Gever Tulley - 5 niebezpiecznych zabaw dla dzieci

Gever Tulley, twórca Szkoły Majsterkowania, mówi o pięciu niebezpiecznych zabawach, na które powinno się pozwolić swoim dzieciom. Zaprezentowano na TED University 2007.

Witam w "Pięciu niebezpiecznych zabawach, na które powinno pozwolić się swoim dzieciom".

Sam nie mam dzieci.

Pożyczam dzieci od znajomych, więc...

(Śmiech)

Traktujcie moje uwagi z przymrużeniem oka.

Nazywam się Gever Tulley.

Z zawodu jestem informatykiem,

ale jestem też założycielem tzw. Szkoły Majsterkowania.

Jest to zielona szkoła pomagająca dzieciom nauczyć się,

jak konstruować przedmioty, które sobie wymyślą.

Więc budujemy wiele rzeczy.

Daję urządzenia elektryczne do ręki drugoklasistom.

Jeśli więc chcecie posłać dzieci do Szkoły Majsterkowania,

to wrócą posiniaczone, podrapane i pokrwawione.

Nasz świat podlega

coraz surowszym przepisom dotyczącym bezpieczeństwa dzieci.

Jak niedorzeczne mogą być te przepisy

wydaje się nie mieć granic.

Ostrzeżenia przed uduszeniem widnieją na każdym kawałku folii wyprodukowanej w USA,

lub sprzedawanej w Stanach wraz z jakąś inną rzeczą .

lub sprzedawanej w Stanach wraz z jakąś inną rzeczą .

Daje się ostrzeżenia na kubkach do kawy,

mówiące, że ich zawartość może sparzyć.

Twierdzimy, że każdy przedmiot ostrzejszy od piłeczki golfowej

jest zbyt ostry

dla dzieci poniżej 10 roku życia.

Gdzie leży kres takiego myślenia?

Jeśli zaokrąglimy każdy kant i pozbędziemy się każdego ostrego przedmiotu,

każdej wystającej rzeczy na świecie,

to gdy dzieci pierwszy raz zetkną się z czymkolwiek ostrym

lub nie wykonanym z zaokrąglonego plastiku,

zrobią sobie tym krzywdę.

Gdy kurczą się granice tego, co określamy jako strefę bezpieczeństwa,

odcinamy nasze pociechy od cennych możliwości nauczenia się,

jak oddziaływać z otaczającym je światem.

I pomimo naszych najlepszych chęci i starań

dzieciaki zawsze wynajdą sposób,

by zrobić najniebezpieczniejszą rzecz, jaką tylko mogą

w jakimkolwiek znajdą się otoczeniu.

Zatem, mimo prowokacyjnego tytułu, ta prezentacja jest o bezpieczeństwie

i o pewnych prostych rzeczach, które możemy zrobić,

by wychować nasze dzieci na pomysłowych, pewnych siebie ludzi

umiejących radzić sobie z otoczeniem.

Pokażę wam fragmenty z pisanej właśnie książki pod tytułem

"50 niebezpiecznych zabaw" ("50 Dangerous Things").

Teraz powiem tylko o pięciu.

Pierwsza z nich - igraj z ogniem.

Uczenie się panowania nad jedną z podstawowych sił przyrody

jest przełomowym wydarzeniem z dzieciństwa.

Czy o tym pamiętamy, czy nie,

jest to pierwszy raz,

kiedy panujemy nad jedną z tych tajemniczych sił.

Te tajemnice odkrywają tylko ci,

którzy mają okazję się nimi pobawić.

Zatem - zabawa z ogniem.

Ogień jest jedną z tych wielkich rzeczy, które odkryliśmy.

Bawiąc się nim, dzieci uczą się podstawowych praw,

uczą się o zużyciu tlenu, procesie spalania i spalinach.

Ogień działa w oparciu o te trzy składowe,

które trzeba znać, by dobrze go kontrolować.

Można myśleć o otwartym ogniu jako o laboratorium.

Nigdy nie wiadomo, czego się przy tej zabawie nauczą.

Pozwólmy dzieciom bawić się na ich własnych zasadach

a, wierzcie mi, poznają rzeczy,

których nie nauczą się od zabawek z serii "Dora poznaje świat".

Punkt drugi - miej własny scyzoryk.

Scyzoryki powoli odchodzą z naszej świadomości kulturowej

i jest to rzecz straszna.

(Śmiech)

Scyzoryk jest pierwszym uniwersalnym narzędziem, które się otrzymuje.

Można nim coś podważyć, jest szpachelką,

jest śrubokrętem czy wreszcie nożem.

Jest potężnym i dającym poczucie siły narzędziem.

W wielu kulturach noże daje się dzieciom,

które dopiero uczą się chodzić.

To są eskimoskie dzieci odkrawające tłuszcz wielorybi.

Pierwszy raz ujrzałem je w kanadyjskim filmie edukacyjnym mając 10 lat

i wywarły na mnie niezatarte wrażenie.

To pokazuje, że dzieci potrafią rozwijać poczucie siebie dzięki narzędziu

i to już w bardzo młodym wieku.

Ustala się kilka prostych zasad -

ostrze zawsze kieruj od ciała, nie używaj tępego ostrza, nie rób nic na siłę -

dzieci potrafią zrozumieć te zasady i kierować się nimi.

Oczywiście w końcu się skaleczą.

Sam mam na nogach okropne blizny po nożu.

Ale dzieciom rany szybko się goją.

(Śmiech)

Punkt trzeci - rzucaj oszczepem.

Okazuje się, że nasze mózgi są zaprogramowane do rzucania.

Podobnie jak mięśnie, jeśli części mózgu są nieużywane,

to z czasem zanikają.

Ale jeśli je trenujesz,

każdy mięsień umacnia całe ciało

i tyczy się to również mózgu.

Wykazano, że gdy ćwiczy się rzucanie,

pobudzane są płaty czołowe i ciemieniowe,

które odpowiadają za ostrość wzroku, myślenie przestrzenne,

czy całościowe podchodzenie do problemów.

Pomaga to rozwinąć zdolności obrazowania i przewidywania.

Rzucanie jest połączeniem umiejętności rozumowych i fizycznych,

więc jest to ćwiczenie ogólnorozwojowe.

Ćwiczenia z celem pomagają dzieciom również

rozwijać zdolność skupienia uwagi i koncentracji.

Są więc znakomite.

Punkt czwarty - rozkręcaj urządzenia.

Można znaleźć mnóstwo ciekawych rzeczy wewnątrz swojej zmywarki.

Następnym razem, gdy będziesz chciał wyrzucić urządzenie -- nie rób tego.

Rozbierz je na części ze swoim dzieckiem lub przyślij je do nas,

a my je z nim rozłożymy.

Nawet gdy się nie wie, co to za części,

kombinowanie, do czego mogą służyć,

jest świetnym zajęciem dla dzieci.

Poczują, że mogą rozebrać coś na części,

i nieważne, jak złożone coś jest,

mogą zrozumieć działanie tych części, a w końcu

mogą zrozumieć całość.

Chodzi o to poczucie, że da się coś pojąć.

Te czarne skrzynki, które uważamy za coś oczywistego,

są obiektami złożonymi, ale stworzonymi przez innych ludzi

i można je zrozumieć.

Punkt piąty - podwójny.

Łam ustawę DMCA o prawach autorskich w cyfrowych mediach.

(Śmiech)

Poza przepisami bezpieczeństwa są inne prawa,

które ograniczają nasze możliwości oddziaływania z przedmiotami,

które posiadamy - np. z nagraniami cyfrowymi.

To bardzo proste ćwiczenie - kup piosenkę na iTunes, zapisz na CD,

zgraj ją do formatu MP3 i odsłuchaj na tym samym komputerze.

Właśnie złamałeś prawo.

Zasadniczo w USA można cię skazać za złamanie praw autorskich.

Ważne jest by dzieci zrozumiały,

że niektóre z tych praw są łamane przez przypadek

i że prawo trzeba interpretować.

Często rozmawiamy o tym z dziećmi,

gdy bawimy się różnymi rzeczami, otwieramy je,

rozkładamy je i używamy do innych rzeczy,

a także gdy prowadzimy samochód.

Prowadzenie auta daje dziecku poczucie kontroli,

jest to szczyt do osiągnięcia.

(Śmiech)

Ci, którzy nie chcą łamać prawa,

mogą prowadzić samochód ze swoim dzieckiem.

Jest to dla dzieci wspaniały etap.

Dzieje się to mniej więcej wtedy,

gdy zaczynają fascynować się dinozaurami,

i innymi wielkimi rzeczami z zewnętrznego świata,

które próbują zrozumieć.

Auto to podobny przedmiot, a dzieci mogą wsiąść do niego i kierować nim.

Pozwala im to kontrolować świat w sposób

który normalnie jest dla nich niedostępny.

I jest to zupełnie legalne.

Znajdź pustą działkę, upewnij się, że nic na niej nie ma

i że jest własnością prywatną, i pozwól im prowadzić.

Właściwie jest to bardzo bezpieczne.

I sprawia frajdę całej rodzinie.

(Śmiech)

Zobaczmy.

To chyba wszystko. Punkt pięć i pół.