610 და ეს ყოველთვის ბადებდა ჩემში ძლიერ ღელვას, 0:41:50.610,0:42:00.930 რომელსაც განვიცდიდი წელიწადში ერთხელ. მე დავიღალე მუდმივად ამ შიშის განცდით. 0:42:00.930,0:42:07.310 დავიღალე სიკვდილის შიშით, ვიჯექი საწოლზე, და ჩემდაუნებურად დამებადა აზრი: 0:42:07.310,0:42:17.040 "შემიძლია თუ არა ხვალ ამის გაკეთება ისე, რომ [br]არ ვიღელვო?" ეს უბრალოდ აზრი იყო. 0:42:17.040,0:42:28.030 და უცებ ვიგრძენი ძლიერი ენერგეტიკული გაცნობიერება, რომ მე ეს ნამდვილად შემეძლო. 0:42:28.030,0:42:38.630 არ ვიცოდი, საიდან ვიცოდი ეს. [br]არ ვიცოდი, რა შეიცვალა, 0:42:38.630,0:42:47.860 მაგრამ რაღაც ნამდვილად შეიცვალა. [br]მე გაოგნებული ვიყავი. 0:42:47.860,0:42:55.260 და უცებ მივხვდი, რომ ყველაფერი ისე აღარ იქნებოდა, როგორც ადრინდელ წლებში, როცა 0:42:55.260,0:43:01.000 საშინელ ღელვას ვგრძნობდი. ეს არ ნიშნავდა, რომ მამოგრამაზე ყველაფერი კარგად იქნებოდა. 0:43:01.000,0:43:05.290 ეს არ ნიშნავდა, რომ მკერდის კიბო არ მქონდა. 0:43:05.290,0:43:12.800 ეს ძალიან უცნაური იყო ჩემთვის. [br]ეს იყო აღტაცების მომენტი. 0:43:12.800,0:43:19.040 ავდექი და წავედი ჩემს პარტნიორთან, [br]რომელიც კომპიუტერით იყო დაკავებული. 0:43:19.040,0:43:26.500 მე უბრალოდ ვიდექი კარებში. მან ბოლოს და ბოლოს ასწია თავი, დამინახა და მკითხა: "რა იყო?". 0:43:26.500,0:43:35.260 მე ვუთხარი, რომ რაღაც შეიცვალა. და მოვუყევი, რომ ბოლო დროს თანდათან გავაცნობიერე, 0:43:35.260,0:43:42.380 რომ საქმე მარტო იმაში არა, რომ შიში აღარ მეუფლება. ამასთან ერთად მე ვგრძნობდი თავს 0:43:42.380,0:43:50.920 დამშვიდებულად, ჩემი მუდმივი სტრესისგან სრულიად განთავისუფლებულად. 0:43:50.920,0:43:59.240 ჩემი გონება მშვიდად იყო. გარე ცხოვრება წინანდებურად მიედინებოდა, და გავიდა 0:43:59.240,0:44:03.750 რამდენიმე თვე, სანამ მივხვდებოდი, რომ [br]სწორედ ეს არის გამოღვიძება. 0:44:03.750,0:44:10.440 ნამდვილად დიდი ხანი გავიდა. ერთადერთი, რაც მე ვიცოდი, ის იყო, რომ ისე აღარ მტკიოდა შინაგანად, როგორც ადრე, 0:44:10.460,0:44:16.520 მაშინ ჩემი გონება დამშვიდდა, [br]და ეს ახლაც გრძელდება. 0:44:17.890,0:44:24.874 არ არსებობს საკუთარი გამოღვიძების გასხენება. არსებობს მხოლოდ განცდებისა და მოვლენების მეხსიერება. 0:44:24.874,0:44:31.330 როდესაც არის რაიმე მოგონება, ამ დროს გონებაში ყოველთვის არის რაღაც წინააღმდეგობის კვალი. 0:44:31.330,0:44:37.381 ეს წინააღმდეგობის კვალი არის "მე"-ს აზროფორმის დასაწყისი, 0:44:37.381,0:44:45.110 მისი მუდმივი გამეორების საწყისი. თავად გამოღვიძება არ ტოვებს კვალს გონებაში. 0:44:45.110,0:44:53.650 ის არაა გამოცდილება. საწყისი გაცნობიერება მეობაში იღვიძებს ახლანდელ მომენტში, 0:44:53.650,0:44:57.144 მეხსიერების მონაწილეობისა [br]და გონების ფილტრაციის გარეშე. 0:44:57.144,0:45:05.370 თუ ჩვენ მიველტვით რაიმე მდგომარეობას, გამოცდილებას, და ვცდილობთ მასში ვიცხოვროთ, ესე იგი, ჩვენ მას ხელიდან ვუშვებთ. 0:45:05.370,0:45:11.770 თუ ის მოდის და მიდის, თუ ის არაა ახლა და აქ, მაშინ, ეს არაა თქვენი ჭეშმარიტი ბუნება. 0:45:16.140,0:45:22.830 მოდით, გამოვიყენოთ ეს მომენტი, რათა უშუალოდ გამოვიკვლიოთ ჩვენი ჭეშმარიტი ბუნება. უშუალოდ და პირდაპირ ნიშნავს - 0:45:22.830,0:45:33.197 არა გონებით. თქვენ ვერ შეიცნობთ გონებით იმას, რაც გონების მიღმაა. 0:45:33.197,0:45:44.430 შეიტანეთ ყურადღება თქვენ შიგნით და გააცნობიერეთ ეს მომენტი. [br]გააცნობიერეთ თავად გაცნობიერება. 0:45:44.430,0:45:52.150 ყურადღება მიაქციეთ აზრებს, შეგრძნებებს და ემოციებს, აღმოცენებულს ამ სივრცეში, 0:45:52.150,0:45:58.520 ამავე დროს გააცნობიერეთ ის სივრცულობა, რომელშიც ისინი აღმოცენდება. 0:45:58.600,0:46:07.990 მოვლენები ამოტივტივდებიან ქვეცნობიერიდან. აზრები, მოგონებები, გრძნობები, ემოციები, ენერგიები. 0:46:07.990,0:46:13.790 ეს არის ბუნებრივი განწმენდის პროცესი, რომელიც ჩაირთვება, როდესაც ვიწყებთ კითხვების დასმას. 0:46:13.790,0:46:19.190 უბრალოდ იყავით გახსნილი ყველაფრისათვის, რაც აღმოცენდება თქვენი გამოკვლევის შედეგად. 0:46:19.210,0:46:24.680 უფლება მიეცით თქვენს თავს იმყოფებოდეთ გონების ბუნებრივ მდგომარეობაში, 0:46:24.680,0:46:29.800 კონცეპტუალური შეზღუდულობისგან თავისუფალი. 0:46:36.070,0:46:45.200 ჩემი პირადი გამოღვიძება, არსობრივად, ორი სხვადასხვა მიმართულებით ხდებოდა. 0:46:45.200,0:46:53.430 თავდაპირველი გარდატეხა მოხდა [br]ტანჯვის მდგომარეობიდან, 0:46:53.430,0:46:56.440 და მე ვიცოდი, რომ [br]ეს დაკავშირებული იყო აზრებთან. 0:46:56.440,0:47:00.629 ეს კავშირში იყო იმასთან, თუ როგორ ვფიქრობდი, როგორ აღვიქვამდი სამყაროს, 0:47:00.629,0:47:08.790 როგორ აღვიქვამდი ჩემს თავს. ამან მიმიყვანა თავად აზრის ბუნების პირდაპირ კვლევამდე. 0:47:08.790,0:47:13.560 და რაც მთავარია, მოაზროვნის ბუნების კვლევამდე. 0:47:13.560,0:47:18.380 იმის ბუნების, ვინც [br]დაკავშირებული იყო ამ აზრებთან. 0:47:18.380,0:47:26.960 ასეთნაირად, ამ პირდაპირი გამოკვლევის შედეგად, შეგრძნება, რომ მე ვარ მოაზროვნე, გაქრა. 0:47:26.960,0:47:34.710 და როდესაც მე-მოაზროვნის შეგრძნება გაქრა, მაშინვე ყველა აზროფორმამ აზრი დაკარგა ჩემთვის. 0:47:34.710,0:47:40.320 რასაც მაშინ ვერ ვაცნობიერებდი, ისაა, [br]რომ როცა ეს ხდება, ჩვენ ვრჩებით 0:47:40.320,0:47:47.260 რაღაც ისეთი სიწმინდეში, რომელიც არანაირად არაა დაკავშირებული გამოცდილებასთან. 0:47:47.260,0:47:54.100 და ეს იყო ჩემთვის უაღრესად დამამშვიდებელი, ჩემი ტანჯვის საოცრად შემამასუბუქებელი. 0:47:54.100,0:48:02.640 ეს იყო ჩემი გამოღვიძების პირველი ეტაპი. მე არც კი მიფიქრია, რომ ამ სიცხადით, რომელიც გაიხსნა, 0:48:02.640,0:48:08.260 ამ სიმშვიდით, რომელიც გამოჩნდა, [br]შესაძლებელი იყო უფრო ღრმად შესვლა. 0:48:08.260,0:48:15.680 ასეთნაირად, რამდენიმე დღის მანძილზე, ეს პირველი გამობრწყინება, ძალიან სიღრმისეული, 0:48:15.680,0:48:23.790 ძალიან გამანთავისუფლებელი და გასაოცარი გამოცდილება გადაიზარდა რაღაცაში, 0:48:23.790,0:48:32.810 რაც ადამიანური განზომილების საზღვრებს სცდება; რაც იმის მიღმაა, თუ რად ან ვინად ვთვლი ჩემს თავს 0:48:32.810,0:48:38.810 ნებისმიერ ფორმაში, და თუ როგორ აღვიქვამ სამყაროს ნებისმიერ ფორმაში. 0:48:38.810,0:48:49.120 ყველაფერი ეს განადგურდა. და რაც დარჩა, უკიდურესად ძნელია, რომ გადმოვცე სიტყვებში. 0:48:49.120,0:48:53.847 მაგრამ ადამიანებთან პირდაპირი ურთიერთობისას, 0:48:53.847,0:48:56.800 ვინც დაინტერესებულია ასეთი პრობლემის გადაწყვეტით, 0:48:56.800,0:49:00.440 შეიძლება მოხდეს ახსნა ადამიანისათვის, 0:49:00.440,0:49:05.890 თუკი არის მზად და დაინტერესებული, [br]რათა მოახდინოს საკუთარი თავის კვლევა. 0:49:07.120,0:49:15.480 ვერავინ გეტყვით, რაა გონი, რაა მატრიცა, [br]რა ხართ თქვენ. 0:49:15.480,0:49:22.500 რათა შეიცნოს განუსაზღვრელი და გამოუთქმელი, გონება უნდა იყოს 0:49:22.500,0:49:29.760 საოცრად ჩუმი, მშვიდი და უმოძრაო. ამ ღრმა სიჩუმეში და მდუმარებაში, 0:49:29.760,0:49:34.956 არსებობს საშუალება, შეიცნო რაღაც, [br]რაც არ ემორჩილება დროს, 0:49:34.956,0:49:40.410 მარადიულია, და განსაზღვრებებს მიღმაა. 0:49:40.410,0:49:47.710 მოდით წარმოვიდგინოთ გამოღვიძების მეტაფორა - თითქოს თქვენი თავი არის ეგო 0:49:47.710,0:49:52.110 და ცხოვრებამ მოგაჭრათ ის. 0:49:52.110,0:49:55.907 თქვენ ცხადად ხედავთ, რომ [br]არ ხართ სხეული-გონება. 0:49:55.907,0:50:02.240 არ ხართ არსება სხეული-გონების შიგნით. ცხოვრებამ თავი მოგკვეთათ, 0:50:02.240,0:50:06.870 მაგრამ ის ჯერ კიდევ მიგორავს დაღმართზე, [br]და მიაქვს თან 0:50:06.870,0:50:13.258 თქვენი ძველი შაბლონები, ძველი სქემები, [br]ძველი შეხედულებები, 0:50:13.258,0:50:18.830 რომლებიც ვეღარ საზრდოობენ თქვენი ყურადღებით. თქვენ დამკვიდრებული ხართ თანდასწრებაში, 0:50:18.830,0:50:23.720 და ხედავთ, თუ როგორ მოქმედებენ ეს ძველი სქემები, თუმცა არ ხართ შიგ ჩართულები. 0:50:23.720,0:50:27.580 ისინი კი მაინც მოქმედებენ. [br]თავი მიგორავს დაღმართზე, 0:50:27.580,0:50:34.040 მაგრამ რაღაც მომენტში ის ჩერდება. [br]ძველი კარმა აღარ მოდის მოქმედებაში. 0:50:34.040,0:50:39.680 აღარ აღმოცენდებიან პროგრამები, [br]რომლებიც უნდა გეპოვნა და დაგეშალა. 0:50:39.680,0:50:46.410 ისინი გაქრა. და ეს არის მოქშა, განთავისუფლება. 0:50:46.410,0:50:56.860 რასაც მე ვხედავ - ეს არის სიცოცხლის აღქმის [br]სულ უფრო მეტად გაფართოება. 0:50:56.860,0:51:01.430 არა როგორც სხეულში არსებული [br]პიროვნების თვალსაზრისით, 0:51:01.430,0:51:11.875 არამედ როგორც მშვიდი ჩუმი დაკვირვება მასზე, როცა ყოველ მომენტში არსებობს მოქმედება, 0:51:11.875,0:51:17.600 მაგრამ არ არსებობს ის, [br]ვინც ასრულებს ამ მოქმედებას. 0:51:17.600,0:51:22.330 ძაღლმა დაიყეფა... [br]ეს უბრალოდ ყეფა იყო სიჩუმეში. 0:51:22.330,0:51:32.080 ვიღაც დადის, ან ჩემი სხეული დადის - ეს ვინმე კი არ დადის, არამედ უბრალოდ ხდება სიარული. 0:51:32.080,0:51:36.950 და ამ აღქმას თან ახლდა [br]შინაგანი დიალოგის შეწყვეტა, 0:51:36.950,0:51:43.520 რომელიც თან ახლდა ჩემს ცხოვრებას. [br]ასეთი მომენტები, როცა 0:51:43.520,0:51:48.090 მე აღარ ვგრძნობდი თავს პიროვნებად, ხდებოდა სულ უფრო და უფრო ხშირად. 0:51:48.090,0:51:53.080 და ამ პროცესის შესაბამისად, [br]ყველაფერმა, რასაც ვფიქრობდი ადრე, 0:51:53.080,0:51:58.070 რასაც ვაკეთებდი ცხოვრებაში, [br]შეიძინა ახალი აზრი. 0:51:58.070,0:52:06.000 იმის ნაცვლად, რომ მეფიქრა, თითქოს სიცოცხლე ჩემ წინააღმდეგ იყო, თითქოს ის ძალიან ძნელია, 0:52:06.000,0:52:15.890 ანდა მეცადა ლოცვა ცვლილებების გამო, მე მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი რაღაც დიადისაკენ 0:52:15.890,0:52:28.320 არის მიმართული, იმისკენ, რომ სულ უფრო გაიხსნას გული. რომ მეტად მიმღები ვიყო ცხოვრებაში. 0:52:28.320,0:52:32.963 მე დავინახე, რომ რასაც უბედურ შემთხვევებს ვეძახდი, ან შეცდომებს, 0:52:32.963,0:52:38.880 ასევე იმას, რაც მე არ მომწონდა, - არ იყო არაფერი ჩემ წინააღმდეგ, და არ იყო არასწორი. 0:52:38.880,0:52:44.770 სინამდვილეში ეს მაჩვენებდა მე უფრო ღრმა რეალობას, რასთანაც არ მქონდა შეხება. 0:52:44.770,0:52:50.301 ამიტომ ყველა ლოცვა დაემსგავსა მხოლოდ გამოთქმას: "ამინ", "დაე იყოს ნება შენი". 0:52:50.301,0:53:00.870 ყველა თხოვნა ასეთი გახდა: " დამეხმარე, დავინახო, სად ვამბობ უარს კიდევ ცხოვრებაზე, 0:53:00.870,0:53:07.830 რის მიუღებლობაში ვარ კვლავ, სად ვიტანჯები ჯერ კიდევ, სად არ ვეუბნები "დიახ"-ს 0:53:07.830,0:53:13.240 სიცოცხლის გაყვავილებას. ეს აღმოჩენა იყო. [br]და სულ უფრო ხშირად ხდებოდა 0:53:13.240,0:53:18.770 სიცოცხლის ასეთი აღმოჩენები, სულ უფრო ხშირად ჩნდებოდა გაცნობიერებული ყურადღების მომენტები. 0:53:18.770,0:53:27.360 გამოღვიძება - მხოლოდ დასაწყისია გაყვავილების. და რაღაც აზრით, ის არასდროს დასრულდება. 0:53:27.360,0:53:38.590 ეს უსასრულო აღმოჩენაა. და რაც უფრო ხშირად ხდება, მით მეტია გაგება, რომ 0:53:38.590,0:53:49.920 რასაც ჩვენ სიძნელეებს ვეძახით, დაძაბულულობას, შიშს, სინამდვილეში ეს არის ტრამპლინი 0:53:49.920,0:54:04.340 უმაღლესი სიყვარულისთვის. ეს სიყვარულის განზომილებაა, მშვიდობის და თანაგრძნობის. 0:54:04.340,0:54:12.030 და ჩვენ ყველანი მასში ვარსებობთ. ისინიც კი, ვინც ფიქრობს, რომ ასე არაა. ჩვენ ყველანი მასში ვართ. 0:54:15.820,0:54:19.690 ჩვენ ვიცით, რომ არსებობს ცნობიერება. [br]ეს ჩვენ დარწმუნებით ვიცით. 0:54:19.690,0:54:23.070 დანარჩენ ყველაფერზე კი ჩვენ შეგვიძლია გვქონდეს მხოლოდ წარმოდგენა. 0:54:23.070,0:54:26.540 წარმოდგენა შეიძლება იყოს ძალიან კარგი, მაგრამ ეს მაინც მხოლოდ მიახლოებითი მიხვედრებია. 0:54:26.540,0:54:32.950 ცნობიერება - ეს არის ერთადერთი [br]თეორიამდელი ფაქტი ბუნებაში. 0:54:32.950,0:54:37.260 ყველაფერი სხვა - თეორიული აბსტრაქციებია,[br]ცნობიერებაში რომ ჩნდებიან. 0:54:37.260,0:54:41.580 ცნობიერება - ბუნების ერთადერთი აქსიომაა. [br]ის, რომ ის არსებობს - 0:54:41.580,0:54:46.430 არის ერთადერთი აბსოლუტურად განსაზღვრული რამ ბუნებაში. და შემიძლია დაგარწმუნოთ, რომ 0:54:46.430,0:54:54.440 ფიზიკისა და ნეირობიოლოგიის ემპირიულ მტკიცებულებებსა და განხილვებზე დაყრდნობით, 0:54:54.440,0:55:00.322 უმცირესი ალბათობაა იმისა, [br]რომ ცნობიერება არ იყოს ფუნდამენტური, 0:55:00.322,0:55:04.160 თუკი ცნობიერებას ჩავთვლით მეორადად, [br]ანუ ეპიფენომენალურად, 0:55:04.160,0:55:07.370 ეს მიგვიყვანს უამრავ გადაუჭრელ პრობლემასთან. 0:55:07.370,0:55:11.450 არსებობს ძლიერი რაციონალური და ემპირიული საფუძვლები იმისა, რომ ცნობიერება ჩაითვალოს 0:55:11.450,0:55:16.440 ერთ-ერთ, ან იქნებ ერთადერთ ფუნდამენტურ სამშენებლო ბლოკად ბუნებაში. 0:55:16.440,0:55:24.610 ფიზიკა თავისი არსით არის მეცნიერება აღქმის შესახებ. ის ცდილობს ახსნას იმ სამყაროს შაბლონები 0:55:24.610,0:55:30.200 და კანონზომიერებები, რომელსაც აღვიქვამთ. ის არ ცდილობს გავიდეს აღქმის მიღმა. 0:55:30.200,0:55:34.930 მაშინაც, როცა ის იყენებს მოწყობილობებს, როგორიცაა ტელესკოპი, მიკროსკოპი, 0:55:34.930,0:55:40.950 ოსცილოგრაფი, ან სხვა რამე, მათ მიერ დაფიქსირებული შედეგები უნდა იყოს აღქმადი. 0:55:40.950,0:55:47.870 ამიტომაც ყველაფერი ფიზიკაში, ასე ვთქვათ, იფილტრება აღქმის პარადიგმაში. 0:55:47.870,0:55:52.710 ფიზიკა - ეს არის მეცნიერება აღქმის შესახებ. ამიტომ ის არ ცდილობს 0:55:52.710,0:55:59.026 ფუნდამენტურად შეიხედოს ფიზიკური ან მატერიალურის საზღვრებს მიღმა, 0:55:59.026,0:56:04.597 რადგანაც ფიზიკურობა და მატერია - არის სწორედ ის, რაც ახასიათებს ჩვენ მიერ აღქმულ სამყაროს, 0:56:04.597,0:56:12.310 და რაც წარმოადგენს ჩვენი აღქმის შინაარსს. სიცოცხლე - ეს არის ინსტრუმენტი მის შესაცნობად. 0:56:12.310,0:56:18.678 სიცოცხლე რომ შეიცნოთ, თქვენ არ უნდა გამოეთიშოთ მას. თქვენ არ უნდა მოწყდეთ იმას, 0:56:18.678,0:56:23.250 რის გაგებასაც ცდილობთ. ყურადღება მიაქციეთ მოვლენებს, ეცადეთ შეამჩნიოთ ნიუანსები. 0:56:23.250,0:56:30.650 კითხეთ თქვენს თავს: "რაა ეს? რას მეუბნება? რატომ ხდება? რას ნიშნავს?" 0:56:30.650,0:56:34.390 სიცოცხლე ამ სამყაროში - [br]წიგნია, წასაკითხი და ამოსახსნელი. 0:56:34.390,0:56:40.330 მაგრამ ჩვენ შეიძლება იმდენად ჩავეფლოთ ტანჯვისგან გაქცევის აუცილებლობაში, 0:56:40.330,0:56:43.918 რომ გვავიწყდება წიგნის წაკითხვა. [br]გვავიწყდება, რომ ვიყოთ ყურადღებით. 0:56:43.918,0:56:47.560 მაშინ, როდესაც სწორედ ეს წიგნი - [br]სიცოცხლე - გასაღებია ჩვენი თავის ამოსახსნელად. 0:56:47.560,0:56:53.330 თუ თქვენ გაშიფრავთ სიცოცხლის წიგნს, თქვენ ავტომატურად ნაკლებად დაიტანჯებით, 0:56:53.330,0:56:58.670 მაგრამ ვერ შეძლებთ ამას, თუკი არ იქნებით ყურადღებით იმის მიმართ, რაც ხდება. 0:56:58.670,0:57:01.690 სიცოცხლე - ეს არის ინსტრუმენტი საკუთარი თავის შესაცნობად. 0:57:01.690,0:57:11.030 ყველა დიადი რელიგიური და სულიერი ტრადიცია ამ გაგებაზეა დაფუძნებული, 0:57:11.030,0:57:17.510 რომ არსებობს ერთი უსასრულო [br]და დაუყოფელი რეალობა, 0:57:17.510,0:57:26.680 რომელიც ბრწყინავს ყოველ ჩვენგანში, როგორც გრძნობა "მე ვარ", და რომელიც წარდგება ჩვენ წინ, 0:57:26.680,0:57:37.470 როგორც სამყარო. სხვა სიტყვებით, არსებობს ყოფიერების ოკეანე, ასე ვთქვათ, [br]ყველასა და ყველაფრის საფუძველი, 0:57:37.470,0:57:41.640 საიდანაც ყველა და ყველაფერი [br]თავისი არსებობის სათავეს იღებს. 0:57:41.640,0:57:47.520 რომელშიც ყველაფერი ცხოვრობს [br]და რომელშიც ყველაფერი განქარდება. 0:57:47.520,0:57:53.190 და ეს მართლაც ფუძემდებლური პრინციპია [br]ყველა რელიგიურ ტრადიციაში, 0:57:53.230,0:57:56.680 ეს არის ყოფიერების ერთობის აღიარება. 0:57:57.450,0:58:06.110 პირველი გერმეტული პრინციპი ამბობს: "ყველაფერი გონია, სამყარო ცნობიერია". 0:58:06.110,0:58:09.430 საითაც არ უნდა გავიხედოთ, [br]ყველგან ერთიანი გონი არსებობს. 0:58:09.430,0:58:15.980 როგორც რუმიმ თქვა: "საითაც არ უნდა გავიხედო, [br]ყველგან ღმერთის სახეა". 0:58:15.980,0:58:22.170 სადაც არ უნდა შევიხედოთ - [br]მიკროკოსმოსში თუ მაკროკოსმოსში, 0:58:22.170,0:58:25.110 ჩვენ ერთიან ცნობიერებას ვპოულობთ. 0:58:25.110,0:58:28.780 აი, ადამიანური ნეირონების გამოსახულება. 0:58:28.780,0:58:35.440 ეს კი სამყაროში ბნელი მატერიის განაწილების მოდელირებული გამოსახულებაა. 0:58:35.440,0:58:41.280 მილუნნიუმ რან - ეს არის მაქს პლანკის ინსტიტუტში სუპერკომპიუტერებით ჩატარებული სიმულაცია, 0:58:41.280,0:58:49.383 რათა წარმოდგენა გვქონდეს სამყაროში ბნელი მატერიის განაწილებასა და ევოლუციაზე. 0:58:49.383,0:58:53.680 ბნელი მატერია უზარმაზარ კოსმიურ ქსელს ქმნის ერთმანეთთან დაკავშირებული 0:58:53.680,0:59:02.840 ძაფებითა და კვანძებით, რომელიც ვიზუალურად ადამიანის ტვინის ნეირონებისა და ნეიროგზების იდენტურია. 0:59:02.840,0:59:06.870 და ასეთი სურათი ყველგან გვხვდება ბუნებაში. 0:59:06.870,0:59:14.130 შეგვიძლია ამას დავუძახოთ ერთიანი გონი, ან ღმერთი, ან ყველაფერი, რაც არის. 0:59:16.020,0:59:24.330 და რასაც ღმერთს ვეძახით, არაა რაიმე გარე არსება, რომელიც სამყაროს საზღვრებს მიღმაა 0:59:24.330,0:59:31.840 და მასზე ადრინდელია. ღმერთი - ის არსია, რომელიც ბრწყინავს ყოველ ჩვენგანში, 0:59:31.840,0:59:41.210 როგორც ცოდნა "მე ვარ" და წარმოდგება ჩვენ წინ, როგორც სამყარო. ასე რომ, ამ თვალსაზრისით 0:59:41.210,0:59:46.980 რელიგიურ ენაზე შეიძლება ვთქვათ, რომ სამყარო - ეს ღმერთის სიტყვის გამოვლინებაა, ლოგოსი. 0:59:46.980,0:59:56.040 ჩვენ კი ღვთიური გონის ლოკალიზება ვართ ღვთიურსავე გონში. 0:59:56.920,1:00:02.590 და როგორ ხდება, რომ სუბიექტურობის ერთი უნივერსალური ველი, ერთი უნივერსალური ცნობიერება - 1:00:02.590,1:00:05.880 შეიძლება იყოს მრავლობითიც? მე ხომ არ შემიძლია თქვენი აზრების წაკითხვა, 1:00:05.880,1:00:09.203 და ალბათ, არც თქვენ - ჩემი. მე არ ვიცი, რა ხდება 1:00:09.203,1:00:15.680 ანდრომედას გალაქტიკაში, ან თუნდაც ჩინეთში. ჩვენ არ გვაქვს ერთიანი გამოცდილება ჩვენი ბუნების. 1:00:15.680,1:00:23.940 მაშ როგორღა შეუძლია ბუნებას - ერთიან გონს - ჰქონდეს ასეთი შეზღუდულობა და თან იყოს მრავალფეროვანი? 1:00:23.940,1:00:28.898 ვფიქრობ, ჩვენ ვიცით ერთი ბუნებრივი პროცესი, რომელიც ზუსტად ასე ხდება. 1:00:28.898,1:00:33.680 ფსიქიატრიაში მას ეწოდება დისოციაცია. [br]ეს პროცესია, რომლის დროსაც 1:00:33.680,1:00:38.808 ერთიანი გონება თითქოს იყოფა მრავალ განცალკევებულ ცნობიერების ცენტრად. 1:00:38.808,1:00:46.410 ჩვენ გვაქვს სარწმუნო ემპირიული დასაბუთებები, რაც გამოუვლინდათ ადამიანებს, 1:00:46.410,1:00:51.210 და მიღებული ნეიროვიზუალიზაციის საშუალებით. და ახლა, ვფიქრობ, ჩვენ ახლოს ვართ 1:00:51.210,1:00:57.670 დისოციაციის კონცეპტუალურ მკაფიო ახსნასთან, რომელიც დაფუძნებულია ინფორმაციის 1:00:57.670,1:01:03.540 ინტეგრირებულ თეორიაზე - ცნობიერების ნეირობიოლოგიის ძირითად თეორიაზე. 1:01:03.540,1:01:08.870 როდესაც წარმოიშობა დისოციაციური მოსაზღვრე ფორმა, მაშინ თქვენ მხოლოდ იმას ხედავთ, 1:01:08.870,1:01:16.730 რაც ამ ფორმის მიღმაა, აღქმის მეშვეობით. და ის, რასაც აღიქვამთ, - არის მატერია, ფიზიკური. 1:01:16.730,1:01:22.920 სხვა სიტყვებით, მატერია, ფიზიკურობა - [br]ეს არის ცნობიერების პროცესის 1:01:22.920,1:01:27.510 გაცნობიერებული გამოვლინება [br]დისოციაციის საზღვარზე. 1:01:29.160,1:01:34.140 არ აქვს მნიშვნელობა, ამ პროცესებს თანამედროვე თეორიების ტერმინებით აღვწერთ, 1:01:34.140,1:01:37.590 თუ უძველესი დროის მოდელებს გამოვიყენებთ, როგორიცაა ხუთი სკანდჰა, 1:01:37.590,1:01:44.810 მთავარია ის, რომ ამ ქვეცნობიერ პროცესებს ჩვენ გადავაქცევთ ცნობიერად. 1:01:44.810,1:01:51.050 როდესაც ისინი გაცნობიერებულია, "მე"-ს სტრუქტურის შიგნით წინაღობა ქრება. 1:01:51.050,1:01:55.910 და "მე"-ს ქვეცნობიერი ფუნქციონირება შესაძლებელია შეწყდეს. 1:01:55.910,1:01:59.100 იმის აღქმა, რომ ჩვენ ფიზიკური სხეული ვართ, 1:01:59.100,1:02:05.240 სხეულის შეგრძნებების აღქმა, ობიექტებისა და საგნების კონცეპტუალიზაცია, 1:02:05.240,1:02:09.830 საგნების შეფასებასთან და უპირატესობის მინიჭებასთან იდენტიფიკაცია, 1:02:09.830,1:02:16.110 გრძნობა, რომ არსებობს მოწმე, ყველაფერი ამის დამკვირვებელი, - გონების მთელი ეს პროცესები 1:02:16.110,1:02:20.500 უნდა გაცნობიერდეს, როგორც [br]"მე"-სგან თავისუფალი. 1:02:20.500,1:02:24.480 სხვა სიტყვებით, ჩვენ აღარ ვაიგივებთ[br]ჩვენს თავს მოვლენებთან, 1:02:24.480,1:02:29.070 არამედ ვაძლევთ მათ უფლებას [br]იყვნენ ისეთი, როგორიც არიან. 1:02:29.070,1:02:34.300 ეს არაა სიცოცხლეზე უარის თქმა, პირიქით - 1:02:34.300,1:02:40.408 ეს არის სიცოცხლესთან ურთიერთობის გაღრმავება. 1:02:41.328,1:02:48.530 ჩემმა გაგებამ, რომ ცნობიერება არის ფუნდამენტური და წინუსწრებს ფიზიკურს, - 1:02:48.530,1:02:53.720 წლების მანძილზე ძირფესვიანად შეცვალა ჩემი აღქმა ამ სამყაროში ცხოვრების შესახებ, 1:02:53.720,1:02:57.310 და იმის შესახებ, თუ რას ნიშნავს, იყო ადამიანი, რომელიც ცხოვრობს ამ სამყაროში. 1:02:57.310,1:02:59.560 ჩემს შემთხვევაში ეს ნელი პროცესი იყო. 1:02:59.560,1:03:03.380 თავიდან ეს იყო უბრალოდ კონცეპტუალური მიხვედრა ჩემს გონებაში, 1:03:03.380,1:03:08.550 შემდეგ კი მან თითქოს სხეულში შეაღწია და დაიწყო გავლენა ჩემს ემოციებზე, ჩემს გრძნობებზე, 1:03:08.550,1:03:14.540 და ამან ყველაფერი შეცვალა. ეს სრულიად ცვლის იმას, თუ რას თვლით თქვენ კარგად განვლილ ცხოვრებად, 1:03:14.540,1:03:20.010 რას თვლით მიზნებად, რისკენაც უნდა ისწრაფვოთ, ეს ცვლის თქვენი საკუთარი 1:03:20.010,1:03:23.800 თავის აღქმას, თქვენს ურთიერთობებს [br]სხვა ცოცხალ არსებებთან. 1:03:23.800,1:03:25.750 დიახ, ეს ნამდვილად ყველაფერს ცვლის. 1:03:25.750,1:03:32.680 პირადი მიზნები, დაკავშირებული სტატუსთან, ძალა-უფლებასთან, ფულთან - წარსულში დარჩა. 1:03:32.680,1:03:37.978 იმის გაცნობიერება, რომ ჩემი ცხოვრება - სულაც არ ვარ მე, არასდროს ყოფილა და არ იქნება მე, 1:03:37.978,1:03:42.400 რომ ეს არის ბუნება, ხოლო "მე" - არის ერთ-ერთი ლოკალური გამოვლინება ბუნების - 1:03:42.400,1:03:48.890 ეს გაგება იწვევს შფოთვის სიღრმისეულ დასუსტებას, რომელიც თან ახლავს 1:03:48.890,1:03:52.395 პირადი მიზნების მიღწევის [br]აუცილებლობის გრძნობას. 1:03:52.395,1:03:57.160 და განთავისუფლებთ გულდაწყვეტისგან, [br]როდესაც თქვენ ვერ აღწევთ მიზანს. 1:03:57.160,1:04:03.040 ყველაფერი ეს გაქრა. ახლა ჩემი ცხოვრება არის ბუნების მსახურების ფორმა. 1:04:03.040,1:04:08.440 მე ღია ვარ ყველაფრისთვის, რისი გაკეთებაც ბუნებას სურს ჩემით, 1:04:08.440,1:04:16.110 და თუმცა ეს მონურ მსახურებასავით ჟღერს, [br]მე არ ვგრძნობ თავს ასე. 1:04:16.110,1:04:20.670 მე ვგრძნობ, რომ აღარ ვატარებ [br]დამთრგუნველ პასუხისმგებლობას, 1:04:20.670,1:04:25.400 რომ ვიყო პირადულად ბედნიერი, რაც არის ყველაზე დამთრგუნველი იდეა, რაც შეიძლება 1:04:25.400,1:04:29.610 ადამიანს თავში მოუვიდეს. თითქოს შენი ცხოვრება შენზეა დამოკიდებული, და თითქოს შენ გაქვს 1:04:29.610,1:04:33.850 პასუხისმგებლობა იმაზე, რომ იყო ბედნიერი, და როცა ვერ ახერხებ ამას, ეს შენი წარუმატებლობაა, 1:04:33.850,1:04:39.360 და იწყებ სინანულს. არა, ეს წავიდა, ეს გაქრა. ეს არის ერთ-ერთი იმ რამეთაგან, 1:04:39.360,1:04:42.270 რომელთაც შეცვალეს ჩემი ცხოვრება. 1:04:42.270,1:04:53.700 რეალობის უფრო ღრმა გაგება ანვითარებს ემპათიას, ურთიერთ პატივისცემას, [br]არაეგოისტურ მიზნებს. 1:04:53.700,1:04:57.410 ეს ამცირებს ქცევის მოდელებზე დამოკიდებულებას. 1:04:57.410,1:05:03.640 ამიტომ სრული დარწმუნებით შეიძლება ითქვას, რომ თუკი კაცობრიობის გაგება იქნება 1:05:03.640,1:05:09.130 უფრო ღრმა და ყოვლისმომცველი, [br]ცხოვრება გახდება უკეთესი. 1:05:09.860,1:05:16.120 მსოფლიო პრობლემების გადაწყვეტა იმაში მდგომარეობს, რომ მათი ნამდვილი წყარო ამოვიცნოთ - 1:05:16.120,1:05:20.990 ეგო, რომელიც მხოლოდ [br]საკუთარი ინტერესებით მოქმედებს. 1:05:20.990,1:05:29.980 მნიშვნელობა არ აქვს, რას მოღვაწეობს ეგო - პოლიტიკა, რელიგია, ეკონომიკა თუ განათლება. 1:05:29.980,1:05:35.640 სანამ ის გამომდინარეობს ცრუ წინაპირობისგან, [br]რომ არსებობს ცალკე "მე", 1:05:35.640,1:05:40.080 მანამ გაგრძელდება ჩვენი ტანჯვა და განცალკევება. 1:05:40.080,1:05:44.100 ერთადერთი გამოსავალი [br]კაცობრიობისათვის ახლა არის 1:05:44.100,1:05:49.230 გ ა მ ო ღ ვ ი ძ ე ბ ა ! 1:05:50.450,1:05:57.518 ბუდიზმში, როცა აღარაა საკუთარი თავის აღქმა, როგორც რაიმე განცალკევებულის, 1:05:57.518,1:06:03.320 და ამავე დროს, არავინაა სხვა, [br]გარდა ერთიანი "მე"-სი - არის ნირვანა, 1:06:03.320,1:06:11.760 ეგოცენტრული მოღვაწეობის დასასრული, უმეცრების დასასრული, ძილის დასასრული 1:06:11.760,1:06:17.220 და სიცოცხლის სიზმრის პერსონაჟიდან გამოღვიძება. 1:06:17.220,1:06:24.640 ბიბლიაში ნათქვამია, რომ [br]სიტყვა გახდა ხორცი და დამკვიდრდა ჩვენ შორის. 1:06:24.640,1:06:32.041 სიტყვა ხშირად ითარგმნება, როგორც ლოგოსი. ეს არის უძველესი სიტყვა ძალიან ღრმა აზრით. 1:06:32.041,1:06:39.920 ლოგოსი ასოცირდება მარადიულობასთან, ჭეშმარიტებასთან და პირდაპირ გამოცხადებასთან. 1:06:39.920,1:06:52.630 შეიძლება ითქვას, რომ სწორედ ლოგოსის მეშვეობით, ქრისტეს ცნობიერების მეშვეობით,[br]ბუდდას ბუნების მეშვეობით - [br]შეიცნობა ღმერთის გონი.