Ticaret, kapitalizm ve nakdin geleceği için COVID-19'un anlamı

PayPal CEO'su Dan Schulman, kapitalizmin geliştirilmesi gerektiğini ve bunun da insalara, geleceklerine gerçekten yatırım yapabilecekleri kadar ücret ödemekle başladığını söylüyor. Şirketlerin neden COVID-19 pandemisi sonrasında iyileşmek ve yeniden inşa etmek amacıyla güven kazanmaya çalışmaları gerektiğini -- ve daha kapsayıcı, etik bir ekonomi yaratmak için bu dönüm noktasını nasıl kullanabileceğimizi -- tartışıyor. (TED iş dünyası küratörü Corey Hajim ve güncel ilişkiler küratörü Whitney Pennington Rodgers tarafından düzenlenen bu sanal konuşma, 19 Mayıs 2020 tarihinde kaydedildi.)

Corey Hajim: Bugün konuğumuz
PayPal CEO'su, Dan Schulman.

PayPal dendiğinde çoğumuz
internet üzerinden bir şey satın almayı

veya Venmo ile bir arkadaşa
içecek parasını geri ödemeyi düşünürüz.

Fakat PayPal büyük bir finansal hizmet
oyuncusu haline geldi

ve genelde, geleneksel bankanın
bir alternatifi olarak hareket ediyor.

Bu pandemi sürecinde PayPal

dünya genelinde küçük işletmelere
kredi sağlayarak, onları ücretlerden

muaf tutarak ve para iadesi
programlarını yükselterek destekledi.

Ayrıca ABD hükûmeti ile
Maaş Koruma Programı üzerinde

ve ayrıca teşvik çekleri
dağıtımında çalıştı.

Ayrıca çevrim içi bir cömertlik
akımı da devreye soktu.

Dijital ödemelere yönelik

veya "temassız ödeme" olarak
düşünmek isteyebileceğimiz şeye

eğilim büyük ölçekte hızlandı

ve bu, ticaret hakkında düşünme
biçimimizi tamamen değiştiriyor.

Dan'in burada bizimle olması
gerçekten heyecan verici.

Çok teşekkürler Dan.

Dan Schulman: Davet için teşekkürler,
Corey. Burada olmaktan memnunum.

CH: Seni gördüğümüze sevindik.

Öyleyse hemen konuya girelim.

Pandeminin geldiği birkaç ay içerisinde

yalnızca ABD'de 30 milyondan
fazla kişi işsiz kaldı.

Bunlar kesinlikle alışılmadık durumlar

fakat krizin eşiğinde olduğumuz aşikar

ve birçok işletme ve çalışanları

çok büyük finansal
zorluklarla karşı karşıya.

Sen ne kadar endişelisin?

DS: Krizin üç şeyi
açığa çıkardığını düşünüyorum.

Birçok insan için bu
açıkça bir sağlık krizi.

İkincisi, sağlık krizi sekerek sıçradı

ve dünya şu anda bir ekonomik krizde.

Hakkında çok fazla konuşmadığımız

fakat ilerlemekte olan
hayatlarımızı, yaşam biçimimizi

etkilediğini düşündüğüm üçüncü şey ise,

bunun aynı zamanda
psikolojik bir kriz de olduğu.

İnsanlar dünyadaki yerlerini,
dünyada neler olduğunu,

hem pandemi döneminde
hem de sonrasında

hayatlarını nasıl yaşayacaklarını
yeniden sorguluyorlar.

Bu yüzden bunun, her bir
aşamasının uğraşılması gereken

bir şey olduğunu düşünüyorum.

Fakat sen şöyle dedin
ve sana tamamen katılıyorum:

Pandemi bunu açığa çıkarmadan önce de
bir ekonomik kriz gerçekleşiyordu.

Sanki su seviyesi azaldı

ve orada zaten olanı açığa çıkardı.

Örneğin ABD'de,
ay sonuna kadar yetirecek şekilde

kıt kanaat geçinen
185 milyon yetişkin var.

Finansal sistemin gerçekten
dışında olan, yüksek faiz oranlarına

ve gereksiz vergilere yaklaşık
140 milyar dolar harcayan

ve aynı zamanda çabalayan

70 milyon yetişkin var.

Bence bunun gerçek sebebi --

çünkü yüzde 20, 25 işsizlik
oranını yok sayamayız --

bu krizi açığa çıkardı

ve birçok insanı, bu kriz olmasaydı
yapmayacakları hareketlere

geçmeye zorladı.

CH: Evet, bence de bu doğru.

Çok fazla mücadele
ve çok fazla fırsat var

ve sanırım insanlara yardımcı olan

dijital hareketler fırsatından bahsettin

ve açıkçası bu eğilim, söylediğin gibi,

bizi bu dünyaya itti ve
büyük ölçüde daha ileriye götürdü.

Merak ediyorum,

nakit olmasa veya daha az nakit olsa

dünya neye benzerdi?

Bu geçişi gerçekleştirmenin
avantajları ve zorlukları nelerdir?

DS: Bana kalırsa
ortaya çıkan bazı hareketler

ya pandemiden çıkıyor
ya da pandemiye dahil oluyor

ve sabırsızlıkla beklediğimiz şey ise
fizikselden dijitale geçtikçe

bunun, eğilim çizgisinde
devam etmeyen bir değişim olması.

Üç ile beş yıl içerisinde birçok dijital
imkan biçimine ivme kazandırdık.

Bu dijital ödemelerden teletıbba,

perakende satışın
gerçekten değişen yüzüne

ve perakende hakkındaki düşüncelerimize,

eğlencenin değişen yüzüne doğru olabilir

ve hatta hükûmetlerin yönetim
ve para hareketi üzerine değişen

ve ilerleyen dijital para birimleri
hakkında düşüncelerine doğru olabilir.

Bu yüzden pandemi esnasında
ve pandemiden ortaya çıkan

gerçekleşecek çok fazla sayıda
değişim olduğunu düşünüyorum.

Açıkçası gerçekleşecek en büyük
değişimlerden birisi dijital ödemeler.

Yani nakit bayağı uzun süredir,
binlerce yıldır var.

Onun tamamen bırakılması
konusunda çok cüretkar olamayacağım.

Birçok insan bunu yanlış yapıyor.

Fakat nakdin bırakılmasında
bir hızlanma göreceğimiz şüphesiz.

Geçen sene perakende satışta
18 trilyon dolar üzerinde nakit harcandı.

Bugün dünyanın ticari
işlemlerinin yüzde seksen beşi

hâlâ nakit ile gerçekleştiriliyor.

Fakat şu an dijital ödemelere yönelik
gerçekten en büyük değişim

ve bu, gerçekleşen ticaretin
hem gelişimi hem de hızlanması

aynı zamanda, dediğin gibi,
mevcut temassız ödemelere geçiş

ve bunun gerçek
itici gücü sağlık sebepleri.

İnsanlar para vermek istemiyor.

İnsanlar ekranlara dokunmak istemiyor.

Bir kalem alıp satış anında
imza atmak istemiyorlar.

Bu yüzden, sosyal mesafe
gereksinimlerini korumak için,

kasiyerlerin sağlığını koruyabilmek için

ve müşterilerin sağlığını
koruyabilmek için

temassız ödeme ve dijital ödeme
talepleri bulunuyor.

Bana kalırsa, dünya genelinde
dijital ödemelerde bir yükseliş göreceğiz,

ki biz işimizde zaten görüyoruz.

CH: Büyük bir fırsat gibi duruyor

fakat bu değişimin kapsayıcı
olduğundan nasıl emin olacağız?

Yani, geleneksel banka
endüstrisinin birçok insana

nasıl yetersiz hizmet
sağladığından bahsettin.

Bu insanların da o fırsata
sahip olduğundan

nasıl emin oluruz?

Ayrıca akıllı telefon
gerekliymiş gibi görünüyor.

Bunu nasıl ele alabiliriz?

DS: Evet.

Cep telefonunun bu konuyu çözmek için
anahtar olduğunu düşünüyorum.

Bunu sık sık söyledim, gerçekten,

finansal hizmetler endüstrisi için
en büyük çözümlerden birisi

yalnızca finansal kapsayıcılık
fikri değildir.

Çoğu insan finansal kapsayıcılığı

birinin bir banka hesabı
erişiminin olması olarak tanımlıyor

fakat yalnızca bir banka hesabının
olması yeterli değil.

Bana kalırsa hedeflememiz gereken şey şu,

finansal sağlık hakkında ne düşünüyoruz?

İnsanların sistemdeki bir tür
finansal şoka karşı koyabilmek adına

tasarruf yapabildiklerinden

ve gerekli paraya sahip
olabildiklerinden nasıl emin olacağız?

Bence bu, cep telefonları
aracılığıyla gerçekleşecek

ve ilerde çok kapsayıcı olacak.

Önümüzdeki birkaç yıl içerisinde dünyada

yaklaşık altı milyar
akıllı telefon olacak.

Akıllı telefonun maliyeti düşüyor.

Şu an Hindistan'da 25 doların altına
bir akıllı telefon alabilirsiniz.

Yani dünya genelinde akıllı telefon
aynı anda birçok yerde bulunacak

ve aslında ilginç olan şey ise,
düşük gelirli nüfuslarda

yüksek gelire kıyasla daha büyük
bir akıllı telefon yaygınlığı mevcut

çünkü akıllı telefon, bazı insanların
sahip olduğu tek cihaz.

Yüksek gelirli bireylerin
masaüstü bilgisayarları veya iPod'ları,

bu tür şeyleri olabilir

fakat düşük gelirli bireyin
tek cihaza gücü yetebilir

ve onun akıllı telefon olmasını isterler

çünkü o tek cihaz aracılığıyla
hayatlarını kazanabilir, yaşayabilirler.

O tek cihazı düşünün.

Gerçekten, bir banka şubesinin
bütün gücünün

avuçlarınızda olduğunu düşünün.

Bir akıllı telefon aracılığıyla
hizmet dağıtımı ve finansal hizmetler

yarattığınız zaman,

parayı geleneksel olarak
yapamadığımız şekilde yönetme

ve taşıma niteliğine sahip olursunuz.

Fiziksel dünyada,

eğer bir çekiniz varsa

onu bozdurmak için bir çek kontrol
noktasına gitmeniz gerekir.

30 dakika boyunca sırada beklersiniz.

Daha sonra dövizi
çekten nakde dönüştürmek için

sizden yüzde iki ile yüzde beş arası

ücret talep ederler.

Böylece nakit olur
ve fatura ödemek istersiniz.

Yine bir fatura ödeme noktasında

sırada beklemeniz gerekir

ve her bir fatura için sizden

yaklaşık 10 dolar ücret keserler.

Bunu akıllı telefon
aracılığıyla yaparsanız

inanıyorum ki yalnızca zamandan
büyük ölçüde tasarruf etmezsiniz

çünkü finansal sistemin dışındaysanız

parayı yönetmek ve taşımak
pratik olarak bir yarı zamanlı iştir,

gitmek ve bunu yapmak,

bu yüzden bireylere yalnızca
zaman kazandırmıyor

fakat aynı zamanda işlem ücretlerini

yüzde 50 ile 75 arasında
bir oranda düşürüyorsunuz.

Size verdiğim 140 milyar dolar
sayısını hatırlıyor musunuz?

Bu yalnızca ABD'de.

Bunu yarı yarıya kesebildiğinizi

ve en çok ihtiyacı olan zayıf nüfuslara
geri ödediğinizi düşünün.

Bu yüzden teknoloji kullanımında

hem kapsayıcılık sağlamaya

ve dijital zengin
ve yoksul ayrımının olmadığından

emin olmamıza yardımcı olacak,

hem de finansal sağlığa yönelik yolculuğu
başlatacak büyük bir vaat var.

CH: Evet, birçok insanın
PayPal hesabı açmak için

bir banka hesabı ve hatta
kredi kartına ihtiyaç olmadığının

farkında olmadığını düşünüyorum,

ki bu oldukça ilginç.

Yani, geleneksel bankaların olmadığı
veya finansal hizmet endüstrisinde

en azından daha küçük bir rol oynadığı
bir zaman görüyor musun?

DS: Pekala, bütün
finansal hizmet endüstrisinin

şu anda geliştiğini düşünüyorum

ve bu yüzden bankaların her zaman
bir rol oynayacağını düşünüyorum,

en azından görebildiğim gelecekte,

fakat evrim geçirecek.

Yani, temel kredi kartlarını düşünün.

Bugün bir kredi kartını düşünüyorsunuz

ve onu genelde şekil faktörü olarak,

cebinizden çıkardığınız
bir şey olarak düşünüyorsunuz.

Bazen cebinizden çıkardığınız şeyle
bağlantılı bir statü vardır,

kredi kartının rengiyle bağlantılı.

Fakat bence bu şekil faktörleri
yok olmaya başladı

ve dijital cüzdanlara yerleşmeye başladı.

Yani kredi her zaman
önemli bir element olacak.

Dünyadaki çoğu insan için,

mesele nakit giderlerinin,
nakit gelirlerini aşması değildir.

Yalnızca aynı oranda dağıtılmazlar.

Nakit ödemelerinizin, nakit
gelirlerinizi aştığı zamanlar vardır

ve orada, bu açığı kapatmak için
bir kredi biçimine ihtiyaç duyarsınız.

Bu yüzden kredi biçimlerinin her zaman
önemli bir element olacağını düşünüyorum.

Fakat krediyi genişletme biçimimiz
ilerde değişecek,

insanları puanlama
konusunda düşünme biçimi,

onların kredinin üstesinden
gelebilmesi üzerine olacak.

Daha gelişmiş ülkelerde geleneksel olarak

FICO puanı veya büro puanı
adlı şey kullanılır

fakat bu, finansal sistemin dışındaki
insanların gerçekleştirdiği

finansal işlemlerin çoğunu göz ardı eder,

kira ödemek veya faturaları
zamanında ödemek gibi.

Bunun çevresindeki veri, bilgi
ve makine öğrenimi ile --

bu algoritmaların içerisinde
sapma olmamasına

dikkat etmeliyiz --

daha önce hiç yapılamamış şeyleri
yapmaya başlayabiliriz.

Size hızlıca bir örnek vereceğim.

Dünyada küçük işletmelere
işletme sermayesi sağlayan

en büyük şirketlerden biriyiz.

Muhtemelen
Birleşik Devletler'de ilk beşteyiz.

Küçük işletmelere işletme sermayesi olarak

yaklaşık 14, 15 milyar dolar verdik.

Bunun yüzde yetmişi,
10 veya daha fazla bankanın

şubelerini kapattığı ilçelerin
yüzde otuzuna gidiyor.

Peki bankalar nerede şube kapatıyor?

Bankalar, orta gelirin

ulusal ortalamanın altında kaldığı
bölgelerde şubeleri kapatıyor,

ki bu mantıklı çünkü
bir şubenin kazançlı olması için,

yani o şubenin gerçekten karlı olması için

belirli bir miktar depozitoya
ihtiyaçları vardır.

Bu durumda, düşük gelirli bölgelerde

şubeler kapanmaya başladı.

Peki kredilerimizin yüzde 70'i
neden o düşük gelirli bölgelerde?

Çünkü makine öğrenimi yapıyoruz.

FICO puanlarına veya
büro puanlarına bile bakmıyoruz.

Farklı veri elementlerinde
bir sayıya bakıyoruz.

Böylelikle başka kimsenin veremeyeceği
o düşük gelirli bölgelere

kredi verebiliyoruz

ve bunu yaptığımızda

küçük bir işletmenin ortalama satışı
yüzde 22'ye kadar artıyor.

Bu küçük işletmeleri genişletmek için
nihayet işletme sermayesi alabilen

topluluklar ve bölgelerde

bunun etkisini hayal edin.

Teknoloji ve finansal hizmetler

bir araya geldiğinde
gerçekleştirebilecekleri vaat için

bunun harika bir örnek
olduğunu düşünüyorum.

CH: Bu çok ilginç.

Merak ediyorum.

Teknoloji endüstrisi, toplum üzerinden
güç toplamasıyla eleştirildi,

tabii banka endüstrisi de
eleştirilmedi değil.

Fakat teknoloji şirketlerinin
hayatlarında olan şeyler üzerinde

daha fazla etki ve kontrol sahibi
olmalarından endişe duyan

insanlara ne söylemek istersin?

DS: Evet.

Herhangi bir şirket veya teknoloji
şirketleri için önemli olan şeyin

müşterinin hizmet aldığı şirketten

beklentileri açısından sınırlara
saygı göstermek olduğunu düşünüyorum.

Bence bir şirketin sahip olabileceği
en önemli marka özelliği güvendir

ve güven de bir şirketin
gizliliğe saygı duyduğu,

verilerinizi veya bilgilerinizi
satmayacağı

ve işlemlerinizin korunması için

işlemleri güvenli bir biçimde
gerçekleştireceği

anlayışına dayalıdır.

Bunların temel nitelik
olduğunu düşünüyorum

ve herhangi bir şirket
buna saygı duymalıdır.

Tüketicilerin arzuladıkları
gizliliğe sahip olduğundan emin olmalı

ve gereken emniyet ve güvenliğin

tüketiciye doğru yolla sunulduğunu

güvenceye almalılar.

CH: Açıkçası ABD hükûmetinin
güvenini büyük ölçüde kazandın.

Maaş Koruma Programı
aracılığıyla para dağıtmak için

onlarla nasıl çalıştığını
biraz konuşabiliriz.

Merak ediyorum,

hakkında yazılar okuyorum

ve Birleşik Devletler'de
30 milyon küçük işletme

bu sermayeyi alabildi

fakat yalnızca altı milyon krediyi aldı.

Ne olduğunu düşünüyorsun?

DS: Evet.

Öncelikle hükûmetin --
ve onlara çok güveniyorum --

3 trilyon dolarlık bir teşvik paketi ile

oldukça hızlı bir karşılık verdiler.

Bunlar, çok yoğun zaman çerçevesinde
gerçekleşen çok büyük sayılar.

Çeşitli ajanslarla çalışıyorduk,

teşvikin dağıtımı açısından

ABD Maliye Bakanlığı'yla da
yakından çalışıyorduk.

Bu konu üzerinde gerçekten
gece gündüz çalıştılar.

ABD Küçük İşletme Dairesi
gece gündüz çalıştı.

Fakat tüm bunlar

bu sistemlerde daha önce
hiç yürütülmedi

ve bu kredilerin ilk dilimleri çok zordu.

Bunları küçük işletmelere dağıtmada
çok fazla teknik zorluk var.

İlk dilim ise yeterli değildi

ve hızlıca kullanıldı,

hâlâ paraya ihtiyacı olan
bir sürü küçük işletme var.

Gelen ikinci dilim aslında

hâlâ yürürlükte.

Henüz tükenmedi

ve ondan vermeye devam ediyoruz.

Yaklaşık 50.000 küçük işletmeye
borç verebildik.

Yaklaşık 1,7 milyar dolar verdik

ve kredi boyutumuz,

ki bununla gerçekten
gurur duyuyorum,

yaklaşık 31.000 dolar.

Bir bankanın verdiği ortalama
100 ile 125.000 dolar arasında.

Bu yüzden ana caddelerdeki
gerçek küçük işletmelere

borç veriyoruz

ve bunu yapabildiğimiz için
gurur duyuyorum

ve bunu ciddiye alan,
küçük işletmeleri kurtarmaya yönelik,

şu anda kendilerini gerçekten

sıkıntı içerisinde bulan tüketicilerle
ilgilenmeyi denemeye yönelik

gayrisafi yurt içi hasılalarının

belirli bir yüzdesini,
büyük bir miktarı ortaya koyan

ABD hükûmeti ve dünyadaki diğer
hükûmetlerin hakkını vermeliyiz.

Bizler çekleri postalayan insanlar yerine,

ki günümüz dünyasında bu saçma --

insanlar yaşayacaklarını
düşündüğü yerlerde yaşamıyorlar,

aileleriyle, arkadaşlarıyla
veya farklı bir yerde yaşıyorlar

ve bir çeki postalamak

ve sonra o çeki alıp, eğer bir yerde
barınıyorsanız gidemeyeceğiniz

bir yere gitmek,

onu bozdurmak,

bunu elektronik olarak yapmak
çok daha mantıklı --

ve bunu elektronik olarak dağıtmak için
ABD Millî Gelir Dairesi,

Maliye ve hükûmetin
diğer bakanlıkları ile çalışıyoruz.

CH: Evet, bu çok daha mantıklı.

Bu hepimiz için

çok büyük bir proje.

Whitney, topluluğumuzdan
birkaç soru sormak için burada.

DS: Merhaba Whitney.

Whitney Pennington Rodgers:
Merhaba Dan. Nasılsın?

Daha önce güvenlik konusunda
söylediğin şeyleri takiben,

topluluğumuzun birkaç
ilginç sorusu var.

Bir sorumuz Marc'tan geliyor --

ismini yanlış okuyorsam
şimdiden özür dilerim Marc --

Marc Vanlerberghe:

"Dijital nakde geçmek,
gözetim devleti yaratmaya yönelik

bir adım daha olabilir.

Bunun olmasını nasıl önleriz?"

DS: Ah, evet, daha önce
bahsettiğim şey buydu Marc.

Yani bana kalırsa,
güven fikri son derece önemli.

Bana göre başarılı olabilecek
şirketler yalnızca --

ve bence tüketiciler olarak bunun
bir çoğunu elimizde tutuyoruz, bu arada,

verdiğimiz veri ve bilgilerin

ve bunu hangi şirketle
yaptığımızın farkında olmalıyız --

fakat başarılı olabilecek şirketlerin
yüksek seviyede güvene sahip

şirketler olacağını düşünüyorum

ve güven yalnızca gizliliği
koruyarak değil

ayrıca dijital bir dünyada
işlemlerinizde emniyet ve güven

sağlayarak gerçekleşir.

Yani, siber güvenlik fikri
her zaman önemli olmuştur

fakat fizikselden dijitale geçtikçe
çok daha önemli bir hal alıyor

ve büyük veri setlerinin
önemli olduğu yer de burası

çünkü her iki saniyede bir,
bir tüketicinin kimliği çalınıyor.

Her iki saniyede,
bazı tüketiciler kimliğini çaldırıyor.

Bu yüzden, örneğin,

sizin kimlik bilgilerinizle
giriş yapsak bile,

o bilgilerin gerçek kimlik bilgisi
olduğundan emin olmalısınız.

Gerçekten siz olduğunu anlamak için
o işlemdeki 30 ile 100 arası

farklı elemente bakmak zorundayız,

yani hesabınızdan o parayı
çıkarmadan önce.

Yani birini korumak için yeterli veriye
sahip olduğunuza emin olmak için

fakat aynı zamanda

gizliliğin dokunulmazlığını güvenceye
almak için bir kombinasyon var,

bence bu dengeleyici bir eylem
ve başarılı bir şekilde yapmamız için

olması gereken de bu.

WPR: Harika, aslında bir tür
dijital nakitten dijital dövize geçiş,

bir diğer soru ise dijital döviz için
var olan fırsat ile ilgili,

topluluğumuzdan Simone Ross soruyor.

PayPal'ın Libra'dan çekildiğini belirtti.

Gerçekten kapsayıcı bir dijital dövizin
tutunması için ne gereklidir?

DS: Evet.

Dijital dövizleri düşündüğümüzde

çok fazla miktarda
vaat olduğunu düşünüyorum.

Libra'dan çekilmemizin,

firmamızın blok zinciri ve diğer, belki de
durağan madeni para dövizi türlerinin

son derece önemli olduğu
ve özellikle de dünyanın farklı yerlerinde

çok, çok yardımcı olabileceği
inancıyla hiçbir ilgisi yok.

Özellikle dünyanın farklı yerlerindeki
istikrarı düşünürsek,

yani dövizlerin aşağı ve yukarı
dalgalanma gösterdiği yerleri,

birilerinin bilebileceği daha istikrarlı
bir dövize sahip olmak için;

eğer buna sahip olsalardı,
bu x miktar değerinde olacaktı

ve dünyadaki diğer bireylerle
veya daha önemlisi

dünyadaki diğer tüccarlar ile
işlem yapabilirlerdi.

Şu anda birkaç farklı
hükûmetle birlikte çalışan

bütün dijital döviz
biçimlerine bakıyoruz

ve bence hepimiz teknolojinin
nasıl gelişeceğini ve bunun sonucu olarak

dövizlerin nasıl
gelişeceğini düşünmeliyiz.

Bu krizin, dünyadaki birçok hükûmetin
gözlerini açtığını düşünüyorum,

teşvik yaratmak için gereken
farklı araç setleri

ve vatandaşlarına yeterli,
etkili ve hızlı biçimde

sermaye dağıtmak açısından.

WPR: Harika. Pekâlâ, birazdan
daha fazla soruyla döneceğim

ve "Soru sor" özelliği üzerinden
sorular sorabileceğinizi

hatırlatmak isterim.

İkinci bölümü seçmek için
aşağı-çek işaretini kullanın,

böylece sorular gelebilir.

Teşekkürler.

DS: Teşekkürler Whitney.

CH: Teşekkürler Whitney.

Dan, başlangıçta finansal sağlık
konusunda değindiğimiz

bir şeye geri dönmek istiyorum.

PayPal, insanlara ne kadar ödeneceğini

ve yardımlara ne kadar harcanması
gerektiğini hesaplama konusunda

sıra dışı bir şey yaptı.

Maaşları geleneksel olarak piyasa belirler

fakat diğer şirketler kadar veya
onlardan daha fazla ödemenin

her zaman yeterli olmadığını keşfettiniz.

Bize o andan bahseder misin?

DS: Evet.

Başlangıçta söyledim sanırım,
açılış cümlelerimden birinde,

Amerikalıların üçte ikisi
ay sonunu getirebilmek için

kıt kanaat geçiniyorlar.

Finansal olarak stresliler

ve bu, hayatlarını altüst ediyor.

PayPal çalışanlarının durumuna
bakmak için bir çalışma yaptım.

Bir araştırma çalışması yaptık

ve bunu yaptım çünkü çalışanlarla
yaptığımız bir toplantıda

ne kadar iyi maaş verdiğimize dair
muhteşem bilgiden bahsedecektim

çünkü dünya çapında her bir konumdaki
piyasa ile aynı oranda veya üzerinde

ödeme yapıyoruz.

Keşfettiğim şey ise, ne yazık ki
dünyanın geri kalanı gibi,

piyasa oranında veya üzerinde
ödeme yapsak bile

işlem personelimizin yüzde 60'ı,

yani giriş düzeyindeki çalışanlarımız,
saatlik çalışan işçilerimiz

aynı şeyi yaşıyordu.

Kıt kanaat geçinmek.

Bu benim için kabul edilemezdi.

Şirketlerin sorumluluğu

ve yönetim kurulu başkanlarının
sorumluluğu açısından

dünyanın değiştiğini düşünüyorum.

Tatmin etmeye çalıştığımız
birçok farklı taraf var,

düzenleyiciden hissedara,
tüketiciden çalışana.

Fakat bir numaralı sorumluluğumuzun
çalışanlarımızın sağlığı

-- finansal sağlığı --
olduğunu düşünüyorum

çünkü bir şirket için hiçbir şey
finansal olarak güvende,

tutkuyla çalışan kişilere sahip olmaktan
daha önemli olamaz

çünkü kimse tüketiciye, kendilerini
bir şeyin parçası olarak gören

ve finansal olarak güvende hisseden,
o şirketin parçası olmaktan memnun olan

çalışanlardan daha iyi hizmet edemez.

Bu durumda esas soru şu,
bunu nasıl ölçüyorsunuz?

Çünkü birçok insan geçindirebilecek maaş
veya asgari ücreti düşünüyor.

Biz bunun yetersiz olduğunu düşündük

ve "net harcanabilir gelir" adını
verdiğimiz bir ölçü bulduk,

o da temel olarak şu:

Vergileri ve temel olarak gerekli
masrafları ödedikten sonra,

keyfi şeyler için veya biriktirmek için

kaç paranız kalıyor?

Esas talihsizlik de işte bu --
bundan gurur duymuyorum,

hatırlayın, piyasa seviyesinde
veya üzerinde ödüyoruz,

bu yüzden piyasanın bunu yaparak
bu konuyla ilgileneceğini düşündüm --

bu nüfus için, vergileri ve gerekli

yaşamsal masrafları ödedikten sonra
yüzde dört ile altı arasında

net harcanabilir gelir,
kısaca NHG olduğunu bulduk.

Bu yeterli değil.

Kıt kanaat geçinmeye çabalayacaksınız.

Bu arada, dünya genelinde NHG

konuma göre değişiyor, değil mi?

Manila'da farklı bir NHG var,
Omaha, Nebraska'da farklı bir NHG

ve New York'ta da farklı, vesaire.

Temel olarak kendimize şunu söyledik,

NHGy'i yüzde 20'ye çekmemiz gerek.

Çünkü yüzde 20'de --

ve bu, dört, altıdan 20'ye
devasa bir değişim --

fakat yüzde 20'de aslında
tasarruf etme, parayı kenara koyma

ve keyfi masraflarla
ilgilenme imkanınız var.

Böylece maaş sistemimizde
oldukça büyük bir

tutum değişimi gerçekleştirdik.

Yardım maliyetini yüzde 58 düşürdük

çünkü yardımlar azalan oranlı bir vergi,

maaşınız ne olursa olsun
aynı miktarı ödüyorsunuz.

Sağlık hizmeti yardımı almayan
çok fazla çalışanımız vardı

çünkü bunu yapabilmek
pahalıya mal oluyordu.

Bu yüzden, yüzde 58 düşürdük.

PayPal'ın her bir çalışanını
işin hissedarı ve sahibi haline getirdik

ve onlara, ilerlemekte olan

PayPal'ın başarısının
bir parçası olabilmeleri için

oldukça büyük bağışlar yaptık.

Bunu yapmamız gereken yerlerde
maaşları yükselttik.

Sonra tüm bunları bir finansal eğitim
programında paketledik

çünkü insanlar daha önce
hiç hisse senedi almamışlardı,

düşünmeye çalışıyorlardı,

"Artan dolarlarım olduğuna göre
şimdi nasıl tasarruf yapacağım?"

Bunu gerçekleştirmek bize
biraz pahalıya mal oldu

fakat gerçekten anlıyorum,

tıpkı müşterilerimizle ilgilenmek için
çok para harcamamız gibi,

en baştan belirttiğin gibi, COVID-19'da

şirketler para kazanmaktan
daha fazlasını, önümüzdeki üç ay için

karlarımızı yükseltmekten
daha fazlasını yapmalılar.

Kesinlikle inanıyorum ki

çalışanlarımızla ilgilenme
ve müşterilerimizle ilgilenmeyle

bağlantılı masraflar

uzun vadede bizim yararımıza olur,

bunu yapmakla ilgili masrafları
çok yönlü olarak katlar.

Bunun bazı etkilerini
görmeye başladık bile.

Bence her CEO, her şirket

şimdi bunu düşünmeye başlamalı,

özellikle de belki krizin sonucu olarak

fakat belirttiğim gibi,
bundan önce de bir kriz yaşadık,

çalışanlarımıza nasıl öncelik tanırız,
onlarla nasıl ilgileniriz?

Çünkü eğer bunu yaparsanız
müşterilerinizle ilgilenirsiniz

ve böylece kaçınılmaz olarak
hissedarlarınızla da ilgilenirsiniz.

Geçen yıl için bu
onun büyük bir parçası oldu.

CH: Bu çok ilginç

ve sanırım birçok soruyu
beraberinde getiriyor,

hem benim için hem de topluluğumuz için.

Yani, PayPal çok karlı
bir teknoloji şirketi,

devasa bir serbest nakit akımı
ve büyük karlar var.

Bunun, her şirketin yapabileceği
bir model olduğunu düşünüyor musun,

ister bir teknoloji şirketi olsun
ister imalatçı veya mezbaha işi?

Yani, herkesin odaklanması
gereken şey bu mu?

DS: Şöyle düşünüyorum --
ve diğer şirketlere ahlak dersi vermek

veya ne yapacaklarını
söylemek istemiyorum --

ama ben, herkesin
çalışanlarının finansal sağlığını

anlaması gerektiğini düşünüyorum.

Bu, temelde yapılması gereken bir şey.

Bunun sonrasında ne yapacağınız

belki de bir şirket olarak
finansal gücünüze

veya öncelik sıralamanızı
nereye koyduğunuza bağlıdır.

Fakat bulduğumuz şey,

piyasanın bunu size
söyleyebileceğini düşünüyorum

ve birçok biçimde bu --

biliyorsunuz, ben kapitalizme
inanan birisiyim.

Bildiğim sistemler arasında

en iyi ekonomik sistemin birçok açıdan
o olduğunu düşünüyorum.

Fakat her şey gibi,
geliştirilmeye ihtiyacı var.

Akort edilme ihtiyacı var

ve en azından bu zayıf nüfuslar için,

yalnızca markette para ödeyebilmeleri

finansal sağlık veya refaha sahip
oldukları anlamına gelmiyor.

Bence herkes, çalışanlarının

finansal şoklara karşı koymak için,
tasarruf amacıyla gereken paraya

sahip olup olmadığını bilmeli

ve sonra bununla ilgili
ne yapabileceğini gerçekten anlamalı.

Bu NHG ölçüsünün

gerçekten ilginç olduğunu düşünüyorum.

Bunu yapmaz biraz zaman alıyor

çünkü oldukça dikkatli olmalısınız

ve konuma bakarak geçim giderlerini
ve hangi vergi yargılarının

bulunduğunu gerçekten anlamalısınız.

İnsanların kıt kanaat geçinmek için

mücadele göstermediği

belirli bir seviyede NHG oluşturmalısınız.

Çünkü eğer insanlar kıt kanaat
geçinmeye çabalarsa,

iş yerinde üretken olmazlar.

Çünkü şu şekilde endişe duyarlar;
çocuklarımla ne yapacağım?

Çocuğum hastalandı.
Sağlık sigortam yok.

Gerçekleşen bir helezon
olduğunu düşünüyorum.

Siz daha az ödeyerek

paradan tasarruf ettiğinizi düşünüyorsunuz

fakat gerçek şu ki,

en azından benim inanç sistemimde,

çalışanlarınızla ilgilenirsiniz

ve diğer her şey doğal olarak akıp gider.

Daha üretken olurlar.

O şirketin bir parçası olmayı severler.

Müşterilerle daha iyi ilgilenirler.

Tüm bunlar kaçınılmaz olarak

bir şirketin temel nihai piyasasına
hizmet etmeyi deneme biçimi açısından

şirketin yararına artış gösterir.

Fakat bu, çalışanlarla başlar.

CH: Öyleyse "kapitalizmin geliştirilmeye
ihtiyacı var" ifadesine inanıyorsun

ve bence NHG, birçok şirketin
benimsemesi gereken bir şey.

Bunun kolektif yardımseverlik eylemi
aracılığıyla mı olduğunu düşünüyorsun?

İçimdeki Bernie Sanders
sevgisini aktarıyorum

fakat birçok insanın bu noktada
şirketlerin daha iyisini

yapacağı konusunda şüpheci
olacağını düşünüyorum.

Hükûmet asgari ücreti
yükseltmek için adım atmalı mı,

çalışanları daha yapısal olarak
korumak için başka şeyler yapmalı mı?

DS: Bakın, hükûmetin bir rol
oynaması gerektiği aşikar

ve özel ve devlete ait sektörlerin
dünya genelindeki toplumlarda

karşılaştığımız birçok
meseleye değinmek için

birlikte daha yakın çalışmaları
gerektiğini düşünüyorum,

bu mesele gelir eşitsizliği olabilir,

çevresel sorunlar,

sağlık olabilir,

korumalar ve benzeri şeyler,

gizlilik de olabilir.

Fakat ben bunu şöyle düşünüyorum,

hükûmetlerin bunu düzenlemesi çok zor

çünkü bunu düşünmenin
çok farklı yolları var.

Eğer ben başka bir
Yönetim Kurulu Başkanı olsaydım

bu şöyle olurdu,

aslında bunu yapmak
çıkarınıza en uygun şey olur

çünkü bu bir rekabet üstünlüğü.

Tıpkı dünyadaki, bence
en yetenekli kişilerden bazılarını

PayPal'a çektiğimiz gibi,

çünkü insanların inandığı
bir misyonumuz var,

bu misyonla bir tür pozitif farklılık
yaratmaya çalışıyoruz aslında.

Bizim en önemli olduğumuzu söylemiyorum

fakat insanların en azından
ileriye dönük küçük bir değişiklik

yaratmak için
sorumluluklarından kaçmaları

gerekmediğini düşünüyorum.

Yeterince şirket bunu yapsaydı,
yeterince hükumet bunu yapsaydı

bu, dünyada gerçek bir fark yaratırdı.

İkincisi de şu ki,

bunu desteklemek için
değerlere sahip olmalısınız.

Bu değerler ise oldukça önemli.

Bu değerler tamamen
dahil olma ile alakalı olmalı.

Çeşitli bir iş gücüne
sahip olmakla alakalı olmalı.

Finansal sağlıkla alakalı olmalı.

Bunu yaptığınız zaman

ve en yeteneklileri
kendinize çektiğiniz zaman,

o zaman doğası gereği

herhangi bir şirket için
en büyük rekabet avantajının

iş gücü olacağını düşünüyorum.

Stratejiler mükemmeldir.

Birçok şey mükemmeldir.

Yaptığı şeyde tutukulu olan

ve finansal olarak güvende olan

mükemmel bir iş gücünüz vardır

ve onlar inanılmaz şeyler yaparlar.

Şirketleri teşvik edecek
rekabetçi avantajın

bu tür bir şey olduğunu düşünüyorum.

Bu yüzden, bu yönde ilerlemeye

başlayan bir dizi Yönetim Kurulu Başkanı

ve şirketler olmalı

ve daha fazlasının bunu yaptığını
görmeye başlayacağımıza inanıyorum.

Bu gerçekleştiği zaman,

her şeyi etkilemeye başlar

ve çok daha fazlasının,
rekabetçi pozisyonu korumak için

bunu yapması gerekir.

İnsanların bunu yapma nedeni
kendine hizmet biçimi gibi görünebilir

ama dürüst olmak gerekirse,

bunu iyi kalpli oldukları için mi
yoksa, eğer yapmazlarsa

bu rekabet açısından bir dezavantaj
olacağı için mi yaptıkları

beni ilgilendirmiyor.

Amaç, çalışanlarımız için
finansal sağlık yaratmak

ve bunu yapmalıyız.

CH: Evet. Yani bunun çift taraflı bir
kazanç olduğunu düşünüyorsun gibi geliyor

fakat aynı zamanda önce çalışanlarını
düşünmeye ve daha sonra

hissedarlara satış yapmayı
düşünmeye gönüllüsün gibi geliyor.

Whitney -- ah pardon, devam et.

DS: Hayır, hayır, hayır -- sadece
şunu söyleyecektim,

buna gerçekten inanıyorum

ve çok paydaşlı kapitalizm fikrinin
vaktinin geldiğini düşünüyorum

ve yalnızca tatmin etmemiz gereken
tek bir paydaş olduğunu düşünemeyiz.

Topluluklarda yaşıyoruz,
bu dünyada yaşıyoruz.

Gece gündüz çabalayan
kişilere sahip olmak

herhangi bir şirket için iyi değildir.

Yalnızca x kadarını yapabiliriz

fakat aslında çalışanlarımız için
finansal sağlık yaratabiliriz

ve bunu yapmalıyız.

WPR: Harika. Topluluktan birçok soru var.

Bir tanesi Lara Pearson'dan,

temel olarak PayPal'ın B Corp sertifikalı
bir şirket olup olmayacağıyla ilgili.

"Kar için çevresel ve sosyal sorumlu
çoklu bilanço sistemi olan

B Corp hareketine aşina mısınız?

Öyle olduğunu var sayarak, PayPal
B Corporation sertifikalı

bir şirket olmayı düşündü mü
veya düşünür mü?"

DS: Evet. B Corp'a aşinayım.

B Corp sertifikalı olmak için

harekete geçme gayemiz yok.

Değerlerimiz ve yapmaya çalıştığımız şey

çok paydaşlı bir bakış açısını
güvenceye almak üzere ayarlanmıştır

fakat esas istediğim şey,

bunun dünya üzerindeki

büyük şirketler arasında
bir harekete dönüşmesi.

Dünya genelindeki büyük şirketlerin

B Corp'a doğru
hareket ettiğini göremezsiniz.

Halka açık bir şirket olmanın yanı sıra,

B Corp sertifikalı olmanın

diğer birçok ikincil meseleleri var

ve bunun gerçekleşmesine
daha çok uzun bir yol var.

Gerçekten yapmak istediğim şey,

çok paydaşlı olmanın,

çalışanlara öncelik tanımanın

rekabet üstünlüğü yarattığını

göstermek ve teşvik etmek.

Böyle hisseden tek Yönetim Kurulu Başkanı
ben değilim diye düşünüyorum.

Microsoft'tan Satya Nadella
ve Salesforce'dan Marc Benioff gibi

insanların da güzel işler
yaptığını düşünüyorum.

Oldukça fazla isim sayabilirdim.

Fakat liste henüz yeterince uzun değil

fakat dünya genelinde
çok paydaşlı kapitalizmden bahseden

bazı önemli isimler ve bireyler
olduğunu düşünüyorum.

ve ileriye dönük olarak ekonomiyi
ve yaşam biçimlerini düşünürsek

bence bu önemli bir element.

WPR: Net harcanabilir gelir
programınıza çok fazla ilgi vardı

ve bu konuda çok soru vardı

ve bir tanesi yine aynı şekilde
Juan Enriquez'den geliyor,

aşırı gelir eşitsizliğe değinmek için
rasyonel bir yol hakkında soruyor.

Belki de bu programın
ötesinde büyüyebilirdiniz,

yani ileriye dönük daha zekice bir yolla

biçiminde düşünebiliriz bunu.

DS: Evet.

Pekala, kolay bir çözüm yoktur,
olsaydı yapılabilirdi.

Üzerinde düşündüğüm birkaç şey var,

bunlar aşırı gelir eşitsizliğine
tam olarak değinmeyebilir.

Yine, bu konular hakkında
pragmatik olarak düşünmeye çalışıyorum

ve şöyle, buna değinmeye başlamak için
gerçekten ne yapabiliriz?

Yine düşünüyorum,

bir adım atabilirsek,
sonra bir adım daha,

o zaman yolculuğa başlamış oluruz

ve son durumun ne kadar uzak
olduğunu düşünerek boğulmazdık.

Birincisi, şirketlerin çalışanlarıyla
ilgilenmeleri gerektiğini düşünüyorum

ve bence bu, bazı gelir eşitsizliklerine

değinmede anında yardımcı olacaktır.

İkincisi, bunu ironik olarak düşünüyorum,

daha az paranız olursa

onu yönetmek ve taşımak
size daha pahalıya mal olur,

yani şöyle düşünün:

Ne kadar az paranız varsa
finansal sistemin o kadar dışındasınız

ve paranızı yönetmek ve taşımak için
o kadar harcama yaparsınız.

Dünya ekonomisinin çok büyük,
çok önemli bir kısmını oluşturan

nakit çeki, para transferi gibi
para yönetimi ve taşımaya dair

temel masrafları

yüzde 50 ile 70 arasında nasıl
azaltabileceğimizi düşünmemiz için

teknolojinin en azından temel nitelikte
bir yol olduğunu düşünüyorum.

Bunu geleneksel biçimde yapıyoruz,

bir dükkana giriyoruz,

başka bir dükkana para transferi yapıyoruz
ve birisi gidip onu alıyor.

Öncelikle bu son derece
zaman harcatan bir şey

ve gönderdiğiniz para transferi miktarının

yüzde 8 ve yüzde 12'si
arası bir maliyeti olabilir.

Yani eğer yüz dolar gönderiyorsanız

ona umutsuzca ihtiyacı olan alıcı

88 veya 90 dolar arasında alacaktır.

Bunu elektronik olarak yaparsanız,
dijital cüzdandan dijital cüzdana,

bu yüzde üç civarında olabilir,

yani 97 dolar alırsınız.

Maliyetlere değinmenin de farklı
yolları olduğunu düşünüyorum.

Bahsettiğim gibi,

gereksiz ücretlere
ve yüksek faiz oranlarına

çok fazla para harcanıyor

ve bunu yüzde 20,
yüzde 30 düşürebilirsek,

zayıf nüfuslara geri verebileceğimiz
para miktarı oldukça yüksek

ve bu bir değişim yaratmaya başlayacak.

WPR: Bu harika.

Seyircilerden bir sürü soru geliyor,

son soruları için Corey'e dönmeden önce

son bir soru daha alalım.

Bu soru Anna Tunkel'dan,

bu soru şu şekilde, sanırım
röportajın sonuna doğru geliyoruz,

"En çok hangi konuda iyimsersiniz

ve COVID sonrasında
''Tekrar Daha İyi İnşa Etmek'' için

en büyük olanak olarak
neleri görüyorsunuz?

DS: Pekala, yani,

kesinlikle iyimser olduğum bir şey --

ve ben her zaman, bir değişim
yaratmak için insan ruhuna

ve bireyin gücüne inandım.

Biliyorum bu çok klişe geliyor
ama gerçekten inanıyorum

ve bence her birimiz
bir değişim yaratabiliriz.

Fakat gördüğüm şey şu.

Bunu daha önce gördüğümden
çok daha büyük bir ölçekte

görmeye başlıyorum.

Biliyorsunuz, farklı platformlarımız var,

PayPal platformu veya Venmo platformu,

burada, ABD'de Venmo
ve dünya genelinde PayPal.

Bu platformlar aracığıyla
gerçekleşen bağış miktarı,

bu yerel işletmelere olabilir,

sanatçılara, müzisyenlere,

barmenlere, ibadet yerlerine, okullara,

sivil toplum örgütlerine,
yardım derneklerine olabilir,

bunlar platformda patlama yaptı.

COVID-19 geldiğinden beri
PayPal platformunda

sivil toplum örgütleri
ve yardım dernekleri için

2,8 milyar dolar bağış topladık.

2,8 milyar dolar.

Bu inanılmaz,

bu konu için küresel topluluktan taşan
cömertlik seviyesi inanılmaz.

İnsanların rastgele ödediğini görüyoruz.

Birisi bir barmene 20 dolar veriyor

ve o barmen bunun 10 dolarını alıp

bir başkasına veriyor.

Bunu platform üzerinden izliyoruz

ve bu bana iyimserlik hissi veriyor.

Ayrıca bu zaman diliminin

aslında gerçekleşen fakat
görünmez olan birkaç şeyi de

açığa çıkardığını hissediyorum

ve bence bir şeyler
görünür hale geldiğinde

onlara değinmeye başlayabilirsiniz

ve daha önce de dikkat çeken
fakat zayıf nüfusların

diğerleri kadar yüksek sesle
dile getiremediği bazı konulara

çok daha fazla dikkat ediliyor

ve şimdi o ses duyuluyor
çünkü göz ardı edemiyorsunuz.

Umarım bu, uzun zamandır var olan

yapısal eşitsizliklerin bir kısmına karşı

bir süreç oluşturabilir.

WPR: Bu harika.

Çevrim içi olarak da çok ilgi var.

Soracak birkaç başka sorum daha var.

CH: Topluluğumuzdan bir soru
daha var sanırım,

Jacqueline Ashby'den.

Anna benim son sorumu biraz çalmış,

insanlığa olan inancımızı
yeniden canlandırmakla ilgili.

Fakat NHG konusuna da çok fazla ilgi var.

İnsanların daha çok öğrenmesini
sağlayacak, çalışmanızı

ve yöntem biliminizi paylaşmanızı
sağlayacak bir yol var mı?

DS: Bunu yapmaktan
mutluluk duyarım.

Bunun özel bir yanı yok.

Bunun olmasından mutluluk duyarız --

bakın, bu en iyi ölçüm olmayabilir.

Yapabildiğimizin en iyisi bu

fakat eğer topluluk içerisinde çalışırsak

bunu geliştirebilir ve belki de eksik olan
veya daha iyisi yapılabilecek olan

şeyler üzerinde düşünebiliriz,

bu şahane olur.

Bunu yapmanın
en iyi yolu nedir bilmiyorum.

Bunu düşünmemde yardımcı olmaları için
konuyu Corey ve Whitney'e bırakıyorum

fakat elbette paylaşmaya hazırız.

Onunla ilgili paylaşmak
istemediğim bir şey yok.

CH: Güzel bir TED Talk konuşması oldu.

Çok teşekkürler Dan. Bu oldukça
ilginç bir sohbet oldu.

Bir saat daha konuşabilirdik

ama burada olduğun için çok teşekkürler.

DS: Teşekkürler Corey.
Teşekkürler Whitney. Herkese teşekkürler.

WPR: Teşekkürler Dan. Teşekkürler.