< Return to Video

Ο Γιοάχιμ δε Ποσάδα λέει, Μη φάτε το ζαχαρωτό

  • 0:00 - 0:03
    Είμαι εδώ διότι έχω ένα πολύ σημαντικό μήνυμα.
  • 0:03 - 0:05
    Νομίζω ότι έχουμε βρει
  • 0:05 - 0:08
    τον πιο σημαντικό παράγοντα για την επιτυχία.
  • 0:08 - 0:13
    Και βρέθηκε εδώ κοντά, στο Στάνφορντ.
  • 0:13 - 0:17
    Ένας καθηγητής ψυχολογίας πήρε παιδιά τεσσάρων χρονών
  • 0:17 - 0:21
    και τα έβαλε σε ένα δωμάτιο εντελώς μόνα τους.
  • 0:21 - 0:24
    Και έλεγε στο παιδί, ένα παιδί τεσσάρων χρονών,
  • 0:24 - 0:27
    "Τζόνι, θα σε αφήσω εδώ με ένα ζαχαρωτό,
  • 0:27 - 0:29
    για 15 λεπτά.
  • 0:29 - 0:33
    Αν όταν επιστρέψω αυτό το ζαχαρωτό είναι εδώ,
  • 0:33 - 0:37
    θα πάρεις άλλο ένα. Έτσι θα έχεις δύο."
  • 0:37 - 0:40
    Το να πεις σε ένα παιδί τεσσάρων χρονών να περιμένει 15 λεπτά
  • 0:40 - 0:42
    για κάτι που του αρέσει,
  • 0:42 - 0:46
    είναι σαν να μας λένε, "Θα σας φέρουμε καφέ σε δύο ώρες."
  • 0:46 - 0:47
    (Γέλια)
  • 0:47 - 0:49
    Ακριβώς το ίδιο.
  • 0:49 - 0:54
    Τι έγινε λοιπόν όταν έφυγε ο καθηγητής από το δωμάτιο;
  • 0:54 - 0:58
    Μόλις έκλεισε η πόρτα...
  • 0:58 - 1:00
    δύο στα τρία παιδιά έφαγαν το ζαχαρωτό.
  • 1:00 - 1:03
    Πέντε δευτερόλεπτα, 10 δευτερόλεπτα, 40 δευτερόλεπτα, 50 δευτερόλεπτα,
  • 1:03 - 1:05
    δύο λεπτά, τέσσερα λεπτά, οχτώ λεπτά.
  • 1:05 - 1:08
    Μερικά κράτησαν 14 και μισό λεπτά.
  • 1:08 - 1:09
    (Γέλια)
  • 1:09 - 1:13
    Δεν μπόρεσαν. Δεν μπόρεσαν να περιμένουν.
  • 1:13 - 1:16
    Έχει ενδιαφέρον ότι ένα στα τρία παιδιά
  • 1:16 - 1:21
    κοίταζε το ζαχαρωτό και έκανε ως εξής ...
  • 1:21 - 1:23
    Το κοίταζε.
  • 1:23 - 1:25
    Το έβαζε πίσω.
  • 1:25 - 1:30
    Περπατούσε τριγύρω. Έπαιζε με τη φούστα ή το παντελόνι του.
  • 1:30 - 1:33
    Αυτό το παιδί ήδη, στα τέσσερα, καταλάβαινε
  • 1:33 - 1:36
    την πιο σημαντική αρχή για την επιτυχία.
  • 1:36 - 1:40
    Η οποία είναι η ικανότητα να καθυστερείς την ικανοποίηση.
  • 1:40 - 1:42
    Αυτοπειθαρχία,
  • 1:42 - 1:45
    ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία.
  • 1:45 - 1:48
    15 χρόνια μετά, 14 ή 15 χρόνια μετά,
  • 1:48 - 1:50
    ακολούθησε η συνέχεια της έρευνας.
  • 1:50 - 1:52
    Τι βρήκαν;
  • 1:52 - 1:55
    Έψαξαν αυτά τα παιδιά που πλέον ήταν 18 και 19.
  • 1:55 - 1:58
    Και βρήκαν ότι το 100 τοις εκατό
  • 1:58 - 2:02
    των παιδιών που δεν είχαν φάει το ζαχαρωτό ήταν πετυχημένα.
  • 2:02 - 2:04
    Είχαν καλούς βαθμούς. Τα πήγαιναν περίφημα.
  • 2:04 - 2:06
    Ήταν ευτυχισμένα. Είχαν τα σχέδιά τους.
  • 2:06 - 2:09
    Είχαν καλές σχέσεις με τους καθηγητές τους, με τους συμμαθητές τους.
  • 2:09 - 2:10
    Τα πήγαιναν μια χαρά.
  • 2:10 - 2:13
    Ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών που έφαγαν το ζαχαρωτό,
  • 2:13 - 2:14
    είχαν μπελάδες.
  • 2:14 - 2:16
    Δεν κατάφεραν να μπουν στο πανεπιστήμιο.
  • 2:16 - 2:18
    Είχαν άσχημους βαθμούς. Μερικά από αυτά τα παράτησαν.
  • 2:18 - 2:20
    Λίγα ήταν ακόμη εκεί με άσχημους βαθμούς.
  • 2:20 - 2:22
    Λίγα είχαν καλούς βαθμούς.
  • 2:22 - 2:24
    Είχα μία ερώτηση στο μυαλό μου: θα αντιδρούσαν
  • 2:24 - 2:27
    τα Ισπανόφωνα παιδιά το ίδιο με τα Αμερικανικά;
  • 2:27 - 2:30
    Έτσι πήγα στην Κολομβία. Και επανέλαβα το πείραμα.
  • 2:30 - 2:33
    Ήταν πολύ αστείο. Χρησιμοποίησα παιδιά τεσσάρων, πέντε και έξι χρονών.
  • 2:33 - 2:36
    Και ορίστε τι έγινε.
  • 2:51 - 2:55
    (Γέλια)
  • 4:32 - 4:34
    Τι έγινε λοιπόν στην Κολομβία;
  • 4:34 - 4:37
    Τα Ισπανόφωνα παιδιά, δύο στα τρία έφαγαν το ζαχαρωτό.
  • 4:37 - 4:39
    Ένα στα τρία δεν το έφαγε.
  • 4:39 - 4:41
    Αυτό το μικρό κοριτσάκι είχε ενδιαφέρον.
  • 4:41 - 4:43
    Έφαγε το εσωτερικό του ζαχαρωτού.
  • 4:43 - 4:44
    (Γέλια)
  • 4:44 - 4:48
    Με άλλα λόγια, ήθελε να νομίσουμε ότι δεν το είχε φάει, για να πάρει δύο.
  • 4:48 - 4:50
    Αλλά το έφαγε.
  • 4:50 - 4:53
    Ξέρουμε ότι θα γίνει πετυχημένη. Αλλά πρέπει να την παρακολουθούμε.
  • 4:53 - 4:54
    (Γέλια)
  • 4:54 - 4:57
    Δεν πρέπει να δουλέψει στον τραπεζικό κλάδο, για παράδειγμα,
  • 4:57 - 4:59
    ή να δουλέψει σε ταμειακή μηχανή.
  • 4:59 - 5:01
    Αλλά θα είναι πετυχημένη.
  • 5:01 - 5:03
    Και αυτό έχει εφαρμογή στα πάντα. Ακόμη και στις πωλήσεις.
  • 5:03 - 5:07
    Ο πωλητής ο οποίος --
  • 5:07 - 5:09
    Ο πελάτης λέει, "Θέλω αυτό." Και ο πωλητής λέει, "Ορίστε."
  • 5:09 - 5:11
    Αυτό το άτομο έφαγε το ζαχαρωτό.
  • 5:11 - 5:13
    Αν ο πωλητής πει, "Μισό λεπτό.
  • 5:13 - 5:16
    Να σας κάνω μερικές ερωτήσεις για να δούμε αν αυτό είναι μία καλή επιλογή."
  • 5:16 - 5:17
    Τότε πουλάς πολύ περισσότερο.
  • 5:17 - 5:22
    Έτσι αυτό έχει εφαρμογές σε όλα τα μονοπάτια της ζωής.
  • 5:22 - 5:25
    Κλείνω με -- οι Κορεάτες το έκαναν αυτό.
  • 5:25 - 5:27
    Ξέρετε κάτι; Αυτό είναι τόσο ωραίο
  • 5:27 - 5:29
    που θέλουμε ένα βιβλίο ζαχαρωτών για παιδιά.
  • 5:29 - 5:32
    Κάναμε ένα για παιδιά. Και τώρα είναι σε όλη την Κορέα.
  • 5:32 - 5:34
    Διδάσκουν αυτά τα παιδιά ακριβώς αυτή την αρχή.
  • 5:34 - 5:36
    Αυτή την αρχή χρειάζεται να μάθουμε και εδώ στις ΗΠΑ.
  • 5:36 - 5:38
    Διότι έχουμε ένα μεγάλο χρέος.
  • 5:38 - 5:40
    Τρώμε περισσότερα ζαχαρωτά από αυτά που παράγουμε.
  • 5:40 - 5:42
    Σας ευχαριστώ πολύ.
Title:
Ο Γιοάχιμ δε Ποσάδα λέει, Μη φάτε το ζαχαρωτό
Speaker:
Joachim de Posada
Description:

Σε αυτή τη σύντομη ομιλία από το TED U, ο Γιοάχιμ δε Ποσάδα μοιράζεται ένα σημαντικό πείραμα στην καθυστερημένη ικανοποίηση -- και πώς μπορεί να προβλέψει τη μελλοντική επιτυχία. Με ένα ανεκτίμητο βίντεο από παιδιά που βάζουν τα δυνατά τους για να μη φάνε το ζαχαρωτό.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:44
Aggelos Orfanakos added a translation

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.