Ostatni Wykład Randiego Pauscha: Spełnianie swoich dziecięcych marzeń

Jak skutecznie spełniać swoje dziecięce marzenia

Pozwólcie mi na to zapracować

głos z sali: już to zrobiłeś!

To wspaniale być tutaj z wami

Indira nie powiedziała wam, że ten wykład nazywał się "ostatni wykład".

Gdybyś miał dać jeden ostatni wykład przed śmiercią

o czym on by był?

Pomyślałem sobie: cholera! ten tytuł przyciągnie ludzi,

a oni mi go zmienili.

Więc,

na wypadek gdyby zabłądził tutaj ktoś losowy

kto nie wie dlaczego się tu spotkaliśmy

mój ojciec zawsze mawiał: "jeśli coś wisi w powietrzu, przedstaw to wszystkim"

Jeśli spojrzycie na mój skan TK

w mojej wątrobie znajduje się około 10 guzów

i lekarze powiedzieli mi, że mam 3-6 miesięcy zdrowia przed sobą

to było miesiąc temu więc policzcie sobie.

Mam jednych z najlepszych lekarzy na świecie

zatem, jest tak jak jest.

nie możemy tego zmienić

możemy tylko wybrać jak na to zareagujemy.

Nie możemy zmienić kart którymi gramy, jedynie jak nimi zagramy.

Jeśli nie wyglądam na tak smutnego ani załamanego jak powinienem

Przykro mi, że was rozczarowuję.

I zapewniam was, że nie jestem w fazie zaprzeczania

To nie jest tak, że nie rozumiem co się dzieje

Moja rodzina, moja trójka dzieci i moja żona

właśnie się wyprowadziliśmy

kupiliśmy cudowny domek w Chesapeak, Virginia, koło Norfolk

robimy to, ponieważ jest to dla nas lepsze miejsce na przyszłość.

Druga sprawa, to że jestem w doskonałym zdrowiu!

To jeden z najlepszych przykładów dysonansu poznawczego jaki kiedykolwiek zobaczycie.

Jestem w naprawde dobrym zdrowiu

właściwie, jestem w lepszym stanie niż większość z was!

Więc każdy kto chce płakać, albo żałować mnie

zapraszam na scenę, zróbcie kilka takich

i wtedy możecie żałować mnie.

Ok, więc o czym nie będziemy dziś mówic:

Nie będziemy mówić o raku

ponieważ spędziłem już wiele czasu rozmawiając o tym

Naprawde nie chcę więcej

Jeśli macie jakieś ziołowe suplementy albo lekarstwa, proszę, trzymajcie się ode mnie z daleka.

I nie będziemy też rozmawiać o rzeczach

nawet ważniejszych od spełniania swoich dziecięcych marzeń

Nie będziemy rozmawiać o mojej żonie, ani o moich dzieciach

bo jestem silny, ale nie dość silny by mówić o tym nie płacząc.

Więc zabieramy to ze stołu, choć jest to znacznie ważniejsze.

I nie będziemy rozmawiać o duchowości ani religii

choć muszę się przyznać, że doświadczyłem

nawrócenia na łożu śmierci

Niedawno kupiłem Macintosha.

No, wiedziałem, że z 9% z was załapie ten dowcip, ale...

No dobra, to o czym będzIe dzisiejsza prelekcja

Będzie o moich dziecięcych marzeniach

i jak je zrealizowałem, miałem wiele szczęścia

Jak wierzę, że udało mi się umożliwić innym spełnienie ich marzeń

I trochę o tym, jakie z tego możemy wyciągnąć wnioski

Jestem profesorem akademickim, muszą być jakieś wnioski

i jak możesz skorzystać z tego czego nauczysz się dziś

do realizacji swoich marzeń, lub umożliwienia innym zrealizowania swoich.

I starzejąc się, możesz zauważyć, że umożliwianie innym spełnienia swoich marzeń daje nawet więcej radości.

Zatem, jakie były moje dziecięce marzenia?

Okazuje się, że miałem naprawdę udane dzieciństwo!

Poważnie

Przeglądałem rodzinne zdjęcia

i co mnie całkiem zaskoczyło, to że

nie mogłem znaleźć żadnego zdjęcia z mojego dzieciństwa

na którym bym się nie uśmiechał!

I to było bardzo miłe uczucie.

tutaj z naszym psem

Oooo, taak, dzięki

I tutaj mam zdjęcie siebie samego kiedy marzę

bardzo dużo marzyłem

miałem wiele momentów typu "pobudka!"

to były czasy gdy łatwo było marzyć!

Urodziłem się w 1960

kiedy masz 9 lat i patrzysz w telewizor

a ludzie lądują na księżycu

wszystko staje się możliwe

i to jest coś o czym nie powinniśmy zapominać.

To że inspiracja i przyzwolenie na marzenia jest piekielnie ważne.

Więc jakie były moje dziecięce marzenia?

Możesz nie zgadzać się z tą listą, ale, hej! to ja tam byłem!

Znaleźć się w przestrzeni bez grawitacji

Grać w lidze futbolu amerykańskiego

Być autorem artykułu w Encyklopedii Świata

chyba łatwo wykryć we mnie nerda już wtedy

Być kapitanem Kirkiem

ktoś jeszcze miał takie marzenie?

nie, jasne, nie na Carnegie Mellon

Chciałem być jednym z tych gości którzy wygrywają wypchane zwierzęta

w parku rozrywek

I chciałem zostać wyobrazicielem w Disneyu

Nie szeregowałem tej listy

ale myślę, że kolejne są coraz trudniejsze do realizacji

oprócz może pierwszej pozycji.

Ok, no więc znaleźć się w przestrzeni bez grawitacji

To bardzo ważne, żeby mieć konkretne marzenia

Nie marzyłem o tym by zostać astronautą

ponieważ kiedy byłem małym chłopcem nosiłem okulary

i powiedzieli mi, że astronauci nie mogą nosić okularów

i pomyślałem sobie, że w sumie nie chcę być tym całym astronautą

ja chcę tylko polatać.

Jako dziecko...

prototyp 0.0

ale to nie zadziałało zbyt dobrze

i okazuje się, że NASA posiada takie coś co nazywa się

"kometa do wymiotowania"

w której trenowali astronauci

i to coś wykonuje paraboliczne łuki

i na szczycie każdego łuku masz jakieś 25 sekund lecisz

i kiedy doświadczasz czegoś w rodzaju nieważkości przez całe 25 sekund.

I istnieje program

do którego studenci mogą wysyłać propozycje

i jeśli wygrają ten konkurs

mogą polecieć.

I pomyślałem, jakie to fajne

i że mamy zespół, że zbierzemy się razem

i wygramy i będą mogli polecieć.

I byłem strasznie podekscytowany, ponieważ poleciałbym z nimi.

I wtedy trafiłem na pierwszą ścianę

ponieważ zasady bardzo jasno mówiły,

że w żadnym wypadku

pracownicy uczelni nie mogli lecieć jako część załogi.

Wiem, sam byłem załamany.

Myślałem sobie, ale przecież ja pracuje tak ciężko

więc przeczytałem dużo o tym programie

i znalazłem, że NASA, ponieważ ten program to była część

promocji i szerzenia wiedzy o nich,

pozwala studentom zabrać ze sobą dziennikarza z lokalnych mediów

ze swojego miasteczka.

I....

Randy Pousch, dziennikarz Internetowy

naprawde łatwo dostać przepustkę prasową

więc zadzwoniłem do tych gości z NASA

i spytałem gdzie mam wysłać dokumenty

oni spytali o jakich dokumentach mówię

ja na to, że chodzi o moją rezygnację jako wykładowca i moją aplikację jako dziennikarz

On na to: to bardzo widoczne co robisz, nie sądzisz?

odpowiedziałem: taak, wiem, ale nasz projekt dotyczy wirtualnej rzeczywistości

i zamierzamy przywieźć sporo hełmów z kamerami wirtualnej rzeczywistości

i wszyscy studenci ze wszystkich projektów będą mogli tego doświadczyć

i wszyscy prawdziwi dziennikarze będą mogli to sfilmować

Heh, Jim Foley kiwa głową "taa, skurczybyki"

i ten facet odpowiada: to jest numer faksu.

I faktycznie, dotrzymaliśmy słowa

i będziemy o tym później rozmawiać - miej coś do zaoferowania od siebie

bo to sprawi, że będziesz mile widziany

i jeśli ciekawi was jak wygląda nieważkość

mam nadzieję, że dźwięk zadziała

kobieta: dobra, dorwij ich Mazi.

to fantastyczne

to niesamowite

kompletnie inne niż się spodziewałam

Pausch: a to ja

niesamowite!

masz jeden Mazi, wystarczy!

mam piłkę dla Ciebie

tak, na końcu jest cena którą trzeba zapłacić

no to, marzenie z dzieciństwa numer jeden, odznaczone

Pogadajmy na temat futbolu

Moje marzenie było by grać w narodowej lidze futbolu.

I wielu z was pewnie nie wie, że naprawdę grałem w...

nieee

Nie, nie udało mi się dostać do narodowej ligi futbolu

ale prawdopodbnie nauczyłem się z tego marzenia i tego

że go nie spełniłem

niż ze wszystkich innych które udało mi się zrealizować.

Miałem trenera, zapisałem się kiedy miałem 9 lat

byłem najmniejszym dzieckiem w lidze

zdecydowanie

i miałem trenera o imieniu Jim Graham, który miał 193 cm wzrostu.

grał na pozycji Linebackera w Penn State

był z niego kawał chłopa i stosował tradycyjne metody.

Mam na myśli naprawde tradycyjne.

Uważał, że podanie do przodu to oszustwo

i przyszedł na trening pierwszego dnia

ogromny facet, my przerażeni

i nie przyniósł ze sobą żadnej piłki

jak mamy trenować bez piłki?

I jedno z dzieci podniosło rękę - przepraszam, trenerze

ale nie ma tu żadnych piłek.

I trener Graham odpowiedział: tak!

ilu ludzi jest na boisku w tym samym czasie

jest po 11 w drużynie, więc w sumie 22

i trener Graham odpowiedział: ok, a ilu ludzi dotyka piłki w każdym momencie?

no, jeden z nich

no właśnie, powiedział, więc będziemy teraz pracować nad tym co robi pozostałych 21 facetów.

I to jest naprawde ważna opowieść

ponieważ jest o podstawach

podstawy, podstawy, podstawy

musisz najpierw rozumieć podstawy

bo inaczej te wymyślne rzeczy nie zadziałają.

Inna historia z Jimem Grahamem jest o tym

jak mieliśmy jeden trening na którym on jechał po mnie

przez cały trening

bez przerwy - robisz to źle, robisz to źle

wracaj i powtórz to

wisisz mi pompki po treningu

i kiedy trening się skończył

podszedł do mnie jeden z jego asystentów i mówi

taa, trener Graham dał ci wycisk, nie?

ja: taak

on: to dobrze

kiedy spieprzysz coś i nikt już ci nic nie mówi

to znaczy, że się poddali.

i to lekcja, która została mi na całe życie.

Kiedy widzisz, że robisz coś źle i nikt nie ma ochoty ci o tym powiedzieć

to znalazłeś się w bardzo złym punkcie

ci którzy cię krytykują to ci którzy cię kochaja i zależy im na tobie.

po trenerze Grahamie miałem innego trenera, Setliffa

i on nauczył mnie bardzo wiele o sile entuzjazmu

robił takie coś, że na jedno rozegranie

ustawiał ludzi na najgorszych dla nich pozycjach

wszystkich niskich jako łapaczy, noo.. to było aż śmieszne

ale to było tylko na jedno rozegranie

i kurcze, ta inna drużyna nigdy nie wiedziała co się dzieje

kiedy robisz to tylko na jedno rozegranie

że jesteś nie tam gdzie powinieneś być

wolność to tylko inne słowo na "nie mam nic do stracenia"

to przejedziesz się po kimś z łatwością

i tego typu entuzjazm jest wspaniały

i do dziś najlepiej czuje się na boisku futbolowym.

To jest takie coś, że kiedy pracuję nad czymś skomplikowanym

ludzie widują mnie chodzącego po korytarzu z jedną z nich

kiedy robisz coś za jako dziecko i trenujesz to to staje się to częścią ciebie

jestem szczęśliwy, że futbol był częścią mojego życia

I jeśli nie spełniłem marzenia o graniu w NFL, nic się nie stało

prawdopodobnie nauczyłem się czegoś bardziej wartościowego

bo patrząc na to co się dzieje w NFL, nie jestem przekonany czy idzie im tak dobrze.

Jednym z powiedzeń, które uwielbiam, jakich nauczyłem się w Electronic Arts jest

Doświadczenie to to co zdobywasz gdy nie osiągasz tego co chciałeś.

Myślę że to cudowne

Inną rzeczą dotyczącą futbolu jest, że wysyłamy dzieci

by grały w niego, albo w piłkę, albo na pływanie

i to jest pierwszy z przykładów czegoś co nazwę "zmyłką"

albo "pośrednim uczeniem"

tak naprawdę celem nie jest by nasze dzieci nauczyły się grać w futbol

to znaczy, jasne, fajnie że umiem się zastawić

i wiem jak się kiwać i tak dalej

ale tak naprawdę wysyłamy dzieci aby nauczyły się rzeczy znacznie ważniejszych

pracy w zespole, ducha rywalizacji, obserwacji i tak dalej

i tego typu zmyłki w uczeniu są niesamowicie ważne

i rozglądaj się za nimi, bo są wszędzie

Ok, teraz łatwe

zostać autorem w Encyklopedii Świata

kiedy byłem dzieckiem, mieliśmy całą półkę z nią

dla pierwszego roku: to jest papier

mieliśmy kiedyś takie rzeczy zwane książkami

kiedy stałem się czymś w rodzaju autorytetu w dziedzinie wirtualnej rzeczywistości

ale nie takim prawdziwym, tylko takim którego się autorzy pytają

zadzwonili do mnie i napisałem artykuł

i, to jest Caitlin Kelleher

i jest ten artykuł, jeśli pójdziecie do biblioteki

w której ciągle mają kopie tej encyklopedii

spójrzcie pod "W" jak wirtualna rzeczywistość

i tam on jest.

muszę powiedzieć, że jako osoba wybrana do napisania artykułu

w prawdziwej encyklopedii

zapewniam was, że Wikipedia jest świetnym źródłem informacji

bo wiem jaka jest kontrola jakości dla prawdziwej encyklopedii

wzieli mnie

Ok, następny

Być jak / spotkać kapitana Kirka

W pewnym momencie uświadamiasz sobie

że pewnych rzeczy nie osiągniesz

więc może wystarczy znaleźć się blisko nich

i... mój Boże... co za wzór dla młodego człowieka

No, to jest po prostu wszystko czym chcesz być

I czego się nauczyłem, a co pomogło mi być liderem później to, że

on nie był najinteligeniejszym gościem na tym statku

Spok był całkiem bystry

a McCoy był lekarzem

a Scotty był inżynierem

i zastanawiasz się, co konkretnie on miał że tam się znalazł i kierował tym?

Z pewnością jest taki zestaw cech o nazwie "przywództwo"

i niezależnie czy lubisz ten serial

nie ma wątpliwości że patrząc na niego,

można się wiele nauczyć o tym jak być liderem.

Ah, no i miał najfajniejsze zabawki!

Mój Boże

jako dziecko wydawało mi się to niesamowite

że on miał takie rzeczy

i mógł rozmawiać przez to ze statkiem

wydawało mi się to niezwykłe

oczywiście teraz posiadam jeden i on jest mniejszy.

Więc to jest całkiem fajne

Udało mi się spełnić to marzenie

James T. Kirk, jego alter ego, WIlliam Shatner, napisał książkę

była to całkiem fajna książka

napisał ją z Chipem Walterem, autorem z Pittsburgh, który jest całkiem niezły

i napisali książkę o nauce w Star Treku i co z tego się spełniło

i jeździli po całym kraju i przyjechali do nas obejrzeć parę rzeczy

związanych z wirtualną rzeczywistością

więc zbudowaliśmy dla nich wirtualną rzeczywistość, wyglądała tak

wsadziliśmy ich tam, włączyliśmy alarm

szybko reagował, nie przewidział tego

Naprawde fajnie jest spotkać idola z dzieciństwa

Ale jeszcze fajniej jest gdy to on przychodzi do Ciebie zobaczyć co fajnego robisz w swoim laboratorium

I to była wspaniała chwila dla mnie.

No dobra, wygrywanie wypchanych zwierząt

to się może wam wydać przyziemne

ale kiedy jesteś małym chłopcem i widzisz tych dużych facetów

chodzących po parku rozrywki trzymających duże wypchane zwierzęta

to moja śliczna żona

mam wiele zdjęć z wypchanymi zwierzętami które wygrałem

to mój tata pozujący z jednym z nich

wygrałem wiele takich

to mój tata, tego on wygrał

to była ważna część życia mojego i mojej rodziny

Ale wiecie, już słyszę tych cyników

W erze cyfrowej manipulacji obrazem

może... te misie wcale nie były na tych zdjęciach

albo może zapłaciłem komuś 5 dolarów żeby zrobił sobie zdjęcie w parku

i zastanawiałem się jak w tej erze cynizmu mogę was przekonać

i pomyślałem

wiem!

mogę pokazać im misie!

przynieście je

oprzyjcie je o ścianę

kobieta: trudno cię usłyszeć

Pausch: dzięki kochanie

to są misie, nie mieliśmy tyle miejsca w ciężarówce do Chesapeake.

każdy kto ma ochotę na kawałeczek mnie, przyjdzcie na koniec i weźcie sobie

kto pierwszy ten lepszy

Ok, następne, zostać wyobrazicielem

to było najtrudniejsze

uwierzcie mi, znaleźć się w stanie nieważkości jest łatwiej niż zostać wyobrazicielem.

Kiedy byłem dzieckiem i miałem 8 lat i moja rodzina wybrała się

na wycieczkę przez cały kraj, żeby zobaczyć DIsneyland

i każdy kto oglądał film "W krzywym zwierciadle: Wakacje", to było dokładnie takie coś

to była misja

to prawdziwe stare fotografie

tutaj jestem na przeciw zamku

a tutaj, dla tych którzy lubią zapowiedzi, to jest tor Alicji

i wiedziałem, że to jest najfajniejsze miejsce w jakim byłem

i zamiast powiedzieć sobie - chcę tego doświadczyć, ja powiedziałem - chcę takie coś tworzyć

więc przeczekałem i zrobiłem doktorat na Carnegie Mellon myśląc sobie

że to czyni mnie nieskończenie wykwalifikowanego do każdej pracy

i naskrobałem listy aplikacyjne do Walt Disney Imagineering

a oni odpowiedzieli najmilszymi listami typu "spadaj" jakie kiedykolwiek dostałem

To było po prostu... "Dokładnie przyjrzeliśmy się

twojej aplikacji i w tym momencie nie mamy żadnej

która by wymagała twoich kwalifikacji"

Zwróćcie uwagę, że dostałem to od gości którzy są słynni z tego że zamiatają ulice

Więc to była pewna przeszkoda

ale pamiętajcie, sciany z cegieł są tam nie bez powodu

Te ściany nie są tam po to aby nas powstrzymać

tylko, żeby dać nam szansę pokazać, jak bardzo nam zależy

Ściany są tam by zatrzymać ludzi, którzy nie chcą wystarczająco bardzo

są tam by zatrzymać tych innych

Przewijamy do 1991

Stworzyliśmy system na uniwesytecie Virginia o nazwie Wirtualna Rzeczywistość Za 5 Dolarów Za Dzień

To jedna z tych niesamowitych, spektakularnych rzeczy.

Byłem wtedy totalnie wystraszony jako młody wykładowca,

Jim Foley jest tutaj, uwielbiam opowiadać tę historię

on znał mojego promotora Andiego Van Dama

no i jestem na swojej pierwszej konferencji

przestraszony na śmierć

i ta ikona społeczności interfejsów użytkownika podchodzi do mnie

i nagle łapie mnie w taki niedźwiedzi uścisk

i mówi "to od Andiego"

I wtedy pomyślałem "ok, może jednak dam radę"

Może jednak pasuję tam

I kolejna historia. Ta technologia była niesamowitym sukcesem

bo w tamtych czasach każdy musiał mieć pół miliona dolarów

żeby robić wirtualną rzeczywistość i każdy był sfrustrowany

a myśmy złożyli system za 5000 dolarów

i mieliśmy działającą system VR (Wirtualna Rzeczywistość)

i ludzie mówili "o mój Boże!", to jest jak garaż HP

i prezentuje ten system i cała sala wybucha

i jak przyszło do pytań, ten gość, Tom Ferness, gruba ryba na tym rynku

podchodzi do mikrofonu i przedstawia się, nie wiedziałem jak wygląda,

ale doskonale znałem to imię.

i on zadaje mi pytanie, a ja na to

Przepraszam, czy powiedziałeś że nazywasz się Tom Ferness?

On: tak

ja: bardzo chętnie odpowiem na Twoje pytanie, ale najpierw

czy zjadłbyś ze mną jutro lunch?

Bardzo wiele zawarte jest w tym malutkim momencie

Jest tam wiele pokory, ale też pytanie zadane w momencie kiedy on nie może odmówić

Kilka lat później dział wyobraźni Walta Disneya pracował nad projektem VR

to był tajny projekt, oni zaprzeczali istnieniu tej atrakcji VR

nawet wtedy gdy w TV leciały już tego reklamy

Ten dział wyobraźni naprawdę starał się to ukryć

To było z Alladynem, latałeś na magicznym dywanie

w hełmie na głowie nazywanym wizjerem

I udało mi się do niego dostać!

Jak tylko zaczęli pokazywać reklamy w TV

zostałem poproszony by przybliżyć sekretarzowi obrony stan wirtualnej rzeczywistości

No dobra, Fred Brooks i ja zostaliśmy o to poproszeni.

i to dało mi powód, więc zadzwoniłem do nich

i mówię, słuchajcie, przygotowuję sekretarza obrony, potrzebuję materiałów

na temat tego co macie, bo to jeden z najlepszych systemów VR na świecie

i oni odmówili, a ja na to: zaraz, to cały ten patriotyzm w waszych parkach to farsa?

I oni wtedy "hmm, no dobra"

Ale to jest tak nowe, że dział PR nie ma żadnych materiałów dla Ciebie

więc będę musiał połączyć cię z działem który nad tym pracuje.

zwycięstwo!

Po chwili byłem na linii z gościem o imieniu Jon Snoddy

który jest jednym z najwspanialszych ludzi jakich spotkałem

i on był liderem tego zespołu

więc nic dziwnego, że dokonali rzeczy wielkich

Więc on mi wysłał trochę materiałów, trochę pogadaliśmy

i powiedziałem "Hej, będę w okolicy na konferencję

może zjemy lunch?"

Tłumaczenie: zamierzam cię okłamać, i powiem, że mam powód być w okolicy

żeby nie wyszło jak mi zależy

ale poleciałbym na Neptuna, żeby zjeść z tobą lunch!

I Jon odpowiedział "dobra"

Spędziłem jakieś 80 godzin rozmawiając ze wszystkimi ekspertami VR na świecie

pytając: gdybyś miał dostęp do tego jednego, niesamowitego projektu, o co byś spytał

potem to zebrałem i musiałem zapamiętać

każdy kto mnie zna wie że nie mam pamięci

ale nie mogłem pójść tam i wyglądać jak kujon

"Hej, pytanie 72"

przyszedłem i zjedliśmy dwugodzinny obiad

i Jon musiał pomyśleć, że rozmawia z kimś wspaniałym

bo wszystko co robiłem to przemawiałem za Freda Brooksa i Ivana Sutherlanda

i Andiego Van Dama i innych

Całkiem łatwo być mądrym gdy papugujesz mądrych.

I na koniec lunchu z Jonem, jak to mówią w biznesie, "złożyłem ofertę"

Powiedziałem, wiesz? chcę zrobić sobie dłuższą przerwę od tego co robię.

on na to: co to znaczy?

początki konfliktu kultur

i powiedziałem mu o opcji w której przyjechałbym i pracował z nim

odpowiedział: "To świetny pomysł, tylko że...

ty zajmujesz się mówieniem ludziom rzeczy, a my utrzymywaniem sekretów"

I potem powiedział to co czyni go sobą: "ale damy sobie z tym radę"

Inną rzeczą której nauczyłem się od Jona Snoddiego,

mógłbym przez godzinę gadać o tym czego się od niego nauczyłem

powiedział: poczekaj wystarczająco długo, a ludzie zaskoczą cię i zadziwią.

Jeśli jesteś wściekły na nich i wkurzony, to po prostu nie dałeś im wystarczająco czasu

daj im trochę czasu a oni prawie zawsze cię zaskoczą.

i to naprawdę do mnie trafiło, myślę, że ma całkowitą rację

aby skrócić opowieść, wynegocjowaliśmy kontrakt

to miał być pierwszy, i jak niektórzy mówią, ostatni

dokument kiedykolwiek opublikowany przez Dział Wyobraźni

ja dołączam, pracuję 6 miesięcy i publikuje moją pracę o tym

i wtedy poznaliśmy naszego przeciwnika

Nie mogę być tylko słodki i miły bo nikt mi nie zaufa

czyjaś głowa musi znaleźć się na kiju

Człowiekiem którego głowa zostanie tam zatknięta jest dziekan uniwesytetu Virginia

jego imię nie jest ważne, nazwijmy go dziekanem Wormerem

i dziekan Wormer spotkał się ze mną i powiedziałem mu o tym co chcę zrobić

że udało mi się przekonać Dział Wyobraźni żeby wpuścili kogoś z uczelni!

co wydaje mi się było niezwykłe, gdyby Jon nie walczył o mnie, to by się nigdy nie stało

to była niesamowicie sekretna ogranizacja

i dziekan Wormer patrzy na kontrakt i mówi

ale oni będą właścicielami praw do tego co napiszesz

tak, umówiliśmy się, że opublikuje moją pracę, nic więcej nie powstanie

ja nie pracuję nad pomysłami do patentów

on na to: tak, ale możesz

więc nie ma mowy

powiedz im, żeby zmienili ten jeden fragment

i wróć do mnie

Ja na to: przepraszam?

chcę żebyś zrozumiał jak ważne to jest

jeśli nie możemy tego załatwić

wezmę niepłatny urlop i pójdę tam i zrobię to

on na to: hej, wiesz, mogę ci na to nie pozwolić

może masz jakieś pomysły już teraz i oni je wezmą

więc na to też się nie zgodzę

to bardzo ważne uświadomić sobie kiedy wplątałeś się w walkę na obsikiwanie

i bardzo ważne jest szybko z niej wyjść

więc mówie: zatrzymajmy się. czy uważasz, że ogólnie to jest dobry pomysł?

on na to: nie wiem czy to dobry pomysł!

ok, to znaczy, że coś nas łączy...

czy to na pewno twoja decyzja? Czy nie powinien o tym decydować rektor d/s badań?

jeśli chodzi Ci o pomysły?

no, tak

czyli jak on będzie ok to ty też?

tak, będzie ok

pew!, jak kojot Wiluś

i zaraz jestem w biurze rektora Blocka

który jest najwspanialszym człowiekiem na świecie

i pytam Gena Blocka. Zacznijmy od ogółu, czy to dobry pomysł?

on na to: pytasz mnie czy to dobry pomysł.

nie mam informacji, wszystko co wiem, to jeden z moich najlepszych pracowników jest u mnie

i jest podekscytowany, więc powiedz mi więcej.

To lekcja dla pracowników administracji: obaj powiedzieli to samo

ale pomyślcie jak to powiedzieli.

Wraghraghwragh!

Cóż, nie mam zbyt wielu danych, ale jeden z najlepszych pracowników jest tutaj

i jest podekscytowany więc chcę się dowiedzieć więcej.

Obie metody mówią "nie wiem", ale jest dobra i zła

Wszystko załatwiliśmy, poszedłem do Działu Wyobraźni

wszystko dobre co się dobrze kończy

Ściany z cegieł są tam po to byśmy udowodnili jak bardzo czegoś chcemy

Niektóre ściany są zrobione z ludzi

Pracowałem nad projektem Alladyn, to było niesamowite

po prostu nie do wiary

to mój kuzyn Christopher

to była aparatura, siedziałeś na takim niby motocyklu

i sterowałeś swoim magicznym dywanem

i na głowie miałeś taki hełm

te hełmy są bardzo interesujące, mają dwie części

i miał bardzo sprytną budowę, tylko fragment był przyczepiony do głowy

resztę dołączało się później, całą tę drogą aparaturę

więc łatwo można było odtworzyć to na głowie, bo to było bardzo tanie

to co naprawdę robiłem - czyściłem nakładki

kochałem Dział Wyobraźni

to było fenomenalne miejsce

wszystko o czym marzyłem

kochałem warsztat modelowania

ludzie wydłubujący rzeczy wielkości tego pomieszczenia

które były po prostu dużymi modelami

to było niesamowite miejsce do łapania inspiracji

zawsze pamiętam, jak tam wszedłem i ludzie mówili

wydaje ci się, że oczekiwania są za duże

ale czy widzieliście kiedyś film Charlie i Fabryka Czekolady?

gdzie Gene Walder mówi do małego chłopca Charliego

zaraz ma mu dać fabrykę czekolady

Charlie, czy znasz historię małego chłopca, który nagle dostał wszystko czego zawsze pragnął?

oczy Charliego robią się ogromne i mówi: nie! Co się z nim stało?

Gene Walder odpowiada: żył szczęśliwy po kres swych dni

ok, więc pracowałem nad VR Alladyna

to jest taka szansa jaką ma się raz na pięć lat

to mnie na zawsze odmieniło

to nie tylko była fajna praca i dobrze było być jej częścią

ale dała mi szansę pracować z prawdziwymi ludźmi

i prawdziwymi problemami ludzi z komputerami

większość ludzi pracujących nad HCI pracuje w swoim świecie fantazji

z pracownikami biurowymi z tytułami doktorskimi

ale póki ktoś nie wywali na Ciebie lodów, nie pracujesz naprawdę z ludźmi

i nauczyłem się od Jona Snoddiego jak sprawić by inżynierowie i artyści pracowali razem

i to ważna lekcja

opublikowaliśmy moją pracę

wywołaliśmy skandal akademicki

kiedy publikowaliśmy ją, ludzie z Działu Wyobraźni powiedzieli

dodajmy duży kolorowy obrazek

tak jakbyś zrobił do pisma

i komitet SIGGRAPH, który zatwierdzał naszą pracę

zrobił wokół tego skandal: czy im wolno tak zrobić?

Nie było o tym nic w regulaminie!

i opublikowaliśmy naszą pracę

i od tego czasu jest tradycja prac publikowanych przez SIGGRAPH

że mają kolorowe zdjęcia na pierwszej stronie

więc zmieniłem troszczkę świat

i na koniec tych 6 miesięcy przyszli do mnie i spytali

czy chciałbyś pracować z nami? Możesz zostać.

i odmówiłem

jeden z niewielu razy w moim życiu gdy zaskoczyłem mojego ojca

który powiedział: zrobiłeś co?

od kiedy byłeś... zawsze chciałeś... i ...

a teraz oni chcą... a ty... ?

na moim biurku była butelka Maaloxu, uważaj czego pragniesz

to było wyjątkowo stresujące miejsce

Dział Wyobraźni nie jest aż tak zależny od Maaloxu, ale moja grupa...

oh! Jon odszedł w połowie

i to było bardzo jak to ze Związkiem Radzieckim

przez pewien czas było tak nerwowo

ale potem się wyprostowało

i gdyby powiedzieli: zostań znami, albo nigdy już tu nie wejdziesz

zostałbym, zrezygnowałbym z uczelni i został

ale oni byli mili, powiedzieli, że mogę zjeść ciastko i mieć ciastko

i zostałem ich konsultantem przez jeden dzień w tygodniu

i robiłem to przez 10 lat.

To jeden z powodów dla których wszyscy powinniście zostać profesorami

bo można mieć ciastko i zjeść ciastko

Byłem konsultantem przy takich rzeczach jak Disney Quest, Wirtualna Załoga Dżungli

i najlepsze interaktywna instalacja jaką znam, Piraci z Karaibów

wspaniała atrakcja Disneya

I to są moje dziecięce marzenia

i to całkiem udane, czułem się dobrze z tym

Więc następne pytanie to jak mogę pomóc innym spełnić ich marzenia

I znowu, kurcze, dobrze, że zostałem profesorem

Jakie może być lepsze miejsce by pomóc innym spełniać marzenia

noo, może praca w Electronic Arts, sam nie wiem

to pewnie było by blisko

Zaczęło się od bardzo konkretnego wniosku

że mogę to zrobić

Ponieważ kiedy pracowałem na Virginii, przyszedł do mnie młody człowiek o imieniu Tommy Burnette

chciał dołączyć do mojego zespołu badawczego

i rozmawialiśmy o tym

i on powiedział, że ma marzenie z dzieciństwa

całkiem łatwo je rozpoznać gdy ktoś ci mówi że je ma

ja na to, tak Tommy, jakie to marzenie

chcę pracować nad następnym filmem o Gwiezdnych Wojnach

Musicie pamiętać kiedy to było

Gdzie jest Tommy, on jest tu dzisiaj

Tommy, w którym roku to było?

Młody człowieku, czy ty tam coś psujesz?

To był 1993

Powiedziałem mu: masz świadomość, że prawdopodobnie nie nakręcą kolejnych

A on na to: nie, nakręcą

I Tommy pracował ze mną przez wiele lat, jako student i jako członek zespołu

I kiedy przeniosłem się do Carnegie Mellon, wszyscy z mojego zespołu poszli za mną

oprócz Tommiego, bo dostał lepszą ofertę

I faktycznie pracował nad wszystkimi trzema z tych filmów

I pomyślałem sobie, że to fajnie, ale jeden na raz, to trochę powoli

Ci którzy mnie znają, wiedzą, że mam fioła na punkcie wydajności

Zacząłem myśleć, czy da się to zrobić w większej skali

Czy mogę włączać u ludzi pragnienie realizacji marzeń z dzieciństwa?

Przyszedłem do Carnegie Mellon i stworzyłem kurs o nazwie "Budowanie Wirtualnych Światów"

to bardzo prosty kurs

ile osób z tej sali było na którymś z pokazów?

Ok, więc niektórzy z was wiedzą o co chodzi, inni nie

Kurs jest prosty, jest 50 studentów

ściągniętych z różnych wydziałów

są losowo dobrane zespoły

cztery osoby na zespół

I zmieniają się co projekt, a każdy projekt trwa dwa tygodnie

więc robisz coś, pokazujesz to, mieszam zespoły i masz trzech nowych ludzi i robisz to znowu

co dwa tygodnie, więc robisz 5 projektów w ciągu semestru

Pierwszy rok tego kursu, nie da się opisać jak trudne to wszystko było

Ja prowadziłem ten kurs bo chciałem zobaczyć co możemy zrobić

Ale dopiero uczyliśmy się mapować tekstury w grafice 3D

i mogliśmy robić rzeczy które wyglądały w połowie dobrze

ale robiliśmy to na naprawdę słabych komputerach

Ale zdecydowałem się spróbować

I na mojej nowej uczelni, wykonałem pare telefonów

I powiedziałem, że chcę zebrać tych ludzi i w ciągu 24 godzin przeszło to przez 5 wydziałów

Kocham tę uczelnię, to najwspanialsze miejsce

Dzieciaki zaczęły pytać "no, ale co będziemy tworzyć?"

a ja: nie mam pojęcia. Róbcie co chcecie!

Dwie zasady: żadnego strzelania i żadnej pornografii

Nie dlatego, że mam coś przeciwko tym dwóm, ale...

do tego VR już jest wykorzystywany.

I nigdy byście nie uwierzyli ilu 19latków kompletnie nie ma pomysłu co zrobić

jeśli zabronisz im wymyślać tych dwóch rzeczy

Więc prowadziłem ten kurs

Pierwsze zadanie które im dałem, przyszli do mnie po dwóch tygodniach

I to co zrobili było niesamowite

To wykraczało tak daleko poza granice mojej wyobraźni

ponieważ ja tylko skopiowałem proces z Działu Wyobraźni

ale nie miałem pojęcia co oni będą w stanie z tym zrobić

będąc studentami i mając słabsze narzędzia

Przyszli po pierwszym ćwieczeniu z czymś co było tak spektakularne

że mimo 10 lat profesury nie wiedziałem co mam zrobić dalej

Więc zadzwoniłem do mojego mentora

Zadzwoniłem do Andiego Van Dama

Andy, dałem im zadanie i oni po dwóch tygodniach

przynieśli mi coś za co dałbym im piątki gdyby zrobili to jako prace semestralną

Sensei, co mam zrobić?

I Andy pomyślał przez chwilę i mówi

Wejdziesz jutro do klasy, spojrzysz im w oczy i powiesz

to było niezłe, ale wiem, że stać was na więcej.

I to była doskonała rada

Bo on powiedział mi, że ja nie wiem gdzie jest poprzeczka

i ustawiając ją gdziekolwiek, mogę im tylko zaszkodzić

kurcze, to było dokładnie to

bo oni po prostu szli coraz dalej

i w ciągu tego jednego semestru powstało takie podziemie

wchodziłem do klasy liczącej 50 osób

a w pomieszczeniu było 95 osób!

ponieważ tego dnia pokazywaliśmy nasze projekty

i współlokatorzy i znajomi, przyjaciele i rodzice

nigdy żaden rodzic nie przyszedł do mnie na zajęcia

ujmujące i trochę straszne

to rosło jak kula śniegowa i w pewnym momencie musieliśmy się tym podzielić

Jeśli jest jedna rzecz do której zostałem wychowany to, aby dzielić się

więc powiedziałem: musimy to pokazać na koniec semestru!

i zarezerwowaliśmy tę salę, McConomy

mam z niej wiele dobrych wspomnień

i wybraliśmy ją nie dlatego, że wierzyliśmy, że ją wypełnimy

tylko dlatego, że jako jedyna miała nagłośnienie i rzutnik

to było zoo, komputery, kable...

A potem wypełniliśmy ją

Więcej niż wypełniliśmy, mieliśmy ludzi stojących w korytarzu

Nigdy nie zapomnę dziekana z tego czasu, Jima Morrisa, siedzącego na scenie

mniej więcej tutaj

wypchneliśmy go z pola widzenia

i nigdy wcześniej nie czułem takiej energii jak ta która była w tej sali

I rektor Cohon był z nami i też to czuł

opisał to jak zebranie uczelni na meczu swojej drużyny footballowej, tylko w wersji dla akademików

I podszedł do mnie i zadał doskonałe pytanie

Zanim zaczniesz, muszę wiedzieć, skąd są ci ludzie?

Widownia, z jakich są wydziałów?

I zapytaliśmy ich, okazało się, że są ze wszystkich wydziałów

I poczułem się wspaniale, bo ja dopiero dołączyłem, on dopiero przyszedł

i mój nowy szef zobaczył, że to jest uczelnia która jednoczy wszystkich

i to sprawiło, że poczułem się świetnie

zrobiliśmy pokaz dla całej uczelni, ludzie prezentowali tutaj

ubrani w kostiumy, wyglądali jak na tych zdjęciach

możecie zobaczyć co się działo

możecie zobaczyć co oni widzieli w okularach

Tutaj jest facet na spływie kajakowym

to Ben w scenie z E.T.

tak, powiedziałem im, że jeśli nie zrobią sceny z dzieckiem na rowerze na tle księżyca

to nie zaliczę im projektu.

I pomyślałem, że pokażę wam...

pokażę wam jeden świat

czy możemy prosić o zgaszenie świateł?

nie, no dobra, czyli nie

zrobimy co w naszej mocy

O, witaj

jestem samotna, stwórz dla mnie świat

stwórz mi trochę drzew

Teraz postawią świat na głowie

patrzecie uważnie

Świat nie chce iść dalej

Ona jest gotowa, świat nie

Co robisz?

Nie kończmy tego!

Ale jest tyle innych światów które muszą być pokazane

Ale nasz świat jest najlepszy!

Hej! Hej! Hej! Nieeeee

Tutaj jestem!

Wyłączymy Cię

ctrl+alt+delete

Tylko nie ctrl+alt+delete!

Właśnie...

Własnie nas...

moja skóraaaaa....

kochaliśmy cie...

żegnaaaaaaj

To był... specyficzny kurs

z jednymi z najbłyskotliwszych i najbardziej kreatywnych studentów

Bycie częścią tego dawało mnóstwo radości

I oni traktowali aspekt występu na scenie zdecydowanie zbyt poważnie

i to się przez ten rok stało takim zjawiskiem na kampusie

ludzie ustawiali się w kolejkach aby wziąć w nim udział

bardzo pochlebne

dawał dzieciakom poczucie ekscytacji związanej z organizowaniem

pokazu dla ludzi, którzy będą potem nim podekscytowani

Ale to jedna z najlepszych rzeczy jakie możesz dla kogoś zrobić

Szansę aby oni poczuli jak to jest ucznić innych ludzi podekscytowanymi i radosnymi

to niesamowity dar

Zawsze staraliśmy się włączać publiczność

ludzie ze świecącymi patykami, albo odbijający piłkę plażową

albo kierujący

To naprawdę chwyciło, ta technologia została użyta na premierze Spidermena 3 w LA

widownia kontrolowała coś na ekranie

Nie mam zdjęcia klasowego z każdego roku

ale zebrałem te które mam

i mogę tylko powiedzieć że prowadzenie tego kursu przez 10 lat było ogromnym zaszczytem

wszystko co dobre kiedyś się kończy

Przestałem prowadzić ten kurs rok temu

Ludzie zawsze pytają: co było twoim ulubionym momentem?

Nie wiem czy można mieć ulubiony moment

ale jest jeden, którego nigdy nie zapomnę

To był świat z ninjami na rolkach

i jedną z zasad było, że wykonujemy te rzeczy na żywo

i one muszą zadziałać

i w momencie gdy przestaje działać, przechodzimy do zapasowego nagrania wideo

I to było bardzo zawstydzające

Więc mamy tych ninja na scenie, którzy jeżdzą na tych rolkach

I świat... on nie wyłożył się powoli...

wooooshhh....

I wychodzę i ...

to był Steve Audia, nie?

gdzie on jest

mój człowiek

i teraz jak szybko można się podnieść

mówię: Steve, przykro mi, ale twój świat się wyłożył

i musimy wyświetlić to z nagrania wideo

I on wyciąga swój miecz ninja

i krzyczy: straciłem honor! AAAaaaa!

i pada na ziemię

Myślę, że to wiele mówi, skoro moim ulubionym momentem

z 10 lat uczenia wysoko technologicznego kursu jest

wspaniały przykład spontanicznego krzyku

I potem, kiedy kończy się film i zapalają się światła

on tam ciągle leży i jego koledzy z zespołu znoszą go ze sceny

To był fantastyczny moment

Kurs był w całości na temat budowania więzi

Ludzie pytali: jaki jest porządny świat

odpowiadałem, że teraz nie mogę jeszcze tego ocenić

ale tuż przed tym gdy go prezentowali mogłem ocenić

czy świat będzie dobry po ich mowie ciała

Jeśli stoją blisko siebie, świat jest dobry.

i BVW był kursem pionierskim

nie będę zanudzał was szczegółami

ale, to nie było łatwe

dostałem to kiedy odchodziłem z ETC. Myślę, że to symboliczne

jeśli będziesz robić coś co jest pionierskie, dostaniesz strzały w plecy

i musisz z tym żyć, wszystko co mogło pójść źle, poszło źle

ale na koniec dnia, mnóstwo ludzi miało mnóstwo dobrej zabawy

Kiedy przez 10 lat masz coś co jest dla Ciebie tak ważne

najtrudniejszą rzeczą na świecie jest przekazać to komuś innemu

i jedyną radą jaką mogę dać to znajdź kogoś lepszego od Ciebie

i przekaż to jemu

i to właśnie zrobiłem

był taki dzieciak w studiu VR, dawno temu

i nie trzeba było długo przebywać na orbicie Jessiego Shella, żeby powiedzieć

"Moc jest silna w nim"

dwa największe osiągnięcia na tej uczelni to kiedy nakłoniłem

Jessice Hodgins i Jessiego Shella by dołączyli do grona profesorskiego

i byłem dumny gdy przekazywałem ten kurs Jessiemu

i, jak się można było spodziewać, wyniósł on ten kurs na następny poziom

i jest on nie tyle w dobrych rękach, co w lepszych

Ale to był tylko jeden kurs

i wtedy naprawde wskoczyliśmy na następny poziom

stworzyliśmy to co nazywam Fabryką Spełniania Marzeń

Don Marinelli i ja zebraliśmy się i przy wsparciu uczelni

zrobiliśmy coś kretyńskiego

czego nigdy nie powinno się próbować zrobić

wszystkie odpowiedzialne uczelnie nawet nie zbliżały się do takich rzeczy

tworząc wspaniałą niszę

ETC to była grupa artystów i technologów pracujących w małych grupach

był to dwu letni program magisterski

Ja i Don jesteśmy bratnimi duszami choć jesteśmy bardzo różni

Każdy kto nas zna wie, że jesteśmy

lubimy robić rzeczy na nowy sposób

i obaj czujemy się trochę ograniczeni na akademii

często mówię, że czuję się dziwnie na uczelni bo pochodzę z grupy ludzi

którzy zarabiali naprawdę pracując.

Wyczuwam nerwowy śmiech

I, to ważne, Carnegie Mellon to jedyne miejsce na świecie gdzie ETC mogło się zdarzyć

Ok, to zdjęcie to pomysł Dona

Nazywamy to zdjęcie: Don Marinelli na gitarze, Randy Pausch na klawiszach

ale naprawdę graliśmy jako prawy i lewy mózg

i działało to świetnie

Don to niesamowity człowiek

Don i ja dzieliliśmy pokój w biurze

i na początku to był mały pokój

Dzieliśmy pokój przez sześć lat

Ci, którzy znają Dona, wiedzą, że jest on trudnym człowiekiem

I, ze względu na mój stan, ktoś pytał mnie

to okropny żart, ale zamierzam powiedzieć go i tak

ponieważ wiem, że Don mi wybaczy.

Biorąc pod uwagę twój aktualny stan, myślałeś czy pójdziesz do Nieba czy Piekła?

Odpowiedziałem: nie wiem, ale jeśli pójdę do piekła, to mam już sześć lat wyrobione

Dzielenie pokoju z Donem to jak dzieleni pokoju z tornado

Było tak dużo energii i nigdy nie wiesz w co teraz uderzy

Ale wiedziałeś, że zaraz stanie się coś ekscytującego

i było w tym tyle energii

I wierzę, że należy chwalić gdy ktoś zasłużył

więc w moim stylu wizualnym

jeśli mamy podzielić kto odpowiada za sukces ETC, to głównie Don

większość pracy to on, większość pomysłów też

to była wspaniała współpraca, taki Yin i Yang, ale bardziej Yin i trochę Yang

i on zasługuje na to i chcę mu to oddać ponieważ ETC jest wspaniałym miejscem

i on teraz tym kieruje i zamierza rozpowszechnić to na świat, będę o tym zaraz mówił

Opisanie czym jest ETC jest naprawde trudne

I w końcu znalazłem metaforę

Mówienie ludziom o ETC to jak opisywanie Cirque Du Soleil jeśli nigdy go nie widzieli

prędzej czy później popełnisz błąd i powiesz "to tak jak cyrk"

i potem wpakujesz się w tę rozmowę typu "o, a ile tygrysów, ile lwów, ilu traperzystów?"

i to kompletnie nie trafia w cel

Więc kiedy mówimy, że to program magisterski

to tak naprawdę nie jest to w żadnym sensie program magisterski jaki widziałeś

To program studiów

Ostatecznie wygląda tak. Wszystko co chcemy powiedzieć

to, że robisz 5 projekty budując wirtualne światy, potem jeszcze trzy

cały czas spędzasz w małych zespołach robiąc rzeczy

żadnego uczenia się z książek. Don i ja nie mamy do tego cierpliwości

To kurs magisterski, oni już spędzili 4 lata ucząc się z książek

na ten moment powinni mieć już wszystkie przeczytane

Kluczem do sukcesu było to, że uczelnia dała nam wolność

Nie mieliśmy dziekana, odpowiadaliśmy bezpośrednio przed rektorem

co jest wspaniałe bo on nigdy nie ma czasu pilnować cię.

dostaliśmy licencję na łamanie reguł

było to w całości oparte na projektach, było intensywne, zabawne

i robiliśmy wycieczki!

Każdego stycznia braliśmy wszystkich 50 studentów I roku

i zabieraliśmy ich do Pixara, ILM, i oczywiście kiedy masz przewodnika takiego jak Tommy

łatwo jest o specjalne traktowanie w takich miejscach

więc robliśmy wszystko inaczej niż zwykle

Typy projektów które robliśmy, nazywaliśmy je edu-rozrywką

Zrobiliśmy kilka rzeczy ze strażą pożąrną Nowego Jorku

i symulator reakcji na ataki chemiczne i terrorystyczne w metrze

do trenowania strażaków wykorzystując technologie z gier komputerowych

by uczyć ludzi przydatnych rzeczy

Nieźle, co?

Firmy robią takie dziwne rzeczy, piszą nam listy "Obiecujemy zatrudnić waszych studentów"

Mamy EA, Mamy Activision, teraz już mamy z pięć takich umów

Nie znam żadnej innej szkoły która miałaby taką pisemną umowę z jakąkolwiek firmą

I to o czymś świadczy

I to są wieloletnie umowy. Więc oni obiecują zatrudnić

na letni staż ludzi, których jeszcze nie przyjęliśmy!

To coś mówi o jakości programu

I Don, on jest szalony, w cudowny, uzupełniający się sposób

Robi rzeczy na które ja tylko patrzę i "O mój Boże!"

Nie ma go dziś, ponieważ jest w Singapurze, gdzie będzie następny kampus ETC!

Jest już jeden w Australli, następny będzie w Korei

więc to się staje zjawiskiem globalnym

i to coś mówi o innych uczelniach

CM jest naprawde jedyną uczelnią, która może to zrobić. Musimy więc to zrobić wszędzie!

Jednym z ogromnych sukcesów ETC jest uczenie ludzi by skupiali się na...

o Boże, słyszę nerwowy śmiech studentów

Zapomniałem o opóźnionych efektach tej szokowej terapii wykresów słupkowych

Kiedy studiujesz budowę wirtualnych światów

co dwa tygodnie dostajesz ocenę reszty zespołu. Zbieramy to w duży wykres

i na koniec semestru masz 3 członków zespołu, 5 zespołów, to daje 15 punktów danych

więc jest to statystycznie poprawne

i dostajesz informację jak łatwo z tobą się pracuje

w porównaniu z pozostałymi

Trudno zignorować taką informację zwrotną

Niektórym się udało, ale ...

ale większość patrzyła na to i mówiła "rany, muszę się poprawić"

muszę zacząć myśleć co mówię do ludzi na tych spotkaniach

i to jest najlepszy prezent jaki edukator może dać

nauczyć człowieka autorefleksji

Więc ETC było wspaniałe, ale nawet ETC i nawet kiedy Don rozpowszechnia to na świat

to nadal wymaga dużo pracy.

To nie jest już jeden Tommy

To nie grupa badawcza z 10 osobami na raz

To jest 50 albo 100 osób na raz na kampus razy cztery kampusy

ale ja chciałem czegoś nieskończenie skalowalnego

skalowalnego do punktu w którym miliony lub dziesiątki milionów ludzi

mogą chwytać swoje marzenia

i myślę, że taki cel sprawia, że jestem szalonym kapelusznikiem

Alice to projekt nad którym pracujemy od bardzo, bardzo dawna

To nowa metoda uczenia programowania

Dzieci robią filmy i gry, to "zmyłka"

wróciliśmy do zmyłek

Najlepsza metoda by kogoś czegoś nauczyć to sprawić by myślał że uczy się czegoś innego

robiłem to przez całe moje życie

Zmyłka tutaj polega na tym, że uczą się programować, ale oni myślą że robią tylko gry i filmy

Alice pobrano ponad milion razy

Jest osiem podręczników, 10% szkół używa teraz tego programu

i to nie jest jeszcze najważniejsze

Fajne rzeczy wyjdą z następną wersją

Ja, tak jak Mojżesz zobaczę Ziemię Obiecaną, ale nie dane mi będzie na niej stanąć

i to jest ok, bo mogę ją zobaczyć

i wizja jest jasna

miliony dzieci dobrze się bawiących podczas uczenia się czegoś trudnego

To jest niesamowite

Przyjmę to jako moje dziedzictwo

Następna wersja wyjdzie w 2008

Będzie uczyć języka Java, jeśli chcesz aby wiedzieli czego się uczą

w innym wypadku będą po prostu pisać scenariusze filmów

dostaniemy postaci z najlepiej sprzedającej się gry w historii - The Sims

i to już działa w naszym laboratorium

więc nie ma ryzyka technologicznego, że coś nie wyjdzie

Nie mam czasu by wymienić i podziękować każdemu z zespołu Alice

ale chcę powiedzieć, że Dennis Cosgrove kieruje tym, to jego dzieło

i jeśli ktoś zastanawia się do kogo ma mailować za kilka miesięcy w sprawie Alice

gdzie jest Wanda Dann?

O tu jesteś, wstań, niech Cię zobaczą

Wszyscy razem "Hej Wanda!"

Hej Wanda!

wyślijcie jej email

za chwilę powiem trochę więcej o Cathlin Kelleher,

która właśnie zrobiła doktorat i jest w Waszyngtonie

i ona wyniesie ten projekt na następny poziom

wdrażając go dla gimnazjów

więc, wielka wizja i...

o ile można żyć w czymś, to ja będę żył w Alice

Czas na trzecią część wystąpienia

Czego się nauczyłem

Rozmawialiśmy o moich marzeniach,

Rozmawialiśmy o tym jak pomóc innym spełnić ich marzenia

Gdzieś w tym musi być jakiś aspekt który pozwala Ci spełnić marzenia

Pierwszy to rola rodziców, mentorów i uczniów

Miałem szczęście mieć niesamowitych rodziców

To moja matka, w swoje 70te urodziny

Ja jestem tu za nią, właśnie mnie zdublowała

To mój ojciec na rollercosterze w swoje 80te urodziny

I zwracam uwagę, że jest nie tylko odważny, ale też utalentowany

ponieważ tego samego dnia wygrał tego misia

Mój ojciec był tak pełen życia, każda chwila z nim to przygoda

Nie wiedziałem co jest w tej torbie, ale wiedziałem, że będzie fajne

Mój ojciec przebrany za Świętego Mikołaja

ale też robił bardzo, bardzo znaczące rzeczy, aby pomagać wielu ludziom

to internat w Tajlandii, którym moja Mama i mój Tata podżyrowali

każdego roku około 30 uczniów mogło iść do szkoły, którzy inaczej nie byliby w stanie

i moja żona oraz ja również im pomagamy

i to jest coś co każdy powinien robić, pomagać innym.

Ale najlepsza historia mojego ojca, niestety zmarł trochę ponad rok temu

walczył w II Wojnie Światowej, w bitwie pod Bulge,

i kiedy przeglądaliśmy jego rzeczy, znaleźliśmy,

że został odznaczony Brązową Gwiazdą za odwagę

moja mama nie wiedziała o tym

przez 50 lat małżeństwa, to nigdy nie pojawiło się w rozmowie

Moja mama, matki to ludzie którzy kochają cię nawet kiedy ciągniesz je za włosy

Mam dwie świetne opowieści o mamie

Kiedy robiłem tu doktorat i robiłem coś o nazwie "Kwalifikator Teorii"

co z pewnością było drugą najgorszą rzeczą w moim życiu, po chemioterapii

i narzekałem mojej mamie jaki trudny był ten test

i jaki był okropny

ona pochyliła się nade mną i poklepała mnie po ramieniu i powiedziała:

wiem jak się czujesz kochanie, i pamiętaj, kiedy twój ojciec był w twoim wieku, walczył z Niemcami

kiedy obroniłem doktorat, moja mama uwielbiała przedstawiać mnie mówiąc:

to jest mój syn, jest doktorem, ale nie takim, który pomaga ludziom.

Te zdjęcia jest trochę ciemne, ale kiedy byłem w liceum

postanowiłem pomalować moją sypialnie

zawsze chciałem łódź podwodną i windę

i wspaniałą rzeczą...

co mogę powiedzieć?

i najlepsze w tym jest to, że pozwolili mi to zrobić

Nie złościli się i to nadal tam jest

jeśli odwiedzisz dom moich rodziców, to wciąż tam jest

i każdy z was, kto jest rodzicem, jeśli dziecko chce pomalować sypialnie

jako przysługa dla mnie, pozwólcie mu.

wszystko będzie dobrze

nie myśl o wartości domu

Inni ludzie którzy pomagają nam poza rodzicami to

nauczyciele, mentorzy, przyjaciele i koledzy

Boże, co mam powiedzieć o Andym van Damie

Kiedy ja byłem na pierwszym roku w Brown, on był na urlopie

i ciągle słyszałem o tym Andym van Damie

który był jak to mityczne stworzenie

jak centaur, ale jak taki wkurzony centaur

i wszyscy byli smutni, że go nie ma, ale tak jakby bardziej wyluzowani

i dowiedziałem się czemu gdy zacząłem dla niego pracować

byłem jego asystentem naukowym na drugim roku

i byłem całkiem aroganckim młodym człowiekiem

i przyszedłem na jakiś jego dyżur o 9:00 rano i on tam był

co jest pierwszą podpowiedzią na temat tego jaki to profesor

i wpadam tam w stylu "zbawię świat, oni czekają na mnie"

i po tym on poinstruował mnie

wziął mnie na spacer

i powiedział Randy, to taki wstyd, że ludzie postrzegają cię jako aroganta

bo to ograniczy to co możesz osiągnąć w życiu

Co za wspaniały sposób by powiedzieć "jesteś dupkiem"

Nie mówi, że jesteś dupkiem, mówi, że ludzie tak na ciebie patrzą

i w efekcie ograniczy to to co będziesz mógł osiągnąć w życiu

Kiedy poznałem go dokładniej, opieprze stawały się bardziej bezpośrednie

Mógłbym miesiącami opowiadać historie o Andym, ale opowiem jedną.

Kiedy przyszedł czas aby zastanowić się co chcę robić po studiach na Brown

nigdy nie przyszło mi do głowy, że mogę pójść na dalsze studia

nie byłem sobie w stanie tego wyobrazić

To nie było coś co ludzie mojego pokroju robili

oni brali się za, jak to się nazywa... pracę.

A Andy powiedział - nie, nie rób tego

idz zrób doktorat, zostań wykładowcą

spytałem go - czemu?

a on na to - ponieważ, jesteś tak dobrym sprzedawcą

że każda firma, która cię dostanie użyje cie jako sprzedawcy

więc równie dobrze możesz sprzedawać coś wartościowego, edukację

dzięki

Andy był moim pierwszym szefem

Miałem szczęście mieć wielu szefów

to czerwone kółko jest w złym miejscu, Al jest tutaj

nie mam pojęcia co tam się stało

Pewnie ogląda nas przez przez sieć i myśli - Boże, celują we mnie

i dalej nie umieją trafić!

Nie chcę mówić zbyt wiele o świetnych szefach których miałem

poza tym, że byli świetni

i znam wiele osób na świecie, które miały złych szefów

ale mi się to nie przytrafiło i jestem bardzo wdzięczny

wszystkim ludziom do których raportowałem.

Oni byli niesamowici

Ale uczymy się nie tylko od szefów, także od uczniów.

Najlepsza "zmyłka" wszechczasów pochodzi od Caitlin Kelleher

przepraszam, dr. Caitlin Kelleher

która właśnie skończyła tutaj i zaczyna pracę na uniwesytecie w Waszyngtonie

spojrzała na Alice kiedy był to łatwiejszy sposób nauki programowania

i powiedziała - co w tym jest zabawnego?

ja na to - noo, jestem facetem i lubię bawić się żołnieżykami i dyrygować nimi i to sprawia mi frajdę

ona - hmm, nie, podejdziemy do tego jako do budowania opowieści

i wykonała wspaniałą pracę pokazując, że zwłaszcza dziewczynki w gimnazjum

jeśli zadasz im to jako budowę opowieści to chętnie zajmą nauką programowania

więc nagroda za zmyłkę wszechczasów idzie do Caitlin Kelleher

prezes Cohen kiedy powiedziałem mu, że zamierzam wygłosić tę prelekcję

powiedział - proszę, powiedz im o czerpaniu radości!

bo to jest to z czego pamiętam ciebie.

Odpowiedziałem, że mogę to zrobić, ale to jak ryba mówiąc o roli wody

ja nie wiem jak nie czerpać radości

Umieram i mam radochę

i zamierzam czerpać radość każdego dnia jaki mi pozostał

bo nie ma innej drogi

Więc następna rada jaką mogę dać

Musisz wybrać czy jesteś Tygryskiem czy Kłapouchym

Myślę, że jest jasne po czyjej jestem stronie w wielkiej debacie Tygrysek vs. Kłapouchy

Nigdy nie trać dziecięcego zachwytu

to zbyt ważne, to to co nas nakręca

Pomagaj innym, Denny Proffitt wie więcej o pomaganiu innym

Jest bardziej niedoceniany niż ktokolwiek inny

Nauczył mnie na przykładzie jak kierować zespołem, jak dbać o ludzi

MK Haley, mam teorię, że ludzie pochodzący z dużych rodzin

są łągodniejsi, ponieważ musieli się nauczyć kompromisów

MK Haley pochodzi z rodziny z 20 dziećmi

Tak, niesamowite

I zawsze mówi, że zabawnie jest robić rzeczy niemożliwe

Kiedy pierwszy raz trafiłem do Działu Wyobraźni ona pierwsza mnie oceniała

Powiedziała - rozumiem, że przychodzisz tu robić projekty laboratoryjne, co umiesz robić?

No, jestem etatowym profesorem nauk komputerowych.

Na co ona - to bardzo miło, chłopczyku profesorze, ale nie o to pytałam

Spytałam co umiesz robić?

Wspomniałem o moich korzeniach z klasy pracującej, zachowujemy to co dla nas ważne

Przez wszystkie te lata zachowałem moją uczelnianą kurtkę

Lubiłem nosić ją na uczelni i moja przyjaciółka Jessica Hodgins pytała mnie

czemu ją nosisz?

Spojrzałem na wszystkich niesportowych facetów dookoła, bystrzejszych ode mnie

i odpowiedziałem - bo mogę

uznała, że to zabawne więc zrobiła dla mnie taką laleczkę

nazwała ją Laleczka Randy i ona też ma taką kurtkę.

To perfekcyjny prezent dla egomaniaka

Poznałem wielu fantastycznych ludzi przez całe życie

Lojalność działa w obie strony

Był kiedyś młody człowiek o imieniu Dennis Cosgrove na uniwesytecie Virginia

i kiedy był młodym człowiekiem, powiedzmy... coś się stało

i znalazłem się w pokoju rozmawiając z dziekanem

i dziekan, nie, nie tamten dziekan

i ten dziekan naprawdę miał z nim problem

i nie mogłem zrozumieć czemu, ponieważ Dennis był wspaniałym człowiekiem

ale z jakiegoś powodu ten dziekan naprawdę miał z nim problem

i w końcu powiedziałem - nie, ja ręczę za Dennisa

i on odpowiada - nie jesteś nawet na etacie i chcesz mi powiedzieć

że zaręczysz za tego studenta drugiego roku?

Tak, zaręczę za niego ponieważ wierzę w niego.

I dziekan na to - ok, będę o tym pamiętał kiedy przyjdzie do Twojego etatu.

Ja na to - zgoda

Wróciłem do Dennisa i mówię - naprawdę byłbym wdzięczny gdybyś...

... byłoby super.

Ale lojalność działa w obie strony, to było Bóg wie ile lat temu

ale to ten sam Dennis Cosgrove, który teraz pokieruje projektem Alice

był ze mną przez wszystkie te lata

i jeśli mielibyśmy wysłać jedną osobę do reprezentowania nas przed kosmitami

ja wybieram Dennisa

nie możesz dać prelekcji w Carnegie Mellon bez uznania dla jednej wyjątkowej osoby

i to jest Sheron Burks

Żartowaliśmy z nią i powiedziałem - jeśli Ty idziesz na emeryturę, to ja już nie mam po co żyć

Sharon jest tak wspaniała, że tego się nie da opisać

i dla nas wszystkich, którym pomogła, to jest nie do opisania

Uwielbiam to zdjęcie bo na nim jest z Syl, a Syl jest wspaniała

ponieważ Syl dała mi najlepszą radę jaką w życiu słyszałem

i wierzę, że wszystkie młode damy powinny ją usłyszeć

Syl powiedziała - zajęło mi to wiele czasu, ale w końcu to rozpracowałam

kiedy chodzi o facetów, którzy są Tobą zainteresowani matrymonialnie

to jest naprawdę proste, po prostu ignoruj wszystko co mówią

i skupiaj się wyłącznie na tym co robią.

To takie proste.

To takie łatwe.

Wróciłem myślami do moich studenckich lat i pomyślałem - kurcze...

Nigdy się nie poddawaj

Nie dostałem się na uniwesytet Brown, byłem na liście rezerwowej

zadzwoniłem do nich, w końcu uznali, że wkurza ich że dzwonie codziennie, więc mnie przyjęli

na Carnegie Mellon, nie dostałem się, Andy namówił mnie

powiedział - idź na doktoranckie, na Carnegie Mellon, wszyscy moi studenci tam idą

i potem, tak, wiecie co się stało

powiedział - pójdziesz do Carnegie Mellon, żadnych problemów

to o czym zapomniał, to że trudność dostania się na doktoranckie zncznie wzrosła

i nie wiedział, że zawale egzaminy wstępne

ponieważ on we mnie wierzył, co patrząc na moją średnią było głupim pomysłem

więc nie dostałem się do Carnegie Mellon, nikt o tym nie wiedział aż do dzisiaj

Pierwszy raz opowiadam o tym, zostałem odrzucony

byłem bezczelnym dzieciakiem, poszedłem do biura Andiego

rzuciłem na stół list odrzucający i powiedziałem -

chciałbym, żebyś wiedział ile wart na Carnegie Mellon jest twój list rekomendacyjny

i zanim ten list dotknął blatu, jego ręka była na telefonie

i powiedział - ja to naprawię

odpowiedziałem - nie, nie, nie. Ja tego nie chcę robić w taki sposób

nie tak zostałem wychowany

może jakieś inne uczelnie uznają, że tam pasuje

odpowiedział - słuchaj, będziesz na Carnegie Mellon. Umówmy się

idź odwiedzić inne uczelnie - bo do nich się dostałem - i jeśli żadna Ci nie będzie odpowiadać

wtedy pozwól mi zadzwonić do Nico

Nico Habermann. Zgodziłem się

Odwiedziłem inne uczelnie, bez wymieniania nazw

ekhm, Berkeley, Kornell, one były tak nieprzyjemne, że w końcu powiedziałem Andiemu

Wiesz, ja idę poszukać pracy

On na to - nie, nie idziesz.

Podniósł słuchawkę i gadał po duńsku

odłożył słuchawkę i powiedział - Nico mówi, że jeśli chcesz to masz być w jego biurze o 8:00

i dla tych co znają Nico, to naprawdę przerażające

więc jestem w biurze Nico Habermanna, rankiem o 8:00

i rozmawia ze mną i szczerze mówiąc nie mam poczucia, żeby był miły

I on mówi - Randy, dlaczego tu jesteśmy?

Bo Andy zadzwonił do Ciebie?

Cóż, od kiedy nie przyjęliście mnie, zdobyłem stypendium

biuro badań morskich, bardzo prestiżowe stypendium

Zdobyłem to stypendium i to nie znalazło się w moim podaniu

Nico na to - stypendium, pieniądze, mamy mnóstwo kasy - tak było wtedy -

Dlaczego uważasz, że to stypendium cokolwiek zmienia

I spojrzał na mnie. Są takie momenty które zmieniają życie

i 10 lat później jeśli umiesz ocenić z perspektywy czasu, że to był jeden z tych momentów

masz szczęście, ale wiedzieć to w tym momencie

z Nico świdrującym twoją duszę

Nie miałem na myśli pieniędzy, to po prostu zaszczyt

zostało przyznanych tylko 15 w całym kraju.

I uznałem, że to zaszczyt, merytorycznie.

I przepraszam, jeśli to zabrzmiało niestosowne.

I uśmiechnął się.

i to było dobre

Jak sprawić, by ludzie Ci pomogli

Nie możesz przejść przez życie samodzielnie

i wierzę w Karmę

wierzę, że dobre uczynki wracają

Ludzi Ci pomogą jeśli będziesz mówić prawdę

będziesz rzetelny, zawsze wybiorę rzetelną osobę nad fajną, ponieważ fajność działa krótko, rzetelność działa długo

Przeproś jak spieprzysz.

Skup się na innych, nie na sobie

i zastanawiałem się jak znaleźć konkretny przykład dla tego

czy mamy jakiś konkretny przykład skupiania się na innych niż na sobie?

Czy możemy go przynieść?

Widzicie, wczoraj były urodziny mojej żony

Jeśli był kiedykolwiek moment, kiedy miałem prawo skupić się na sobie

to mógł być Ostatni Wykład?

ale nie, czuje się koszmarnie, że moja żona dostała prawdziwych urodzin

i pomyślałem, że byłoby miło gdyby 500 osób

Sto lat, sto lat...

(ma na imię Jay)

Sto lat...

musisz zdmuchnąć

Teraz macie dodatkowy powód, żeby podejść po wykładzie

Pamiętajcie, że mury z cegieł pozwalają nam dowieść jak nam zależy

są tam by oddzielić nas od ludzi, którzy tak naprawdę nie chcą spełnić swoich dziecięcych marzeń

nie idź na łatwiznę, najwartościowsze rzeczy osiąga się ciężką pracą

czego Steve wam nie powiedział, że podczas tego zlotu w EA

byłem tam przez 48 godzin, i oni uwielbiali ETC

byliśmy najlepsi, ulubieni

i na koniec ktoś mnie odciągnął i mówi -

oh, przy okazji, damy 8 milionów dolarów USC żeby zdubowali taki program jak wasz

Mamy nadzieję, że pomożecie im zacząć

I wtedy Steve podszedł i powiedział - co zrobili? O Boże...

I cytując klasyka "Naprawię to"

i naprawił. Steve był świetnym partnerem i mamy super relacje

osobiste i zawodowe i on był kluczowy w zdobyciu

branży gier aby pomogła w uczeniu milionów dzieci

i to jest niesamowite.

Z pewnością powinienem był wyjść wtedy, ale to by nie była odpowiednia reakcja

Kiedy robisz odpowiednie rzeczy, to spotyka cię dobro

Zbieraj informacje zwrotne i wsłuchaj się w nie

Informacja zwrotna to może być taki wykres jak robiłem

albo jeden wspaniały facet który powie Ci to co musisz usłyszeć

najtrudniejsze to wysłuchać tego

każdy może zignorować to, tylko nieliczni powiedzą "O kurcze!"

zamiast "Nie, czekaj, tak naprawdę..."

wszyscy to znamy

Kiedy ktoś mówi Ci coś o Tobie, pielęgnuj to i wykorzystaj

Okaż wdzięczność

Kiedy dostałem etat, zabrałem cały mój zespół badawczy do Disneyworldu na tydzień

I jeden z profesorów z Virgini spytał mnie - jak możesz zrobić coś takiego?

ja na to - ci ludzie odwalili kawał roboty żebym dostał najlepszą pracę na świecie

Jak mógłbym tego nie zrobić?

Nie narzekaj, pracuj ciężej

To zdjęcie Jackiego Robinsa, miał w kontrakcie żeby nie narzekać

nawet gdy fani na niego pluli.

Bądź w czymś dobry, to czyni cie wartościowym

Pracuj ciężko, dostałem etat wcześnie, młodzi pracownicy pytali mnie "jaki jest twój sekret?"

Odpowiedziałem - to proste, zadzwoń do mnie w piątek wieczór o 22 do biura to Ci powiem

Znajdź to co najwartościowsze w każdym. Jedną z rzeczy jakie powiedział mi John Snoddy -

Czasem musisz zaczekać dużo czasu, czasem lata, ale ludzie pokażą Ci swoją dobrą stronę

Czekaj

Nie ważne ile to trwa, nikt nie jest cały zły, każdy ma dobrą stronę

po prostu czekaj, to wyjdzie

I bądź przygotowany, szczęście jest tam gdzie gotowość napotyka szansę

Dzisiejsza prelekcja

była o moich dziecięcych marzeniach

pomaganiu innym spełniać ich marzenia

i kilku lekcjach

Ale czy zauważyliście zmyłkę?

To nie jest o tym jak spełniać swoje marzenia

tylko jak wieść swoje życie.

Jeśli będziesz prowadzić swoje życie właściwie

Karma zrobi resztę

marzenia przyjdą do Ciebie

czy zauważyliście drugą zmyłkę?

To wystąpienie nie jest dla was

tylko dla moich dzieci.

Dziękuję wam bardzo, dobranoc.