Hoe vaccins werken tegen COVID-19: wetenschap vereenvoudigd

Nadat we zijn ontmaskerd
aan een infectie,

ons immuunsysteem onthoudt de dreiging,

in het bijzonder door antilichamen aan te maken.

Dit zijn eiwitten die circuleren
in het bloed en door het hele lichaam;

ze snel herkennen en uitschakelen
de indringer bij contact,

waardoor ziekte wordt voorkomen of geminimaliseerd.

Daarom worden we meestal niet ziek
twee keer met dezelfde bug;

wij zijn immuun.

Vaccins bootsen dit proces na,

stimuleren van het immuunsysteem
antistoffen maken

zonder dat we hoeven te gaan
door de ziekte.

Enkele van de leidende
SARS-CoV-2-vaccinkandidaten

zijn "mRNA-vaccins,"

op basis van opnemen
de genetische blauwdruk

voor het belangrijkste spike-eiwit
op het virusoppervlak

in een formule

dat wanneer geïnjecteerd in mensen,

instrueert onze eigen cellen
om het spike-eiwit te maken.

Het lichaam maakt dan op zijn beurt weer antistoffen aan
tegen het spike-eiwit,

en ze beschermen ons
tegen virale infectie.

Deze strategie is sneller
dan meer traditionele benaderingen,

waarbij vaak sprake is van het genereren van verzwakte
of geïnactiveerde vormen van een levend virus,

of het maken van grote bedragen
van het spike-eiwit

om te bepalen of ze kunnen vragen
een antilichaamreactie.

Zodra een mogelijk vaccin is ontdekt,

er zijn een aantal controleposten
voordat het aan mensen kan worden toegediend.

Eerst zijn er preklinische tests,

waar experimenten bij horen
in een laboratorium en met dieren.

Wetenschappers moeten ervoor zorgen

de vaccinkandidaat
is niet alleen effectief, maar ook veilig.

Bijvoorbeeld een antilichaamreactie
naar een imperfect vaccin

kan, onder uiterst zeldzame omstandigheden,

uiteindelijk het gevaar vergroten
besmet raken.

Wanneer het potentiële vaccin bereikt
de nodige preklinische resultaten,

klinische proeven kunnen beginnen
in een kleine groep mensen.

Naarmate de vaccinkandidaat vordert,

het wordt getest op toenemen
aantal mensen,

met wetenschappers en artsen

nauwlettend toezicht op de veiligheid,
werkzaamheid en dosering.

Bij succesvolle afronding
van klinische proeven,

de vaccinkandidaat
moet worden gecontroleerd en goedgekeurd

door regelgevende instanties,

zoals de FDA,

vóór grootschalige productie
en de distributie komt op gang

en het goedgekeurde vaccin
wordt breed toegepast.

Ondertiteling door Ilona