-
پس از قرار گرفتن در مقابل یک بیماری عفونی،
-
سیستم ایمنی ما تهدید را به خاطر می آورد،
-
به ویژه با تولید آنتی بادی.
-
اینها پروتئین هایی هستند که با گردش خون و در سراسر بدن در گردش هستند؛ آ
-
نها به سرعت مهاجم را هنگام تماس تشخیص داده و غیرفعال می کنند،
-
در نتیجه از بیماری پیشگیری یا خطر آن را به حداقل میرسانند.
-
به همین دلیل است که ما معمولاً با یک ویروس دو بار بیمار نمیشویم؛
-
ما مصون هستیم.
-
واکسن ها این فرآیند را تقلید می کنند،
-
تشویق سیستم ایمنی بدن برای ساخت آنتی بادی ب
-
دون اینکه مجبور باشیم بیمارشویم.
-
برخی از واکسنهای اولیه سارس کووید 2
-
«واکسنهای mRNA» هستند،
-
بر اساس ترکیب طرح ژنتیکی
-
برای پروتئین خوشهای اصلی روی سطح ویروس
-
درفرمول
-
که وقتی به انسان تزریق میشود،
-
به سلولهای بدن دستور ساختن پروتئین خوشهای را میدهد.
-
بدن به نوبه خود در مقابل خوشه آنتی بادی میسازد
-
و از ما در برابر عفونت ویروسی محافظت می کنند..
-
این استراتژی نسبت به رویکردهای سنتی تر سریعتر است،
-
که اغلب شامل تولید ویروس زنده ضعیف شده یا اشکال غیر فعال بوده،
-
یا تولید مقادیر زیاد پروتئین خوشهای
-
برای تعیین اینکه آیا آنها می توانند باعث تولید آنتی بادی شوند
-
با کشف یک واکسن،
-
آزمایشاتی انجام میشود قبل از آنکه به مردم تجویز شود.
-
ابتدا آزمایشات پیش بالینی هستند،
-
که شامل آزمایش در آزمایشگاه و روی حیوانات می باشد.
-
دانشمندان باید اطمینان حاصل کنند
-
که واکسن تولیدشده نه تنها م موثر است، که بی خطر هم می باشد
-
به عنوان مثال ، پاسخ آنتی بادی واکسن ناقص
-
می تواند در شرایط بسیار نادر،
-
در نهایت خطر عفونت را افزایش دهد.
-
وقتی واکسن بالقوه به نتایج پیش بالینی لازم دست یافت ،
-
آزمایشات بالینی می تواند در گروه کوچکی از مردم آغاز شود.
-
با پیشرفت این واکسن
-
آزمایش روی تعداد بیشتریصورت می گیرد،
-
دانشمندان و پزشکان
-
نظارت دقیق بر ایمنی ، اثربخشی و دوز دارند.
-
پس از اتمام موفقیت آمیز آزمایشات بالینی،
-
واکسن باید توسط نهادهای نظارتی،
-
مانند FDA
-
بررسی و تأیید شود
-
قبل از تولید و توزیع در مقیاس بزرگ
-
وآن گاه واکسن مجاز به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد
-
زیرنویس توسط ماریسیو کاکویی تاناکا
بررسی توسط کارول وانگ