در سال ۱۹۸۹، هنرمندی به نام درید اسکات، که همچنین صحنه TED را با حضورش مفتخر کرده، اثری هنری در شیکاگو خلق کرد، و در آنجا به سادگی پرچم آمریکا را روی زمین گذاشت و از تماشاگران دعوت کرد تا بروند و روی پرچم بایستند و احساس خود را در یک نشریه ثبت کنند. و برای من، یکی از قدرتمندترین چیزها نوشته شده در آن مجله، در اصل، می‌گوید، «چرا ما خیلی خوب هستیم با افراد بی‌خانمان، با انسان‌هایی که روی زمین دراز کشیده‌اند، اما نه با پرچم‌ها؟» و به بعضی از شما را، این قطعه هنری کاملاً مضطرب ساخته است. و این به نوعی موضوع این صحبت .. نه اینکه شما را ناراحت کند و نه شما را دیوانه کند اما به شما ثابت کند که پرچم‌ها یک قدرت باورنکردنی دارند، و حتی اینکه فکر کنید شما به پرچم‌ها اهمیتی نمی دهید، می‌دهید. شما می‌دانید که می‌دهید. خیلی خوب. در انتهای آن، امیدوارم که برایتان الهام‌بخش باشد تا بیرون بروید و این قدرت پرچم‎‌ها را محدود کنید و برای جهانی بهتر بجنگید. قبل از آنکه به آنجا برسیم، می‌رویم سر نقطه مخالف این طیف. و قبل ازچیز بعدی را به شما نشان دهم، باید بگویم که هرچیزی که اینجا نشان دهم به معنای تایید آن نیست، این کاملا برعکس است. اما بیش از هرچیزی، چیزی که ‌ می‌خواهم انجام دهم ایجاد فضاست تا بتوانیم به همه این پرچم‌ها در طراحی‌شان، نگاهی بیندازیم، و ببینیم از دیدنشان چه احساسی به ما دست می‌دهد. می‌خواهیم درباره احساساتمان حرف بزنیم. همه با آن موافقید؟ خوب. آیا برای دیدن اولین پرچم آماده‌اید؟ خوب، ما با یک آسان شروع می‌کنیم. این یک شوخی بود ( خنده حضار) خوب، ممکن است برخی از شما کمی از نشتن در این اتاق با این ناراحت باشید. من مطمئنا احساس ناراحتی دارم وقتی در مقابل آن می‌ایستم. بعضی از شما ممکن احساس یکم غرور کنید. و این قابل درک است. این تگزاس است. این منظره کمیاب نیست، درسته؟ اما بیایید با واقعیتها شروع کنیم بنابراین این پرچم متفقین نیست. درسته؟ این پرچم جنگ ارتش شمال ویرجینیا است به رهبری ژنرال رابرت ای لی. بنابراین دفعه بعد که کسی به شما‌ گفت که این میراث آنها است، اگرچه خانواده‌اشان جنگیده باشند برای آن نظامیان بسیار خاص، اشتباه می‌کنند، خوب؟ و شما مجوز یک متخصص پرچم را دارید که به آنها بگویید. این پرچم در اواسط دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ برجسته شد به عنوان پاسخی به رشد جنبش حقوق مدنی. و البته امروز، آمده است تا متفقین را برای اکثر ما به نمایش بگذارد. اما لازم نیست یادآوری کنم متفقین چیست. یک ملت سرکش بود که علیه ایالات متحده قیام کرد، جنگ با ایالات متحده، و در یک نقطه از زمان، این یکی از بیشترین چیزهای غیرآمریکایی که می‌توانید داشته باشید. اما هنوز، این پرچم توسط همان قوانینی که پرچم ایالات متحده را حمایت می‌کند محافظت می‌شود در ایالات فلوریدا، جورجیا، جنوب کارولینا، میسی سی پی و لویزییانا. اما بیایید جورجیا را انتخاب کنیم برای یک لحظه، خب؟ بنابراین در سال ۱۹۵۶، چند سال بعد از اینکه لغو تبعیض نژادی در مدارس دولتی حاکم شد، جورجیا پرچم ایالت خود را به این تغییر داد. فکر می‌کنم هرکسی که دیده می‌تواند موافق باشد به این معنی نیست که این پرچمی باشد که هر جورجیایی از اهتزاز آن افتخار کند در خارج از خانه‌شان، اینطور نیست؟ نه. درست مثل همه مجسمه‌های متفقین که در اواسط دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ ساخته شده است، این قرار بود نمادی از فرد مسئول باشد و کسی که مسئول نباشد. این پرچم جورجیا باقی ماند تا اینکه در سال ۲۰۰۱، و در آن سال، آنها پرچم خود را تغییر دادند به این. اکنون ، به عنوان یک متخصص پرچم، می‌توانم به شما بگویم: این رسما زشت است. ایرادی ندارد که به این پرچم بخندیم. زشت است، و چون خیلی زشت است، این یکی از دلایلی است که آنها فقط دو سال بعد آن را تغییر دادند. آنها همه پرسی کردند تا جائیکه آنها باید بین آن موارد انتخاب کنند و سپس پرچم فعلی جورجیا چیست. حالا ممکن برخی از شما تعجب کنند، «یک ثانیه صبر کن، مایکل.. اگر آن قبلا پرچم متفقین نبود، پرچم متفقین چه بود؟» جورجیا اولین پرچم متفقین ایالت متحده آمریکا را تا به امروز به اهتزار در می‌آورد. آنها فقط مهر دولت خود را بر روی آن زدند. خوب، بیایید برای یک ثانیه به احساساتمان برگردیم. این مورد به اندازه دیگری شما را ناراحت نمی‌کند، می‌کند؟ درست است؟ و به همین دلیل است که من عاشق پرچم‌ها هستم. آنها ساده‌ترین تکه‌های طراحی هستند، معمولا فقط دو یا سه رنگ، فقط تعدادی خط و راه راه. اما هنوز، می‌توانندعمیق‌ترین احساسات در درون ما را برانگیخته سازند. آنها می‌توانند به ما احساس غرور بدهند یا با نفرت بسوزانند. ما برای یک پرچم خواهیم مرد یا حتی برای آن خواهیم کشت. یکی از طراح‌های مورد علاقه من، اسمش والی اولینز است، آنها او را پدر ملی برندینگ می‌نامند، و به نقل از او گفته شده است که «همه می‌خواهند تعلق داشته باشند، و آنها می‌خواهند نشان تعلق خود را به نمایش بگذارند» و این احمقانه است که این تکه‌های پارچه که فقط به هم دوخته شده یا رنگ شده‌اند به چنین چیز مقدسی تبدیل ‌شوند، و چون آنها بخشی از هویت ما می‌شوند. آنها ابزار قدرتمندی برای متحد کردن اما ابزارهایی به همان اندازه قدرتمند برای تقسیم کردن هستند. برای پرچم بعدی آماده‌اید؟ خوب. یک لحظه صبر کنید. واقعا احساس خود را هنگام برخورد با این صحنه بررسی کنید. من خیلی سریع اسلاید را عوض می‌کنم تا از من جلوی این عکس نگیرید. (خنده حضار) خوب؟ آلمان بعد از جنگ جهانی اول، در وضعیت کاملا بدی قرار داشت، و آدولف هیتلر جوان.. به اصطلاح.. «نظرات» زیادی داشت، درباره اینکه چطور آلمان باید به جایی برسد که بوده و چطور آنها را بیرون بیاورید. او در تمام فصول کتابش «نبرد من» به این پرداخت، که من خواندن آن را توصیه نمی‌کنم، که چطور آلمان جنگ جهانی اول را باخت تا حدودی به خاطر اینکه بریتانیایی‌ها طراحی گرافیک بهتر و تبلیغات بهتری داشتند. پس با ظهور حزب نازی، هیتلر یکی از ضخیم‌ترین کتاب‌های راهنمایی را تولید کرده که تابحال دیده‌ام. ضخیم‌تر از بیشتر کتاب‌های راهنمای امروزه، و در آن، به جزئیات عنوان‌ها و یونیفورم‌ها و خیلی از پرچمها پرداخته است. هیتلر قدرت پرچم را می‌دانست. او در کتاب «نبرد من» می‌گوید، «پرچم جدید.. باید تاثیر آن به عنوان یک پوستر بزرگ اثبات شود، [چون] در صدها هزار مورد یک نماد واقعا چشمگیر ممکن است اولین دلیل بیدار کردن علاقه به یک جنبش باشد.» او قبل از هرچیز، یک هنرمند بود. او از قدرت هویت بصری و یونیفورم‌ها که می‌توانست هویت آلمان‌ها را دوباره زنده کند آگاه بود. و برای میلیون‌ها آلمانی، این یک علامت خوشایند بود. اما البته، برای دیگران علامت مرگ بود. ما به عنوان سلاح به پرچم‌ها فکر نمی‌کنیم، اما مانند پرچم نبرد متفقین، آلمان‌ها از پرچم‌شان استفاده کردند برای اینکه یک گروه خارجی احساس ناخوشایند کند یا ضعف بکند. می‌بینید، که وقتی پرچمی خلق می‌شود، فورا دو کار انجام می‌شود: شما یک گروه خلق می‌کنید، گروهی که قرار است با یک نشان معرفی بشود، اما بعد، ناگزیر، یک گروه خارجی هم خلق می‌شود. و اغلب، زیرکانه است. آن یک محصول جانبی است. که اغلب عمدی نیست. اما آلمان‌ها کاملا شفاف بودند که صلیب شکسته نماینده چه کسانی هست و نماینده چه کسانی نیست. در سال ۱۹۳۵، مردم یهودی از اهتزاز پرچم آلمان منع شدند. و این طوری، آلمانی‌ها شاید بیش از هر زمانی در تاریخ، این قدرت دوگانه پرچم‌ها را بکار برند برای اتحاد و همینطور جدایی. پرچم‌ها به عنوان سلاح هویتی استفاده می‌شد. و حالا در ۲۰۱۹، نصب پرچم نازی در آلمان ممنوع شد توسط هر کسی در آلمان و هر کسی در استرالیا، مجارستان، روسیه و اکراین. در مورد آن فکر کنید. یک تکه پارچه است اما ممنوع شده است. در ظاهر، مسخره به نظر می‌رسد. اما فکر نمی‌کنم که کسی در اینجا مخالف باشد که احتمالاً خوب است. شبیه یک سلاح است. به عنوان یک پرچم‌‌‌ شناس، گاهی جالب‌ترین چیز در مورد یک پرچم ربطی زیاد به طراحی آن ندارد، بلکه مربوط می‌شود به قوانین پیرامون آن پرچم. برای مثال، در هند، برای تولید یک پرچم هندی، باید از یک پارچه سخت به نام «خادی» استفاده کنید. اگر از هر چیز دیگری پرچم درست کنید، ممکن است تا سه سال شما را به زندان بفرستند. احمقانه است. اینجا در تگزاس، همه ما شنیده‌ایم پرچم تگزاس تنها پرچم ایالتی است که می‌تواند در همان ارتفاع به اهتزاز درآید مانند پرچم امریکا، درست؟ زیرا ما قبل از آنکه یک ایاالت باشیم یک ملت بودیم. کی اینجا این را شنیده بود؟ بله. خوب، من اینجا هستم تا به شما بگویم که این کاملا غلط است. خوب؟ قبل از هرچیز، ما تنها ایالتی نیستیم که قبل از به هم پیوستن یک ملت بوده باشد. و دوما، تمام پرچم‌های ایالتی می‌توانند در ارتفاع پرچم آمریکا برافراشته شوند طبق قانون پرچم ایالات متحده. و من مجبور نیستم احساستان را در مورد آن بپرسم، درسته؟ بیشتر ما با پیمان وفاداری به این بزرگ شده‌ایم، دانستن اینکه هرگز نباید اجازه بدهیم زمین و غیره را لمس کند. ما قانون پرچم‌مان را در امریکا خیلی جدی می‌گیریم. به خاطر دارید، اخیراً برخی از بازیکنان NFL در هنگام سرود ملی زانو زدند. این یک جنجال بزرگ بود. آنها قانون پرچم را می‌شکستند. که می‌گوید در طول سرود ملی، خبردار ایستاده، دست بر روی قلب باشید و غیره. اما آنچه برای من جذاب بود به عنوان یک متخصص پرچم‌شناسی این که من ندیدم هیچکس غمگین باشد وقتی چیزی مانند این رخ دهد. قانون پرچم می‌گوید، «پرچم نباید مسطح یا افقی حمل شود، بلکه همیشه بالا و آزاد.» بنابراین گاهی اوقات در طول دقیقاً همان سرود ملی، این انجام می‌شود، و هیچکس غمگین نمی‌شود. یا این. این همیشه اتفاق می افتد. قانون پرچم واضح است: «نباید از هیچ بخشی از پرچم به عنوان یک لباس یا یک لباس ورزشی استفاده شود.» این تگزاس تیم بیسبال A&M است، نه اینکه آنها را به دردسر بیندازد، اما همیشه اتفاق می‌افتد، مخصوصا در نوامبر. من مطمئنم، گارانتی می‌کنم وقتی شما امشب اینجا را ترک کنید، شما در پشت اتومبیل‌ها و کامیون یک پرچم مشکی و سفید امریکایی با نوار آبی خواهید دید یک خط نازک آبی. Blue Lives Matter (نام یک جنبش اجتماعی در امریکا) این مساله از چند جهت قانون پرچم را می‌شکند. اما همه این کارها با نیت خوب انجام شده است. هیچکس اینجا در این مورد بحث ندارد. اما البته آنها بخشی از قانون پرچم را می‌شکنند با عنوان «احترام به پرچم» پس با قراردادن آن روی لباس فرمتان، شما از نظر قانونی به پرچم بی‌احترامی می‌کنید. و آنچه که به نظر من جالب است این است که آن بازیکنان NFL در هنگام سرود زانو زدن و افرادی که برچسب Blue Lives Matters روی اتومبیل‌هایشان باشد هر دو در انتهای مخالف یک مسئله بسیار بزرگ قرار دارند، اما آنها هر‌‌دو دقیقا همان قانون را می‌شکنند، یک قانون که ۱۰۰ درصد غیرقابل اجراست. در حقیقت، آن تکه‌ای از هنر درید اسکات در سال ۱۹۸۹ بود که منجر به صدور رای در دیوان عالی کشور شد که قانون پرچم فقط یک راهنما است. شما نباید برای شکستن قانون پرچم تحت پیگرد قرار بگیرید. نباید مجبور به وطن‌پرستی شوید. پس چرا، همه این قوانین کوچک در مورد نحوه استفاده از پرچم‌مان وجود دارد اگر نمی‌توان آنها را اجرا کرد؟ به این دلیل است که یک ملت یک ایده شکننده جمعی است. hdk فقط در ذهن ما وجود دارد. می‌توانم این را ببینم؟ متشکرم. بعضی وقتها پرچم تنها نماد ملموس آن ایده است. وحدت ما گاهی اوقات فقط توسط رشته‌های واقعی حفظ می‌شود. و آن قدرتمند است. قانون پرچم برای حفظ و محافظت از آن ایده شکننده است، ضمن اینکه از حق شما در شکستن آن محافظت می‌کند. و این همان چیزی است که در ایالات متحده خاص است، درست است؟ و آنچه در مورد پرچم ما منحصر بفرد است. پرچم ما شگفت‌انگیز است. این پرچم بیشتر از هر پرچمی در دنیا تغییر کرده است. قانون پرچم می‌گوید وقتی یک ایالت جدید ایجاد شد، یک ستاره باید به اتحاد پرچم اضافه شود، و این اضافات باید در روز چهارم ژوئیه انجام شود. پرچم ما بی نظیر است زیرا قرار است همزمان با رشد ما، رشد کند. از طریق طرح و از طریق قانون، این به معنای تغییر با ما است. این نمادی زنده از فردیت ماست، تفاوت ما در ستاره‌ها و وحدت ما. ما یک هدیه داریم در ایالات متحده برای داشتن پرچم که دربرگیرنده است. اگر پرچم نازی یک سلاح هویتی بود، طراحی پرچم ایالت متحده، به‌تنهایی، در تضاد مستقیم با آن است. و باید بگویم، بعنوان یک پرچم شناس در سال ۲۰۱۹، به کار بردن این پرچم بعنوان یک سلاح هویتی برعلیه هرکس بیش از آنکه زمین را لمس کند به آن بی‌احترامی می‌کند یا هر یک از قوانین کوچک دیگری که هر روز از آن سرپیچی می‌کنیم. اینطور نیست؟ این پرچم نشانی از اتحاد ماست. ما نباید هرگز این را بعنوان سلاح بر علیه کسی دیگر به کار ببریم. من عمیقا با شخصی که در مجله درید اسکات نوشت هم‌صدا می‌شوم، «ما نباید هرگز ارزش نماد را بیشتر از چیزی که آن نماد هست بالا ببریم. ما هرگز نباید یک تکه پارچه را از زندگی انسان ارزشمندتر بدانیم.» و اگر شما می‌خواهید از یک پارچه به عنوان سلاح استفاده کنید، شما هرگز نباید از این استفاده کنید، نه وقتی که همیشه فضا برای ستاره‌ی بیشتر دارد. امیدوارم تاکنون، شما قدرت پرچم را احساس کرده باشید، و بتوانید ببینید چه می‌توانند انجام دهند. پس چه می‌شود اگر ما این قدرت را مهار کنیم، و ما آن را برای جنگیدن برای چیزی بزرگتر به کار ببریم؟ این پرچم زمین است، طراحی شده توسط اسکار پرنفیلد از سوئد. فقط با من برای لحظه‌ای تصور کنید: چه می‌شود اگر ما انسانیت خود را جشن بگیریم به همان اندازه یا بیشتر از آنچه ملیت‌هایمان را جشن می‌گیریم؟ همانطور که ما به یک تمدن فضایی تبدیل می‌شویم و به ستاره‌ها می‌رویم، ملت‌های ما چه معنایی دارند وقتی روی سطح مریخ یا هر سیاره دیگری ایستاده‌اید؟ و بعد البته، اینجا روی زمین برگردید، همچنین سیاره ما با یک بحران آب و هوایی مواجه است، همچنین آب و هوای ما می‌تواند در طول زندگی فرزندان یا نوه‌های ما قابل زندگی نباشد، من معتقدم که به یک نماد قویتر از یک پرچم نیاز داریم، برای متحد کردن ما برای جنگیدن نه فقط بعنوان ملت‌ها، بلکه به عنوان یک گونه. متشکرم. (تشویق و تمجید)