W świecie rysowników - Liza Donnelly

Zobacz pełną lekcję na: http://ed.ted.com/lessons/inside-a-cartoonist-s-world-liza-donnelly

Od malunków w jaskiniach po gazetę niedzielną, artyści od wieków wizualizują pomysły - kreskówki. Rysownik New Yorkera, Liza Donnelly pokazuje etapy przez które przechodzi rysownik, zanim jego pomysł stanie się czymś na poziomie ludzkim.

Lekcja: Liza Donnelly. Animacja: TED-Ed.

Czym są kreskówki?

Wielu z nas je uwielbia,

wielu z nas dorastając je czytała,

lub ktoś inni nam je czytał.

Kreskówki są z nami od dawna.

Są różne rodzaje kreskówek:

komiksy,

całe książki,

komiksy polityczne,

jednoobrazkowe,

powieści graficzne,

komiksy internetowe,

animacje,

czy karykatury.

Każdy znajdzie coś dla siebie.

Nie ważne w jakiej formie,

kreskówki wywołują emocje:

szczęście, smutek,
gniew, spokój, wesołość

i przekazują pomysły w mgnieniu oka.

Kreskówki to uniwersalne,
rozumiane i lubiane

na całym świecie medium.

Dlatego przetrwały tak długo w formie sztuki.

Ale jak coś tak prostego

może mieć aż taki wpływ i znaczenie?

Spójrzmy czym jest kreskówka.

Zaczyna się od pomysłu.

Pomysł może być werbalny,

zapisany,

lub zilustrowany.

Pomysł zilustrowany to po prostu

obrazek,

rysunek,

czy gryzmoł.

Pomysły pochodzą z różnych źródeł.

Rysownicy czerpią pomysły
z obserwacji życia,

czytając gazetę,

podróżując w sieci.

Mogą pochodzić ze zdań
wypowiedzianych przez kogoś,

czy nawet jednego słowa z telewizji.

Rysownicy są jak gąbki,

chłoną ludzi, miejsca,
ubrania, zachowania, maniery.

Czasem je zapisują

w noszonym przy sobie
małym czarnym notesiku.

Innym razem, pomysł
po prostu pozostaje w pamięci

czekając jedynie, by się przypomnieć
przy stole kreślarskim.

Rysownik musi dobrze wiedzieć

co widzi,

lecz też posłuchać swoich myśli.

Innymi słowy, weź informację

wybierz ją, ukształtuj i użyj w kreskówce.

Teraz jak już masz pomysł,

czy coś co może być dobrą kreskówką,

czas na kształtowanie.

Kreskówka jest jak sztuka w teatrze,

a rysownik to scenarzysta,

reżyser,

rekwizytor,

choreograf,

i kostiumowy.

Kreskówka ma postacie,

umieszczenie,

dialog,

nawet jeśli tylko jedną linijkę,

i historię.

Postacie muszą być ubrane tak,
by pasować do pomysłu,

mówić tak, by naturalnie przekazać pomysł

i przedstawić puentę.

To, co nie jest zbędne dla umocnienia idei,

nie powinno się w kreskówce znajdować.

Obraz i słowa muszą tańczyć razem tak,

by miały sens.

Może to być taniec pełen gracji
lub skrępowania,

o ile jest to część pomysłu.

Potem wykonanie.

Niektórzy rysownicy
szkicują pomysły ołówkiem,

po czym wypełniają długopisem
używając stołu do animacji.

Inni wizualizują obraz w głowie

i rysują od razu na papierze długopisem.

Używa się różnych narzędzi do pisania:

mazaka, pióra, długopisu.

Papier może być cienki, lub gruby.

Wielu rysowników dodaje
szare cienie, zwane "wash'em"

używając akwareli i pędzla.

Inni używają do cieni delikatnego ołówka.

Kolor jest zazwyczaj tworzony akwarelą.

Skończony rysunek może być
zeskanowany i dopasowany,

a opis dodaje się przy pomocy Photoshopa.

Nowe technologie przychodzą rysownikom z pomocą.

Photoshop jest narzędziem
do obrazowania i kolorowania.

Niektórzy tworzą bezpośrednio
na tablecie przy pomocy igły.

Wybory na tym etapie tworzenia
współpracują z pomysłami

i często przy dodawaniu opisu

są znowu dopasowywane.

Mało jest zostawione przypadkowi

poza akwarelą.

Te wszystkie elementy
zgodnie ze sobą współgrają.

Prawie jak taniec światów,
pomysłów i obrazów,

które pracują wspólnie na to,
żeby kreskówka stała się

ponadczasowym dziełem sztuki.