1
00:00:03,805 --> 00:00:05,134
مردم از من نفرت دارند.

2
00:00:05,924 --> 00:00:07,164
مردم از من می‌ترسند.

3
00:00:08,414 --> 00:00:11,634
می‌دانید، من پرفسور ارتباطات هستم.

4
00:00:12,194 --> 00:00:15,086
این مردمی که از من نفرت دارند
و از من می‌ترسند برخی از

5
00:00:15,176 --> 00:00:21,096
زرنگ‌ترین، خلاق‌ترین و کارآفرین‌ترین
اشخاصی هستند که می‌شناسم.

6
00:00:22,346 --> 00:00:23,687
من ابزار خودم را دارم.

7
00:00:24,347 --> 00:00:29,615
و ابزاری که به‌ کار می‌برم باعث می‌شود
‌آن‌ها از من بترسند و بیزار باشند.

8
00:00:30,565 --> 00:00:35,076
به عنوان پرفسور، من کاری را می‌کنم که
«تماس سرد» نام دارد.

9
00:00:35,116 --> 00:00:38,386
آنجا که به سوی دانشجویی نگاه می‌کنم
و می‌گویم: «چه فکر می‌کنی؟

10
00:00:38,706 --> 00:00:41,076
در مورد چیزی که هم اینک بحث شد،
چه احساسی داری؟

11
00:00:41,606 --> 00:00:43,517
چگونه تو را متاثر می‌سازد؟

12
00:00:44,167 --> 00:00:46,855
و این هراس می‌آفریند،

13
00:00:48,075 --> 00:00:51,626
نه تنها برای دانشجویانم
بلکه برای همه:

14
00:00:52,166 --> 00:00:56,076
همان لحظه‌ که از ما خواسته می‌شود
مفصل صحبت کنیم.

15
00:00:57,006 --> 00:00:58,248
آیا می‌توانیم؟

16
00:00:59,148 --> 00:01:02,887
حال مطمئن باشید، من هرگز
با دانشجویانم تماس سرد نداشته‌ام.

17
00:01:03,087 --> 00:01:05,847
فکر می‌کنم این کار گستاخی‌ است و می‌دانم 
که دشوار است.

18
00:01:06,897 --> 00:01:08,311
اما مردم از آن می‌ترسند.

19
00:01:09,211 --> 00:01:14,898
۸۵ درصد مردم می‌گویند که از سخن‌رانی عمومی
هراس دارند.

20
00:01:14,948 --> 00:01:17,947
و صراحتاَ فکر می‌کنم که ۱۵٪ باقی‌مانده
دروغ می‌گویند.

21
00:01:18,207 --> 00:01:22,238
فکر کنم که می‌توانیم وضعیتی را دریابیم
که آن‌ها را عصبی هم می‌سازد.

22
00:01:22,928 --> 00:01:28,448
امروز، هدفم این است که با شما چند ترفند و
فنی را به اشتراک بگذارم که به

23
00:01:28,688 --> 00:01:32,538
شما هنگام صحبت کردن کمک می‌نماید
تا با اعتماد به نفس و راحت باشید،

24
00:01:32,727 --> 00:01:37,107
به عبارت دیگر، بتوانید سریع فکر کنید
و هوشمند صحبت نمایید.

25
00:01:38,047 --> 00:01:41,288
برای انجام آن، قرار است به
چهار مرحله‌ی متفاوت نظر بیندازیم.

26
00:01:41,458 --> 00:01:44,079
نخست، قصد داریم در مورد رویکرد کاربردی خود
حرف بزنیم.

27
00:01:44,669 --> 00:01:47,329
سپس، در مورد شنوندگان خود گپ می‌زنیم،

28
00:01:47,679 --> 00:01:50,029
زمینه‌ی که ما خود را در آن در می‌یابیم

29
00:01:50,049 --> 00:01:55,758
و سرانجام، ساختارهایی که
برای رسانیدن پیام‌ها کار می‌گیریم.

30
00:01:56,948 --> 00:01:59,319
خُب، بیایید از صحبت رویکرد آغاز کنیم.

31
00:02:00,569 --> 00:02:03,750
من سالهای سال قبل، متوجه اهمیت رویکرد شدم

32
00:02:04,100 --> 00:02:08,047
زمانی‌که من و زنم
سفر زندگی را شروع کردیم.

33
00:02:08,077 --> 00:02:11,869
ما سر موارد بسیار کوچک جدل می‌کردیم.

34
00:02:13,009 --> 00:02:15,699
مسایلی که بیش‌تر در حمام رخ می‌دادند.

35
00:02:15,729 --> 00:02:17,450
ما به آن دعواهای حمامی می‌گفتیم:

36
00:02:17,450 --> 00:02:18,609
«صندلی توالت بالاست؟»

37
00:02:18,649 --> 00:02:20,270
«آیا صندلی توالت پایین است؟»

38
00:02:20,290 --> 00:02:23,124
تا کنون، بزرگ‌ترین منازعه‌‌ای که
من و همسرم داشتیم

39
00:02:23,964 --> 00:02:25,364
سر خمیردندان بود.

40
00:02:25,394 --> 00:02:26,934
(خنده)

41
00:02:27,204 --> 00:02:30,678
می‌بینید، همسرم غلتنده و من
فشاردهنده‌ام.

42
00:02:31,648 --> 00:02:33,600
و تمامی کسانی که غلتنده‌اید،

43
00:02:33,600 --> 00:02:37,360
من اثر هنری‌ ساخته‌دستتان با خمیردندان
را ستایش می‌کنم.

44
00:02:37,390 --> 00:02:42,121
اما می‌دانید که بدتری چیزی که برای شما
رخ خواهد داد

45
00:02:42,151 --> 00:02:46,408
این است که فشاردهنده می‌آید و
همه‌ی تلاش‌هاش شما را بر باد می‌دهد.

46
00:02:46,408 --> 00:02:49,698
برای من اما، کشیدن خمیردندان از لوله
عمل چرخاشگرانه است.

47
00:02:49,711 --> 00:02:52,081
من در بامداد و شب احساس قدرتمندی می‌کنم.

48
00:02:52,091 --> 00:02:53,110
(خنده)

49
00:02:53,360 --> 00:02:56,191
و ما همواره همین‌گونه بالای موارد کوچک
می‌جنگیم.

50
00:02:56,191 --> 00:02:59,122
و سرانجام، همسرم که باهوش‌تر از من است،

51
00:02:59,482 --> 00:03:02,903
گفت: « آتش بس. این چه‌کاری است می‌کنیم؟
ما تازه ازدواج کردیم.

52
00:03:02,903 --> 00:03:05,340
یکدیگر را دوست داریم،
هنوز هم با هم می‌جنگیم.

53
00:03:05,340 --> 00:03:07,360
باید به این متفاوت بنگریم.»

54
00:03:07,480 --> 00:03:12,020
و همین‌ که به دعواهای حمامی خود به عنوان

55
00:03:12,660 --> 00:03:14,850
فرصت نگاه کردیم-

56
00:03:14,980 --> 00:03:20,243
فرصت‌هایی برای آموزش از یکدیگر، 
برای ساختن امتیازها، برای همکاری -

57
00:03:20,282 --> 00:03:21,591
اوضاع عوض شد.

58
00:03:21,951 --> 00:03:24,702
و من خرسندم که بگویم،
بعد ار ۱۵ سال ازدواج،

59
00:03:24,812 --> 00:03:27,120
ما دیگر بالای خمیردندان نمی‌جنگیم.

60
00:03:27,160 --> 00:03:28,300
(خنده)

61
00:03:28,720 --> 00:03:32,020
همین رویکر مصداق در ارتباط دارد.

62
00:03:32,050 --> 00:03:35,951
بسیاری از ما، زمانی‌ که در وضعیت‌های هستیم
و نیاز به ارتباط داریم

63
00:03:37,101 --> 00:03:39,002
به آن تهدیدآمیز می‌نگریم.

64
00:03:39,392 --> 00:03:42,283
به آن‌ همانند فرصت‌های برای شکست می‌بینیم.

65
00:03:42,743 --> 00:03:45,302
و می‌خواهم پیشنهاد نمایم که
باید تغییرش بدهیم.

66
00:03:45,602 --> 00:03:48,682
ما باید به ارتباطات رویکرد باز
داشته باشیم،

67
00:03:48,732 --> 00:03:53,213
به آن همچون فرصت به‌اشتراک‌گذاری ایده‌ها،
باورها و نوآوری‌های خود ببینیم.

68
00:03:53,503 --> 00:03:56,473
و زمانی‌ که دیدگاه باز را می‌گیریم،

69
00:03:56,863 --> 00:03:59,342
ناگهان، چیزی که از آن می‌هراسیم

70
00:03:59,732 --> 00:04:02,092
مبدل به چیزی می‌شود که در آغوش می‌گیریم.

71
00:04:02,112 --> 00:04:04,613
خب، نخستین گام برای ارتباط موثر

72
00:04:04,643 --> 00:04:07,363
رویکرد باز می‌باشد.

73
00:04:08,983 --> 00:04:10,283
اما کافی نیست.

74
00:04:10,833 --> 00:04:14,512
ما باید در مورد شنوندگان خود نیز بیندیشیم.

75
00:04:16,012 --> 00:04:20,961
و برای من، رویکرد با آن متضاد به روشی است
که بیش‌تر مردم انجام می‌دهند.

76
00:04:20,981 --> 00:04:24,110
بسیاری از ما فکر می‌کنیم:
«این چیزی است که می‌خواهم بگویم»

77
00:04:24,110 --> 00:04:26,343
یا «این چیزی است که باید بگویم.»

78
00:04:26,633 --> 00:04:29,073
من می‌گویم که این کاملاَ اشتباه است.

79
00:04:29,103 --> 00:04:32,933
باید در این مورد بیندیشید:
«شنوندگان‌ام چه را می‌خواهند بشنوند؟»

80
00:04:34,863 --> 00:04:38,243
و این به جودوی لفظی می‌ماند که
من کلمات را به اظراف حرکت می‌دهم،

81
00:04:38,243 --> 00:04:40,654
اما در حقیقت، این تفاوت بنیادی است.

82
00:04:40,674 --> 00:04:43,255
اگر از خود بپرسم:
«مخاطبانم چه را نیاز دارند؟»

83
00:04:43,255 --> 00:04:46,165
من را در خدمت شنوندگان قرار می‌دهد.

84
00:04:46,185 --> 00:04:48,014
در مورد نیازهای آن‌ها است.

85
00:04:48,304 --> 00:04:52,153
و برای دانستن این نیازها،
باید شناسایی انجام بدهم.

86
00:04:52,173 --> 00:04:54,653
باید از خود بپرسم که چه کسانی‌ هستند.

87
00:04:56,023 --> 00:05:00,194
سه چیزی که فکر کنم نیاز داریم
از خود در مورد مخاطبان‌مان بپرسیم این است:

88
00:05:00,204 --> 00:05:01,934
«دانش‌شان چیست؟»

89
00:05:01,994 --> 00:05:03,863
«چه را می‌دانند؟»

90
00:05:04,483 --> 00:05:06,073
و اگر به حد کافی نمی‌دانند:

91
00:05:06,073 --> 00:05:08,894
«چه کار می‌توانیم انحام دهیم که
معلومات را بسته‌بندی نماییم

92
00:05:08,924 --> 00:05:11,235
تا آن‌ها لوازم مورد نیاز را داشته باشند؟»

93
00:05:11,515 --> 00:05:12,835
افزون بر دانش،

94
00:05:12,835 --> 00:05:15,774
باید در مورد توقعات‌‌شان بیندیشیم.

95
00:05:16,454 --> 00:05:21,633
و با توقعات، منظورم این است:
آن‌ها از من چه توقعی دارند؟

96
00:05:22,463 --> 00:05:26,595
بسیاری از مخاطبان از نوع ارائه شما
قبلاَ شنیده‌اند:

97
00:05:26,625 --> 00:05:28,186
شاید عبارتی متقاعدکننده است،

98
00:05:28,536 --> 00:05:31,656
احتمالاَ نوعی از تبلیغات 
و بازاریابی است،

99
00:05:31,696 --> 00:05:33,464
شاید هم سخنرانی TED باشد.

100
00:05:33,754 --> 00:05:37,085
مخاطبان شما نوع ارائه شما را 
قبلاَ شنیده‌اند،

101
00:05:37,085 --> 00:05:39,075
پس از شما چه توقعی دارند؟

102
00:05:39,475 --> 00:05:42,795
و بعداَ شما تصمیم می‌گیرید که
با آن توقعات موافقت می‌کنید یا نه.

103
00:05:43,435 --> 00:05:45,556
من دو طفل کوچک دارم،

104
00:05:45,556 --> 00:05:48,506
و یاد گرفته‌ام که رسیدگی نکردن
به توقعات آن‌ها

105
00:05:48,546 --> 00:05:52,845
در واقع موثرترین چیزی است که برای
ارتباط مورد نیاز می‌توانم انجام بدهم.

106
00:05:53,875 --> 00:05:56,217
بچه‌هایم برخی اوقات من را ناراحت می‌سازند.

107
00:05:56,547 --> 00:06:01,065
و زمانی که ناراحتم می‌سازند،
عادت داشتم بی‌فایده صدای خود را بلند کنم.

108
00:06:01,105 --> 00:06:02,185
چیزی رخ نداد.

109
00:06:02,215 --> 00:06:03,677
نادیده گرفته می‌شدم.

110
00:06:03,707 --> 00:06:05,936
و این برای شخص ارتباطی سخت است.

111
00:06:05,936 --> 00:06:07,587
خب، چه کاری انجام دادم -

112
00:06:07,607 --> 00:06:09,896
زمانی که از بچه‌های خود بسیار ناراحتم،

113
00:06:09,906 --> 00:06:12,116
صدایم را پایین می‌آورم.

114
00:06:12,886 --> 00:06:15,446
و آن‌ها از مسیر کار خود پس می‌مانند.

115
00:06:16,106 --> 00:06:20,255
نقض کردن توقعات، برخی اوقات
می‌تواند ما را در ارتباط کمک کند.

116
00:06:20,845 --> 00:06:25,287
آخرین موردی را که باید به ن فکر کرد:
«برخورد آن‌ها چگونه خواهد بود؟»

117
00:06:25,467 --> 00:06:27,446
رویکرد شما در ارتباطات

118
00:06:27,446 --> 00:06:31,626
از این‌که شنوندگان در مورد صحبت شما
چه فکر می‌کنند، متاثر می‌شود:

119
00:06:31,657 --> 00:06:33,907
آیا با آن موافق‌اند؟
آیا مخالف‌اند؟

120
00:06:33,917 --> 00:06:35,647
یا مردد هستند؟ ندانم‌گرا؟

121
00:06:35,667 --> 00:06:40,048
این‌ها مواردی هستند که باید از خود
در هنگام ارتباطات بپرسید.

122
00:06:40,308 --> 00:06:43,617
خب، ما باید مخاطبان‌مان را تحسین نماییم.

123
00:06:44,617 --> 00:06:48,837
زمانی‌که کودک کوچکم در
کودکستان بود، من داوطلب شدم.

124
00:06:48,857 --> 00:06:50,737
به کلاسش آمدم،

125
00:06:50,767 --> 00:06:53,296
آموزگار رفت بیرون تا چیزی یا تماسی را 
پاسخ بدهد،

126
00:06:53,296 --> 00:06:55,957
و من مسوول پروژه‌ي هنری بودم.

127
00:06:56,557 --> 00:06:58,648
اوه، این یک اشتباه بود.

128
00:06:59,128 --> 00:07:00,514
کودکان در اطراف می‌دویدند.

129
00:07:00,514 --> 00:07:03,340
داشتم می‌گفتم: «بس کن، جانی.»
«سلی، این کار را نکن.»

130
00:07:03,340 --> 00:07:04,380
کسی نمی‌شنید.

131
00:07:05,457 --> 00:07:07,787
معلم شبیه یودا بازگشت،

132
00:07:07,817 --> 00:07:11,428
به فاجعه‌ای که پس از نبود کوتاهش
رخ داده بود، نگاه کرد

133
00:07:11,688 --> 00:07:13,303
و به اطفال نگاه کرد

134
00:07:13,303 --> 00:07:16,253
و روع به دادن جایزه بابت رفتار مثبت کرد.

135
00:07:17,208 --> 00:07:21,839
گفت: «ژانِت، چقدر خوب قلم‌دانی خود را
پاک کردی.»

136
00:07:22,699 --> 00:07:27,328
«ساموئل، تشکر از این‌که با قیچی‌
قدم زدی»

137
00:07:27,478 --> 00:07:28,638
(خنده)

138
00:07:29,108 --> 00:07:33,048
دانش‌آموزان به جای خود ماندند،
رفتار خود را تغییر دادند.

139
00:07:33,078 --> 00:07:37,699
آموختم که باید دانست مخاطبان به چه
نیاز دارند.

140
00:07:37,719 --> 00:07:41,059
و تا امروز،
کوشش می‌کنم که این قواعد را عملی کنم.

141
00:07:41,639 --> 00:07:44,860
من همچنین آموختم که هرگز نمی‌توانم 
دوره ابتدایی را تدریس کنم.

142
00:07:44,870 --> 00:07:47,807
اگر گناه و شرم کار نمی‌کنند،
نمی‌توانم آن‌ها را تدریس کنم.

143
00:07:47,817 --> 00:07:48,927
(خنده)

144
00:07:49,037 --> 00:07:52,218
خب، شناختن مخاطبان خیلی مهم است.

145
00:07:52,448 --> 00:07:54,049
اما فراتر از شناسایی مخاطبان،

146
00:07:54,049 --> 00:07:57,590
شما باید زمینه‌ی که در آن صحبت می‌کنید را
تحسین نمایید.

147
00:07:57,900 --> 00:08:01,324
هرگاهی که حرف می‌زنید،
شما در زمینه‌ی خاصی هستید.

148
00:08:01,354 --> 00:08:04,370
و برای من، زمینه همراه به دسته‌ای از
متغیرهای گوناگون می‌آید.

149
00:08:04,390 --> 00:08:07,959
نخستین چیز در مورد زمینه که باید به آن
فکر کرد، زمان است.

150
00:08:07,979 --> 00:08:10,730
کدام ساعت روز شما ارتباط برقرار می‌کنید؟

151
00:08:11,350 --> 00:08:13,727
اگر در صبح زود صحبت می‌کنید،

152
00:08:13,737 --> 00:08:15,741
باید اندکی بیش‌تر انرژی داشته باشید تا

153
00:08:15,741 --> 00:08:16,811
مردم را سرگرم بسازید.

154
00:08:16,811 --> 00:08:20,891
همچنان پس از ناهار، مردم کومای غذایی را
تجربه می‌کنند.

155
00:08:22,060 --> 00:08:24,449
من دبیرستان را سالیان پیش تدریس می‌کردم.

156
00:08:24,459 --> 00:08:27,270
و فکر کنم مدیرم زیاد دوستم نداشت

157
00:08:27,300 --> 00:08:32,432
چون به من قبل و بعد از ناهار
با سال اولیها کلاس داد بود.

158
00:08:32,461 --> 00:08:35,791
و اگر چیزی در مورد بچه‌های ۱۴ و ۱۵ ساله 
می‌دانید،

159
00:08:35,811 --> 00:08:39,331
آن‌ها به غذا و تجربیات اجتماعی زیادی 
نیاز دارند.

160
00:08:39,391 --> 00:08:44,391
خب، برای نخستین‌بار که دانش‌آموزان سال‌اول
پس از ۴ ساعت کلاس نزدم آمدند،

161
00:08:44,411 --> 00:08:46,161
به شکل مرگ‌آوری خسته بودند.

162
00:08:46,191 --> 00:08:48,539
به سختی می‌توانستند حرکت کنند
چه رسد به فکر کردن.

163
00:08:49,219 --> 00:08:51,911
بعد از ناهار،
زمانی‌که دومین دسته به من ملحق شد،

164
00:08:51,931 --> 00:08:56,202
آن‌ها از غذا، کافئین و دوستان خود
تقویت یافته بودند.

165
00:08:56,232 --> 00:08:58,421
کلاس پرشوری بود.

166
00:08:58,441 --> 00:09:00,981
و باید درس یکسانی را به آن‌ها می‌آموختم.

167
00:09:01,871 --> 00:09:03,221
چگونه انجامش دادم؟

168
00:09:03,221 --> 00:09:06,441
طرز برخوردم هنگام رفتن به کلاس تغییر دادم.

169
00:09:07,321 --> 00:09:09,560
کلاس پیش از ناهار
خیلی هم‌کارانه بود،

170
00:09:09,560 --> 00:09:11,701
افراد هرسو می‌رفتند،
فعالیت‌های زیاد؛

171
00:09:11,701 --> 00:09:13,913
پس از ناهار، اندکی دل‌پذیرتر.

172
00:09:13,913 --> 00:09:19,381
شما باید متن را طراحی نمایید و زمان
تا پیام‌تان موثر باشد.

173
00:09:21,231 --> 00:09:23,882
زمینه (متن) شامل عاطفه هم است.

174
00:09:24,122 --> 00:09:27,862
خیلی‌ها، زمانی که ارتباط برقرار می‌کنیم،
به معلومات می‌اندیشیم:

175
00:09:27,902 --> 00:09:31,252
در سرم چیست، از قلبم می‌خواهم با شما
ارتباط داشته باشم؟

176
00:09:31,292 --> 00:09:33,753
اما ما احساسات را نیز ردوبدل می‌کنیم.

177
00:09:33,883 --> 00:09:36,993
شاید می‌خواهیم که مردم را هیجانی
و انگیزه بدهیم.

178
00:09:37,303 --> 00:09:38,883
شاید می‌کوشیم که بترسانیم،

179
00:09:38,883 --> 00:09:42,802
فضای را ایجاد کنیم که آن‌ها را
وادار به تغییر کند.

180
00:09:42,802 --> 00:09:45,193
بعضاَ فقط می‌خواهیم که
القای اعتماد‌به‌نفس کنیم:

181
00:09:45,193 --> 00:09:47,032
شما باید به چیزی که می‌گویم باور کنید.

182
00:09:47,032 --> 00:09:51,604
اما باید در مورد عاطفه و هم معلومات
فکر کنیم.

183
00:09:53,374 --> 00:09:58,312
آخرین جز متن شما باید به این‌که کجا جسماَ
صحبت می‌کنید، باشد.

184
00:09:59,122 --> 00:10:00,883
موقعیت مهم است.

185
00:10:02,003 --> 00:10:04,534
همین روز پیش،
در روزنامه‌ خواندم

186
00:10:04,534 --> 00:10:07,973
که دختر پیش‌آهنگ در ایالت کالیفرنیا امسال

187
00:10:07,983 --> 00:10:12,793
کسی که در جریان سالگرد کلچه دختر سرآهنگ
بیش‌ترین کلکچه را فروخت

188
00:10:13,113 --> 00:10:17,324
مغازه‌ی مقابل آن از
ماری‌جوانای طبی قانونی ترتیب داد.

189
00:10:18,624 --> 00:10:21,654
وی بیش‌تر از هرکسی دیگر، کلوچه فروخت.

190
00:10:21,674 --> 00:10:23,824
موقعیت اهمیت دارد.

191
00:10:23,854 --> 00:10:25,714
فکر کنید که چگونه اتاق را سروسامان داد.

192
00:10:25,744 --> 00:10:28,744
فکر محیط را کنید:
آیا زنده‌است؟ آیا مجازی‌ است؟

193
00:10:28,754 --> 00:10:31,845
این‌ها نحوه‌ی ارتباط شما را تغییر می‌دهند.

194
00:10:31,865 --> 00:10:34,785
ما باید در مورد موقعیت فکر کنیم.

195
00:10:36,225 --> 00:10:38,394
خب، رویکردمان مهم است.

196
00:10:38,474 --> 00:10:40,264
مخاطبین مهم اند.

197
00:10:40,554 --> 00:10:44,162
زمینه‌ی که ما خود را در آن درمی‌یابیم

198
00:10:44,902 --> 00:10:47,854
و شکلی که پیام‌های خود را ساختار می‌بندیم،
مهم می‌باشند.

199
00:10:50,444 --> 00:10:55,814
این ساده‌تر خواهد بود اگر معلومات
ساختاربندی شوند.

200
00:10:56,214 --> 00:11:00,974
در واقع، ما معلومات را ۴۰٪ بهتر حفظ
می‌کنیم، اگر ساختاربندی شده باشند.

201
00:11:01,444 --> 00:11:03,184
منظورم از آن چیست؟

202
00:11:03,204 --> 00:11:06,285
برخی از شما بسیار جوانید تا موارد را
یاد کنید،

203
00:11:06,315 --> 00:11:08,125
اما اشخاص هم‌سن من،

204
00:11:08,125 --> 00:11:10,545
زمانی‌که می‌خواهند به کسی از تلیفون
تماس بگیرند،

205
00:11:10,935 --> 00:11:13,406
ما مجبور بودیم تا شماره‌ی تماس را
حفظ کنیم.

206
00:11:13,726 --> 00:11:16,205
امروزه اطفالم، فقط به تصویر نگاه و
دکمه فشار می‌دهند،

207
00:11:16,205 --> 00:11:18,505
و کسی دیگر در تلفن شروع به صحبت می‌کند.

208
00:11:18,505 --> 00:11:20,575
از ما خیلی دشواتر بود.

209
00:11:20,635 --> 00:11:22,075
مجبور بودیم ۱۰رقم یاد را کنیم.

210
00:11:22,075 --> 00:11:24,796
حفظ ۱۰ رقم کار سختی‌است،
پس ما چه می‌کردیم؟

211
00:11:24,796 --> 00:11:28,005
ما آن را ساختاربندی می‌کردیم:
سه-سه و چهار.

212
00:11:28,995 --> 00:11:30,445
این‌گونه یادش می‌کردیم.

213
00:11:30,445 --> 00:11:32,107
منظورم از ساختار هم همین‌ است.

214
00:11:32,107 --> 00:11:35,156
معلومات قسمی گذاشته می‌شوند که
آسان‌تر‌ شوند

215
00:11:35,156 --> 00:11:38,956
نه تنها برای شما که سخنران‌اید بلکه
برای مخاطبان تا به یادش داشته باشند.

216
00:11:40,526 --> 00:11:44,195
اکنون، ساختارهای دلخواه زیادی دارم.

217
00:11:44,195 --> 00:11:46,545
شما به ساختارهای پیش از من خوب می‌بینید.

218
00:11:46,545 --> 00:11:51,656
نخستین ساختار، ساختار مسلسل است:
گذشته-حال-آینده.

219
00:11:51,686 --> 00:11:53,077
موارد قبلاَ اینگونه بودند.

220
00:11:53,077 --> 00:11:54,316
امروزه این شکلی اند.

221
00:11:54,316 --> 00:11:56,417
این شکل در آینده خواهند بود.

222
00:11:56,437 --> 00:11:59,496
ساختار مسلسلی واقعاَ شما را کمک می‌کند

223
00:11:59,496 --> 00:12:03,366
تا شنوندگان خود را از یک‌جا به دیگر
هدایت نمایید.

224
00:12:03,576 --> 00:12:06,677
خیلی به صراحت،
ساختارها توقعات را معین می‌کنند.

225
00:12:06,997 --> 00:12:10,877
گم نخواهید شد اگر نقشه داشته باشید.

226
00:12:10,897 --> 00:12:12,647
ساختار شما نقشه‌ای ارایه می‌کند،

227
00:12:12,667 --> 00:12:16,097
و ساختار مسلسلی خیلی مفید واقع خواهد شد.

228
00:12:17,247 --> 00:12:22,486
ساختار بعدی، ساختار چالش-راه‌حل-فایده است.

229
00:12:22,486 --> 00:12:25,767
این یکی از قناعت‌بخش‌ترین ساختارهاست.

230
00:12:25,777 --> 00:12:27,978
شما با شرح پرسمان شروع به شرح می‌کنید،

231
00:12:27,998 --> 00:12:31,548
در مورد راه‌حل آن صحبت می‌نمایید و بعداَ
فوایدش را به مردم می‌گویید.

232
00:12:33,337 --> 00:12:38,018
سرانجام، ساختار دلخواه من که
زیاد کارش می‌گیرم -

233
00:12:38,028 --> 00:12:40,930
به آن «مک‌گیورِ ساختارها» می‌گویم؛

234
00:12:41,250 --> 00:12:43,827
می‌تواند شما را از هر وضعیتی برون بکشد -

235
00:12:44,217 --> 00:12:47,859
این ساختار چه. خۤب-‌چه، حالا-‌چه است.

236
00:12:48,129 --> 00:12:50,759
با گقتن این که موضوع چه است، آغاز می‌کنید.

237
00:12:50,799 --> 00:12:53,827
در مرحله‌ی خب-چه، می‌گویید که چرا مهم است.

238
00:12:53,847 --> 00:12:56,418
و می‌گویید که مورد بعدی چیست، چه می‌آید.

239
00:12:56,468 --> 00:12:57,928
مثل چاقوی سوئیس است.

240
00:12:57,958 --> 00:13:00,505
می‌توانید در وضعیت‌های استفاده کنید
اگر تدریس می‌کنید.

241
00:13:00,525 --> 00:13:03,728
می‌توانید ازش استفاده کنید اگر می‌خواهید
مردم را انگیزه بدهید.

242
00:13:04,078 --> 00:13:07,039
و حتی می‌توانید در معرفی کردن کسی
از آن کار بگیرید.

243
00:13:07,079 --> 00:13:10,779
«چه» را به «کی» تغییر بدهید،
و ساده معرفی می‌کنید.

244
00:13:13,229 --> 00:13:17,249
ساختار مخاطبان شما را دورهم و
در جریان می‌گذارد.

245
00:13:17,719 --> 00:13:20,910
زمانی‌که دانشجو بودم،
رهنمایی سفر می‌کردم.

246
00:13:20,940 --> 00:13:23,079
بالاترین مزد را در محوطه دانشگاه داشت.

247
00:13:23,079 --> 00:13:24,910
و پسر، پول نیاز داشتم.

248
00:13:24,950 --> 00:13:28,479
۱۲ هفته تمرین دیدم تا راهنمای سفر شدم.

249
00:13:28,799 --> 00:13:33,860
خیلی از حقایق جالب -بعضی می‌گویند
بیهوده- در مورد دانشگاه آموختم،

250
00:13:34,380 --> 00:13:37,489
موارد در ذهنم گور می‌شدند همراه به چگونه
به عقب را گشتن

251
00:13:37,489 --> 00:13:40,040
که تا حال، می‌توانم در خط مستقیم
انجامش بدهم.

252
00:13:40,230 --> 00:13:42,510
مهم‌ترین چیزی که به ما آموزش دادند -

253
00:13:42,510 --> 00:13:44,009
گفتند: «گذشته از همه چیز،

254
00:13:44,009 --> 00:13:47,000
برای این‌که رهنمای سفر عالی در این نهاد
باشید

255
00:13:47,060 --> 00:13:50,720
هرگز نباید مخاطبین خود را از دست بدهید.

256
00:13:50,750 --> 00:13:54,601
راهنمای سفر خوبی نیستید، اگر گروه مسافر
راه را گم می‌کنند.»

257
00:13:55,031 --> 00:13:57,861
چیزی یکسانی در صحبت کردن مصداق دارد.

258
00:13:57,891 --> 00:14:00,591
ساختار مردم را یکجای نگه می‌دارد.

259
00:14:00,891 --> 00:14:02,220
به ساختار نیاز داریم.

260
00:14:04,850 --> 00:14:08,770
خب، می‌بینیم که این لوازم،

261
00:14:09,360 --> 00:14:13,810
لوازمی که ما را کمک می‌نماید مخاطبین را
سرگرم و دور هم نگهداریم

262
00:14:13,850 --> 00:14:15,711
و پیام خود را برسانیم

263
00:14:16,221 --> 00:14:22,440
لوزمی‌ هستند که کمک کرد به دانش‌آموزانم تا
سخنرانی را دوست بدارند

264
00:14:22,450 --> 00:14:24,161
و بیاموزند تا درست انجام شود.

265
00:14:24,991 --> 00:14:26,951
ربط دارد به این‌که چه رویکرد را می‌گیرید،

266
00:14:27,191 --> 00:14:28,469
مخاطبین،

267
00:14:28,899 --> 00:14:30,139
زمینه

268
00:14:30,289 --> 00:14:31,682
و ساختار.

269
00:14:32,162 --> 00:14:35,903
اکنون من همیشه در جستجوی مثال‌های هستم
تا مردم را کمک کنم بفهمند.

270
00:14:35,913 --> 00:14:38,331
روز قبل، صبحانه می‌خوردم و

271
00:14:38,331 --> 00:14:41,131
دور میز به شیر سویای خود دیدم،

272
00:14:41,151 --> 00:14:44,772
و گقتم: «می‌دانید چه؟ این مثال عالی است.»

273
00:14:45,482 --> 00:14:48,511
فکرش را بکنید: شیر سویای ابریشم.

274
00:14:50,631 --> 00:14:55,442
شیر سویای ابریشم برای مخاطبین خاصی
هدف‌گذاری شده‌است:

275
00:14:56,032 --> 00:14:58,335
مردمی که مشتاق خوردن غذای صحی‌اند

276
00:14:59,315 --> 00:15:01,915
یا کسانی که با لاکتوز حساس می‌باشند.

277
00:15:03,045 --> 00:15:07,602
نامش ترکیبی از «سویا» و «شیر» است به انگلیسی -

278
00:15:08,122 --> 00:15:09,382
«سیلک».

279
00:15:09,732 --> 00:15:11,362
مطابق میل مخاطبین است

280
00:15:11,362 --> 00:15:15,713
که چیز غنی، گران‌بها، چیز لذیذ باشد.

281
00:15:17,713 --> 00:15:22,014
این در زمانی، در زمینه‌ای،
در محیطی است.

282
00:15:22,014 --> 00:15:25,813
اگر متوجه شوید، شیر سویای سیلک پهلوی شیر
دیگری است.

283
00:15:25,813 --> 00:15:27,852
این در اصل جایی نیست که بود.

284
00:15:27,872 --> 00:15:29,892
قبلاَ در بخش غذای صحی قرار داشت.

285
00:15:29,912 --> 00:15:31,194
اکنون پهلوی شیر است.

286
00:15:31,194 --> 00:15:34,175
آن‌ها به شکل بسته‌بندی‌ شیر بسته‌بندی‌اش
کرده‌اند.

287
00:15:35,085 --> 00:15:38,452
ساختار نام خیلی قانع‌کننده است.

288
00:15:38,472 --> 00:15:42,253
بیایید که واقع‌بین باشیم، می‌توانستند که
«موی» نام‌گذاری‌اش کنند.

289
00:15:43,843 --> 00:15:46,083
و هیچ‌کسی آن را نمی‌خرید، نه؟

290
00:15:46,694 --> 00:15:51,554
خب، اگر پیام را درست بگیرید و
و درست ردوبدلش کنید،

291
00:15:51,904 --> 00:15:53,884
تغییری بزرگی ایجاد می‌کنید.

292
00:15:55,564 --> 00:15:59,824
خب، من آنچه برای دانش‌آموزانم خواسته‌ام
را برای شما نیز خواهانم:

293
00:16:00,354 --> 00:16:04,354
ارتباطات جسورانه‌‌ای که مستحکم
و قانع‌کننده است.

294
00:16:04,864 --> 00:16:09,224
و می‌خواهم که پیام شما حتی پس از رفتن شما
در اتاق پژواک بیندازد.

295
00:16:09,514 --> 00:16:12,344
و این مهارت‌هایی‌اند که در اختیار شما
قرار دارند.

296
00:16:12,384 --> 00:16:16,796
فقط به تمرین و اندکی از رویکرد مثبت
نیاز است.

297
00:16:16,846 --> 00:16:17,865
متشکرم!