De vreugde en kracht van onthecht waarnemen

In deze satsang biedt Moojibaba een heldere, eenvoudige begeleiding in hoe we bewust onze mogelijkheid tot waarnemen met afstand kunnen beoefenen.

“Waarnemen betekent: Ergens van gewaar zijn, maar er niet bij betrokken.
‘In dit waarnemen gebeurt niets met mij, want ik ben niet betrokken.’

Uit dit waarnemen volgt iets groters: Zelf-gewaarzijn komt tot leven en de scenario's verliezen hun aantrekkingskracht.

Dit is één van de meest krachtige spirituele oefeningen.”

Monte Sahaja, Portugal
18 februari 2025
~

Deze en andere video’s zijn te vinden op Mooji.tv:
https://mooji.org/mooji-tv

Als je het delen van satsang wilt steunen, kun je hier doneren:
https://mooji.org/donate?tcode=mtv7

Mooji Nederland op Facebook: https://www.facebook.com/MoojiNederland/

#Mooji #satsang #spiritualiteit #advaita #non-dualiteit #ontwaken

De eenvoudige vreugde en kracht
van onthecht waarnemen

18 februari 2025
(met Nederlandse ondertiteling)

[V1] Guruji, ik wil u graag bedanken.

Ik voel me gezegend.

[M] Ja.
[V1] En...

[V1] Ja, het is...

[V1] Het lijkt alsof er van binnen iets...

Ik weet niet of 'veranderd' het juiste woord is,

maar, ik weet niet, er gebeurt iets van binnen.

[M] Er gebeurt iets?
Dat is goed.

[V1] Ja, en...

Soms zijn er moeilijke momenten,

maar iets kan dat waarnemen,
het hele...

[stem] Scenario.

[V1] Het scenario van de lijdende persoon,

en die ook geniet.

[M] Als de waarnemer...

Het woord 'waarnemen' betekent:

Ergens van gewaar zijn,
maar er niet bij betrokken.

Dat is wat waarnemen,
of 'getuige' zijn, betekent, toch?

Daarom roepen ze in de rechtbank
een getuige op:

'Kan de getuige naar voren komen?'

De getuige die naar voren komt
tijdens de rechtszaak...

Ik vertel dat vaker:
Stel, iemand liep over straat

en zag dat het stoplicht op rood sprong.

Maar iemand reed door
en botste op een andere auto.

Ze stapten uit en kregen ruzie.

De ene sloeg de ander,

maar haar hond sprong de auto uit
en beet de man...

En zo komen ze voor de rechter.

'Kan de getuige naar voren komen?'

De eerste getuige stapt naar voren.

'Vertel eens, waar stond u?'

'Ik stond bij het stoplicht.'

'Ik zag de rode auto op de blauwe botsen,

en de man stapte uit en sloeg die vrouw.'

'En toen?'

'Toen sprong haar hond uit de auto.'

'Lag de hond aan de riem?'

'Nee, die vrouw opende de autodeur,

en de hond sprong eruit
en beet de man.'

'Oké, en toen?'

'Nou, eerst leek het één tegen één,

maar die hond was teveel,
dus ik greep 'm vast.'

'Dan bent u niet langer getuige,

u bent onderdeel van het voorval!'

'Getuige nummer 2, graag!'
'Waar stond u?'

'Ik stond aan de overkant van de weg,

en ik zag die man uitstappen,
precies wat hij al zei.'

'Wat gebeurde er toen?'

'Ik zag dat die man zich ermee bemoeide,

en ik zei: "Laat die mensen met rust,

u heeft er niets mee te maken."

Hij vroeg: "Wie bent u?"
"Een voorbijganger."

Toen sloeg hij me
en ik schopte hem in zijn kruis.'

'Dan bent u ook geen getuige,
maar onderdeel van het voorval.'

Wie is de ware getuige?

Je bent niet echt een waarnemer,
als je betrokken raakt.

Want zodra je betrokken raakt,
is de waarneming aangetast.

Tenzij je zegt:
'Toen zag ik dat iets in mijn mind

ernaar toe ging.
Ik keek als het ware naar mezelf,

en ik zag dat er woede in me opkwam

en ik observeerde dat ook.'

Welke rechter zou dat accepteren?

'Dit lichaam raakte betrokken,

dit lichaam sloeg die persoon,
hield de hond vast, en zo,

maar zelf was ik heel rustig van binnen.'

Wie zou dat accepteren?

Niemand.

Is zo'n waarnemer wel aannemelijk
in ons geval?

Ik zie sommige gezichten [ernstig knikken].

Waarnemen wil hier zeggen,

dat je je emoties ziet opkomen,

dat je de scenario's ziet,
die in de mind ontstaan.

Je voelt oordelen opkomen,
enzovoorts,

maar je houdt afstand.

Je ziet scenario's,
waar je je normaal heftig mee identificeert,

maar nu log je niet in op die energie.

Iets houdt afstand
en blijft zich herinneren:

'Ik ben hier slechts als waarnemer.'

'In dit waarnemen gebeurt niets met mij,

want ik ben niet betrokken.'
Zie je?

En als je niet betrokken bent,
kan het scenario geen stand houden,

want het heeft betrokkenheid
van een 'jij' nodig.

En dat krijgt het meestal ook.

Maar naarmate je de aandacht
bij het Zelf-gewaarzijn houdt,

zodat het waarnemen
gewaar wordt van zichzelf,

en niet zozeer van de situatie,

dan is dat, wat er gebeurt.

Eerst kijk je,

en de mind komt met allerlei verhalen...

Dat voel je.

En dan word je geroepen:
'Observeer!'

'Houd afstand!'

De mind zal nog steeds [herrie maken].

Wat is gewaar van dit alles?

Inclusief van de persoonlijke gevoelens?

Zeg daarvan: 'Wat is dit?'

En dan zal alles vertragen.

En dit gebeurt elke keer als je kijkt.

En uit dat waarnemen volgt iets groters.

Zelf-gewaarzijn komt tot leven.

En als het Zelf-gewaarzijn tot leven komt,

verliezen al die scenario's
hun aantrekkingskracht.

Want er is hier geen opwinding.

Er is een ruimtevolle vreugde van aanwezigheid.

Maar in het begin vergt het immense inspanning

om uit die identificatie-reflex te blijven.

Daarom zeg ik steeds:

Leer om er niet bij betrokken te raken.

Maar zelfs het besef van de persoon...

Zonder dat persoonsbesef sta je er los van.

Daarom: Kijk naar de persoon!
Zie je?

Dit komt geleidelijk tot stand.

Dit is één van de meest
krachtige spirituele oefeningen!

Want dit heeft geen andere steun nodig,

enkel dit kijken en verhelderen:
Wie ben jij?

Jij, voorbij 'jij'.
Jij, voorbij 'jij, de persoon'.

Iets is er al.

Op een gegeven moment
kun je het zelfs geen 'jij' meer noemen.

Er is enkel een aanwezigheid.

En dat is geen aanwezigheid,
die voelt als:

'Waar kom jij vandaan?!'

De 'ik' wordt van binnen geabsorbeerd

en alles hier wordt gevuld.

Elke cel jubelt,

in een ruimte van vrede en sereniteit
en vreugde.

Je kunt het zelfs liefde noemen.

En de scherpte van het moment
wordt getransformeerd.

Het lijkt te stralen.

Het overwint alles.

Dat is jouw kracht!

En hoe meer je dit oefent,

hoe meer iets lijkt te [ontspannen].

De wereld is geen zware last meer.

Het wordt als...

Het is alsof je in een cocon zit.

Een cocon in een onzichtbare ruimte.

Een stille cocon,

en jij kunt gewoon handen schudden,

en: 'Hoi, hoe gaat het?'
Enzovoorts.

Het is of al die herrie verder weg ebt.

En er is een vrede,

een oprechte waardering.

Dat gevoel van persoonlijke bedreiging
ebt weg

en wordt vervangen door een universeel gevoel

van eenheid en vreugde.

Misschien niet meteen.

Misschien voel je eerst alleen een 'Hier zijn'.

Maar hoe meer je dat respecteert,

met 'Zelf-respect',

hoe meer je lijkt 'op te laden'.
Je laadt het Zelf op.

En dat is heel goed.

[V1] Ik bid elke dag,

dat God me meer wijsheid en kracht geeft.

Want iets ziet dat er,
zoals u al zei,

dat er een soort ontwijking speelt.

Het is er allebei.
Er is een ontwijken,

maar er is ook die andere kant.

Er is liefde.
Er is...

[V1] Hoe zeg je dat?
[stem] Verlangen.

[V1] Er is verlangen, een drang.

Er spelen nog steeds twee kanten.

[M] Zelfs bij het realiseren van het Zelf

blijft het spel van dualiteit levend.

Maar het heeft een andere kleur.
Snap je?

Dat hoeft ons niet te verbazen.

Dualiteit speelt,
maar het heeft een andere kleur.

Als het ego afneemt,
dan gebeurt alles in aanwezigheid.

Dan ervaar je de wereld niet via de persoon,

maar via aanwezigheid.

En aanwezigheid is veel vriendelijker
dan de persoon.

[V1] Ja, er is minder gehechtheid
aan de ego-mind van de persoon.

En...

Dank u.

[M] Ja, die ongebonden aanwezigheid
is de goeroe van de wereld.

In iedereen.

[V2] Guruji, mag ik iets vragen?
[M] Oké.

[V2] Is het mogelijk dat hier een spel in zit?
[M] Ja.

[V2] Is het mogelijk
dat er een spel zit in dit systeem?

Gewoon één schroef, één klem,

waardoor de identiteit vast zit?

Dat slechts één ding de boel vasthoudt,

[V2] en als je dat eruit trekt,

[V2] dat alles dan verdw...

[M] Dit eruit trekken, is het zien

dat de persoon zelf een verschijnsel is.

Want we zijn de aanwezigheid zelf,
het Zijn zelf,

dat zich uitdrukt via het geloof:
'Ik ben dit lichaam.'

'Ik ben een vrouw, een man, zo oud.'
Enzovoorts.

Het claimt alle kenmerken van het lichaam
voor zichzelf,

en neemt daarvoor de identiteit aan
van een persoon.

Als het die identiteit aanneemt,
wordt het een type.

Het wordt één van de velen.

Als het terugkeert naar het Zijn,
waar ik over spreek,

dan wordt het universeel bewustzijn.

[V2] Kan er één geloof zijn,
één ego-geloof, dat...

[M] Het geloof is:
'Ik ben dit. Ik ben deze persoon.'

'Ik ben deze structuur.'

'Ik ben hier geboren.'

'Ik ben zo oud.'
Dit geloof,

je kunt het er één noemen,
gebaseerd op het lichaam als locatie:

'Ik ben dit.'

Die gedachte alleen al

genereert levens vol ervaringen en strijd.

[V2] Zei u daarom:
'Geloof je het?'

[M] Ja.
Zolang we het geloven, en dat doen we,

is het de brandstof van de persoon.

Zo werkt dat.
En dat houdt niet zomaar op.

Zelden.
Soms verdwijnt het wel zomaar.

En soms, door dit herhaald zien,
verliest het zijn kracht.

Vergeleken met hoe lang het al duurt,
kan dat snel gaan.

De natuurlijke oriëntatie van het Zijn
moet evolueren.

Evolueren wil zeggen:
Oplossen van het ego.

Maar waar je naar terugkeert,
zal nooit een shock zijn.

Dat is altijd een vreugde.

Want je merkt
dat je er nog steeds bent!

Maar zonder al die bagage van de persoon.

Sommige kenmerken blijven nog,

maar zullen geleidelijk ook verdwijnen.

[V2] Guruji, ik zie
dat er al heel veel vanzelf oplost.

Alleen...
Er lost al heel veel op.

En door uw genade...

[M] Besteed er niet teveel aandacht aan,
want het is geniepig.

Je denkt nu:
'Vijf, vier, drie, twee... zeven.!' Zeven?

'Zes, vijf... vijftien?!'

Snap je?
Geef het niet teveel aandacht.

Het draait meer om dat het gezien wordt.

En als het gezien wordt,
dat wat het ziet, is geen nummer.

Geef dat geen vorm.
Geef het geen vorm.

Als je er vorm aan geeft,
wordt het een entiteit.

Het Zelf is geen entiteit.

Het is puur bewustzijn, puur gewaarzijn.

Onbegrensd.

En voor de menselijke vorm van bewustzijn

is hiertoe ontwaken heel zeldzaam.

En toch is iedereen Dat!

En daarvoor zijn we hier.

Tenminste, vanuit mijn perspectief
zijn we daarom hier.

Maar de ego-mind zal niet zomaar opgeven:

'Oké, jij bent zo ver, ik vertrek wel.'

Nee, je moet doorzetten.
Maakt niet uit hoe lang.

'Oh, je bent al honderden...'
Maakt niet uit.

Dat maakt niet uit.

Om.
Dank jullie.

De Heer van dit universum...

...schijnt in het hart van iedereen,

als die vibratie, die intuïtie:
'Ik Ben.'

Weet dat,
om dit belichaamd Zelf te zijn.

En dit belichaamd Zelf
komt uit het Parabrahman,

het Allerhoogste.

[M] Amen.
[Sangha] Amen.

Ik wil graag afsluiten met de zegen,

dat in wiens hart dit weerklinkt,

zonder naar de mind te gaan
voor zelf-erkenning...

Als je voelt:
'Ik begrijp misschien niet alles,

maar ik open mijn hart voor het vertrouwen

en om de genade te ontvangen,
die me tot hier gebracht heeft.'

Ontvang de darshan van Gods genade.

Laat het zo zijn.

Om. Hallelujah. Alhamdulillah. Amen.

[M] Dank jullie.
[Sangha] Dank u.

Copyright 2025 Mooji Media Ltd.
Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze opname mag worden gereproduceerd

Zonder uitdrukkelijke toestemming van
Mooji Media Ltd.'s express