Go Tell the World Khmer subtitles
-
0:03 - 0:06(តន្ត្រីដែលលើកទឹកចិត្ត)
-
0:12 - 0:21មើលពិភពលោកតាមរយៈការយល់ឃើញរបស់ព្រះជាម្ចាស់
-
0:23 - 0:29ព្រះយេស៊ូយាងមកវិញ
-
0:31 - 0:34អេកអីទ័រ ណូហិមស័រ ១៨៤៤
-
0:34 - 0:37(សំលេងស្រែក) សូមអានព័ត៌មាននេះ!
-
0:37 - 0:40សូមអានពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
-
0:42 - 0:44(សំលេងស្រែក) សូមអានព័ត៌មាននេះ!
-
0:44 - 0:47ខ្ញុំចង់ឃើញទិដ្ឋភាពពីក្នុងពពកទាំងនោះណាស់។
-
0:48 - 0:51អ្នកនិងបានឃើញឆាប់ៗនេះ។
យើងនឹងឃើញទាំងអស់គ្នា។ -
0:51 - 0:55(សំលេងស្រែក) អានពីការយាង
មកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត! -
0:55 - 0:57កុំភ្លេចកាសែតរបស់អ្នក!
-
0:57 - 0:59សូមអានព័ត៌មាននេះ!
-
1:01 - 1:05ក្មេងប្រុស ខ្ញុំយកមួយច្បាប់ដែរ!
-
1:05 - 1:09មានមនុស្សច្រើនចង់ដឹងពីការវិល
ត្រឡប់របស់ព្រះជាម្ចាស់អត់? -
1:09 - 1:13បាទលោក មនុស្សចង់ឮពីចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោក
-
1:13 - 1:15(សំលេងជជែកគ្នា)
-
1:15 - 1:16(សំលេងកាក់ក្រឹកៗ)
-
1:17 - 1:20(សំលេងស្រែក) សូមអានព័ត៌មាននេះ!
-
1:20 - 1:23សូមអានពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
-
1:32 - 1:35Writers: HG Saldan Aaron Harttslar
-
1:36 - 1:40Director of Photography: Peter Moss
-
1:41 - 1:43Editors: Bin Li, Keita Idenu
-
1:44 - 1:48Director of production: Lisa Soupar
-
1:48 - 1:50Music: Catalin Marin
-
1:51 - 1:53Casting: Ilona Smith
-
1:54 - 1:58Producers: Neil Allen, Calvin Dever
-
1:58 - 1:59and others
-
2:10 - 2:15សូមប្រាប់ពិភពលោក
-
2:16 - 2:21ដោយផ្អែកលើព្រឹត្តិការណ៍ពិតៗ
-
2:21 - 2:22២៨ ឆ្នាំក្រោយ
-
2:22 - 2:24កសិដ្ឋានលោក មីលលើ, ១៨១៦
-
2:25 - 2:28(ស្នូរកាំភ្លើងធំនិងការផ្ទុះខ្ទរខ្ទារ)
-
2:28 - 2:30(ស្រែក) លោកប្រធាន មីលលើ?!
-
2:32 - 2:34(ស្រែក) ទេ! គ្មានទៀតទេ!
-
2:35 - 2:38(ការផ្ទុះនឹងស្រែកបន្ត)
-
2:40 - 2:44លោកប្រធាន យើងអស់គ្រាប់ហើយ!
-
2:45 - 2:46លោកប្រធាន?! លោកប្រធាន?!
-
2:46 - 2:48លោកប្រធាន មីលលើ?!
-
2:48 - 2:49(ដង្ហក់រកខ្យល់)
-
3:02 - 3:04(ការអាន) “ប៉ុន្តែតើអាចនឹកស្មាន
ដល់ទេ ថាព្រះដែលល្អបំផុត -
3:04 - 3:07“ទ្រង់ចូលចិត្តកូនជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់
-
3:07 - 3:10“ ប៉ុន្តែក៏បាចអំពើអាក្រក់ដោយដៃធំដែរ?
-
3:10 - 3:13“ ជាព្រះដែលយាងមក នឹងលើកជាតិ
សាសន៍ដែលមានបញ្ហារបស់យើង- -
3:13 - 3:17“ ទ្រង់បានយាងមក តែមិនបាន
ផ្លាស់ប្ដូរផែនដីទេ។ " -
3:20 - 3:22(សំលេងជ្រូក)
-
3:22 - 3:24កូនៗបានសួររកបង។
-
3:24 - 3:28បងអាចយកនំបុ័ង ប័រ ហើយនឹងឈីស អោយពួកគេបានទេ?
-
3:29 - 3:30បាទបានអូនសម្លាញ់។
-
3:30 - 3:36(ដកដង្ហើមធំ) ចុះតើបងកំពុងតែគិត
ពីអ្វីខ្លះថ្ងៃនេះ លោកមីលលើ? -
3:36 - 3:39វូលធារ.
-
3:39 - 3:42វូលធារ គាត់ជឿថាមានអំណាចកំពូលមួយ។
-
3:44 - 3:49ប៉ុន្តែគាត់មិនព្រមទទួលថា ព្រះមានការ
ពាក់ពាន់នឹងយើងផ្ទាល់ខ្លួនម្នាក់នោះទេ។ -
3:52 - 3:57ខ្ញុំ…បានរួចជីវិតពីសង្គ្រាមនៅ
ផ្លាតបឺគ ឡូស៊ី ហើយ ... -
3:58 - 4:00... ខ្ញុំត្រូវតែដឹងពីមូលហេតុ។
-
4:00 - 4:05ចុះសំដីរបស់លោកវូលធារ មិនផ្ដល់ចម្លើយទេឬ?
-
4:11 - 4:13(សំលេងនិយាយគ្នា)
-
4:13 - 4:17ព្រះបានយាងមកក្នុងសមរភូមិដើម្បីនឹង
… ធ្វើឆាឆៅនៅជីវិតរបស់មនុស្សឬ? -
4:17 - 4:20វាមិនសមហេតុផលសោះ វីលលាម។ វាមិនទំនង។
-
4:20 - 4:23បើឯងបានឃើញសំបកគ្រាប់ និងឈាមថ្ងៃនោះ,
-
4:23 - 4:26អ្នកនឹងដឹងថា មានតែការពន្យល់
មួយគត់ចំពោះជ័យជម្នះរបស់យើង -
4:26 - 4:28គឺដូចជាការអន្តរាគមន៍មកពីព្រះ។
-
4:28 - 4:31ហើយចុះ បុរសៗ និងកេ្មងៗដែល
ស្លាប់នៅជុំវិញអ្នកនោះ? -
4:31 - 4:34តើជាស្នាដៃរបស់ព្រះទេអី
ដែលដាក់ពួកគេក្នុងផ្នូរនោះ? -
4:34 - 4:36ខ្ញុំគ្មានចម្លើយទេ អាប់នឺ។
-
4:36 - 4:38អ្វីដែលខ្ញុំដឹង ខ្ញុំគួរតែស្លាប់
តែខ្ញុំនៅរស់។ -
4:38 - 4:41ព្រះគម្ពីរប្រហែលជាមានចម្លើយ ។
-
4:41 - 4:42លោកមីលលើអើយ។
-
4:42 - 4:46គម្ពីរគ្រាន់តែជារឿងព្រេងទេ លោកគ្មាន
ភស្តុតាងថាវាប្រើការបានឡើយ។ -
4:46 - 4:48អ្នកក៏គ្មានភស្តុតាងជំទាស់ដែរ។
-
4:48 - 4:50ទស្សនៈពីរនេះ គឺតម្រូវឱ្យ
មានជំហាននៃសេចក្ដីជំនឿ។ -
4:50 - 4:54ពិតណាស់ទស្សនៈទាំងពីរនេះ
ទាមទារការចាប់អារម្មណ៍ដូចគ្នា។ -
4:54 - 4:57ដូច្នេះ តើអត្ថបទបុរាណនេះ ជាអំណះ
អំណាងរបស់អ្នកលើអ្វីទាំងអស់មែនទេ? -
4:57 - 5:00វាប្រហែលជាមានចម្លើយដែលខ្ញុំកំពុងតែរក។
-
5:01 - 5:04ចុឹង ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកពីអ្វីដែល
ខ្ញុំកំពុងតែរក។ -
5:04 - 5:05ថែម១កែវទៀត។
-
5:16 - 5:18វីលលឹម ...
-
5:18 - 5:19សួរស្ដី!
-
5:19 - 5:21យើងត្រូវការគ្រូអធិប្បាយ …
-
5:21 - 5:24(ការនិយាយមិនច្បាស់បន្ត)
-
5:30 - 5:32(សំឡេងប្យ៉ាណូក្នុងព្រះវិហារ)
-
5:32 - 5:33អាបនឺគាត់ឈឺ។
-
5:33 - 5:36- អូ! - ដូចនេះពួកគេ ...
-
5:36 - 5:39ពួកគេបានសូមបងឲ្យអានសេចក្តីអធិប្បាយ។
-
5:40 - 5:42ហើយចម្លើយរបស់បងគឺ ...?
-
5:43 - 5:46នេះជាអ្វីដែលបងទទួល ព្រោះ
បងនិយាយជាមួយអ្នកម៉ែ។ -
5:48 - 5:55បងប្រាប់គាត់ថា បងនឹងអានការអធិប្បាយ
លើកក្រោយពេលដែល អេលីហ៊ូ មិននៅ។ -
5:55 - 5:59មើលទៅ … គាត់បានប្រាប់ចាស់ទុំណាមួយហើយ។
-
6:11 - 6:16“ការពិត លុះត្រាតែបានអនុវត្តដោយធ្វើជាគំរូ
សេចក្ដីណែនាំឪពុកម្តាយទាំងអស់ -
6:16 - 6:19“មិនគ្រាន់តែបង្ហាញការបង្រៀន
ពីសេចក្ដីពិតប៉ុណ្ណោះទេ -
6:19 - 6:21“ប៉ុន្តែ ឪពុកម្តាយផ្ទាល់
-
6:21 - 6:23“ភាគច្រើននៅតែរឹងរូស,
-
6:23 - 6:30“មិនគិតពីព្រះដែលបង្កើតពួកគេ នឹងព្រះយេស៊ូវ
ដែលបង្ហូរលោហិតដើម្បីលោះគេឡើយ" -
6:32 - 6:34(បុរសម្នាក់ក្អក)
-
6:34 - 6:36“ឪពុកម្តាយជាទីស្រឡាញ់អើយ កុំឆោតឡើយ។
-
6:36 - 6:40“ប្រសិនបើអាចបង្ហាត់កូនរបស់អ្នកក្នុង
ផ្លូវដែលពួកគេគួរប្រព្រឹត្ត , -
6:40 - 6:44“គឺមិនត្រឹមតែបង្ហាត់ពួកគេទេ ,
-
6:44 - 6:47“ប៉ុន្តែ ទង្វើរបស់អ្នកគួរតែ ត្រឹម ...
-
6:48 - 6:50“ ត្រឹម ...
-
6:54 - 7:01“ទង្វើរបស់អ្នកគួរតែត្រឹមត្រូវតាមការ
ត្រាស់ហៅនៃព្រះដល់ចិត្តអ្នកដែរ។ " -
7:07 - 7:08(ការរអ៊ូរទាំខ្សឹបៗ)
-
7:31 - 7:34“ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្លេះ
-
7:34 - 7:36“បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១
-
7:36 - 7:40“ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់
ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ -
7:40 - 7:43“គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ។ "
-
7:44 - 7:47“អញបានស្រឡាញ់ឯង ដោយសេចក្ដី
ស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្ប -
7:47 - 7:49“ហេតុនេះបានជាអញទាញនាំឯងមក … "
-
7:49 - 7:52“ដ្បិតអញនេះ គឺយេហូវ៉ា ជាព្រះ
នៃឯង … គឺជាព្រះដ៏សង្គ្រោះរបស់ឯង ..." -
7:52 - 7:56“ដែលទ្រង់បានថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់១ដង
ហើយដោយព្រោះបាបរបស់មនុស្សជាច្រើន, -
7:56 - 8:01“នោះទ្រង់នឹងលេចមកម្ដងទៀត … គឺសម្រាប់
នឹងជួយសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលរង់ចាំទ្រង់។ " -
8:01 - 8:06“បើខ្ញុំទៅ … នោះខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកវិញ ..."
-
8:17 - 8:19កូនតូចអើយ ...
-
8:20 - 8:22មានរឿងអី?
-
8:23 - 8:25កូនចាបនេះ វាងាប់ហើយ
-
8:25 - 8:26អូ ...
-
8:27 - 8:29កូនសម្លាញ់អើយ។
-
8:29 - 8:31បានហើយ។
-
8:31 - 8:34វាមិនអីទេ។
-
8:34 - 8:35ទេ។
-
8:35 - 8:37មានបញ្ហា។
-
8:40 - 8:42មកណេះ។
-
8:42 - 8:47យើងនឹងយកកូនចាបតូចនេះទៅកប់។
-
8:50 - 8:52ប៉ា ៗ
-
8:52 - 8:54... កូនមិនចង់ស្លាប់ទេ។
-
8:54 - 8:56បានហើយកូនសម្លាញ់។
-
8:56 - 8:57អឺ...
-
8:57 - 9:03កូននឹងរស់នៅ ជាច្រើនឆ្នាំទៅមុខទៀត។
-
9:05 - 9:07ប៉ុន្តែ ...
-
9:07 - 9:11... ថ្ងៃណាមួយយើងទាំងអស់គ្នា
នឹងលាចាកពីលោកនេះទៅ។ -
9:12 - 9:14ចុះប៉ាមិនខ្លាចទេឬ?
-
9:14 - 9:15អត់ទេ។
-
9:15 - 9:18មិនខ្លាចទៀតទេ។
-
9:18 - 9:20ដ្បិតប៉ាមានព្រះយេស៊ូវជាមិត្តពិសេសម្នាក់។
-
9:22 - 9:24ពីរឆ្នាំក្រោយ ១៨១៨
-
9:24 - 9:26“ថ្ងៃទី១៦ ខែសីហា ឆ្នាំ១៨១៨។
-
9:27 - 9:30“ឥឡូវនេះ បន្ទាប់ពីបានសិក្សាពីរឆ្នាំរួចមក
-
9:30 - 9:34“ខ្ញុំស្កប់ចិត្ត ដោយទំនាយនៃពាក្យ
សន្យានៅក្នុងព្រះគម្ពីរជាច្រើន -
9:34 - 9:35“បានកើតឡើងហើយ។
-
9:35 - 9:38“ដូច្នេះ ខ្ញុំចង់ដឹងថា...
-
9:38 - 9:41“ចុះហេតុអ្វីបានជាការយាងមកវិញជា
លើកទី២របស់ទ្រង់មិនទាន់កើតឡើង?” -
9:48 - 9:52យើងត្រឡប់ទៅសបិ្តរបស់ដានីយ៉ែលវិញ មែនទេ?
-
9:52 - 9:56អញ្ចឹង និយាយមក ដើម្បីគ្រួសារទាំងមូលបានឮផង។
-
10:01 - 10:04“លំដាប់នោះ ខ្ញុំក៏ឮអ្នក
បរិសុទ្ធម្នាក់កំពុងតែនិយាយ ... -
10:05 - 10:07“តើដល់កាលណាទើបបាន
សម្រេចការជាក់ស្ដែង -
10:07 - 10:12“... ដើម្បីនឹងប្រគល់ទីបរិសុទ្ធ
ហើយនឹងពួកពលបរិវារឲ្យត្រូវជាន់ឈ្លីទៅ? -
10:13 - 10:14“អ្នកនោះក៏ប្រាប់មកខ្ញុំថា,
-
10:14 - 10:19“'គឺដរាបដល់បានកន្លង២៣០០ព្រឹកនឹងល្ងាចទៅ -
-
10:19 - 10:23“'នោះទើបទីបរិសុទ្ធនឹងបានស្អាតឡើងវិញ។ '”
-
10:23 - 10:26ហឹម នេះជាពេលរងចាំដ៏យូរនៅសម័យលោកដានីយ៉ែល។
-
10:28 - 10:30បងគិតថា យូរជាងនឹងទៀត។
-
10:32 - 10:38ទីបរិសុទ្ធ ត្រង់នេះសំដៅទៅផែនដី ...
-
10:38 - 10:39... ហើយ ...
-
10:40 - 10:43ទីបរិសុទ្ធសំដៅទៅផែនដី
-
10:43 - 10:46ហើយការសំអាត
-
10:46 - 10:49ប្រាកដជា ... ការសំអាតផែនដីហើយ។
-
10:49 - 10:51បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញជាលើកទីពីរ។
-
10:51 - 10:55ប្រសិនបើមួយថ្ងៃ តំណាងអោយមួយឆ្នាំ ...
-
10:55 - 10:57វីលលឹម រកឃើញអ្វីទៅ?
-
10:57 - 10:59ព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញ។
-
10:59 - 11:01ចា៎ ការលេចមកដ៏រុងរឿង។
-
11:01 - 11:04នៅថ្ងៃណាមួយ។ សង្ឃឹមដ៏មានពររបស់យើង។
-
11:04 - 11:06ឡូសុី អូនមិនយល់ទេ។
-
11:06 - 11:08បើសិន ...
-
11:08 - 11:12... ថ្ងៃនីមួយៗរបស់ដានីយ៉ែល
តំនាងអោយមួយឆ្នាំ, -
11:12 - 11:15នឹង … ថ្ងៃទាំង២៣០០នោះ
-
11:15 - 11:20នឹងកើតជា២៣០០ឆ្នាំរហូតដល់
ព្រះគ្រិស្តយាងមកវិញជាលើកទីពីរ , -
11:20 - 11:25ហើយពេលវេលានេះចាប់ផ្ដើម
នៅឆ្នាំ ៤៥៧ មុនគ្រិស្តសករាជ , -
11:25 - 11:29ដែលបង្ហាញក្នុងដានីយ៉ែលជំពូក៩
ហើយក៏បានបញ្ជាក់ដោយអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រ , -
11:29 - 11:31នោះនឹងនាំយើងទៅ ...
-
11:31 - 11:33... ឆ្នាំ១៨៤៣.
-
11:41 - 11:43ព្រះគ្រិស្តយាងមកវិញ។
-
11:43 - 11:47អ្នកសង្រេ្គាះរបស់ខ្ញុំនៅប្លាតសបឹគនឹងមក។
-
11:49 - 11:51… ឆ្នាំ១៨៤៣។
-
12:06 - 12:08(នាឡិកាបន្លឺសូរឡើងណេងណឹង)
-
12:10 - 12:13(នាឡិកាបន្លឺសូរតឹកៗ)
-
12:18 - 12:19វីលលឹម?
-
12:19 - 12:21វីលលឹម បងសម្លាញ់?
-
12:21 - 12:23- (ថ្ងូរ) - មកចូលគេង។
-
12:24 - 12:26(ដកដង្ហើមធំ)
-
12:26 - 12:31ព្រះគម្ពីរមានចម្លើយសម្រាប់ពេល
ដែលព្រះគ្រិស្តនឹងយាងមកវិញ។ -
12:31 - 12:34ជាច្រើនសតវត្យហើយដែល
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅតែមាន។ -
12:34 - 12:37ហើយស្អែកក៏នៅតែមានដែរ។
-
12:37 - 12:41តើអ្នកអាចជឿអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់
បានបើកសំដែងទេ? -
12:41 - 12:42ពិតជាជឿ។
-
12:42 - 12:45ខ្ញុំនឹងលែងមានការសង្ស័យពីភាព
ស្មោះត្រង់របស់ព្រះគម្ពីរហើយ។ -
12:45 - 12:49“ព្រះបន្ទូលនៃទ្រង់ជាចង្កៀងដល់ជើងទូលបង្គំ
-
12:49 - 12:51“ ហើយជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវទូលបង្គំផង។ "
-
13:05 - 13:12ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយ - នៅដើមទសវត្សឆ្នាំ ១៨៣០
-
13:15 - 13:17( សេះកញ្ជ្រៀវ )
-
13:25 - 13:27គេបុកទង្គិចនឹងអ្វី?
-
13:28 - 13:30បងមិនប្រាកដដែរ។
-
13:30 - 13:32ទោះជាអ្វីក៏ដោយ វាមិនព្រមកម្រើកសោះ។
-
13:32 - 13:33អឹម។
-
13:33 - 13:37ដីនេះមានភាពរឹងរូសដូចបុរស
ដែលមានសំបុត្រដីនឹងដែរ។ -
13:37 - 13:39ឡូសុី ...
-
13:39 - 13:41បងបានពន្យល់ពីគោលជំហររបស់បងហើយ។
-
13:41 - 13:44ពួកបាបទីស្ទ មេតូឌីស្ទ នឹងប្រេសបីធើរីអិន,
-
13:44 - 13:47ពួកគេទាំងអស់គ្នាជឿថា
ព្រះគ្រិស្តនិងយាងមកវិញ -
13:47 - 13:51នៅចុងបញ្ចប់នៃសហស្សវត្សដែល
បានទាយទុកនៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ។ -
13:51 - 13:56ហាក់ដូចជា … យើងអាចនាំសេចក្ដីសុខសាន្ត
មួយពាន់ឆ្នាំដោយខ្លួនឯងអញ្ចឹង! -
13:56 - 13:58(ដកដង្ហើមធំ)
-
13:58 - 14:02បើការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាច្រើនឆ្នាំនេះ
បានបង្ហាញបងអ្វីសោះ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ដឹងថា -
14:02 - 14:04ព្រះគ្រិស្តនិងមកវិញ ដើម្បីនឹងសំអាតផែនដី
-
14:04 - 14:08នៅដើមមួយពាន់ឆ្នាំ មិនមែននៅចុងទេ។
-
14:08 - 14:10រឿងនេះមិនគួរទុកសម្រាប់តែគ្រួសារយើងទេ។
-
14:10 - 14:12បងត្រូវតែប្រាប់គេឯងដែរ វីលឹម។
-
14:12 - 14:13បងមិនមែនជាសាសនវិទូទេ។
-
14:13 - 14:15ក៏គ្មាននរណាបានសូមអោយបងធ្វើជាអ្នកចាំយាមដែរ។
-
14:15 - 14:17ពិតមែនទេ?
-
14:17 - 14:19(ដកដង្ហើមធំ) ឡូសុី ...
-
14:19 - 14:22បងគ្រាន់តែជាកសិករសាមញ្ញម្នាក់។
-
14:22 - 14:26បន្តិចទៀតបងអាយុ៥០ហើយ។ បងចាស់ពេក
មិនអាចនឹងធ្វើកិច្ចការទាំងអស់នេះទេ។ -
14:26 - 14:29“ដូច្នេះ បើគេមិនជឿ ធ្វើដូចម្ដេច
ឲ្យគេអំពាវនាវដល់ព្រះបាន? -
14:29 - 14:33“ហើយបើគេមិនបានឮនិយាយ
នោះធ្វើដូចម្ដេចឲ្យគេជឿដល់ព្រះបាន? -
14:33 - 14:36“ហើយធ្វើដូចម្តេចឲ្យគេឮនិយាយបាន
បើគ្មានអ្នកណាប្រាប់សោះ?" -
14:36 - 14:38បងនឹងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនិងព្រះ។
-
14:38 - 14:40បងនឹងនិយាយលុះត្រាតែមាននរណាមកសូមបង។
-
14:40 - 14:42ជាជម្រើសរបស់អ្នក។
-
14:42 - 14:45តើអ្នកជាថ្មឬក៏ជានង្គ័ល?
-
14:45 - 14:48ហើយតើនិងត្រូវរង់ចាំយូរប៉ុន្មាន
ទៅ ទើបនិងមានគេមក -
14:48 - 14:50ហើយនិងសូមស្ដាប់ប្រាជ្ញារបស់អ្នក?
-
15:05 - 15:07(សូរគោះទ្វារ)
-
15:07 - 15:08ចូលមក។
-
15:11 - 15:14- អឺវីញ។ - អុំ ឡូសុី។
-
15:14 - 15:17អ្នកមានរឿងអី បានជាមកដោយមិនដឹងមុនបែបនេះ?
-
15:17 - 15:19បាទ គ្រូគង្វាលព្រះវិហារបាបទីស្ទ
របស់យើងជាប់រវល់។ -
15:20 - 15:23ដូច្នេះម៉ែនឹងពុកសង្ឃឹមថាអ្នកនឹង
នីយាយជំនោះគាត់ស្អែកនេះ។ -
15:24 - 15:27ពួកគាត់គិតថាអ្នកអាចនិយាយពីបទទំនាយ
-
15:27 - 15:30ព្រះគម្ពីរដែលអ្នកបានសិក្សា។
-
15:50 - 15:52បងមិនមែនជាសាសនវិទូទេ ,
-
15:52 - 15:54ក៏គ្មាននរណាបានសូមអោយបងធ្វើអ្នកចាំយាមដែរ។
-
15:54 - 15:56តើអ្នកជាថ្មឬក៏ជានង្គ័ល?
-
15:56 - 15:59ហើយតើនឹងត្រូវរង់ចាំយូរប៉ុន្មាន
ទៅ ទើបនឹងមានគេ ...? -
15:59 - 16:01បងនឹងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងព្រះ។
-
16:01 - 16:04បងនឹងនិយាយ លុះត្រាតែមាននរណាមកសូមបង។
-
16:08 - 16:09ទេ!
-
16:11 - 16:13ព្រះអើយ! ទេ!
-
16:14 - 16:16ខ្ញុំមិនអាចអធិប្បាយទេ!
-
16:16 - 16:20ខ្ញុំគ្មានជំនាញ ក៏មិនមែនជាអ្នកចាំយាមដែរ។
-
16:23 - 16:27សូមអង្វរ កុំដាក់បន្ទុកដ៏ធ្ងន់នេះ
នៅលើស្មាខ្ញុំអី! -
16:27 - 16:30ចាត់អ្នកផ្សេងវិញទៅ!
-
16:31 - 16:33(យំ)
-
16:46 - 16:49ប៉ុន្តែខ្ញុំបានសន្យាជាមួយនឹងទ្រង់។
-
16:51 - 16:54ខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីព្រមទៅ?
-
16:56 - 17:03តើខ្ញុំអាចនឹងបត្តិសេធអ្នកតែមួយ
គត់ដែលបានអត់ទោសខ្ញុំ - -
17:03 - 17:05ហើយក៏បានសង្គ្រោះខ្ញុំពីខ្លួនឯងផ្ទាល់?
-
17:08 - 17:11(ដកដង្ហើមធំ) ខ្ញុំមិនអាចទេ។
-
17:36 - 17:40ដូចដែលយើងដឹងស្រាប់ហើយ មានភស្តុតាងជា
ច្រើនក្នុងសុបិន្តរបស់លោកដានីយ៉ែល -
17:40 - 17:42ដែលថា ការសំអាតរបស់ទីបរិសុទ្ធ
-
17:42 - 17:46ជានិមិត្តរូបពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត
ដើម្បីសំអាតផែនដីដ៏មានការឈឺចាប់របស់យើង -
17:46 - 17:51ដែលយើងបានបំផ្លិចបំផ្លាញដោយសង្គ្រាម
ហើយដែលខូចពីព្រោះអំពើបាប។ -
17:51 - 17:54ប៉ុនែ្តភស្តុតាងនេះមាំមួនដែលថាសុបិន្ត
របស់លោកដានីយ៉ែល -
17:54 - 17:59ត្រូវចាប់ផ្ដើមក្នុងឆ្នាំ៤៥៧
មុនព្រះគ្រិស្ត។ -
17:59 - 18:00ឥឡូវនេះ ...
-
18:00 - 18:04... ដក៤៥៧ ពីលេខ២៣០០
-
18:04 - 18:09ហើយអ្នកនឹងនៅមាន១៨៤៣ឆ្នាំក្រោយព្រះគ្រិស្ត
-
18:09 - 18:12ជាពេលដែលសុបិននេះនឹងត្រូវបានសម្រេច។
-
18:14 - 18:18ការសន្និដ្ឋានត្រូវតែជា ពេលវេលាណាមួយ
នៅក្បែរឆ្នាំ១៨៤៣នេះ -
18:18 - 18:21ជាពេលដែលអ្នកសង្គ្រោះរបស់យើង គឺ
ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត នឹងមកនាំយើងទៅផ្ទះរបស់យើង។ -
18:21 - 18:24(ដង្ហក់រកខ្យល់ នឹង ការនិយាយខ្សឹបៗ)
-
18:25 - 18:27ខ្ញុំគិតថាបងថ្លៃរបស់អ្នកឆ្កួតហើយ។
-
18:27 - 18:30មិត្តភ័ក្ដិនឹងគ្រួសារជាទី
ស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ -
18:30 - 18:34តើអ្នកបានត្រៀមខ្លួនហើយឬនៅ
សម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ធំនឹងសំខាន់នេះ? -
18:34 - 18:37តើអ្នកត្រៀមខ្លួនហើយឬនៅសម្រាប់
ការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត? -
18:37 - 18:39កន្លែងនេះ ...
-
18:39 - 18:43... កន្លែងនេះជាភស្តុតាងមាំមួនមែនដែលថា
ពេលវេលានេះមិននៅឆ្ងាយទេ។ -
18:44 - 18:47នឹកចាំផែនដីកាល់ពីមុនទេ?
-
18:47 - 18:51គេក៏បានគិតថាលោកណូអេជាមនុស្សឆ្កួត
ដែរ ប៉ុន្តែទឹកជំនន់បានកើតឡើងមែន។ -
18:52 - 18:55ត្រៀមខ្លួនទាំងអស់គ្នា - រត់ទៅរកទូកទៅ ,
-
18:55 - 18:58ទទួលទីជម្រកនៅក្នុងពាក្យសន្យា
អស្ចារ្យ របស់ព្រះេយស៊ូគ្រិស្ត -
18:58 - 19:01ដែលបានប្រាប់ថា “ខ្ញុំនឹងយាងមកវិញ។”
-
19:03 - 19:05ហើយអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយនៅថ្ងៃនេះ
-
19:05 - 19:07ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងអាចហៅគ្នាថាជាមិត្តភ័ក្ដិ។
-
19:09 - 19:12ពីព្រោះខ្ញុំក៏បានរកឃើញមិត្តភ័ក្ដិ
ក្នុងព្រះេយស៊ូផងដែរ។ -
19:13 - 19:16(ភ្លេងបានលេងពីលើការនិយាយ)
-
19:57 - 20:01តើស្អែកបងពិតជាត្រូវទៅទៀតឬ?
-
20:01 - 20:04បាទ។ ទៅអិចអីុទ័រ។
-
20:04 - 20:05ហឹម។
-
20:05 - 20:07ចុះមកវិញពេលណា?
-
20:12 - 20:14(ដកដង្ហើមធំ)
-
20:16 - 20:18អូននឹងរៀបគ្រឿងដែលត្រូវការអោយ ,
-
20:18 - 20:22ប៉ុន្តែអូនចង់អោយបងសម្រាកអោយបានច្រើន
ហើយថែខ្លួនអោយបានល្អ។ -
20:22 - 20:23បងនឹងធ្វើតាម។
-
20:30 - 20:33តើអូន ... អន់ចិត្តនឹងបងទេ?
-
20:35 - 20:38អូនអន់ចិត្តម្ដេចបាន?
-
20:38 - 20:40បងកំពុងតែឆ្លើយតបទៅនឹងការត្រាស់ហៅរបស់បង។
-
20:45 - 20:49ពេលខ្លះបង ... គ្រាន់តែចង់អោយបានផ្សេងពីនេះ។
-
20:50 - 20:53ឆាប់ៗនេះហើយ អ្នកសង្គ្រោះរបស់យើងនឹងមកដល់។
-
20:54 - 20:56តើឋានសួគ៌នឹងប្លែកពីនេះយា៉ងណា?
-
21:08 - 21:11បើសិនជាយើងមានការយល់
ត្រឹមត្រូវ ពីសប្ដាហ៍ទាំង៧០នេះ -
21:11 - 21:14គឺថាមួយថ្ងៃតាងអោយមួយឆ្នាំ
-
21:14 - 21:18ហើយអ្នកធ្វើបកស្រាយគ្រិស្តទានភាគ
ច្រើនក៏យល់ព្រមដែរក្នុងរឿងនេះ -
21:18 - 21:22ជាមួយនឹងអ្នករូបនិយមដ៏ល្បី
លោកអីសាក នូធិនផងដែរ -
21:22 - 21:26នោះយើងមិនអាចចៀសផុត
ពីសេចក្ដីសន្និដ្ឋាននេះបាន។ -
21:27 - 21:33សុបិនរបស់ដានីយ៉ែលដែលទាក់ទងទៅនឹង២៣០០ឆ្នាំ
នេះ នឹងត្រូវបានសម្រេចនៅក្បែរឆ្នាំ១៨៤៣។ -
21:33 - 21:35ទេ។
-
21:36 - 21:38យើង ... យើងមិនអាចបម្រើម្ចាស់ពីរបានទេ។
-
21:38 - 21:40(និយាយរអ៊ូៗក្នុងមាត់)
-
21:40 - 21:42យើង មិន ....
-
21:42 - 21:45យើងមិនអាចនឹងស្រឡាញ់
ផែនដីដ៏អាក្រក់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះនេះបាន -
21:45 - 21:49ហើយក្នុងពេលតែមួយនោះ បម្រើព្រះផងទេ។
-
21:50 - 21:53ពេលដែលយើងកំពុងអួតខ្លួនថា
យើងមានសេចក្ដីសុចរិតហើយ -
21:53 - 21:55ខ្ញុំក៏មានកំហុសក្នុងកិច្ចការ
នេះដូចអ្នកដទៃដែរ ... -
21:55 - 21:57(ស្នូរជើងដកថយ)
-
21:57 - 22:01... បន្តិចទៀតនេះយើងនឹងរៀនពី
ភាពអាម៉ាស់ដែលគ្មានទីបំផុត ... -
22:02 - 22:06... គឺថាយើងមានភាពវេទនា ក្រ ហើយនិងខ្វាក់ផង។
-
22:07 - 22:09(សូររអូខ្លាំងៗ)
-
22:09 - 22:11(សូរកណ្តឹង)
-
22:19 - 22:23អូ បងមីលលឺ? បងមីលលឺ!
-
22:23 - 22:24យូស្វេ ហែម្ស។
-
22:24 - 22:27ខ្ញុំផ្ងើរសំបុត្រទៅបងពីមួយខែមុន
សូមបងមកព្រះវិហារខ្ញុំនៅបុសតុន។ -
22:28 - 22:30អូរ .... សួស្ដីបង ...
-
22:30 - 22:32ហែម្ស។ យូស្វេ ហែម្ស។
-
22:32 - 22:36ខ្ញុំ ... ខ្ញុំធ្លាប់អធិប្បាយពីការតមស្រា
នឹងពីការបញ្ឍប់ទាសភាព -
22:36 - 22:39ប៉ុន្តែក្រុមជំនុំខ្ញុំមិនដែរបានឮការ
ចែកចាយដូចបងទេ។ -
22:39 - 22:41ពេលឆាប់ៗនេះបងអាចមក
បុសតុនបានទេ? ពីរសបា្តហ៍ទៀត? -
22:41 - 22:42បុសតុន?
-
22:42 - 22:44ល្អហើយ។ ចុះបីសប្ដាហ៍វិញ។
-
22:44 - 22:47(សើចតិចៗ) អាំ, លោកគ្រូគង្វាល
ដ៏ល្អម្នាក់នោះស្គាល់ពីជីវប្រវត្តិខ្ញុំ។ -
22:47 - 22:50អ្នក ... ចង់អោយខ្ញុំទៅបុសតុន?
-
22:50 - 22:53ផ្លូវឆាតាន។ លេខ៨។
-
22:53 - 22:56សូមចែកចាយប្រធានបទដូចនៅទីនេះដែរ។
-
22:56 - 22:59ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្រាន់តែជាកសិករ។
-
22:59 - 23:02បងជាកសិករដែលមានសារ
មួយដែលត្រូវប្រាប់គ្រប់គ្នា។ -
23:02 - 23:05ពួកយើងនឹងរងចាំបងនៅថ្ងៃទី៨។
-
23:05 - 23:07គាត់ជានរណា?
-
23:07 - 23:10នោះជាយូសេ្វ វី ហែម្ស។.
-
23:10 - 23:13គាត់ជាបុគ្កលមួយដែលគួរតែពិចារណាជាមុនសិន។
-
23:13 - 23:16គាត់បានសំឡេងក្នុងការនិយាយ
គាំទ្រនៅការចេះប្រមាណ -
23:16 - 23:20ហើយក៏បានរៀបចំស្ទើរតែដោយខ្លួនឯង
នៅក្រុមនិរាក្រីតិជននៅបុសតុន។ -
23:20 - 23:22អ្នកស្គាល់ព្រះវិហារគាត់ទេ?
-
23:22 - 23:24បាទ, បាទ។ ព្រះវិហារផ្លូវឆាតាន។
-
23:24 - 23:27អូរ! ពិតជាត្រូវការឃើញមែន។
-
23:27 - 23:30កាល់វីនីស នឹង ដាង់ឃើរ ,
-
23:30 - 23:32មា៉គូលតូននាន នឹងអាគ្រារីអិន ,
-
23:32 - 23:36ខ្វីខើរលាយជាមួយនឹងយូនីធារីអិន
នឹងទស្សនវិទូ - -
23:36 - 23:41ទាំងអស់គ្នាមកដើម្បីនឹងឆ្លៀត
យកពេលវេលារបស់គេ។ -
23:41 - 23:49គឺជាកន្លែងដែលមនុស្សមកដើម្បីនឹង
អធិប្បាយ អធិស្ឋាន នឹង ... -
23:49 - 23:53... តវ៉ាប្រឆាំង។
-
23:53 - 23:55មើលទៅបងនឹងទៅទីក្រុងដ៏ធំហើយ មីលលឺ។
-
24:11 - 24:15ដូច្នេះបើព្រឹត្តិការណ៍ទាំងអស់
នេះបានកើតឡើងហើយ -
24:15 - 24:20តើយើងមិនគួររង់ចាំការសម្រេច
ពាក្យសន្យាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ទេឬ? -
24:20 - 24:22ដូចនេះ ដើម្បីបញ្ចប់,
-
24:22 - 24:25ខ្ញុំជឿជាក់ថាព្រះគម្ពីរគឺច្បាស់ណាស់ -
-
24:25 - 24:28ព្រះេយស៊ូនឹងយាងមកក្នុង
ពេលដ៏ខ្លីនៃ៤ឆ្នាំខាងមុខនេះ។ -
24:28 - 24:32(ដង្ហក់រកខ្យល់ នឹងនិយាយស្ងាត់ៗដ៏រំភើប)
-
24:41 - 24:44បងបាននិយាយល្អជាងពេលព្រឹកទៅទៀត មីលលឺ !
-
24:44 - 24:45(ការសើច)
-
24:45 - 24:46ល្អហើយ។ បងសម្រាកសិន។
-
24:46 - 24:48ស្អែកគេនឹងមកដើម្បីស្ដាប់បន្ថែមទៀត។
-
24:48 - 24:51អំណាចនៃសាររបស់បងគឺពិតជាមិនអាចបដិសេធបានទេ។
-
24:51 - 24:54យូសេ្វ គឺមិនមែនអំណាចរបស់ខ្ញុំទេ
ក៏មិនមែនសាររបស់ខ្ញុំដែរ។ -
24:54 - 24:58នេះជាពាក្យពិតរបស់ព្រះ ដែលថ្លែង
ប្រាប់ដោយមាត់ដ៏សាមញ្ញមួយ។ -
24:58 - 25:01យ៉ាងណាក៏ សារដែលចេញពីមាត់
នោះពិតជាធ្វើឲ្យរំភើបចិត្តមែន! -
25:05 - 25:10ប៉ាប្រាប់ថាអ៊ំបានច្បាំងក្នុង
សង្គ្រាមនៅឆ្នាំ១៨១២។ -
25:10 - 25:15មានគ្រាប់មួយផ្ទុះមិនឆ្ងាយពីកន្លែង
អ៊ំទៅម្ដាយខ្មួយទេ។ -
25:15 - 25:17អ៊ំគិតថានោះជាទីបញ្ចប់របស់អ៊ំហើយ។
-
25:17 - 25:19(សំឡេងស្រដៀងនឹងការផ្ទុះ)
-
25:19 - 25:20ពិតមែន។
-
25:20 - 25:22ប៉ុន្តែពេលដែលផ្សែងបាត់អស់ ,
-
25:22 - 25:25អ៊ំរួចជីវិតដោយសារអំណាចនៃព្រះ
ដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់។ -
25:25 - 25:28វាពិតជាកើតឡើងមែនទេ?
-
25:28 - 25:30អូរ មើលទៅស្លឹកឈើវាមិនច្រុះឆ្ងាយពីដើមឡើយ។
-
25:30 - 25:33សូមអភ័យទោសកូនស្រីព្រហើនរបស់ខ្ញុំផង។
-
25:33 - 25:37រឿងនេះពិតដូចដែលអ៊ំកំពុង
តែអង្គុយនៅពីមុខខ្មួយដែរ។ -
25:37 - 25:40ហើយរឿងពិតមួយទៀតដែលអ្នកនឹងឮ
គឺថាពេលចូលដេកមកដល់ហើយ។ -
25:40 - 25:42និយាយរាត្រីសួស្ដីដល់លោកមីលលឺនឹងប៉ាទៅ។
-
25:42 - 25:45- រាត្រីសួស្ដី។ - រាត្រីសួស្ដី។
-
25:47 - 25:51អញ្ចឹងបងពិតជាជឿនៅប្រធានបទបងមែន?
-
25:51 - 25:54ខ្ញុំបានបាត់បង់តែឥលូវត្រូវបានរកឃើញវិញ។
-
25:54 - 25:57បើទ្រង់អាចសង្គ្រោះខ្ញុំ យូស្វេ
ទ្រង់អាចសង្គ្រោះទាំងអស់គ្នាដែរ។ -
25:57 - 26:01អញ្ចឹងហេតុអីបានជាបងលាក់ពន្លឺនេះនៅ
ក្រោមថាំងនៃភូមិតូចៗនេះ? -
26:01 - 26:05តើ បាល់ទីមួរ រូចិសទើ
ផីលឡាដូផីអា រួមទាំងនូរយួក - -
26:05 - 26:08គឺមនុស្សទាំង១៧លាននាក់នៃប្រទេសអាេមរីក -
-
26:08 - 26:10មិនគួរបានកម្លាំងចិត្តដោយ
សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះដែរទេ? -
26:10 - 26:12ចុះផែនដីទាំងមូលវិញ?
-
26:12 - 26:15ខ្ញុំបានធ្វើការជាខ្លាំងក្នុង
ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ -
26:15 - 26:18ហើយបានឃើញមនុស្សជាច្រើនបែរ
មកដើរតាមសេចក្ដីដ៏ពិតរបស់ព្រះ។ -
26:18 - 26:20ប៉ុន្តែ ...
-
26:20 - 26:22... ខ្ញុំកំពុងតែរកជំនួយ។
-
26:22 - 26:25ខ្ញុំត្រូវការជំនួយ។
-
26:25 - 26:28ដោយកម្លាំងនៃជំនឿស៊ុបរបស់បង
-
26:28 - 26:31ខ្ញុំត្រៀមនឹងដាក់គ្រប់ទាំងអស់នៅលើ
អាសនារបស់ព្រះដើម្បីនឹងជួយបង។ -
26:31 - 26:33គ្រាន់តែឆ្លើយនៅសំនួរនេះសិន ...
-
26:34 - 26:37តើបងនឹងឈរក្បែរខ្ញុំទេ
បើសិនខ្ញុំធ្វើកិច្ចការនេះ? -
26:38 - 26:40បាទ ខ្ញុំនឹងឈរជាមួយ។
-
26:42 - 26:44ដូចនេះសូមត្រៀមសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ។
-
26:44 - 26:46បើព្រះគ្រិស្តមកក្នុងប៉ុន្មាន
ឆ្នាំនេះមែន -
26:46 - 26:48មិនគួរខ្ចះខ្ចាយពេលការចែកចាយដំណឹងល្អនេះឡើយ។
-
26:48 - 26:50យើងនឹងនិយាយអោយលឺ ដូចសំឡេងផ្គរលាន់
-
26:50 - 26:52ទ្វារនឹងបើកនៅគ្រប់ទីក្រុង
-
26:52 - 26:54ហើយដំនឹងល្អនេះនឹងបានប្រកាសដល់ចុងផែនដី ,
-
26:54 - 26:58ព្រោះគឺទីនេះហើយ បងមីលលឺ
ដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមជួយបង។ -
26:59 - 27:04ពួតឡែ៉ន មេ៉ន ១៨៤០
-
27:04 - 27:05(សូរកណ្តឹង)
-
27:05 - 27:07(ធ្វើឲ្យបំពង់កស្រឡះ)
-
27:09 - 27:11ខ្ញុំគ្រាន់តែជាកសិករចាស់ម្នាក់។
-
27:11 - 27:15ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរខ្ញុំបានផ្ដល់ភាពរីករាយ
ណាស់ដល់ចិត្តខ្ញុំ។ -
27:15 - 27:19ការបើកសំដែងដែលនៅក្នុងសៀវភៅ
ដានីយ៉ែលនិងវិវរណៈ -
27:19 - 27:22ដែលយើងនឹងនិយាយជាមួយគ្នានៅថ្ងៃនេះ
-
27:22 - 27:25គឺជាផលផ្លែនៃការសិក្សា
ជាច្រើនឆ្នាំរបស់ខ្ញុំ។ -
27:25 - 27:29ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាជាការសំខាន់ដែលអ្នកយល់ថា
-
27:29 - 27:33ខ្ញុំក៏មិនមែនមានជំនឿបែបនេះតែឯងទេ។
-
27:33 - 27:36មានជាច្រើនអ្នកទៀតនៅជុំវិញប្រទេសរបស់យើង
-
27:36 - 27:39ឥលូវនេះក៏ជឿលើសេចក្ដីពិតទាំងនេះផងដែរ។
-
27:39 - 27:41សាររបស់យើងគឺដដែល
-
27:41 - 27:46ពីព្រោះបានកត់ត្រាច្បាស់លាស់ណាស់នៅក្នុង
ព្រះគម្ពីរដើម្បីទាំងអស់គ្នាអាចនឹងអានបាន។ -
27:46 - 27:50ហើយក៏បានចែកចាយជាបន្ទាន់
ពីព្រោះ មិត្តសម្លាញ់អើយ -
27:50 - 27:54ព្រះគ្រិស្តនឹងយាងមកក្នុងពេលខ្លីខ្លាំងណាស់។
-
27:54 - 27:59តែសូមកំុផ្ដោតគំនិតទៅលើថ្ងៃឬពេលណាមួយអី។
-
27:59 - 28:03ពីព្រោះពេលទាំងអស់នេះជិតមកដល់
ព្រះគ្រិស្តក៏ជិតមកដល់ដែរ។ -
28:03 - 28:07ត្រូវតែស្គាល់ នឹងរកទ្រង់ជាមុនសិន។
-
28:07 - 28:10យើងត្រូវតែស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ,
-
28:10 - 28:12ពីព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះក៏មកពីព្រះផងដែរ។
-
28:12 - 28:18ហើយអ្នកដែលស្រឡាញ់គឺបានកើត
មកពីព្រះហើយក៏ស្គាល់ទ្រង់។ -
28:18 - 28:23ព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក។
-
28:23 - 28:26គឺនឹងលែងមានសេចក្ដីស្លាប់ទៀត។
-
28:26 - 28:30ហើយនិងគ្មានការសោកសង្រេង នឹងការយំទៀតដែរ។
-
28:30 - 28:32ក៏គ្មានការឈឺចាប់ទៀត។
-
28:32 - 28:36ពីព្រោះទាំងអស់នេះបានកន្លងផុតហើយ។
-
28:54 - 28:58អេល្លែនអើយ ត្រូវទៅដេក។
-
28:58 - 29:03ប៉ា កូនសូមពេលបន្តិចទៀត។
-
29:03 - 29:05កូនត្រូវការសម្រាក កូនសម្លាញ់។
-
29:05 - 29:10មកេអលែ្លន។ យើងនឹងអធិស្ឋាន
អោយឯងគ្រាន់បើនៅថ្ងៃស្អែក។ -
29:10 - 29:12រៀងរាល់ព្រឹកមុនខ្ញុំបើកភ្នែករបស់ខ្ញុំ
-
29:12 - 29:18ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមអោយថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលខ្ញុំ
នឹងភេ្លចគ្រោះថ្នាក់ដែលបានកើតឡើង។ -
29:18 - 29:21ពេលខ្ញុំឃើញពន្លឺពេលព្រឹក
អ្វីៗទាំងអស់មកវិញ។ (ដកដង្ហើមធំ) -
29:21 - 29:26ម៉ាក់សន្យា កូនសម្លាញ់ ឪពុកនៅនគរ
ឋានសួគ៌របស់យើងមិនបំភ្លេចកូនទេ។ -
29:30 - 29:34ខ្ញុំចង់អោយថ្ងៃដែល លោកមីលលឺបាន
និយាយក្នុងព្រះវិហារ បានមកដល់ឆាប់ៗ។ -
29:34 - 29:39គ្មានការឈឺចាប់ទៀត។
-
29:39 - 29:42ខ្ញុំមិនដែលឮថាព្រះយេស៊ូជា
អ្នកព្យាបាលពីមុនសោះ។ -
29:42 - 29:44ខ្ញុំធ្លាប់ឮពីកំហឹងរបស់ទ្រង់ ...
-
29:44 - 29:48ហើយការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់
ប៉ុន្តែខ្ញុំអត់ដែលឮ -
29:50 - 29:53ការព្យាបាលរបស់ទ្រង់សោះ។
-
29:53 - 29:56គឺពីរោះណាស់។
-
29:56 - 30:00(សើចតិចៗ)
-
30:04 - 30:06(សំឡេងសើច ហើយនិយាយស្ងាត់ៗបន្ត)
-
30:07 - 30:09ខ្ញុំដូចជានឹកមីលលឺកាល់ពីមុន។
-
30:09 - 30:10ពេលនេះភ្នែកគាត់ឃើញតែឋានសួគ៌មួយគត់។
-
30:10 - 30:13មែនហើយ មាត់របស់គាត់ដូច
ជាមិនចេះឈប់និយាយវាសោះ។ -
30:13 - 30:15គាត់ឈប់ផឹកស្រាទៀតផង។
-
30:15 - 30:17មានន័យថា យើងនៅសល់ច្រើនជាងមុនទៅទៀត។
-
30:17 - 30:19អាស់!
-
30:20 - 30:24នរណាអាចស្មានដល់ថាអ្នកកសិករម្នាក់នេះ
នឹងក្លាយទៅជាមន្ត្រីតុលាការនៃសន្តិភាព -
30:24 - 30:27រួចហើយនឹងដឹកនាំបដិវត្តន៍សាសនាមួយ?
-
30:27 - 30:29មីលលឺមិនមែនជាមនុស្សឯកឆន្ទទេ។
-
30:29 - 30:31បានាបុី ឡាសុន ទើបតែមកពីប្រទេសអង់គ្លេស
-
30:31 - 30:35គាត់និយាយថា នៅទីនោះអណ្ដាតទាំងអស់
កំពុងនិយាយពីគំនិតនៃថ្ងៃប្រល័យលោកនេះ -
30:35 - 30:37ហើយវាកំពុងរាលដាលពេញទ្វីបអឺរ៉ុប។
-
30:37 - 30:38ពិតមែនរឺ!
-
30:38 - 30:40រឿងនេះពិតមែន។
-
30:40 - 30:44គំនិតនៃការយាងមកវិញជាលើកទីពីរនេះ ត្រូវបាន
គេលឺដល់ទៅទ្វីបអាហ្រិ្វកនឹងប្រទេសឥណ្ឌា។ -
30:44 - 30:48ពិតមែន ហើយអ្នកច្នៃរ៉ែក៏គិតថាគេអាច
បំលែងដែកទៅជាមាសដែរ។ -
30:48 - 30:53បើគេគ្រាន់តែជាអ្នកជឿ មិនមែន
មានន័យថាកើតឡើងទេ។ -
31:06 - 31:09ការរកឃើញទាំងអស់នេះគឺសំខាន់ណាស់ ...
-
31:10 - 31:13(ភ្លេងលេងពីលើការអធិប្បាយ)
-
31:15 - 31:20.. ១៨៤៣ឆ្នាំក្រោយពីពេលព្រះគ្រិស្ត,
-
31:20 - 31:22ហើយបទទំនាយនឹងបានសម្រេច។
-
31:29 - 31:31ទោះបងបញ្ចុះបញ្ចូលល្អយ៉ាងណានៅថ្ងៃនេះ ,
-
31:31 - 31:34យើងមិនទាន់ទៅឆ្ងាយគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។
-
31:34 - 31:38យូស្វេ អ្នកមានការរំភើប
ដូចជាបុរសក្មេងម្នាក់។ -
31:38 - 31:42គឺពិតជាធ្វើឲ្យមានកម្លាំងមែន
តែក្នុងពេលតែមួយក៏ធ្វើឲ្យធុញដែរ។ -
32:03 - 32:08ការស្នើសូម កំពុងហូរមកពីគ្រប់ទីក្រុងទាំង
លើទាំងក្រោមនៃឆ្នេរសមុទ្រខាងកើត។ -
32:09 - 32:11ខ្ញុំចង់ថា បងអាចអធិប្បាយ
ក្នុងគ្រប់ព្រះវិហារ -
32:11 - 32:13ពីកន្លែងនេះដល់តំបន់ហ្វលុរីដា។
-
32:13 - 32:15កប់ខ្ញុំនៅឡូ ហាមផទុន ក្បែរ
ព្រៃឈើមេផុលរបស់ខ្ញុំ។ -
32:15 - 32:17ពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ
ក៏នៅមិនអាចគ្រប់តម្រូវការដែរ។ -
32:17 - 32:20ហើយកុំភ្លេចថាត្រូវ
ផ្គត់ផ្គង់ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ -
32:20 - 32:22រហូតដល់ថ្ងៃជំនុំជម្រះ។
-
32:22 - 32:24ដូចនេះ ជំហៀនបន្ទាប់គឺពង្រីកដោយការបោះពុម្ព។
-
32:24 - 32:26ការបោះពុម្ពនេះមិនត្រឹមតែឮដោយត្រចៀកមួយគូរទេ
-
32:26 - 32:28ប៉ុន្តែភ្នែករាប់មិនអស់
នឹងបានឃើញទំព័រនីមួយៗ។ -
32:28 - 32:30យើងនឹងបង្កើនសំឡេងរបស់បង។
-
32:30 - 32:32ហើយកុំនិយាយ “ខ្ញុំជាកសិករដ៏សាមញ្ញមួយ”
-
32:32 - 32:34ប៉ុន្តែខ្ញុំជាកសិករសាមញ្ញម្នាក់មែន។
-
32:34 - 32:36ដែលសុំជំនួយ!
-
32:36 - 32:39ខ្ញុំមិនបានគិតថាវានឹងទៅជាបែបនេះទេ។
-
32:39 - 32:43អ្នកកាសែតបានប្រមាថគ្រប់បែបយ៉ាង
ពីកិច្ចការដែលបងបានធ្វើ។ -
32:43 - 32:44ឥលូវនេះយើងនឹងឆ្លើយតបទៅវិញ។
-
32:44 - 32:47ប៉ុន្តែលក្ខខ័ណ្ឌខ្លួនយើង។
-
32:47 - 32:49ខ្ញុំជាបុរសដែលចាស់និងហត់ម្នាក់។
-
32:49 - 32:51ហើយខ្ញុំជាម្ចាស់រោងពុម្ព
កាសែតដែរ។ -
32:51 - 32:55២០ មិនា ១៨៤០
-
33:00 - 33:03“និមិត្តសញ្ញានៃពេលវេលា"
-
33:12 - 33:13មើល!
-
33:13 - 33:15កន្លែងនេះសរសេរពីសារដែលបា៉តែងនិយាយ
-
33:15 - 33:21- ខ្ញុំសូមមើលដែរ។ -
“អំណួតតែងតែមកមុនការធ្លាក់។” -
33:21 - 33:25យើងមិនគួរអោយក្បាលរបស់យើង
ហើមដោយគិតថាយើងសំខាន់ទេ។ -
33:25 - 33:28ពាក្យនឹងចេញពីព្រះគម្ពីរមែនឬ?
-
33:28 - 33:35នេះជាពាក្យពីម្ដាយឯង។
-
33:38 - 33:43“គឺដរាបដល់បានកន្លង២៣០០ព្រឹកនឹងល្ងាចទៅ ,
-
33:43 - 33:46“នោះទើបទីបរិសុទ្ធនឹងស្អាតឡើងវិញ។ "
-
34:02 - 34:06លោកមីលលឺនឹងអ្នកដែលស្ដាប់តាមគាត់
-
34:06 - 34:09កំពុងតែរងការបោកដ៏ធំមួយ។
-
34:10 - 34:15ពួកគេអះអាងថាព្រះេយស៊ូនឹងយាង
មកនៅថ្ងៃដែលបានកំណត់មួយ។ -
34:16 - 34:17ពិតមែន ហើយក៏មិនមែនជាលើកដំបូងដែរ
-
34:17 - 34:22ដែលចុងបញ្ចប់នៃផែនដីត្រូវបាន
ទាយទុកដោយមនុស្សភ្លីភ្លើ។ -
34:22 - 34:24ក៏មិនមែនលើកចុងក្រោយដែរ។
-
34:24 - 34:28ខ្ញុំខ្លាចថា ថ្ងៃនោះផុតទៅ
-
34:28 - 34:32នឹងមានសំឡេងស្រែកពីអ្នកដែលមិន
ជឿថាយើងមិនមានភាពស្មោះត្រង់ទេ ... -
34:33 - 34:36... ហើយនិងនាំជាច្រើនអ្នកអោយបាត់បង់។
-
34:36 - 34:42មើលចុះ ចុងបញ្ចប់នៃផែនដីនឹងមិន
មកដល់នៅក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំខ្លីនេះទេ។ -
34:42 - 34:45ទេ។ ប៉ុន្តែនឹងបញ្ចប់មែន។
-
34:45 - 34:48ហើយពេលនោះមកដល់ ...
-
34:48 - 34:52... តើអ្នកត្រៀមខ្លួនហើយឬនៅអ្នកមានបាបអើយ?
-
34:52 - 34:56តើអ្នកនឹងអាចឈរ នៅមុខព្រះដ៏បរិសុទ្ធ
នៅពេលទ្រង់មានព្រះទ័យក្រោធឬ -
34:56 - 35:00ពេលដែលទ្រង់មើលអំពើដែលអ្នកកំពុងតែលាក់
-
35:00 - 35:06ហើយស្រែកថា “ចេញអោយឆ្ងាយពីអញ
អ្នកដែលធ្វើបាបទាំងឡាយអើយ!" -
35:06 - 35:10រួចភ្លើងនៃឋាននរកនឹងចាប់ផ្ដើម
ឡើងនៅក្បែរកែងជើង -
35:10 - 35:11នៃពួកដែលបានបង្វែរខ្លួន
-
35:11 - 35:15ទៅតាមគំនិតរបស់លោកមីលលឺ។
-
35:16 - 35:22អូរ វានឹងកាន់តែក្តៅជាងនេះសម្រាប់គាត់។
-
35:26 - 35:29សូមអត់ទោសអំពើបាបដែលខ្ញុំបានធ្វើ
ទាស់នឹងព្រះនាមទ្រង់ -
35:29 - 35:31ហើយសង្គ្រោះខ្ញុំពីអំណាចអាក្រក់ផង។
-
35:31 - 35:33តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យបានរួច
ជីវិតពិតប្រាកដ? -
35:33 - 35:35ម៉ាក់!
-
35:35 - 35:37សូមមានសេចក្ដីមេត្តា។
-
35:37 - 35:39សូមមានក្ដីមេត្តាចំពោះចិត្ត
អាក្រក់ខ្ញុំ។ -
35:39 - 35:43សូមទ្រង់អត់ទោសអំពើទុច្ចរឹតរបស់ខ្ញុំដែល
ទាស់នឹងព្រះនាមទ្រង់។ សូមអត់ទោសខ្ញុំផង។ -
35:43 - 35:45តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីបានសង្គ្រោះ
ពិតប្រាកដ? -
35:45 - 35:50អេល្លែន កូនសម្លាញ់អើយ មានរឿងអ្វី? រឿងអីទៅ?
-
35:52 - 35:56ចុះបើសិនជាខ្ញុំត្រូវគេនាំអោយវង្វេង ម៉ាក់?
-
35:56 - 35:57ហេតុអ្វីឯងនិយាយបែបនេះ?
-
35:58 - 36:00ខ្ញុំភ័យណាស់។
-
36:00 - 36:04ម៉ាក់ លោកគ្រូអធិប្បាយបាននិយាយ
អាក្រក់ជាច្រើនពីលោកមីលលឺ។ -
36:04 - 36:07កុំស្តាប់រឿងនោះអី។
-
36:07 - 36:12ប៉ុន្តែខ្ញុំបានឮ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានឮដែរ!
-
36:12 - 36:15យើងកំពុងនៅក្នុងកន្លែងថ្វាយបង្គំ។
-
36:15 - 36:19គឺគ្មានការលួងលោមចិត្តនៅទីនោះទេ។
-
36:20 - 36:21ដល់ពេលកេងហើយ។
-
36:21 - 36:22មក។
-
36:22 - 36:25(ក្អក)
-
36:27 - 36:32ម៉ាក់របស់អ្នកបាននិយាយថាអ្នកមិន
សប្បាយចិត្តជាខ្លាំងកាលពីយប់មិញ។ -
36:33 - 36:35ខ្ញុំភ័យខ្លាចជាខ្លាំង។
-
36:36 - 36:40បង ស្តុកមា៉ន ខ្ញុំដឹងថាបងជឿលើការ
បង្រៀនរបស់លោកមីលលឺ។ -
36:40 - 36:42បាទ ខ្ញុំជឿមែន។
-
36:42 - 36:47គ្រូគង្វាលមេតូដីសជាច្រើន ក៏ជឿដែរ។
-
36:48 - 36:50លោកមីលលឺចែកចាយសេចក្ដី
សង្ឃឹមក្នុងការយាងមកវិញ -
36:50 - 36:52ភាពបន្ទាន់របស់គាត់ បង្ហាញ
អារម្មណ៍ពិតដោយក្ដីស្រឡាញ់។ -
36:52 - 36:54តែពេលនេះខ្ញុំឮគ្រូគង្វាល
-
36:54 - 36:57និយាយត្រឹមតែពីការឆេះនៅក្នុងភ្លើងរហូត។
-
36:57 - 37:00តើខ្ញុំមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមកពីណាទៅ ...
-
37:00 - 37:02... សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា
-
37:02 - 37:06បើសិនព្រះបិតានៅឋានសួគ៌ជាអ្នកប្រើអំណាច
ផ្ដាច់ការ សប្បាយក្នុងការធ្វើទារុណកម្មរហូត។ -
37:06 - 37:08ការឈឺចិត្តខ្លាំងរបស់អ្នក
-
37:08 - 37:11បង្ហាញថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
កំពុងធ្វើការក្នុងចិត្តអ្នក។ -
37:11 - 37:15ព្រះរបស់យើងមិនសប្បាយចិត្តក្នុងការ
បំផ្លាញយើងទេ។ -
37:16 - 37:21ក៏មិនមែនជាធម្មជាតិរបស់ទ្រង់ក្នុងការកាត់
ទោសឡើយ តែដើម្បីស្វែងរកអ្នកដែលបាត់បង់។ -
37:21 - 37:24ខ្ញុំអាចប្រាកដពីរឿងនេះបែបណាទៅ?
-
37:24 - 37:27មានសេរីភាពឡើង េអល្លែនអើយ។
-
37:27 - 37:29មានសេរីភាព ទុកចិត្តព្រះយេស៊ូទៅ។
-
37:29 - 37:35ពីព្រោះទ្រង់នឹងមិនភ្លេចអ្នកដែលកំពុងរក
ទ្រង់ដោយស្មោះឡើយ។ -
37:40 - 37:42អរគុណហើយ បងស្តុកមា៉ន។
-
37:42 - 37:44កំុអរគុណខ្ញុំអី េអល្លែន។
-
37:44 - 37:47អរគុណព្រះជាម្ចាស់ព្រះេយសូ៊វិញ។
-
37:47 - 37:53ហើយចែកចាយសារនៃការយាងមកវិញនេះជាមួយអ្នកឯទៀត។
-
37:55 - 37:56(ក្អក)
-
37:57 - 38:01លោកចាស់ទុំហែម្ស ហើយនិងបងមីលលឺបាន
ប្រកាសធ្វើការប្រជុំមួយនៅបុសតុន។ -
38:09 - 38:12លោកចាស់ទុំហែម្ស ដឹងទេថាប៉ាកំពុងឈឺ?
-
38:12 - 38:16យើងផ្ញើរសំបុត្រទៅគាត់មួយហើយ។
-
38:16 - 38:18សួស្ដីមិត្ត!
-
38:18 - 38:19(ហែម្សកំពុងតែសើច)
-
38:19 - 38:22គាត់គួរតែដឹង។
-
38:31 - 38:32យូសេ្វ គាត់ធ្វើដំណើរមិនបានទេ។
-
38:32 - 38:34ធ្វើដំណើរមិនបាន!
-
38:34 - 38:35ទេ។ ទេ ទេ។ ពិតជាមិនអាច។
-
38:35 - 38:39គ្រុនពោះវៀនគឺធ្ងន់ធ្ងរ។ វាជាជំនឿធ្ងន់ណាស់។
-
38:39 - 38:43ខ្ញុំដឹងថាអ្នកទាំងពីរបាន ... រៀបចំយ៉ាងយក
ចិត្តទុកដាក់សម្រាប់គម្រោងនេះ។ -
38:43 - 38:46គឺជាលើកដំបូងហើយដែលយើងទាំង
អស់គ្នានឹងនៅកន្លែងតែមួយ , -
38:46 - 38:47ដោយមានគោលបំនងតែមួយ -
-
38:47 - 38:50គឺពួកបាប់ទីស្ទ មេតូដីស្ទ ប្រេសបីធើរីអិន -
-
38:50 - 38:52ពួកគាត់ដឹងថាការយាងមកវិញនេះគឺជិតដល់មែនហើយ។
-
38:53 - 38:55ដូច្នេះ អ្នកនឹងទៅជួបពួកគេ។
-
38:55 - 39:01រួចអ្នកនឹងវិលមកប្រាប់វីលលឹមពីការប្រជុំនោះ។
-
39:01 - 39:05ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ជួបគាត់ដើម្បីលើក
ទឹកចិត្តគាត់។ -
39:05 - 39:06បានទេ?
-
39:06 - 39:11(ដកដង្ហើមធំ)
-
39:11 - 39:15(សូរថ្ងូរមកពីវីលលឹម)
-
39:16 - 39:18សួស្ដីសម្លាញ់។ អ្នកសុខសប្បាយទេថ្ងៃនេះ?
-
39:19 - 39:24(ថ្ងូរ) មើលទៅដូចជាមិនធូរសោះ។
-
39:26 - 39:28ដូចនេះ ...
-
39:28 - 39:35... ខ្ញុំនឹងទុកអ្នកទាំងពីរ ...
មានពេលបន្តិចចុះ។ -
39:36 - 39:39ប៉ុន្តែយូស្វេ តែប៉ុន្មាននាទីបុណ្ណោះ។
-
39:39 - 39:41គាត់មិនអាចទទួលភ្ញៀវយូរទេ។
-
39:41 - 39:42បាទ។ ប្រាកដហើយ!
-
39:48 - 39:50(ការបិទទ្វារ)
-
39:50 - 39:52បងប្រាកដទេ ថាមិនអាចជិះរទេះបាន?
-
39:52 - 39:55ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រែអស្ចារ្យ សម្រាប់បងនៅ
ខាងក្រោយ ដែលមានភួយក្រាស់ៗ -
39:55 - 39:56- អត់ទេ ហើយខ្យល់បរិសុទ្ធនឹង ...
-
39:56 - 39:57អត់ទេ យូស្វេ។
-
39:57 - 39:59មនុស្សអាចមកជួបបងក្នុងកិច្ចប្រជុំ។
-
39:59 - 40:01ខ្ញុំគិត យើងអាចរៀបកន្លែងមួយ
-
40:01 - 40:03អត់ទេ យូស្វេ បញ្ហានេះធំជាងមនុស្សម្នាក់។
-
40:03 - 40:04(ក្អក)
-
40:04 - 40:08នេះជាអំណាចនៃព្រះ។ គ្រូគង្វាលជាច្រើន
នាក់បានភ្ញាក់ឡើងហើយ។ -
40:08 - 40:10អ្នកមិនត្រូវការខ្ញុំទេ។
-
40:13 - 40:14បាទ។
-
40:15 - 40:21ពិតមែន។ ... បងនិយាយត្រូវហើយ។
-
40:21 - 40:24ខ្ញុំនឹងអធិស្ឋានអោយអ្នក។
-
40:24 - 40:26អរគុណ។
-
40:33 - 40:35បងពិតជាប្រាកដទេ ...?!
-
40:35 - 40:37ទៅ! ទៅចុះ!
-
40:37 - 40:40(ក្អក)
-
40:40 - 40:42(សូរថ្ងូរ)
-
40:46 - 40:52កិច្ចប្រជុំទីមួយរបស់ក្រុម
មីលឺរ៉ែត បុសតុន ១៣ តុលា ១៨៤០ -
40:53 - 40:54អូរ!
-
40:55 - 40:58យូស៉ែប បេត្ស អស្ចារ្យ មែន
-
40:58 - 41:01- យូរបុណ្ណាហើយ? - យូរពេកហើយ
បងហែម្ស។ យូរណាស់។ -
41:01 - 41:03ខ្ញុំឮច្រើនពីស្នាដៃ
របស់អ្នកទាក់ទងនឹងការចេះប្រមាណ -
41:03 - 41:05ជាមួយនឹងក្រុមទំនាក់ទំនងគ្រិស្តទាន។
-
41:05 - 41:07តែអ្នកបានធ្វើអោយឈ្មោះអ្នកកាន់តែល្បី
-
41:07 - 41:09ដោយនិយាយអំពីភាពអាក្រក់នៃទាសភាពផងដែរ។
-
41:09 - 41:12ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើសាមញ្ញមួយ យូស្វេ
អើយ។ ព្រះមានបន្ទូលហើយខ្ញុំធ្វើតាម។ -
41:12 - 41:15ទោះយ៉ាងណា កិត្តិនាមរបស់អ្នកសមនឹងទទួលមែន។
-
41:15 - 41:16តើពិតមែនទេ?
-
41:16 - 41:18ដែលថាបងមីលលឺមិនអាចមកបាន?
-
41:18 - 41:21មែន។ គឺ គ្រុនពោះវៀន។
-
41:21 - 41:22គួរអោយអាណិតណាស់។
-
41:22 - 41:26អូរ អូរ លោកបេត្ស ខ្ញុំសូមនែនាំអោយ
ស្គាល់ ហាយរឹម អេតសុន? -
41:26 - 41:29អាស អ្នកប្រហែលស្គាល់បងអេតសុន
តាមគ្រូគង្វាលហ្វីនី។ -
41:29 - 41:30អូរ បាទ។
-
41:30 - 41:33ការងារទាក់ទងនឹងការចេះប្រមាណ
និងការបំបាត់ទាសភាពរបស់បងហ្វីនី -
41:33 - 41:34ពិតជាល្បីមែន។
-
41:34 - 41:37រីករាយដែលបានស្គាល់អ្នក។ នេះជា
លោកអូវេន ក្រូសីអឺ។ -
41:37 - 41:41រីករាយដែលបានស្គាល់អ្នក។
-
41:41 - 41:42ខ្ញុំតាមដានគំនិតរបស់លោកមីលឺ
-
41:42 - 41:44តាំងពីខ្ញុំបានលឺគាត់និយាយ
នៅ ញូបេតហ្វួតឆ្នាំមុន។ -
41:44 - 41:46ជានាយនាវា ខ្ញុំដើរជុំវិញពិភពលោក។
-
41:46 - 41:49ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះខ្ញុំទៅឆ្ងាយជាងការឆ្លង
សមុទ្រទៅទៀត។ -
41:49 - 41:51ខ្ញុំប្តេជ្ញា បម្រើដល់សារការយាងមកវិញនេះ។
-
41:51 - 41:53ខ្ញុំក៏មានការត្រាស់ហៅនេះដែរ។
-
41:53 - 41:55ខ្ញុំក៏ដូចគ្នា។
-
41:55 - 41:57បងឈ្មោះអីដែរ? បងមកពីណាវិញ?
-
41:57 - 41:58បាទ ខ្ញុំឈ្មោះសាំយូអែល ស្នូរ។
-
41:58 - 42:01ខ្ញុំធ្វើការអោយអ្នកស្រាវជ្រាវ
នៅទីក្រុងបុសតុននេះឯង។ -
42:01 - 42:03អ្នកមកដើម្បីធ្វើវីភាគសំណេរទេដឹង?
-
42:03 - 42:04អូរ អត់ទេលោក។
-
42:04 - 42:07ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា ពីដំបូងខ្ញុំពិតជា
មានការសង្ស័យមែន។ -
42:07 - 42:09តែខ្ញុំបានសិក្សាគំនិតរបស់មីលលឺ
-
42:09 - 42:12ហើយខ្ញុំជឿថាគំនិតទាំងនោះមាន
ការពិតដ៏អស្ចារ្យ។ -
42:12 - 42:13អាស!
-
42:13 - 42:14(ការសើច)
-
42:14 - 42:18កិច្ចប្រជុំបញ្ចប់ហើយ តែខ្ញុំនៅតែឃើញ
ការពិភាក្សាគ្នាតទៀត! -
42:18 - 42:21ខ្ញុំទើបប្រាប់បុរសទាំងនេះថា ខ្ញុំប្តេជ្ញា
ទាំងស្រុងដល់កិច្ចការព្រះ។ -
42:21 - 42:23ខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាខ្លាំងដែលឮរឿងនេះ។
-
42:23 - 42:25ខ្ញុំនឹងប្រាប់រឿងនេះដល់បង
មីលលឺពេលខ្ញុំជួបគាត់។ -
42:25 - 42:27អ្នកអាចប្រាប់គាត់ដែរថា ខ្ញុំនឹងប្រើលុយ
-
42:27 - 42:28ចែកចាយសារការយាងមកវិញនេះ។
-
42:28 - 42:32អូរ នេះពិតជារឿងល្អមែន! (ការសើច)
-
42:34 - 42:36ខ្ញុំថានឹងឈរពីក្រោយលោកមីលលឺ
នឹងការងាររបស់គាត់ -
42:36 - 42:38មិនមែនបង្កើតព្រះវិហារថ្មីទេ
-
42:38 - 42:40តែប្រកាសថា ការយាងមកជាលើកទីពីរនេះជិតដល់ហើយ។
-
42:40 - 42:45(ការជជែកគ្នាដែលមិនសូវច្បាស់បន្តទៀត)
-
42:48 - 42:50តើកិច្ចប្រជុំជោគជ័យទេ?
-
42:50 - 42:54មានគេមកពីម៉េន ទីក្រុងញូយួក
កុននិកធីកាត់ វឺមុន -
42:54 - 42:56នូ ហេមផសឺ កោះរូ៉ត!
-
42:56 - 42:58មានការចែកចាយគំនិតជាច្រើន!
-
42:58 - 43:03គឺជាការប្លាស់ប្ដូរគំនិតទៅវិញទៅ
មកនឹងការរំភើបផងដែរ! -
43:03 - 43:05មានមនុស្សជាច្រើនសន្យាថា
នឹងផ្តល់លុយជាជំនួយដែរ។ -
43:05 - 43:07ហើយសិងថាយើងនឹងធ្វើបែបនេះភ្លាមៗម្ដងទៀត។
-
43:07 - 43:11លើកក្រោយនេះបងនឹងចូលរួម ជាមួយ
លោកយូែស៉ប បេត្សដែរ។ -
43:11 - 43:14បេត្ស ខ្ញុំចាំថាធ្លាប់ជួបគាត់ពីឆ្នាំមុន។
-
43:14 - 43:16ជាបុរសខ្ពស់ម្នាក់។
គាត់ក៏មិនប្រើថ្នាំជក់ដែរ។ -
43:16 - 43:20កាល់នោះខ្ញុំគិតថាគាត់ ... ចម្លែក។
-
43:20 - 43:24គាត់អញ្ចឹងមែន ប៉ុន្តែគាត់ក៏សំខាន់
ណាស់សម្រាប់យើង! -
43:24 - 43:27យើងមានធនធានហើយ!
-
43:27 - 43:30ទីក្រុងច្រើនទៀត! ការបោះពុម្ពថែមទៀត!
-
43:30 - 43:34ពាក្យរបស់អ្នកនឹងបះពាល់មនុស្សជាច្រើន។
-
43:34 - 43:37យូស្វេសូមចាំថា
-
43:37 - 43:40នេះមិនមែនការងារយើងទេ - តែជារបស់ព្រះ។
-
43:40 - 43:42មែនហើយ។
-
43:43 - 43:47(តន្ត្រីដែលលើកទឹកចិត្ត)
-
43:49 - 43:53“និមិត្តសញ្ញានៃពេលវេលា"
“ការប្រាប់អោយដឹងពីភាពមានអំណរ” -
43:53 - 43:56“ការដាស់តឿនសម្រាប់ភីឡាដេលភា”
"និមិត្តសញ្ញានៃពេលវេលា" -
43:57 - 44:01“សម្រែកពេលយប់ពីទិសខាងដ្បូង!"
-
44:02 - 44:06“កាលប្បវត្តិនៃការយាងមកវិញ"
-
44:10 - 44:14កញ្ញា ១៨៤៣
-
44:14 - 44:15ឥលូវនេះ … ប្រហែលដល់ពេល។
-
44:15 - 44:17អឹម។
-
44:17 - 44:19(ការនិយាយខ្សឹបៗ) យើងសម្របសម្រួលមិនបានទេ។
-
44:36 - 44:41សំដីលោកមីលលឺនឹងអ្នកតាមគាត់គឺមិនពិតទេ។
-
44:42 - 44:45អ្នកដែលទាក់ចិត្តដោយអណ្ដាតផ្អែមរបស់គាត់
-
44:45 - 44:48គ្មានកន្លែងនៅក្នុងអាគារថ្វាយបង្គំនេះទេ។
-
44:51 - 44:53ដូចនេះ ...
-
44:53 - 44:56... នៅក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះ អ្នក
-
44:56 - 45:00ត្រូវលះបង់គំនិតហួសហេតុទាំងនេះទៅ។
-
45:00 - 45:02បើអ្នកមិនធ្វើ ...
-
45:03 - 45:08... កន្លែងអធិស្ឋាននេះនឹងមិន
ស្វាគមន៍អ្នកទៀតទេ។ -
45:20 - 45:23អ្នកប្រហែលគិតថា អ្នកកំពុងក្រវែងយើងចោល។
-
45:23 - 45:25តែការស្វែងយល់របស់មីលលឺ
នៃការយាងមកឆាប់ៗរបស់ព្រះគ្រិស្ត -
45:25 - 45:28មិនអាចបដិសេធបានឡើយ។
-
45:28 - 45:33យើងត្រូវដើរតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ
ជាងបទបញ្ជារបស់មនុស្ស។ -
45:34 - 45:38យើងនឹងមិនលាក់បាំងដំណឹងដ៏ល្អនេះឡើយ។
-
45:38 - 45:41ហើយបើសិន យើងត្រូវចាកចេញមែន ...
-
45:41 - 45:43... នោះយើងនឹងទៅ។
-
45:44 - 45:49គ្រួសារខ្ញុំមានអំណរហួសថ្លែងពីសង្ឃឹម
ក្នុងការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត។ -
45:49 - 45:52យើងស្គាល់ក្ដីស្រឡាញ់ ក្ដី
ស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូ។ -
45:52 - 45:57នេះ ... នេះជាអ្វីដែលលើកយើងឡើង
ត្រកងយើងទៅមុខ។ -
46:02 - 46:04ក៏នឹងនាំយើងដល់ទីលំនៅដែរ។
-
46:14 - 46:17គេនិយាយដាក់យើងបែបនេះយ៉ាងម៉េចបាន?
-
46:19 - 46:24យើងមិនអាចអោយផ្លែប៉ោមខូច
មួយបំផ្លាញផ្លែផ្សេងបានទេ។ -
46:25 - 46:30យើងនឹងប្រកាស ដកខ្លួនគេពីសមាគមព្រះវិហារ
របស់យើងនៅថ្ងៃអាទិត្យក្រោយ។ -
46:30 - 46:32ពួកគេនឹងជាគំរូមួយ។
-
46:32 - 46:36យើងត្រូវគោរពទំនៀមទំលាប់របស់យើង។
-
46:40 - 46:42វា៉សីញតោន នូ ហេមផសឺ ១៨៤៣
-
46:42 - 46:44នៅក្នុងថ្ងៃបរិសុទ្ធនេះ ,
-
46:44 - 46:46ខ្ញុំសូមទុកអោយអ្នកនៅសំណើមួយ
-
46:46 - 46:49គឺអោយស្រឡាញ់ព្រះជា
ម្ចាស់របស់អ្នកអស់អំពីចិត្ត -
46:49 - 46:52គឺត្រូវធ្វើតាមគ្រប់ទាំងបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់
-
46:52 - 46:55ហើយគោរពទ្រង់ដោយរក្សាថ្ងៃសាបាត៍
របស់ទ្រង់អោយបរិសុទ្ធ។ -
46:55 - 46:57អាម៉ែន។
-
46:58 - 47:00ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយគាត់។
-
47:00 - 47:02ម៉ាក់ ...
-
47:02 - 47:04ម៉ាក់ កុំអី។
-
47:04 - 47:07លុះត្រាតែម៉ាក់ចាំបាច់។ ប៉ុន្តែយើងទើប
តែមកទីនេះទេ។ -
47:07 - 47:08ខ្ញុំ ...
-
47:08 - 47:10សូមចាំថាយើងជាអ្នកក្រៅ។
-
47:10 - 47:13ចាស់ទុំ វាលលឺ នឹងចាប់អារម្មណ៍
លើអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយ។ -
47:13 - 47:14កុំអី ...
-
47:18 - 47:20អត់ទោសលោក។ អត់ទោស។
-
47:20 - 47:22ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយលោកជាពិសេស។
-
47:22 - 47:24ពីគ្រឹត្តវិន័យមួយដែលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ...
-
47:25 - 47:27ខ្ញុំបានផ្តោតអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង
ពិសេសទៅលើថ្ងៃសាបាត៍។ -
47:27 - 47:30- បាទ។ បងប្រេសតុន។ ផ្អែកលើព្រះគម្ពីរ ...
-
47:30 - 47:33(ភ្លេងបានលេងពីលើការសន្ទនា)
-
47:38 - 47:40គាត់បានស្តាប់អ្វីដែលម៉ាក់ប្រាប់។
-
47:40 - 47:42គាត់ពិតជាស្តាប់មែន។
-
47:42 - 47:44ចុះគាត់នឹងប្តូរថ្ងៃថ្វាយបង្គំ
ពីថ្ងៃអាទិត្យទៅថ្ងៃសៅរ៍ -
47:44 - 47:46ដូចគ្រឹត្តវិន័យប្រាប់ ទេ?
-
47:47 - 47:49គាត់ចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងអ្វីដែល
យើងចែកចាយពីគម្ពីរ។ -
47:49 - 47:51មានន័យថា ...?
-
47:51 - 47:54គាត់បានសន្យាថានឹងផ្ដោតគំនិតលើរឿងនេះ
ហើយក៏ចង់ស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត -
47:54 - 47:56អរុណសួស្ដី បងប្រេសតុន។
- ... លើគំនិតនឹងផងដែរ។ -
47:56 - 47:57សួស្ដី។
-
47:57 - 48:02ដោយនិយាយបែបនេះ ម៉ាក់ចង់ថាម៉ាក់
ឈ្នះហើយមែនទេ? -
48:06 - 48:09ថ្ងៃសៅរ៍ ...
-
48:09 - 48:11... គឺជាថ្ងៃទីប្រាំពីរនៃសប្ដាហ៍។
-
48:11 - 48:12គឺជាសាបាត៍របស់ព្រះ។
-
48:12 - 48:14គឺអញ្ចឹងមែន។
-
48:14 - 48:18ម៉ាក់!
-
48:18 - 48:19មានអ្នកខ្លះជឿ
-
48:19 - 48:21ថាការរង់ចាំការយាងមកនឹងថ្ងៃជំនុំជម្រះ
-
48:21 - 48:24គឺសំខាន់ជាងការថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃណាទៅទៀត។
-
48:24 - 48:25អរុណសួស្ដី អ្នកទាំងពីរ។
-
48:27 - 48:29ប្រហែលថ្ងៃនោះមិនសូវសំខាន់នៅពេលខាងមុខ។
-
48:29 - 48:31ម៉ាក់បានដាំគ្រាប់ពូជមួយ។
-
48:31 - 48:34ក្នុងនាមជាអ្នកគ្រូ កូនសម្លាញ់
លើសពីអ្នកដទៃទៀត -
48:34 - 48:37កូនគួរយល់ពីរបៀបដែលចំណេះដឹងដុះឡើង។
-
48:37 - 48:41ព្រះយេស៊ូនឹងយាងមក
-
48:44 - 48:48អិកអីទ័រ នូ ហេមផសឺ - ១២ សីហា ១៨៤៤
-
48:48 - 48:50សូមអានទាំងអស់គ្នា!
-
48:50 - 48:52អានពីការយាងមកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត!
-
48:52 - 48:54អានព័ត៌មានថ្មីៗពីការយាង
មកវិញរបស់ព្រះគ្រិស្ត! -
48:54 - 48:56បន្លែ!
-
48:56 - 48:59ខ្ញុំយកមួយកូនប្រុស។
-
49:14 - 49:18តាមពិតទៅ បងគួរតែអរគុណគេ។
ខ្ញុំដូចជាសង្ហាណាស់។ -
49:22 - 49:26ហេតុអ្វីបានគេចូលចិត្តធ្វើឲ្យ
ខ្ញុំធាត់ម៉្លេះ? -
49:26 - 49:30ដូច្នេះ អ្នកគិតថាមានមនុស្ស
ប៉ុន្មានអ្នកនឹងមក? -
49:30 - 49:32នេះជាតង់ធំបំផុតដែលបានសាងឡើងលើទឹកដីអាមេរីក!
-
49:32 - 49:34គឺពង្រីកឡើងអោយមាន ៦០០០កៅអី!
-
49:34 - 49:37គេកំពុងតែមក ហើយច្រើនទៀត!
-
49:37 - 49:39តង់ធំសំបើម។ មានអីទៀត?
-
49:39 - 49:41ខ្ញុំជាមនុស្សចុងក្រោយក្នុងលោកដែលឃើញការនេះ។
-
49:41 - 49:43បងជាម្នាក់ក្នុងក្រុមដំបូង។
-
49:43 - 49:44យើងគួរតែទៅហើយ។
-
49:44 - 49:48មានការប្រជំុតូចមួយកំពុងកើតឡើង។
ខ្ញុំចង់ឈប់នៅទីនោះមុនសិន។ -
49:48 - 49:51ប៉ុន្តែតង់ធំនោះ! យើងតម្រូវអោយនៅទីនោះ។
-
49:51 - 49:53យូស្វេ ផែនដីទាំងមូលកំពុងពេញដោយការរំពឹងទុក។
-
49:53 - 49:56មិនមែនគ្រប់ទាំងអស់ ទៅតាមគម្រោងជាក់លាក់ទេ។
-
49:56 - 49:58ខ្ញុំប្រាប់បងបេត្សថា
ខ្ញុំនឹងចូលរួមជាមួយគាត់។ -
49:58 - 50:00ប៉ុន្តែ ...
-
50:00 - 50:04... គាត់គួរតែនៅក្នុងតង់ធំនោះដែរ!
-
50:08 - 50:10វ៉ូ វ៉ូ!
-
50:10 - 50:11ខ្ញុំកំពុងរកយូស៉ែប បេត្ស។
-
50:11 - 50:13តើខ្ញុំអាចរកអង់ប្រជុំនៅទីណាដែរ?
-
50:13 - 50:16នៅទីនោះ។
-
50:16 - 50:19ពិតមែន - ឆ្នាំ ១៨៤៣បានកន្លងផុតហើយ។
-
50:19 - 50:21មនុស្សជាច្រើនកំពុងតែរសាប់រសល់។
-
50:21 - 50:23បងប្អូនសួរថា ហេតុអ្វីព្រះសង្គ្រោះ
យើងមិនទាន់មក -
50:23 - 50:26ក៏ចង់ដឹងថាក្តីសង្ឃឹមដ៏មានពររបស់យើង
នឹងកើតឡើងនៅពេលណា? -
50:26 - 50:28ខ្ញុំត្រឹមតែអាចប្រាប់ថាក្នុងពេលនេះ
-
50:28 - 50:31េសចក្តីជំនឿរបស់យើងកំពុងត្រូវបានសាកល្បង។
-
50:31 - 50:33កាលខ្ញុំជានាយនាវាមួយដែលនៅកណ្ដាលសមុទ្រ
-
50:33 - 50:36យើងមិនបានទម្លាក់ខ្លួនចូលទៅក្នុងសមុទ្រ
ដោយកំហឹងក្នុងពេលមានខ្យល់ព្យុះទេ។ -
50:36 - 50:37ទេ។
-
50:37 - 50:40យើងបានតោងជាប់នឹងខ្សែពួរ។
-
50:40 - 50:43យើងបានស្រែកថា : “ដៃទាំងអស់មកលើនាវា”
-
50:43 - 50:46ពេលនេះក៏ដោយ បងប្អូនអើយ
កុំអោយយើងបាក់ទឹកចិត្តឡើយ -
50:46 - 50:49តែខំប្រឹងទេ្វដងទៀត។
-
50:49 - 50:52កូនកំលោះនឹងមក។
-
50:52 - 50:55ការតស៊ូរបស់យើងមិនមែនឥតបានការឡើយ។
-
50:55 - 50:57មែន យើងបានសង្ឃឹមថា
ពេលនេះថ្ងៃដ៏មានពររបស់យើង ... -
50:57 - 50:59- (សេះមកជិតដល់) - ... នឹងបានមកដល់ហើយ។
-
50:59 - 51:03... ហើយពេលវេលាចុងក្រោយ
នេះជាពេលដ៏មានតម្លៃបំផុត។ -
51:03 - 51:08(អ្នកមើលពីចម្ងាយនិយាយគ្នាស្ងាត់ៗ)
-
51:10 - 51:13ខ្ញុំមានដំណឹង។
-
51:13 - 51:17សូមឲ្យបងខ្ញុំនិយាយសិន។ គាត់មកនេះ
ដោយមានដំណឹងសម្រាប់យើង។ -
51:17 - 51:18(ការនិយាយខ្សឹបៗ)
-
51:18 - 51:21បងស្នូរ មានដំណឹងពិតសម្រាប់
យើងពីព្រះជាម្ចាស់។ -
51:21 - 51:23ឲ្យគាត់មកហើយនិយាយសារគាត់ចុះ។
-
51:23 - 51:26សូមអញ្ជើញ ...
-
51:30 - 51:33ព្រះដ៏មានពររបស់យើងបានសន្យានឹងយើង ...
-
51:33 - 51:35... ថាទ្រង់នឹងយាងមកវិញ ...
-
51:35 - 51:40... ដើម្បីនឹងយករាស្រ្តរបស់ទ្រង់ទៅឯទ្រង់។
-
51:40 - 51:41ដូចនេះ កាលដែលព្រះយេស៊ូមកលើកដំបូង ,
-
51:41 - 51:44ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា
-
51:44 - 51:48“ពេលវេលាបានសម្រេចហើយ"
-
51:48 - 51:49តើពេលវេលាណាទៅដែលបានសម្រេច?
-
51:49 - 51:51ពេលក្នុងបទទំនាយ!
-
51:51 - 51:53ពិតណាស់។ ពិតណាស់។
-
51:53 - 51:59អ្នកប្រវត្តិសាស្ត្របញ្ជាក់ថា ព្រះគ្រិស្ត
សុគតក្នុងពេលនិទាយរដូវនៃគ្រិស្តសករាជ្រ ៣១, -
51:59 - 52:03គឺចំកណ្ដាលសប្ដាហ៍ទី៧០របស់លោកដានីយ៉ែល។
-
52:03 - 52:05ដូចនេះ ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា
-
52:05 - 52:08ពេលនិទាយរដូរនេះ ក៏ជាពេលបុណ្យរំលងដែរ។
-
52:08 - 52:13ថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាបគឺត្រូវមកដល់
នៅក្នុងពេលសរទរដូវ។ -
52:13 - 52:17ហើយតើសំដេចសង្ឃធ្វើអ្វី
នៅថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាប? -
52:17 - 52:19សំអាតទីបរិសុទ្ធ។
-
52:19 - 52:20មែនហើយ។
-
52:20 - 52:22អរគុណ លោកវ៉ែត៍។
-
52:22 - 52:25គាត់បានសំអាតទីបរិសុទ្ធ!
-
52:25 - 52:27ដូចនេះ តើយើងគួរតែសន្និដ្ឋានថា
-
52:27 - 52:30ទ្រង់នឹងយាងមកសំអាតទីបរិសុទ្ធ
-
52:30 - 52:32ចំថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាបនេះដែរទេ?
-
52:32 - 52:33- បាទ! - (ការនិយាយខ្សឹបៗ)
-
52:33 - 52:35គម្ពីរលេវីវិន័យប្រាប់ថាថ្ងៃដើម្បីធួននឹងបាប
-
52:35 - 52:38គឺត្រូវនឹងថ្ងៃទី១០ ខែអស្សុជ។
-
52:38 - 52:41បងប្អូនអើយ យើងបានចាំព្រះគ្រិស្តមកវិញ
ពេលនិទាយរដូរនោះ មិនត្រូវទេ។ -
52:41 - 52:43បើតាមប្រតិទិនរបស់ជនជាតិជ្វីហ្វ ,
-
52:43 - 52:47ថ្ងៃទី១០ ខែអស្សុជ គឺត្រូវនឹង ...
-
52:47 - 52:49... ថ្ងៃទី២២ ខែតុលាក្នុងឆ្នាំនេះ។
-
52:49 - 52:51(សម្មាជិកអង្គប្រជុំរកខ្យល់ នឹងលាន់មាត់)
-
52:53 - 52:56យើងដឹងថ្ងៃហើយ។
-
52:56 - 53:00ថ្ងៃទី២២ ខែតុលា ឆ្នាំ១៨៤៤។
-
53:01 - 53:05(សម្មាជិកនៃអង្គប្រជុំនិយាយខ្សឹបៗ
ដោយរំភើបញាប់ញ័រ) -
53:05 - 53:07អស្ចារ្យ មែន! អូរ!
-
53:14 - 53:16គាត់ដូចជាប្រាកដណាស់។
-
53:16 - 53:17ចុះបងមិនប្រាកដឬ?
-
53:17 - 53:20ដាក់ថ្ងៃជាក់លាក់បែបនេះគឺឆ្គួតហើយ។
-
53:20 - 53:24ទេ។ ពេលនេះមិនល្អទេបង។ យើង…
យើងមិនមានការយល់ព្រមគ្នាទេ។ -
53:24 - 53:28ចូរយើងមានសង្ឃឹមថាទ្រង់នឹងបើក
សំដែងបន្ថែមទៀតនៅពេលខាងមុខ។ -
53:39 - 53:44ម្ចាស់ផ្ទះកំពុងតែសម្អាតជង្រុក
ស្រូវរបស់ខ្លួន។ -
53:44 - 53:46ការដាក់ថ្ងៃនេះ ធ្វើឲ្យបងអន់ចិត្តហើយមើលទៅ។
-
53:46 - 53:49ក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងមិនមែនលើថ្ងៃឬម៉ោងណាមួយទេ
-
53:49 - 53:51តែគឺលើការជិតមកដល់របស់ព្រះគ្រិស្ត។
-
53:51 - 53:53ចុះលោកយូស្វេគិតយ៉ាងណាដែរ?
-
53:53 - 53:55យើងមិនព្រមទាំងពីរ។
-
53:55 - 53:58តែមនុស្សកំពុងទាមទារភាពច្បាស់លាស់។
-
53:58 - 54:00បងបានខុស ពីឆ្នាំ១៨៤៣។
-
54:00 - 54:03បងមិនគួររាប់លេខសូន្យ ពេលដែលរាប់ពីមុន
គ្រិស្តសករាជ មកគ្រិស្តសករាជ។ -
54:03 - 54:06ហើយបងបានធ្វើឲ្យបងប្អូនសង្ស័យយ៉ាងណាទៅ?
-
54:06 - 54:10ដូចនេះ បងមិនព្រមទទួលថ្ងៃណាមួយឡើយ?
-
54:10 - 54:13ទេ។ បងមិនព្រមទេ។
-
54:13 - 54:17ប៉ុន្តែការសិក្សារបស់បងស្នូរទាក់ទង
នឹងទីបរិសុទ្ធគឺធ្វើឲ្យបងគិតមែន។ -
54:17 - 54:19អញ្ចឹង បងគួរតែរកសេចក្ដីពិតសម្រាប់ឥលូវ
-
54:19 - 54:21ហើយនិងភាពច្បាស់លាស់ពីព្រះវិញ វីលលឹម។
-
54:21 - 54:24ព្រះគម្ពីរគឺច្បាស់ហើយ។
-
54:24 - 54:28យ៉ាងណាក៏បងស្នូរជាបងម្នាក់ដែលអាច
ទុកចិត្តបានក្នុងព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ -
54:28 - 54:32ខ្ញុំនឹងចំណាយពេលខ្លះសិក្សានឹងអធិស្ឋាន
ពីថ្ងៃដែលគាត់បានលើក។ -
54:32 - 54:34(សំឡេងសេះ)
-
54:46 - 54:50ខ្ញុំនិងប្រពន្ធខ្ញុំ សប្បាយចិត្តដែល
បានទិញដីរបស់លោក។ -
54:50 - 54:52បើអ្នកមិនប្រកាន់សំនួរខ្ញុំទេ
-
54:52 - 54:55តើអ្នកទាំងពីរនឹងទៅកន្លែងណាទៀតក្រោយពីនេះ?
-
54:55 - 54:56ទៅឋានសួគ៌។
-
54:56 - 54:59ចុះបើចុងបញ្ចប់នៃពិភពលោកមិនកើតឡើង ,
-
54:59 - 55:02អ្នកនឹងមានកម្រោងអ្វីវិញ ...
-
55:02 - 55:05ព្រះជាម្ចាស់មានគម្រោងដ៏ធំ
សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។ -
55:05 - 55:09បាទលោក។ ពិតមែន។
-
55:11 - 55:16ដូចនេះ សូម្បីផ្ទះក៏បានលក់ដើម្បី
ផ្គត់ផ្គង់ការផ្សាយដំណឹងដែរ។ -
55:16 - 55:17កូនរបស់យើងគិតថាយើងឆ្កួតហើយ។
-
55:17 - 55:18ហឹម!
-
55:18 - 55:21តែបងនៅតែរឹងមាំក្នុងជំនឿរបស់បង។
-
55:21 - 55:23បាទអូន។
-
55:23 - 55:25នាឡិកាកំពុងលោតហើយ។
-
55:25 - 55:28ពេលវេលាដែលព្រះបានកំណត់ក៏ជិតដល់ដែរ។
-
55:34 - 55:36មើលទៅ កូនឃ្លានអាហារវិញហើយ អេលែ្លន។
-
55:36 - 55:39យើងសប្បាយចិត្តដែលឃើញកូនបែបនេះ។
-
55:39 - 55:42យើងជិតដល់ផ្ទះហើយ។
-
55:42 - 55:45គ្រាន់តែគំនិតនេះក៏ផ្ដល់កម្លាំងដល់ខ្ញុំដែរ។
-
55:45 - 55:47ទំរាំដល់ពេលនោះ ...
-
55:47 - 55:53... យើងត្រូវតែធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីអ្នកដែល
យើងស្គាល់ទាំងអស់ អាចនឹងដឹងពីដំនឹងល្អ។ -
56:00 - 56:01(ស្នូរជើង)
-
56:01 - 56:04អូ! លោកវ៉ែត៍ ខ្ញុំបានរៀប
ខិត្តប័ណ្ណរបស់អ្នករួចហើយ។ -
56:04 - 56:06ក្រុមរបស់អ្នកបានក្លាយជា
អតិថិជនល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំ។ -
56:06 - 56:09អូ! អរគុណសួស្ដី។
-
56:09 - 56:11អ្នកធ្វើការងារផ្សព្វផ្សាយដំនឹងល្អដែរឬ?
-
56:11 - 56:13បាទ លោក។ ជេមស៍ វ៉ែត៍ពី
ក្រុមទំនាក់ទំនងគ្រិស្តទាន។ -
56:13 - 56:16រីករាយដែលបានជួបអ្នក
ប្អូនវ៉ែត៍ ខ្ញុំឈ្មោះរូបឺត ហ៉ាម៉ុន។ -
56:16 - 56:19អស់ $១.២០សេន លោក។
-
56:19 - 56:21- អរគុណ លោក។ ពេលវេលាខ្លីណាស់។
-
56:21 - 56:24ទៅជុំគ្នាទេ អ្នកកំលោះ ចាំមើល
យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរអ្វីខ្លះ។ -
56:24 - 56:26បាទ។
-
56:26 - 56:27សំណាងល្អ លោកទាំងពីរ។
-
56:32 - 56:34អ្នកកំលោះ ពីរសប្តាហ៍ទៀត ព្រះអង្គសង្គ្រោះ
យើងនឹងយាងមកវិញ។ -
56:34 - 56:36(ដកដង្ហើមធំ)
-
56:36 - 56:38ការយាងមកវិញរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
-
56:38 - 56:40សូមអញ្ជើញ ... លោក ...
-
56:40 - 56:43ព្រះគ្រិស្តយាងមកក្នុងពីរសប្ដាហ៍ខ្លីមុខ
នេះ។ សូមរៀបចិត្តអ្នក។ -
56:43 - 56:47អូរ។ អញ្ចឹង ប្រាប់ទ្រង់ថា ទ្រង់នឹង
ចេញថ្លៃស្រាពេលមកដល់។ -
56:50 - 56:52ខ្ញុំអាណិតបុរសទាំងនេះណាស់។
-
56:52 - 56:54លោក ...
-
56:54 - 56:56- លោក សូមអញ្ចើញ។ - អរគុណសម្លាញ់។
-
56:56 - 56:57លោក…
-
56:57 - 57:00“ថ្ងៃទី៦ ខែតុលា ១៨៤៤។
-
57:00 - 57:01“ជូនចំពោះ បងហែម្ស ,
-
57:01 - 57:04“ក្រោយពីការសិក្សា និងការអធិស្ឋានជាច្រើន ,
-
57:04 - 57:07“ឥលូវនេះខ្ញុំបានឃើញភាពរុងរឿងមួយ
នៅក្នុងខែអស្សុជ -
57:07 - 57:11“ដែលខ្ញុំមិនដែលឃើញពីមុន។
-
57:11 - 57:13“យើងជិតដល់ផ្ទះហើយ។
-
57:13 - 57:17“រុងរឿង រុងរឿង រុងរឿង។ "
-
57:19 - 57:21សូមមកឯព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ,
-
57:21 - 57:22ជាកូនចៀមដែលត្រូវគេសម្លាប់ ,
-
57:22 - 57:27ហើយឥលូវនេះមានព្រះជន្មរស់
ដើម្បីឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាអាចរស់។ -
57:27 - 57:33សូមគោរពតាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ ... នឹងជឿចុះ។
-
57:33 - 57:36គឺគ្មានពេលបង្អង់ឡើយ។
-
57:36 - 57:38ខ្ញុំសូមអង្វរអ្នកទាំងអស់គ្នា
កុំពន្យារពេលទៀត។ -
57:38 - 57:44ទេ។ សូម្បីមួយភែ្លតក៏ដោយ។
-
57:44 - 57:50តើអ្នកមិនចង់មានផ្ទះដែលសង់ដោយ
ដៃដ៏អស់កល្យនៅឋានសួគ៌ទេឬ? -
57:51 - 57:55ដូចនេះ ព្រះគ្រិស្តបានប្រាប់ថា
"ចូរស្វែងរកនគរ ... ព្រះជាមុនសិន -
57:55 - 57:59“ទើបគ្រប់របស់ទាំងនោះ
-
57:59 - 58:01“នឹងបានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀតផង។ "
-
58:01 - 58:07(សូរតន្រ្តីធ្វើឲ្យរំជួលចិត្ត)
-
58:17 - 58:22បិទ ស្ដេចលើអស់ទាំងស្ដេចនឹង
យាងមកនៅថ្ងៃទី២២ ខែតុលា -
58:22 - 58:23អញ្ចឹង ខ្ញុំចង្រៃហើយ!
-
58:23 - 58:26កប៉ាល់ខ្ញុំនឹងចេញទៅស្អែក
ហើយខ្ញុំបានសម្រេចហើយ។ -
58:26 - 58:29ខ្ញុំមិនអង្វរ ក្នុងពេលដែលអ្នកទាំង
អស់គ្នាកំពុងសម្លឹងមើលទៅលើមេឃទេ! -
58:29 - 58:31ព្រះយេស៊ូនឹងយាងមកស្អែកនេះហើយ កូន!
-
58:31 - 58:34អញ្ចឹង ពេលទ្រង់មក ប្រាប់ឲ្យទៅរកខ្ញុំ
កណ្តាលសមុទ្រទៅ! -
58:34 - 58:37យូស៉ែប សូមអង្វរ ... តាមគេមកវិញមក។
-
58:37 - 58:41យើងនឹងបាត់បង់កូនប្រុសរហូតហើយ!
-
58:41 - 58:43ធ្វើអីមួយទៅ!
-
58:43 - 58:46បិតាបរិសុទ្ធអើយ ក្នុងពេលចុង
ក្រោយនេះមុននឹងទ្រង់យាងមក -
58:46 - 58:50សូមផ្សះផ្សារគ្រួសារដែលបែកបាក់
-
58:50 - 58:52និងក្ដីមេត្តាដល់កូនប្រុសរបស់យើងផង។
-
58:52 - 58:58សូមបញ្ជូនកូនប្រុសរបស់យើងមកវិញ
ដើម្បីយើងអាចជួបទ្រង់ជាមួយគ្នា។ -
59:01 - 59:06២២ តុលា ១៨៤៤
-
59:09 - 59:13វាល្អប្រពៃមែន ដែលយើងអាចនៅជុំគ្នា
-
59:13 - 59:16ក្នុងពេលវេលាចុងក្រោយនេះ។
-
59:20 - 59:23លោក យើងធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពហើយ។
-
59:23 - 59:26ពិតមែនឬ?
-
59:33 - 59:34អូរ ...
-
60:09 - 60:11អរគុណ ...
-
60:11 - 60:17... សម្រាប់ការប្រាប់ពិភពលោកមុនហួសពេល។
-
60:22 - 60:24ចុះបើយើងមកមុនពេលកំណត់វិញ?
-
60:32 - 60:35(សូរ្យ ព្យាណូរស់រវើកពីខាងក្នុង)
-
60:36 - 60:39អ្នកទាំងអស់គ្នា! បីយ៉ែឥតគិតថ្លៃរហូត
ដល់ចុងបញ្ចប់នៃពីភពលោក! -
60:39 - 60:42(ទាំងអស់គ្នាស្រែកអបអរ)
-
60:46 - 60:48(សូរជួង)
-
60:48 - 61:17(សូរជួងបន្ត)
-
61:18 - 61:22(សូរជួងចុងក្រោយ ខ្ទរខ្ទារ)
-
61:38 - 61:43មើលទៅ ... ស្ដាយមែនដែលព្រះជាម្ចាស់ដ៏ល្អ
-
61:43 - 61:47មិនបានមកចូលរួមជាមួយយើងនៅយប់នេះទេ ...
-
61:47 - 61:50... ពីព្រោះយើងនៅតែមានកន្លែង
សម្រាប់ម្នាក់ទៀតដែរ! -
61:50 - 61:51(បុរសទាំងអស់សើច ហើយនិយាយបន្ត)
-
61:51 - 61:53(ភ្លេងសប្បាយលេងបន្ត)
-
61:53 - 61:55(ច្រៀង) ♪ អ្វីដែលកំប្លែងដែល
ខ្ញុំមិនដែរបានឃើញពីមុន -
61:55 - 62:02♪ ចម្រៀងតូចមួយដែលហៅថាមាន់
បារាំងនៅក្នុងចំបើង។ ♪ -
62:06 - 62:11(សូរសន្ធឹកផ្គរលាន់)
-
62:11 - 62:13(សូរទីទុយយំ)
-
62:14 - 62:16(សូរសន្ធឹកផ្គរលាន់)
-
62:24 - 62:33(តន្ត្រីដែលសោកសៅ)
-
62:33 - 62:38(សូរសន្ធឹកផ្គរលាន់បន្ត)
-
63:05 - 63:08សាររបស់ព្រះគឺមិនមានបំណងពាក់ពិន
នឹងថ្ងៃជាក់លាក់ណាមួយទេ។ -
63:08 - 63:11តែមិនមែនអត់ប្រយោជន៍ទេ។
មើលអ្វីដែលបងបានចាប់ផ្ដើម។ -
63:11 - 63:13បងបាននាំរាប់ពាន់អ្នកហើយ។
-
63:13 - 63:16ហើយខ្ញុំនាំគេទៅណាវិញ បងហែម្ស?
-
63:16 - 63:18ទៅរកការខកចិត្តឬ? ការអស់សង្ឃឹម?
-
63:18 - 63:21ទៅរកសេចក្ដីពិតនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។
-
63:21 - 63:24ការដាក់ថ្ងៃបែបនេះ ដូចជាធ្វើឲ្យ
ព្រះបន្ទូលលែងអាចទុកចិត្តបាន។ -
63:24 - 63:28ហេតុអីបានជាខ្ញុំទន់ខ្សោយ
ដល់ថ្នាក់គាំទ្ររឿងនេះ? -
64:17 - 64:19យើងនឹងរងចាំបន្តទៀត។
-
64:22 - 64:26រហូតដល់ទីបញ្ចប់?
-
64:28 - 64:30យើងនឹងរងចាំរហូតដល់ចប់។
-
64:30 - 64:32(ក្អក)
-
64:42 - 64:49ពួតគីបសុន - ២៣ តុលា ១៨៤៤
-
64:49 - 64:52មើលទៅព្រឹកនេះ អ្នកនៅជាមួយយើងដដែល ហាយរឹម។
-
64:52 - 64:53មាន់ក៏អញ្ចឹង!
-
64:53 - 64:55ប្រហែលព្រះយេស៊ូនឹងមក
បើអ្នកធ្វើម្ហូបព្រឹកឲ្យគាត់! -
64:56 - 65:00(ទាំងអស់គ្នាសើច)
-
65:11 - 65:13តើនេះមិនមែនជារឿងប្រឌិតដែលមានល្បិច
ស្ពស់ទេឬ អេសធើរ? -
65:13 - 65:16ទេ ហាយរឹម។ កុំនិយាយបែបនោះ។
-
65:16 - 65:20វាគ្មានការជាក់ស្ដែងសោះ ចំពោះសេចក្ដី
សង្ឃឹមយ៉ាងទុកចិត្តរបស់យើង … -
65:20 - 65:23អូរ បងហាយរឹម ...
-
65:23 - 65:30តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
-
65:30 - 65:33យើងត្រូវតែអធិស្ឋាន។
-
65:34 - 65:40បងប្អូនអើយ តើអ្នកនឹងចូលរួមជាមួយយើងក្នុង
ការអធិស្ឋានសូមការណែនាំទេ? -
65:40 - 65:42ការណែនាំ?
-
65:42 - 65:44បងហាយរឹមអើយ បើកភ្នែកបងមើល។
-
65:44 - 65:46ប៉ុន្តែនេះជាពេលដែលយើងគួរតែរួបរួមគ្នា។
-
65:46 - 65:49គេបោកយើងហើយ។
-
65:49 - 65:54បងចង់ឲ្យយើងបន្តក្នុងសេចក្ដីសង្ឃឹម
មិនសមហេតុផលនេះទៀតឬ? -
65:56 - 66:00បើសិនជាអ្នកគ្រាន់តែផ្ដល់ឱកាសឲ្យព្រះ ...
-
66:03 - 66:07ខ្ញុំបានឲ្យហើយ ...
-
66:31 - 66:33បិតាអើយ ទ្រង់បានប្រទានពរយើង
-
66:33 - 66:36ក្នុងពេលដែលយើងបានរងចាំការយាង
មកវិញរបស់ព្រះអង្គមែន។ -
66:36 - 66:39ដៃរបស់យើងបានព្យាបាលអ្នកជំងឺ។
-
66:39 - 66:42ចិត្តរបស់យើងបានលើកឡើង ក្នុងការ
ដែលបានឃើញមនុស្សជាច្រើន -
66:42 - 66:46ជឿលើទ្រង់ គឺក្តីសង្ឃឹមនៃការយាង
មកវិញដ៏អស្ចារ្យ របស់ទ្រង់។ -
66:46 - 66:49ព្រះអង្គអើយ យើងមិនបានលះបង់ក្ដី
ជំនឿរបស់យើងទេ -
66:49 - 66:54ប៉ុន្តែយើងសូមប្រាជ្ញាដើម្បីយល់
ថាហេតុអ្វីទ្រង់មិនយាងមក។ -
66:54 - 66:57យើងត្រូវការឲ្យទ្រង់បង្ហាញផ្លូវទៅមុខទៀត។
-
66:57 - 67:00សូមទទួលពាក្យសំណូមរបស់យើងផង
បិតាអើយ ហើយបញ្ជូនពន្លឺរបស់ទ្រង់ -
67:00 - 67:03ដើម្បីឲ្យយល់ពីការខកចិត្តដ៏ធំរបស់យើងផង។
-
67:03 - 67:10សូមទូលទាំងអស់នេះក្នុងនាមរបស់ព្រះរាជបុត្រា
ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។ -
67:10 - 67:11បងប្អូនទាំងអស់គ្នាអើយ។
-
67:11 - 67:17ព្រះទ្រង់ពិតជាមិនបានបំភេ្លចយើងទេ។
-
67:17 - 67:20អូវេន ទៅផ្ទះអ្នកជិតខាងជាមួយខ្ញុំសិន។
-
67:20 - 67:25គេក៏ពិតជាបានរងនៅការឈឺចាប់ដោយព្រួយនេះដែរ។
-
67:25 - 67:29យើងទាំងអស់គ្នានិងមានការកម្សាន្តចិត្ត
បើសិនយើងចែករំលែកបទពិសោធន៍នេះ។ -
67:29 - 67:31ពិតហើយ។
-
67:53 - 67:56ហាយរឹម។
-
68:02 - 68:05ហាយរឹម!
-
68:05 - 68:10ព្រះកំពុងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើង
ព្រឹកមិញនេះហើយ។ -
68:11 - 68:16ទ្រង់ផ្ដល់ពន្លឺដើម្បីឲ្យយល់ការខកចិត្ត
ដ៏ធំរបស់យើង។ -
68:18 - 68:19គ្រីស្ទានពីមុន បានគិតថាព្រះយេស៊ូមក
-
68:19 - 68:23ដើម្បីរៀបចំនគរមួយនៅផែនដីនេះ
មិនមែននគរដែលនៅនគរឋានសួគ៌ទេ។ -
68:23 - 68:25ក្រោយពីការសុគតរបស់ទ្រង់លើ
ឈើឆ្កាង ពួកគេក៏ខកចិត្តជាខ្លាំង -
68:25 - 68:27ដូចយើងពេលនេះដែរ។
-
68:27 - 68:29ហាយរឹម យើងពិតជាបានជ្រើសពេលខុសហើយ។
-
68:29 - 68:31ទេ លោកគ្រូហាន់ ខ្ញុំគិតថាថ្ងៃនោះត្រូវ។
-
68:31 - 68:33ចុះហេតុអ្វីព្រះអង្គសង្គ្រោះមិនបានយាងមក?
-
68:33 - 68:36ប្រហែលយើងខុសនៅអ្វីដែលនឹងកើត
ឡើងនៅថ្ងៃទី២២ ខែតុលានោះ។ -
68:36 - 68:39គ្រីស្ទានពីមុនក៏ត្រូវដែរ ពីថ្ងៃខែដែល
ព្រះមេសុីនឹងយាងមក -
68:39 - 68:41ប៉ុន្តែការរំពឹងគិតរបស់គេនោះមិនត្រូវ។
-
68:41 - 68:43ប្រហែលពិតសម្រាប់យើងដែរហើយ។
-
68:43 - 68:47ទំនាយរបស់លោកដានីយ៉ែល ប្រាប់ថា
ចុងបញ្ចប់នៃពេល២៣០០ថ្ងៃនេះ -
68:47 - 68:49ទីបរិសុទ្ធនឹងបានសម្អាត។
-
68:49 - 68:53ចុះបើយើងបានយល់ខុសនៅអត្ថន័យ
ពីពាក្យ ទីបរិសុទ្ធនេះ? -
68:53 - 68:56- ប៉ុន្តែទីបរិសុទ្ធនេះគឺផែនដី។ - មែនទេ?
-
68:56 - 68:59លោកដានីយ៉ែលបាននិយាយក្នុងជំពូក៧ថា
-
68:59 - 69:02“មាន១អង្គដូចជាមនុស្សជាតិ …
ទ្រង់យាងមកឯព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណនោះ " -
69:02 - 69:05មិនមែនមកផែនដីដូចយើងធ្លាប់គិតទេ។
-
69:05 - 69:08ដូច្នេះព្រះដ៏មានជន្មពីបុរាណនេះនៅឯណា?
-
69:08 - 69:10នៅឋានសួគ៌។
-
69:10 - 69:13ក្រោយពីទ្រង់សុគតលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូ
បានក្លាយជាសម្ដេចសង្ឃរបស់យើង -
69:13 - 69:15ហើយការងារនៃការប្រោសលោះបាន
-
69:15 - 69:18រើពីទីបរិសុទ្ធនៅផែនដីទៅទីបរិសុទ្ធនៅ
ឋានសួគ៌វិញ។ -
69:18 - 69:19ដូចជាសមហេតុផលមែន ...
-
69:19 - 69:23... យោងតាមអ្វីដែលបានសរសេរក្នុងគម្ពីរ
ហេព្រើរ ជំពូក៨ - -
69:23 - 69:25“យើងរាល់គ្នាមានសម្តេចសង្ឃ១អង្គយ៉ាងនោះ
-
69:25 - 69:28“…ជាអ្នកមានការងារក្នុងទីបរិសុទ្ធ
ហើយក្នុងរោងឧបោសថដ៏ពិត -
69:28 - 69:31“ដែលព្រះជាម្ចាស់បានដំឡើង
មិនមែនជាមនុស្សទេ។ " -
69:31 - 69:36ដូចនេះ ព្រះយេស៊ូនៅតែយាងមកឆាប់ៗនេះ មែនឬ។
-
69:36 - 69:39គ្រាន់តែមិនដឹងលឿនប៉ុណ្ណា។
-
69:39 - 69:43មែន ហើយគឺនៅកន្លែងនេះឯង
ការងារនៃការសម្អាតរបស់ទ្រង់ -
69:43 - 69:45នឹងចាប់ផ្តើមក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុត។
-
69:45 - 69:48(ការដកដង្ហើមធំ)
-
69:48 - 69:49(ការដកដង្ហើមធំ)
-
70:09 - 70:15លូសុី បងបានធ្វើអ្វី?
-
70:15 - 70:21បងបាននិយាយចេញពីចិត្ត ហើយចេញពីព្រះគម្ពីរដែរ
-
70:21 - 70:25ជាពាក្យដែលបានបន្ទន់ចិត្តមនុស្ស
រាប់ពាន់នាក់។ -
70:25 - 70:28ហើយតើគេនឹងធ្វើឲ្យចិត្តរបស់គេរឹងវិញទេ?
-
70:28 - 70:29ប្រហែល។
-
70:29 - 70:31ហើយប្រហែលជាបងស្នូរ
-
70:31 - 70:33នឹងជិះសត្វសេះមកដោយ ...
-
70:33 - 70:36... មានថ្ងៃខែផ្សេងទៀត។
-
70:36 - 70:42អ្វីទៅ ដែលសំខាន់បំផុតពីសារដែល
ព្រះផ្ដល់ឲ្យបង? -
70:42 - 70:55នេះជារឿងដែលបងគួរតែគិត។
-
70:55 - 70:58បាទ។
-
71:09 - 71:10“កាន់ឲ្យជាប់។
-
71:10 - 71:12“កុំឲ្យនរណាយកមកុដរបស់អ្នកឡើយ។
-
71:12 - 71:15“ខ្ញុំបានដាក់គំនិតខ្ញុំលើពេលមួយទៀត
-
71:15 - 71:20“ហើយខ្ញុំនឹងឈរទីនេះ រហូតដល់
ព្រះផ្ដល់ពន្លឺបន្ថែមទៀត។ -
71:20 - 71:24“ហើយពេលនោះគឺថ្ងៃនេះ ថ្ងៃេនះ
ថ្ងៃេនះរហូតដល់ទ្រង់យាងមកវិញ -
71:24 - 71:29“ហើយខ្ញុំនឹងឃើញទ្រង់ដូចក្តីប្រាថ្នា
ចិត្តខ្ញុំ។ " -
71:42 - 71:44បិតា សូមជួយឲ្យចិត្តកូននៅរឹងពឹងក្នុង
ពាក្យសន្យារបស់ទ្រង់។ -
71:44 - 71:46ទោះកូនមិនយល់មូលហេតុទ្រង់មិនបានយាងមកក៏ដោយ
-
71:46 - 71:49កូននៅតែអធិស្ឋានសូមទ្រង់យាងមកឆាប់ៗដដែល។
-
71:49 - 71:53ចំពោះបងប្អូនរបស់កូនទាំងប៉ុន្មានដែលបានចោល
ក្ដីសង្ឃឹមនៃការយាងមកវិញរបស់ទ្រង់ -
71:53 - 71:56យើងសូមការប្រោសប្រណីពិសេសសម្រាប់ពួកគេ។
-
71:56 - 71:57សូមទ្រង់ផ្ដល់ប្រាជ្ញា ...
-
71:57 - 72:00យ៉ាប់ហើយ! អេល្លែន! អេលែ្លន! កើតអីហ្នឹង?
-
72:00 - 72:02នាងមានដង្ហើមទេ?
-
72:02 - 72:06ខ្ញុំអត់ប្រាកដទេ។
-
72:06 - 72:09អេល្លែន! អេល្លែន!
-
72:09 - 72:11អេែល្លន!
-
72:12 - 72:17ខ្ញុំជាអ្នកនាំសារមកពីព្រះ។ ចូរមើលម្ដងទៀត។
-
72:17 - 72:28ខ្ពស់ជាងមុន។
-
72:28 - 72:32មិនមែនចុងបញ្ចប់ទេ គឺការចាប់ផ្ដើមវិញ។
-
72:46 - 72:49ឯងមិនអីទេ? អេែល្លន បងភ័យណាស់។
បងស្មានថាបាត់បង់ឯងហើយ។ -
72:49 - 72:51ខ្ញុំបានឃើញរឿងខ្លះ។
-
72:51 - 72:56ខ្ញុំត្រូវបានយកទៅកន្លែងផ្សេងមួយ ,
-
72:56 - 72:59ដែលខ្ពស់ជាងផែនដីនេះ ហើយខ្ញុំ ... ខ្ញុំ ...
-
72:59 - 73:05... ខ្ញុំបានឮសំលេងមួយ។
-
73:05 - 73:07សំលេងនោះបាននិយាយមកខ្ញុំ។
-
73:07 - 73:10នរណាបាននិយាយមកឯង?
អេល្លែន បងបានអធិស្ឋានឲ្យឯង។ -
73:10 - 73:12- ឯងឮសំឡេងរបស់បងមែន? - ទេ។
-
73:12 - 73:16ខ្ញុំគិតថាជាសំលេងទេវតា។
-
73:16 - 73:19(ស្ត្រីៗ ដង្ហក់រកខ្យល់)
-
73:19 - 73:21ខ្ញុំមិនដែលបានលឺអ្វីដូចនេះពីមុនសោះ។
-
73:21 - 73:25គួរឲ្យអាណិត មើលទៅនាងបានបុក
ក្បាលនឹងអ្វីមួយហើយ ។ -
73:25 - 73:30ខ្ញុំបានឃើញអ្នកដែលជឿលើការយាងមកវិញ
កំពុងដើរតាមផ្លូវមួយទៅកាន់ទីក្រុងនៅឋានសួគ៌។ -
73:30 - 73:33ហើយឲ្យតែគេសម្លឹងមើលព្រះយេស៊ូ
-
73:33 - 73:37ដែលកំពុងតែនាំគេទៅទីក្រុងនោះ ...
-
73:37 - 73:40... គេមានសុវត្ថិភាព។
-
73:40 - 73:45ឥលូវឯងមានសុវត្ថិភាពហើយ។
-
73:45 - 73:50ផែនដីនេះងងឹតណាស់។
-
73:50 - 73:55ចំពោះខ្ញុំឥលូវផែនដីនេះដូចជាអន់ណាស់
ព្រោះខ្ញុំបានឃើញកន្លែងអស្ចារ្យ ជាង។ -
74:05 - 74:08អេលីសាបែត្ស ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា
កម្លាំងរបស់ខ្ញុំបានកើនឡើងនៅថ្ងៃនេះ។ -
74:08 - 74:12ខ្ញុំបានឃើញអ្វីល្អអស្ចារ្យ ជាច្រើន។
ក៏បានស្តាប់ឮផងដែរ។ -
74:12 - 74:13ដូចឯងនិយាយហើយ។
-
74:13 - 74:16អេលីសាបែត្ស ខ្ញុំមិនដែលកុហកទេ។
-
74:16 - 74:18ឥលូវក៏បងមិនបានថាឯងកុហកឯណា។
-
74:18 - 74:21ឯងសន្លប់ព្រោះតែជំងឺ។ ខួរក្បាល
របស់ឯងមិននឹងនរទេ។ -
74:21 - 74:23- ឯងមិនដឹងថាឯងនិយាយពីអី។ - ទេ។
-
74:23 - 74:27អេលីសាបែត្ស ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបាន
បង្ហាញខ្ញុំឲ្យឃើញសំរែកនៅពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ -
74:27 - 74:28ក៏បានពន្យល់ពីការខកចិត្តរបស់យើង។
-
74:28 - 74:31ទ្រង់ផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ក្ដីសង្ឃឹម
យើងក្នុងការយាងមកវិញ។ -
74:31 - 74:33មនុស្សខ្លះមិនបានស្តាប់
ហើយធ្លាក់ពីផ្លូវទៅ។ -
74:33 - 74:35ឯងជួបឧបទ្ទវហេតុពីក្មេង។ នេះហើយបានឯងខ្សោយ។
-
74:35 - 74:38អេល្លែន ឯងមិនអាចមានជីវិតធម្មតាទេ។
ហើយយើងក៏យល់រឿងនេះដែរ។ -
74:38 - 74:41ឯងមិនអាចរៀបការទេ។ ឯងក៏មិនអាចជួយអ្វីដែរ។
-
74:41 - 74:46តែនេះមិនមែនរបៀបទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ទេ។
-
74:46 - 74:48ហេតុអ្វីបងនិយាយបែបនេះដាក់ខ្ញុំ?
-
74:48 - 74:50ខ្ញុំសន្យាថា និយាយការពិត។
-
74:50 - 74:53អញ្ចឹង ការពិតរបស់បងគឺ - ព្រះគ្រិស្តមិន
យាងមកផែនដីពេលឆាប់ៗនេះទេ -
74:53 - 74:54ហើយបងឈប់ទៅក្រុមអធិស្ឋានដែរ។
-
74:54 - 74:56- តែ អេលីសាបែត្ស -
ទេ ឯងបានឮអ្វីដែលបងនិយាយហើយ។ -
74:56 - 74:58គិតថាបងជាមនុស្សម្នាក់ដែល
ធ្លាក់ពីផ្លូវចុះ។ -
75:14 - 75:17ជាមួយការឈ្លោះគ្នាពីរឿង
ព្រះយេស៊ូមិនបានមកនៅខែតុលានេះ -
75:17 - 75:20មើលទៅខ្ញុំនៅតែឯងហើយក្នុងការ
ប្តេជ្ញារបស់ខ្ញុំ -
75:20 - 75:22ថា នឹងថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃសៅរ៍។
-
75:22 - 75:24អ្ហារ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីប្រេសតុន
-
75:24 - 75:28ខ្ញុំខ្លាចថាអត់មានព្រះវិហារនៅក្បែរនេះដែល
ថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃសៅរ៍ទេ។ -
75:28 - 75:31ហឹម។ បើលោកចាស់ទំ វាលលឺដែលនៅ
ហីលបូរូនៅជិតជាងមុន។ -
75:31 - 75:34ម៉ាក់ សូមអង្វរ!
-
75:34 - 75:38គ្រួសារហ្វាន្សវើសចិត្តល្អណាស់ ដែលបានឲ្យ
ខ្ញុំស្នាក់នៅទីនេះពេលដែលខ្ញុំកំពុងបង្រៀន។ -
75:38 - 75:41ម៉ាក់អាចនឹងធ្វើឲ្យគាត់អន់ចិត្ត។
-
75:41 - 75:46អ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះអន់ចិត្ត គឺថា
យើងថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃខុស។ -
75:46 - 75:48លោកចាស់ទំវាលលឺដ៏ល្អ ក៏បានយល់ដែរ
-
75:48 - 75:52ថាថ្ងៃសៅរ៍ - ថ្ងៃសៅរ៍ -
ជាថ្ងៃទីប្រាំពីរនៅក្នុងសប្ដាហ៍។ -
75:52 - 75:56បានសរសេរក្នុងក្រឹត្យវិន័យថា យើងគួរ
សម្រាកការងារហើយរក្សាថ្ងៃនោះឲ្យបរិសុទ្ធ។ -
75:56 - 75:58តើមានភាពខុសគ្នាអ្វីទៅចំពោះព្រះ
-
75:58 - 76:01ក្នុងការថ្វាយបង្គំថ្ងៃនេះ ឬថ្ងៃណាផ្សេង?
-
76:01 - 76:05វីលលឹម គឺមានភាពខុសគ្នារហូតដល់
ទ្រង់ឆ្លាក់នៅលើថ្ម -
76:05 - 76:08រួចហើយបញ្ជូនចុះមកពីលើភ្នំជាមួយលោកម៉ូសេ។
-
76:08 - 76:14ថ្ងៃសប្ប័ទបានមកឯយើងជាកាដូរមួយ -
ហើយយើងក៏មិនអាចនឹងឈប់ឬក៏ផ្លាស់ប្ដូរបានទេ។ -
76:14 - 76:16ទ្រង់ថែមទាំងប្រើពាក្យថា ចងចាំ ទៀត។
-
76:16 - 76:19ទោះជាលោកចាស់ទំវាលលឺនៅជិត
នេះក៏ដោយ គាត់គឺជាមេតូដីស្ទ -
76:19 - 76:21តែយើងនៅក្នុងក្រុមបងប្អូនគ្រិស្តជនទេ។
-
76:21 - 76:24និកាយរបស់គាត់មិនមែនជាបញ្ហាសម្រាប់ព្រះទេ
-
76:24 - 76:28គឺគ្រាន់តែ លោកចាស់ទំវាលលឺជឿថាគ្រឹត្សវិន័យ
គឺហៅថា បទបញ្ជារ -
76:28 - 76:31បើសិនក្រឹត្យវិន័យទាំងនោះត្រូវបានហៅថាជា
“យោបល់” ទាំងដប់វិញនោះ -
76:31 - 76:38ទើបយើងអាចនឹងគោរពទ្រង់តាមពេលដែល
យើងចង់ ឬអត់តែម្ដង។ -
76:38 - 76:40អូ! រទេះសេះត្រៀមរួចហើយ។
-
76:40 - 76:59ទោះជាយើងទៅថ្វាយបង្គំនៅថ្ងៃខុសក៏ដោយ
ក៏យើងមិនគួរយឺតដែរ។ -
76:59 - 77:01ជាមួយនឹងអ្នកទាំងអស់គ្នានៅទីនេះ
-
77:01 - 77:05ខ្ញុំក៏មានការខកចិត្តជាខ្លាំង
ហើយថែមទាំងមានភាពអាម៉ាស់ -
77:05 - 77:08ពេលដែលព្រះយេស៊ូមិនបានមកឆ្នាំមុន។
-
77:08 - 77:10ខ្ញុំមិនទាន់យល់ហេតុដែល
ទ្រង់មិនបានមកនៅឡើយ -
77:10 - 77:13តែខ្ញុំនៅតែជឿពាក្យសន្យាទាំងប៉ុន្មាន
ដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរ -
77:13 - 77:15ថាថ្ងៃណាមួយទ្រង់នឹងយាងមកវិញ។
-
77:15 - 77:18ហេតុនេះ ខ្ញុំនៅតោងជាប់ក្នុង
សេចក្ដីសង្ឃឹមនៃការយាងមកវិញ។ -
77:18 - 77:20សូមអរគុណ អ្នកស្រីខួច។
-
77:20 - 77:24មាននរណាទៀតដែលចង់និយាយនៅថ្ងៃនេះទេ?
-
77:28 - 77:30ខ្ញុំសម្រេចចិត្តនឹងចូលរួម
-
77:30 - 77:34ជាមួយអ្នកដែលរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទបរិសុទ្ធ
របស់ព្រះ នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរនៃសប្ដាហ៍នីមួយៗ។ -
77:35 - 77:38ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅ
-
77:38 - 77:42ខ្ញុំសូមសន្យាថានឹងរក្សាថ្ងៃសៅរ៍
ជាថ្ងៃសប្ប័ទ -
77:42 - 77:44... ដូចដែលព្រះបានបង្គាប់យើងឲ្យធ្វើ។
-
77:48 - 77:54ហើយខ្ញុំដែរ ក៏ចង់ធ្វើជាអ្នកដែលរក្សា
ថ្ងៃសប្ប័ទ ... -
77:54 - 77:56... ពីថ្ងៃនេះតទៅ។
-
77:56 - 78:01(ចម្រៀងគ្រិស្តសាសនា បានលេង)
-
78:06 - 78:10“អញក៏តាំងថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់អញឲ្យគេដែរ
ទុកសម្រាប់ជាទីសំគាល់ដល់អញ ហើយនឹងគេ -
78:10 - 78:14“ប្រយោជន៍ឲ្យគេបានដឹងថា អញជាព្រះយេហូវ៉ា។ "
-
78:14 - 78:17“ដូច្នេះ កូនមនុស្សជាម្ចាស់នៃថ្ងៃឈប់
សម្រាកដែរ។" -
78:17 - 78:21“ព្រះទ្រង់ក៏ប្រទានពរដល់ថ្ងៃទី៧នោះ
ព្រមទាំងញែកទុកជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ -
78:21 - 78:24“ពីព្រោះនៅថ្ងៃនោះ ទ្រង់បានឈប់សម្រាក
ពីគ្រប់ទាំងការ -
78:24 - 78:26“ដែលទ្រង់បានបង្កើតបានធ្វើ ,
-
78:26 - 78:29“ដ្បិតក្នុង៦ថ្ងៃព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បាន
ធ្វើផ្ទៃមេឃ ផែនដី … -
78:29 - 78:32“រួចដល់ថ្ងៃទី៧ ទ្រង់ឈប់សម្រាក … "
-
78:33 - 78:38បងសន្យាថា បងនឹងមកវិញដោយ
ភាពរំភើបរីករាយជាថ្មី។ -
78:38 - 78:40ចំណាយពេលជាមួយលោកចាស់ទំ
វាលលឺជាអ្វីដែលបងត្រូវការ។ -
78:40 - 78:44អ្វីយើងត្រូវការ គឺផ្លូវចេញផុតពីភាព
ដ៏លំបាកនេះ។ -
78:44 - 78:47យូស៉ែប យើងគ្មានមួយកាក់ឡើយ។
-
78:47 - 78:49តើកិច្ចការថ្ងៃសប្ប៏ទនេះនឹងនាំបងដល់ណាទៅ?
-
78:49 - 78:51បងកំពុងតែតាមចិត្តបង។
-
78:51 - 78:53ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានធ្វើឲ្យបងមានជំនឿស៊ុប។
-
78:53 - 79:04បងមិនដឹងវិធីណាទៀតដើម្បីវែកញែកការពិតបានទេ។
-
79:07 - 79:10លោកចាស់ទំវាលលឺបានចែកចាយ
ព្រះបន្ទូលជាមួយខ្ញុំ -
79:10 - 79:12ហើយខ្ញុំរកឃើញក្ដីសុខជាច្រើនក្នុង
គំនិតត្រឹមត្រូវរបស់គាត់។ -
79:12 - 79:16ព្រះគ្រិស្តក៏រក្សាថ្ងៃទីប្រាំពីរដែរ។
ការធ្វើតាមទ្រង់ជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត។ -
79:16 - 79:18ខ្ញុំគាំទ្រថ្ងៃសប្ប័ទ។
-
79:19 - 79:22ចុះនារីម្នាក់នេះវិញ?
-
79:22 - 79:24ម្នាក់ឃើញការជាក់ស្ដែងនៅម៉េន។
-
79:24 - 79:26ហឹម។
-
79:26 - 79:29ខ្ញុំមិនចង់សន្មតទេ រហូតទាល់តែខ្ញុំបានជួប
និងឃើញផ្ទាល់សិន។ -
79:29 - 79:31ទោះយ៉ាងណា ខ្ញុំថានាងគួរឲ្យសង្ស័យ។
-
79:31 - 79:35គួរឲ្យសង្ស័យខ្លាំងមែន។
-
79:41 - 79:44យើងមកថ្ងៃនេះ ដោយមានជំនឿផ្សេងៗ ,
-
79:44 - 79:48ជុំគ្នាព្រោះតែការបេ្តជ្ញាចំពោះព្រះយេស៊ូ
-
79:48 - 79:54និងការទទួលព្រះគម្ពីរថាជាព្រះបន្ទូលរបស់
ព្រះដែលនឹងដឹកនាំយើង។ -
79:54 - 79:58ព្រឹកនេះ អ្នកនាង អេល្លែន ហាម៉ុន
ដែលរស់នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង -
79:58 - 80:01ត្រូវបានសូមឲ្យនិយាយមកកាន់យើង។
-
80:01 - 80:04នាងនឹងចែកចាយអ្វីដែលព្រះបាន
ប្រទានពរនាងថ្មីៗនេះ។ -
80:04 - 80:06(អ្នកដទៃនិយាយស្ងាត់ៗ)
-
80:06 - 80:08ខ្ញុំគិតថាមិនអាចធ្វើការនេះបានទេ។
-
80:08 - 80:10មានជំនឿឡើង។
-
80:10 - 80:14គ្រាន់មកទីនេះ ក៏ជាការមួយដ៏ក្លាហានទៅហើយ។
-
80:14 - 80:15អ្នកនាង ហាម៉ុន។
-
80:28 - 80:36ខ្ញុំកំពុងតែអធិស្ឋាននៅផ្ទះរបស់
អ្នកស្រី ហែន្ស នៅភួតលិន្ត។ -
80:36 - 80:42ខ្ញុំលែងដឹងខ្លួន ហើយវត្តមាននៃ
ព្រះវិញ្ញាណគង់ជាមួយខ្ញុំ។ -
80:42 - 80:44(ការនិយាយខ្សឹបៗ)
-
80:44 - 80:49ខ្ញុំបានឡើងយ៉ាងខ្ពស់ពីលើផែនដីដ៏ងងឹតនេះ
-
80:49 - 80:55ហើយខ្ញុំរកមើលអ្នកដែលជឿលើ
ការយាងមកវិញ តែមិនឃើញសោះ។ -
80:55 - 80:59សំលេងមួយ គឺទេវតា បាននិយាយមកខ្ញុំថា
-
80:59 - 81:05“ចូរមើលម្ដងទៀត ហើយមើលឲ្យខ្ពស់ជាងមុន។"
-
81:05 - 81:11រួចខ្ញុំបានឃើញផ្លូវត្រង់តែចង្អៀតមួយដែល
ខ្ពស់ឆ្ងាយជាងផែនដីងងឹតនេះ។ -
81:11 - 81:14អ្នកដែលជឿលើការយាងមកវិញកំពុងតែដើរលើផ្លូវនេះ
-
81:14 - 81:20សំដៅទៅទីក្រុងដ៏ភ្លឺនិងបរិសុទ្ធ។
-
81:20 - 81:22នៅពីក្រោយអ្នកជឿទាំងនេះមានពន្លឺមួយ ,
-
81:22 - 81:27ដែល ទេវតាបានប្រាប់ថា
ជាសំរែកពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ។ -
81:27 - 81:29ទេវតាក៏បានបញ្ជាក់ថា សាររបស់លោកមីលលឺជាពន្លឺ
-
81:29 - 81:33ហើយកាលបរិច្ឆេទនេះជាចំណុចផ្តើមនៃ
ដំណើររបស់យើង មិនមែនបញ្ចប់ទេ។ -
81:33 - 81:38ហើយគ្រប់គ្នាមានសុវត្ថិភាពដោយសម្លឹង
ជាប់ទៅឯព្រះេយស៊ូ -
81:38 - 81:42ដែលជាអ្នកនាំផ្លូវគេទៅទីក្រុងបរិសុទ្ធនោះ។
-
81:42 - 81:45អ្នកខ្លះបានហត់ - ដោយទីក្រុងនោះនៅឆ្ងាយនៅឡើយ
-
81:45 - 81:48ហើយពួកគេស្មានថាគួរតែដល់មុននេះហើយ។
-
81:48 - 81:54តែព្រះយេស៊ូផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់គេ ...
ដោយលើកព្រះហស្តស្ដាំរបស់ទ្រង់ -
81:54 - 81:58ដែលមានពន្លឺដ៏អស្ចារ្យ មួយ
-
81:58 - 82:00ហូរពីលើក្រុមដែលជឿលើការយាងមកវិញ ,
-
82:00 - 82:07ហើយក្នុងពេលនោះ គេស្រែកឡើងថា “ហាលេលូយ៉ា!"
-
82:11 - 82:13តែបងសាជិន្ត បើការជាក់ស្ដែងរបស់អ្នក
នាងហាម៉ុនមកពីព្រះវិញ -
82:13 - 82:18លោកនីកូលអើយ ការជាក់ស្ដែង
របស់នាងមិនមែនមកពីព្រះទេ។ -
82:18 - 82:20ប៉ុន្តែសម្លាញ់ តើអ្នកអាចប្រាកដយ៉ាងម៉េចបាន?
-
82:20 - 82:24បងអូទីស បើសិនព្រះដ៏មានអំនាចមានសារ
សម្រាប់រាស្ត្រទ្រង់មែននោះ -
82:24 - 82:27តើទ្រង់នឹងប្រើមាត់មនុស្សទន់ខ្សោយឲ្យ
បញ្ជូនសារនោះឬ? -
82:27 - 82:30នាងសិងតែដើរមិនរួចផង។
-
82:30 - 82:34នាងខ្ពស់បុិននេះ។ ឪពុកនាងជាអ្នកធ្វើមួក។
-
82:34 - 82:38នាងគ្មានប្រវត្តិមកពីជួរអ្នកផ្សព្វផ្សាយ
ដំនឹងល្អទេ។ -
82:38 - 82:44បងប្អូន ព្រះជាម្ចាស់ក៏ឲ្យយើងប្រយ័ត្នដែរថា
"ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ -
82:44 - 82:46“ដែលគេមកឯអ្នករាល់គ្នា
ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន -
82:46 - 82:49“តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចក
ដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ។ " -
82:49 - 82:53ខ្ញុំបានឮថា ការជាក់ស្ដែងមកឯនាងដូច
គេសណ្តំអញ្ចឹង។ -
82:53 - 82:56ខ្ញុំស្គាល់អ្នកជិតខាងម្នាក់ដែរ។ គាត់គិតថា
គួរឲ្យជឿបាន។ -
82:56 - 82:58តើអ្នកទាំងពីរធ្លាប់ឃើញនាងទេ?
-
82:58 - 83:02ទេ! ហើយយើងក៏មិនជួបដែរ។
-
83:02 - 83:05ការជាក់ស្ដែងរបស់អេល្លែន ហាម៉ុនគឺជាការ
កុហករបស់មេបោកប៉ុណ្ណោះ។ -
83:05 - 83:08នាងនឹងមិនហានមានវានៅមុខខ្ញុំទេ។
-
83:08 - 83:10មែន នាងមិនអាចទេ លោករ៉ូបុីន!
-
83:10 - 83:14ជំនឿដ៏រឹងមាំរបស់យើងនឹងបញ្ឈប់ការងារ
របស់សាតាំង។ -
83:14 - 83:22នាងនិយាយពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយ
ភាពទន់ភ្លន់ណាស់។ -
83:24 - 83:29បងនីកូលអើយ កុំចាញ់បោកគេ។
-
83:45 - 83:50បងបាននិយាយជាមួយនឹងពួកគេឬ? តើគេយល់ស្របទេ?
-
83:50 - 83:52លុះត្រាតែ គេបានជួបអេល្លែនផ្ទាល់
-
83:52 - 83:54បងច្បាស់ថាគេនឹងជឿជាក់សេចក្តីពិតរបស់ព្រះ។
-
83:54 - 83:55អញ្ជើញពួកគេមកទៅអញ្ចឹង។
-
83:55 - 84:00- សាជិន្ត និងរ៉ូបុីន? - ទេ អេល្លែន។
-
84:00 - 84:01នាងធ្វើដំណើរជាមួយបងស្រីនាង ឈ្មោះសារ៉ា។
-
84:01 - 84:04អញ្ចើញអ្នកនាងហាម៉ុនមកនេះមក។
-
84:04 - 84:08តែចុះសាជិន្តនិងរ៉ូបុីននឹងថាយ៉ាងម៉េចវិញ?
-
84:08 - 84:12យើងត្រូវឲ្យមិត្តរបស់យើងឮពាក្យ
របស់នាងដោយផ្ទាល់។ -
84:12 - 84:15នាងនិងផ្តល់ក្ដីសង្ឃឹមដល់ចិត្តរបស់ពួកគេ។
-
84:15 - 84:18មែនហើយ។
-
84:18 - 84:21បើសាររបស់អេល្លែនមកពីព្រះ ...
-
84:21 - 84:26... ការជំទាស់របស់សាជិន្ត ឬ រ៉ូបុីនមិន
អាចពន្លិចនាងបានទេ។ -
84:38 - 84:40សារ៉ា ខ្ញុំសប្បាយដែលបងមកជាមួយ ថ្ងៃនេះ។
-
84:40 - 84:43បងក៏មិនចង់ទៅណាផ្សេងដែរ ប្អូនស្រី។
-
84:43 - 84:46មនុស្សជាច្រើនចង់ស្តាប់ឯងណាស់។
-
84:46 - 84:49ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែរ បើនៅផ្ទះ
ហើយមិនជាប់ពាក់ពាន់ក្នុងរឿងនេះ។ -
84:49 - 84:51តែឯងកាន់តែរឹងមាំរាល់ថ្ងៃតើ។
-
84:51 - 84:54ហើយឯងក៏និយាយអញ្ចឹង។
-
84:54 - 84:56ពិតមែន។
-
84:56 - 85:00តែខ្ញុំមិនចង់ដាក់បន្ទុកថែមលើគ្រួសារយើងទេ។
-
85:00 - 85:06អេល្លែន ឯងមិនដឹងទេឬ
ថាសារដែលព្រះប្រទានឲ្យឯង -
85:06 - 85:10លើកទឹកចិត្តនឹងវិញ្ញាណយើងទាំងអស់គ្នា?
-
85:26 - 85:29ឯងមានឱកាសដើម្បីជួបជាមួយនឹង
គ្រួសារហាម៉ុន ឬនៅ? -
85:29 - 85:32ប្អូនវ៉ែត៍ខ្ញុំសួរថាបានជួប
នឹងគ្រួសារហាម៉ុន ឬនៅ? -
85:32 - 85:34ខ្ញុំញាំទឹកតែហើយ លោក។ អរគុណដែលបានសួរ។
-
85:34 - 85:36ហេតុអីមិនទៅជួបនាង
-
85:36 - 85:39មុននឹងនិយាយលែងចេញ។
-
85:46 - 85:49កញ្ញាហាម៉ុន រីករាយណាស់ដែល
បានជួបអ្នកម្ដងទៀត។ -
85:49 - 85:51អ្នកនៅចាំខ្ញុំទេ ខ្ញុំឈ្មោះជេមស៍ វ៉ែត៍។
-
85:51 - 85:53ខ្ញុំជាគ្រូគង្វាលនៃ
ក្រុមទំនាក់ទំនងគ្រិស្តទាន។ -
85:53 - 85:55ខ្ញុំធ្លាប់ជួបឪពុករបស់អ្នក។
-
85:55 - 85:57ពីមុនយើងធ្លាប់ចែកខិតប័ណ្ណជាមួយគ្នា។
-
85:58 - 86:01ខ្ញុំក៏រីករាយនឹងជួបលោកដែរ លោកវ៉ែត៍។
-
86:01 - 86:03ខ្ញុំឮរឿងល្អៗជាច្រើនពីការងារ
អ្នកសម្រាប់ព្រះ។ -
86:06 - 86:09ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ឮរឿងនេះដែរ ,
-
86:09 - 86:12តែ ក៏នៅតែធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលដដែល។
-
86:12 - 86:18ខុសទេ បើខ្ញុំសួរអាយុអ្នក កញ្ញាហាម៉ុន?
-
86:18 - 86:21ខ្ញុំនឹងអាយុ១៨ឆ្នាំពេលខួបកំណើត
បន្ទាប់របស់ខ្ញុំ។ -
86:21 - 86:22ចុះអ្នកវិញ លោកវ៉ែត៍ អាយុប៉ុន្មានដែរ?
-
86:22 - 86:25ខ្ញុំអាយុ២៣ឆ្នាំហើយ។
-
86:25 - 86:27ហើយអ្នកកំពុងតែបម្រើព្រះមែនឬ?
-
86:27 - 86:29បាទ។
-
86:29 - 86:31ខ្ញុំឈប់ធ្វើគ្រូបង្រៀនដើម្បីផ្សាយដំនឹងល្អ។
-
86:31 - 86:32ហុឺម។
-
86:53 - 86:59សូមស្វាគមន៍ ។ យើងពិតជាមានកិត្តិយស
ណាស់ដែលអ្នកបានមកកន្លែងយើង។ -
86:59 - 87:05សូមអរគុណ។ នេះជាកិត្តិយសយើងទេតើ។
-
87:09 - 87:14នារីដ៏សុភាពនេះ ពិតជាមិនមែនកូនសាតាំងទេ។
-
87:38 - 87:40លោកសាជិន្ត! លោករ៉ូបុីន! ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល
ហើយសប្បាយមែន។ -
87:40 - 87:43យើងគិតថាចង់ពឹងពាក់ចិត្តសប្បុរសរបស់អ្នក
-
87:43 - 87:45ដោយសូមស្នាក់នៅផ្ទះគ្រួសារអ្នកមួយយប់។
-
87:45 - 87:47ខ្ញុំបានអធិស្ឋានឲ្យលោកអាចជួបអេលែ្លន ហាម៉ុន
-
87:47 - 87:49ហើយព្រះឆ្លើយការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ។
-
87:49 - 87:50- ចូលមក ចូលមក។ - នាងហាម៉ុន ...
-
87:50 - 87:52... នៅទីនេះ?
-
87:52 - 87:55នាងមកដល់ពីរបីថ្ងៃមុនដើម្បីចែកចាយដល់យើង។
-
87:55 - 88:00អាក់ លោករ៉ូបុីន អាម ...
-
88:00 - 88:03... យើងភ្លេច ... ទៅជួបមិត្តលោក
ដែលកំពុងតែឈឺ។ -
88:03 - 88:05អូរ អាក់ មែន!
-
88:05 - 88:08ខ្ញុំមានមិត្តម្នាក់។ គាត់កំពុងឈឺ។
យើងបានរៀបគម្រោងរួច។ -
88:08 - 88:12អ្នកមិនអាចចូលមក មួយភ្លែត
ឲ្យស្គាល់គ្នាបានទេ? -
88:12 - 88:16- មិនអាចទេ។ - ទេ។ ពិតជាស្តាយណាស់។
-
88:16 - 88:21បើលោកមិនអាចស្នាក់នៅបាន ខ្ញុំអាចនាំ
កញ្ញាហាម៉ុនទៅថ្វាយបង្គំជាមួយលោក។ -
88:21 - 88:24ថ្ងៃអាទិត្យនេះ។ យើងអាចនាំនាង
ទៅជួបលោកនៅបូស្តុន។ -
88:24 - 88:26- យើងមិនអនុញ្ញាត ... - អាក…
-
88:26 - 88:29បាទ! គម្រោងនេះដូចជាល្អមែន។
-
88:29 - 88:30(សើចតិចៗ)
-
88:30 - 88:35បាទ បាទ។ សូមយកយុវនារីហាម៉ុនមកបូស្តុន។
-
88:35 - 88:39យើងនឹងអឺ ជួបជាមួយនឹងនាងនៅអឺ ថ្ងៃអាទិត្យ!
-
88:39 - 88:42ធ្វើដំណើរដោយសុវត្ថិភាព លោកទាំងពីរ។
-
88:42 - 88:46យើងនឹង ... អធិស្ឋានសូមការ
ព្យាបាលដល់មិត្តរបស់លោក។ -
88:55 - 88:57ខ្ញុំជាអ្នកបញ្ជូនសារពីព្រះ ...
-
88:57 - 89:00ទៅរេនដូល ... តាមភ្លើងនៅពីមុខអ្នកទៅ។
-
89:21 - 89:22អរុណសួស្ដី អេល្លែន។
-
89:22 - 89:24តើអ្នកគេងស្រួលទេ?
-
89:24 - 89:26ខ្ញុំ ... បាន ...
-
89:26 - 89:30មានអ្វីកើតឡើងប្អូន? ប្រាប់យើងមក។
-
89:30 - 89:36យើងត្រេកអរណាស់ដែលអ្នកទទួលយើងដោយកក់ក្តៅ។
-
89:36 - 89:40ខ្ញុំដឹងថាតាមគំនិតអ្នក យើងគួរតែទៅបូស្តុន។
-
89:40 - 89:48ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវបានបង្គាប់ឲ្យទៅ
ទីក្រុងរេនដូលវិញ។ -
89:48 - 89:51ហេតុអី ... គ្មានអ្វីសម្រាប់អ្នកនៅរេនដូលទេ
-
89:51 - 89:54លើកលែងតែអ្នកចង់បានស្បែកជើង
ស្បែកថ្មីប៉ុណ្ណោះ។ -
89:54 - 89:55អ្នកត្រូវការស្បែកជើងថ្មីទេ?
-
89:55 - 90:00ខ្ញុំចង់បានស្បែកជើងថ្មីមែន។
-
90:00 - 90:05ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថាព្រះបានបង្គាប់ខ្ញុំតាម
ការជាក់ស្ដែងឲ្យទៅទីនោះ។ -
90:05 - 90:07យើងត្រូវទៅផ្ទះគ្រួសារទេអាដែលនៅរេនដូល។
-
90:07 - 90:12តែយើងទៅធ្វើអ្វី? អេល្លែន
ជួយយើងផង។ យើងមិនយល់ទេ។ -
90:14 - 90:16ខ្ញុំក៏អត់ដែរ។
-
90:16 - 90:19ខ្ញុំមានពន្លឺល្មមដើម្បីឃើញជំហាន
ពីមុខខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ -
90:19 - 90:24ហើយគឺថាត្រូវទៅរេនដូល។
-
90:24 - 90:28ព្រះបានសន្យានឹងខ្ញុំថា ពេលខ្ញុំទៅដល់
ទ្រង់នឹងបង្ហាញមូលហេតុ។ -
90:35 - 90:39នេះ គ្រួសារនីកូល!
-
90:39 - 90:41ហេតុអ្វីបានជាមករេនដូល?
-
90:41 - 90:43- ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ - អូរ!
-
90:43 - 90:47យើងនាំអេល្លែន ហាម៉ុននឹងបងស្រី
របស់គេដែលមកពីម៉ែន។ -
90:47 - 90:51ខ្ញុំ ... អញ្ចឹង ...
-
90:51 - 90:53យើង ...
-
90:53 - 90:57ខ្ញុំអាចនិយាយអ្វីទៅ?
-
90:57 - 90:59“សូមស្វាគមន៍" ជាការចាប់ផ្ដើម។
-
90:59 - 91:02អូរ ...
-
91:12 - 91:17បងប្អូនអើយ ព្រះយេស៊ូជាម្ចាស់នៃ
យើង បានប្រាប់ថា -
91:17 - 91:22“ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ ដែលគេមកឯ
អ្នករាល់គ្នា ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន -
91:22 - 91:26តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចក
ដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ។ " -
91:28 - 91:33ប្អូនប្រុសអូទីស នីកូល នឹងភរិយា
គាត់ ម៉ារី បាននាំភ្ញៀវមក។ -
91:33 - 91:37អេលែ្លន ហាម៉ុននិងបងស្រីគាត់ សារ៉ា។
-
91:46 - 91:49ខ្ញុំស្មានតែបងថា គេចង់ជួបយើងនៅបូស្តុន?
-
91:49 - 91:51ច្បាស់ណាស់ គេមិនចង់ជួបយើងទេ។
-
91:51 - 91:55អញ្ចឹង អាក បងប្អូនអើយ ដូចខ្ញុំបាននិយាយហើយ
-
91:55 - 91:58ព្រះកំពុងដាស់តឿនចិត្តខ្ញុំថា
យើងគួរពន្យារពេលសិន។ -
91:58 - 92:06ក្រោយអាហារថ្ងៃត្រង់ យើងនឹងបន្ត
និយាយព្រះបន្ទូលព្រះទៀត។ -
92:16 - 92:17មុនលោកមកដល់
-
92:17 - 92:20ពួកគេបាននិយាយច្រើនដែរអំពីកញ្ញាហាម៉ុន។
-
92:20 - 92:24គេថាការជាក់ស្ដែងរបស់នាងមកពីសាតាំង។
-
92:24 - 92:26អេល្លែន ហាម៉ុនអាចនិយាយខ្លួនឯងបាន។
-
92:26 - 92:31វាពិបាកយល់ណាស់។ ខ្ញុំអត់ដឹងថាគួរជឿអ្វីទេ។
-
92:31 - 92:37លោកសាជិន្តថា នាងនឹងមិនហានមាន
ការជាក់ស្ដែងនៅពីមុខគាត់ទេ -
92:37 - 92:40ព្រោះគាត់ជាមនុស្សដែលដើរដោយទៀងត្រង់។
-
92:40 - 92:42ហើយលោកសាជិន្តបានប្រាប់ខ្ញុំពីរបីថ្ងៃមុនដែរ
-
92:42 - 92:47ឲ្យយកអេល្លែនទៅជួបគាត់នឹងលោករ៉ូបុីន
នៅបូស្តុនថ្ងៃនេះ។ -
92:47 - 92:50ដូចនេះហេតុអ្វីបានមករេនដូលវិញ?
-
92:50 - 92:53អេល្លែនបានទទួលបង្គាប់ពីព្រះយប់មិញ។
-
92:53 - 92:55អូរ ...
-
92:56 - 92:59♪ អូរ, ពេលណាខ្ញុំយើញព្រះយេស៊ូ
-
92:59 - 93:01♪ ហើយសោយរាជ្យជាមួយទ្រង់នៅខាងលើ
-
93:01 - 93:08♪ ហើយនឹងឮសំលេងត្រែនៅពេលព្រឹក?
-
93:08 - 93:13♪ និងផឹកពីក្ដីស្រឡាញ់ដែលគ្មានកំណត់
-
93:13 - 93:19♪ ហើយនឹងឮសំលេងត្រែនៅពេលព្រឹក?
-
93:19 - 93:22♪ ចូរស្រែកថា រុងរឿង!
-
93:22 - 93:24♪ ព្រោះខ្ញុំនឹងឡើងទៅពីលើមេឃ ... ♪
-
93:24 - 93:25រុងរឿង ...
-
93:25 - 93:27(ការច្រៀងបានបន្ថយ)
-
93:27 - 93:30រុងរឿង។
-
93:31 - 93:34រុងរឿង។
-
93:38 - 93:39ច្រៀងទៀត!
-
93:39 - 93:42♪ អូរ ចូរស្រែកថារុងរឿង! ព្រោះខ្ញុំនឹង ♪
-
93:42 - 93:44កុំទៅក្បែរនាង!
-
93:45 - 93:48ចូរយើងអានពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ!
-
93:48 - 93:51“កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀតនៅចំពោះអញឲ្យសោះ។
-
93:51 - 93:53“កុំឲ្យឆ្លាក់ធ្វើរូបណាសម្រាប់ឯងឲ្យសោះ
-
93:53 - 93:56“ក៏កុំឲ្យធ្វើរូបណាឲ្យដូចជាអ្វីនៅស្ថានសួគ៌
ខាងលើ -
93:56 - 93:57“ឬនៅផែនដីខាងក្រោម ,
-
93:57 - 93:58“ឬនៅក្នុងទឹកដែលទាបជាងដីផង។
-
93:58 - 94:02“ក៏កុំឲ្យក្រាបសំពះនៅចំពោះរបស់ទាំងនោះ
… ដ្បិតអញដែលជាយេហូវ៉ា ... " -
94:02 - 94:04- ស្ងាត់ទៅមនុស្សល្ងង់! -
អ្នកកំពុងគោរពរូបចំលាក់ហើយ! -
94:04 - 94:08អ្នកមិនឃើញទេ? អ្នកកំពុងគោរពគោមាសហើយ!
-
94:08 - 94:10ខ្ញុំធ្លាប់ឮថាការជាក់ស្ដែងដែលមកពីសាតាំង
-
94:10 - 94:14អាចបញ្ឈប់ ដោយយកគម្ពីរមួយមកដាក់
ពីលើបុគ្គលនោះ ... -
94:14 - 94:16នេះ។ លោកយកទៅដាក់ទៅ។
-
94:16 - 94:17ទេ។ អត់ទេ ...
-
94:17 - 94:20មិនអីទេ។ ខ្ញុំដាក់ ក៏បាន។
-
94:42 - 94:45នេះជាទីបន្ទាល់ដែលបានបំភ្លឺគំនិត
មកពីព្រះជាម្ចាស់។ -
94:53 - 94:59“នោះទ្រង់បានផ្លាស់ការយំសោករបស់ទូលបង្គំ
ឲ្យទៅជាសេចក្ដីត្រេកអរទៅវិញ -
94:59 - 95:03“ទ្រង់បានផ្លាស់សំពត់សម្រាប់កាន់ទុក្ខចេញ
ឲ្យទូលបង្គំបានស្លៀកពាក់សេចក្ដីអំណរឡើង។ " -
95:03 - 95:11អូរ!
-
95:11 - 95:18“មានផ្លូវមួយដែលមើលទៅដូចជា
ត្រឹមត្រូវល្អ ដល់មនុស្ស -
95:18 - 95:23“តែចុងបំផុតនៃផ្លូវនោះ គឺជា
សេចក្ដីស្លាប់វិញ។" -
95:23 - 95:26នាងនិយាយខគម្ពីរដែលនាងចង្អុលនោះ!
-
95:26 - 95:28(ការខ្សឹបដោយរំភើបចិត្ត)
-
95:28 - 95:32ហាលេលូយ៉ា។
-
95:45 - 95:48ខ្ញុំអានអក្សរមិនដាច់សោះ។
-
95:48 - 95:52បងសម្លាញ់ ឲ្យអូនអានឲ្យស្តាប់ទេ?
-
95:56 - 95:58“បង មីលលឺ
-
95:58 - 96:03“ទោះបងមិនស្គាល់ខ្ញុំក៏ដោយ
ខ្ញុំចង់សរសេរពាក្យខ្លះដល់បង។ -
96:03 - 96:06“ខ្ញុំជឿជាក់តាំងពីដំបូងថាព្រះបានហៅបង
-
96:06 - 96:11“ដើម្បីអធិប្បាយពីពេលជាក់លាក់នៃ
ការមកវិញរបស់ព្រះនៅឆ្នាំ ១៨៤៤ -
96:11 - 96:16“ហើយក៏មានដូចដែលគួរនឹងមានមែន។
-
96:16 - 96:18“ហើយបើពេលវេលាមិនបានប្រកាសនៅពេលនោះទេ ,
-
96:18 - 96:25“ព្រះវិហារ នឹងផែនដីនឹងមិនបានទទួលការ
ព្រមានទាន់ពេលឡើយ។ -
96:25 - 96:34“ខ្ញុំបានបញ្ចូលការជាក់ស្ដែងមួយផ្នែកនៃ
កញ្ញាអេល្លែន ហាម៉ុនដែលមកពីភួតលែន្ត។ -
96:34 - 96:38“ខ្ញុំជឿថាការជាក់ស្ដែងរបស់នាងពិត
ជាមកពីឋានសួគ៌មែន។ -
96:38 - 96:41“ប្អូនស្រីហាម៉ុន បានមកស្នាក់នៅ
ផ្ទះរបស់គ្រួសារខ្ញុំ -
96:41 - 96:44“ស្ទើរតែ ៨ខែហើយ។
-
96:44 - 96:49“ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះស្ថិតជាមួយនាង ហើយបាន
ឃើញក្នុងរបៀបគួរឲ្យកត់សំគាល់។ -
96:49 - 96:57“ខ្ញុំសូមឲ្យបងទុកចោលនៅការប្រកាន់លំអៀង
នឹងការកាត់ក្ដីមួយឡែកសិន -
96:57 - 97:02“រហូតដល់បងបានអាននិងប្រៀបធៀបជាមួយព្រះគម្ពីរ
ហើយនិងសេចក្ដីពិតសម្រាប់បច្ចុប្បន្ននេះ។ -
97:02 - 97:08“ខ្ញុំ អូទីស នីកុល្ស ក៏ជាអ្នករង់ចាំ
ការយាងមកវិញរបស់ព្រះជាម្ចាស់ " -
97:08 - 97:10ហឹម។
-
97:10 - 97:12បងនីកុល្សស្តាប់ទៅដូចជាស្មោះមែន។
-
97:12 - 97:14ការពិតគេគ្រាន់តែរកវិធីស្តាស្ថានការណ៍
ដ៏យ៉ាប់នេះប៉ុណ្ណោះ។ -
97:16 - 97:18ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា នៅថ្ងៃចុងក្រោយ
-
97:18 - 97:23មានអ្នកខ្លះនឹងទទួលការជាក់ស្ដែងមកពីព្រះ។
-
97:23 - 97:29អូនប្រាកដថា បន្តិចទៀត យើងនឹងឃើញមុខ
ដ៏ញញឹមនៃព្រះសង្គ្រោះយើងហើយ។ -
97:36 - 97:38សំបុត្រមួយទៀតហើយ?
-
97:38 - 97:42អ្នកដែលកាន់លទ្ធិហួសហេតុពេកកំពុងផ្សាយ
រឿងមិនពិតគ្រប់មុខហើយ។ -
97:43 - 97:45និយាយអញ្ចឹង បងចង់ថាអេល្លែន ហាម៉ុនរឺ?
-
97:45 - 97:48យងតាមការវិភាគច្រើន នាងជាអ្នកជឿពិត
ហើយស្មោះដែរ -
97:48 - 97:50តែបងភ្ញាក់ផ្អើលពីការប្រើ
ពាក្យ ជាក់ស្តែង នេះ។ -
97:50 - 97:54គេថា ការជាក់ស្តែងវែងជាងគេរបស់នាងគឺ៤ម៉ោង។
-
97:54 - 97:56តែការជាក់ស្ដែង?
-
97:56 - 97:59សុខភាពមិនល្អរបស់នាងទេ ជាមូលហេតុសមជាង។
-
97:59 - 98:01បងទៅជួបនាងទេ?
-
98:01 - 98:04គេហៅនាងនិយាយទៀងទាត់ហើយ។
-
98:04 - 98:10បងជឿថាគង់នឹងជួបនាងពេលណាមួយ។
-
98:10 - 98:17យូស៉ែប អូនគ្មានម្សៅគ្រប់សម្រាប់ដុត
នំប៉័ងសូម្បីមួយដុំ។ -
98:17 - 98:22អូនត្រូវការប៉ុន្មាន?
-
98:22 - 98:24យ៉ាងតិចពីរកំប៉ុងទៀត។
-
98:42 - 98:44កំពុងតែដើររកព្រះយេស៊ូទៀតហើយ លោកបេត្ស?
-
98:44 - 98:47- (បុរសនៅក្បែរសើច) -
ខ្ញុំគិតថាគាត់ទៅខាងនោះហើយ។ -
98:47 - 98:50ទេ ប្រហែលខាងនោះទេដឹង ...
-
98:50 - 98:53(បុរសសើចបន្តទៀត)
-
98:56 - 98:58យូស៉ែប តើខ្ញុំអាចជួយលោកអ្វីខ្លះ?
-
98:58 - 99:03គ្រាន់តែម្សៅមុីខ្លះ។
-
99:03 - 99:08យកឲ្យគ្រប់លុយនេះ។
-
99:52 - 99:54តើនេះជាអាហារល្ងាចយើងមែនទេ?
-
99:54 - 99:55មែនហើយ។
-
99:55 - 99:59យើងមានដំណាប់ ឬប័រផ្លែប៉ោមទេ?
-
99:59 - 100:08អត់ទេ លុះត្រាបងបានយកមកកាល់បងចេញក្រៅ។
-
100:08 - 100:11ព្រូឌី ...
-
100:11 - 100:20បងប្រើលុយចុងក្រោយដែលបងមានលើ
លោកនេះ ទិញម្សៅមុីនោះឯង។ -
100:23 - 100:27ដំបូងកសិដ្ឋានដើម្បីការងារក្រុមមីលឺរ៉ែត។
-
100:27 - 100:29ក្រោយមកគ្រួសារនឹងមិត្តចំអកយើង។
-
100:29 - 100:34កូនយើងទៅសមុទ្រ។
-
100:34 - 100:38ហើយឥលូវ យើងអស់លុយទៀត?
-
100:38 - 100:44បងគិតថាយើងអាចទ្រាំបែបនេះយូរប៉ុន្មានទៀត?
-
100:44 - 100:47យើងត្រូវអធិស្ឋាន។
ព្រះទ្រង់នឹងផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ។ -
100:47 - 100:53យូែស៉ប សូមអង្វរ ...
-
100:53 - 100:58... បងគ្មានអ្វីនិយាយទៀតឬ?
-
100:58 - 101:02ប្រហែលដីគួរតែលេបបងទៅទាំងមូល។
-
101:02 - 101:04នេះជាអ្វីដែលបងគួរអធិស្ឋានឬ?
-
101:24 - 101:26លោកដ្រូ មានសំបុត្រឲ្យខ្ញុំទេ?
-
101:26 - 101:32អូរបាទ លោកបេត្ស។ ខ្ញុំពិតជាមានមែន។
-
101:36 - 101:39តំលៃសេវ៉ា ៥សិន្ត។
-
101:39 - 101:46លោក ខ្ញុំ ...
-
101:46 - 101:49... ខ្ញុំអត់មានលុយទេ។
-
101:49 - 101:53លាកអាចបង់ពេលណាដែលលោកមាន។
-
101:53 - 101:58ធ្វើបែបនេះមិនសមទេ លោក។
-
101:58 - 102:05សូម្បី៥សិន្តក៏ខ្ញុំគ្មានដែរ។
-
102:05 - 102:09យូស៉ែប ខ្ញុំទទួលពាក្យលោកថានឹងរកវិធី
ដើម្បីសងលុយនេះ។ -
102:11 - 102:16ម៉ាថាយ បើសិនជាលោក ... បើកសំបុត្រនោះ ...
-
102:16 - 102:18... ខ្ញុំស្រួលចិត្តជាង។
-
102:29 - 102:30(សើចតិចៗ)
-
102:30 - 102:33“ខ្ញុំផ្ញើរសារនេះមកអ្នក
ដោយនាមបរបស់ព្រះជាម្ចាស់" -
102:44 - 102:47ពេលលោកយកទំនិញទាំងនេះដល់ផ្ទះខ្ញុំ
-
102:47 - 102:50ប្រពន្ធខ្ញុំនឹងថាអ្នកច្រលំហើយ
តែកុំបារម្ភពីគាត់អី។ -
102:51 - 102:53ប្រាកដហើយ កាពីតែនបេត្ស។
-
103:02 - 103:03ព្រូឌី!
-
103:05 - 103:07(ការសើច)
-
103:07 - 103:11- យូស៉ែប ពិតជាការអស្ចារ្យ មែន។ - មែនហើយ។
-
103:55 - 103:58តុលាការទីក្រុងផួតលែន្ត ម៉ែន - ៣០ សីហា ១៨៤៦
-
103:58 - 104:00ខ្ញុំសូមប្រកាសថាអ្នកជាប្តីនឹងប្រពន្ធហើយ។
-
104:00 - 104:04លោកនឹងអ្នកស្រី ជេមស៍ វ៉ែត៍។
-
104:06 - 104:08អបអរសាទរ។
-
104:08 - 104:10អរគុណ។
-
104:12 - 104:16អេល្លែន វ៉ែត៍ ស្តាប់ទៅពីរោះមែន
បងគិតអញ្ចឹងទេ? -
104:16 - 104:18បាទ ពិតមែន។
-
104:18 - 104:20ឈ្មោះនេះសមនឹងអូនណាស់ ...
-
104:20 - 104:22… អ្នកស្រី វ៉ែត៍។
-
104:22 - 104:25(ការសើច)
-
104:33 - 104:36មានបញ្ហាអ្វី?
-
104:38 - 104:43ខ្ញុំតែងតែស្រមៃពេលវេលានេះក្នុងព្រះវិហារ។
-
104:44 - 104:47តែយើងគ្មានព្រះវិហារជារបស់យើងទេ។
-
105:10 - 105:15អ្វីដែលបងបេត្សសរសេរធ្វើឲ្យចិត្ត
អូនរំភើបមែន។ -
105:15 - 105:18មែនហើយ។ អ្វីដែលគាត់លើកឡើងគឺមកពីព្រះគម្ពីរ។
-
105:18 - 105:20គាត់បង្ហាញថា ថ្ងៃសប្ប័ទមានតាំងពីដើមកំណើតមក
-
105:20 - 105:25ហើយរំលឹកថាគឺជាចំណុចកណ្តាលនៃ
គ្រិត្តវិន័យទាំងដប់របស់ព្រះ។ -
105:25 - 105:27បើព្រះវិហារពីដើមបានកាន់ថ្ងៃទី៧ជាថ្ងៃសប្ប័ទ
-
105:27 - 105:29នោះយើងក៏ធ្វើតាមគេដែរ។
-
105:36 - 105:39ច្បាស់ណាស់ថា ថ្ងៃចុងក្រោយមុន
ព្រះយេស៊ូយាងមកវិញ -
105:39 - 105:42ការគោរពគ្រឹត្តវិន័យរបស់ព្រះនឹងក្លាយ
ជារឿងដែលសំខាន់។ -
105:42 - 105:46លោកយ៉ូហាន ក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ
ជំពូក១២ ខ១៧ បកស្រាយពីក្រុមមនុស្ស -
105:46 - 105:51“ដែលកាន់តាមបញ្ញត្តិព្រះ
ហើយមានសេចក្ដីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូ។" -
105:51 - 105:54នៅថ្ងៃចុងក្រោយ មនុស្សទាំងនេះនឹង
ទទួលសេចក្ដីក្រោធរបស់សាតាំង។ -
105:54 - 105:57ហើយក្នុងជំពូក១៤ ខ៦ដល់១១
-
105:57 - 106:00យូហ៉ានបកស្រាយពាក្យទូន្មានចុងក្រោយរបស់ព្រះ
-
106:00 - 106:02ដែលត្រូវប្រាប់ពីភពលោកមុនព្រះយេស៊ូយាងមក
-
106:02 - 106:04ជានិមិត្តសញ្ញាក្នុងសាររបស់ទេវតាទាំងបី។
-
106:04 - 106:09ខ១២ ប្រាប់យើងពីក្រុមមនុស្សដែលនឹង
នាំសារនេះដល់ពីភពលោក - -
106:09 - 106:12“ជាពួកអ្នកដែលកាន់តាមបញ្ញត្តិព្រះ
-
106:12 - 106:16“ហើយមានសេចក្ដីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូ។ "
-
106:16 - 106:19មិនមែនបែបនេះឬបែបនោះទេ។
-
106:19 - 106:21ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលនៅក្នុងដំណឹងល្អថា
-
106:21 - 106:24“បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាម
បញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំចុះ" -
106:26 - 106:28អរគុណ សូមព្រះប្រទានពរបងប្អូន។
-
106:28 - 106:32អរគុណ លោកបេត្ស។
-
106:33 - 106:36នេះបានលើកទឹកចិត្តយើងមែន បងខឺទីស។
-
106:36 - 106:39ប្អូនស្រីវ៉ែត៍ យើងរីករាយណាស់ដែលប្អូនមក
ជាមួយនឹងប្តីថ្មោងថ្មីរបស់ប្អូន។ -
106:39 - 106:41ព្រះបានបង្ហាញយើងនៅសេចក្ដីពិត
-
106:41 - 106:43តាមសាររបស់បងបេត្សអំពីថ្ងៃសប្ប័ទ។
-
106:43 - 106:46ព្រះទ្រង់រុងរឿង។
-
106:46 - 106:49អេល្លែន ...
-
106:49 - 106:51សូមទុកកន្លែងខ្លះសម្រាប់ប្អូនស្រីវ៉ែត៍។
-
106:54 - 106:56ពន្លឺចាំងផ្លេកៗ។
-
106:56 - 107:01ផ្កាយ។
-
107:04 - 107:10ច្រើនដូចខ្សាច់ដែលនៅឆ្នេរសមុទ្រ។
-
107:10 - 107:16មើលទៅភាពរុងរឿងនៃការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះ។
-
107:46 - 107:48- នាងយ៉ាងម៉េចហើយ? - ធម្មតា។
-
107:48 - 107:50ការជាក់ស្ដែងមិនដែលធ្វើឲ្យនាងខ្សោយទេ។
-
107:50 - 107:53តាមពិត នាងជាសះស្បើយជារឿយៗវិញ។
-
107:53 - 107:55អ្វីដែលនាងនិយាយយប់នេះដោយមិន
ដែលចេញពី ណ៉ូអីញលែ្លនសោះ។ -
107:55 - 107:59ខ្ញុំ ... ខ្ញុំចំណាយពេល២០ឆ្នាំនៅសមុទ្រ
ដើម្បីរៀនមិនដល់ពាក់កណ្ដាលផង។ -
107:59 - 108:02បងធ្លាប់ជាមនុស្សដែលជំទាស់នាងយ៉ាងខ្លាំង។
-
108:02 - 108:05ដល់ពេលនេះ ប្អូនវ៉ែត៍។
-
108:05 - 108:06គ្មានវិធីដែលនាងអាចដឹង
-
108:06 - 108:08ពីផ្កាយ នឹងភពទាំងឡាយដែលនាង
បកស្រាយយប់នេះទេ -
108:08 - 108:10បើសិនព្រះមិនបានបង្ហាញនាង។
-
108:10 - 108:13ប្អូនអាចរាប់ខ្ញុំក្នុងក្រុមដែលគាំទ្រ
នាងខ្លាំងបំផុត។ -
108:20 - 108:22បងបានរៀនពីថ្ងៃសប្ប័ទ
-
108:22 - 108:24ជាមួយបងអេតសុន នឹងបងក្រូសីអឺនៅពួតគីបសុន
-
108:24 - 108:27ហើយបន្តទៅផ្ទះរបស់ខឺទីសនៅតុបសាម
ក៏បានជួបគ្រួសារវ៉ែត៍។ -
108:27 - 108:30តើអ្នកស្រីវ៉ែត៍មានវេទមន្តសន្លប់របស់នាងទេ?
-
108:31 - 108:34ព្រូឌី បងខុសហើយដែលសង្ស័យនាង។
-
108:34 - 108:38នាងមានការជាក់ស្ដែងនៅចំពីមុខបង។
-
108:38 - 108:40បងជឿថាព្រះកំពុងប្រើនាង
-
108:40 - 108:44ដើម្បីបញ្ជាក់ការពិតដែលទ្រង់បង្ហាញក្នុង
ការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់យើង។ -
108:44 - 108:47អូននៅតែសង្ស័យ។
-
108:47 - 108:49ប្រហែលនឹងយល់ច្បាស់ជាងបើអានសំនេររបស់បង។
-
108:49 - 108:51បងនឹងសរសេរការជាក់ស្ដែងរបស់នាងឬ?
-
108:51 - 108:55មែន ហើយពីថ្ងៃទី៧ជាថ្ងៃសប្ប័ទដែរ។
-
109:01 - 109:04ទាំងនេះជាកំហុសរបស់មីលលឺ។
-
109:04 - 109:07មាននរណាឃើញតាចាស់ វីលលឹមទេ?
-
109:07 - 109:09មិនគួរជឿ គាត់ចាប់ផ្តើមរឿងឆ្កួតទាំងនេះ។
-
109:09 - 109:12អឺ! គឺមានមនុស្សឆ្កួតមុនគាត់ទៀត។
-
109:12 - 109:14ហើយច្រើននាក់ក្រោយនឹងដែរ។
-
109:14 - 109:16ខ្ញុំឮថាគាត់ឈឺ មិនដែលចេញពីកសិដ្ឋានគាត់ទេ។
-
109:16 - 109:19ខ្ញុំគួរតែអធិស្ឋាន ប៉ុន្តែ ...
ខ្ញុំជាមនុស្សលាក់ពុតហើយ។ -
109:19 - 109:21ហេតុអ្វីពួកមីលឺរ៉ែត៍ខកចិត្តទាំងនេះ
-
109:21 - 109:23មិនទៅព្រះវិហារដែលគេធ្លាប់ទៅពីមុន?
-
109:23 - 109:24អ្នកខ្លះទៅមែន។
-
109:24 - 109:27តែខ្លះទៀតមិនទៅទេ ទោះគេអាចទៅក៏ដោយ។
-
109:27 - 109:30ភាគច្រើននៅតែជឿថាព្រះយេស៊ូអាច
យាងមកវិញពេលណាក៏បាន។ -
109:30 - 109:33មើលទៅនៅតែដាក់ថ្ងៃខែនឹងពិនិត្យមេឃដដែល។
-
109:33 - 109:38អាណិតវីលលឹមមែន។ សោកស្ដាយណាស់
ការខំប្រឹងរបស់គាត់មានលទ្ធផលបែបនេះ។ -
109:38 - 109:40ហោចណាស់ គាត់នឹងហែម្សនោះ
បានចាត់ចែងត្រឹមត្រូវ។ -
109:40 - 109:42- ខ្ញុំមានន័យថាគឺ - រញ៉េរញ៉ៃមែន។
-
109:42 - 109:44គឺគ្មានអ្នកដឹកនាំ គ្មានព្រះវិហារទេ។
-
109:44 - 109:47ខ្ញុំឮថាមាននារីក្មេងម្នាក់មកពីម៉ែន
មានការជាក់ស្ដែង -
109:47 - 109:50ហើយកាពីតែនទូកកំពុងប្រជុំសម្រាប់
អធិស្ឋាននៅថ្ងៃសៅរ៍។ -
109:50 - 109:53ថ្ងៃសៅរ៍? អញ្ចឹង នោះជាក្រុមដែល
ខ្ញុំមិនចូលរួមជាមួយទេ។ -
109:53 - 109:55(សើចទាំងអស់គ្នា)
-
109:58 - 110:03(កូនង៉ាយំ)
-
110:11 - 110:14“សាររបស់ទេវតាទាំងបីហើយនិងថ្ងៃសៅរ៍"
-
110:16 - 110:22បេត្សបានបោះពុម្ភពីថ្ងៃសប្ប័ទទៀតហើយ។
-
110:22 - 110:24តែគាត់បានលុយមកពីណា?
-
110:24 - 110:25ខ្ញុំ ... គាត់គ្មានទេ។
-
110:25 - 110:30យើងនៅតែត្រូវរកលុយបង់ថ្លៃការចំនាយនោះ។
-
110:31 - 110:37យើងរកលុយ ៧ដុល្លា ៥០សិន្តម៉េចបាន?
-
110:38 - 110:41ថ្ងៃជំនុំជម្រះបានមកដល់ហើយ។
ចម្រូតឆ្នាំនេះ ... -
110:41 - 110:46(ភ្លេងមានអំណរលេងពីលើការសន្ទនា)
-
110:58 - 111:00- អាម៉ែន។ - អាម៉ែន។
-
111:00 - 111:01អាម៉ែន។
-
111:05 - 111:08យើងខំប្រឹងសិក្សាព្រះបន្ទូលណាស់
-
111:08 - 111:10តែអូននៅតែមិនយល់ព្រះបន្ទូល
-
111:10 - 111:13ដែលបងនឹងអ្នកឯទៀតខំប្រឹងសិក្សា។
-
111:13 - 111:16អូនមានអារម្មណ៍ថាអូនបានតែនៅខាងក្រៅ
មើលចូលមកក្នុងបុណ្ណោះ។ -
111:16 - 111:18អេល្លែន ពេលដែលយើងទ័លគំនិត
-
111:18 - 111:21ព្រះផ្ដល់ការជាក់ស្ដែងដល់អូនជាការ
បញ្ជាក់ច្បាស់ពីបន្ទូលទ្រង់។ -
111:21 - 111:22តែពេលអូនមិននៅក្នុងការជាក់ស្ដែងនោះ
-
111:22 - 111:26គឺដូចជាគំនិតអូនត្រូវចាក់ជាប់មិនឲ្យយល់
ព្រះបន្ទូលទៅវិញ។ -
111:26 - 111:28(កូនង៉ាយំ)
-
111:28 - 111:30ប្រហែលជាព្រះពរហើយ។
-
111:30 - 111:31ប្រហែលព្រះកំពុងការពារអូន
-
111:31 - 111:33ដើម្បីអ្នកឯទៀតមិនអាចចោទថា សាររបស់យើង
-
111:33 - 111:36ផ្អែកលើការជាក់ស្ដែងរបស់អូនជាជាងព្រះបន្ទូល។
-
111:36 - 111:39(កូនង៉ាយំ)
-
111:40 - 111:42យើងបានទៅការប្រជុំដល់ទៅបីដងហើយ
-
111:42 - 111:45ដើម្បីរកសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរ។
-
111:45 - 111:49តើយើងត្រូវតែទៅការប្រជុំនៅកូនិកទីកឹតដែល
នៅផ្ទះ គ្រួសារបេលតេនទៀតឬ? -
111:49 - 111:50បងគិតថាប្រសើរណាស់បើអាចចូលរួម។
-
111:50 - 111:52តែជែមស៍ យើងគ្មានលុយគ្រប់ទេ។
-
111:52 - 111:55សប្ដាហ៍ក្រោយបងនឹងបានប្រាក់ឈ្នួល
ពីការកាប់អុស។ -
111:55 - 111:57បងនឹងបាន១០ដុល្លាពីការងាររបស់បង។
-
111:59 - 112:04ជែមស៍ អូនមិនអាចមើលកូនផង ធ្វើដំណើរ
ផងបានទេ។ អូនធ្វើមិនបាន។ -
112:04 - 112:08ព្រះបិតាទ្រង់បានហៅយើងសម្រាប់ការងារនេះ។
ទ្រង់នឹងមិនទុកយើងចោល ឬបោះបង់យើងទេ។ -
112:08 - 112:14(កូនង៉ាយំបន្ត)
-
112:14 - 112:19ការប្រជុំថ្ងៃសប្ប័ទ នៅផ្ទះរបស់បេលតេន
កូនិកទីកឹត - ១៨៤៨ -
112:25 - 112:28យើងមានការជជែកគ្នាដែលរំជើបរំជួលមែនព្រឹកនេះ។
-
112:28 - 112:31យើងត្រូវតែរក្សាភាពនឹងន។
-
112:31 - 112:33មានសញ្ញាជាច្រើននៃការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ
-
112:33 - 112:35ដែលបានប្រាប់ដល់សាវ័កទ្រង់ក្នុងគម្ពីរម៉ាថាយ
-
112:35 - 112:36បានកើតឡើងនៅជុំវិញយើងនៅថ្ងៃនេះ។
-
112:36 - 112:40ត្រូវហើយ។ ហើយយើងក៏បានគ្រាន់បើឡើងដែរ។
-
112:40 - 112:43បួនឆ្នាំមុន អ្នកណាគិតថាយើងនឹងថ្វាយបង្គំ
នៅថ្ងៃសៅរ៍ទៅ? -
112:43 - 112:48ពិតណាស់។ ការព្រមព្រៀងគ្នាអាចកើតឡើង
ពេលដែលយើងរួបរួមគ្នា។ -
112:48 - 112:51យើងគោរពគ្រឹត្យវិន័យទ្រង់មិនមែនដើម្បី
សង្គ្រោះទេ គឺព្រោះយើងបានសង្គ្រោះហើយ។ -
112:51 - 112:55ត្រូវណាស់។ ដូចព្រះយេស៊ូបាននិយាយដែរ
"បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាម" -
112:55 - 112:58ហើយបើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនឹងចាំទាល់តែ
គ្រប់គ្នាត្រៀមបរិភោគដែរ។ -
112:58 - 112:59(ទាំងអស់គ្នាសើច)
-
112:59 - 113:02បេត្ស។ (សើច)
-
113:08 - 113:12អេល្លែននិងអ្នកបានចំណាយពេលជាច្រើនធ្វើដំណើរ
ដើម្បីផ្សាយដំណឹង -
113:12 - 113:14តែអ្នកមិនអាចនៅគ្រប់ទីកន្លែងទេ។
-
113:14 - 113:16ហើយយើងក៏មិនចង់នៅគ្រប់កន្លែងដែរ។
-
113:16 - 113:18ទុកកូនប្រុសយើងចោលពេលធ្វើដំណើរ
ធ្វើឲ្យរទេះស្រាលមែន -
113:18 - 113:21តែចិត្តយើងធ្ងន់។
-
113:21 - 113:24ព្រះបានបង្ហាញខ្ញុំវិធីដែលយើងអាចជួបក្រុម
អ្នកដែលជឿលើការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ -
113:24 - 113:28ដោយមិនបាច់ធ្វើដំណើរញឹកញាប់ពេក។
-
113:28 - 113:30យើងត្រូវបោះពុម្ពកាសែតមួយ។
-
113:30 - 113:32ប៉ុន្តែបងបេត្សជឿថាយើងគួរតែជំរុញក្នុង
-
113:32 - 113:34ការសរសេរសៀវភៅ នឹងខិតប័ណ្ណទៅវិញ ,
-
113:34 - 113:36មិនមែនកាសែតដែលចេញញឹកញាប់ទេ។
-
113:36 - 113:37បងនីកូល ផ្លូវពីរនេះដូចគ្នាទេ។
-
113:37 - 113:40យើងគ្មានបញ្ហាជាមួយវិធីគាត់ទេ។
-
113:40 - 113:43តែប្តីខ្ញុំត្រៀមខ្លួនហើយ ដើម្បីនឹងសរសេរ
ទស្សនាវដ្ដីមួយ -
113:43 - 113:47ព្រោះសៀវភៅមិនសូវមាននរណាមើលទេ។
-
113:47 - 113:49តើយើងនឹងបានប្រាក់ពីណា?
-
113:49 - 113:52យើងនឹងចាប់ផ្ដើមពីកាសែតតូចមួយសិន។
-
113:52 - 113:55ពេលអ្នកជឿដូចយើងបានអាន
គេនឹងជួយផ្គត់ផ្គង់ឲ្យបោះពុម្ពបន្តទៀត។ -
113:55 - 113:58ព្រះបានប្រាប់ខ្ញុំថា ពីចំនុចតូចដំបូង
-
113:58 - 114:01កាសែតនេះនឹងបានទៅជុំវិញពិភពលោក។
-
114:01 - 114:05“សេចក្ដីពិតសម្រាប់ពេលនេះ"
-
114:13 - 114:17តើអស់ប៉ុន្មានទៅ?
-
114:17 - 114:19៦៥២ ដុល្លារ អែននី។
-
114:19 - 114:22៦០០ ...
-
114:22 - 114:24សូមព្រះមេត្តាផង។
-
114:24 - 114:25ហែរឹម អេតសុន ចេញលុយមែនទេ?
-
114:25 - 114:27បាទ។
-
114:27 - 114:29តែយើងប្រកាសក្នុងសៀវភៅ “ រេវ៉ូ ” ហើយ
-
114:29 - 114:32ហើយឥលូវទទួលបានលុយបន្តិចបន្តួចដើម្បី
សងគេហើយ។ -
114:32 - 114:33នេះជាការអស្ចារ្យ ។
-
114:33 - 114:35បាទ ...
-
114:35 - 114:39ហើយដំណឹងអស្ចារ្យនេះផ្សាយលឿនណាស់។
-
114:39 - 114:42មូលដៃអាវឡើង ...
-
114:43 - 114:47... ព្រោះការងារយើងចាប់ផ្ដើមហើយ។
-
114:53 - 114:57“អ៉ាតវែនរេវ៉ូនឹងសប្ប័ទហេរ៉ូត"
-
115:12 - 115:15គេគួរហៅកាសែតនេះថា សារនៃការភូតកុហក។
-
115:15 - 115:19អត្ថបទនេះនិយាយកុហកអំពីការងាររបស់ព្រះ!
-
115:19 - 115:21គេបានបំពុលមនុស្សច្រើនណាស់ ជែមស៍។
-
115:21 - 115:24មនុស្សល្អដែលយើងធ្លាប់បោះពុម្ព
អត្ថបទគេក្នុង រេវ៉ូ ដែរ -
115:24 - 115:28ឥលូវពន្យល់ខុសពីព្រះគម្ពីរ
ហើយផ្សាយកំហុសគេទៀត។ -
115:28 - 115:30មានព័ត៌មានអាក្រក់ផ្សេងទៀត។
-
115:30 - 115:33នៅវិសកុនសិន តង់សំរាប់ប្រជុំបានបាត់ហើយ។
-
115:33 - 115:36- យើងមិនអាចឲ្យវាកើតឡើងទេ!
- យើងមិនអាចបញ្ឈប់ដែរ។ -
115:36 - 115:39យើងមិនបានរៀបចំត្រឹមត្រូវទេ។
យើងគ្មានអំណាចឡើយ។ -
115:39 - 115:43(ការក្អក)
-
115:45 - 115:49យើងត្រូវរកវិធីព្យាបាលសួតរបស់បង។
-
115:49 - 115:52នេះជាសំបុត្រមួយទៀតពី ចុន អេនឌ្រូស៍
នឹង ចុន លុហ្វបូរូ។ -
115:52 - 115:54- វាមិនអាក្រក់ទេ។ - អានសិនទៅ។
-
115:55 - 115:57ពួកគេនឿយហត់ណាស់។
-
115:57 - 115:59បងអែនឌ្រូខំធ្វើការរាល់សប្ដាហ៍
ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ -
115:59 - 116:01ភ្នែកឥលូវប្រិលហើយ។
-
116:01 - 116:03សំឡេងគាត់ចុះខ្សោយ ក្រោយអធិប្បាយ
រាល់ចុងសប្តាហ៍។ -
116:03 - 116:07ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថាមានបញ្ហាតែបុណ្ណឹងចុះ។
-
116:07 - 116:09បងចង់ប្រាប់អូនអ្វីទៀត?
-
116:09 - 116:16ម្ចាស់ផ្ទះបានប្រាប់ពីតម្លៃជួលផ្ទះ
សម្រាប់ឆ្នាំថ្មី។ -
116:16 - 116:18១៤.៥០ដុល្លាក្នុងមួយខែ។
-
116:18 - 116:20យើងគួរធ្វើអ្វីទៅ?
-
116:20 - 116:21យើងអាចទៅកន្លែងថ្មី។
-
116:21 - 116:24ទៅវឺម៉ុន្ត មែន?
-
116:24 - 116:25យោបល់ខ្លះថាឲ្យទៅមីជីកាន់។
-
116:25 - 116:28ចង់រើទៅនៅទិសខាងលិចមែនទេ?
-
116:28 - 116:30អ្នកធ្លាប់ទៅពីមុនដែរតើ។
-
116:30 - 116:34អ្នកក៏ថា អ្នកស្រុកនោះចិត្តល្អដែរ។
-
116:34 - 116:38បងប្អូនដែលនៅបាតទូលគ្រីកចង់រ៉ាប់រង
លើការបោះពុម្ព។ -
116:38 - 116:40បាតទូលគ្រីក។
-
116:40 - 116:42ស្តាប់ទៅមិនសូវកក់ក្តៅសោះ។
-
116:42 - 116:45(ការសើច)
-
116:45 - 116:48តើអូនមិនបានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺច្រើនទេឬ?
-
116:48 - 116:50ទីនោះប្រហែលល្អសម្រាប់អូនជាង។
-
116:50 - 116:54ពិតមែនឬ?
-
116:58 - 117:02បាតទូលគ្រីក មុីជីកាន់ ១៨៥៥
-
117:20 - 117:22ស្ត្រីខ្លះនឹងយកពូកមកឲ្យ
-
117:22 - 117:24រួមនិងតុ នឹងកៅអីពីរដែរ។
-
117:24 - 117:27អាគារមួយនៅតាមផ្លូវនេះមានកន្លែង
គ្រប់ឲ្យកូនអ្នករត់លេង។ -
117:28 - 117:31អាគារថ្វាយបង្គំទីមួយរបស់យើងនឹងរួចរាល់ក្នុង
ពីរបីសប្ដាហ៍ទៀត។ -
117:31 - 117:33អរគុណលោកអូរែអឺ។
-
117:33 - 117:36អ្នកបានប្រទានពរដល់គ្រួសារយើង។
-
117:36 - 117:38មុនខ្ញុំទៅ ខ្ញុំបានខ្ចីលុយខ្លះ
-
117:38 - 117:42ដើម្បីទិញស្ករពីរបីដុំ ហើយនិង
ស្រូវសាឡីពីរកញ្ឆេរ។ -
117:42 - 117:45យើងនឹងសងវិញទាំងអស់។
-
117:47 - 117:50(ក្អក)
-
117:50 - 117:52មកនេះ។
-
117:56 - 117:59អ្នកចង់បង្ហាញបង្អួចដល់ប៉ាឬ?
-
118:06 - 118:09“មនុស្សមិនសូវផ្ដោតអារម្មណ៍លើគម្ពីរទេ
-
118:09 - 118:13“ហើយព្រះបានផ្ដល់ពន្លឺតូចដើម្បីនាំ
មនុស្សប្រុស ស្រី -
118:13 - 118:16“ទៅរកពន្លឺដែលធំជាង - គឺគម្ពីរនោះឯង។
-
118:16 - 118:19“ខ្ញុំមិនសូមឲ្យអ្នកយកពាក្យខ្ញុំទេ។
-
118:19 - 118:21“ទុកអ្នកស្រីវ៉ែត៍មួយឡែកសិន។
-
118:21 - 118:25“កំប្រើពាក្យខ្ញុំទាល់តែអ្នកអាច
ធ្វើតាមព្រះគម្ពីរសិន។ -
118:25 - 118:29“ខ្ញុំដំកើងព្រះបន្ទូលនៅមុខអ្នករាល់គ្នា។
-
118:29 - 118:32“ជំហរនឹងជំនឿយើងគឺនៅក្នុងគម្ពីរនេះឯង។ "
-
118:39 - 118:42បងចង់ឲ្យអូនដឹងថា បងបានដាក់ផ្ទះ
យើងក្នុងឈ្មោះអូនហើយ។ -
118:45 - 118:47អូនមិនចង់ឮរឿងនេះទេ។
-
118:47 - 118:49ហឺម។
-
118:49 - 118:51ឥលូវមានជម្រើសអ្វី ក្រៅពីស្តាប់ទៅ?
-
118:51 - 118:53(ក្អក)
-
118:53 - 118:55បើសម្រាក បងនឹងឆាប់ជា។
-
118:58 - 119:01បងផ្ទេរផ្ទះនេះទៅឈ្មោះអូនហើយ។
-
119:03 - 119:04បើព្រះឲ្យខ្ញុំសម្រាកក្នុងផ្នូរមែន
-
119:04 - 119:07ខ្ញុំមិនទុកស្ត្រីមេម៉ាយនឹងក្មេងបីនាក់
ឲ្យគ្មានផ្ទះនៅទេ។ -
119:07 - 119:08ខ្ញុំមិនព្រមទេ។
-
119:10 - 119:14អូនជឿថាព្រះទ្រង់មិនដកបងចេញពីយើងទេ។
-
119:16 - 119:19មានការងារច្រើនណាស់ដែលលោក
ត្រូវធ្វើ លោកវ៉ែត៍។ -
119:20 - 119:22ឥលូវយើងអាចរាប់អ្នកជឿទាំងអស់ដល់
ទៅ ២០០០នាក់ហើយ។ -
119:24 - 119:26អេល្លែន បងបានខំធ្វើការងារនេះ ...
-
119:26 - 119:29ទេ បងបានជោកជ័យហើយ។
-
119:38 - 119:41យើងនឹងបន្តក្នុងការរង់ចាំព្រះ។
-
119:41 - 119:44(ក្អក)
-
119:52 - 119:56យើងត្រូវតែដកកម្មសិទ្ធនេះចេញពីបុគ្គលនីមួយៗ។
-
119:56 - 119:59បងបេល ខ្ញុំជាម្ចាស់រោងពុម្ពនេះ
ហើយមិនត្រូវទេ។ -
119:59 - 120:02ហើយខ្ញុំក៏ជាម្ចាស់ដីដែលជា
កន្លែងព្រះវិហារដែរ។ -
120:02 - 120:04ចុះយើងដាក់ឈ្មោះនរណាវិញ?
-
120:04 - 120:06ខ្ញុំគិតថាគ្មានឈ្មោះអ្នកណាទេ។
-
120:06 - 120:08បងអេនដ្រូស៍បានមានយោបល់ថា
-
120:08 - 120:11យើងមិនបាច់រៀបចំព្រះវិហារស្របនឹងច្បាប់ឡើយ។
-
120:11 - 120:14ប៉ុន្តែយើងអាចស្ថិតនៅក្រោម
ច្បាប់នៃរដ្ឋមុីជីកាន់ -
120:14 - 120:15ជាសមាគមមួយ។
-
120:15 - 120:16ជាសមាគម?
-
120:16 - 120:19គ្រិស្តទានពីដំបូងក៏រៀបចំឡើងបែបនេះដែរ។
-
120:19 - 120:21ត្រូវតែមានការពិភាក្សា។
-
120:22 - 120:25យើងគួរតែកោះហៅអង្គប្រជុំមួយនៅ
បេតតូលគ្រីកនេះ។ -
120:25 - 120:26ត្រូវតែមានការយល់ស្របគ្នា
-
120:26 - 120:28ទោះជាយើងត្រូវអង្គុយរហូតដល់ព្រះយាងមកក៏ដោយ។
-
120:33 - 120:36(បុរសនីយាយជាមួយគ្នា)
-
120:44 - 120:47(ការនីយាយបានស្ងាត់ទៅវិញ)
-
120:47 - 120:49តើមាននរណាគាំទ្រការបង្កើតសមាគម
បោះពុម្ពមួយទេ? -
120:49 - 120:51គាំទ្រ។ គាំទ្រ។ គាំទ្រ។
-
120:51 - 120:55លោកទាំងអស់ ក្រោមច្បាប់រដ្ឋមីជីកាន់ ,
-
120:55 - 121:00យើងមិនអាចបញ្ចូលការបោះពុម្ភនេះ
ទាល់តែយើងជ្រើសរើសឈ្មោះមួយសិន។ -
121:00 - 121:02បងអេនដ្រូស៍និយាយត្រូវ!
-
121:02 - 121:04ខ្ញុំយល់ស្របជាមួយបងអេនដ្រូស៍។
-
121:06 - 121:12លោកទាំងអស់ សូមកុំឈប់រឿងដែល
យើងបានចំណាយពេលពីរថ្ងៃហើយ អី។ -
121:12 - 121:15កូនរបស់យើងបានកើតហើយ ,
-
121:15 - 121:18ឥលូវនេះធំទៀតផង ពីបាកណាស់
-
121:18 - 121:19បើគ្មានឈ្មោះច្បាស់លាស់។
-
121:22 - 121:25មានគេហៅយើងថា ក្រុមដែលបិទទ្វារ ...
-
121:26 - 121:29... ព្រោះយើងជឿថាទ្វារទៅទីបរិសុទ្ធ
ត្រូវបានបិទ, -
121:29 - 121:34ហើយទ្វារទៅទីបរិសុទ្ធបំផុតដែលនៅនគរឋានសួគ៌
ត្រូវបានបើកវិញ។ -
121:34 - 121:38នេះគួរជាផ្នែកនៃឈ្មោះយើងទេ?
-
121:38 - 121:40(ការនិយាយស្ងាត់ៗ)
-
121:45 - 121:48ទោះយើងរើសឈ្មោះអ្វីក៏ដោយ ...
-
121:49 - 121:52... គឺមិនគួរធ្វើឲ្យពិភពលោកទាស់ចិត្តឡើយ។
-
121:52 - 121:54យើងបានពិភាក្សាពីរថ្ងៃហើយ។
-
121:54 - 121:57នៅតែមិនចប់ទៀត?
-
121:58 - 122:00ដំណើរទៅមុខហើយ។
-
122:00 - 122:02តែក៏នៅមានការជំទាស់ដែរ។
-
122:05 - 122:10ជែមស៍ សំខាន់ ទាំងអស់គ្នាមានឱកាសនិយាយ។
-
122:15 - 122:16(សំឡេងកូនង៉ា)
-
122:16 - 122:19បាទ ចុន ហឺបឹត ពិសេសគឺឯង។
-
122:20 - 122:24កូនទីបួនយើង ប្រហែលឡូឡាជាងគេ។
-
122:24 - 122:26តើគេបានវាពីណា?
-
122:37 - 122:39(ការដកដង្ហើមធំ)
-
122:48 - 122:51បាតទូលគ្រីក មីុជីកាន់ - ១ តុលា ១៨៦០
-
122:51 - 122:55សុភាពបុសទាំងអស់ ... បងប្អូន សូមស្តាប់សិន។
-
122:59 - 123:03ខ្ញុំថាគួរហៅសមាគមយើងជា “ព្រះវិហារនៃព្រះ”។
-
123:03 - 123:05អ្នកផេ្សងមានឈ្មោះនោះហើយ។
-
123:05 - 123:07ហើយតើឈ្មោះនោះដូចជាអួតពេកទេដឹង?
-
123:07 - 123:10បើអញ្ចឹងមែន។
-
123:10 - 123:13(ការពិភាក្សាបន្ត)
-
123:14 - 123:16(គោះតុខ្លាំងៗ)
-
123:21 - 123:25ប្រហែលយើងគួរគិតពីគោលជំហរធំ
ទាំងពីរនៃជំនឿយើងវិញ - -
123:25 - 123:28គឺថ្ងៃសប្ប័ទនិងការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូ។
-
123:28 - 123:32ចុះយើងគិតបែបណាបើគេហៅយើងថា
សេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ? -
123:32 - 123:34(ការនិយាយស្ងាត់ៗដូចជាគាំទ្រ)
-
123:36 - 123:37តើគាំទ្រឈ្មោះនេះទេ?
-
123:40 - 123:44ខ្ញុំឯកភាពថាយើងហៅខ្លួនយើងជា
ពួកសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ។ -
123:44 - 123:45យល់ព្រម។
-
123:46 - 123:50(តន្ត្រីនៃជ័យជម្នះ)
-
123:59 - 124:03ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
-
124:17 - 124:19ថ្ងៃល្អ។ ថ្ងៃល្អមែន លោក។
-
124:19 - 124:22ថ្ងៃនេះពិតជាយូរនឹងមកដល់មែន។
-
124:25 - 124:27(កូនង៉ាស្រែកខ្លាំងឡើងៗ)
-
124:27 - 124:31១៤ ធ្នូ ១៨៦០
-
124:31 - 124:34ជំងឺកាន់តែរាល ហើយអូនធ្វើអ្វីមិនបានសោះ។
-
124:34 - 124:36មានតែអធិស្ឋានទេ។
-
124:36 - 124:39- (បន្តការស្រែកយំ) -
ប៉ុន្តែកូនយើងក្ដៅដូចភ្លើងអញ្ចឹង។ -
124:39 - 124:41(កូនង៉ាក្អក ហើយឈ្លក់)
-
124:42 - 124:44(ការស្រែកយំ)
-
124:44 - 124:46(សំឡេងបំពេរ)
-
124:49 - 124:51ជែមស៍ ...
-
124:51 - 124:53(ការយំបន្ត) កុំយកកូនយើងអី!
-
124:53 - 124:54ជែមស៍ ...
-
125:23 - 125:25១២ មករា ១៨៦១
-
125:25 - 125:27២៩ថ្ងៃមុននេះ ...
-
125:30 - 125:34... យើងបាត់បង់ យ៉ូហាន កូនតូចរបស់យើង។
-
125:37 - 125:44ឥលូវខ្ញុំយល់ការសោកសៅនៃស្ដេចដាវីឌ
ពេលបុត្រាព្រះអង្គបានស្លាប់។ -
125:46 - 125:53“ កូនអញ ... កូនអញអើយ ស៊ូឲ្យអញបាន
ស្លាប់ជំនួសឯង ..." -
125:54 - 125:58តែខ្ញុំនៅប្រកាន់ខ្ជាប់ពាក្យសន្យា
របស់ព្រះបិតា , -
125:58 - 126:02ដែលថា " គ្រប់ការទាំងអស់ផ្សំគ្នា សម្រាប់
សេចក្ដីល្អដល់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះ " -
126:07 - 126:14តែខ្ញុំមកចំពោះមុខអ្នករាល់គ្នាថ្ងៃនេះ
ទី១២ ខែមករា ឆ្នាំ១៨៦១ ... -
126:16 - 126:19... ដើម្បីប្រាប់អ្នកពីការជាក់ស្ដែង
ដែលខ្ញុំឃើញ -
126:19 - 126:23គឺរដ្ឋច្រើនទៀតនឹងចូលជាមួយការូលែណា
ខាងត្បូងក្នុងការចេញពីសហព័ន្ធ , -
126:23 - 126:26ហើយសង្គ្រាមដ៏អាក្រក់មួយនឹងកើតឡើង។
-
126:30 - 126:34ខ្ញុំបានឃើញកងទ័ពដ៏ធំរបស់ខាងជើងនិងខាងត្បូង។
-
126:34 - 126:39ខ្ញុំឃើញសង្គ្រាមកំពុងកើតឡើង
ឮសំឡេងកាំភ្លើងធំ។ -
126:41 - 126:44អ្នកស្លាប់និងរបួសដួលនៅគ្រប់កន្លែង។
-
126:44 - 126:46ហើយក្នុងការជាក់ស្ដែងនោះ ខ្ញុំក៏បានទៅផ្ទះ
-
126:46 - 126:52របស់អ្នកដែលបាត់បង់បងប្អូន កូន
នឹងប្តីក្នុងសង្គ្រាមនោះ។ -
126:53 - 126:54ហើយក៏មាន ...
-
126:55 - 126:58... បុរសនឹងស្ត្រីខ្លះនៅក្នុងកន្លែង
ថ្វាយបង្គំយើងថ្ងៃនេះ -
126:58 - 127:01នឹងបាត់បង់អ្នកជាទីស្រឡាញ់ក្នុង
ថ្ងៃខាងមុខនេះ។ -
127:04 - 127:07សង្គ្រាមនេះនឹងកើតឡើងព្រោះភាពជាទាសករ
-
127:07 - 127:12និងការរឹងចចេសនៃអ្នកដែលមិនព្រម
ឃើញសេចក្តីពិតក្នុងព្រះ។ -
127:14 - 127:18ច្បាប់បានប្រាប់ឲ្យយើងប្រគល់
ទាសករដល់ម្ចាស់គេវិញ , -
127:18 - 127:22យើងមិនត្រូវធ្វើតាមឡើយ។
-
127:23 - 127:29“ដូច្នេះខ្ញុំ អេប្រាហឹម លីងខុន
ប្រធានាធិបតីនៃសហរដ្ឋអាមេរិក , -
127:29 - 127:31“ដោយរយៈអំណាចដែលខ្ញុំមាន
-
127:31 - 127:34“ដែលបានផ្ទេរឲ្យដោយរដ្ឋធម្មនុញ នឹងច្បាប់ ,
-
127:34 - 127:36“បានគិតថានឹងកោះហៅ ,
-
127:36 - 127:39“ហើយឥលូវនេះកោះហៅ ...
-
127:40 - 127:43“… កងទ័ពរបស់រដ្ឋដែលនៅក្នុងសហភាព
-
127:43 - 127:47“ដែលមានចំនួនសរុប ៧៥០០០នាក់ ...
-
127:49 - 127:52“… ដើម្បីនឹងបង្ក្រាបការផ្គួបបញ្ចូលគ្នា
-
127:52 - 127:55“ហើយធ្វើឲ្យច្បាប់ទាំងឡាយ
ត្រូវបានប្រតិបត្តិតាម។ " -
127:56 - 127:59សង្គ្រាមនេះជារឿងសោកសៅមួយនៃជាតិសាសន៍យើង។
-
127:59 - 128:03មែនហើយ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ស្តាប់
តាមព្រះបន្ទូលព្រះណាស់។ -
128:03 - 128:04ខែឧសភា ១៨៦៣
-
128:07 - 128:11ប្អូនវ៉ែត៍ សុខភាពប្អូនយ៉ាងម៉េចហើយ?
ប្អូនត្រូវការសម្រាកទៀត។ -
128:11 - 128:16ថ្ងៃនេះ កុនហ្វឺរិនស៍ក្នុងតំបន់ប្រាំមួយ
បានបោះឆ្នោតបង្កើតជេនេរូលកុនហ្វឺរិនស៍ហើយ -
128:16 - 128:18ដែលមានលោក យ៉ូហាន បែអីងតុនធ្វើ
ជាប្រធានទីមួយ។ -
128:20 - 128:22ការពិតនេះ ធ្វើឲ្យជំហានខ្ញុំនឹងនរ។
-
128:23 - 128:27ការងាររបស់ព្រះអាចបន្តទៅមុខ
បានដោយគ្មានឧបសគ្គ។ -
128:27 - 128:29ព្រះដឹកនាំហើយយើងដើរតាម។
-
128:33 - 128:37ថ្ងៃទី៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៨៦៣
-
128:38 - 128:42តែគេដូចមិនមានបញ្ហាអ្វីផងពេលដែលយើង
ចាកចេញបាត់។ ហើយនោះទើបតែប៉ុន្មានថ្ងៃទេ! -
128:42 - 128:45- គាត់មិនអីទេ។ ចារ។ គាត់ ...
- គ្រូពេទ្យប្រាប់ថាជារោគរលាកសួត? -
128:45 - 128:47ច្បាស់ហើយឬ?
-
128:47 - 128:51ម៉ាក់! អរគុណព្រះអ្នកទាំងពីរនៅទីនេះ។
-
128:59 - 129:00ហេនរី?
-
129:02 - 129:05ហេនរី ឮម៉ាក់ទេ?
-
129:07 - 129:09ម៉ាក់ ... សន្យានឹងកូនមក ...
-
129:10 - 129:17ថាបើខ្ញុំស្លាប់ ... សូមយកខ្ញុំទៅបញ្ចុះនៅ
ក្បែរប្អូនប្រុសខ្ញុំ យ៉ូហាន ហឺបឺតផង … -
129:18 - 129:20... ដើម្បីយើងអាចឡើងមកវិញជុំគ្នា ...
-
129:22 - 129:24... នៅព្រឹកនៃការរស់ឡើងវិញនោះ។
-
129:26 - 129:30កូនប្រុសអើយ ព្រះនឹងធ្វើគ្រប់ទាំង
អស់ឲ្យប្រសើរ។ -
129:30 - 129:32ខ្ញុំមិនអាចទ្រាំទៀតទេ។
-
129:34 - 129:38ក្នុងការបាត់បង់យ៉ូហានជាទីស្រឡាញ់
បីខែក្រោយកំណើតរបស់គេ ... -
129:41 - 129:44វាដូចជាយើងគ្រាន់តែបានខ្ចីគេពីព្រះ។ តែនេះ!
-
129:45 - 129:46ម៉ាក់ ...
-
129:48 - 129:50... ខ្ញុំនឹងជួបម៉ាក់នៅឋានសួគ៌,
-
129:50 - 129:54ព្រោះខ្ញុំដឹងថាម៉ាក់នឹងនៅទីនោះ ...
-
129:57 - 130:00(យំ) ទេ ហេនរី!
-
130:04 - 130:06ហេនរី!
-
130:06 - 130:09ហេនរី! (យំ)
-
130:13 - 130:16(ការយំបន្ត)
-
131:14 - 131:16អូននៅសរសេរទៀត។
-
131:16 - 131:20ហាក់បីដូចជារាប់ខែហើយដែលអូនអង្គុយនៅតុនោះ។
-
131:20 - 131:24ខ្ញុំអាចយល់ច្បាស់ជាង ពេលដែលខ្ញុំសរសេរ
គំនិតរបស់ខ្ញុំដាក់ក្រដាស។ -
131:28 - 131:30វាជាការជាក់ស្ដែងមួយពាក់ពាន់
នឹងសុខភាពរបស់យើង។ -
131:30 - 131:32អានឲ្យបងស្តាប់បន្តិចបានទេ?
-
131:32 - 131:35ខ្លឹមសារដែលបានទទួលនោះ
-
131:35 - 131:39ជាទំនាក់ទំនងរវាងការថែទាំផ្នែក
ព្រលឹងវិញ្ញាណនិងខ្លួនប្រាណរបស់យើង។ -
131:39 - 131:42គ្នាយើងជាច្រើនខំធ្វើការរបស់ព្រះរហូត
ដល់ជិតខូចសុខភាពទៅហើយ។ -
131:42 - 131:47អូនឃើញថាថ្នាំជក់ក្នុងប្រភេទអ្វីក៏ជា
ថ្នាំពុលដែលនឹងសំលាប់យឺតៗដែរ។ -
131:47 - 131:49តែគេច្រើនថាថ្នាំជក់អាចព្យាបាលបាន ...
-
131:49 - 131:52អូនគ្រាន់តែប្រាប់អ្វីដែលបាន
ឃើញបុណ្ណោះ។ (សើច) -
131:52 - 131:55ត្រូវចៀសវាងជាតិអាល់កុល តែ នឹងកាហ្វេ។
-
131:55 - 131:57ហឹម។ និយាយទៀតមក។
-
131:59 - 132:01យើងគួរតែឈប់ហូបសាច់ ,
-
132:01 - 132:03ហើយត្រឡប់ទៅញាំអាហារជំនាន់សួនច្បារអេដែន -
-
132:03 - 132:06គ្រាប់ធញ្ញាជាតិ បន្លែ គ្រាប់ផ្លែឈើ
នឹងផ្លែឈើវិញ។ -
132:06 - 132:08ព្រះពិតជាបានបង្ហាញអូនមែនឬ?
-
132:08 - 132:10(សើច)
-
132:12 - 132:14តើយើងរស់គ្មានសាច់យ៉ាងម៉េចបាន?
-
132:14 - 132:16- យ៉ាប់ជាងនេះទៀត។ - ដកដង្ហើមធំ។
-
132:16 - 132:19ចៀសវាងនំដែលសម្បូរជាតិនឹងនំផៃដែលផ្អែមផង។
-
132:19 - 132:22(សើចទាំងអស់គ្នា)
-
132:25 - 132:29អូននឹងធ្វើឲ្យអ្នកលក់សាច់ អ្នកលក់បារី ,
-
132:29 - 132:32ម្ចាស់កន្លែងលក់ស្រា ... តាមរកយើងហើយ។
-
132:32 - 132:35- អូរ អ្នកដុតនំដែរ។ - មានទៀត។
-
132:35 - 132:40ខ្លួនប្រានយើងត្រូវការទឹកបរិសុទ្ធ
ការហាត់ប្រាណ នឹងខ្យល់បរិសុទ្ធ។ -
132:43 - 132:47ការថែទាំសុខភាពរបស់យើងក៏ជា
កិច្ចការព្រលឹងវិញ្ញាណដែរ។ -
132:49 - 132:53អូនបានឃើញថា ជាកិច្ចការពិសិដ្ឋមួយ
មិនមែនថែរក្សាតែសុខភាពរបស់យើងទេ , -
132:53 - 132:55តែត្រូវបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យចេះ
ថែរក្សាសុខភាពគេដែរ។ -
133:08 - 133:11អេតសុន!
-
133:20 - 133:22ដៃ។
-
133:36 - 133:38ព្រះវរបិតាដែលនៅនគរឋានសួគ៌ ,
-
133:38 - 133:41អរគុណដែលទ្រង់ប្រទានពរនៅអាហារដែលមានជីវជាតិ
-
133:41 - 133:42និងម្ហូបដែលឆ្ងាញ់នេះដែរ។
-
133:42 - 133:45ក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ។ អាម៉ែន!
-
133:45 - 133:47អាម៉ែន។
-
133:54 - 133:57អេតសុន ហេតុអ្វីកូនមិនទទូលទាន?
-
133:57 - 134:00ព្រោះគេច្អែតនឹងម្ហូបដែលមិនគួរហូប។
-
134:00 - 134:02នែ វីលលី ឈប់រករឿងបងឯងទៅ។
-
134:03 - 134:06យើងមិនគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើ
បញ្ជីអាហារដែលអាក្រក់ទេ។ -
134:06 - 134:08គឺសំខាន់ជាងក្នុងការយល់ដឹងថា
-
134:08 - 134:12ខ្លួនប្រាណយើងគឺជាវិហាររបស់ព្រះ
ហើយយើងត្រូវថែរក្សាឲ្យបានត្រឹមត្រូវផង។ -
134:12 - 134:13តើកូនយល់ទេ?
-
134:13 - 134:15- បាទ។ - ល្អហើយ។
-
134:15 - 134:18ប៉ា សូមហុចខ្ទឹមបារាំងបានទេ?
-
134:20 - 134:22(ការដួលរលំ)
-
134:22 - 134:24ជែមស៍ ជែមស៍។
-
134:24 - 134:26- ជែមស៍! - ប៉ា!
-
134:26 - 134:28កូន ទៅហៅគ្រូពេទ្យមក។ ជែមស៍!
-
134:30 - 134:31ជែមស៍ ...
-
134:31 - 134:34មើលនេះ។ អូននៅទីនេះ។ អូននៅទីនេះ។
-
134:34 - 134:35ជែមស៍ មើលអូនមក។
-
134:38 - 134:42ប្តីលោកស្រីដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលទៀតហើយ។
-
134:43 - 134:46- គាត់ដូចជាគ្រាន់ជាងមុនហើយ ...
- (ជែមស៍និយាយរអ៊ូៗ) -
134:46 - 134:49ទេ កុំខំប្រឹងពេលនេះ។
លោកកំពុងមានរោគខ្វិនមុខហើយ។ -
134:49 - 134:52វាតែងតែមានក្រោយកើតរឿងបែបនេះ។
-
135:00 - 135:01ប្រាប់មកថាយើងត្រូវធ្វើអ្វីពេលនេះ។
-
135:01 - 135:04ការសម្រាកគឺសំខាន់បំផុត។ គឺសម្រាកឲ្យច្រើន។
-
135:04 - 135:07ហើយខ្ញុំគិតថានឹងល្អដោយបង្ហូរឈាមគាត់។
-
135:07 - 135:10បង្ហូរឈាម? ខ្ញុំគិតថាមិនបាច់ទេ។
-
135:10 - 135:13ជាងកាត់សក់នៅផ្លូវម៉ែននឹងទទួលបញ្ចាខ្ញុំ។
-
135:13 - 135:16គាត់មានឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវសម្រាប់ធ្វើ
ការវះកាត់។ -
135:16 - 135:19ការបង្ហូរឈាមចេញជាវិធីដ៏ល្អបំផុតក្នុងការ
ព្យាបាលជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនេះ។ -
135:19 - 135:21យើងនឹងគិតម្តងទៀត
-
135:21 - 135:24ពេលជែមស៍ធូស្បើយអាចធ្វើវិធីនេះបាន។
-
135:24 - 135:27អ្នកស្រីវ៉ែត៍ អ្នកមិនមែនជាគ្រូពេទ្យទេ។
ខ្ញុំនឹងមកវិញនៅព្រឹកស្អែក។ -
135:28 - 135:32ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនេះសាហាវណាស់។
លោកសំណាងហើយដែលនៅរស់ លោកវ៉ែត៍។ -
135:32 - 135:36អរគុណហើយ។ កូនជូនដំណើរលោកគ្រូពេទ្យល្អផង។
-
136:06 - 136:09លោកវ៉ែត៍ ខ្ញុំបានយកកូនប្រុសពីរនាក់
ដាក់ក្នុងផ្នូរហើយ។ -
136:09 - 136:12លោកមិនទៅណាទាំងអស់។
-
136:12 - 136:15ព្រះដ៏ល្អទ្រង់បានខ្ចីការប្រើប្រាស់ជំហៀង
ខាងស្ដាំលោកដើម្បីឲ្យយល់ច្បាស់។ -
136:15 - 136:18ទ្រង់នឹងរកវិធីល្អបំផុតសម្រាប់ជួយលោក
ឲ្យមានសុខភាពល្អឡើងវិញ។ -
137:01 - 137:07(តន្ត្រីបានលេងពីលើការនិយាយ)
-
137:13 - 137:17ថ្ងៃេនះ យើងនឹងចាប់ផ្ដើមវិទ្យាស្ថាន
កែប្រែសុខភាពលោកខាងលិចនេះ។ -
137:17 - 137:19ថ្ងៃទី៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៨៦៦
-
137:19 - 137:22យើងបានរកការលើកទឹកចិត្តសំរាប់គម្រោងនេះ
-
137:22 - 137:25ដោយមើលការវិវឌ្ឍន៍សុខភាពនៃ
ប្អូនជែមស៍ជាទីគោរពរបស់យើង។ -
137:25 - 137:30អ្នកស្រីវ៉ែត៍បានប្រើវិធីដែលព្រះ
បានបង្ហាញក្នុងការជាក់ស្ដែង , -
137:30 - 137:34បញ្ជាក់ឲ្យឃើញថាយើងនៅមាន
ការងារជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ។ -
137:34 - 137:39ពេលខាងមុខ ការថែទាំសុខភាពនឹងក្លាយជា
ចំណុចសំខាន់របស់ព្រះវិហារយើង។ -
137:44 - 137:50ខ្ញុំឃើញថា គ្រាន់តែសម្រាកច្រើន
មិនអាចឲ្យជាទេ។ -
137:51 - 137:56គឺត្រូវផ្គំជាមួយការហាត់ប្រាណ
ចំណីអាហារនិងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះដែរ។ -
137:57 - 138:00ហើយជាច្រើនអ្នកក៏ដឹងពីសារៈសំខាន់នៃទឹក ,
-
138:00 - 138:04ហើយការប្រើប្រាស់ផ្លែឈើ
គ្រាប់ធញ្ញាជាតិ គ្រាប់ផ្លែឈើនឹងបន្លែផង។ -
138:05 - 138:10អ្វីដែលយើងបរិភោគពិតជាសំខាន់ណាស់។
-
138:10 - 138:13គម្រោងនេះមិនមែនសម្រាប់តែ
ព្យាបាលទេ តែក៏សម្រាប់បង្ការដែរ។ -
138:13 - 138:15សូមព្រះប្រទានពរដល់ការ
ស្តាប់បង្គាប់របស់យើង -
138:15 - 138:19ហើយប្រទានកម្លាំងសម្រាប់បន្តការងាររបស់ទ្រង់
-
138:19 - 138:22នៃការចែកចាយសារដ៏ល្អនៃការ
យាងមកវិញដល់ផែនដីទាំងមូល។ -
138:22 - 138:24(ការទះដៃ)
-
138:34 - 138:37(ការទះដៃ)
-
138:48 - 138:51នោះគឺបួដូយ។
-
138:51 - 138:55B_O_U_R_D_E_A_U
-
138:57 - 138:59បងលុហ្វបូរូ និងបងបួដូយបានទៅកាលីហ្វួញ័រ
-
138:59 - 139:03តែឯណាអ្នកឯទៀតដែលនឹងថា : “ព្រះជាម្ចាស់
ខ្ញុំនៅឯនេះ។ សូមចាត់ខ្ញុំទៅ”? -
139:05 - 139:08យើងមិនគួរអើពើនឹងអ្នកដែលត្រូវការជំនួយទេ។
-
139:08 - 139:11ការអប់រំនឹងការព្យាបាលដើរទន្ទឹមគ្នា។
-
139:12 - 139:15តើយើងអាចព្យាបាលរូបកាយតែទុកឲ្យ
គំនិតចុះខ្សោយយ៉ាងម៉េចបាន? -
139:15 - 139:18ព្រះយេស៊ូបានចំណាយពេលព្យាបាល
ច្រើនជាងការអធិប្បាយទៀត។ -
139:18 - 139:21ពិតណាស់។
-
139:21 - 139:23យើងត្រូវការអ្នកចេះធ្វើការបន្ថែមទៀត។
-
139:23 - 139:25(ដកដង្ហើមធំ) ចារ។
-
139:26 - 139:30យើងត្រូវបង្ហាត់យុវជនច្រើនទៀតសម្រាប់ការនេះ។
-
139:31 - 139:34យុវជន្មយើងចាប់ផ្ដើមការងារភ្លាម
បន្ទាប់ពីចប់នៅសាលាវេយ្យាករណ៍។ -
139:34 - 139:36គួរតែមានវិធីឲ្យគេមានការអប់រំល្អជាងនេះ។
-
139:48 - 139:51ខ្ញុំត្រូវការជំនួយខ្លះរៀបអុសទាំងនេះ។
-
140:03 - 140:07អរគុណទឹកចិត្តរបស់អ្នក។
ខ្ញុំឈ្មោះបេល។ គុតលូ បេល។ -
140:07 - 140:09ហេតុអ្វីលោកជាប់កាប់អុសអញ្ចឹង?
-
140:10 - 140:15- ខ្ញុំមិនជាប់ទេ លោកម្ចាស់ ... - ស្តែតស៍។
គេឈ្មោះចច ស្តែតស៍។ -
140:15 - 140:17ខ្ញុំអេតសុន វ៉ែត៍។
-
140:18 - 140:21ពុះអុសល្អសម្រាប់សុខភាពខ្ញុំ។
-
140:21 - 140:24ប្រពន្ធខ្ញុំបានស្លាប់ឆ្នាំមុន។
-
140:26 - 140:28ហើយខ្ញុំឈប់ខ្វល់ពីសុខភាពរបស់ខ្ញុំ។
-
140:29 - 140:31ចូលរួមសោកស្តាយផង។
-
140:31 - 140:33តែ ... ចុះការពុះអុសជួយលោកយ៉ាងម៉េចទៅ?
-
140:34 - 140:38ជាជាងការលេបថ្នាំជាច្រើន ខ្ញុំបាន
រៀនប្រើអាវៈយវៈខ្ញុំនៅក្រៅវិញ។ -
140:39 - 140:42ហើយឥលូវលោកនៅទីនេះជួយកិច្ចការផ្ទះ?
-
140:42 - 140:45គំនិតមុតគឺល្អដូចពូថៅមុតអញ្ចឹង។
-
140:47 - 140:50តើលោកធ្លាប់ធ្វើអ្វីមុនមកពុះអុសទីនេះ?
-
140:50 - 140:52ខ្ញុំធ្លាប់ជាគ្រូបង្រៀនជាច្រើនឆ្នាំ។
-
140:53 - 140:57ក្រោយមកជាអ្នកត្រួតពិនិត្យសាលា។
-
141:02 - 141:04ខ្ញុំបានជួបបុរសល្អម្នាក់នៅវិទ្យាស្ថានសុខភាពសប្ដាហ៍នេះ។
-
141:04 - 141:06- អឺម។ - ឈ្មោះគាត់គឺ គូូតលូ បេល។
-
141:06 - 141:09- ប៉ាគិតថាធ្លាប់ឃើញគាត់ដែរ។ - ចារ។
-
141:09 - 141:11គាត់មកដល់ដោយមានសុខភាព
ខ្សោយ ហើយស្មារតីមិននឹងន។ -
141:11 - 141:14គាត់ពុះអុសជិតមួយម៉ោងដែរ។
-
141:14 - 141:18អឹម ចារ - ការហាត់ប្រាននឹងចេញមក
ក្រៅជាការអស្ចារ្យសម្រាប់សុខភាព។ -
141:19 - 141:22ក្រោយពីបាននិយាយជាមួយគាត់
ហើយ ចច នឹងខ្ញុំចាប់ផ្ដើមគិត ... -
141:22 - 141:24អឹម?
-
141:24 - 141:26ពីការពុះអុស?
-
141:26 - 141:30ទេ វីលលី - ពីការទៅសាលារៀន។
-
141:37 - 141:42“ការបង្រៀនជាការដែលហ្មត់ចត់
បំផុតដែលបុរសនឹងស្ត្រីបានទទួល -
141:42 - 141:44“ក្នុងការទាក់ទងជាមួយគំនិតយុវជន្ន។
-
141:44 - 141:47“ត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់បំផុតក្នុង
ការអប់រំយុវជន្ន - -
141:47 - 141:50“ក្នុងការប្រើរបៀបផ្សេងៗ ,
-
141:50 - 141:53“ដើម្បីអាចរកបានភាពប្រសើរ
ខ្ពង់ខ្ពស់នៃគំនិត។ " -
141:58 - 142:04សាលារៀនសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
ទីមួយ ខែមិថុនា ១៨៧២ -
142:04 - 142:07យ៉ូហាន ហ៉ាវី ខេលុគ។
-
142:08 - 142:10វីលលឹម ខេ ខេលុគ។
-
142:11 - 142:12ចច ស្តែតស៍។
-
142:16 - 142:19អេតសុន វ៉ែត៍។
-
142:20 - 142:23វីលលឹម វ៉ែត៍។
-
142:33 - 142:37ផ្ទះរបស់អ្នកជាពិភពលោក។
-
142:37 - 142:38(ភ្លេង)
-
143:01 - 143:03ពីរឆ្នាំមកហើយ
-
143:03 - 143:07តាំងពីបងប្រុសពេលដែលបងជាអ្នកត្រួសត្រាយ
យ៉ូសែប បេត្សបានស្លាប់ ... -
143:07 - 143:12... ហើយ ៣០ឆ្នាំហើយតាំងពីព្រះបាន
លើកអ្នកត្រួសត្រាយទាំងនេះឡើង។ -
143:14 - 143:18ក្នុងការជាក់ស្ដែងរបស់ខ្ញុំថ្មីៗនេះ
អ្នកនាំសារពីឋានសួគ៌បានប្រាប់ថា , -
143:18 - 143:23“អ្នកកំពុងតែគិតគំនិតដែលមានកំណត់
ពេកសម្រាប់ពេលនេះ។ -
143:23 - 143:25“ផ្ទះរបស់អ្នកជាពិភពលោក។ "
-
143:25 - 143:29យើងទើបតែប្រើធនធានជាច្រើន
ក្នុងការបោះពុម្ព “សញ្ញានៃពេលវេលា" -
143:30 - 143:32ចុះគម្រោងរបស់យើងសំរាប់
ប៉ាសុីហ្វិកប្រ៉េសវិញ? -
143:32 - 143:35តើយើងមិនបានឲ្យបងលុហ្វបុរូ
នឹងបងបួដូទៅកាលីហ្វួញ័រ - -
143:35 - 143:37ដោយប្រើលុយជាច្រើន -
-
143:37 - 143:39គ្រាន់តែចង់ឲ្យឆ្លងមហាសមុទ្រទេឬ?
-
143:39 - 143:41- (និយាយរអូរទាំ) - តើលុយនេះបានមកពីណា?
-
143:41 - 143:43(និយាយរអូរទាំបន្ត)
-
143:46 - 143:51ធនធានរបស់យើងប្រើប្រាស់ល្អ
ជាងនៅទីនេះ - ផ្ទះយើង។ -
143:52 - 143:53“ផ្ទះរបស់អ្នកជាពិភពលោក"
-
143:54 - 143:58យើងត្រូវបន្តទៀតដើម្បីគ្រប់គ្នាអាចមានឱកាស
-
143:58 - 144:01ទទួលសេចក្ដីពិតនេះ។
-
144:03 - 144:06សារដែលយើងមានគឺសម្រាប់ពិភពលោកទាំងមូល។
-
144:06 - 144:09គឺនឹងទៅដោយមានអំណាចដល់អូរេគុនដ៏ឆ្ងាយ ,
-
144:09 - 144:13ដល់អឺរ៉ុប អូស្ត្រាលី នឹងកោះ
ដែលនៅកណ្ដាលសមុទ្រ , -
144:13 - 144:16គឺគ្រប់ទាំងសាសន៍ ភាសា និងមនុស្សផង។
-
144:16 - 144:19(ការនិយាយស្ងាត់ៗ)
-
144:19 - 144:21សូមស្ងាត់!
-
144:23 - 144:27តើយើងសួរពីការងារនេះយ៉ាងម៉េចបាន?
-
144:27 - 144:31ឥលូវយើងអាចជួយជីវិតដែលនឹងបាត់បង់។
-
144:32 - 144:34បងអេនឌ្រូស៍ខ្ញុំគិតថាយើងគួរតែ
ពិភាក្សារឿងនេះ -
144:34 - 144:37ក្នុងអង្គសន្និសិទធំរបស់យើងនៅខែសីហា។
-
144:37 - 144:41យើងនឹងធ្វើការបោះឆ្នោតសម្រាប់ពង្រីក
ការផ្សាយដល់ប្រទេសខាងក្រៅ។ -
144:54 - 144:57ការប្រជុំសន្និសិទធំ
ថ្ងៃទី១៤ ខែសីហា ឆ្នាំ១៨៧៤ -
144:57 - 145:00ដើម្បីពង្រីក ទាំងអស់គ្នានឹងមាន
អារម្មណ៍តានតឹងដែរ។ -
145:01 - 145:04គេនឹងបញ្ជូនបងអេនឌ្រូស៍ទៅប្រទេសស្វីស!
-
145:04 - 145:06(ការអបអរសាទរ នឹងការទះដៃ)
-
145:12 - 145:15(ដកដង្ហើមធំ)
-
145:20 - 145:23ដំណើរឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រ
- បងបេត្សពិតជាចូលចិត្តមិនខាន។ -
145:23 - 145:25មែនហើយ។
-
145:25 - 145:28យើងមានទំនុកចិត្ត ថាព្រះកំពុងដឹកនាំយើង។
-
145:28 - 145:31សូមធ្វើដំណើរដោយសុវត្ថិភាព បងអេនឌ្រូស៍ -
-
145:31 - 145:33គ្រួសារខ្ញុំនឹងអធិស្ឋានឲ្យបង។
-
145:34 - 145:36ប្រយ័ត្នជើងបងផង។
-
145:41 - 145:43លាសិនហើយ!
-
145:48 - 145:52គាត់នឹងផ្សាយដំនឹងល្អនៃការជិតយាងមកវិញ
របស់ព្រះគ្រិស្តនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ -
145:52 - 145:56ហើយលើសពីនេះយើងត្រូវតែប្រាប់ពិភពលោកទាំងមូល។
-
146:01 - 146:04“យើងមិនខ្លាចអ្វីនៅអនាគតឡើយ
-
146:04 - 146:07“លុះត្រាតែយើងភ្លេចពីរបៀបដែល
ព្រះបានដឹកនាំយើង , -
146:07 - 146:09“និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ក្នុង
ប្រវត្តិសាស្ត្រយើង " -
146:09 - 146:11(ភ្លេងជោគជ័យបន្លឺឡើង)
-
146:11 - 146:12(ចម្រៀង “ចូរលើកត្រែឡើង”)
-
146:12 - 146:16នៅឆ្នាំ១៨៧៤ ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
មានអ្នកជឿប្រហែល៧៥០០នាក់ , -
146:16 - 146:19សឹងតែទាំងអស់ស្ថិតនៅទិសឦសាននៃសហរដ្ឋអាមេរិក។
-
146:19 - 146:21ក្រោយជែមស៍ស្លាប់ក្នុងឆ្នាំ១៨៨១
អេល្លែន វ៉ែត៍ធ្វើដំណើរច្រើន -
146:21 - 146:25ក៏ជួយក្នុងការបង្កើតព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទ
នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ទ្វីបអឺរ៉ុប -
146:25 - 146:26ប្រទេសអូស្ត្រាលី នឹងនូហ្សេឡង់។
-
146:26 - 146:29ជាមួយអត្ថបទទស្សនាវដ្ដីនិងសំបុត្រ
ច្រើន គាត់បោះពុម្ពសៀវភៅ២៤ក្បាល -
146:29 - 146:32ក្នុងពេលដែលគាត់ស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩១៥
ហើយបានក្លាយជាម្នាក់ -
146:32 - 146:34ក្នុងចំណោមនិពន្ធស្ត្រី
ពិភពលោកស្គាល់។ -
146:34 - 146:38ថ្ងៃនេះ ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ
មាននៅក្នុង២០០ប្រទេសជាង។ -
146:38 - 146:42មានអ្នកជំនឿជុំវិញពិភពលោករាប់សិបលានក៏មាន
អ្នកជឿថ្មីៗជាងមួយលាននាក់ដែររៀងរាល់ឆ្នាំ។ -
146:42 - 146:47ក្នុងនាមជាសហគមន៍គ្រិស្តទានធំជាងគេទីប្រាំ
ពិភពលោក គឺមានបណ្ដាញអន្តរជាតិនៃព្រះវិហារ -
146:47 - 146:50សាលារៀន សាកលវិទ្យាល័យ មន្ទីរពេទ្យ
ប៉ុស្តិ៍ផ្សព្វផ្សាយ កន្លែងបោះពុម្ព -
146:50 - 146:55ក្រុមហុ៊នផលិតអាហារសុខភាព ហើយនិង
ទីភ្នាក់ងារក្រុមមនុស្សធម៌សកលផងដែរ។ -
146:56 - 147:00បេសកម្មចម្បងរបស់ព្រះវិហារគឺដូចសារទំនាយ
ដែលសរសេរទុកនៅក្នុងគម្ពីរវីវរណៈ ១៤:៦-១២ -
147:00 - 147:04គឺប្រាប់ដំណឹងល្អពីក្ដីស្រឡាញ់ នឹងការអត់អោន
ទោសព្រះ ដែលមើលឃើញក្នុងព្រះយេស៊ូ -
147:04 - 147:07ហើយនិងប្រាប់ដល់ពិភពលោកពីការ
សន្យាថា ទ្រង់ជិតយាងមកវិញហើយ។ -
153:38 - 153:41“ដំណឹងល្អនេះ ដែលសំដែងពីនគរ
នឹងត្រូវប្រកាសប្រាប់ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ៍ , -
153:41 - 153:44“ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់អស់ទាំងសាសន៍
នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត។ " -
153:44 - 153:45ម៉ាថាយ ២៤:១៤
- Title:
- Go Tell the World Khmer subtitles
- Description:
-
Khmer subtitles
- Video Language:
- English
- Team:
Team Adventist
- Project:
- Films
- Duration:
- 02:33:57
![]() |
Sam Neves approved Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks accepted Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM | |
![]() |
Caleb Maddocks edited Khmer subtitles for TELL THE WORLD - FEATURE FILM |