-
PREMIER MATEUSZ MORAWIECKI:
Szanowni państwo, osoby
-
z niepełnosprawnościami
chcą po prostu normalnie żyć.
-
Chcą jak najnormalniej
żyć w naszym społeczeństwie.
-
Chcą godnie żyć, pracować,
chcą nawet płacić podatki.
-
Chcą po prostu być częścią naszego
społeczeństwa we wszystkich możliwych wymiarach.
-
Jesteśmy im to winni, żeby pomagać, żeby
wspierać, żeby usuwać wszystkie bariery.
-
To, jak widzieliśmy
tutaj na filmie,
-
czasami te siedem
schodów to droga do,
-
można powiedzieć droga do wolności,
do odbycia rehabilitacji, do pójścia na
-
basen, do wyjścia do kina, czy
wyjścia po prostu na spacer.
-
Z takimi przypadkami spotykamy
się coraz częściej, bardzo często,
-
ponieważ nasze społeczeństwo po
pierwsze dostrzega ten problem coraz lepiej,
-
coraz bardziej jest świadome
tych barier, tych problemów.
-
Chcemy działać dla
dobra całego społeczeństwa
-
i dla dobra tych ludzi,
bo to normalne, godne życie
-
jest czymś, do czego my, całe
społeczeństwo, włączając w to wszystkich,
-
jesteśmy winni osobom
z niepełnosprawnościami.
-
Tutaj to, co dla niektórych może być
ułatwieniem, udogodnieniem dla wielu
-
osób niepełnosprawnych, z różnymi
niepełnosprawnościami jest przełomem.
-
Musimy sobie to uświadomić, że
dla niektórych zejście, wejście po kilku
-
schodkach, po podjeździe jest czymś,
można powiedzieć, całkowicie normalnym,
-
ale są wśród nas bardzo
liczne osoby, tak samo ważni jak my,
-
inni członkowie wspólnoty, którzy muszą
mieć pomoc w przełamaniu tych barier, a więc
-
to jest ten przełom w tworzeniu poszczególnych
programów, żeby dostępność była większa.
-
Dlatego kilka miesięcy temu rozpoczęliśmy,
najpierw w zaciszu różnych spotkań
-
i przede wszystkim z różnymi
organizacjami pozarządowymi,
-
rozpoczęliśmy pracę nad
tym programem dostępności.
-
W tym miejscu chcę podziękować
też organizacjom pozarządowym
-
za pobudzenie tej świadomości,
za to, że wy, że państwo byliście
-
jakby przy tym
programie zanim on powstał,
-
że wy jesteście prawdziwymi twórcami
tego programu, programu dostępności.
-
Że my jesienią zeszłego
roku w Ministerstwie Rozwoju,
-
ówczesnym Ministerstwie Rozwoju,
podjęliśmy niejako tę pałeczkę w sztafecie,
-
która ma nas doprowadzić do zupełnie
innego, do zupełnie nowego stanu życia
-
w przestrzeni publicznej
i życia społecznego.
-
Bo ten program za kilka lat ma
poprzez zaangażowanie ogromnych środków,
-
już dzisiaj mamy przeznaczone na ten
program dwadzieścia trzy miliardy złotych,
-
ma nas doprowadzić do stanu,
w którym właśnie tego typu przypadki,
-
jak te, które tutaj
widzieliśmy na filmie.
-
będą może nie należały do przeszłości,
bo takie przypadki będą cały czas występować,
-
ale dla ludzi, którzy są
osobami z różnymi niepełnosprawnościami,
-
te bariery nie będą
barierami nie do pokonania.
-
My zrobimy wszystko, co możliwe
poprzez zarówno zmiany legislacyjne,
-
regulacyjne, międzyresortową współpracę,
współpracę między rządem i samorządami,
-
ale również poprzez zaangażowanie
bezpośrednich środków, środków budżetowych,
-
unijnych i z różnego
rodzaju programów.
-
Również programów, w które
zaangażowane są organizacje pozarządowe.
-
Tak się
zdarzyło, że w mojej
-
bezpośrednio i bardzo bliskiej rodzinie
mam osoby bardzo, bardzo niedowidzące
-
i osobę, która
jest przykuta do łózka.
-
Znam
ten problem,
-
który jest też coraz częściej
nazywany więzieniem czwartego piętra.
-
Oczywiście może być równie dobrze
trzecie piętro, drugie, nawet pierwsze,
-
jeśli nie ma tej windy, jeśli nie ma
tych podstawowych podjazdów, udogodnień.
-
Ale wiemy, że im wyżej,
tym oczywiście trudniej.
-
Dlatego jako część tego programu rozważamy
wprowadzenie nowej funkcji asystenta
-
osoby
niepełnosprawnej.
-
Asystent osoby niepełnosprawnej będzie
osobą, która ma w różnych okolicznościach,
-
w różnego rodzaju niepełnosprawnościach
starać się dopomagać, być dostępnym,
-
po to, żeby tę dostępność
w szerokim rozumieniu tego słowa.
-
Tak jak pani prowadząca tutaj pięknie
i w mocnych słowach wprowadziła w temat,
-
ma zwiększyć przestrzeń
wolności dla osób niepełnosprawnych.
-
Drodzy państwo, dzisiaj opinia
publiczna bardzo słusznie zajęta jest
-
też problemem osób
niepełnosprawnych, które protestują.
-
Tu chcę powiedzieć, że my
oczywiście zdajemy sobie sprawę z tego jak
-
wiele potrzeb jest jeszcze niezaspokojonych
w przypadku osób niepełnosprawnych.
-
Są to lata zaniedbań,
których nie da się szybko nadrobić,
-
ale dla porównania powiem
państwu, że w ciągu jednego roku również
-
w tym bezpośrednim
wymiarze finansowym, w tym,
-
w który też tak bardzo mocno dotyczy
osób niepełnosprawnych, jest dla nich
-
i dla ich rodzin w oczywisty sposób
bardzo ważne, a więc w wymiarze finansowym.
-
My w tym obszarze w ciągu jednego roku
podnieśliśmy rentę socjalną o prawie sto złotych,
-
o dziewięćdziesiąt
dziewięć złotych dokładnie.
-
Podczas gdy ten sam parametr,
ta sama renta socjalna w czasach rządów
-
naszych poprzedników,
przez cztery lata
-
podniesiona była
o sześćdziesiąt osiem złotych.
-
Czyli dla porównania jak szybko my staramy
się w życiu społecznym przede wszystkim
-
nadrabiać te zaległości
pokazuje ten jeden przykład.
-
Pokazuje przykład też rodzin
z dziećmi w ogóle, to Program 500 plus,
-
ale też dla dzieci
z niepełnosprawnościami.
-
Tutaj kryterium dochodowe
jest podniesione o 50 procent.
-
To tylko pewne przykłady
z szerokiego arsenału środków,
-
który uruchomiliśmy
już dwa lata temu.
-
Tutaj chcę szczególnie podziękować pani minister
Rafalskiej, panu ministrowi Michałkiewiczowi,
-
którzy są dzisiaj z nami,
którzy zajmują się tydzień po tygodniu.
-
Nie ma właściwie tygodnia,
żebyśmy nie rozmawiali z panią
-
minister Rafalską o tej tematyce, która
ważna jest dla nas w bardzo wielu wymiarach.
-
Zarówno od strony praktycznej dla ludzi,
którzy tutaj w tym krótkim, ale jakże
-
wymownym filmie, pokazywali
jakich udogodnień potrzebują,
-
żeby ich życie
stało się zupełnie inne,
-
ale ważne jest również dla nas wszystkich
w takim wymiarze po prostu godnościowym.
-
Mówimy Polska jest jedna.
Rzeczywiście Polska jest jedna.
-
Żeby Polska faktycznie dla wszystkich
była jedna, my ten Program Dostępność Plus
-
w bardzo wielu wymiarach dla
różnych grup osób niepełnosprawnych
-
na pewno z całą
determinacją będziemy prowadzić.
-
Dzisiaj symbolicznie
rozpoczynamy go.
-
Dziękuję również
pani Paulinie.
-
Nie wiem czy pani Paulina jest z nami
dzisiaj tutaj, jeśli tak, to proszę wstać.
-
KOBIECY GŁOS:
Jest.
-
PREMIER MATEUSZ MORAWIECKI:
Gdzie jest?
-
Nie widzę, ale jest
taka osoba w ministerstwie rozwoju,
-
która bardzo, całą duszą i sercem od wielu
lat pracuje z organizacjami pozarządowymi.
-
Wykonała bardzo wiele pracy
razem z panem ministrem Chorążym,
-
żeby doprowadzić nas przez
ostatnie pół roku do tego momentu,
-
w którym możemy
wejść w nową przestrzeń.
-
Polska jest jednym z nielicznych
krajów Unii Europejskiej,
-
gdzie na przykład nie ma jednolitych
standardów planowania przestrzeni publicznej,
-
przestrzeni zagospodarowania
przestrzennego w taki sposób,
-
żeby windy, podjazdy, te wejścia do
autobusów, do tramwajów, do pociągów,
-
perony, żeby chodniki, żeby
sygnalizacja świetlna, żeby wszystkie
-
te elementy architektury publicznej,
samorządowej, ale w końcu publicznej,
-
żeby one służyły
całemu społeczeństwu.
-
To jest nasze zobowiązanie, żeby w tych
różnych, przeróżnych grupach nasi rodacy,
-
nasi obywatele, nasze siostry, nasi
bracia, żeby byli nie tylko zauważeni,
-
żeby byli po prostu
w normalny sposób docenieni.
-
Żeby mogli z nami pracować, mogli
z nami żyć, mogli z nami odpoczywać,
-
mogli wyjść do tego kina, co tutaj
widzieliśmy, żeby mogli po prostu
-
normalnie funkcjonować
w ramach polskiego społeczeństwa.
-
Dlatego chciałbym z tego miejsca
bardzo gorąco podziękować jeszcze raz
-
wszystkim organizacjom
pozarządowym i samorządom,
-
które najbardziej się zaangażowały już
na tym etapie w realizację tego programu.
-
My poprzez różnego rodzaju fundusze,
nie tylko ten istniejący fundusz rehabilitacji
-
osób niepełnosprawnych,
ale również innego rodzaju fundusze,
-
które już utworzyliśmy
i które mamy zaplanowane.
-
My chcemy rok po roku,
systematycznie poprawiać los
-
osób z niepełnosprawnościami,
z najróżniejszymi niepełnosprawnościami.
-
Tak żeby całe społeczeństwo było
zintegrowane, żeby rzeczywiście,
-
żebyśmy wszyscy mogli powiedzieć z
pełną świadomością, że Polska jest jedna.
-
To jest moje zobowiązanie,
to jest zobowiązanie naszego rządu.
-
Na pewno zrobimy wszystko, żeby
jak najszerzej prowadzić nasze działania.
-
Tak, żeby życie osób
z niepełnosprawnościami było
-
po prostu jak najbardziej godne
i jak najbardziej normalne.
-
Dziękuję bardzo!