WEBVTT

00:00:01.180 --> 00:00:02.718
[«Στη Γη υπάρχουν σκοτεινά μέρη,

00:00:02.718 --> 00:00:04.968
αλλά το φως μέσα
από την αντίθεση δυναμώνει».

00:00:04.968 --> 00:00:06.918
Τσαρλς Ντίκενς, Τα χαρτιά του Πίκγουικ]

00:00:07.838 --> 00:00:11.936
Το πεινασμένο ορφανό
που ζητά δεύτερη μερίδα χυλού.

00:00:11.936 --> 00:00:15.591
Η γεροντοκόρη που μαραζώνει φορώντας 
ακόμα το κουρελιασμένο της νυφικό.

00:00:15.591 --> 00:00:17.368
Ο σκληρόκαρδος τσιγκούνης,

00:00:17.368 --> 00:00:20.468
που τον βασανίζει το φάντασμα 
των Χριστουγέννων του παρελθόντος.

00:00:20.468 --> 00:00:22.676
Πάνω από έναν αιώνα από τον θάνατό του,

00:00:22.676 --> 00:00:27.358
αυτές παραμένουν αναγνωρίσιμες
μορφές από τα έργα του Τσαρλς Ντίκενς.

00:00:27.358 --> 00:00:32.067
Τόσο καθηλωτικά είναι τα έργα του,
που δημιούργησαν ένα δικό τους επίθετο.

00:00:32.067 --> 00:00:36.879
Αλλά τι κάνει τόσο ξεχωριστά
τα έργα του Ντίκενς;

NOTE Paragraph

00:00:36.879 --> 00:00:39.528
Τα έργα του Ντίκενς βρίθουν προσμονής,

00:00:39.528 --> 00:00:43.539
μέσω ζοφερών σκηνικών, 
ανατροπών και μυστηρίων.

00:00:43.539 --> 00:00:46.938
Τα χαρακτηριστικά αυτά των έργων του
έκαναν το κοινό να τα αποζητά.

00:00:46.938 --> 00:00:50.286
Όταν πρωτοεκδόθηκαν, 
είχαν την μορφή σίριαλ,

00:00:50.286 --> 00:00:55.515
δηλαδή εκδίδονταν μερικά κεφάλαια τη φορά
σε οικονομικά λογοτεχνικά περιοδικά

00:00:55.515 --> 00:00:58.621
και αργότερα εκδόθηκαν ως ενιαία βιβλία.

00:00:58.621 --> 00:01:00.581
Κρατούσε το κοινό του σε μεγάλη αγωνία,


00:01:00.581 --> 00:01:04.411
διέκοπτε την πλοκή σε κρίσιμα σημεία
και επινοούσε αποκαλύψεις.

NOTE Paragraph

00:01:04.412 --> 00:01:08.066
Η εμφάνιση τους σαν σειρά όχι μόνο
έκανε τα έργα προσβάσιμα στο κοινό

00:01:08.066 --> 00:01:09.663
και κρατούσε το ενδιαφέρον τους,

00:01:09.663 --> 00:01:13.407
αύξανε ταυτόχρονα τη φήμη
του ίδιου του συγγραφέα.

00:01:13.407 --> 00:01:16.955
Ο Ντίκενς έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής
για την εξυπνάδα του,

00:01:16.955 --> 00:01:21.365
που του επέτρεπε να δημιουργεί αλλόκοτους 
χαρακτήρες και σατιρικά σενάρια.

00:01:21.365 --> 00:01:24.996
Οι χαρακτήρες του δείχνουν το παράλογο 
της ανθρώπινης συμπεριφοράς

00:01:24.996 --> 00:01:29.438
και τα ονόματά τους συχνά προσωποποιούν
χαρακτηριστικά ή κοινωνικές θέσεις,

00:01:29.438 --> 00:01:31.966
όπως ο καταπιεσμένος Μπομπ Σκυφτός,

00:01:31.966 --> 00:01:33.997
ο κόλακας Ουράια Χήπ,

00:01:33.997 --> 00:01:37.346
και ο χαρωπός Σέπτιμους Κρισπάρκλ.

NOTE Paragraph

00:01:37.786 --> 00:01:42.095
Ο Ντίκενς έθεσε πολύχρωμους χαρακτήρες
σε κάθε περίπλοκο κοινωνικό υπόβαθρο,

00:01:42.095 --> 00:01:44.623
το οποίο μιμείται την κοινωνία
στην οποία ζούσε ο ίδιος.

00:01:44.623 --> 00:01:46.257
Για παράδειγμα, συχνά σκεφτόταν

00:01:46.257 --> 00:01:49.276
τις αλλαγές που έφερε
η Βιομηχανική Επανάσταση.

00:01:49.276 --> 00:01:50.647
Εκείνη την περίοδο,

00:01:50.647 --> 00:01:55.207
οι κατώτερες τάξεις βίωναν άθλιες
συνθήκες εργασίας και ζωής.

00:01:55.207 --> 00:01:58.620
Ο ίδιος ο Ντίκενς πέρασε
δύσκολα παιδικά χρόνια

00:01:58.620 --> 00:02:01.850
όταν αναγκάστηκε να δουλέψει 
σε εργοστάσιο επεξεργασίας δέρματος,

00:02:01.850 --> 00:02:05.061
όταν ο πατέρας του φυλακίστηκε για χρέη.

00:02:05.061 --> 00:02:09.518
Αυτό επηρέασε την περιγραφή της φυλακής
Μάρσαλ στο Μικρό Ντόριτ,

00:02:09.518 --> 00:02:13.868
όπου ο ομώνυμος χαρακτήρας του 
φροντίζει τον κατάδικο πατέρα του.

NOTE Paragraph

00:02:13.868 --> 00:02:18.310
Φυλακές, ορφανοτροφεία και τρώγλες
μπορεί να μοιάζουν άσχημα σκηνικά,

00:02:18.310 --> 00:02:23.650
αλλά επέτρεπαν στον Ντίκενς να αποκαλύπτει
πώς ζούσαν οι πιο αόρατοι άνθρωποι.

00:02:24.080 --> 00:02:25.449
Στο έργο Νίκολας Νίκελμπι,

00:02:25.449 --> 00:02:29.270
ο Νίκολας δουλεύει για τον διευθυντή
σχολείου, Γουάκφορντ Σκουίρς.

00:02:29.270 --> 00:02:33.101
Σύντομα καταλαβαίνει ότι
ο Σκουίρς είναι απατεώνας

00:02:33.101 --> 00:02:36.544
που παίρνει ανεπιθύμητα παιδιά 
από τους γονείς έναντι αμοιβής

00:02:36.544 --> 00:02:39.849
και τα υποβάλλει σε βία και στερήσεις.

00:02:39.849 --> 00:02:43.889
Και ο Όλιβερ Τουίστ αντιμετωπίζει τα δεινά
της κρατικής μέριμνας για τα παιδιά,

00:02:43.889 --> 00:02:46.540
όπου απεικονίζονται οι σκληρές
συνθήκες στο πτωχοκομείο,

00:02:46.540 --> 00:02:50.040
στο οποίο ο Όλιβερ παρακαλεί
τον κύριο Μπαμπλ να του δώσει φαγητό.

00:02:50.040 --> 00:02:55.090
Όταν φεύγει για το Λονδίνο, παγιδεύεται
στον εγκληματικό υπόκοσμο.

NOTE Paragraph

00:02:55.090 --> 00:02:58.820
Αυτές οι ιστορίες συχνά απεικονίζουν
τη Βικτωριανή ζωή ως λιγδερή,

00:02:58.820 --> 00:03:00.190
διεφθαρμένη και απάνθρωπη.

00:03:00.190 --> 00:03:02.360
Όμως ο Ντίκενς βλέπει την εποχή του

00:03:02.360 --> 00:03:05.658
ως μία όπου οι παραδόσεις χάνονται.

00:03:05.658 --> 00:03:08.541
Το Λονδίνο γίνεται το φυτώριο
του σύγχρονου κόσμου

00:03:08.541 --> 00:03:12.591
με νέες πρακτικές στη βιομηχανία, 
το εμπόριο και την κοινωνική κινητικότητα.

00:03:12.591 --> 00:03:16.131
Γι' αυτό το Λονδίνο του Ντίκενς 
είναι διττός χώρος:

00:03:16.131 --> 00:03:21.268
ένας σκληρός κόσμος που είναι ταυτόχρονα
γεμάτος θαύματα και δυνατότητες.

NOTE Paragraph

00:03:21.268 --> 00:03:24.107
Για παράδειγμα, το μυστήριο
των Μεγάλων Προσδοκιών

00:03:24.107 --> 00:03:26.521
περιστρέφεται γύρω από το μέλλον του Πιπ,

00:03:26.521 --> 00:03:30.061
του ορφανού που βγήκε από την αφάνεια 
χάρη σε έναν ανώνυμο ευεργέτη

00:03:30.061 --> 00:03:32.700
και εκτοξεύτηκε στην υψηλή κοινωνία.

00:03:32.700 --> 00:03:34.289
Στην αναζήτηση ενός σκοπού,

00:03:34.289 --> 00:03:37.690
ο Πιπ πέφτει θύμα των προσδοκιών 
άλλων ανθρώπων για τον ίδιο,

00:03:37.690 --> 00:03:40.817
και πρέπει να διαπραγματευτεί 
με πολλούς σκιερούς χαρακτήρες.

00:03:40.817 --> 00:03:43.250
Όπως πολλοί πρωταγωνιστές του Ντίκενς,

00:03:43.250 --> 00:03:46.769
ο άτυχος Πιπ χάνει συνεχώς 
το έδαφος κάτω από τα πόδια του,

00:03:46.769 --> 00:03:49.288
άλλος ένας λόγος που το διάβασμα
των έργων του Ντίκενς

00:03:49.288 --> 00:03:51.379
είναι ό,τι καλύτερο για έναν αναγνώστη,

00:03:51.379 --> 00:03:54.765
ενώ ταυτόχρονα είναι ό,τι χειρότερο
για τους χαρακτήρες του.

NOTE Paragraph

00:03:54.765 --> 00:03:58.719
Ο Ντίκενς συχνά διατυπώνει ένα ξεκάθαρο
συμπέρασμα στο τέλος κάθε έργου,

00:03:58.719 --> 00:04:02.449
- με εξαίρεση το «Μυστήριο
του Έντγουιν Ντρουντ».

00:04:02.449 --> 00:04:07.390
Το έργο αφορά την εξαφάνιση του ορφανού
Έντγουιν υπό περίεργες συνθήκες.

00:04:07.390 --> 00:04:10.429
Παρ' όλα αυτά, ο Ντίκενς πέθανε
πριν το ολοκληρώσει

00:04:10.429 --> 00:04:13.619
και δεν άφησε σημειώσεις 
για τη λύση του μυστηρίου.

00:04:13.619 --> 00:04:16.311
Οι αναγνώστες συνεχίζουν
να εικάζουν με πάθος

00:04:16.311 --> 00:04:18.761
για το ποιον προόριζε 
ο Ντίκενς για δολοφόνο,

00:04:18.761 --> 00:04:23.130
ακόμη και για το αν δολοφονήθηκε
τελικά ο Έντγουιν Ντρουντ.

NOTE Paragraph

00:04:23.560 --> 00:04:26.271
Μέσω πολλών διασκευών, 
λογοτεχνικών φόρων τιμής

00:04:26.271 --> 00:04:29.816
και μέσω των σελίδων των βιβλίων του 
η ζωντανή γλώσσα του Ντίκενς

00:04:29.816 --> 00:04:33.015
και η πανοραμική του οπτική του κόσμου
συνεχίζουν να έχουν απήχηση.

00:04:33.460 --> 00:04:35.340
Σήμερα, το επίθετο «Ντικενσιανός»

00:04:35.340 --> 00:04:39.082
συχνά αναφέρεται σε ελεεινές 
συνθήκες εργασίας και ζωής.

00:04:39.082 --> 00:04:43.127
Όμως το να χαρακτηριστεί ένα έργο 
ως Ντικενσιανό είναι συνήθως έπαινος,

00:04:43.127 --> 00:04:46.931
αφού υπονοεί μια ιστορία στην οποία
η πραγματική περιπέτεια και ανακάλυψη

00:04:46.931 --> 00:04:49.722
συμβαίνει στα πιο απρόσμενα μέρη.

00:04:49.722 --> 00:04:52.512
Παρ' όλο που συχνά 
περιέγραφε ζοφερές ιστορίες,

00:04:52.512 --> 00:04:58.242
η ευφυΐα του Ντίκενς ποτέ δεν αποτύγχανε
να βρει φως στα πιο σκοτεινά μέρη.