อย่าเพิ่งกินมาร์ชเมลโลว์อันนั้นนะ!
-
0:00 - 0:03ผมมาที่นี่ เพราะผมมีข้อความที่สำคัญมากๆ
-
0:03 - 0:05ผมคิดว่า เราได้ค้นพบ
-
0:05 - 0:08ปัจจัยสำคัญที่สุดในการประสบความสำเร็จ
-
0:08 - 0:13และมันถูกค้นพบใกล้ๆ นี่เอง ที่สแตนฟอร์ด
-
0:13 - 0:17ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยา นำเด็กๆ อายุ 4 ขวบ
-
0:17 - 0:21ให้เด็กๆ นั่งในห้องๆ หนึ่ง เพียงลำพัง
-
0:21 - 0:24โดยเขาจะบอกเด็ก 4 ขวบแต่ละคน
-
0:24 - 0:27"จอห์นนี ฉันจะต้องให้เธออยู่ที่นี่ กับมาร์ชเมลโลว์ 1 ชิ้นนี้
-
0:27 - 0:29ประมาณ 15 นาที
-
0:29 - 0:33หลังจากที่ฉันกลับมาแล้ว ถ้ามาร์ชเมลโลว์ชิ้นนี้ยังอยู่
-
0:33 - 0:37เธอจะได้เพิ่มอีกหนึ่งอัน เป็น 2 อันนะ"
-
0:37 - 0:40การที่บอกเด็กสี่ขวบให้รอ 15 นาที
-
0:40 - 0:42เพื่อบางสิ่งบางอย่างที่เด็กๆ ชอบ
-
0:42 - 0:46ก็เหมือนกับบอกพวกเราว่า
"เดี๋ยวเราจะนำกาแฟมาให้พวกคุณ ภายใน 2 ชั่วโมง" -
0:46 - 0:47(เสียงหัวเราะ)
-
0:47 - 0:49เหมือนกันทุกประการ
-
0:49 - 0:54ดังนั้น อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อศาสตราจารย์ออกจากห้อง
-
0:54 - 0:58ทันทีที่ประตูปิด
-
0:58 - 1:00เด็ก 2 ใน 3 กินมาร์ชเมลโลว์
-
1:00 - 1:035 วินาที 10 วินาที 40 วินาที 50 วินาที
-
1:03 - 1:052 นาที 4 นาที 8 นาที
-
1:05 - 1:08มากที่สุดคือ 14 นาทีครึ่ง
-
1:08 - 1:09(เสียงหัวเราะ)
-
1:09 - 1:13ทำไม่ได้ รอไม่ได้
-
1:13 - 1:16สิ่งที่น่าสนใจก็คือ 1 ใน 3
-
1:16 - 1:21ที่มองไปที่มาร์ชเมลโลว์ และไปทำแบบนี้ ...
-
1:21 - 1:23จะไปจ้องมอง
-
1:23 - 1:25วางกลับลงไป
-
1:25 - 1:30พวกเขาจะเดินไปรอบๆ
เล่นกับกางเกงหรือกระโปรงพวกเขา -
1:30 - 1:33เด็กที่อายุ 4 ขวบแล้ว มีความเข้าใจ
-
1:33 - 1:36ในพื้นฐานที่สำคัญที่สุดในความสำเร็จ
-
1:36 - 1:40ก็คือความสามารถที่จะหน่วงเวลาแห่งความพึงพอใจ
-
1:40 - 1:42ความมีวินัยในตัวเอง
-
1:42 - 1:45ปัจจัยสำคัญที่สุดของความสำเร็จ
-
1:45 - 1:4815 ปีต่อมา 14 หรือ 15 ปีต่อมา
-
1:48 - 1:50มีการศึกษาติดตามเกิดขึ้น
-
1:50 - 1:52พวกเขาพบอะไร
-
1:52 - 1:55พวกเขาไปดูเด็กๆ เหล่านี้ ที่อายุ 18, 19 ในตอนนี้
-
1:55 - 1:58และพวกเขาพบว่า 100%
-
1:58 - 2:02ของเด็กๆ ที่ไม่กินมาร์ชเมลโลว์ ประสบความสำเร็จ
-
2:02 - 2:04พวกเขาเรียนได้เกรดดี ทำสิ่งต่างๆ ได้ดีเยี่ยม
-
2:04 - 2:06มีความสุข มีแผนของพวกเขาเอง
-
2:06 - 2:09พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับครู และเพื่อนนักเรียน
-
2:09 - 2:10พวกเขาทำได้ดี
-
2:10 - 2:13เด็กๆ ที่กินมาร์ชเมลโลว์ มีเปอร์เซ็นต์สูงมาก
-
2:13 - 2:14ที่พวกเขาประสบปัญหา
-
2:14 - 2:16ไม่สามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้
-
2:16 - 2:18เรียนได้เกรดต่ำ บางส่วนต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน
-
2:18 - 2:20มีเพียงส่วนน้อยที่ยังเรียนอยู่ด้วยเกรดแย่ๆ
-
2:20 - 2:22มีส่วนน้อยที่ได้เกรดดีๆ
-
2:22 - 2:24ผมมีคำถามในใจของผม: เด็กๆในอเมริกาใต้
-
2:24 - 2:27จะมีปฏิกิริยาเหมือนเด็กๆ อเมริกันไหมนะ
-
2:27 - 2:30ดังนั้นผมจึงไปที่โคลัมเบีย และผมก็ทำการทดลองนี้
-
2:30 - 2:33มันเป็นอะไรที่ตลกมาก ผมใช้เด็ก 4-5 และ 6 ขวบ
-
2:33 - 2:36ผมจะให้คุณดูว่าเกิดอะไรขึ้น
-
2:51 - 2:55(ภาษาสเปน) (เสียงหัวเราะ)
-
4:32 - 4:34เกิดอะไรขึ้นในโคลัมเบีย
-
4:34 - 4:37เด็กๆ ชาวสเปน 2 ใน 3 กินมาร์ชเมลโลว์
-
4:37 - 4:39มี 1 ใน 3 ที่ไม่กิน
-
4:39 - 4:41เด็กหญิงคนนี้ น่าสนใจ
-
4:41 - 4:43เธอกินด้านในของมาร์ชเมลโลว์แล้ว
-
4:43 - 4:44(เสียงหัวเราะ)
-
4:44 - 4:48พูดง่ายๆ ก็คือ เธอต้องการให้เราคิดว่า
เธอไม่ได้กินมัน แล้วเธอก็จะได้ 2 ชิ้น -
4:48 - 4:50แต่เธอกินแล้ว
-
4:50 - 4:53เรารู้ว่า เธอจะต้องประสบความสำเร็จ
แต่เราต้องระวังเธอไว้ให้ดี -
4:53 - 4:54(เสียงหัวเราะ)
-
4:54 - 4:57เธอไม่ควรจะทำงานในวงการธนาคาร
ยกตัวอย่างนะน่ะ -
4:57 - 4:59หรือทำงานที่เครื่องแคชเชียร์
-
4:59 - 5:01แต่เธอจะต้องประสบความสำเร็จ
-
5:01 - 5:03และนี่จะประยุกต์กับทุกสิ่ง แม้แต่การขาย
-
5:03 - 5:07คนที่จะเป็นนักขายนั้น
-
5:07 - 5:09ลูกค้าบอกว่า "ผมต้องการอันนั้น"
และนักขายก็จะบอกว่า "นี่ไงครับ" -
5:09 - 5:11นักขายคนนั้นกินมาร์ชเมลโลว์
-
5:11 - 5:13ถ้านักขายพูดว่า "โปรดรอสักครู่
-
5:13 - 5:16ขอผมถามคำถามสักสองสามข้อ
เพื่อที่จะดูว่า สิ่งนี้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้วหรือยัง" -
5:16 - 5:17จากนั้นคุณอาจจะได้ขายได้กว่าเดิม
-
5:17 - 5:22นี่เป็นการประยุกต์ใช้ในแต่ละก้าวในชีวิต
-
5:22 - 5:25ผมขอจบด้วย -- ชาวเกาหลีทำแบบนั้นแล้ว
-
5:25 - 5:27คุณรู้ไหม มันดีมาก
-
5:27 - 5:29จนเราต้องการหนังสือ
เรื่องมาร์ชเมลโลว์สำหรับเด็กๆ -
5:29 - 5:32เราทำขึ้นมาเล่มหนึ่งให้เด็กๆ และตอนนี้มันมีทั่วเกาหลี
-
5:32 - 5:34พวกเขาสอนพื้นฐานนี้ ให้เด็กๆ เหล่านี้
-
5:34 - 5:36และพวกเราจำต้องเรียนรู้พื้นฐานนี้ในสหรัฐอเมริกา
-
5:36 - 5:38เพราะพวกเรามีหนี้ก้อนใหญ่
-
5:38 - 5:40พวกเรากินมาร์ชเมลโลว์มากเกินกว่าที่พวกเราผลิตได้
-
5:40 - 5:42ขอบคุณมากครับ
- Title:
- อย่าเพิ่งกินมาร์ชเมลโลว์อันนั้นนะ!
- Speaker:
- โจชิม เดอ โพซาดา (Joachim de Posada)
- Description:
-
more » « less
ในการพูดสั้นๆ จาก TED U, โจชิม เดอ โพซาดา แบ่งปันการทดลองสำคัญเกี่ยวกับเรื่องการหน่วงเวลาความพึงพอใจ -- และวิธีที่มันจะทำนายความสำเร็จในอนาคต พร้อมด้วยวิดีโออันน่าขันของเด็กๆ ที่ใช้ความพยายามอย่างมาก ที่จะไม่กินมาร์ชเมลโลว์
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 05:44
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
Kanawat Senanan accepted Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
|
Kanawat Senanan commented on Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
|
Kanawat Senanan edited Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
|
Kanawat Senanan edited Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! | |
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for Don't eat the marshmallow! |
Kanawat Senanan
Nice translation krab. I change the few sentence at the end about Korean book. Not sure what exactly mean when he says "the korean did this". But I guess it mean that the koreans start applying this in their everyday life. (and results in having a book version of "don't eat the marshmellow" for kids). Please let me know your thoughts on this krab. - Pun.