1
00:00:11,640 --> 00:00:16,650
İnsan olma deneyimine girmek, büyük bir unutma haline girmektir.

2
00:00:18,730 --> 00:00:24,970
Koşulllanmış zihnin perdesi, özünde kim olduğumuz gerçeğini gizler,

3
00:00:28,050 --> 00:00:34,210
bizi ayrıştırır, sınırlar ve şüphe dolu bir dünyaya hapseder.

4
00:00:36,370 --> 00:00:42,050
Peki, kimsin gerçekten? Sadece bedende yaşayan,

5
00:00:42,760 --> 00:00:48,210
hayatı bir şekilde devam ettirmeye, mutluluğu bulmaya çalışan ve acı çekmekten kaçınan bir zihin misin sadece?

6
00:00:48,210 --> 00:00:54,860
Ya da tamamen başka bir şey... çok daha derin bir şey... ebedi bir şey

7
00:00:54,860 --> 00:01:00,180
Kelimelerle açıklanamayan bir şey. İdrak edildiğinde gerçek huzur,

8
00:01:00,180 --> 00:01:06,720
gerçek doyum getiren bir şey. Burada zihin perdesinin ötesine,

9
00:01:06,720 --> 00:01:12,220
düşüncelerin ve duyumların ötesine bakacağız.

10
00:01:12,220 --> 00:01:15,632
özünde kim olduğumuz gerçeğini bulmak için.

11
00:01:33,392 --> 00:01:37,392
Şu halde zihin nedir?

12
00:01:37,792 --> 00:01:44,430
Tarih boyunca bu soru sayısız kere sorulmuştur.

13
00:01:44,430 --> 00:01:49,790
İnsanlığın en eski spiritüel ve bilimsel araştırmalarından itibaren insan zihni

14
00:01:49,790 --> 00:01:55,380
farklı kültürlerde çeşitli şekillerde kavramsallaştırılmış ve anlaşılmıştır.

15
00:01:55,380 --> 00:02:01,580
İnsanlar, felsefe, psikolojik ve bilimsel teorilerle birlikte

16
00:02:01,580 --> 00:02:08,280
direk sorgulama yöntemlerinden faydalandılar zihnin sırlarını çözebilmek için ...

17
00:02:08,280 --> 00:02:14,790
Zihnin ve bedenin ötesinde kim olduğumuzu bulmak için. Genelde zihni,

18
00:02:14,790 --> 00:02:19,220
beyin gibi kafanın içinde olan bir şey gibi düşünürüz; düşünme ve

19
00:02:19,220 --> 00:02:27,505
bilişten ile ilgili alan. Ancak zihin bundan çok daha derindir. Zihin aslında düalitedir.

20
00:02:28,155 --> 00:02:33,260
Aynı zamanda Maya veya yanılsama olarak da bilinir. Aynı zamanda ego olarak da bilinir.

21
00:02:33,900 --> 00:02:41,050
Latince'de ego kelimesi basitçe "ben" anlamına gelir. "Ben" algısı bir şeyle sınırlandığında

22
00:02:41,050 --> 00:02:47,915
bu Maya'dır, yanılsamadır ama sınırsız olduğunda... bilinç olduğu gerçeğine

23
00:02:47,915 --> 00:02:53,920
uyandığında, içinde tüm fenomenlerin ortaya çıkıp kaybolduğu bilinç

24
00:02:53,920 --> 00:02:59,470
o zaman artık ayrı bir "ben" ile özdeşleşme yoktur.

25
00:02:59,960 --> 00:03:06,920
"Ben" kelimesinin gerçek anlamı sonsuz farkındalık, sonsuz bilinçtir.

26
00:03:06,920 --> 00:03:13,410
Var olan tek "ben" ya da tek Benlik budur. Ancak, çoğumuzda olan şu:

27
00:03:13,410 --> 00:03:19,670
benlik algımız, hayat denen deneyime...

28
00:03:19,670 --> 00:03:25,560
düşünceler, imgeler, duygular ve daha birçok şey ile o kadar iç içe girmiş ki... Kendimizi özünde

29
00:03:25,560 --> 00:03:32,760
ve aslen olduğumuz gibi algılamayız. Ama kendimizi modifiye olmuş halimizle tanıyoruz...

30
00:03:32,760 --> 00:03:39,970
insan olma deneyimin içine karışmış halimizle. İşte gerçek ve tek Benlik yani sonsuz farkındalık,

31
00:03:39,970 --> 00:03:44,940
sonsuz Bilinç ile deneyiminin birbirine karışması sonucunda

32
00:03:44,940 --> 00:03:51,230
hayalı ben oluşuyor. Gerçek olmayan "ben" e ego veya ayrı benlik deniyor.

33
00:03:51,230 --> 00:03:57,710
Ego bir fikirdir; çok güçlü, çok sağlam, çok ısrarcı.

34
00:03:57,710 --> 00:04:04,860
Bir şahıs olduğumuz düşüncesidir. Ayrı bir bedende, ayrı bir zihinde ayrı bir varlık.

35
00:04:04,860 --> 00:04:10,381
Hatta sadece beden zihin olduğumuzu düşünürüz bazen. Ego, zihnin bir parçasıdır.

36
00:04:10,381 --> 00:04:17,510
Çok küçük yaşlarda oluşmaya başlar; benlik algısı verir bize. Diğerlerinden ayrı bir ben hissi.

37
00:04:17,510 --> 00:04:25,820
Ego kelimenin tam anlamıyla aslı olmayan uyduruk bir varlıktır; gerçek değildir ve

38
00:04:25,820 --> 00:04:34,460
beden olarak tanımladığımız şeydir. Zihnin ayrı olduğunu düşünen bölümüdür.

39
00:04:34,460 --> 00:04:42,790
Ego, kişisel benlik algısıdır, gerçek benlik değildir.

40
00:04:43,750 --> 00:04:49,630
Tamamen hayali bir ‘ben’ hakikatte ‘kim olduğum’ değil.

41
00:04:49,630 --> 00:04:58,279
Nihayetinde kim olduğum daha derin, bu derinlikteki var oluştur, hep var olan mevcudiyettir.

42
00:04:58,869 --> 00:05:05,600
Düalist zihin iki temel unsurdan oluşur... gözleyen ve gözlenen.

43
00:05:05,600 --> 00:05:11,540
Dünya duyumlardan, algılardan ve egosal tercihlerden oluşur

44
00:05:11,540 --> 00:05:17,930
algısı var. Bununla beraber, ayrı bir "ben" olduğu hissi var;

45
00:05:17,930 --> 00:05:25,110
gözleyen bir ‘ben’. Uyanış bu düalitenin farkına varmaktır ...

46
00:05:25,110 --> 00:05:32,260
‘gözleyen ile gözlenen bir’ gerçeğine uyanmaktır. ’Özne ile nesne bir’ gerçeğine.,

47
00:05:32,260 --> 00:05:38,710
Ve ezelden beri her an her yerde var olan farkındalığı idrak etmektir.

48
00:05:38,710 --> 00:05:45,600
Küçük çocuklara bakarsanız, küçük çocukların egosu yoktur.

49
00:05:45,600 --> 00:05:50,730
Hayata iştirak ederler adeta. Bir coşku halindedirler, canlı, neşeli

50
00:05:50,730 --> 00:05:54,590
çünkü dünyadan ayrı değiller.

51
00:05:54,930 --> 00:06:01,130
Doğduğumuzda bağımlıyızdır ve henüz kavramsal düşüncelerimiz yoktur.

52
00:06:01,130 --> 00:06:06,709
Büyüdükçe kavramlar ögrenir, öz farkındalık denilen yeteneği,

53
00:06:06,709 --> 00:06:12,040
yaptıklarımız üzerinde düşünme kabiliyeti geliştiririz bağımsız bireyler olabilmek adına...

54
00:06:12,040 --> 00:06:16,880
İşte bu düşünme işlemi içsel kimlik haline gelir.

55
00:06:16,880 --> 00:06:23,640
Egonun oluşumu doğumdan kısa bir süre sonra başlar. Nihayetinde "ben" veya "kendim"

56
00:06:23,640 --> 00:06:31,790
olarak adlandırdığımız kişisel bir kimlik geliştirmeye başlarız. İnsan gelişiminde

57
00:06:31,790 --> 00:06:38,740
ayna evresi, çocuğun aynada kendini fark ettiği aşamadır,

58
00:06:38,740 --> 00:06:46,050
genellikle 6 ila 18 aylıkken. Ve bu, egonun oluşumunun sadece bir kısmıdır,

59
00:06:46,050 --> 00:06:52,710
kendini özdeşleştirmek yoluyla oluşumunun. Tabii bu, egomuzu aynadaki

60
00:06:52,710 --> 00:06:59,390
karakterden alıyoruz anlamına gelmiyor. Sosyalleşme sürecinin, koşullanmanın bir ürünüdür Ego.

61
00:06:59,390 --> 00:07:07,730
Zira çevremizdekiler bize ayrı bir kişi, ayrı bir "ben" olarak davranmaya başlar.

62
00:07:07,730 --> 00:07:13,870
Böylelikle, "ben" duygusu ile özdeşleşmeyi öğreniriz; bedenimizde ortaya çıkan duyularla,

63
00:07:13,870 --> 00:07:21,740
dış dünyanın algılanması, kavramsallaştırılması yoluyla. Zihin böler,

64
00:07:21,740 --> 00:07:28,020
bir şeyleri diğerlerinden ayırır, sonra bu şeylere karşı tercihler geliştiririz.

65
00:07:28,020 --> 00:07:34,050
Bazı şeyleri severiz, bazılarını sevmeyiz. Bu "ben", zamanla

66
00:07:34,050 --> 00:07:40,140
birey olarak ayrı ve özgün kimliğimiz haline gelir.

67
00:07:40,140 --> 00:07:44,250
Kim olduğumuza inandığımızın hikayesi budur.

68
00:07:44,250 --> 00:07:48,430
Ve bizimle vücut bulan bilinç de buna inanmaya başlar, küçük yaşlardan,

69
00:07:48,430 --> 00:07:54,965
çocukluğumuzdan itibaren ve bizimle büyür, bir kişi olduğumuza tamamen

70
00:07:54,965 --> 00:08:00,930
ikna oluncaya kadar. İnsanlar büyüdükçe, ergenliğe ve yetişkinliğe doğru

71
00:08:00,930 --> 00:08:06,760
ilerledikçe bir ayrılık fikri geliştirirler; kafalarının içinde yaşayan "ben" olduklarına inanırlar.

72
00:08:06,760 --> 00:08:15,980
Böylece, ayrı egolar haline gelirler; hep bir şeyler isteyen,

73
00:08:15,980 --> 00:08:21,130
hep bir eksiklik duygusuyla yaşayan, duydukları eksiklikleri telafi etmek için

74
00:08:21,130 --> 00:08:25,990
bir şeyler biriktirme arzusunun egemen olduğu bir hayat süren.

75
00:08:25,990 --> 00:08:31,350
Tüm sorunlara, tüm problemlere neden olan zihindir. Zihin,

76
00:08:31,350 --> 00:08:35,330
ayrılık yanılsamasının tümünü yaratan bir güçtür...

77
00:08:35,330 --> 00:08:41,410
'dünyada yaşayan bir kişiyim' yanılsaması veya görüntüsünün tamamını

78
00:08:41,410 --> 00:08:48,750
Deneyerek doğru olduğunu görebiliriz ki yaşadığımız her

79
00:08:48,750 --> 00:08:56,590
psikolojik acının temelinde bu ‘ayrı kişi olma’ inancını, her zaman

80
00:08:56,590 --> 00:09:04,020
bu ayrı varlık olma inancını buluruz. Hiçbir istisna yok, istisna yok.

81
00:09:04,020 --> 00:09:11,000
Fiziksel acıdan bahsetmiyorum, ama psikolojik acı kesinlikle gereksizdir

82
00:09:11,000 --> 00:09:18,819
bu ayrı yani görünüşte ayrı beden- zihin olduğu inancından

83
00:09:18,819 --> 00:09:26,960
kaynaklanır. Zira bütünden kopmuş parçalar gibiyiz,

84
00:09:26,960 --> 00:09:32,919
birbirinden kopmuş ve birbirinden çok uzaklara yayılmış

85
00:09:32,919 --> 00:09:38,110
yapboz parçaları gibiyiz. O yüzden "bir şeyler eksik",

86
00:09:38,110 --> 00:09:42,156
"bir şeyler doğru değil" hissi var. Zihin aşılmaz bir engel gibi görünüyor.

87
00:09:42,156 --> 00:09:46,800
Zihinle nasıl başa çıkabiliriz? Zihnin sonu yok gibi görünüyor.

88
00:09:47,330 --> 00:09:53,190
Aklı kullanarak zihni fethetmeye çalışmak hiç bitmeyen bir mücadele yaratır.

89
00:09:53,190 --> 00:09:59,120
Çizmelerini çekerek kendini yukarı kaldırmaya çalışmak gibi bir şey.

90
00:09:59,360 --> 00:10:05,600
Ego harap olmuş, kaybolmuş ve kafası karışmış hisseder,

91
00:10:05,600 --> 00:10:12,030
hayatın hiçbir anlamı olmadığını. Ve sürekli arayışta olan zihin mücadele ederken,

92
00:10:12,030 --> 00:10:18,160
şair St. John of the Cross'un Ruhun Karanlık Gecesi dediği şeyi yaşarız. Bu,

93
00:10:18,160 --> 00:10:24,883
rüyadan uyanma sürecinin gerekli bir bölümüdür. Arayışı ve arayış içinde olanla özdeşleşmeyi

94
00:10:24,883 --> 00:10:32,860
bırakarak ancak, yaşamla doğrudan bir olabiliriz.

95
00:10:44,170 --> 00:10:49,680
Hayatımda iyi bir yerdeydim. Spiritüel arayıştan bir nevi vazgeçmiştim...

96
00:10:49,680 --> 00:10:55,440
Pes ettiğim için falan değil, gerçekten aranacak başka bir şey olmadığı için.

97
00:10:55,440 --> 00:11:00,961
Aydınlanma arayışında değildim. Bir uyanış aramıyordum.

98
00:11:00,961 --> 00:11:06,970
Huzur arıyordum, mutluluk arıyordum ve anladım ki tek yol var:

99
00:11:06,970 --> 00:11:12,430
olana teslim olmak. Hayat benim öğretmenimmiş meğer. Çok, çok, çok uzun yıllar süren arayıştan

100
00:11:12,430 --> 00:11:22,390
sonra her şey yıkıldı. Kendim olarak bildiğim ben yapısı yıkıldı.

101
00:11:23,350 --> 00:11:33,710
Salonda oturuyordum ve birkaç hafta boyunca içimde

102
00:11:33,710 --> 00:11:43,780
bir tür büyük bir ıssızlık olmaya başladı. Yani bu beklenmedik bir şeydi,

103
00:11:43,780 --> 00:11:52,460
bu uçsuz bucaksız karanlık iç manzara... bir çeşit terk edilmişlik... varoluşsal terk edilmişlik

104
00:11:52,460 --> 00:12:03,900
hem de yaşamın kendisi tarafından ve zihnimdeki hareketlenmeleri fark ettim,

105
00:12:03,900 --> 00:12:11,470
zihnimin içimdeki bu karanlık manzaradan nasıl kaçıp uzaklaşmak istediğini. Ve kendime sordum:

106
00:12:11,470 --> 00:12:17,800
"Acı çekmenin anlamı ne? Acının doğasında ne var?

107
00:12:17,800 --> 00:12:25,670
Acı nasıl sona erebilir?"Ya da belki sona ermiyor ve bu soruda ortaya çıkan şey,

108
00:12:25,670 --> 00:12:32,220
olduğum yerden hareket etmeme, o karanlık manzaradan uzaklaşmama isteğiydi

109
00:12:32,220 --> 00:12:39,730
ve benim sonum anlamına gelse bile buna teslim olmak geldi içimden.

110
00:12:39,730 --> 00:12:46,286
Ve sonumun gelmesi ne demek onu da bilmiyordum, bir tür biliş olarak ortaya çıktı

111
00:12:46,286 --> 00:12:51,820
ama henüz bilinçli değildi ve o anda beklenmedik bir şekilde benlik yapısı çöktü,

112
00:12:51,820 --> 00:13:02,030
tamamen yok oldu. Sanki ‘ben kimliği’ öldü ve şaşırtıcı bir şekilde

113
00:13:02,030 --> 00:13:11,570
ben ve yaşam arasındaki ayrılığı sona erdiren yaşamın kendisiyle bir birleşme oldu.

114
00:13:11,570 --> 00:13:20,320
Ve o andan itibaren idrak ettim ki, ‘Ben ve hayat biriz’. Ayrılık yok...

115
00:13:20,320 --> 00:13:27,320
Hepsi zihin dalgalanmalarında. Ve bu noktadan sonra,

116
00:13:27,320 --> 00:13:35,530
mutluluk (Amoda) bulmak adına kurban kimliği üzerine inşa edilmiş o yapı yıkıldı; sadece

117
00:13:35,530 --> 00:13:40,440
koşulların kurbanı değil, aynı zamanda hissettiklerimin kurbanı; duyguların kurbanı,

118
00:13:40,440 --> 00:13:44,790
düşüncelerin kurbanı ve bu nedenle sürekli olarak onları değiştirmeye; düşünceleri değiştirmeye,

119
00:13:44,790 --> 00:13:49,517
duyguları değiştirmeye, daha iyi hale getirmeye çalışmak, daha pozitif, daha coşkulu hale

120
00:13:49,517 --> 00:13:58,510
getirmeye çalışmak... bu sona erdi. Ve kurban kimliği gidince sanki yeniden doğmuş gibi oldum.

121
00:13:58,510 --> 00:14:05,330
Böylece öldüm ve ölümle yeniden doğdum. Algılarımı kapatmış tüm perdeler iniverdi sanki;

122
00:14:05,330 --> 00:14:11,460
Amoda kimliği üzerine kurulmuş algılarımı yani hikayesiyle, düşünceleriyle, inançlarıyla,

123
00:14:11,460 --> 00:14:17,898
deneyimleriyle ‘ben’ temeline oturtulmuş algılarımı kapatan tüm perdeler çözüldü. Çırılçıplak oldu,

124
00:14:17,898 --> 00:14:23,510
tamamen savunmasız. Hep öyle kaldı, o zamandan beri hiç değişmedi.

125
00:14:27,050 --> 00:14:33,610
Budizm'de ilk Yüce Gerçek, ıstırabın olduğudur.

126
00:14:33,610 --> 00:14:40,210
Zira koşullanmış zihnin doğasında var tatminsizlik. Dukkha, diğer bir değişle

127
00:14:40,210 --> 00:14:47,120
zihinde var olan kronik tatminsizlik, yalnızca fiziksel ve duygusal acıya neden olan tatminsizlik değil,

128
00:14:47,120 --> 00:14:53,690
aynı zamanda daha derin tatminsizlik biçimlerini de kapsar: her şeyin geçici olması,

129
00:14:53,690 --> 00:15:00,780
dünyevi arayışlarda kalıcı tatmin bulamama gibi

130
00:15:00,780 --> 00:15:07,180
Gerçek mutluluk ya da doyum, dış dünyada hele de maddi şeyler arayarak bulunamaz.

131
00:15:07,710 --> 00:15:11,428
İşler düşündüğümüz gibi gittiğinde bile, Her şeyi usulüne uygun

132
00:15:11,428 --> 00:15:16,365
yapıyor olsak bile -iyi bir insanız, güzel ilişkilerimiz, başarılı kariyerimiz var-

133
00:15:16,365 --> 00:15:21,970
o zaman bile derinlerde yatan ve sürekli bizimle olan ‘hala oturmayan bir şeyler var’ hissi taşırız.

134
00:15:21,970 --> 00:15:29,090
Eksikliğini duyduğumuz, doğru bir şekilde algılayamadığımız bir şey

135
00:15:29,090 --> 00:15:36,020
ve buna ne kadar yakından bakarsak o kadar canlı, o kadar belirgin hale gelir.

136
00:15:36,020 --> 00:15:42,690
Bu yüzden sık sık söylediğim şey: uyanış sürecindeki ilk adım

137
00:15:42,690 --> 00:15:50,280
acı çektiğimizi kabul etmektir. Acı çekme hissini şöyle özetleyebiliriz:

138
00:15:50,280 --> 00:15:56,360
hayatım hiç yolunda gitmiyor ya da belki ben doğru yolda değilim.

139
00:15:56,360 --> 00:15:59,893
Ama bu, rahatsız edici bir his... Rahatsız edici olması bir lütuf zira

140
00:15:59,893 --> 00:16:07,173
bizi hayal bile edemeyeceğimiz yerlere götürebilecek bu sorgulamaya götürüyor.

141
00:16:07,173 --> 00:16:15,520
İnsanlar neden acı çekiyor? Fiziksel acıdan bahsediyorsak, şunu anlamalıyız ki,

142
00:16:15,520 --> 00:16:24,350
fiziksel acı çekmemizin bir nedeni var. Fiziksel acı

143
00:16:24,350 --> 00:16:33,770
genetik olarak miras aldığımız bir koruma aracıdır. Hiç acı çekmeseydik,

144
00:16:33,770 --> 00:16:43,410
sürekli bir şeylere çarpardık, sülfürik asit içerdik ve

145
00:16:43,410 --> 00:16:51,740
bedenimiz uzun süre dayanmazdı. Psikolojik acının nedeni farklı.

146
00:16:51,740 --> 00:17:00,330
O da şu: "yanlış yapıyorsun". Yani psikolojik acı sorun değil,

147
00:17:00,330 --> 00:17:05,930
çözümün başlangıcıdır. Psikolojik acı, yaptığımız diğer bir yanlışlık hakkında

148
00:17:05,930 --> 00:17:12,540
yani ayrı bir insan olduğumuza inanmak hakkında bize bir ders veriyor.

149
00:17:12,540 --> 00:17:19,150
Bu bir hata... Hataların en büyüğü. Bu, ilk günahtır;

150
00:17:19,150 --> 00:17:28,840
göklerin krallığından, cennet bahçesinden kovulmamıza sebep olan ilk günah.

151
00:17:30,360 --> 00:17:37,790
Günah kelimesinin orijinal anlamı "amaçlanan hedefi başaramamak" tır.

152
00:17:37,840 --> 00:17:44,514
Egosal bilinç, sürekli olarak hedefi kaçırdığımız patolojik bir zihin durumudur.

153
00:17:44,514 --> 00:17:51,200
"Düşüş" ün anlamı budur. Bilgi ağacının meyveleri -iyi ve kötü- üzerine,

154
00:17:51,200 --> 00:17:56,850
düşünceler üzerine odaklanmış bir haldeyiz.

155
00:17:56,850 --> 00:18:03,050
Düalist zihin, algıladığımız form dünyasına şekil veren olgulardan oluşur

156
00:18:03,050 --> 00:18:10,250
yani duyumlardan, algılardan, bencil tercihlerden ve bu

157
00:18:10,250 --> 00:18:17,480
gözleyen ayrı bir "ben” var algısından. İşte

158
00:18:17,480 --> 00:18:20,580
ego ile özdeşleşmenin temelınde yatan bu "ben" düşüncesidir.

159
00:18:20,580 --> 00:18:30,226
Her ne yaşıyorsak onu yaşayan bu "ben". Üzgün, endişeli ya da

160
00:18:30,226 --> 00:18:34,770
yalnızsam, bu deneyimi yaşayan bu "ben". Eğer seninle konuşuyorsam,

161
00:18:34,770 --> 00:18:39,800
konuşan bu "ben". Eğer dünyayı görüyorsam, dünyayı gören de bu "ben".

162
00:18:39,800 --> 00:18:47,620
Böylelikle tüm yaşamımız bu "ben" etrafında döner.

163
00:18:47,620 --> 00:18:58,680
Yaşadığımız tüm deneyimlerde merkezi karakter "Ben" dir. O yüzden yapılması gereken asıl sorgulama...

164
00:18:58,680 --> 00:19:03,841
Uyanışın ön koşulu, gerçekte olduğumuz "Ben" in veya

165
00:19:03,841 --> 00:19:06,900
benliğin doğasını keşfetmek, onu tanımaktır.

166
00:19:06,900 --> 00:19:13,247
Budizm'in en saygı duyulan öğretilerinden biri olan Kalp Sutrasın’da şöyle yazar:

167
00:19:13,247 --> 00:19:19,670
Kurtulmak için düalist zihnin bu mekanizmasının tamamının boş olduğunu, zihinde ben diye bir şey

168
00:19:19,670 --> 00:19:28,650
olmadığını fark etmemiz gerek. "Ben" düşüncesinden vazgeçildiğinde, düalitenin kendisi de çöker.

169
00:19:28,650 --> 00:19:35,120
Form tamamıyla boşluk olarak, boşluk tamamıyla form olarak görülür.

170
00:19:35,120 --> 00:19:43,850
Samadhi durumunda, boşluk doluluk olarak dans eder,

171
00:19:43,850 --> 00:19:51,570
durgunluk hareketin; sessizlik sesin özündedir. Hayat doğrudan deneyimlenir,

172
00:19:51,570 --> 00:19:58,580
zihin süzgeci aracılığıyla değil. O zaman bilgi ağacının meyvelerinin peşinden gitmeyiz artık

173
00:19:58,580 --> 00:20:04,660
iyilik kötülük diye bir şey kalmaz. Dünyayla eskisi gibi ilişki kurmadığımızda,

174
00:20:04,660 --> 00:20:11,923
bu, kurtuluştur, özgürleşmedir, acının, ıstırabın sona ermesidir.

175
00:20:11,923 --> 00:20:18,550
‘Benim’ inancına sahibiz -benim zihnim, benim cehaletim, benim egom-

176
00:20:18,550 --> 00:20:23,920
çünkü kendimizi ayrı tutan bir bakış açısı ile görüyoruz her şeyi ve

177
00:20:23,920 --> 00:20:27,840
biliyor musunuz bu normal başlangıçta, yani bu şekilde göreceksiniz. Ama

178
00:20:27,840 --> 00:20:36,410
gerçekte durum farklı. Gerçekte sadece yaşam var. O kadar. Eylemde olan yaşam. Saf bir şekilde akıyor.

179
00:20:36,410 --> 00:20:40,700
O halde acı çekmek, yaşama karşı dirençtir; ‘Evet’imize karşı direnç,

180
00:20:40,700 --> 00:20:46,230
‘Hayır’ımıza karşı direnç, görünen, vuku bulan her şeye karşı durmaktır,

181
00:20:46,230 --> 00:20:53,140
çünkü kendimizi ayrı hissediyoruz. Ve uyanış,

182
00:20:53,140 --> 00:20:56,534
işte bu ayrı olma fikrine son vermektir.

183
00:20:56,534 --> 00:21:01,750
Zihindeki egosal direnci, tüm enerjinin evrende nasıl hareket ettiğini gözlemleyerek

184
00:21:01,750 --> 00:21:09,910
anlamaya başlayabiliriz. Anlamanın bir yolu,

185
00:21:09,910 --> 00:21:15,980
Lichtenberg figürü adı verilen şeye bakmaktır. Lichtenberg figürü,

186
00:21:15,980 --> 00:21:21,820
yüksek voltajlı elektrik boşalması maddelerden geçtiğinde ortaya çıkan şekildir.

187
00:21:21,820 --> 00:21:28,200
Elektrik boşalması, dallanmış ağaç benzeri kanallar şeklinde desen oluşturur.

188
00:21:28,200 --> 00:21:36,150
Burada elektrik odunun içine gidiyor. Bu örnekte Lichtenberg figürü,

189
00:21:36,150 --> 00:21:42,980
beş milyon voltluk hızlandırıcı kullanılarak trilyonlarca elektronun

190
00:21:42,980 --> 00:21:49,984
akrilik bir blok içine enjekte edilmesiyle oluşturulmuştur. Tüm fiziksel maddeler,

191
00:21:49,984 --> 00:21:56,610
bu durumda akrilik blok, enerjinin direnmesi veya yavaşlamasıdır.

192
00:21:56,610 --> 00:22:02,680
Fırtınada, havanın direnci iletken kanalın oluşumunu ve akım akışını etkiler.

193
00:22:02,680 --> 00:22:08,560
Enerjinin yarattığı ağaç benzeri desenleri gözlemlediğimizde,

194
00:22:08,560 --> 00:22:15,960
enerjinin zaman içinde ortamda izlediği yolu görüyoruz.

195
00:22:15,960 --> 00:22:21,429
Ağaç benzeri bu desenler veya dallanma şekilleri,

196
00:22:21,429 --> 00:22:31,597
mikrodan makroya kadar doğada var olan her şeyde ve her ölçüde bulunur.

197
00:22:31,597 --> 00:22:38,930
Evrenin dokusu bir biçim oyunu, bir direnç oyunudur;

198
00:22:38,930 --> 00:22:46,440
kendisiyle bir tür saklambaç oynayan dev bir zihin. Samskaralar yani bilinçdışı örüntüler,

199
00:22:46,440 --> 00:22:54,410
yaşanılan deneyimin yükü ağır, enerjisi yoğun olduğunda meydana gelir. Enerjiler bir araya gelir ve

200
00:22:54,410 --> 00:23:00,930
"Ben" düşüncesi ortaya çıkar. Direnç ortaya çıkar. Direnç olmazsa, enerji sadece içinden geçip gider...

201
00:23:00,930 --> 00:23:07,020
Hayat içine akıp gider. Ama direnç olduğunda, "ben" ortaya çıktığında,

202
00:23:07,020 --> 00:23:12,510
enerji dallanır ve bilinçaltında yeni yollar, yeni örüntüler yaratır.

203
00:23:12,510 --> 00:23:20,040
Bu örüntüler kendi kendilerine çalışır, gölgelerde saklanır,

204
00:23:20,040 --> 00:23:25,433
tekrar ortaya çıkana ve bilinçli olarak bütüne entegre olana kadar büyür.

205
00:23:26,263 --> 00:23:31,870
İlk hatırladığım şey şu: Gerçekten korkmuştum ve neden korktuğumu bilmiyordum ve

206
00:23:31,870 --> 00:23:38,910
bir anda bir şeyler ters gidecek gibi hissediyordum ve

207
00:23:38,910 --> 00:23:46,360
bu his tüm hayatım boyunca devam etti ve 20'li yaşlarımda yoğunlaştı

208
00:23:46,360 --> 00:23:52,440
Ve dört çocuğum olmasına rağmen ağır bir depresyona girdim.

209
00:23:52,440 --> 00:23:59,440
Ve sonunda arayışa girdim. Yaklaşık üç dört yıl boyunca bir şeyler aradım ama

210
00:23:59,440 --> 00:24:03,500
aradığım şeyin ne olduğunu bilmiyordum. Uyanış ile ilgili hiçbir şey duymamıştım,

211
00:24:03,500 --> 00:24:11,040
uyanmanın ne olduğunu bilmiyordum. Ve zamanla netleşmeye başladı:

212
00:24:11,040 --> 00:24:18,050
Aradığım her ne ise onu dışarda bulamayacaktım. O zamanlar iyi bir ailem, iyi bir işim vardı;

213
00:24:18,050 --> 00:24:23,020
herkesin isteyebileceği her şey. Ama yine de içimde ciddi bir boşluk vardı ve

214
00:24:23,020 --> 00:24:32,960
nihayet yaşadığım depresyondan kurtulup iyileşme yolları ararken meditasyonu keşfettim

215
00:24:32,960 --> 00:24:41,830
ve içine daldım, Biraz huzur buldum, biraz rahatladım ve hayatımda

216
00:24:41,830 --> 00:24:48,000
ilk kez o korku, o dehşet hissi bir an için kayboldu,

217
00:24:48,000 --> 00:24:55,090
sadece bir anlık ilk olarak o anda. Böylece, ne olduğunu, bu değişikliğin nedenini

218
00:24:55,090 --> 00:24:59,757
ve o korku hissinin neden geri geldiğini bulmak için elimden gelen her şeyi yaptım.

219
00:24:59,757 --> 00:25:05,260
Değişik spiritüel yolları araştırmaya başladım ve

220
00:25:05,260 --> 00:25:10,480
bu uyanış, aydınlanma terimiyle karşı karşıya geldim.

221
00:25:10,480 --> 00:25:19,920
Bunun ne olduğunu anlamaya çalıştım. Nihayet, 15-20 yıl sonra şunu fark ettim:

222
00:25:19,920 --> 00:25:24,850
Artık düşüncelerimize inanmadığımız zaman uyanmaya başlıyormuşuz. Düşünceler hala

223
00:25:24,850 --> 00:25:29,530
devam edebiliyor ama korku, düşüncelerime inanmaktan, sadece yaşamını sürdüren

224
00:25:29,530 --> 00:25:36,860
bir kişi ya da biri olduğuma inanmaktan ve bundan çok daha fazlası olduğumu görmeye başlamaktan

225
00:25:36,860 --> 00:25:46,510
geliyordu. Ben sonsuzum. Bu gerçekliğin oturması 5 yıldan fazla sürdü. Onu anlatacak daha iyi bir kelime yoktu.

226
00:25:46,510 --> 00:25:50,779
Ve onu bloke eden her şeye bakmak, her şeyi ele alıp incelemek zorunda kaldım.

227
00:25:50,779 --> 00:25:58,720
Yeterince iyi bir ebeveyn olamama duygusu, içimin derinliklerindeki

228
00:25:58,720 --> 00:26:05,108
bu yetersizlik hissi... Buna gerçekten bakmam, bunu araştırıp üzerinde düşünmem gerekti.

229
00:26:05,108 --> 00:26:12,546
araştırıp üzerinde düşünmem gerekti. Ve nihayet huzur geldi kendiliğinden,

230
00:26:12,546 --> 00:26:18,950
çabasız ve bir daha da gitmedi. Beraberinde sevgi, neşe ve bazen de eksiksiz mutluluk da geldi.

231
00:26:18,950 --> 00:26:24,650
Her şeyin yolunda olduğuna dair derin bir his, kendimi evde hissetmek, güvende hissetmek,

232
00:26:24,650 --> 00:26:30,120
kendimi sevebileceğimi hissetmek, kendimi sevmek benim için daha önce mümkün olmayan bir şeydi.

233
00:26:32,270 --> 00:26:37,430
Birçok insan bir anlık uyanır ama sonra tekrar uyku haline geçer.

234
00:26:37,430 --> 00:26:42,990
Bir yakalar bir kaybeder. Oyun gibi adeta. Uyandım ama şimdi

235
00:26:42,990 --> 00:26:49,500
zihin geri geldi. Uyanış gerçek anlamıyla idrak edilmediği zaman olur bu.

236
00:26:49,500 --> 00:26:58,520
Samadhi (Aydınlanma) durumuna ulaşıldığında tatlı bir keyiflilik hali olur; canlılık, mutluluk olur.

237
00:26:58,520 --> 00:27:05,640
Zihin- bilinç akışında diğer bir değişle algıda değişiklik olur, bir rahatlık,

238
00:27:05,640 --> 00:27:10,399
bir özgürlük duygusu gelir. Ve insan doğal olarak bu durumu özünde kim olduğu

239
00:27:10,399 --> 00:27:17,684
gerçeğiyle karıştırır. Bir anlık uyanış yaşadıktan sonra insan çoğu zaman

240
00:27:17,684 --> 00:27:24,080
daha üst boyutlar, deneyimler aramaya başlar. Zaten mevcut olan farkındalığı görüp

241
00:27:24,080 --> 00:27:30,320
asıl doyumun kaynağının bu farkındalık olduğunu idrak edemez. Hakikatte kim olduğumuz gerçeği

242
00:27:30,320 --> 00:27:38,250
geçici bir durum veya deneyim değildir. Olaylar gelir ve gider ama geriye kalan,

243
00:27:38,250 --> 00:27:46,890
özümüzde var olan farkındalıktır, her zaman VAR OLAN.

244
00:27:46,890 --> 00:27:52,780
Spiritüel boyut veya deneyim aramayadevam ederseniz, sonunda ‘arayışta olan’ daha da güçlenecek ve

245
00:27:52,780 --> 00:27:58,170
siz gerçeklerden daha da uzaklaşacaksınız. Arayışta olan, daima hedefi kaçırır

246
00:27:58,170 --> 00:28:04,210
zira geçici olanın peşinden koşar tıpkı geçici haz arayan uyuşturucu bağımlısı gibi

247
00:28:04,210 --> 00:28:08,110
ve tıpkı bağımlı gibi, sahte bir arayış içinde olan da her zaman

248
00:28:08,110 --> 00:28:11,540
kriz noktasına veya başarısızlık noktasına gelecektir.

249
00:28:11,540 --> 00:28:17,498
Hayat, bağımlılık yaratan davranış örüntülerinden oluşan bir şenlik yeridir ve bunu söylediğimde

250
00:28:17,498 --> 00:28:23,920
sadece alkol ve nikotin gibi maddelere bağımlılıktan bahsetmiyorum. Toplumda hâkim olan her şey

251
00:28:23,920 --> 00:28:27,970
bağımlılık yapan davranış kalıpları haline gelir;

252
00:28:27,970 --> 00:28:34,320
Realite televizyon bağımlılığı, ünlülerin hayatına bağımlılık, bir ayakkabı daha alma bağımlılığı …

253
00:28:34,320 --> 00:28:40,379
Peki neden? Bunun nedeni şu: Son derece anlamsız ve

254
00:28:40,379 --> 00:28:48,270
doğaya aykırı bir şekilde yaşadığımız hayattan kaçıp kurtulmanın bir yolunu bulmaktır.

255
00:28:48,270 --> 00:28:52,401
Ama nasıl kaçıp kurtulacağımızı bilmiyoruz, o yüzden bağımlılıklarla telafi etmeye çalışıyoruz.

256
00:28:52,401 --> 00:29:02,080
Oysa gerçekliği anlamak özü itibarıyla ayrıcalık sağlar: hayatımızı doğallaştırır,

257
00:29:02,080 --> 00:29:06,610
hayatın ritim ve akışıyla, doğanın işleyişiyle daha uyumlu hale getirir.

258
00:29:06,610 --> 00:29:10,440
Böyle olunca artık bağımlılığa gerek kalmaz daha doyumlu, daha sağlıklı,

259
00:29:10,440 --> 00:29:15,130
genel anlamda daha iyi hayatlar yaşarız;

260
00:29:15,130 --> 00:29:22,160
‘senin hayatın sana, benim hayatım bana’ gibi çarpık bakış açısı olmadan.

261
00:29:22,160 --> 00:29:26,560
İnsan aklının düşünebileceği, doğaya en aykırı şeylerden biridir bu görüş.

262
00:29:26,560 --> 00:29:32,169
Bahçemdeki elma ağacındaki çiçek gibi, ‘bu benim yaşamım' diye düşünüp

263
00:29:32,169 --> 00:29:36,230
'sonsuza kadar hayatta kalmam lazım' demesi gibi bir şey bu. Çiçeğin arzusu

264
00:29:36,230 --> 00:29:38,410
gerçekleşse ne elma kalırdı ne elma ağacı.

265
00:29:38,410 --> 00:29:43,917
Gerçeği anladığımızda, doğal olarak ego merkezli bir yaşamdan,

266
00:29:43,917 --> 00:29:49,740
istek, arzu, nefret örüntülerini sürekli olarak besleyen bir yaşamdan,

267
00:29:49,740 --> 00:29:54,920
daha doğal, daha akışta olan bir yaşama geçiş olur.

268
00:29:54,920 --> 00:29:59,990
Ve belki belli bir noktadan sonra bu fikir yeterli gelmeyebilir

269
00:29:59,990 --> 00:30:07,380
o zaman da spiritüel arayışa başlarız ya da belki ondan önce bazı psikolojik araştırmalar yaparız.

270
00:30:07,380 --> 00:30:11,770
Sonra, bir an gelir, sen ben ayırımı yanılsamasının ötesini görmeye hazır oluruz.

271
00:30:11,770 --> 00:30:18,615
O zaman da manevi arayış diğer bir değişle bilinçli bir spiritüel arayış başlar.

272
00:30:18,615 --> 00:30:23,720
Çünkü spiritüel arayış, spiritüel arayışta olduğumuzun farkına varmadan önce başlayabilir.

273
00:30:23,720 --> 00:30:33,557
Bilinçli olduğunda, yaşamı, olanı artık savaşılacak bir şey olarak değil,

274
00:30:33,557 --> 00:30:38,050
uyanmak için bir davet olarak görebiliriz.

275
00:30:38,050 --> 00:30:40,570
Böylece hayata daha açık olmaya başlarız.

276
00:30:40,570 --> 00:30:47,250
Ayrıca acı çekmek, içgörü geliştirmenin en iyi, en doğal aracıdır.

277
00:30:47,250 --> 00:30:52,123
Acı çekmeyince sorulması gereken derin soruları soramayız. Eğer acı çekmiyorsak,

278
00:30:52,123 --> 00:30:58,840
hayatı yüzeysel bir şekilde yaşıyoruzdur; Epiküryen felsefesiyle yani kaygı yok, tasa yok

279
00:30:58,840 --> 00:31:03,000
sahte bir hayat. Bir es verip neler oluyor diye düşünmeyiz. ‘Ben kimim?’ diye,

280
00:31:03,000 --> 00:31:06,030
Bu ne demek?’ diye sormayız asla. ‘Tüm bunların amacı ne?

281
00:31:06,030 --> 00:31:10,000
Bunların anlamı ne?’Acı çekmeyene kadar bu soruları sormayız.

282
00:31:10,000 --> 00:31:13,860
Bu yüzden acı çekmek muazzam bir araç. İçgörüyü geliştirir.

283
00:31:13,860 --> 00:31:20,930
Günümüzde her şeyi daha kötü hale getiriyoruz gereksiz yere. Gereksiz ıstıraplar icat ediyoruz.

284
00:31:20,930 --> 00:31:25,410
Ben buna meta-acı diyorum. Meta acı kafanızın içindeki ‘ben’ den kaynaklanıyor,

285
00:31:25,410 --> 00:31:31,150
‘sürekli acı çekiyorum, acı çekmemem lazım’’ diyen o küçük ‘ben’ den.

286
00:31:31,150 --> 00:31:35,700
Bu, anında acıyı ikiye katlıyor. Zira şimdi doğal olan ve hayatınızın bir parçası olan

287
00:31:35,700 --> 00:31:40,385
ve kaçınamayacağınız acıya ilaveten meta-acı var.

288
00:31:40,385 --> 00:31:46,510
Doğayla savaş halinde olmaktan, yaşadığınız acıyla savaş halinde olmaktan kaynaklanan gereksiz acı.

289
00:31:46,510 --> 00:31:52,625
Oyun, içgörüye, farkındalığa yol açan doğal bir süreçten, doğa vergisi önemli bir araçtan kurtulmak değildir.

290
00:31:52,625 --> 00:31:58,380
Oyun, acıya karşı savaş açarak onu gereksiz yere büyütmemektir.

291
00:32:00,080 --> 00:32:07,292
Acıya karşı direnci bıraktığımızda acı acı olmaktan çıkar.

292
00:32:07,292 --> 00:32:13,900
Bizim yararımıza olan bir şeye dönüşür. Genellikle spiritüel ortamlarda

293
00:32:13,900 --> 00:32:21,575
"olanı sevmek" ifadesini duyarız. Ne olursa olsun acıyı kabullenmek, sevmek mümkündür;

294
00:32:21,575 --> 00:32:27,322
egosal tercihlerden vazgeçmeyi öğrenerek, ortaya çıkan acının aslında

295
00:32:27,322 --> 00:32:33,794
yaşamla daha derin bağ kurnamıza yardımcı olan güçlü bir fenomen olduğunu anlayarak.

296
00:32:33,794 --> 00:32:39,400
Olanla sakin kalarak, ego yapısında var olan direnç örüntüleri

297
00:32:39,400 --> 00:32:47,290
arındırmaya başlarız. Bu bizi teslimiyet paradoksuna götürür.

298
00:32:47,290 --> 00:32:53,381
Teslimiyet paradoksu, direndiğimiz şeyin büyüdüğünü fark etmektir.

299
00:32:53,381 --> 00:33:00,450
Direnç egoyu güçlendirir aslında. Ego, dirençten başka bir şey değildir aslında.

300
00:33:00,450 --> 00:33:06,130
Aydınlanma yolunda, şu ya da bu duyguyu hissetmemek gerektiği

301
00:33:06,130 --> 00:33:12,320
fikrine kapılırız. Nefret veya öfke hissettiğimizde gerilediğimizi hissedebiliriz.

302
00:33:12,320 --> 00:33:19,300
İnsan duygularının tümünün yaşanması gereklidir.

303
00:33:19,300 --> 00:33:25,292
Paradoks şu ki, her duyguyu tam olarak kabul ettiğimizde, ona karşı direnci bıraktığımızda,

304
00:33:25,292 --> 00:33:31,458
inançlarla dolu, yargılar ve tercihlerle dolu duygudan

305
00:33:31,458 --> 00:33:37,130
saf bir hisse, yalın canlılığa dönüşür;

306
00:33:37,130 --> 00:33:43,170
Değerlendiren, anlam yükleyen zihnin ötesinde olan saf bir duyumsamaya bu.

307
00:33:47,460 --> 00:33:54,000
Zen'de bu konuyu anlatan ünlü bir hikâye var.

308
00:33:54,000 --> 00:34:01,308
Bir keresinde bir öğrenci, bilgeliği ve sakinliği ile tanınan Zen ustası Tenzin'e

309
00:34:01,308 --> 00:34:09,430
"Usta, eşiniz vefat ettiğinde üzüldünüz mü?" diye sorar. "Tabii ki üzüldüm,' diye yanıtlar Tenzin,

310
00:34:09,430 --> 00:34:15,700
" Nasıl üzülmeyeyim ki?" Öğrenci şaşıkılıkla sorar, "Ama ben sizin bir Zen ustası olduğunuzu sanıyordum.

311
00:34:15,700 --> 00:34:23,580
Bu tür duyguların ötesinde olmanız gerekmez mi?" Tenzin gülümseyerek nazikçe

312
00:34:23,580 --> 00:34:30,870
cevap verir, "Ah, yanlış anladın. Üzüldüğümde,

313
00:34:30,870 --> 00:34:38,000
üzüntüyü tam olarak hissetmek, derinden deneyimlemek için kendime izin verdim. Ve böyle yaparak

314
00:34:38,000 --> 00:34:44,860
o anın gerçekliğini onurlandırdım. Sonra gökyüzünden geçen bulutlar gibi, hüzün geldi ve gitti.

315
00:34:45,380 --> 00:34:57,470
Ama gökyüzü, varlığımın sınırsızlığı değişmeden kaldı.

316
00:35:02,920 --> 00:35:10,640
Gerçeğe uyanışım tam olarak yüksek lisanstayken başladı.

317
00:35:10,640 --> 00:35:20,520
Yaşadığım bir dizi kişisel deneyim beni epey zorlamıştı. Yaşamın, özellikle kendi yaşamımın

318
00:35:20,520 --> 00:35:29,560
amacını ve anlamını sorgulamaya başladım. ‘Bütün bu yaptıklarımın ne anlamı var?’ diye sordum.

319
00:35:29,560 --> 00:35:35,820
Uyanış deneyimim, herhangi bir şey olmadan sadece farkında olmaktan ibaretti.

320
00:35:35,820 --> 00:35:43,947
Çok özgürleştiriciydi. Büyük bir rahatlama hissi oldu,

321
00:35:43,947 --> 00:35:52,280
sanki büyük bir baskı altında olan bir şeyi serbest bırakmış gibi.

322
00:35:52,280 --> 00:35:58,220
Hafifledim, canlandım. Tek hatırladığım sadece var olmaktı.

323
00:35:58,220 --> 00:36:03,320
Tek olmak istediğim bu... sadece ol’mak. Özel bir şey yok. Benim için büyük değişim

324
00:36:03,320 --> 00:36:13,520
diyorum buna. Beni gerçekten değiştirdi... Neredeyse "tümden" demek istiyorum ama...

325
00:36:13,520 --> 00:36:19,090
gerçekten olayları nasıl gördüğüm ve deneyimleme şeklim, insanları nasıl gördüğüm,

326
00:36:19,090 --> 00:36:25,760
insanlarla nasıl etkileşime girdiğim... ve yani şöyle söyleyeyim:

327
00:36:25,760 --> 00:36:34,330
yaptığım her şeyde, söylediğim her şeyde ya da yaşadığım her şeyde, sadece farkındalık ifade buluyordu.

328
00:36:34,330 --> 00:36:39,750
Özüm olan farkındalık ifade buluyordu. Yani o anda

329
00:36:39,750 --> 00:36:45,360
veya herhangi bir anda ne söylüyor ne yapıyorsam olan tek şey farkında olmaktı

330
00:36:45,360 --> 00:36:52,760
ve bu benimle kaldı. Ve doğasını ortaya koymaya devam etti.

331
00:36:52,760 --> 00:37:01,140
Düşüncelerin akıp gittiğini görebiliyordum sanki ve yapılması gereken oluyordu,

332
00:37:01,140 --> 00:37:06,380
eylem açığa çıkıyordu . Beden sadece rolünü yapıyor, eylemi gerçekleştiriyordu.

333
00:37:06,380 --> 00:37:10,810
Daha önce böyle değildi. Daha önce bir şey düşünürdüm,

334
00:37:10,810 --> 00:37:14,720
"Sanırım bunu yapmam gerekiyor" ve bu kişinin "ben" i bunu yapıyordu.

335
00:37:14,720 --> 00:37:20,220
Hayır, şimdi olan yani, olmaya başlayan şey, ben sadece ol’uyorum.

336
00:37:20,220 --> 00:37:29,550
Farkında oluyorum ve eylemler ortaya çıkıyordu ve dahası beden bir araçtı

337
00:37:29,550 --> 00:37:35,130
ve ben o anda bedeni izliyordum. Beden, farkındalıkta açığa çıkan herhangi bir eylemi yerine getiriyor sadece

338
00:37:35,130 --> 00:37:39,800
ve ben bir katılımcı ve gözlemciyim. Bence en güzel yanı bu.

339
00:37:41,790 --> 00:37:49,190
Farkındalıkta seçenek diye bir şey yok. Gerçek Benlik seçimin ötesindedir. Bunu duyan kişi,

340
00:37:49,190 --> 00:37:54,740
"Tamam, her şeyden vazgeçiyorum. Hiçbir seçim yapmayacağım" diyebilir.

341
00:37:54,740 --> 00:38:00,120
"Gidip bir mağarada oturacağım, o kadar." Ve birçok insan bunu yaptı.

342
00:38:00,120 --> 00:38:06,629
Fakat sorun şu ki, bu da bir seçimdir. Yani aslında şu anlama geliiyor: Seçimlerimi ve arzularımı

343
00:38:06,629 --> 00:38:13,490
bastırmayı seçiyorum. Seçmemeyi seçen koşullanmış zihindir.

344
00:38:13,490 --> 00:38:19,510
Hem seçmek hem de seçmemek, hepsi koşullanmış zihin boyutundadır.

345
00:38:19,510 --> 00:38:24,120
Peki, öyleyse, o zihnin farkında olan kim ya da ne?

346
00:38:24,120 --> 00:38:28,600
Uyanıştan sonra, koşullanmış benliğin hala en sevdiği çayı seçtiğini göreceksiniz.

347
00:38:28,600 --> 00:38:35,530
Vücuduna iyi gelen sağlıklı yemeği de yiyecektir.

348
00:38:35,530 --> 00:38:39,850
Artık seçim yapılmıyor değil. Pek çok seçim oluyor hala, her zaman açığa çıkıyor.

349
00:38:39,850 --> 00:38:45,960
Ancak aradaki fark, "Benl" algısının bu seçimlere dahil olmamasıdır.

350
00:38:45,960 --> 00:38:51,220
Zira "Ben" düşüncesi ortadan yok olmuştur.

351
00:38:51,220 --> 00:39:01,560
"Ben" seçim yapmıyor-um, seçimi de bastırmıyor-um.

352
00:39:03,160 --> 00:39:09,350
Şu halde uyanmak, egonun görünmez duvarlarını yıkmaktır,

353
00:39:09,350 --> 00:39:15,990
bu zırhı yıkmak ve her şeyle ‘Bir’ olduğumuzu fark etmektir. Ve sonuç olağanüstü.

354
00:39:15,990 --> 00:39:20,770
Çünkü öfke, acı, üzüntüden dolayı ıstırap çekmediğimizi keşfederiz ...

355
00:39:20,770 --> 00:39:27,890
Yaşamı reddettiğimiz için acı çekiyoruz ve kendimizi yaşama açmayı, yaşamı kucaklamayı öğrenebiliriz

356
00:39:27,890 --> 00:39:32,680
o zaman her an yaşamla bir oluruz, her şeyiyle, bilinçli olarak.

357
00:39:32,680 --> 00:39:40,570
Acı çekmektense kendimizi iyi hissetmeyi tercih ederiz... Bu normal bir şey. İnsanda var olan bir şey,

358
00:39:40,570 --> 00:39:48,520
normal Homo sapiens türünde, kendini kötü hissetmektense iyi hissetmeyi tercih eder.

359
00:39:48,520 --> 00:39:56,960
Ve bilinçli olunca insan kendini gerçekten iyi hissediyor,

360
00:39:56,960 --> 00:40:02,920
bunun farkına vardığımız zamanlarda, sanırım içimizde bir şey sıradan insan beynine kaydoluyor,

361
00:40:02,920 --> 00:40:12,110
"Oh, sevdim bunu. Bu mümkünmüş demek." Ve bu his kendini besleyerek güçleniyor.

362
00:40:12,110 --> 00:40:17,980
Uyanış yavaş yavaş aşamalar halinde gerçekleşebilir ya da radikal bir değişimle

363
00:40:17,980 --> 00:40:24,360
aniden olur, bir anda kim olduğumuzu idrak ederiz, rüyadan uyanmış gibi oluruz.

364
00:40:24,360 --> 00:40:31,550
Sanki tüm hayatımız boyunca hayali karakterimizin içinde uyuyormuşuz gibi.

365
00:40:31,550 --> 00:40:36,220
Uyanık kalmak için benlik yapısının arınmaya devam etmesi gerekilir.

366
00:40:36,220 --> 00:40:43,308
Tam olarak uyanmış olsak bile, tetikte olmak, bir sonraki düşünceye inanmamak,

367
00:40:43,308 --> 00:40:49,840
bilinçdışı düşünceler ortaya çıktığında olanla sakin kalmak önemlidir.

368
00:40:49,840 --> 00:40:56,800
Aksi takdirde, bilinçdışı zihin örüntüleri gerçeği gizleyebilir.

369
00:40:56,800 --> 00:41:04,290
Bilinçdışı (bilinçaltı) şeffaf bir bilinçdışı haline gelmelidir.

370
00:41:04,290 --> 00:41:10,070
Bilinçaltındakilerle yüzleşmezsek, spiritüel baypas olarak adlandırılan şeye düşeriz.

371
00:41:10,070 --> 00:41:16,960
Spiritüel baypas, bazı bireylerin zaten uyanmış oldukları konusunda ısrar etme eğilimini ifade eder,

372
00:41:16,960 --> 00:41:23,660
Bunu, zor duygularla yüzleşmekten, çözülmemiş psikolojik sorunlar veya gerçek yaşam

373
00:41:23,660 --> 00:41:30,670
zorluklarıyla yüzleşmekten kaçınmak için yaparlar. Egosal zihin,

374
00:41:30,670 --> 00:41:37,950
bir anlığına deneyimlenen uyanışı sahiplenip insanı o hakikat yerinden yaşamaktan alıkoyabilir.

375
00:41:37,950 --> 00:41:43,430
Yatağımda oturmuş ertesi gün yaptıracağım mamografi testini düşünüyordum ve bu

376
00:41:43,430 --> 00:41:50,610
her yıl yaşadığım aşırı kaygı yaratan bir deneyim haline gelmişti.

377
00:41:50,610 --> 00:42:00,930
Bu kadar yoğun korkuyu hissetmekten yorulmuştum.

378
00:42:00,930 --> 00:42:07,310
Ölmekten korkmaktan yorulmuştum ve yatakta oturuyordum

379
00:42:07,310 --> 00:42:17,040
ve bir anda bu şeyi yarın ödüm kopmadan yapamaz mıyım diye düşündüm.

380
00:42:17,040 --> 00:42:28,030
Ve bir düşünceydi bu, gerçekten, sadece bir düşünce ama birdenbire aslında bunu yapabileceğime dair

381
00:42:28,030 --> 00:42:38,630
bir farkındalık dalgası hissettim. Ve bunu nereden bildiğimi bilmiyordum.

382
00:42:38,630 --> 00:42:47,860
Az önce ne değişmişti bilmiyordum, ama bir şeylerin değiştiği kesindi. Ve şaşkına dönmüştüm.

383
00:42:47,860 --> 00:42:55,260
Birdenbire bunun daha önce yıllarca yaşadığım o korkunç endişe dolu deneyimlerden farklı olacağını bildim.

384
00:42:55,260 --> 00:43:01,000
Ve bu, mamografinin iyi çıkacağı anlamına gelmiyordu.

385
00:43:01,000 --> 00:43:05,290
Bu meme kanseri olmadığım anlamına gelmiyordu.

386
00:43:05,290 --> 00:43:12,800
Bu bana gerçekten tuhaf geldi. Şok oldum ve ayağa kalktım

387
00:43:12,800 --> 00:43:21,150
ayağa kalktım partnerimin yanına gittim, bilgisayarıyla meşguldü. Sadece kapıda durdum

388
00:43:21,150 --> 00:43:24,160
Nihayet yukarı baktığında orada olduğumu fark etti ve "Ne?" dedi.

389
00:43:24,160 --> 00:43:35,260
Ve 'bir şey' dedim... 'Az önce bir şey oldu.' İlerleyen günlerde anlattım ona.

390
00:43:35,260 --> 00:43:40,190
Yavaş yavaş fark etmeye başladım; bu, artık korkuyla yaşamıyorum gibi bir şey değildi sadece.

391
00:43:40,190 --> 00:43:50,920
Kendimi huzurlu hissediyordum, her zaman sürekli yaşadığım stres yok olmuştu.

392
00:43:50,920 --> 00:43:59,240
Zihnim sakinleşmişti. Ama hayatım aynıydı aslında.

393
00:43:59,240 --> 00:44:03,750
Bir uyanış, bir aydınlanma yaşamış olduğumu aylar sonra anladım.

394
00:44:03,750 --> 00:44:09,140
Anlamam gerçekten çok uzun zaman aldı. Tek bildiğim, artık eskiden olduğu gibi acı çekmiyordum.

395
00:44:10,460 --> 00:44:16,520
Ve zihnim sakindi, o zamandan beri hala öyle.

396
00:44:17,890 --> 00:44:24,874
Uyanışın kendisinin bir anısı olamaz. Sadece deneyimlerin ve olayların anısı vardır.

397
00:44:24,874 --> 00:44:31,330
Anı varsa, zihinde bir direnç izi kalmış demektir.

398
00:44:31,330 --> 00:44:37,381
Bu direnç işareti, "ben" düşüncesinin başlangıcı… orijinal tekrarıdır...

399
00:44:37,381 --> 00:44:43,080
Uyanışın kendisi zihinde bir iz bırakmaz. Uyanış bir deneyim değildir.

400
00:44:43,080 --> 00:44:50,040
Ezelden beri var olan farkındalık, şimdide kendine, gerçeğine uyanır;

401
00:44:50,040 --> 00:44:58,374
doğrudan, hafıza ve zihnin filtreleri aracılığıyla değil.

402
00:44:58,374 --> 00:45:05,370
Herhangi bir boyut, herhangi bir deneyim peşindeysek ve orada yaşamaya çalışıyorsak, onu kaçırmışız demektir.

403
00:45:05,370 --> 00:45:11,770
Eğer gelip gidiyorsa, eğer şimdi ve burada değilse, o zaman bu bizim gerçek doğamız değildir.

404
00:45:16,140 --> 00:45:22,830
Şimdi bir dakika ayıralım ve gerçek doğamızı keşfetmek için doğrudan doğruya sorgulama yapalım.

405
00:45:22,830 --> 00:45:31,350
Doğrudan doğruya demek zihin yoluyla değil demektir. Zihnin ötesinde olanı, zihin aracılığıyla anlayamazsınız.

406
00:45:31,350 --> 00:45:41,830
Dikkatinizi içinize kaydırın ve bu anın farkında olun. Farkındalığın kendisinin farkına varın.

407
00:45:41,830 --> 00:45:50,280
Bu farkındalıkta ortaya çıkan düşünceleri, duyumları ve duyguları fark edin ve

408
00:45:50,280 --> 00:45:57,760
içinde ortaya çıktıkları açıklığı da fark edin.

409
00:45:58,600 --> 00:46:04,660
Bilinçaltından yukarı fenomenler çıkabilir: Düşünceler, anılar, hisler,

410
00:46:04,660 --> 00:46:11,560
duygular, enerjiler. Doğal bir temizleme sürecidir bu. Sorgulama yaptığımızda

411
00:46:11,560 --> 00:46:18,680
gerçekleşen doğal bir arınma süreci. Sadece açık olun, ortaya çıkan her şeye açın kendinizi.

412
00:46:18,680 --> 00:46:24,270
Zihnin doğal halinde kalmaya izin verin kendinize,

413
00:46:24,270 --> 00:46:32,280
kavramsal düşünmenin yarattığı sınırlanmışlıktan arınmış zihinde kalın.

414
00:46:36,070 --> 00:46:43,400
Doğrusu, benim kendi uyanışım, iki aşama halinde gerçekleşti,. İkisi birbirinden tamamen farklı.

415
00:46:43,400 --> 00:46:51,710
İlk bölümde yaşadığım değişime acı dolu bir yerden gitmiştim.

416
00:46:51,710 --> 00:46:56,440
Derin bir ıstırap çekiyordum ve bunun düşüncelerle bir ilgisi olduğunu biliyordum.

417
00:46:56,440 --> 00:47:00,629
Düşünme şeklimle, dünyayı algılama şeklimle,

418
00:47:00,629 --> 00:47:06,700
kendimi algılama şeklimle bir ilgisi vardı. Ve bu, beni

419
00:47:06,700 --> 00:47:12,730
düşüncenin doğasını doğrudan doğruya sorgulamaya götürdü. En önemlisi

420
00:47:12,730 --> 00:47:17,440
düşünen sahsın doğasını; görünüşte bu düşüncelere tutsak kişinin doğasını.

421
00:47:17,440 --> 00:47:26,960
Böylelikle doğrudan sorgulama sonucunda, düşünen kişi olduğum algısı yok oldu

422
00:47:26,960 --> 00:47:33,120
ve düşünen kişi algısı yok olunca sanki tüm düşünce biçimleri anlamını yitirdi benim için.

423
00:47:33,120 --> 00:47:40,320
O anda farkına varamadığım şey, düşünceler anlamsızlaşınca saf bir deneyimle,

424
00:47:40,320 --> 00:47:48,280
sınırsız bilinçle baş başa kaldığımdı. Ve benim için bu son derece huzur vericiydi,

425
00:47:48,280 --> 00:47:56,950
acılarımı muazzam bir şekilde hafifletti. Bu benim uyanışımın ilk bölümüydü.

426
00:47:56,950 --> 00:48:02,640
O aşamada bile açığa çıkan netlik ve huzurun çok daha derin olabileceğine,

427
00:48:02,640 --> 00:48:08,260
bununla daha derinlere inilebileceğine dair hiçbir fikrim yoktu.

428
00:48:08,260 --> 00:48:15,680
Böylece birkaç günlük bir süre içinde, yaşadığım ilk anlık uyanış,

429
00:48:15,680 --> 00:48:25,760
ilk derin, özgürleştirici ve hayret verici deneyim, insan boyutunun ötesine geçen

430
00:48:25,760 --> 00:48:32,810
bir şeye dönüştü; Ben diyerek sahiplendiğim sınırlı formların hepsinin ötesine geçti.

431
00:48:32,810 --> 00:48:38,810
Dünyayı gördüğüm sınırlı bakış açılarının tümünü aştı.

432
00:48:38,810 --> 00:48:44,980
Bunların hepsi dağıldı. Geriye kalanı, su anda da olanı,

433
00:48:44,980 --> 00:48:52,267
anlatmak, kelimelere dökmek son derece zor. Ancak,Ancak kitaplarla,

434
00:48:52,267 --> 00:48:56,730
kendini bu konuya adamış insanlarla doğrudan etkileşim yoluyla

435
00:48:56,730 --> 00:49:00,440
açığa çıkarılabilir ve eğer buna hazırsa ve kendini

436
00:49:00,440 --> 00:49:05,890
araştırmaya adamışsa, o kişiye açıklanabilir.

437
00:49:07,120 --> 00:49:15,480
Kimse size zihnin ne olduğunu, matrisin ne olduğunu veya ne olduğunuzu anlatamaz.

438
00:49:15,480 --> 00:49:22,500
Sınırsız olanı, tarif edilemez olanı anlamak için

439
00:49:22,500 --> 00:49:28,560
zihnin olağanüstü derecede sakin, duru ve hareketsiz olması gerekir.

440
00:49:28,560 --> 00:49:33,576
Bu derin sükûnette, bu derin sessizlikte sonsuz bir şeyi keşfetme

441
00:49:33,576 --> 00:49:40,410
olasılığı var, tüm sınırlarıın ötesinde ebedi olan bir şeyi.

442
00:49:40,410 --> 00:49:47,710
Diyelim ki, bir metaforla anlatırsak, kafanız,

443
00:49:47,710 --> 00:49:52,110
egonun kafası yaşam tarafından kesildiği zaman aydınlanma olur.

444
00:49:52,110 --> 00:49:57,067
Açık ve net bir şekilde beden-zihin olmadığınızı gördünüz.

445
00:49:57,067 --> 00:50:02,240
Beden-zihnin içinde bir varlık değilsiniz ama kafa hayat tarafından kesildi

446
00:50:02,240 --> 00:50:06,870
ve hala tepeden aşağı yuvarlanıyor ve tepeden aşağı yuvarlanırken

447
00:50:06,870 --> 00:50:13,258
beraberinde eski kalıpları, eski şemaları, eski bakış açılarını götürüyor,. Artık bunların

448
00:50:13,258 --> 00:50:18,830
hiçbiri dikkatinizle beslenmiyor. Zira siz siz sadece tanıklık yapıyorsunuz, bütünlüğünüzü bozmadan gözlemliyorsunuz.

449
00:50:18,830 --> 00:50:23,720
Ortaya çıkan o eski kalıpları bildiğinizi görüyorsunuz ama onlarla ilgilenmiyorsunuz.

450
00:50:23,720 --> 00:50:27,580
Ancak, onlar ortaya çıkmaya devam ediyor, hala oluyorlar. Yani kafa tepeden aşağı yuvarlanıyor ama

451
00:50:27,580 --> 00:50:34,040
belli bir noktada duracak. Zihin durulmuş, hareketlenme yok. Bundan böyle karma yok,

452
00:50:34,040 --> 00:50:39,680
geçmiş karma işlemiyor artık. Arayıp bulmanız ve çözmeniz gereken

453
00:50:39,680 --> 00:50:48,110
düşünce ıörüntüleri yok. Onlar gitti. Ve bu Moksha’dir, Kurtuluş’tur.

454
00:50:48,110 --> 00:51:04,470
Bir açılma olduğunu gördüm, hala büyümeye devam eden bir açılma. Yaşama açtım kendimi. Hayatı bedenin içindeki bir kişi olarak değil,

455
00:51:04,470 --> 00:51:11,875
sessizce, huzur içinde tanıklık ederek gözlemlemeye açtım kendimi.

456
00:51:11,875 --> 00:51:17,600
Hayat anlardan, eylemlerden ibaret.,. Ancak bu eylemleri yapan yok.

457
00:51:17,600 --> 00:51:23,770
Bir köpek havlıyordu... Olan, sessizliğin içinde bir havlamaydı sadece ya da biri yürüyordu

458
00:51:23,770 --> 00:51:32,080
veya bedenim yürüyordu ama bu sadece yürüyüştü. Yürüyen biri yoktu.

459
00:51:32,080 --> 00:51:36,950
Ve bununla beraber bazen hayatıma eşlik eden iç diyalog da sona erdi.

460
00:51:36,950 --> 00:51:43,520
Böylece, hayatı deneyimleyen kişi olma düşüncesinin

461
00:51:43,520 --> 00:51:48,090
dışına çıktığım anlar giderek daha da sıklaştı.

462
00:51:48,090 --> 00:51:53,080
Ve bunlar olurken, düşündüğüm her şey, yaptığım her şey

463
00:51:53,080 --> 00:52:00,600
farklı bir anlam kazanmaya başladı. Bütün dünya

464
00:52:00,600 --> 00:52:08,400
bana karşı ya da hayat bana çok zor geliyor diye düşünmek, hayatımda bir değişiklik

465
00:52:08,400 --> 00:52:22,810
olsun diye dua etmek yerine, kalbimi daha fazla açmaya, olan her şeyin daha yüce

466
00:52:22,810 --> 00:52:28,320
bir amacı olduğunu görmeye başladım: Kalbimi daha çok açmak. Hayatı olduğu gibi kucaklamak.

467
00:52:28,320 --> 00:52:32,963
Kaza ya da hata dediğim şeyler veya hoşuma gitmeyen şeyler,

468
00:52:32,963 --> 00:52:38,880
bunların yanlış olmadığını görmeye başladım ve bana karşı olmadıklarını.

469
00:52:38,880 --> 00:52:44,770
Aslında bağ kuramadığım daha derin bir gerçekliğe işaret ediyorlardı.

470
00:52:44,770 --> 00:52:50,301
Böylece tüm dualar daha çok birer âmin oldu. Hayata güven.

471
00:52:50,301 --> 00:53:00,870
Tüm istekler şöyle bir anlam kazandı: hayatta hala neleri reddettiğimi görmeme yardım et.

472
00:53:00,870 --> 00:53:07,830
Kendimi hayatın akısına bırakmak, teslim olmak yerine daha nelere hayır diyor, acı çekiyorum,

473
00:53:07,830 --> 00:53:13,240
görmeme yardım et. YaniBöylelıkle bir açılma oldu.

474
00:53:13,240 --> 00:53:18,770
Ve kendimi daha çok açtıkça hayata bilinçli bir şekilde tanıklık anları arttı.

475
00:53:18,770 --> 00:53:27,360
Uyanış bu açılmanınım sadece başlangıcıdır. Ve bu açılma hiçbir zaman bitmez.

476
00:53:27,360 --> 00:53:38,590
Sonu olmayan bir açılma. Ve ne kadar çok olursa, hala zor olarak gördüğümüz,

477
00:53:38,590 --> 00:53:49,920
korktuğumuz, kasıldığımız o kadar çok şey var demektir. Tıpkı trambolinde giderek daha yükseklere çıkmak gibi

478
00:53:49,920 --> 00:54:05,600
daha yüce bir aşka doğru çıkmak gibi. Sevgi boyutuna, huzur ve şefkat boyutuna ve hepimiz onun içindeyiz.

479
00:54:05,600 --> 00:54:11,680
İçinde olmadığını düşündüklerimiz bile. Hepimizi barındırıyor içinde.

480
00:54:15,820 --> 00:54:20,430
Bilinç var, biliriz. Bunu kesin olarak biliriz.

481
00:54:20,430 --> 00:54:24,940
Gerisi hep tahmin, Bilgilerimizden yola çıkarak yaptığımız tahminler. Belki çok iyi tahminler

482
00:54:24,940 --> 00:54:30,580
ama yine de tahminler sonuçta. Bilinç, teori öncesi verilmiş tek doğa gerçeğidir.

483
00:54:30,580 --> 00:54:36,320
Diğer her şey bilinç içinde ortaya çıkan teorik soyutlamalardır.

484
00:54:36,320 --> 00:54:42,510
Bilinç, doğanın tek aksiyomudur (herkesin doğru olarak kabul ettiği).

485
00:54:42,510 --> 00:54:48,950
Doğada varlığı kesinlikle mutlak olan tek şeydir. Ve sizi temin ederim ki,

486
00:54:48,950 --> 00:54:53,020
fizik alanında, bilinç ile ilgili bilimsel araştırmalarda ortaya çıkan çıkarımlara

487
00:54:53,020 --> 00:54:57,932
ve deneysel kanıtlara dayanarak, bilincin esas temel olduğu fevkalade olası

488
00:54:57,932 --> 00:55:02,660
hale geldi. Bilincin ikincil veya beyin sürecinin yan ürünü olarak düşünülmesi,

489
00:55:02,660 --> 00:55:08,300
her türlü çözümsüz soruna yol açar. Dolayısıyla,

490
00:55:08,300 --> 00:55:12,960
bilincin doğanın tek temeli olduğu kabul edilmese bile en azından yapı taşlarından biri olarak almak için

491
00:55:12,960 --> 00:55:18,580
mükemmel bir rasyonel ve deneysel neden vardır. Fizik temelde

492
00:55:18,580 --> 00:55:24,610
algı bilimidir. Algıladığımız dünyanın örüntülerini ve bu örüntülerin

493
00:55:24,610 --> 00:55:30,200
işleyişe uygunluklarını açıklamaya çalışır. Algının ötesini görmeye çalışmaz.

494
00:55:30,200 --> 00:55:34,930
Fizikçiler teleskop, mikroskop, osiloskop ya da

495
00:55:34,930 --> 00:55:39,490
aklınıza gelen her türlü ‘-skop’ kullansa bile, bu aletlerin çıktılarının hala algılanması gerekir.

496
00:55:39,490 --> 00:55:46,050
Yani fizikteki her şey, deyim yerindeyse, algı paradigmasından süzülür.

497
00:55:46,050 --> 00:55:50,970
Fizik bir algı bilimidir. Bunun doğal sonucu olarak,

498
00:55:50,970 --> 00:55:57,826
fiziksel olanın ötesini veya maddenin ötesini görmek için herhangi bir girişimde bulunmaz,

499
00:55:57,826 --> 00:56:04,597
çünkü fiziksellik ve madde, algıladığımız dünya için, algının içeriği için kullandıığımız kelimelerdir.

500
00:56:04,597 --> 00:56:12,310
Yaşamı anlamak için kullanılacak araç yasamın kendisidir.

501
00:56:12,310 --> 00:56:18,678
Hayatı anlamak için hayattan kopamazsınız. Anlamaya çalıştığınız şeyden kopamazsınız.

502
00:56:18,678 --> 00:56:23,250
Yapacağınız şey, neler olduğuna dikkat etmek, nüansı yakalamaya çalışmaktır.

503
00:56:23,250 --> 00:56:29,070
Kendinize sorun, "Bu ne hakkında? Bu neden oluyor?''

504
00:56:29,070 --> 00:56:34,390
‘'Bu ne anlama geliyor?" Dünya hayatı, okunması ve anlaşılması gereken bir kitaptır.

505
00:56:34,390 --> 00:56:40,330
Ancak daha az acı çekmek ihtiyacına- ve bu, anlaşılır bir ihtiyaç- o kadar odaklanıyoruz ki

506
00:56:40,330 --> 00:56:43,918
kitabı okumayı hepten unutuyoruz. Dikkatimizi vermeyi unutuyoruz.

507
00:56:43,918 --> 00:56:49,020
Kitabı çözmenin anahtarı kitabin kendisidir.

508
00:56:49,020 --> 00:56:55,600
Hayat kitabını deşifre ederseniz, otomatik olarak daha az acı çekersiniz,

509
00:56:55,600 --> 00:56:58,670
ama dikkatinizi vermezseniz eğer hayatın anlamını çözemezsiniz.

510
00:56:58,670 --> 00:57:01,690
Hayatı anlamaya yarayan araç hayatın ta kendisidir.

511
00:57:01,690 --> 00:57:09,120
Bütün büyük dinler, spiritüel gelenekler şu anlayış üzerine kurulmuştur:

512
00:57:09,120 --> 00:57:18,630
Her birimizin içinde parıldayan sonsuz ve bölünmez bir gerçeklik,

513
00:57:18,630 --> 00:57:28,490
“Ben" olarak deneyimlenen ve bize dünya olarak görünen bir “Ben" var.

514
00:57:28,490 --> 00:57:36,140
Başka bir deyişle, herkesin ve her şeyin özünü oluşturan bir Benlik,

515
00:57:36,140 --> 00:57:41,640
deyim yerindeyse herkesin ve her şeyin kaynağı olan bir varlık okyanusu var.

516
00:57:41,640 --> 00:57:46,160
Herkesin ve her şeyin içinde yaşadığı ve içinde yok olup gittiği.

517
00:57:46,160 --> 00:57:51,480
Ve bu, Varlığın birliğinin tanınmasıdır, özü itibariyle

518
00:57:51,480 --> 00:57:56,950
tüm büyük dini geleneklerin temelinde yatan ilkedir.

519
00:57:56,950 --> 00:58:06,110
İlk Hermetik ilke şudur: "Her şey zihindir, evren zihinseldir."

520
00:58:06,110 --> 00:58:14,400
Nereye bakarsak bakalım gördüğümüz tek şey zihindir. Mevlâna’nın dediği gibi,

521
00:58:14,400 --> 00:58:22,170
"Nereye baksam, O’nun yüzü var." İster mikro dünyaya ister uzayın makro kozmosuna bakalım,

522
00:58:22,170 --> 00:58:30,500
yalnızca zihni buluruz. İşte insan nöronlarına ait bir görüntü

523
00:58:30,500 --> 00:58:35,440
Evrende Karanlık Madde dağılımının simüle edilmiş bir görüntüsü.

524
00:58:35,440 --> 00:58:41,280
The Millennium Run, evrendeki karanlık maddenin dağılımı ve evriminin bir temsilini oluşturmak amacıyla

525
00:58:41,280 --> 00:58:47,513
süper bilgisayarlar kullanılarak Max Planck Enstitüsü tarafından yapılan bir simülasyondur.

526
00:58:47,513 --> 00:58:53,680
Karanlık Madde, birbirine bağlı lifler ve düğümlerden meydana gelen

527
00:58:53,680 --> 00:58:59,310
geniş bir Kozmik ağ oluşturur. Görsel olarak insan beyninde bulunan

528
00:58:59,310 --> 00:59:05,310
nöronlar ve sinir yolu ile neredeyse aynı. Ve aynı örüntü

529
00:59:05,310 --> 00:59:14,130
doğada her yerde bulunur. Buna Tek Zihin veya Tanrı ya da basitçe "var olan her şey" diyebiliriz.

530
00:59:16,020 --> 00:59:24,330
Ve Tanrı olarak adlandırılan şey, dünya ötesi ve öncesi dışsal bir varlık değildir.

531
00:59:24,330 --> 00:59:31,840
Tanrı, her birimizin içinde parıldayan, "Ben” olarak bildiğimiz özümüz,

532
00:59:31,840 --> 00:59:41,210
ve bize dünya (hayat) olarak görünen varlıktır. O yüzden,

533
00:59:41,210 --> 00:59:46,980
din dilindeki bu bakış açısından hareketle sunu söyleyebiliriz: Dünya Tanrı sözcüğünün, Logos’un görüntüsüdür

534
00:59:46,980 --> 00:59:56,040
ve biz Tanrı'nın zihninin içinde O’nun birer parçalarıyız.

535
00:59:56,920 --> 01:00:02,590
Öyleyse nasıl olur da tek bir evrensel öznellik alanı, tek bir evrensel bilinç,

536
01:00:02,590 --> 01:00:05,880
çok gibi görünür? Çünkü ben senin düşüncelerini okuyamam,

537
01:00:05,880 --> 01:00:09,203
muhtemelen sen de benimkini okuyamazsın. Andromeda Galaksisi’nde

538
01:00:09,203 --> 01:00:15,680
neler olduğunu bilmiyorum hatta Çin'de de. Doğanın tamamını tümden deneyimleme özelliğimiz yok.

539
01:00:15,680 --> 01:00:22,480
Peki, mademki bu tek zihinde böylesi sınırlama var

540
01:00:22,480 --> 01:00:27,678
o halde nasıl çok gibi görünebilir? İşte tam da bunu yapan doğal bir süreç

541
01:00:27,678 --> 01:00:32,560
biliyoruz sanırım. Psikiyatri'de buna kendinden ayrışma (dissosiyasyon) adı veriliyor. Bu,

542
01:00:32,560 --> 01:00:38,808
tek bir zihnin görünüşte birden fazla ayrı farkındalık merkezine bölündüğü bir süreçtir.

543
01:00:38,808 --> 01:00:46,410
Bunun için kesin ampirik kanıtlarımız var. İnsanlarla ilgili nörogörüntüleme çalışmalarından elde edilen kanıtlar bunlar.

544
01:00:46,410 --> 01:00:54,460
Son zamanlarda, ayrışma ile ilgili net bir kavramsal açıklamaya yaklaşmaya başladığımızı düşünüyorum.

545
01:00:54,460 --> 01:01:00,550
Bu açıklama, nörobilim ve bilinç alanında Bütünleşik Bilgi Teorisi adı verilen temel teoriye dayandırılıyor.

546
01:01:00,550 --> 01:01:04,940
Dissosiyatif bir sınır oluştuğunda, bu dissosiyatif sınırın öteki tarafında

547
01:01:04,940 --> 01:01:10,810
ne olduğunu sadece algı yoluyla görebilirsiniz.

548
01:01:10,810 --> 01:01:16,730
Ve o zaman algıladığınız şey maddedir, fizikselliktir. Başka bir deyişle,

549
01:01:16,730 --> 01:01:22,920
madde yani fiziksellik, dissosiyatif sınırın öte tarafından gelen

550
01:01:22,920 --> 01:01:27,510
bilinçli bir sürecin bilinçli bir görüntüsüdür.

551
01:01:29,160 --> 01:01:34,140
Bu süreçleri ister modern teoriler açısından tanımlayalım

552
01:01:34,140 --> 01:01:39,520
ister beş skanda gibi eski modelleri kullanalım, önemli olan şu:

553
01:01:39,520 --> 01:01:46,480
Genelde bilinçsiz olan bu süreçleri bilinçli hale getirmemizdir. Bilinçli hale getirildiklerinde,

554
01:01:46,480 --> 01:01:52,750
benlik yapısındaki direnç düşer. "Ben" in bilinçsiz işleyişi

555
01:01:52,750 --> 01:01:59,880
son bulur. Fiziksel bir beden olduğumuz algısı,

556
01:01:59,880 --> 01:02:05,240
beden üzerinde oluşan duyumları fark ediş, nesnelerin ve olayların kavramsallaştırılması,

557
01:02:05,240 --> 01:02:11,280
bunlara yönelik tercihlerle özdeşleşme ve tüm bunları izleyen

558
01:02:11,280 --> 01:02:18,560
bir tanık olduğu hissi yok olur. Böylece bu zihin süreçlerinin hepsi ‘ben’ olmadan gerçekleşir.

559
01:02:18,560 --> 01:02:26,600
Başka bir deyişle, ‘ben’ in işine son verince gerçekte ne ise o olmasına izin vermiş oluyoruz aslında.

560
01:02:26,600 --> 01:02:34,860
Bu, hayata yüz çevirmek değildir. Tam aksine,

561
01:02:34,860 --> 01:02:40,408
yaşama yakınlaşmak, yaşamla kurulan bağı derinleştirmektir.

562
01:02:41,328 --> 01:02:48,530
Bilincin temel yapı olduğu ve fiziksellikten önce geldiği anlayışım,

563
01:02:48,530 --> 01:02:53,720
yıllar içinde dünyadaki yaşam deneyimimi ve dünyada yaşayan bir insan olmanın

564
01:02:53,720 --> 01:02:59,560
ne anlama geldiğini temelden değiştirdi. Benim için bu, yavaş yavaş oldu.

565
01:02:59,560 --> 01:03:03,380
İlk başta sadece kafamda kavramsal bir anlayıştı

566
01:03:03,380 --> 01:03:08,550
ve sonra bedenime indi ve duygularımı, hislerimi değiştirmeye başladı.

567
01:03:08,550 --> 01:03:14,090
Her şeyi değiştiriyor. Dengeli ve doyurucu olduğunu düşündüğünüz hayati değiştirir,

568
01:03:14,090 --> 01:03:21,040
uğruna çabalamaya değer dediğiniz hedefleri değiştirir,

569
01:03:21,040 --> 01:03:24,930
benlik algınızı değiştirir, diğer canlılarla olan ilişkinizi değiştirir;

570
01:03:24,930 --> 01:03:31,440
evet, her şeyi değiştirir. Statü, güç, para gibi kişisel hedefler, bunlar gitti.

571
01:03:31,440 --> 01:03:36,398
“Hayatım aslında benimle ilgili değil, hiçbir zaman değildi ve asla benimle ilgili olmayacak.

572
01:03:36,398 --> 01:03:41,730
Hayat sadece doğayla ilgili” farkındalığı ve

573
01:03:41,730 --> 01:03:48,040
“Ben sadece doğanın yerel bir tezahürüyüm” anlayışı büyük bir rahatlamaya yol açar;

574
01:03:48,040 --> 01:03:52,395
kişisel bazı hedeflere ulaşma ihtiyacıyla ve bu kişisel hedeflere

575
01:03:52,395 --> 01:03:57,160
ulaşamadığınızda ortaya çıkan hayal kırıklığıyla gelen kaygı yok olur.

576
01:03:57,160 --> 01:04:03,040
Bu tür şeylerin hepsi gitti. Şimdi Doğa'ya bir hizmet biçimi olarak yaşıyorum hayatı.

577
01:04:03,040 --> 01:04:08,440
Doğa benim aracılığımla ne yapmak istiyorsa onu yapmaya açığım

578
01:04:08,440 --> 01:04:14,820
Bu, köleymişçesine hizmete mecbur olmak gibi gelebilir kulağa ama öyle hissetmiyorsun.

579
01:04:14,820 --> 01:04:20,670
Aksine kendini kişisel olarak mutlu etmek için ağır, boğucu bir sorumluluktan kurtulmuş, özgürleşmiş hissediyorsun.

580
01:04:20,670 --> 01:04:25,400
Bu sorumluluk düşüncesi, insan zihninin sahip olabileceği

581
01:04:25,400 --> 01:04:29,610
ve en baskı yaratan sorumluluktur. Hayatınızın sizinle ilgili olduğunu ve

582
01:04:29,610 --> 01:04:33,850
bu nedenle mutlu olma sorumluluğunuz olduğunu düşünürseniz, başarısız olduğunuzda

583
01:04:33,850 --> 01:04:39,360
bu sizin başarısızlığınız olur. Sonra pişmanlıklar başlar. Hayır, bu gitti. Yok oldu.

584
01:04:39,360 --> 01:04:44,580
Hayatımda değişen şeylerden biri de bu. Daha derin bir gerçeklik anlayışı

585
01:04:44,580 --> 01:04:53,700
empatinin, karşılıklı saygının, egosal olmayan amaçların ortaya çıkmasını sağlar.

586
01:04:53,700 --> 01:04:57,410
Bağımlılık yapan davranış örüntülerinin azalmasına yol açar.

587
01:04:57,410 --> 01:05:03,640
Hiç şüphe yok ki, insanların anlayışı daha derin ve bu anlayış

588
01:05:03,640 --> 01:05:09,130
daha yaygın olsaydı, hayat kesinlikle daha güzel olurdu.

589
01:05:09,860 --> 01:05:16,120
Dünyanın sorunlarının çözümü, sorunların gerçek kaynağını

590
01:05:16,120 --> 01:05:23,060
yani sadece kendi çıkarları için çalışan egoyu fark etmektir. Egonun neyle meşgul olduğu

591
01:05:23,060 --> 01:05:30,890
önemli değil; ister siyaset, ister din, ekonomi isterse eğitim olsun.

592
01:05:30,890 --> 01:05:36,780
Ayrı bir "ben" olduğu düşüncesiyle -ki bu uyduruk, gerçek dışı bir düşüncedir- hareket ettiği sürece,

593
01:05:36,780 --> 01:05:43,110
acı çekmeye ve ayrılığı sürdürmeye devam edeceğiz. Şu anda insanlık için tek çözüm

594
01:05:43,110 --> 01:05:47,620
u-y-a-n-m-a-k-t-ı-r.

595
01:05:50,450 --> 01:05:57,518
Budizm'de artık ayrı bir benlik algısı olmadığında ve

596
01:05:57,518 --> 01:06:05,680
aynı zamanda Benlik ‘ten başka bir şey olmadığında, bu Nirvana’dır;

597
01:06:05,680 --> 01:06:11,760
benmerkezci faaliyetin sona ermesi, yanılsamanın sona ermesi, rüya görmenin sona ermesi

598
01:06:11,760 --> 01:06:17,220
ve yaşam rüyasındaki karakterden uyanmaktır.

599
01:06:17,220 --> 01:06:24,640
Mukaddes Kitap, Söz’ ün ete kemiğe büründüğünü ve O'nu aramızda mesken tuttuğunu söyler.

600
01:06:24,640 --> 01:06:30,961
Söz, derin anlama sahip eski bir kelime olan Logos olarak çevrilir genelde.

601
01:06:30,961 --> 01:06:39,920
Logos sonsuzluk, Hakikat ve doğrudan vahiy ile ilişkilidir.

602
01:06:39,920 --> 01:06:45,310
Tanrı'nın zihninin Logos veya Mesih Bilinci

603
01:06:45,310 --> 01:06:58,120
veya Buda doğası aracılığıyla açığa çıktığı söylenebilir.