WEBVTT

00:00:06.824 --> 00:00:08.004
หลายพันปีมาแล้ว

00:00:08.004 --> 00:00:12.414
ผู้คนในอังกฤษใช้โลหะสัมฤทธิ์
ในการสร้างเครื่องมือและเครื่องประดับ

00:00:12.414 --> 00:00:15.060
และเพื่อเป็นสกุลเงิน
ในการแลกเปลี่ยน

00:00:15.060 --> 00:00:19.100
แต่ในราว 800 ปีก่อนคริสต์ศักราช
การเปลี่ยนแปลงได้เริ่มต้นขึ้น

00:00:19.100 --> 00:00:25.120
มูลค่าของสัมฤทธิ์ตกต่ำ
ก่อให้เกิดความโกลาหลและวิกฤตเศรษฐกิจ

00:00:25.120 --> 00:00:28.766
ซึ่งในทุกวันนี้เราเรียกว่า
ภาวะเศรษฐกิจถดถอย

NOTE Paragraph

00:00:28.766 --> 00:00:30.646
อะไรคือสาเหตุของภาวะเศรษฐกิจถดถอย

00:00:30.646 --> 00:00:35.066
คำถามนี้เป็นประเด็นถกเถียง
อย่างเผ็ดร้อนในหมู่นักเศรษฐศาสตร์

00:00:35.066 --> 00:00:36.546
เพื่อหาเหตุผลดีๆ

00:00:36.546 --> 00:00:39.866
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยอาจเป็น
กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ลดลงอย่างไม่รุนแรง

00:00:39.866 --> 00:00:42.596
ในประเทศหนึ่งซึ่งกินเวลานานเป็นเดือน ๆ

00:00:42.596 --> 00:00:47.406
หรือตกต่ำในระดับโลกที่กินเวลานานเป็นปี ๆ

00:00:47.406 --> 00:00:49.846
หรือระดับอื่น ๆ ในระหว่างนั้น

00:00:49.846 --> 00:00:51.376
ในความซับซ้อนมากไปกว่านั้น

00:00:51.376 --> 00:00:55.026
มีปัจจัยอีกนับไม่ถ้วน
ที่ส่งผลต่อสภาพเศรษฐกิจ

00:00:55.026 --> 00:00:59.026
ซึ่งเป็นการยากที่จะหาสาเหตุที่เฉพาะเจาะจง

NOTE Paragraph

00:00:59.026 --> 00:01:01.666
ดังนั้นเป็นการง่ายหากเราเริ่มมองจากภาพรวม

00:01:01.666 --> 00:01:04.776
ภาวะถดถอยปรากฎขึ้นเมื่อมีความปั่นป่วน

00:01:04.776 --> 00:01:07.636
ในการรักษาสมดุล
ระหว่างความต้องการซื้อและขาย

00:01:07.636 --> 00:01:11.116
มีความไม่สอดคล้องกันระหว่าง
จำนวนสินค้าที่ผู้คนต้องการซื้อ

00:01:11.116 --> 00:01:14.256
กับจำนวนสินค้าและบริการ
ที่ผู้ผลิตสามารถเสนอขาย

00:01:14.256 --> 00:01:19.966
และราคาขายของสินค้าและบริการ
นั้นเป็นตัวเร่งให้เศรษฐกิจตกต่ำ

NOTE Paragraph

00:01:19.966 --> 00:01:23.156
ความสัมพันธ์ระหว่าง
เศรษฐกิจกับความต้องการซื้อและขาย

00:01:23.156 --> 00:01:27.236
สะท้อนภาพให้เห็นใน
อัตราเงินเฟ้อและอัตราดอกเบี้ย

NOTE Paragraph

00:01:27.236 --> 00:01:31.686
ภาวะเงินเฟ้อ
เกิดขึ้นเมื่อราคาสินค้าและบริการแพงขึ้น

00:01:31.686 --> 00:01:35.080
ในอีกด้านหนึ่ง มูลค่าของเงินลดลง

00:01:35.080 --> 00:01:38.950
ถึงกระนั้น เงินเฟ้อไม่ใช่สิ่งที่แย่เสมอไป

00:01:38.950 --> 00:01:43.570
ในความเป็นจริงแล้ว อัตราเงินเฟ้อต่ำ
เป็นการส่งเสริมกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

00:01:43.570 --> 00:01:46.770
แต่อัตราเงินเฟ้อสูง
ที่ไม่สอดคล้องกับความต้องการซื้อที่สูง

00:01:46.770 --> 00:01:52.520
สามารถสร้างปัญหาให้กับเศรษฐกิจ
หรือแม้กระทั่งนำไปสู่ภาวะถดถอยได้

NOTE Paragraph

00:01:52.520 --> 00:01:54.020
ในขณะเดียวกัน อัตราดอกเบี้ย

00:01:54.020 --> 00:01:58.390
สะท้อนให้เห็นถึงต้นทุนของการก่อหนี้
สำหรับบุคคลหรือบริษัท

00:01:58.390 --> 00:02:01.600
อัตรดอกเบี้ยโดยทั่วไป
เป็นอัตราร้อยละต่อปีของเงินกู้

00:02:01.600 --> 00:02:05.720
ที่ลูกหนี้จ่ายให้เจ้าหนี้
จนกว่าจะชำระหนี้ครบ

00:02:05.720 --> 00:02:09.790
อัตราดอกเบี้ยที่ต่ำนั้นหมายถึง
บริษัทสามารถกู้ยืมเงินได้มากขึ้น

00:02:09.790 --> 00:02:12.490
นั่นทำให้พวกเขาสามารถนำไปลงทุน
ในหลายโครงการมากขึ้น

00:02:12.490 --> 00:02:17.290
ในขณะเดียวกันอัตราดอกเบี้ยสูง
จะเพิ่มต้นทุนของผู้ผลิตและผู้บริโภค

00:02:17.290 --> 00:02:19.565
ฉุดกิจกรรมทางเศรษฐกิจให้ช้าลง

NOTE Paragraph

00:02:19.565 --> 00:02:22.555
ความผันผวนของเงินเฟ้อและอัตราดอกเบี้ย

00:02:22.555 --> 00:02:25.385
ช่วยให้เราเข้าใจสภาพเศรษฐกิจดียิ่งขึ้น

00:02:25.385 --> 00:02:29.385
ว่าแต่อะไรคือสาเหตุ
ของความผันผวนตั้งแต่ต้น

NOTE Paragraph

00:02:29.385 --> 00:02:33.605
สาเหตุที่ชัดที่สุดคือเรื่องคาดไม่ถึง
อย่างภัยพิบัติทางธรรมชาติ สงคราม

00:02:33.605 --> 00:02:35.717
และปัจจัยทางภูมิรัฐศาสตร์

00:02:35.717 --> 00:02:37.237
ตัวอย่างเช่น แผ่นดินไหว

00:02:37.237 --> 00:02:42.247
สามารถทำลายสาธารณูปโภคพื้นฐาน
ที่ผลิตสินค้าโภคภัณฑ์สำคัญ เช่น น้ำมัน

00:02:42.247 --> 00:02:47.557
ทำให้ฝั่งผู้ประกอบการในระบบเศรษฐกิจ
ต้องขึ้นราคาสินค้าที่พึ่งพิงการใช้น้ำมัน

00:02:47.557 --> 00:02:51.935
ส่งผลให้ความต้องการซื้อสินค้าต่ำลง
และเป็นตัวเร่งให้เกิดภาวะเศรษฐกิจถดถอย

NOTE Paragraph

00:02:51.935 --> 00:02:55.624
แต่ในบางครั้ง ภาวะถดถอยเกิดขึ้นได้
ในช่วงเศรษฐกิจรุ่งเรือง

00:02:55.624 --> 00:02:59.044
เป็นไปได้แม้กระทั่งเนื่องจาก
เศรษฐกิจรุ่งเรือง

00:02:59.044 --> 00:03:03.344
นักเศรษฐศาสตร์บางท่านเชื่อว่า
กิจกรรมทางธุรกิจจากการขยายตลาด

00:03:03.344 --> 00:03:06.608
มีโอกาสไปถึงระดับที่ไม่ยั่งยืน

00:03:06.608 --> 00:03:10.548
ตัวอย่างเช่น บริษัทและผู้บริโภค
อาจกู้ยืมเงินมากขึ้น

00:03:10.548 --> 00:03:14.828
โดยคาดว่าเศรษฐกิจที่กำลังเติบโต
จะช่วยให้รับมือกับภาระหนี้สินที่มากขึ้นได้

00:03:14.828 --> 00:03:18.381
แต่หากเศรษฐกิจไม่โตเร็วดังที่คาดไว้

00:03:18.381 --> 00:03:21.341
ในท้ายที่สุดพวกเขาอาจจมอยู่กับกองหนี้
ที่พวกเขาไม่อาจรับมือได้

00:03:21.341 --> 00:03:25.051
เพื่อการชำระหนี้พวกเขาจำเป็นต้อง
เปลี่ยนทิศทางเงินทุนจากส่วนอื่นๆ ในธุรกิจ

00:03:25.051 --> 00:03:27.471
หรือลดค่าใช้จ่ายในการประกอบธุรกิจลง

NOTE Paragraph

00:03:27.471 --> 00:03:30.391
ในด้านจิตวิทยาก็เป็นปัจจัยสนับสนุน
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยได้เช่นกัน

00:03:30.391 --> 00:03:34.551
ความกลัวว่าเศรษฐกิจจะถดถอย
จะเป็นดังการพยากรณ์ที่ย้ำความเชื่อของตน

00:03:34.551 --> 00:03:38.550
หากความกลัวทำให้ผู้คน
ยับยั้งการใช้จ่ายและลงทุน

00:03:38.550 --> 00:03:41.850
ในการรับมือกับเรื่องนี้ 
ผู้ผลิตอาจตัดลดต้นทุนการดำเนินการ

00:03:41.850 --> 00:03:44.930
เพื่อช่วยรับมือกับความต้องการซื้อสินค้า
ที่ลดลงตามที่คาดการณ์ไว้

00:03:44.930 --> 00:03:49.810
ซึ่งจะนำไปสู่วงจรการตัดลดต้นทุน 
แม้กระทั่งการลดค่าจ้าง

00:03:49.810 --> 00:03:52.800
นำไปสู่ความต้องการซื้อสินค้าที่ต่ำลงไปอีก

NOTE Paragraph

00:03:52.800 --> 00:03:57.610
แม้กระทั่งนโยบายที่ถูกออกแบบเพื่อป้องกัน
ภาวะถดถอยสามารถเป็นปัจจัยสนับสนุน

00:03:57.610 --> 00:04:01.740
ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก
รัฐบาลและธนาคารกลางอาจพิมพ์เงินเพิ่ม

00:04:01.740 --> 00:04:05.500
เพื่อกระตุ้นการใช้จ่าย
และลดอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางลง

00:04:05.500 --> 00:04:08.960
ผู้ให้กู้ขนาดเล็กลงไป
สามารถลดอัตราดอกเบี้ยให้ต่ำลง

00:04:08.960 --> 00:04:12.470
ส่งผลให้การก่อหนี้ ”ถูกลง”
เพื่อเป็นการกระตุ้นการใช้จ่าย

00:04:12.470 --> 00:04:16.620
แต่นโยบายเหล่านี้ไม่ได้ผลเสมอไป
และอาจจำเป็นต้องกลับทิศทางของนโยบาย

00:04:16.620 --> 00:04:18.822
เพื่อป้องกันภาวะเงินเฟ้อที่เกินจำเป็น

00:04:18.822 --> 00:04:23.272
ซึ่งสามารถเป็นสาเหตุของภาวะถดถอย
หากผู้คนไว้วางใจในหนี้ราคาถูก

00:04:23.272 --> 00:04:25.202
และการกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาลมากเกินไป

NOTE Paragraph

00:04:25.202 --> 00:04:30.032
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยในยุคสัมฤทธิ์
ในที่สุดก็จบลงเมื่อเหล็กถูกนำมาใช้

00:04:30.032 --> 00:04:33.256
ส่งเสริมให้เกิดการปฏิวัติทางการเกษตร
และการผลิตอาหาร

00:04:33.256 --> 00:04:35.416
การค้าในยุคปัจจุบันซับซ้อนมากยิ่งขึ้น

00:04:35.416 --> 00:04:39.166
ทำให้การค้นหา
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยในปัจจุบันยากขึ้น

00:04:39.166 --> 00:04:43.486
แต่ทุกๆภาวะถดถอยได้ให้ข้อมูลใหม่ๆกับเรา
ในการช่วยคาดการณ์และรับมือ

00:04:43.486 --> 00:04:46.504
กับภาวะเศรษฐกิจถดถอยในอนาคต
อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น