1
00:00:01,180 --> 00:00:02,718
[«Στη Γη υπάρχουν σκοτεινά μέρη,

2
00:00:02,718 --> 00:00:04,968
αλλά το φως μέσα
από την αντίθεση δυναμώνει».

3
00:00:04,968 --> 00:00:06,918
Τσαρλς Ντίκενς, Τα χαρτιά του Πίκγουικ]

4
00:00:07,838 --> 00:00:11,936
Το πεινασμένο ορφανό
που ζητά δεύτερη μερίδα χυλού.

5
00:00:11,936 --> 00:00:15,591
Η γεροντοκόρη που μαραζώνει φορώντας 
ακόμα το κουρελιασμένο της νυφικό.

6
00:00:15,591 --> 00:00:17,368
Ο σκληρόκαρδος τσιγκούνης,

7
00:00:17,368 --> 00:00:20,468
που τον βασανίζει το φάντασμα 
των Χριστουγέννων του παρελθόντος.

8
00:00:20,468 --> 00:00:22,676
Πάνω από έναν αιώνα από τον θάνατό του,

9
00:00:22,676 --> 00:00:27,358
αυτές παραμένουν αναγνωρίσιμες
μορφές από τα έργα του Τσαρλς Ντίκενς.

10
00:00:27,358 --> 00:00:32,067
Τόσο καθηλωτικά είναι τα έργα του,
που δημιούργησαν ένα δικό τους επίθετο.

11
00:00:32,067 --> 00:00:36,879
Αλλά τι κάνει τόσο ξεχωριστά
τα έργα του Ντίκενς;

12
00:00:36,879 --> 00:00:39,528
Τα έργα του Ντίκενς βρίθουν προσμονής,

13
00:00:39,528 --> 00:00:43,539
μέσω ζοφερών σκηνικών, 
ανατροπών και μυστηρίων.

14
00:00:43,539 --> 00:00:46,938
Τα χαρακτηριστικά αυτά των έργων του
έκαναν το κοινό να τα αποζητά.

15
00:00:46,938 --> 00:00:50,286
Όταν πρωτοεκδόθηκαν, 
είχαν την μορφή σίριαλ,

16
00:00:50,286 --> 00:00:55,515
δηλαδή εκδίδονταν μερικά κεφάλαια τη φορά
σε οικονομικά λογοτεχνικά περιοδικά

17
00:00:55,515 --> 00:00:58,621
και αργότερα εκδόθηκαν ως ενιαία βιβλία.

18
00:00:58,621 --> 00:01:00,581
Κρατούσε το κοινό του σε μεγάλη αγωνία,


19
00:01:00,581 --> 00:01:04,411
διέκοπτε την πλοκή σε κρίσιμα σημεία
και επινοούσε αποκαλύψεις.

20
00:01:04,412 --> 00:01:08,066
Η εμφάνιση τους σαν σειρά όχι μόνο
έκανε τα έργα προσβάσιμα στο κοινό

21
00:01:08,066 --> 00:01:09,663
και κρατούσε το ενδιαφέρον τους,

22
00:01:09,663 --> 00:01:13,407
αύξανε ταυτόχρονα τη φήμη
του ίδιου του συγγραφέα.

23
00:01:13,407 --> 00:01:16,955
Ο Ντίκενς έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής
για την εξυπνάδα του,

24
00:01:16,955 --> 00:01:21,365
που του επέτρεπε να δημιουργεί αλλόκοτους 
χαρακτήρες και σατιρικά σενάρια.

25
00:01:21,365 --> 00:01:24,996
Οι χαρακτήρες του δείχνουν το παράλογο 
της ανθρώπινης συμπεριφοράς

26
00:01:24,996 --> 00:01:29,438
και τα ονόματά τους συχνά προσωποποιούν
χαρακτηριστικά ή κοινωνικές θέσεις,

27
00:01:29,438 --> 00:01:31,966
όπως ο καταπιεσμένος Μπομπ Σκυφτός,

28
00:01:31,966 --> 00:01:33,997
ο κόλακας Ουράια Χήπ,

29
00:01:33,997 --> 00:01:37,346
και ο χαρωπός Σέπτιμους Κρισπάρκλ.

30
00:01:37,786 --> 00:01:42,095
Ο Ντίκενς έθεσε πολύχρωμους χαρακτήρες
σε κάθε περίπλοκο κοινωνικό υπόβαθρο,

31
00:01:42,095 --> 00:01:44,623
το οποίο μιμείται την κοινωνία
στην οποία ζούσε ο ίδιος.

32
00:01:44,623 --> 00:01:46,257
Για παράδειγμα, συχνά σκεφτόταν

33
00:01:46,257 --> 00:01:49,276
τις αλλαγές που έφερε
η Βιομηχανική Επανάσταση.

34
00:01:49,276 --> 00:01:50,647
Εκείνη την περίοδο,

35
00:01:50,647 --> 00:01:55,207
οι κατώτερες τάξεις βίωναν άθλιες
συνθήκες εργασίας και ζωής.

36
00:01:55,207 --> 00:01:58,620
Ο ίδιος ο Ντίκενς πέρασε
δύσκολα παιδικά χρόνια

37
00:01:58,620 --> 00:02:01,850
όταν αναγκάστηκε να δουλέψει 
σε εργοστάσιο επεξεργασίας δέρματος,

38
00:02:01,850 --> 00:02:05,061
όταν ο πατέρας του φυλακίστηκε για χρέη.

39
00:02:05,061 --> 00:02:09,518
Αυτό επηρέασε την περιγραφή της φυλακής
Μάρσαλ στο Μικρό Ντόριτ,

40
00:02:09,518 --> 00:02:13,868
όπου ο ομώνυμος χαρακτήρας του 
φροντίζει τον κατάδικο πατέρα του.

41
00:02:13,868 --> 00:02:18,310
Φυλακές, ορφανοτροφεία και τρώγλες
μπορεί να μοιάζουν άσχημα σκηνικά,

42
00:02:18,310 --> 00:02:23,650
αλλά επέτρεπαν στον Ντίκενς να αποκαλύπτει
πώς ζούσαν οι πιο αόρατοι άνθρωποι.

43
00:02:24,080 --> 00:02:25,449
Στο έργο Νίκολας Νίκελμπι,

44
00:02:25,449 --> 00:02:29,270
ο Νίκολας δουλεύει για τον διευθυντή
σχολείου, Γουάκφορντ Σκουίρς.

45
00:02:29,270 --> 00:02:33,101
Σύντομα καταλαβαίνει ότι
ο Σκουίρς είναι απατεώνας

46
00:02:33,101 --> 00:02:36,544
που παίρνει ανεπιθύμητα παιδιά 
από τους γονείς έναντι αμοιβής

47
00:02:36,544 --> 00:02:39,849
και τα υποβάλλει σε βία και στερήσεις.

48
00:02:39,849 --> 00:02:43,889
Και ο Όλιβερ Τουίστ αντιμετωπίζει τα δεινά
της κρατικής μέριμνας για τα παιδιά,

49
00:02:43,889 --> 00:02:46,540
όπου απεικονίζονται οι σκληρές
συνθήκες στο πτωχοκομείο,

50
00:02:46,540 --> 00:02:50,040
στο οποίο ο Όλιβερ παρακαλεί
τον κύριο Μπαμπλ να του δώσει φαγητό.

51
00:02:50,040 --> 00:02:55,090
Όταν φεύγει για το Λονδίνο, παγιδεύεται
στον εγκληματικό υπόκοσμο.

52
00:02:55,090 --> 00:02:58,820
Αυτές οι ιστορίες συχνά απεικονίζουν
τη Βικτωριανή ζωή ως λιγδερή,

53
00:02:58,820 --> 00:03:00,190
διεφθαρμένη και απάνθρωπη.

54
00:03:00,190 --> 00:03:02,360
Όμως ο Ντίκενς βλέπει την εποχή του

55
00:03:02,360 --> 00:03:05,658
ως μία όπου οι παραδόσεις χάνονται.

56
00:03:05,658 --> 00:03:08,541
Το Λονδίνο γίνεται το φυτώριο
του σύγχρονου κόσμου

57
00:03:08,541 --> 00:03:12,591
με νέες πρακτικές στη βιομηχανία, 
το εμπόριο και την κοινωνική κινητικότητα.

58
00:03:12,591 --> 00:03:16,131
Γι' αυτό το Λονδίνο του Ντίκενς 
είναι διττός χώρος:

59
00:03:16,131 --> 00:03:21,268
ένας σκληρός κόσμος που είναι ταυτόχρονα
γεμάτος θαύματα και δυνατότητες.

60
00:03:21,268 --> 00:03:24,107
Για παράδειγμα, το μυστήριο
των Μεγάλων Προσδοκιών

61
00:03:24,107 --> 00:03:26,521
περιστρέφεται γύρω από το μέλλον του Πιπ,

62
00:03:26,521 --> 00:03:30,061
του ορφανού που βγήκε από την αφάνεια 
χάρη σε έναν ανώνυμο ευεργέτη

63
00:03:30,061 --> 00:03:32,700
και εκτοξεύτηκε στην υψηλή κοινωνία.

64
00:03:32,700 --> 00:03:34,289
Στην αναζήτηση ενός σκοπού,

65
00:03:34,289 --> 00:03:37,690
ο Πιπ πέφτει θύμα των προσδοκιών 
άλλων ανθρώπων για τον ίδιο,

66
00:03:37,690 --> 00:03:40,817
και πρέπει να διαπραγματευτεί 
με πολλούς σκιερούς χαρακτήρες.

67
00:03:40,817 --> 00:03:43,250
Όπως πολλοί πρωταγωνιστές του Ντίκενς,

68
00:03:43,250 --> 00:03:46,769
ο άτυχος Πιπ χάνει συνεχώς 
το έδαφος κάτω από τα πόδια του,

69
00:03:46,769 --> 00:03:49,288
άλλος ένας λόγος που το διάβασμα
των έργων του Ντίκενς

70
00:03:49,288 --> 00:03:51,379
είναι ό,τι καλύτερο για έναν αναγνώστη,

71
00:03:51,379 --> 00:03:54,765
ενώ ταυτόχρονα είναι ό,τι χειρότερο
για τους χαρακτήρες του.

72
00:03:54,765 --> 00:03:58,719
Ο Ντίκενς συχνά διατυπώνει ένα ξεκάθαρο
συμπέρασμα στο τέλος κάθε έργου,

73
00:03:58,719 --> 00:04:02,449
- με εξαίρεση το «Μυστήριο
του Έντγουιν Ντρουντ».

74
00:04:02,449 --> 00:04:07,390
Το έργο αφορά την εξαφάνιση του ορφανού
Έντγουιν υπό περίεργες συνθήκες.

75
00:04:07,390 --> 00:04:10,429
Παρ' όλα αυτά, ο Ντίκενς πέθανε
πριν το ολοκληρώσει

76
00:04:10,429 --> 00:04:13,619
και δεν άφησε σημειώσεις 
για τη λύση του μυστηρίου.

77
00:04:13,619 --> 00:04:16,311
Οι αναγνώστες συνεχίζουν
να εικάζουν με πάθος

78
00:04:16,311 --> 00:04:18,761
για το ποιον προόριζε 
ο Ντίκενς για δολοφόνο,

79
00:04:18,761 --> 00:04:23,130
ακόμη και για το αν δολοφονήθηκε
τελικά ο Έντγουιν Ντρουντ.

80
00:04:23,560 --> 00:04:26,271
Μέσω πολλών διασκευών, 
λογοτεχνικών φόρων τιμής

81
00:04:26,271 --> 00:04:29,816
και μέσω των σελίδων των βιβλίων του 
η ζωντανή γλώσσα του Ντίκενς

82
00:04:29,816 --> 00:04:33,015
και η πανοραμική του οπτική του κόσμου
συνεχίζουν να έχουν απήχηση.

83
00:04:33,460 --> 00:04:35,340
Σήμερα, το επίθετο «Ντικενσιανός»

84
00:04:35,340 --> 00:04:39,082
συχνά αναφέρεται σε ελεεινές 
συνθήκες εργασίας και ζωής.

85
00:04:39,082 --> 00:04:43,127
Όμως το να χαρακτηριστεί ένα έργο 
ως Ντικενσιανό είναι συνήθως έπαινος,

86
00:04:43,127 --> 00:04:46,931
αφού υπονοεί μια ιστορία στην οποία
η πραγματική περιπέτεια και ανακάλυψη

87
00:04:46,931 --> 00:04:49,722
συμβαίνει στα πιο απρόσμενα μέρη.

88
00:04:49,722 --> 00:04:52,512
Παρ' όλο που συχνά 
περιέγραφε ζοφερές ιστορίες,

89
00:04:52,512 --> 00:04:58,242
η ευφυΐα του Ντίκενς ποτέ δεν αποτύγχανε
να βρει φως στα πιο σκοτεινά μέρη.