De wetenschap achter aantrekkingskracht - Dawn Maslar

Bekijk de volledige les op: http://ed.ted.com/lessons/the-science-of-attraction-dawn-maslar

Romantische chemie gaat volledig om dat warme, kriebelige gevoel dat uit het diepste van je hart komt, toch? Niet helemaal. Eigenlijk hebben je hersenen de regie over aantrekkingskracht, die heel snel een reeks ingewikkelde berekeningen uitvoeren tijdens het beoordelen van een mogelijke partner. Dawn Maslar legt uit hoe onze vijf zintuigen betrokken zijn bij het vinden van een partner, en gebruikt hierbij veel erg interessante studies.

Les van Dawn Maslar, animatie van TOGETHER.

We denken graag aan romantische gevoelens

als spontane en onbeschrijfelijke dingen
die vanuit het hart komen.

Maar eigenlijk voeren je hersenen

in een paar seconden een reeks
ingewikkelde berekeningen uit,

die zorgen voor de aantrekkingskracht.

Klinkt lang niet zo poëtisch, of wel?

Dat je hersenen die berekeningen maken

betekent niet dat die warme gevoelens
alleen in je hoofd zitten.

Alle vijf zintuigen spelen mee:

ze geven elk hun stem voor of tegen
een ontluikende verliefdheid.

De ogen zijn het eerste onderdeel
van de aantrekkingskracht.

Vele kenmerken van uiterlijke schoonheid
verschillen per cultuur en tijdperk,

en tekenen van jeugd, vruchtbaarheid
en een goede gezondheid,

zoals lang, glanzend haar,

of een gladde, littekenvrije huid,

liggen bijna altijd goed in de markt,

omdat ze gelinkt worden
met het vermogen om voort te planten.

Als onze ogen iets zien
wat ze leuk vinden,

komen we instinctief dichterbij

voor onderzoek door andere zintuigen.

De neus draagt meer bij tot de romantiek

dan gewoon een parfum of geurtje opmerken.

Hij kan natuurlijke chemische signalen
oppikken, genaamd feromonen.

Deze bevatten niet enkel

belangrijke fysieke of genetische
informatie over hun bron,

ze kunnen ook een reactie uitlokken
bij de ander, fysiek of in gedrag.

Voor een studie droeg een groep vrouwen

op verschillende momenten
in hun menstruatiecyclus

drie nachten hetzelfde T-shirt.

Nadat mannelijke vrijwilligers
willekeurig gekozen werden

om aan een gedragen
of een ongedragen T-shirt te ruiken,

toonden hun speekselmonsters
een toename in testosteron

bij degenen die aan een shirt
van een ovulerende vrouw geroken hadden.

Zo'n testosteronboost

kan een man overhalen
om achter een vrouw aan te gaan

die hij anders misschien
niet opgemerkt had.

De neus van een vrouw
is vooral afgestemd op MHC-moleculen,

die gebruikt worden
om ziektes te bestrijden.

In dat geval trekken uitersten elkaar aan.

Toen vrouwen voor een studie aan T-shirts
van verschillende mannen moesten ruiken,

verkozen ze de geur van mannen
met andere MHC-moleculen dan zijzelf.

Dat is logisch.

Genen die voor een grotere variatie
in immuniteit zorgen,

kunnen het nageslacht
een grotere overlevingskans geven.

Ook onze oren bepalen de aantrekking.

Mannen geven de voorkeur
aan vrouwen met hoge, hese stemmen,

die langzaam resoneren,
wat vaak duidt op een kleine lichaamsbouw.

Terwijl vrouwen juist lage
en snel resonerende stemmen verkiezen,

die een grotere lichaamsbouw suggereren.

En zoals te verwachten viel,

blijkt ook aanraking
cruciaal bij romantiek.

Bij dit experiment werden deelnemers,
onwetend dat de studie al bezig was,

gevraagd om even
een kop koffie vast te houden,

die warm of koud was.

Nadien moesten de deelnemers een verhaal
lezen over een hypothetisch persoon,

wiens persoonlijkheid ze
moesten beoordelen.

Wie het warme kopje koffie
had vastgehouden,

vond de persoon uit het
verhaal gelukkiger,

socialer, vrijgeviger en vrolijker

dan wie een kop ijskoffie
had vastgehouden.

Zij beschreven de persoon
als koud, stoïcijns en ongevoelig.

Als een mogelijke partner
voor alle testen geslaagd is,

blijft er nog eentje over:

de beruchte eerste kus,

een rijke en ingewikkelde uitwisseling
van tast- en chemische signalen,

zoals de geur van iemands adem,

en de smaak van zijn mond.

Dat magische moment is zo cruciaal
dat de meeste mannen en vrouwen

zeiden dat de aantrekkingskracht
wel eens verloren is gegaan

na een slechte eerste kus.

Is de aantrekkingskracht bevestigd,
dan wordt je bloedstroom overspoeld

met noradrenaline,

dat je vecht-of-vluchtsysteem activeert.

Je hart gaat sneller kloppen,

je pupillen worden groter,

en je lichaam geeft glucose vrij
voor extra energie,

niet omdat je in gevaar bent,
maar omdat je lichaam je vertelt

dat er iets belangrijks gebeurt.

Om je te helpen focussen

creëert noradrenaline
een soort tunnelvisie,

door alle andere afleidingen te blokkeren.

Het kan zelfs je besef van tijd vervormen

en je geheugen verbeteren.

Dat zou kunnen verklaren waarom
mensen nooit hun eerste kus vergeten.

Het idee dat zoveel
van onze aantrekkingskracht

wordt beïnvloed door chemicaliën
en evolutionaire biologie,

kan koel en wetenschappelijk lijken
in plaats van romantisch.

Probeer de volgende keer
dat je een leuk iemand ziet

eens te waarderen hoe je hele lichaam
voor koppelaar speelt

om te bepalen of die knappe vreemdeling
wel bij jou past.